-Clowntje Rick
Coba Ritsema - Haarlemse schilderes
van het Amsterdamse licht - 75 jaar
Regenwater veroorzaakte schade
huis aan de Bakkerstraat
in een
Kort en Bondig
De Egyptische
Koningin
DINSDAG 26 JUNI 19 51
4
Dat scheuken en schurken
van Uw hond
KARSWOOD
Burgerlijke stand van Haarlem
Ongeval door onvoorzichtigheid
Geen N.V.V.-afdellngen
Jeugdherberg „Jan Gijzen''
bestaat Zondag 20 jaar
Oude dame lette niet op het
verkeer en werd aangereden
Examens
Vrijspraak voor passagier
van Piper Cub-vliegtuig
Autobustocht voor ouden
van dagen uitgesteld
Voor de kinderen
Bijna negenhonderd
Haarlemse scholieren kregen
verkeersdiploma
Morgen komt de tweede
ploeg aan de beurt
Als 't knaagt in Uw spieren,
Uw gewrichten alleen nog
maar pijnlijk bewegen
P. V. de Wit 60 jaar
FEUILLETON
door mevr. Bijleveld-Gelinck
Het eerste wat ik
tegenkwam bij mijn
vroegste bezoek aan
mej. Coba Ritsema
(in het jaar 1932 ge
loof ik) was iets
maagdelijk-wits. Na
dat ik liefst vier
trappen was opge
klommen van het
huis Singel 512 te
Amsterdam, werd
mijn moeite beloond
door het uitzicht op
een korte gang, waar
in op het eind links
onderaan bij een
deur een glas melk
stond. Het stond er
zeer bescheiden en
stil, maar tegelijk zo
beslist en ernstig, dat
het mij volkomen
rustig maakte. Toen
ik aan die deur schel
de, deed mij een
kleine vrouw open,
Coba Ritsema. Wat
mij dadelijk in haar
opviel, waren haar
stem en haar ogen.
Beide hadden iets
vols, iets kleurigs, iets
liefs en iets van de
milde weelde van
melkwit.
O, Breitner met
zijn witte tram en
heiwerkpaarden, wat
heeft hij die witten
prachtig gezien. Het
is iets als vloeiend
licht, bevend tussen
andere kleuren. Iets
van dit wit vindt men
bij Coba Ritsema in
het Stilleven met
soepterrien in het
Stedelijk Museum te
Amsterdam.
Mej. Coba Ritse
ma is een Haarlemse,
maar dat mag niet
verwonderen. Breit-
ner was Rotterdam
mer en deze beide
niet-Amsterdammers hebben Amsterdam
het best begrepen. Ik geloof namelijk dat
het licht overal anders schijnt en dat het
in Amsterdam „Amsterdams" schijnt, als
gevolg van de speciale ligging der stad
onder de luchtkoepel. Toen ik in de loop
van het gesprek bij mijn eerste bezoek dit
onderwerp ter sprake bracht, was zij
door deze mening volkomen verrast. Zij
begreep mij, geloof ik, nauwelijks. Ze
zei alleen: „Ik heb in Haarlem nooit
goed kunnen werken". Voor mij was
dat zoveel als een bevestiging van mijn
Een hoekje van het in 1489 gestichte Hofje van Loo
cf St. Elisabeths Gasthuishofje in de Barrevoetestraat
te Haarlem door Coba Ritsema, die vandaag 75 jaar is
geworden. Na het verlaten van de H.B.S. bezocht
Jacoba Johanna Ritsema twee jaar een kunstnijver
heidsschool, om vervolgens naar de Academie te
Amsterdam te gaan, waar zij werkte onder de profes
soren Dake, Van der Waay en Allebé. Korte tijd had
zij een atelier in een vroegere theekoepel in Haarlem,
maar al gauw vestigde zij zich aan de Singel te Amster
dam, waar zij nog steeds haar kunst beoefent. Veel
steun heeft zij ondervonden van haar broer, de schilder
Jacob Ritsema. Zij bedient zich vrijwel uitsluitend van
olieverf. De Haarlemse schilder Kees Verwey schreef
voor ons een korte beschouwing over haar werk.
theorie. Coba Ritsema is een door het Am
sterdamse licht geïnspireerde schilderes.
