in de Haarlemse Waarderpolder woont men tussen water en wind r Het stadhuis van Haarlem Wanneer moet men het eeuwfeest van de Haarlemmermeerpoider vieren? HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT Trekkersgeest van arkbewoners ten dele aan banden gelegd De groenten- en fruitmarkt in de afgelopen week De agrariërs zeggen in '52, het gemeente- en polderbestuur in '55 Sterke deelname bij DEM's atletiekwedstrijden Harmonie van zeer verschillende stijlen ONDULATION PERMANENTE ,.Eugène" Castricum Minder aardbeien dan vorig jaar aangevoerd Santpoort viert vijf dagen feest „Rode Zee" verdwijnt uit IJmuiden Concert in het Paradijsje Verdeling Marshall-dollars Teleurstelling in Zandvoort Kinheim gaat tournooien bezoeken ZATERDAG 28 JULI 1951 In de Waarderpolder heeft sinds 1945 een aantal woonschuiten in een speciaal voor dit doel aangelegde haven ligplaats gekozen. Daarmee kwam een einde aan de willekeur die vele arkbewoners bij het zoeken naar een tijdelijke verblijfplaats aan de dag legden. Er is een tijd geweest dat meest avontuur lijke lieden, met wat zwerversbloed in de aderen, de intimiteit van een woonschuit verkozen boven de meer geordende gezel ligheid van een stenen huis. Zij trokken van de ene plek naar de andere, meerden hun arken waar en wanneer ze maar wilden en koersten slechts doelbewust naar een stad, als dat voor hun dagelijks levens onderhoud noodzaak werd. En naderde de oude dag, of deden zich andere omstandig heden voor die als verontschuldiging voor een staat van werkloosheid konden gel den, dan kozen zij dikwijls het stille water van singel of gracht uit als ligplaats. De loopplank werd dan voor langere tijd uit gegooid en het gezin bepaalde zich niet meer tot het zoeken van vertier op de schuit alleen. Aan de enie kant van de loop plank werd een kippenhok gedeponeerd en aan de andere kant werd met veel fanta sie zelfs tuinbouw beoefend. Maar het is lang geleden dat deze mensen op die manier hun leven inricht ten. Er is in de loop der jaren heel wat verandering gekomen in hun trekkersbe- staan. In tal van gemeenten ging men paal en perk stellen aan de willekeur die zij aan de dag legden bij het bepalen van een tijdelijke woonplaats en bovendien is ook de rasechte woonschuitbewoner van vroe ger min of meer van het toneel verdwenen. Woohschepenhavens Om de woonschippers een behoorlijke ligplaats te geven, zonder het stadsbeeld aan te tasten, ging men er in verscheidene steden toe over woonschepenhavens aan te leggen. Meestal werden deze „kampen" even buiten de stad opgericht. Ook in Haarlem is een dergelijke haven verrezen, en wel in de Waarderpolder, waar in 1935 de woonschuiten voor het eerst vast maakten. Er was plaats voor zestig sche pen, maar de maximumbezetting is niet boven de dertig geweest. De ligging is misschien wat ongunstig en er komen dan ook nog wel eens klachten over de verbinding met de stad, hoewel toch van een isolement geen sprake is. Van 's morgens half zeven tot 's avonds half zeven, wordt over het Noorder Buiten Spaarne een veerdienst met de wal onder houden. Tijdens de spitsuren wordt gebruik gemaakt van een motorboot en op wat rustiger uren vaart een roeiboot heen en weer. Bovendien ligt er een bootje in de haven, dat ook na de veerdiensttijden ter beschikking van de bewoners staat. De veerman is evenwel niet verplicht om na 's avonds half zeven nog klanten over te zetten. En dan is daar nog de weg door de Waarderpolder die naar de stad