m
De jeugd droomt en speelt
in Haags Wonderland
De Egyptische
Koningin
Parijs©
silhouetten
TEMPO
Kookkunst en voeding in
laatste decennia
ZATERDAG 21 JULI 1951
Practische en fleurige
zeiluitrusting
„De Cong" brengt er Jan Klaassen
Melk als zomerdrank
Er zijn „machinisten",
stationschefs en
boetseerders
Ons nieutve feuilleton
„Laat het
verleden rusten"
Meer afwisseling,
betere bereiding
FEUILLETON
door mevr. Bijleveld-Gelinck
het beste en voordeligste sdres
Door geheel Nederland.
Driekwart pantalon
Vacantietijd is zeiltijd en wie gaat zeilen
heeft een practische en fleurige garderobe
nodig. Dikke truien en een sportieve jas
voor als er een stevige bries staat en luch
tige zonnekleren voor de jnomenten waar
op het grootzeil slap hangt.
Zo'n zeiluitrusting lijkt een kostbare ge
schiedenis, maar met passen en meten
komt u er wel. Een paar winterse jumpers
hebben we allemaal, een badpak ook en
misschien wel een strandensemble. Met
deze attributen komen we al een heel eind.
Maar voldoende is dit nog niet.
Bij koude dagen en met harde wind is
het noodzakelijk zich zo te kleden dat men
er sportief uitziet zonder te klappertanden
van de kou. En cius: een lange waterdichte
pantalon, een trui en bij erge koude nog
een sportieve jopper daarover. Een kleu
rige shawl of hoofddoek en een aardige
ceintuur kunnen in dit geval het zeiltenue
nog wat opfleuren.
Breekt de zon door dan zijn jeans, de
broek tot even over de knie, ideaal en ge
zellig, vooral wanneer uw benen bruin
gebrand zijn. Deze jeans zijn van whipcord
of ribfluweel, materialen die in vele kleu
ren te krijgen zijn. Heel aardig is ook, de
omslag van de broek, die vooral breed
moet zijn, in een contrasterende kleur te
kiezen. Dat zal niet alleen aan de rivieren,
HOE HEERLIJK MOET HET ZIJN voor een kind in een land waar het speelgoed
voor het grijpen staat. Waar je de mooiste treinen en seininstallaties ziet, die
je zelf in werking mag stellen en waar je een stuk papier of een klomp boetseerklei
kunt nemen om je scheppingsdrang uit te leven. Zoiets kan alleen in Wonderland in
de Haagse Houtrusthallen.
Het Voorlichtingsbureau van de Voe
dingsraad meldt:
Melk is een drank die in alle seizoenen
in de smaak kan vallen. Zoals 's v/inters
anijsmelk, slemp of chocolademelk ons
kunnen verwarmen, zo verfrissen ons op
zoele zomerdagen de speciale zomer-meIk-
dranken (of karnemelk) vermengd met
vruchtensap, limonade, spuitwater of an
dere toevoegsels. En dergelijke dranken
zijn niet alleen een smakelijke tractatie
maar zij leveren ons zo ongemerkt ook nog
een grote hoeveelheid beschermende voe
dingsstoffen.
Goede wijn behoeft geen krans is het
Het kinderfestijn begint al bij de stand
van de Nieuwe Boekerij. Niet alleen boe
ken zijn hier uitgestald, maar de kinderen
kunnen er gaan zitten en knippen: poppe
tjes en andere figuren, volgens de voor
beelden in boeken.
Er is daar ook een podium waar mensen
optreden in de costuums, die de personen
uit boeken dragen en waar ook een spinet
is opgesteld om te laten horen, hoe men in
vroeger eeuwen muziek maakte.
De kinderen zouden misschien de stand
van de weverij De Ploeg voorbijgaan, als
er geen jeugdige mannequins in door deze
weverij vervaardigde speelkledij rond
liepen.
Deze mannequin-bezoekers mogen ook
de laatste dag van de tentoonstelling loten
om deze kledingstukken.
Aan speelgoed: auto's, treinen, dieren,
poppen, wagentjes, mecanovoorwerpen,
ontbreekt het niet. Het grote emplacement
met seinen, bruggen, spoorwegovergangen,
welke door de jeugd zelf bediend kunnen
worden, heeft de meeste aftrek. De ouders
kunnen er bij gaan zitten, want hier zijn de
jongens niet weg te slaan.