Want nogmaals: het is het licht dat Am
sterdam tot Amsterdam maakt.
Zij heeft het dus niet nodig om de stad
zelf te schilderen. Nee, gezeten binnen de
muren van haar atelier schilderde zij Am
sterdam in haar stillevens en bloemen. Geen
van de andere door Plasschaei-t destijds ge
signaleerde schilderessen, die bekend staan
als „de Amsterdamse joffers" heeft haar
daarin overtroffen.
ADVERTENTIE
wordt van kwaad tot erger. Volg het voorbeeld
van de Engelse hemdenliefhebbers en geet hem
Karswood hondenpoeders. Daarmee krijgt Uw
trouwe huisgenoot precies datgene toegevoerd,
wat hij in de natuur niet meer vindt, maar toch
zo hoog nodig heeft om een prettige, ge::onde
hond te zijn. Met dat krabben en schuren gaat
ook de huid nog stuk. Daardoor weer kale
plekken, waar haast geen redden meer aan is.... j
Heus - Karswood is goed voor Uw hond.
■fc In het Karswood handboek - 96 pag rijk geïllustreerd -
vindt ge allei over de Gezondheid van Uw hond. Zend
30 cU in postzegels aan Karswood Laboratorium, p.a. N.V.
Rowntree. Herengracht 209. Amsterdam, C. en gil ontvangt
dit Interessante boekwerkje franco.
Houdt Uw hond gezond.
Karswood is verkrijgbaar in da
goede Honden-speciaalzaken en ook bij Uw Urogis'.
HAARLEM, 25 Juni 1951
ONDERTROUWD: 25 Juni, G. J. M. Evers
en O. A. M. Balm.
BEVALLEN van een zoon: 23 Juni, A. M.
ZuijdamKoek; A. J. de HaanHommersen;
W. A. E. Janssen: H. Cornet—"Cornet: 24 Juni.
J. G. Duits—Winter; A. LodewijkMeijer;
T. V. E. Schipper—Bruijnzeels; S. E. Bieren-
broodspo'.De Jong; D. HeijermanList.
BEVALLEN van een dochter: 22 Juni, A.
Post—Van Dansik; 23 Juni, E. Geerlings
Lieverse; A. M. de RuijterGroot, 2 d.; 24
Juni, H. van DuffelenPull; P. J. Seljee
Tuijten; S. DercksenSpanjer; 25 Juni, M.
H. van der Wijden—Slatman; T. Godthelp
Salverda.
OVERLEDEN: 23 Juni, E. C. van 't Woudt
Kok, 63 j., Schouwtjesplein; E. S. Mostert
Hoogendam, 78 j., Verspronckweg; A.
Roels, 66 j., Spaarndammerdijk; 24 Juni, H.
C. Gerbranda—Veldwijk, 66 j., Pleiaden-
straat.
Lang nog heb ik op een deur in de Korte
Begijnestraat te Haarlem de naam Ritsema
zien staan. Daar woonde mej. Ritsema zo
lang haar moeder leefde. En elke dag reis
de, ik zou haast zeggen: vluchtte zij naar
haar geliefd Amsterdam. Dit heeft echter
veroorzaakt dat zij weinig in Haarlem is
opgemerkt. Nimmer, voor zover ik weet
(behalve misschien een enkele keer bij De
Bois aan de Kruisweg) hield zij hier van
haar werk een expositie.
Het is mede om deze reden dat het Haar
lemse gemeentebestuur bereid is medewer
king te verlenen aan een ere-tentoonstel-
linig van haar werk als bewijs van hulde
aan de vandaag 75 jaar geworden kunste
nares. Er worden plannen gemaakt om
deze in het najaar in de grote zaal van het
Frans Halsmuseum te doen plaats hebben.
Dat Coba Ritsema toch wel degelijk in
Haarlem kon werken, bewijst de hierbij
gereproduceerde afbeelding van haar voor
treffelijke schilderij van een hofje in de
Barrevoetestraat. Het is alleen voor Coba
Ritsema weggelegd zichzelf op zo'n bril-
lante manier tegen te spreken.
KEES VERWEY
Maandagmiddag omstreeks vijf uur is
een 19-jarige wielrijder tegen een perso
nenauto aangereden, waardoor hij met een
hersenschudding en een wonde aan de kin
naar het ziekenhuis Johannes de Deo moest
worden overgebracht.