voert. Voor degenen die de beschikking hebben over een motor of een auto, is deze verbinding als heel weinig bezwaarlijk. Het beheer over de woonschepenhaven is in handen van de gemeentelijke Haven dienst die onder meer bepaalt waar even tuele gegadigden een plaatsje 'kunnen krijgen en (weinig) havengeld heft. Zoals dat in iedere stadswijk het geval is patrouil leert ook hier de politie van tijd tot tijd. Wie al mocht menen dat de huisvrou wen om de haverklap haar schip zouden moeten verlaten om de ingrediënten ter versterking van de inwendige mens iir te slaan, heeft het bij het verkeerde emde, want iedere dag komen slager, melkboer, bakker en kruidenier op gezette tijden de bestellingen opnemen en afleveren. Oorlogsschade en -gevolgen Na en gedeeltelijk ook tijdens de bezet- Hing zag de haven er weinig rooskleurig uit en vooral in de hongerwinter is er danig huisgehouden. Zo werd onder meer een iroot aantal steigertjes opgestookt, voorts zonken heel wat schepen of zetten koers naar veiliger oorden. Toen de bevrijding kwam, lagen er nog maar acht schuiten. Wederopbouw was dus ook hier geboden: Allereerst werd de „straat" tussen Noord on Zuid-boulevard, zoals de schepenrijen wel worden genoemd, uitgebaggerd en ver- eigens kwamen er nieuwe steigertjes. 'r°dg jaar werden er zes gebouwd en ver moedelijk zullen er dit jaar nog vijf bij komen. Zo langzamerhand kwam er weer 'vat leven in de brouwerij. Thans liggen or twee en dertig schepen en binnenkort zal bit aantal met vier vermeerderd worden. Lag de haven wat gunstiger, clan zou het oi' zeker nog drukker zijn. De woningnood heeft er toe bijgedragen iat mensen die het inwonen moe waren, oolangstelling voor woonschuiten zijn 'aan koesteren en in vele gevallen resul teerde die belangstelling in de aankoop of huur van een schip. Men heeft er geen lan taarntje bij nodig om de bewoners te vinden h'a het er best naar hun zin hebben. Er zijn eroij die ronduit verklaren dat zij vooi zen geld met een gewoon huis zouden 'vllen ruilen. De bewoners van de Zuidboulevard ver eren in. de gelukkige omstandigheid dat zy voor een appel en een ei van de ge beente een stukje grond kunnen huren, ivaar zij bijvoorbeeld naar hartelust kunnen tuinieren. Aan de Noordkant is dat tenge volge van de ligging niet mogelijk. Centralisatie heeft voordelen In zeer bijzondere gevallen verlenen B. en W. wel eens toestemming om buiten de woonschepenhaven ligplaats te kiezen. Zo is een aantal schepen niet in deze haven ondergebracht. Men kan ze vinden aan de Oosterhoutlaan, in de Conradhaven en tus sen de Lange- en Buitenrustbrug in het Spaarne. Het leven in de haven biedt echter tal van voordelen. Zo heeft men daar de be schikking over de eerder genoemde steiger tjes, die een loopplank overbodig maken en verder is er het genot van electrisch licht en water In de haven in de Waarderpolder is een waterpomp voor gemeenschappelijk ge bruik aangelegd en bovendien kan men een eigen waterput, krijgen. Dit laatste brengt natuurlijk extra kosten mee. Het Centraal Bureau van de Tuinbouw veilingen in Nederland deelt over het ver loop van de groenten- en fruitmarkt over de periode van 20 tot 27 Juli het volgende mede: Aan het begin van deze week liepen de prijzen van tomaten iets op door de grotere vraag in Engeland en in Duitsland. De laat ste twee dagen zijn de prijzen echter weer dalende, zodat voor de A-sortering 50-60 cent per kg werd betaald. Over het algemeen zijn de bloemkoolprij- zen vrij