Even verder spelen de kleuters met het
hobbelpaard of zij bouwen kastelen van
de houten blokken, die er voor het rapen
liggen.
En hoe vreemd het ook mag schijnën, als
men de meeste woelwaters ziet, sommigen
zoeken een plaatsje bij de teken- en boet-
seerafdeling. Terwijl jonge Wonderlanders
joelen en juichen van plezier en de luid
sprekers het ene deuntje na het andere
schallen, zitten hier toegewijde tekenaars
en boetseerders van alle leeftijden te wer
ken. De tekeningen worden buiten de stand
aan de wand bevestigd, de gewrochte klei-
beeldjes op een tafel geëxposeerd. Hier
worden Wonderlandse dromen gedroomd,
die misschien daarbuiten ook in vervulling
gaan, zij het dan later.
De vliegtuigmodellen hebben over be
langstelling niet te klagen. De electrol
u weet wel, dat vliegtuig, dat de jeugdige
bestuurders zelf mochten starten en rond
vliegen heeft reeds de geest gegeven, zo
is de jeugd er op af gestormd. De alarm
installatie voor brandweer en politie moest
er voor gebruikt worden. Een extra sen
satie voor de bewoners van Wonderland.
In en om het politiebureau hebben de
agenten het druk met het instrueren van
jeugdige weggebruikers. De uitgebreide
maquette, waar alle voertuigen en alle ver
kleding die op onze stranden pleegt te wor
den gedragen. Wilt u aparter zijn dan moet
u eens naar de plaatjes kijken. Die zijn
typisch Frans. Op het één ziet u een „wit
linnen driekwart broek, waarop een wijd
jasje van caramelkleurige toile de soie
wordt gedragen. Het ander vertoont een
zeer excentriek gewaad, namelijk een com
binatie van shorts van blauw linnen met
een „marinière", een wijd jak met half
lange zeer wijde mouwen van wit piqué.
Wij wensen u goede vaart!
ARLETTE
In deze hoek van Wonderland kan de jeugd
bouwen en spelen.
keersborden, -lichten, e.d. een plaatsje ge
kregen hebben, doet dienst voor demon
straties. Fietsen, bakfietsen, auto's alle
in miniatuur, maar toch zo groot, dat de
Wonderlanders er mee kunnen rijden—wor
den druk gebruikt op de rijbaan en het is
uitkijken, want een politie-agent verwisselt
zowel stoplichten als borden.
Daarnaast kunnen de kleuters op speel
goeddieren spelen en zij kunnen tennissen
met een bal, die aan een lang elastiek vast
zit. Een prettig soort boomerang dus.
De Hobbyclub is voorts in actie met het
nemen van scheikundige proeven, het ont
wikkelen van foto's kijkers krijgen een
foto mee! en met andere technische de
monstraties.
Dan zijn er veel andere dingen te zien,
tot zelfs het binnenste van horloges. En
wie vermoeid is geraakt, kan zijn toevlucht
zoeken tot het bioscoopzaaltje. Dit ziet er
uit als een kermistent en er is een jonge
Wonderlander in rokcostuum gekleed
die de toeschouwers naar binnen lokt. Bij
de films is een explicateur en als er geen
films zijn, aan is het een poppentheater,
waarin Guido van Deth en zijn medewer
kers de bezoekers in leutig Vlaams vertel
len van goed en kwaad van de wereld. Voor
deze poppenvoorstellingen trotseert ieder
de warmte in het zaaltje.
Tot slot is er nog een ander Wonder
land, dat van de jeugdtoneelgroep „De
Gong". De spelers hebben een poppenkast
meegebracht met levende poppen en Jan
Klaassen en Katrijn beleven ditmaal hun
avonturen op weg naar Wonderland. En
wat voor een wonderland. Je hoeft er maar
een wens te doen, of deze gaat in vervul
ling. Jan Klaassen en zijn dikbuikige
vriend jonkheer Van Dappex-stein hebben
de volle sympathie van de enthousiaste
Wonderlandbewoners, als zij strijden tegen
een boze politie-agent en tegen een nog
bozere heks.
Het spel is afgestemd op het allerjongste
publiek en er wordt met zoveel komische
verve geacteerd, dat jong èn oud zich kos
telijk amuseren. DAPHNE.
nog nodig te zeggen welk een uitstekend
voedingsmiddel melk is voor ouderen zo
wel als voor jongeren? Melk houdt u ge
zond en maakt niet dik, zoals nog dikwijls
gedacht wordt. Waarom zoudt u dus niet
eens zo'n verfrissende melkdrank klaar
maken, bijvoorbeeld in de plaats van thee
of koffie, als het warm is? Al deze dran
ken dienen vlak voor het gebruik bereid
te worden.