Het ongeval ontstond doordat de wiel
rijder van de Koudenhorn vermoedelijk
linksaf de Catherijnebrug wilde oprijden.
De brug was geopend en hij laveerde tus
sen de file auto's door. Bij deze manoeuvre
zag hij niet, dat een personenauto naderde.
Hij reed tegen de linkervoorzijde van de
wagen, belandde op de motorkap en viel
daarna op het wegdek.
In ons vorig nummer deelden wij mede dat
in Haarlem een Bestuurdersbond is opge
richt van Haarlemse afdelingen van de
Nederlandse Vakcentrale. Door een vergis
sing ter zetterij is boven dit bericht gezet:
„Bestuurdersbond van Haarlemse N.V.V.-
afdelingen". Dit is natuurlijk fout, want dit
zijn (zoals uit het bericht trouwens bleek)
geen afdelingen van het N.V.V.
Het zal Zondag 1 Juli twintig jaar ge
leden zijn dat de jeugdherberg „Jan Gij
zen" in Haarlem-Noord werd geopend. Het
ligt niet in de bedoeling om dit feit uitge
breid te herdenken. Slechts de trekkers die
Zondag toevallig in „Jan Gijzen" vertoe
ven zullen ervaren dat er iets aan het
handje is.
Reeds in October 1928 werd in Haarlem
een comité opgericht dat zich ten doel
stelde in Haarlem het jeugdherbergwerk
te propageren en mee te werken aan de
opbouw van een landelijke jeugdherber
gen-organisatie.
In 1929 werd in een gedeelte van gebouw
Excelsior aan de Jansweg een jeugdher
berg gevestigd, maar in 1931 was het ge
bouw daar niet langer beschikbaar voor.
Men ging echter niet bij de pakken neer
zitten: er werden een bazar, verlotingen,
filmavonden en lezingen gehouden die de
financiële moeilijkheden om tot de stich
ting van een echte jeugdherberg te komen
moesten oplossen. In 1931 kon de huidige
jeugdherberg in Haarlem-Noord van de
gemeente worden gehuurd. Op 4 Juli werd
zij, nadat tal van voorzieningen waren ge
troffen, geopend.
Om uit de schuld te komen werden op
nieuw een bazar en een verloting gehou
den. Bovendien probeerde men scholen
voor het werk te interesseren. Al deze ac
ties lukten wonderwel, maar in 1940 gooi
den de bezetters weer roet in het eten: de
jeugdherberg werd hospitaal. Pogingen om
het werk elders voort te zetten mislukten.
Onmiddellijk na de bevrijding trachtte
men het jeugdherbergwerk weer op gang
te brengen. Reeds in 1946 kon Jan Gijzen,
zij het dan met een eenvoudige inventaris,
weer in gebruik genomen worden.
Het gebouw is zeer oud en heeft gebre
ken. Het is nu eenmaal niet gebouwd als
jeugdherberg en is dan ook niet in alle
opzichten geschikt voor dit doel. Het ge
meentebestuur heeft voor dit jaar echter
weer een bedrag beschikbaar gesteld,
waarvan een en ander kan worden opge
knapt. Onder meer is de in vervallen staat
verkerende lichtkap boven het dagverblijf
thans afgebroken en vervangen door een
gewoon pannendak, waardoor ook de reeds
jarenlange lekkages zijn weggewerkt. Het
gebouw ligt in het uitbreidingsplan en
moet op den duur plaats maken voor de
woningbouw, wegaanleg, enzovoorts. Het
ligt thans reeds ten dele in de weg voor
de nieuwe brug aan de Delftlaan. Het is
voor het gemeentebestuur onder deze om
standigheden geen gemakkelijke taak dit
gebouw goed te onderhouden. Zolang er
echter geen nieuw gebouw in zicht is,
moet het noodzakelijke onderhoud wel
worden uitgevoerd. Ook door particuliere
steun is de laatste vijf jaar al heel wat
verbeterd.