constant, aangezien de aanvoer niet bijzonder groot is. Al naar gelang van de kwaliteit waren de veilingprijzen voor de sorteringen 1 en 2 35-47, respectievelijk 25- 40 cent per stuk. Bonen vertonen een steeds toenemende aanvoer en zodoende daalden de prijzen aan merkelijk. Aan het begin van de week no teerden de princessebonen 50-65 cent per kg en snijbonen 70-105 cent per kg. Aan het einde van de week liepen de prijzen terug van 40-55 cent per kg. In Venlo zakte de prijs zelfs beneden de 40 cent voor princes sebonen en voor wagenaars zonder draad van 25-27 cent per kg. De kassnijbonen lie pen terug van 7565 cent. In Roelofarends- veen en Venlo werd voor de vollegronds- snijbonen ongeveer 45 cent per kg gemaakt. Behoudens kleine partijtjes zijn de tuinbo nen thans vrijwel geruimd. De prijzen be wogen zich lussen de 20 en 30 cent per kg. Sla vertoonde hetzelfde beeld als vorige week met prijzen van 2-5 cent per krop. Door het donkere weer van de afgelopen dagen is de aanvoer van platglas-komkom- mers iets achteruit, gegaan. Kas-komkom- mers worden bijna niet meer aangevoerd. Voor export was er echter een goede vraag, zowel voor Engeland als voor Duits land. waardoor de veilingprijzen iets stij gende waren, n.l. 25-35 cent voor de sorte ring 1, voor de sorteringen 2 en 3 respectie velijk 18-30 en 10-20 cent per stuk. Kromme komkommers deden 25-32 cent per kg. De aanvoer van rode en gele savoyekool neemt steeds toe. De animo voor deze pro ducten is dagelijks verschillend. Wanneer er voor export wordt gekocht, o.a. voor Enge land, zijn de prijzen enkele centen per kg hoger. In de afgelopen dagen wei*den er prijzen gemaakt van 4-8 cent per kg, voor rode en voor gele savoyekool 7-15 cent per kg. De aanvoer van vroege aardappelen (Eer stelingen en Bintjes) begint reeds af te ne men. De prijzen bewogen zich tussen f 12 en f 15 per 100 kg. Druiven lagen deze week iets lager in de markt dan vorige week. Frankenthalers no teerden f 1,70-f 2,10 per kg, Alicante f 2.- tot f 2,30 en Golden Champions f 2,40-f 2,70 per kg. Voor export werd in hoofdzaak gekocht voor Engeland. Duitsland en Zweden. In Duitsland komen de Italiaanse perzi ken aan de markt. Dit vond zijn terugslag op de prijzen hier te lande. Deze daalden dan ook van 16-22 cent per stuk voor de grootste sorteringen. Al naar gelang van de soorten werden de kersen verkocht voor 50-65 cent per kg. De aanvoer loopt de laatste dagen sterk terug, doordat de grootste pluk achter de rug is. Voor goede dubbele bessen (consumptie) werd 30-45 cent per kg besteed. In 1940 werd reeds (het initiatief daartoe ging van het Polderbestuur uit) het feit herdacht dat het 100 jaar geleden was, dat de eerste spade in de grond werd gestoken voor de droogmaking van het Haarlemmer meer. Maar ieder heeft toen begrepen dat die herdenking slechts een voorloper was van de later komende herdenking van de voltooiing van dit grote werk, want er is in de 19e eeuw niet minder dan 12 jaar verlopen tussen de aanvang en het einde. En toen #as het einde nog slechts „het begin van het einde". In 1852 kon de drooggelegde polder voor het eerst betre den v/orden, maar er moest toen nog heel wat werk verzet worden vóór de grond geschikt was, zodat de boer er zijn bedrijf kon beginnen. Pas in 1855 werden de ge meente Haarlemmermeer en de Haarlem mermeerpolder ingesteld. Nu is er verschil van mening wanneer het eeuwfeest gevierd moet worden. De organisaties op landbouwgebied willen dat in 1952 