Vruchtenmelk (8 glazen).
y2 kg. klein fruit (bijvoorbeeld aard
beien, frambozen, bessen, bramen), 1 liter
melk, pl.m. 50 gr. (ruim 3 eetl.) suiker.
De vruchten wassen en ontdoen van
steeltjes, kroontjes, e.d. De vruchten tot
moes wrijven. De melk, indien nog nodig,
koken en geheel laten afkoelen. De vruch
tenpuree door de melk mengen en suiker
naar smaak toevoegen. (Een lichte schif
ting is hierbij vrijwel onvermijdelijk). De
vruchtenmelk koud in glazen opdienen.
Melk of karnemelk met vruchtensap.
Melk of karnemelk kan ook vermengd
worden met vruchtensap en suiker. Som
mige vruchten, zoals appelen, peren en
rabarber, moet men even koken met water
om het sap te winnen (men zeeft dan de
gekookte massa), andere soorten kan men
uitpersen of rauw door een zeef wrijven
of enige uren met suiker bestrooid weg
zetten. Aan de melk of karnemelk voegt
men een kleine hoeveelheid sap toe (het
sap bij de melk schenken en niet omge
keerd, dan schift de drank niet zo snel)
eventueel ook iets citroensap en suiker
naar smaak. Ook kan inplaats van melk,
half spuitwater, half melk genomen
worden.
Het spoorwegterrein in Wonderland, een
paradijs voor jongens.
OOOOCOOOCXJO(*XXODCOCOOOOOOCOOCOOOOC>OCOOOOCC>OCOOOCOOOCCOC
„Laat het verleden rusten" is de titel
van ons nieuwe feuilleton. Het is ook
het stramien, waarop de levensperiode
is geborduurd van de plotseling rijk ge
worden Anne Dar ford, die nauwelijks
kans ziet tegen de stroom der gewijzigde
omstandigheden op te roeien. Er is de
figuur van de warm voelende dr. Lenott,
die alles in het werk stelt om de jonge
vrouw gewend aan vreselijke armoe
de weer in het goede spoor te krijgen.
Er is ook de figuur van de blonde
Zweed, Lars Alkerberg, die op haar geld
aast, maar tenslotte toch de vlag moet
strijken.
Peter Paul O'Mara, de Amerikaanse
auteur, schreef dit verhaal in prettig
leesbare stijl en de lezer zal er ongetwij
feld door geboeid worden.
X3000CO3000000O3OC000000OC»
DIE KOOKKUNST is toch wel een hele bijzondere kunst! Ja, is het eigenlijk wel
een kunst? O, zeker! Er zijn werkelijk talrijke koks geweest, die zó bedreven
waren in hun vak, dat men bij hen niet meer van „kunde" kan spreken, zelfs niet
„kunstnijverheid". Wat zij aan culinaire vondsten uitdachten valt onder „kunst".
Of dacht U, dat koks als Vatèl, waarvan geschreven staat, dat hij zelfmoord
pleegde, omdat hij voor een uitgelezen souper waaraan ook Koning Lodewijk XIV
zou aanzitten, geen vis voldoende en op tijd had binnengekregen een Carème,
die kookte voor Lord Londonderry, naar wie de beroemde soep is genoemd, een
Brillat-Savarin, wiens boek: „Physiologie du goüt" standaardwerk is geworden op
het gebied der kookkunst, een wereldvermaardheid op culinair gebied voor niets
hadden gekregen?
Maar wij horen u zeggen, dit zijn allen
koks, die in vorige eeuwen leefden. In
tijden, dat men romantischer dacht en deed,
waarde hechtte aan feesten en eetpartijen!
Maar hoe is het nü met de kookkunst, nu
men iedere decennia nuchterder wordt, nu
zal hij toch wel aan het tanen zijn? Pas op,
vergis u niet!
Er bestond in Frankfort sinds 1909 een
museum voor kookkunst, dat ieder jaar
op belangrijke aanwinsten kon bogen. En
liet deze eeuw niet vele originele recepten
na van een chef de cuisine als Auguste Es-
coffier, die in 1935 overleed? Het is verder
een onverdeeld genot het geestige boekje
„Calendrier Gastronomique" van de chef
kok van het grote Laugham-hötel in Lon
den, Dutrey, na te slaan.