Maandagmiddag omstreeks één uur is
een 88-jarige dame uit Aerdenhout op de
hoek van de Gedempte Oude Gracht en
de Jacob ij nestraat door een bromfiets aan
gereden. Het ongeluk geschiedde, doordat
de oude dame op de rijbaan stond en niet
op het verkeer lette. De 52-jarige brom
fietsbestuurder kon door een onverwachte
beweging van de dame een aanrijding niet
meer voorkomen. De dame viel, waardoor
zij een bovenarm-fractuur opliep. Zij is ter
verpleging in het Grote Gasthuis opge
nomen.
De heer A. Verloop
en zijn echtgenote,
Bakkerstraat 55 te
Haarlem, hebben een
angstige nacht achter
de rug en de boven
buren van dit bejaar
de echtpaar, de heei
en mevrouw G. van
Kordelaar, eveneens.
Zij zijn namelijk
enige uren druk in de
weer geweest om het
regenwater, dat door
de zoldering van hun
huis kwam druppen,
in teilen op te van
gen. Dat bleek echter
onbegonnen werlk,
met als triest gevolg
dat de woonkamers
van het boven- en
benedenhuis al spoe
dig blanlk stonden.
Vloerbedekking en
meubilair hebben
uiteraard schade ge
leden en de bewoners
vragen zich af wie
hun die schade zal
vergoeden. Zeker is
dat de kamers op het
ogenblik onbewoon
baar zijn.
Het is al eerder
voorgekomen, dat het
in dit huis lekte. Bij
onderzoek bleek dat
de muren hoognodig
gepleisterd dienden te
worden en dat ook
de goot een geduchte
De schade in de kamers is kennelijk aanzienlijk.
reparatie behoeft. De huiseigenaar liet aan
de achterzijde van het huis een stellage
oprichten, die daar werd aangebracht met
als doel de muren te restaureren. En die
muren werden tenslotte gerestaureerd; zij
het dan met enige vertraging. De stellage
werd toen afgebroken en veertien dagen
Aan de gemeentelijke Universiteit te Am
sterdam is de heer J, D. J. Waardenburg uit
Haarlem geslaagd voor het' candidaats-
cxamen theologie.
Aan de Technische Hogeschool te Delft is
geslaagd voor het ingenieursexamen voor
mijn-ingenieur A. W. J. Grupping te Over-
veen.
De rechtbank te Haarlem veroordeelde
op 15 Maart wegens meineed de heer J. M.
H. tot vier maanden gevangenisstraf, tegen
welk vonnis de verdachte hoger beroep
aantekende.
De zaak is voorgevloeid uit de bekeuring,
die de vliegenier M. H. P. op 2 Juli van het
vorig jaar kreeg wegens te laag vliegen
met zijn eenmotorige Piper Cub boven het
strand nabij Zandvoort en Bloemendaal. In
December 1950 werd deze overtreding van
het luchtverkeersreglement door de recht
bank te Haarlem behandeld. De vliegenier
kreeg toen een boete van 500. H., die als
passagier in de Piper Cub had meegevlo-
gen, verklaarde voor de rechtbank, dat P.
niet lager dan 200 meter had gevlogen,
hetgeen door andere getuigenverklaringen
werd tegengesproken. Tegen H. werd ten
slotte een vervolging wegens meineed in
gesteld.
Het Amsterdams gerechtshof sprak H.
vanmorgen vrij van het hem ten laste ge
legde, omdat het hof niet overtuigd is, dat
H. opzettelijk foutieve verklaringen heeft
afgelegd. Veertien dagen geleden eiste de
procureur-generaal bevestiging van het
vonnis van de Haarlemse rechtbank.
De jaarlijkse autobustocht voor de
Haarlemse ouden van dagen die vandaag
plaats zou hebben is, tengevolge van de
slechte weersomstandigheden, voor onbe
paalde tijd uitgesteld.
geleden weer opgericht om de goot te ver
nieuwen. Veel is daar echter nog niet aan
gedaan. Tot nu toe is slechts het houten
model ervan gebouwd; de zinken afwer
king laat nog op zich wachten. Dat deze
vertraging wel zeer onaangename gevol
gen kan hebben, bleek afgelopen Zaterdag
reeds. Ook toen moest men nia een fikse
regenbui het water in teilen trachten op te
vangen. Tijdens de afgelopen nacht was
het nog droeviger gesteld.