doen, maar het gemeente- en het polderbestuur geven de voorkeur aan 1955. Er is een conferentie gehouden waarin gepoogd is tot overeenstemming te komen, maar daarin is niet het gewenste resultaat bereikt. Beide partijen blijven op hun standpunt staan. Het wordt daarom waar schijnlijk dat er nu twee herdenkingen komen. De organisaties op landbouwgebied (er zijn daarbij zowel de verenigingen van werkgevers als werknemers betrokken) menen namelijk dat het belangrijkste mo ment was dat de polder drooggelegd was. Daarom willen zij dat feit herdenken. Het gemeente- en het polderbestuur stellen daartegenover dat de herdenking van officiële zijde pas in 1955 kan zijn, want in 1852 waren er immers nog geen gemeente en ook geen polderbestuur. De voorstanders van een herdenking in 1952 hebben aan het gemeente- en het polderbestuur om financiële steun ge vraagd voor hun plannen. Over die aanvraag zal later worden be slist. Over feestplannen Er is wel voorlopig gesproken over de vraag welke feestplannen er gemaakt moe ten worden, maar daarover is nog geen enkele beslissing genomen. Aan beide kan ten had men evenwel aan het houden van een landbouwtentoonstelling gedacht. Nu is het te verklaren dat er bezwaren bestaan tegen het houden van twee ten toonstellingen zo vlak op elkaar. De ene zou de andere benadelen. Bovendien eist zo'n tentoonstelling, die groot van opzet moet zijn, veel voorbereiding, terwijl er een groot financieel risico mee gemoeid Is. In Haarlemmermeer is namelijk geen ter rein daarvoor beschikbaar, zodat het nodig is 5, 6 of 7 hectare grond tijdelijk aan de cultuur te onttrekken, waarmee .alleen reeds een groot bedrag gemoeid zal zijn. Daarnaast staan nog uitgaven om het ter rein in orde te maken en voor de accomo- datie. Zonder een flink waarborgfonds is zo'n tentoonstelling dan ook niet te orga niseren. Het Polder-bestuur heeft maatregelen genomen om financieel in staat te zijn het eeuwfeest te kunnen houden. Daaronder zou dan begrepen kunnen worden het hou den van een landbouwtentoonstelling, maar dan natuurlijk als onderdeel van de feesten in 1955. Onze zegsman die de mogelijkheden in Haarlemmermeer kent, achtte het moge lijk en ook aan te bevelen, dat de agrariërs de herdenking in 1952 in een andere rich ting zoeken. Hij opperde het denkbeeld op de dag een groot concours hippique te organiseren. Er wordt elk jaar in Hoofd dorp zo'n paardenfestijn gehouden, maar ditmaal zou men er nóg meer zorg aan kunnen besteden en er zo mogelijk ook buitenlanders aan laten deelnemen, 's Avonds zou er een openluchtspel kun nen worden opgevoerd, waarbij niet alleen de drooglegging en de geschiedenis van de polder in de verstreken eeuw kunnen worden uitgebeeld, maar ook het grote belang van landbouw en veeteelt in het licht gesteld. Hoofddorp Jieeft een terrein dat zich uitstekend leent voor openluchtspelen. Dit is indertijd gebleken bij een opvoering van de Oranjevereniging. Natuurlijk kan nevens deze twee grote programmapunten een officiële herdenkingsplechtigheid wor den gehouden. Van de feestplannen van het gemeente en het polderbestuur staat ook nog niets vast. De landbouwtentoonstelling noemden wij reeds. Het voornemen is in elk geval ook de jeugd in te schakelen. In alle wij ken, en dat zijn er in Haarlemmermeer heel wat, zullen feesten voor de 8000 kin deren georganiseerd moeten worden. Het is gewenst, aan de kinderen een boekje ten geschenke te geven over de droogmaking van het meer. Deze