Wij behoeven overigens niet buiten onze
grenzen te gaan. Las u ooit „Honderd
avonturen met een pollepel" en „Nieuwe
avonturen met een pollepel" van Werumeus
Buning, een man, die in de eerste plaats
dichter is en schrijver, maar zo graag (en
zo goed) „kokkerelt" (eigenlijk een te
lelijk woord voor wat hij doet). Het is
bekend, dat Léon Daudet, Frans politicus,
voor de^ oorlog in een welbekend Rotter
dams hotel „tur'oot" at met „sauce hollan-
daise". De verrukkelijke smaak van dit
gerecht bewonderde deze, op gastronomisch
gebied verwende Parijzenaar zó dat hij de
kok liet roepen om hem de geheimen van
de bereiding van deze délicatesse te vragen.
Maar laten wij eens afdalen tot het meer
alledaagse koken, dat iedere huisvrouw
doen moet. Is daar de laatste jaren veel
verandering in gekomen? Ja, in vele op
zichten wel.
In het begin van deze eeuw was een
kolenfornuis eigenlijk de meest gangbare
warmtebron voor het koken, naast petro
leumstellen, die steeds meer werden ge
bruikt. Na de twintiger jaren zien wij dan
het koken op gas zich meer en meer uit
breiden. Na 1930 komen ook electrische
kookplaten meer in gebruik. Vele streken
op het platteland hebben de #hase „op gas
koken" overgeslagen en zijn meteen van
het kolenfornuis naar het electrisch for
nuis overgestapt.
De gietijzeren pannen zijn nog in gebruik
zij het nu met een keurig laagje emaille,
maar koperen en stenen pannen hebben
plaats moeten maken voor geëmailleerde
plaatijzeren, aluminiumpannen en prach
tige verchroomde pannen. Zij zijn aange
past aan moderner eisen, vragen minder
onderhoud, zien er aardig uit. Ook met
lepels, vorken, messen en al dergelijk klein
keukengerei is het die kant op gegaan. Men
kiest liever geen vorken meer die roesten.
Men heeft meer en meer de beschikking
maar zelfs op Loosdrecht en De Kaag suc
ces oogsten. Een jumper met horizontale
strepen past er heel goed bij, maar valt u
liever minder op dan kunt u beter effen
kiezen. Het is van belang die kleuren zo
te bepalen dat het geheel eenvoudig maar
smaakvol is. Bij whipcord past het beste
pastel, bij ribfluweel een felle tint. Aan
gezien van u verwacht wordt dat u aan
boord op zijn minst de taak van fokkemaat
vervult, moet uw schoeisel practisch zijn.
Staat de zon als een gloeiende bol aan de
hemel dan kan er alleen sprake zijn van
een luchtig tenue, dat niet verschilt van de
38)
„Dit is de kist. Er zijn soms verschillende
kisten om elkaar heen. Het gezicht is het
portret, gestyleerd natuurlijk, en hier heb
je het zonneteken. Dit stelt de god Ammon-
Re vóór en hier is het dodengericht van
Osiris."
„En die tekens allemaal?"
„Dat zijn de hiëroglyphen. De letters."
„Maar wat betekent dat dan? Wat daar
staat?"
Er was iets smekends in haar stem,
maar hij, in zijn dappere pogingen om zich
te beheersen, hoorde dat niet. Waarom
moest zij dat allemaal weten? Zou het haar
werkelijk interesseren? Maar het was ten
minste alweer een uitstel.
„Dat moet ik eerst ontcijferen," zei hij.
„Kun je dan niet een klein eindje lezen?
Een klein eindje maar?"
„Ik zal het proberen," zei hij. Hij stond
nu over de kist gebogen en haar kleine
hand wees hem de regels aan. Hoe kon hij
nuhoe kon hij nu zo die hiëroglyphen
ontcijferen? Terwijl ieder letterteken een
oneindig aantal betekenissen had, over
drachtelijk en niet-overdrachtelijk?
Terwijl ieder haaltje, ieder puntje een
eigen functie vervulde en ieder plaatje
een bijzonder symbool was? Een ontcijfe
ring van hiëroglyphen, waarvoor hij vele
avonden van intense studie had gereser
veerd. Moest hij hier nu gaan staan stot
teren als een schooljongen voor het lees-
plankje, terwijl dit meisje hier naast hem
stond en hem de letters aanwees met haar
hand? Dat lieve handje, dat hij het liefst
in de zijne zou nemen en het overdekken
met kussen? Hij kon het niet.