De heer Van Kordelaar vertelde ons
vanmorgen dat behalve de schade die
is aangebracht, zich nog een ander pro
bleem voordoet: hij kan geen electriciteit
gebruiken, want alles, ook de lichttoevoer
en de lampen, zijn kletsnat.
De dienst van Bouw- en Woningtoezicht
is van de toestand van het betrokken per
ceel op de hoogte gebracht.
Ja, dat viel erg tegenMet de drijvende boot waren ze zo ver afgedwaald, dat ze
'n verschrikkelijk eind moesten teruglopen! En het ergste was, dat de zon onderging
en het begon te schemeren en het werd spoedig donker. Ze vonden het helemaal niet
leuk zo, die verre wandeling.En wat zouden ze laat thuis zijn, vast te laat voor
het eten!
„Ik ben bang, dat we 'n erg standje zullen krijgen!", zei Rick bedrukt.
„Ja, er zal wel wat voor ons opzitten," zuchtte Bunkie. „Waren we maar niet in die
boot gegaan!"
Maar het berouw kwam te laat en zuchten hielp niet. Ze haastten zich voort, maar
het werd zo donker, dat ze moeite hadden de weg te vinden.
En er kwam ook een koude wind opzetten, want het was nog geen zomer.
Stap, stap, stap.liepen ze samen voort. Ze praatten maar weinig, allebei dachten
ze aan het standje, dat ze thuis zouden krijgen.
Eindelijk zagen ze in 't duister de poort vo/a Speelgoedstad voor zich.
Een groot aantal leerlingen van de Haar
lemse lagere scholen heeft zich de afge
lopen weken ingespannen om de verkeers
regels onder de knie te krijgen. En niet
zonder succes. Hedenmorgen waren onge
veer negenhonderd van hen in het Rem-
brandt-theater aan de Grote Markt verza
meld, waar de voorzitter van de afdeling
Haarlem van de vereniging voor Veilig
Verkeer, kolonel A. M. M. van Loon, hen
gelukwenste met het behalen van het ver
keersdiploma. Kolonel Van Loon drukte
de jeugd op het hart dat het een eerste
vereiste is zich nauwgezet aan de ver
keersregels te houden. Hoe meer oplet
tendheid, des te minder ongelukken.
Een deel van de feestelijkheid waarmee
de uitreiking van de diploma's gepaard
zou gaan is helaas in het water gevallen..
Het lag namelijk in de bedoeling om,
voorafgegaan door de Haarlemse politie-
kapel, met de jeugd van de Kleverlaan af
naar de Grote Markt op te marcheren. De
weersomstandigheden lieten dit echter
niet toe. Op het podium van het Rem-
brandt-theater gaven de politiemannen
echter wat vrolijke marsmuziek ten ge
hore, zodat de muzikale noot toch niet ont
brak.
De heer H. van de Weyer, oud-inspec
teur van het Lager Onderwijs in de in
spectie Haarlem, reikte aan de kinderen
die tijdens het examen geen fouten hebben
gemaakt en bovendien een extra vermel-
ding van de politie ontvingen, een fiets-
vlaggetje uit.
Het hoogtepunt voor de jeugd was wel
de vertoning van een geestige tekenfilm
en de Arthur Rank jeugdfilm „Circus
jongen".
De vereniging voor Veilig Verkeer telt
in Haarlem en omgeving slechts vierhon
derd leden. Hoe sterker' de vereniging
echter is, des te actiever zal zij kunnen
optreden. De kosten van lidmaatschap be
dragen 1 per jaar. Secretaris is luite
nant-kolonel F. P. de Nijs Bik, Heussens-
straat 108, telefoon 24717.
Morgen zal andermaal een aantal
scholieren in het Rembrandt-theater het
verkeersdiploma uitgereikt krijgen. Het is
de bedoeling om dan van de Dreef af
naar de Grote Markt te trekken. En als
het weer het toelaat, gaat de Haarlemse
politiekapel voorop.
BINNENLAND
Na „De reddingboot komt", de voor de
actie 1950/51 door de Nationale Spaarraad
aan jeugdige spaarders beschikbaar gestelde
attractie, zal voor de actie 1951/52 een boekje
worden uitgegeven waarvan A. Viruly de
auteur is. „Vleugels voor Jan en Ineke",
zoals het heet, zal door de jeugdige spaar
ders kunnen worden bijeengespaard. Van 1
September af is het omslag verkrijgbaar en
van 1 October af zal iedere veertien dagen
een hoofdstuk van het boekje kunnen wor
den verzameld.