overweging heeft de mogelijkheid naar voren gebracht om van de zijde van het Polderbestuur een Ge denkboek uit te geven. Het archief van de polder bevat veel belangrijke gegevens (18551951). Evenzo het Rijksarchief te Haarlem (18401855). Iemand die de gave heeft historische gegevens in lezens waardige vorm te gieten, zou enige maan den in die archieven moeten onderduiken. De overtuiging bestaat dat dan veel lezens waardigs aan het licht zal komen. Van dit officiële gedenkboek kan dan een verkorte uitgaaf geschikt gemaakt worden voor een boekje bestemd voor de scho lieren. Mocht het openluchtspel in 1952 geen doorgang vinden, dan zou het ook een onderdeel kunnen vormen van het pro gramma voor 1955. Er moeten een reeks opvoeringen komen, want alle inwoners van de Meer zouden in de gelegenheid moeten zijn het spel te zien. Tenslotte wees onze zegsman nog op de omstandigheid dat Schiphol in de ge meente Haarlemmermeer ligt. Het vormt er zelfs een belangrijk deel van. Dit opent misschien de mogelijkheid ook de lucht vaart in de feestviering te betrekken. Voor de R.K. Verenigingskamp die mor gen om 2 uur gehouden wordt te Bever wijk hebben bij de dames vijf en bij de heren zelfs zeven ploegen ingeschreven. Onder deze ploegen bevinden zich de Bataven uit Leiden, Estafette uit Amster dam, L.D.A. uit Den Haag, Holland uit Haarlem, R.K.E.A. uit Enschedé en de or ganiserende vereniging zelf. Onder de deel nemers bevinden zich verschillende finalis ten van de Nederlandse kampioenschappen van Zondag j.l. in het Stadion. De R.K. E.A.V, heeft o.a. in de gelederen mej. S. Schoonderwoert, die in Amsterdam derde werd op de 80 meter horden achter mevr. F. BlankersKoen en Willy Lust. Ook op de 200 m. bereikte zij een goede plaats. Verder brengt R.K.E.A.V. enkele nationale B-kampioenen in he veld. Doordat ook Bataven en Holland met sterke ploegen aan de start verschijnen, wordt op zeer spannende strijd gerekend. Het Haarlemse stadhuis is door zijn on gemene architectonische complicatie onge twijfeld een van de merkwaardigste ge bouwen van ons land. Merkwaardig is niet in de eerste plaats dat vrijwel alle bouwstijlen die de vaderlandse geschie denis kent er in vertegenwoordigd zijn, maar wel en vooral de wonderlijke harmo nie, die het daardoor uitstraalt. De oude Romaanse hoofdbouw, die men zich met enige fantasie voor de geest kan halen, moet zeer mooi geweest zijn in zijn strenge gesloten rechthoekigheid. Hoe deze zich tot het karakteristieke en kostbare stijlcollier heeft ontwikkeld, is wellicht zelfs voor de historicus raadselachtig. Immers het vaststellen van de juiste jaar tallen waarin de verschillende verbouwin gen en uitbreidingen tot stand kwamen, noch de kennis der gebruikte materialen en toegepaste constructies zullen ons ont sluieren hoe de schoonheid er van tot stand kwam. Begrippen als symmetrie, monu mentaliteit, plastisch evenwicht en ruimte lijke harmonie zijn als termen in de kunst geschiedenis misschien van belang, maar spelen in de wording van een kunstwerk: nooit een creatieve rol. In de loop van de zeventiende eeuw kreeg het voormalig slot van de graven van Holland, dat toen reeds lang als stad huis in gebruik was, de gedaante die het in hoofdzaak thans nog heeft. Nieuwe en grotere vensters werden aangebracht en het gebouw werd met een grote vleugel in de Zijlstraat uitgebreid. Later kwam de fraaie aanbouw aan de zijde van de Grote Markt tot stand. Op oude prenten zien we dit gebouwtje nog versierd