En toen, ineens, kwam er een mogelijk
heid in hem op. Hij was, toen het ging om
de verovering van de dode Amentéte, moe
dig als een leeuw en sluw als een vos ge
weest. Hij had eigenschappen ontwikkeld,
die hemzelf eerst onmogelijk hadden ge
schenen. Maar nu hij hier stond, naast de
levende Amentéte, nu was de moed hem
ontzonken, totaal; nu liet de leeuw verstek
gaan en durfde hij haar niet te zeggen wat
er in hem omging. Alleen de vos, zijn
tweede verworven eigenschap, was geble
ven en dat dier fluisterde hem nu iets in:
een list, die hij zonder risico kon volvoeren.
En hij bukte zich dieper over de letters.
„Dit is een liefdesverklaring," zei hij,
„Van de Pharao aan zijn vrouw".
„Ja?", zei een bevend stemmetje naast
hem.
„Je weet, dat ze jong gestorven is. Dat
heb ik je verteld, nietwaar?
De Pharao zorgde natuurlijk voor haar
begrafenis. De Pharao hield verschrikke
lijk veel van haar. Verschrikkelijk veel."
„Ja....".
„En nu heeft hij van alles hier op die
kist laten schrijven, Haar levensgeschie
denis, dat moet ik natuurlijk nog ontcijfe
ren. Maar ook een persoonlijk woord, een
liefdesverklaring, waarin hij zegt wat zij
allemaal voor hem is."
„En dat staat hier?"
„Ja". Dat staat hier. Hij zegt: „Jij bent
de liefste, de enig, de mooiste. Zonder
jou kan ik niet leven. Jouw ogen zijn als
de zon, die mijn ziel verwarmen, maar zij
zijn ook de spiegels van je eigen ziel die
zoo mooi is en rein.
„Staat dat er allemaal?"
„Ja, het is natuurlijk Oosterse taal, een
beetje bloemrijker dan wij zoiets zouden
zeggen. Maar liet drukt het toch heel pre
cies uit, alles wat je zelf
„En wat staat er dan verder?"
Even mooi als jouw lieve gezichtje.
Ik kan je gezichtje niet meer missen; ik
zal het altijd voor me zien. En ik kan je
helemaal niet meer missen, omdat ik van
je hou, mijn liefste, kleine Kathrientje.
„Staat dat er óók??"
Nu was haar stem niet bedeesd meer,
maar helder en ondeugend. Hij keek ver
schrikt op en zag haar ogen, „de spiegels
van naar ziex."
Zij gaven hem het antwoord op de lief
desverklaring van de Pharao. Toen nam
hij haar in zijn armen, dicht, heel dicht
tegen zich aan.
„Mijn kleine Koningin," fluisterde hij,
„dat ben jij!"
EINDE.
De tweede week van Juli is in Frankrijk
altijd vol feestelijke gebeurtenissen. Ten
eerste krijgen de kinderen dan vacantie en
vervolgens vindt de nationale Franse feest-
dag op 14 Juli plaats. Bovendien valt in
dezelfde termijn op alle Franse scholen de
jaarlijkse uitdeling van prijzen aan de leer
lingen, die worden beloond voor vorderin
gen, vlijt, goede wil of kameraadschap. Die
laatste onderscheiding wordt, bij geheime
stemming, door de kinderen zelf bepaald.
Onder leiding van hun onderwijzer (es)
studeren de jongens en meisjes al weken
van te voren toneel en zangstukjes in om
die op de grote dag voor een publiek van
leerkrachten, ouders en belangstellenden
voor te dragen. Het feest waaraan mijn
eigen knapen hebben meegewerkt, vond
plaats in de gymnastiekzaal van het school
gebouw. Aardige jongens en lieve meisjes
liepen in de hitte rond met smeltende ijs-
chocola en vroegen de aanwezigen smekend
een ijsje te kopen. De symphatieke direc
teur van de jongensschool hield een toe
spraak, en daarna zong een groep verlegen
meisjes de Marseillaise, door allen staande
aangehoord. Enige beminnelijke knaapjes
voerden toen een wreed drama op. Mijn
zoon vervulde hierin de rol van een slager
en moest drie jongetjes verdelgen en ver
volgens vakkundig inzouten. Een koortje,
in een hoek opgesteld, zong het commen
taar. Al spoedig bleek dat mijn zoon geen
spoortje talent bezat voor het slagersvak
noch voor dat van acteur. Verveeld bracht
hij de knaapjes om zeep en toen hij een
ogenblik niets te doen had stond hij open
hartig te gapen.