De aanvoer van kersen op de veiling
te Tiel was gisteren belangrijk groter. De
veilingdirectie verwacht tegen het einde van
de week een toenemende aanvoer van Mei
kersen. De hoofdaanvoer wordt volgende
week verwacht. Het gewas staat er tot
heden bijzonder goed voor, doch ongunstige
natte weersomstandigheden kunnen in en
kele dagen veel nadeel berokkenen. Doordat
de kersen belangrijk later zijn dan anders
wordt een korte kersentijd verwacht.
In de Staatscourant van 25 Juni is be
kend gemaakt de Prijzenbeschikking Zieken
huistarieven 1951. Deze staat een algemene
verhoging der verpleegprijzen toe van f0,75
per verpleegdag voor die ziekenhuizen en
sanatoria, welke sinds 1 Juli 1950 hun tarie
ven niet hebben verhoogd op grond van een
individuele prijsvaststelling, en van f 0,40
per verpleegdag voor die inrichtingen, welke
sinds 1 Juli 1950 op grond van een indivi
duele prijsvaststelling hun tarieven wel heb
ben verhoogd.
Voorts is verschenen de prijzenbeschik
king handelsmarges rijwielbuitenbanden
1951, ter vervanging van de prijzenbeschik
king rijwielbuitenbanden 1951. In een ander
nieuw prijsvoorschrift, de prijzenbeschikking
pensions 1949, worden de hoogst toelaatbare
tarieven aangepast aan het tegenwoordige
kostenpeil in deze bedrijven.
HAARLEM EN OMGEVING
In Bloemendaals Openluchttheater
speelt Vrijdagavond 29 Juni de muziekver
eniging „Arti et Religioni".
Met ingang van 1 Juli wordt de tweede
predikantsplaats bij de Ned. Herv. Gem. van
Lisse opgeheven.
ADVERTENTIE
- en venijnige scheuten door Uw
leden schieten
dan is 't méér dan tijd om Kruschen Salts
te nemen. Duizenden lijders aan Rheumatische
pijnen gingen U daarin voor. En met wonder
baarlijk gevolg. Toch is Kruschen geen tover
middel. 't Is alleen maar de natuurlijke sti
mulerende werking van Kruschens zes mine
rale zouten op Uw bloedzuiverende organen,
die deze verlichting te weeg brengen. Wacht
er toch niet mee! Neem Kruschen Salts. Ter
wille van Uw hele gestel. Uw humeur, dat
keert gelijk een blad aan een boom, als die
pijnen van U afvallen en ge U weer vief en
fit en monter voelt worden.
Het is traditie geworden dat de heer P.
V. de Wit, directeur van de Stads-Biblio-
theek en Openbare Leeszaal, te Haarlem,
op zijn verjaardag zijn personeel, dat hem
geluk komt wensen, tracteert op koffie met
gebak enop kersen. Nu hij vandaag' 60
jaar geworden is, kreeg de bijeenkomst in
de directeurskamer op het Prinsenhof een
bijzonder stempel. Er werden hartelijke
toespraken gehouden en bovendien werd
de heer De Wit als blijk van waardering
een zilveren briefopener, versierd met het
Haarlemse wapen, aangeboden. Niet alleen
de 45 ambtenaren (waaronder 10 leerlin
gen) van de Haarlemse Bibliotheek en
Leeszaal waren daarbij aanwezig, maar
ook het personeel van de Heemsteedse
Bibliotheek.
Ook van andere zijde ontving de heer De
Wit vele blijken van belangstelling. Bloe
men en schriftelijke gelukwensen, maar
ook velen kwamen hem de hand drukken.
Ook van de zijde van het college van B.
en W.
Vanavond komt er een deputatie van het
bestuur van de Volksuniversiteit om zijn
actieve voorzitter te huldigen.
16)
„Ik heb Kathrientje beloofd dat ik het
aan niemand zou vertellen."
„Een belofte, waarvan ze u stellig zou
ontslaan als ze hier aanwezig was. Dat kan
niet anders."
Ze zag nu weer op, twijfelend.