met een ruim balcon met elegante balusters en kolom men. Helaas moest dit worden afgebroken, omdat het verkeer er al te veel hinder van ondervond. Al deze veranderingen en uitbreidingen zijn als zodanig mooi en bewonderenswaar dig, maar eigenlijk werd het oorspronke lijke gebouw, zuiver kunstzinnig be schouwd, grondig bedorven. Dat wil zeggen dat het karakter, dat het grafelijk slot in zijn eigenaardige middeleeuwse voornaam heid bezat, vrijwel geheel teloor ging ter- wille van de meer speelse en „moderne" vormen der Hollandse Renaissance. Deze ingrijpende veranderingen werden echter met zoveel geestelijke kracht en zelfbe wustheid aangebracht, dat men durft te zeggen dat het verlies van de „historische stijlwerking" ruimschoots werd vergoed door de grotere uitdrukking van verbeel dingskracht en overtuiging van de cultuur van die dagen, die het ontving. Men kan van een verbouwing dan ook nauwelijks spreken. Het was een werkelijke vernieu wing. En het stemt tot diep nadenken zich de reacties voor de geest te roepen die een dergelijk geval bij de artistieke goêge- meente zou oproepen als dit zich in onze tijd afspeelde. Stelt u zich voor: de Nederlands Her vormde gemeente ih Haarlem-centrum breidt zich zo uit, dat de Grote Kerk drin gend vergroot moet worden. Derhalve wordt een Joekende Haarlemse architect uitgenodigd daarvoor een plan te ontwer pen en uit te voeren. Deze man, die het hart op de rechte plaats heeft, maakt een plan geheel in de vormentaal van zijn tijd, schijnbaar zonder acht te slaan op die van de Gothiek. Het is niet ondenkbaar (waar schijnlijk zou dit plan trouwens het fiat van de schoonheidscommissie niet of nau welijks verwerven) dat krant en vakblad met verontwaardiging zouden schrijven over een dergelijke heiligschennis, ons de verbolgenheid afschilderend die het nage slacht ons hierover zou toedragen. Het is evenwel gebeurd! Omstreeks 1600 maakte Lieven de Key een paar mooie uitbreidin gen aan de Zuidzijde van de Grote Kerk, geheel in de vormen van de toenmaals moderne Hollandse Renaissance; vormen die innerlijk en uiterlijk bijna tegenstrijdig met die van de Gothiek zijn. „Erger" is het echter met de vernieuwing van het raadhuis. Niet alleen werd het uit gebreid met een zeer moderne grote vleu gel, maar bovendien werd het ranke acht kantige torentje door een aantal reusach tige schoorstenen er achter van iedere charme beroofd. Voorts werden er zonder enige achting voor het „historisch ge vormde" Renaissance-karakter vensters in de oude Romaanse hoofdbouw gehakt en bouwde men een nuchtere, hardstenen trap naar de hoofddeur. In dit werk, waarin wij zonder enige twijfel wederom het meesterschap van De Key herkennen,, zien wij dat de gevoelige hand van een groot architect, die een echt kind van zijn tijd is, ons meer zegt dan die van zijn collega, die stijl en vorm van zijn gegeven navolgt terwille van iets dat wellicht schone herinneringen opwekt, doch voorgoed voorbij is. Tot de oudste gedeelten van het com plex behoort het torentje, dat niet zo heel lang geleden na (ik meen door brand) te zijn verwoest weer is opgebouwd. Het is thans wat hoger en enigszins an ders dan we het op oude afbeeldingen zien. Ook hierbij is dus, hoewel het schijn baar om een zuivere reconstructie ging, naar omstandigheden gehandeld. Er is geen slaafse copie gemaakt van het oude toren tje, maar het werd met behoud van zijn oorspronkelijk karakter in een nieuw even wicht met de omgeving gebracht. Want