Daarna sprongen twintig meisjes op het
geïmproviseerde podium en begonnen te
paraderen en te zingen. Na nog vele zang
en dansnummers die meestal bedriegelijk
veel op elkaar geleken kwam de prijsuit-
deling. Iedereen kreeg een prijs. Men be
gon bij diegenen, die eigenlijk helemaal
niet leren konden of van een uitgesproken
luiheid getuigden. Het aardige vond ik dat
deze kinderen een aanmoedigingsprijs kre
gen. Vervolgens kwamen de tamelijke goe
de en de uitstekende leerlingen aan de
beurt.
De prix d'honneur was voor de aller
braafste en allerbeste leerling bestemd.
Ieder kreeg een boek. Het spreekt vanzelf
dat de aanmoedigingsprijs een heel klein
boekje was en als ereprijs een lijvig boek
deel verguld op snee beschikbaar was ge
steld. Tot 1 October gaan nu de school
deuren dicht. De Parijse kinderen hebben
wel wat buitenlucht verdiend. Hun scholen
zijn oud en bouwvallig, en het onderwijs
wordt gegeven in trieste, sombere lokalen.
De bouw van nieuwe scholen is dan ook
wel zeer urgent in Frankrijk.
Wij zijn met de kinderen naar ons huisje
in de campagne getrokken, waar ons een
onstuimige feestvreugde wachtte, want we
kwamen er aan juist op de nationale feest
dag.
Het feest was verrukkelijk om aan te
zien en mijn kinderen konden zich geen
mooiere inzet van hun vacantie dromen.
En wij volwassenen eigenlijk evenmin.
Parijs, Juli 1951. ève.
ADVERTENTIE
Voor VCrhllizingCn groot en klein is
Rozenstraat 13 - Haarlem Tel. 20020 12525
gekregen over allerlei practische hulpmid
delen: een handig wandkoffiemolentje, een
Amerikaanse molen die voor vlees, aman
delen, vruchten en dergelijke te gebruiken
is, een practische klopper, een roerzeef, en
een eiersnijder. Zachtjcs-aan druppelen
deze snufjes uit Amerika ons land binnen
zoals nog niet lang geleden dat handige
motortje, waarop allerlei kleine huishoud
machientjes kunnen worden aangesloten,
Er is wel een heel verschil tussen een
tegenwoordige keuken en die van dertig,
veertig jaar geleden.
Groot zijn echter ook de veranderingen
in de manier van koken als gevolg van de
veranderde inzichten in de voeding. In het
begin van 1900 at men veel spek, later nam
het vleesgebruik toe. Ook ging men meer
vis gebruiken, omdat betere vervoersmoge
lijkheden dit belangrijke levensmiddel
vlugger landinwaarts konden brengen, h
het jaar 1900 wist men nauwelijks van het
bestaan van vitaminen af, nog minder, dat
deze voedingsstoffen door ondoeltreffende
bereidingswijze (lang koken, fijngesneden
laten staan) onnodig aan vitaminen verlie
zen. U zult verbaasd staan als wij u zeggen,
dat men omstreeks 1900 gerust groenten
(vooral als het voor stamppot was!) 3 a 4
uur liet koken. Later ging men propaganda
maken voor betere bereidingswijzen, meer
afwisseling in de voeding en wat dies meer
zij!
In de tweede wereldoorlog leerden d®
huisvrouwen pas goed de waarde van een
goede voeding kennen.
Degene, die in het jaar 2000 zal schrijven
over: Kookkunst en voeding in de laatste
decennia, zal volgens ons zeker veel te
vertellen hebben. Wie weet hoe dan ons
gasfornuis je en onze electrische oven ge
hekeld zullen worden.
A. V. D.
Melk of karnemelk met limonade
liter melk of karnemelk, 2J/2 di
(pl.m. iy2 kopje) limonadesiroop.
De limonadesiroop onder roeren bij de
koude melk of karnemelk schenken en de
drank koud in glazen opdienen.
Stroopmelk
1 liter melk of karnemelk, 4 eetlepels
stroop, (iets kaneel) en suiker naar smaak.
De stroop en de suiker door dc melk of
karnemelk roeren. (Indien kaneel gebruikt
wordt, deze eerst door de suiker mengen)-
De drank in glazen schenken.