„Denkt u dat, inspecteur?"
„Stellig." Hij zag haar nu onafgebroken
aan. Een sympathiek meisje. Een vrouw
met karakter. Een moordenares? Nee. Maar
het zag er toch bedenkelijk uit.
„Nu?"
„Het was, om haar te helpen", begon ze
te vertellen. „Haar te helpen met de viool.
Ze heeft nog altijd les, en daar moet ze
natuurlijk mee door gaan. Maar ze kan
dat niet betalen; ze heeft wel haar eigen
geld, van haar moeder, maar haar vader
heeft dat nog onder zijn beheer. Zij kan
dat geld natuurlijk opvragen, nu ze meer
derjarig is, maar dat wil ze liever niet
omdat het dan weer een conflict zou uit
lokken als ze alles moest uitleggen. Zo
heeft ze alleen de beschikking over een
ruim maandgeld, maar daar kan ze toch
niet al die lessen van betalen. Ze wou nu
proberen om zelf iets te verdienen met
haar viool en nu had ik iemand gevonden
die vioollessen zocht voor zijn dochtertje.
Het was heel geschikt, juist dat, wat Ka
thrientje zocht. Maar het moest allemaal
buiten vader omgadn natuurlijk en daarom
vroeg ik die meneer om bij mij te komen,
in de apotheek. Ik heb daar een werk
kamer. En daar heeft zij hem vanmiddag
ontmoet en hebben zij een afspraak ge
maakt. Maar vertelt u het alstublieft niet
aan vader. Alstublieft niet. U moet op uw
erewoord beloven dat u het niet aan vader
vertellen zult!"
Hjj glimlachte. „Op mijn erewoord kan
ik u niets beloven. Maar wel dat ik, als
het enigszins mogelijk is, zal zwijgen. Ik
zal u zeker niet zonder noodzaak in moei
lijkheden brengen, juffrouw Van Wiel-
drecht."
Ze zwegen; de politieman maakte een
paar notities. Hij was een prettig iemand,
dacht het meisje, een sympathieke per
soonlijkheid, al moest hij alles weten. Ze
schoof nu weer wat meer naar voren, vlak
onder het volle licht.
En dan klonken er voetstappen door de
gang en werd er aan de deur geklopt. Het
was Dick, die zijn hoofd naar binnen stak.
„Inspecteur, het stortregent buiten. En
uw motor staat nog altijd voor de deur.
Wil ik hem even in de garage brengen?"
„Ja dokter, als u zo vriendelijk wilt zijn.
Heel graag dan."
Dick verdween en de politieman vervolg
de zijn notities. Hij vroeg nu:
„En de naam van die meneer, die viool
lessen zocht?"
„Verkerk. Een leraar aan de H.B.S.".
„Dank u. Nu verder, juffrouw Van Wxel-
drecht. Hoe laat was die conferentie met
meneer Verkerk afgelopen?"
„Ik denk zowat tegen half drie."
„Was u daarbij tegenwoordig?"
„Nee inspecteur, met opzet niet. Ik ging
een paar bestellingen uitpakken in de
apotheek".
„En liet uw zuster die meneer Verkerk
toen uit?"
„Ja, zij liet hem zelf door de apotheek
uit."
„En kreeg u de indruk dat er tijdens dat
onderhoud nog iets bijzonders is voorge
vallen? Vertelde zij misschien zoiets?"
„Nee, stellig niets bijzonders. Zij was
erg verheugd, dat de zaak nu voor elkaar
was. Zij zei, dat het een aardige man was.
Zij zou de volgende week met de lessen
beginnen."
„Juist. En bleef ze toen nog lang bij u?"
„Nee, niet lang. Ik had mijn werk na
tuurlijk."
„En was ze toen nog gewoon?"
„Ze klaagde over hoofdpijn. Ik gaf haar
een tablet."
„Wèt zegt u!I"
Hij sprong ineens half uit zijn stoel en
staarde haar aan. Het meisje keek verwon
derd, dan drong ineens de betekenis van
haar eigen woorden tot haar door.
„Inspecteur! Een tablet! Een gewoon
hoofdpijn-tablet. Niets anders!"
„Niets anders? Hoe bewijst u dat?"
„Bewijzen? Dat kan ik niet bewijzen.."