inderdaad lijkt het mij in de huidige vorm mooier dan het voordien was. De vleugel in de Koningstraat, die niet lang voor de oorlog gebouwd werd, vormt vooral in het binnenhofje een zeer bekoor lijk geheel met het middeleeuwse hoofd gebouw. Hier werd het moderne, grote stalen raam met gevoel en fantasie ge bruikt tegenover de zeer oude, kleine na tuurstenen kozijnen. De gevel aan de Ko ningstraat heeft mede door zijn weinig markante verhoudingen veel minder uit drukking. Haarlem bezit met dit stadhuis, van de oudste kern tot de jongste uitbreiding, een gebouw dat misschien de toets van de strenge academische beschouwing niet kan doorstaan, maar dat in geheel zijn verschij ning getuigt van de beste Hollandse bouvz- tradities. NICO H. ANDRIESSEN ADVERTENTIE „Tiède Douce" - „New York" DE MOOISTE FRANSE EN AMERIK. LAUWE PERMANENT Absoluut geschikt voor alle haarsoorten Kleur- Franee Haarverven - Blonderen - spoelingen Amerikaans - A. DE JONG Jacóbynestraat 13 Telef. 1 8731 Nationaal-Internationaal bekroond Aan de Castricumse veiling „Ons Belang" zijn tijdens de speciale aardbeienveilingen dit jaar ruim 88.000 manden aangevoerd. In 1950 bedroeg de aanvoer 110.000 manden. Deze teruggang kwam hoofdzake lijk door het slechte „aard'oeienweer" dei- laatste weken. Daar de tuinders dit jaar een goede prijs gekregen hebben, is men in deze kringen over het afgelopen seizoen niet ontevreden. EERSTELINGEN Door de tuinder S. Druiven werden op de groenteveiling de eerste eigenheimers aangevoerd, welke 18 cent per kilo op brachten. GGGOGQGOGGOGGGGGOOGGOGGQGGOGGGGGGGGOGGOGGGGGGOi Het programma van de Santpoortse feestweek, die van 31 Juli tot 4 Augustus de „beide Santpoorten" zal trachten op te vrolijken, ziet er aantrekkelijk uit. De Harddraverij-vereniging, die eens per jaar in de bus blaast, stelde de volgende plannen voor de komende week op. Dinsdag: 9.00-11.00 uur: Ringrijden op de fiets. 11.00-12.00 uur: Ringrijderij op het losse paard. 13.30-18.00 uur. Ringrijderij voor paren in de tilbury. 18.30 uur: Muzikale rondgang. Woensdag': Ronde van Santpoort op het parcours Terrasweg, Dinkgreve- laan, Middenduinerweg, Enschedélaan, voor ongeveer 50 nieu welingen en amateurs. Donderdag: 14.00 uur: Kortebaandraverij op de Hagelingerweg om prijzen van 600, 250, 100 en 50. Totalisator aanwezig. Vrijdag: Boegsprietlopen en mastklimmen voor jongens en mannen. Zaterdag: 20.00 uur: Muzikale rondgang door het dorp. Er is een Lunapark in aanbouw op het kermisterrein tussen Rijksweg en Hoofdstraat. Voorts wordt .er een winkelweek gehouden. OOOGOOGO0000O0GO0OG0OOG0OOO0GO0OO0OOG00O0O0O0OOOOOOO0OOO Naar wij vernemen zal de N.V. Visserij maatschappij „Rode Zee" op 1 Augustus als zodanig niet langer haar werkzaam heden op het terrein der visserij in IJmui den voortzetten. In het pand van de rederij aan de Trawlerkade wordt een depót van een bekende petroleum-maatschappij ge vestigd. Het kamermuziek-concert door het trio Jan Hesmerg (viool), Eduard Biele (cello) en Ans Bouter (piano) met medewerking van de fluitist Frans Vester, dat aanvanke lijk Woensdag plaats zou hebben doch we gens de ongunstige weersomstandigheden uitgesteld moest worden, gaat nu heden avond door in de tuin van1 „Het Paradijsje" aan de Witte Herenstraat onder auspiciën van de daar gedurende de zomermaanden gevestigde sociëteit Teisterbant. Scott, de bekende Engelse onderzoeker van het Zuidpoolgebied van voor de eerste wereldoorlog, zou verbaasd zijn