Er viel een vreselijke stilte.
En dan vloog de deur onverwacht open
en stond daar alweer Dick, maar nu met
een hoogrode kleur en een opgewonden
gezicht.
„Nee maar inspecteur! Nou moet u eens
komen kijken! Nou is er iets....".
„Wat dan, dokter?"
„Nou staat die mummie in onze garage!
Ja waarachtig, het is zo! Achter in een
hoek, tussen lege benzineblikken en zo.
Een grote, beschilderde mummiekist!"
HOOFDSTUK VI.
Jan Willem Baeck Junior lag op zijn
knieën voor de vensterbank van zijn ka
mertje.
Hij was er ook tussenuit geknepen toen
hij de kans schoon zag. 't Was wel machtig
interessant natuurlijk, dat hij ook verdacht
werd door die klabak, maar hij had toch
geen zin om zich te laten opsluiten. En
dan zo'n hele avond met Meta en Dick
en zijn vader, die met zulke sippe gezich
ten zaten te kijken, nee, dat was niks voor
hem. Dat had je nou met die grote zusters,
niks als gezeur. Zijn vriend Piet had een
jonger zusje Greet je, dat was een schat
van een kind met mooie ogen. Kon je fijn
mee dansen. Maar die oudere zusters zoals
hij ze had, van die stokoude zusters, daar
had je helemaal niets aan. Ze bedilden je:
ze keken of je vuile nagels had en vroegen
naar de cijfers van je proefwerken. Ze
waren veel te oud om er iets van te be
grijpen. Meta was natuurlijk wel lief en
ze zorgde goed voor je als je je beroerd
voelde, maar ze was toch oud. Ze kon zijn
moeder haast zijn. En Kathrien had ook
veel voor je over, maar die had het altijd
over die vervelende muziek en Lydia was
helemaal een draak. Voor zijn part hadden
ze die maar in een kist gestopt en naar
Egypte gestuurd om te mummificeren, 't
Zou anders lang bij haar duren, dat pro
ces. Zo'n dikke meid! Hij lachte zachtjes
voor zich uit.
Verroest, daar aan de achterkant brand
de licht op de kamer van Kees! En Kees
was naar de gymnasium-fuif! Hoe kon dat
nu? Hij had er genoeg over opgeschept;
zou hij dan toch op zijn kamertje zitten?
Nee, daar moest hij toch het zijne van
horen; hij zou even het Morse-toestel in
werking stellen.
Het Morse-toestel was een vernuftig
apparaat, speciaal uitgevonden en dienstig
aan de boezemvrienden Kees Kruyff en
Jan Willem Baeck. Het bestond uit een
ingewikkeld complex van draden en scha
kelaartjes, aangebracht langs de schuttin
gen van de belendende tuinen en vandaar
opklimmend naar het kozijn van beider
studeercel. Voorzover het niet door zwerf
katten en nestelende vogels verstoord
werd, werkte het voortreffelijk en spaarde
'n massa geschreeuw en het gebruik van de
officiële telefoon uit. Onlangs door Papa
Kruyff verboden onder het motto: „zonde
van jullie tijd, jongens!", maar het was
weer clandestien in ere hersteld. Op zulk
een avond als deze, nu de normale ver
bindingen verbroken waren, voorzag het
in een dringende behoefte.
En dus kroop Jan Willem in de venster
bank en hanteerde een kleine handle die
tegen het raamkozijn was aangebracht. Het
toestel functioneerde. Hij wist, dat nu in
de kamer van Kees een rhythmisch klop
pertje tikte, dat de volgende inleidende
woorden overbracht:
„Ha die Kees!"
En onfeilbaar begon daarop zijn eigen
kloppertje te werken:
„Ha die Jim!" (noodzakelijke afkorting
van Jan Willem).
Hij vroeg:
„Ben jij thuis?"
„Ja," was het antwoord.
„Niet naar fuif?"
„Nee. Straf."
„Waarom?"
„Proefwerk Grieks één."
„Stommerd!"
Er was even een pauze in het gesprek,
dat uit de aard der zaak slechts zeer bon
dig kon zijn. Jan Willem ging even ver
zitten, hij werd stijf en als hij door zijn
knieën ging zat er weer een standje op.
(Wordt vervolgd).