wanneer hij zijn schip „De Discoverynu nog eens zou kunnen zien. Het schip wordt gebruikt voor een tentoonstelling, die het Engelse Zuidpoolonderzoek over een periode van 50 jaar uitbeeldt. Het schip ligt op de Theems, b?j het Victoria-Embankment te Londen en heeft onder meer een vliegtuig aan boord dat deelnam aan de Noors-Engels-Zweedse expeditie naar de Zuidpool in de winter van 19491950. De Discoverymet het vliegtuig aan boord. Na uitgebreide informaties te hebben in gewonnen is ons gebleken, dat vooral in de kringen van Zandvoortse hotel- en seizoenbedrijven nog al wat teleurstelling heerst over de verdeling van de 700.000,- Marshallhulp, waarvan vijf ton bestemd is voor de bouw van een hotel, waarvoor de heer N. W. Bouwes een plan gereed heeft en twee ton voor de uitvoering van het hotelplan van de heer A. H. Pomper. Men wijst er ons op, dat met deze ver deling in Zandvoort zelf slechts één hotel zal verrijzen, omdat het project van de heer Pomper ver buiten de bebouwde kom is gelegen. Men had het algemeen méér toegejuicht, wanneer wegens de ophanden zijnde Marshallhulp aan verschillende exploitanten, die hun sporen op het gebied van hötelbedrijf hebben verdiend, zou zijn gevraagd, of zij met deze hulp, eventuele herbouw of uitbreidingsplannen zouden willen verwezenlijken. Dit had ook op het gebied der amusementsgelegenheden kun nen gelden. Men is enigszins gepiqueerd over het feit, dat iemand, die in Zandvoort geen enkele schade leed tengevolge van de afbraak, nu met deze hulp op het fraaiste punt van Zandvoort gelegenheid krijgt, een hotel te bouwen. Bovendien had, bij ver deling in kleinere bedragen, veel meer kunnen gebouwd worden, waarbij men uitgaat van de gedachte, dat Zandvoort méér gebaat is bij verschillende kleinere hotels en amusementsgelegenheden, dan bij één groot hotel in het centrum. Deze gedachtengang is, naar wij voorts te weten kwamen, eveneens naar voren gekomen tijdens de besloten zitting, die volgde op de raadsvergadering van Dins dagavond. Men was algemeen Zandvoorts burge meester ertentelijk, dat door diens onver moeide activiteit thans dit prachtige resul taat werd verkregen, doch men toonde zich minder enthousiast over de eenzijdige ver deling ervan. Dit bracht op zijn beurt weer kennelijke teleurstelling bij de burgemeester, die blijkbaar deze reactie niet had verwacht en antwoordde, dat geen enkel ander plan dan dat van de heren Bouwes en Pomper hem had bereikt, zodat op deze plannen de dol lars werden toegezegd. De raadsleden stelden hiertegenover, dat in elk geval vooraf om plannen had kun nen worden gevraagd, er zouden dan zeker gegadigden gekomen zijn. Tenslotte konden wij nog te weten ko men, dat de gronden, benodigd voor deze hötelbouw, in erfpacht zullen worden uit gegeven, zodat in een der volgende raads vergaderingen over deze affaire nog wel het een en ander zal gesproken worden. De voetbalvereniging „Kinheim" gaat, althans wat het eerste elftal betreft, voor bereidingen maken voor het nieuwe voet balseizoen. Deze voorbereidingen behelzen het deel nemen aan een t\yeetal tournooien, waar van het eerste op 9 Augustus in Zandvoort plaats heeft. Hier speelt Kinheim in het Badplaatstournooi van Zandvoortmeeu- wen tegen Halfweg. Twee dagen later volgt op 11 Augustus het eerste treffen in het Wijkertoren- tournooi. Dan ontmoeten de geel-zwarten in de eerste wedstrijd het Heemskerkse ADO '20.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1951 | | pagina 9