EDITH
-Clowntje Riek
Kort en Bondig
WOENSDAG 29 AUGUSTUS 1951
Op grote voet geleefd
van andermans geld
Velsens elftal tegen
Amsterdams samengesteld
Burgerlijke stand
van Haarlem
Stichting Club- en
Buurthuizen
De crisis der cultuur
Verjaardag
Prinses Wilhelmina
Haarlemmers ontvingen
diploma's E.H.B.O.
Voor de kinderen
Amsterdammer won huis
van Touring Zandvoort
Overveen
Bloemendaal
Feest in Spaarndam
Plagerijen
Amsterdams begroting
sluit met hoge
rijksuitkering
Cadeaux voor Tito
FEUILLETON
door Wynca Loos
Dank zij het initiatief van een jeugdige inw oonster van LunterenNel Denijs, is een van
de weinige in dit dorp nog aanwezige oude huizen in de Dorpsstraat, dat anders onder
slopershdnden gevallen zou zijn, bewaard gebleven. Na de nodige herstellingen werd
het oude huis geheel in oud-Veluwse trant ingericht, met het daarbij behorende
meubilair, de gebruiksvoorwerpen, gereedschappen uit vorige eeuwen, antiquiteiten,
kunstvoorwerpen en dergelijke. Op de foto mejuffrouw Nel Denijs in oud-V eluwse
klederdracht in de mooie oudheidskamer.
Drie jaar geëist tegen
commissionnair uit Boskoop
Voor de Haagse rechtbank heeft de 60-
jarige commissionnair in effecten G. van
N. uit Boskoop terechtgestaan wegens op
lichting en valsheid in geschrifte. Hem was
ten laste gelegd dat hij twee keer een valse
belastingaangifte had gedaan en dat hij tal
van personen voor totaal 182.000.had
opgelicht. Een der gedupeerden was de
huisnaaister van de familie Van N. De
verdachte had haar haar spaarduitjes ten
bedrage van 3900.— afhandig weten te
maken. Op de zitting vernam zij pas, dat zij
haar geld kwijt was.
„U was een populair man in Boskoop,
die enorme bestellingen deed bij leveran
ciers en op grote voet leefde: 175 gulden in
één week werden bij de banketbakker be
steed", zei de president tot de verdachte.
„Tal van mensen wist u door uw vriende
lijk optreden te misleiden".
De officier van justitie was in een scherp
requisitoir van oordeel dat de verdachte
met liegen en bedriegen de laatste jaren
aan de kost was gekomen. Het vertrouwen
dat hij door zijn optreden wist te wekken,
had hij schromelijk geschonden. Hij be
droog en benadeelde anderen opdat hij zijn
vorstelijke levensstaat kon handhaven. De
officier eiste drie jaar gevangenisstraf.
De verdediger, mr. S. Groen, wees op de
aanvankelijk zeer moeilijke levensomstan
digheden van zijn cliënt, die in de twintiger
jaren als commissionnair gefailleerd was en
na de oorlog op het hellende vlak was ge
raakt. Pleiter verzocht clementie
De rechtbank zal op 11 September uit
spraak doen.
Voetbal
Het Velsens elftal, dat Woensdag 5 Septem
ber ter gelegenheid van de viering van het
vijf en zeventigjarig bestaan van het Noord
zeekanaal tegen het Amsterdams elftal
speelt, is als volgt samengesteld:
Doel: Kraak (Stormvogels).
Achter: Van Gelder en Spaans (beiden
VSV).
Midden: Goedhart, A. Snoeks (beiden
Stormvogels) en Stijger (VSV).
Voor: Van der Kuil (VSV), J. Snoeks
(Stormvogels), Bakkum (Velsen), De Boer
(Stormvogels) en De Graaf (VSV).
Reserves zijn: Akkerman (Terrasvogels),
Wijker (Velsen), Schoon en Hazeveld (VSV).
HAARLEM. 28 Augustus 1951
ONDERTROUWD: 28 Aug., T. H. Mulder
en A. van der Heijden; W. Molenaar en G.
Vermeer.
GEHUWD: 28 Aug., M. Hoogendoorn en T.
de Jong; G. J. Hofstede en T. C. Aarts; H. J.
Parson en A. C. Elfering; H. E. Valk en J.
A. Bakker.
BEVALLEN van een zoon: 26 Aug., A. J.
J. RamakersHuzemeier; 27 Aug., M. A.
HesselsHulschnr; J. M. van der MeijHa-
verink; A. M. RiksmanDuijndam; 28 Aug.,
M. E. Kleinden Nijs.
BEVALLEN van een dochter: 26 Aug.. E.
P. J. Bolland—van Herwaarde; 27 Aug.", J.
M. de SchrijverBuskermolen; 28 Aug., H.
W. C. van Wijk—Roeland; M. A. de Vos—
Muijlwijk.
OVERLEDEN: 26 Aug., S. de Jongde
Boer, 80 j., de Haasstraat; 27 Aug.. E. Derks
Evers, 91 j., Hazepaterslaan; J. Scholte, 39 j.,
Kamperlaan.
In het jaarverslag van de Stichting Club-
en Buurthuizen in Haarlem en omgeving
worden de moeilijkheden besproken, waar
mee het bestuur te kampen heeft gehad.
Er waren financiële zorgen en er waren
plannen het in 1948 opgerichte tweede
clubhuis aan de Lange Margarethastraat te
sluiten. Er volgden aan het einde van het
jaar echter meevallers en toen de penning
meester de rekening opmaakte, kwam hij
tot de gelukkige slotsom, dat de toestand
aanmerkelijk minder ongunstig was geble
ken, dan zich eerst deed aanzien. Mejuf
frouw Memelink zag zich om gezondheids
redenen genoodzaakt haar taak als hoofd
leidster neer te leggen. Zij had het werk
van niets opgebouwd tot de omvang die
het. op het ogenblik heeft.
Het jaarverslag doet mededelingen ovér
de jaarfeesten, de bibliotheek, het moeders
kamp, een wandelmars, de tentoonstelling,
zomerkampen, het clubhuis aan de Lange
Margarethastraat, moederclubs en vader-
club, vrije handenarbeid, clubs en leiding.
De samensteller zet tenslotte het nut van
het werk uiteen, dat zich steeds blijft uit
breiden en belangstelling, steun en nieuwe
vrienden wint.
Tot onze spijt is door een technische fout
in een deel van onze editie van gisteren de
gedetailleerde opgave van de cyclus „De
crisis der cultuur", die de Haarlemse Volks
universiteit in het komende seizoen orga
niseert, onder een ander bericht verdwaald
geraakt.
Wij laten haar daarom nogmaals volgen:
Het schema voor deze reeks luidt: prof.
dr. F. L. Polak met twee voordrachten aan
de hand van de boeken „Brave new world"
(Huxley), Het 25ste uur (Cheorghiu) en
1984 (Orwell), mr. dr. A. A. van Rhijn
over arbeidersbeweging en sociale omstan
digheden, Thijs Booij over de Europese
jeugd én prof. dr. C. G. van Niftrik over
het Christendom. In 1952 wordt de cyclus
dan voortgezet door dr. L. M. van Dis (let
terkunde), H. C. Verkruysen (schilder
kunst), Wouter Paap (muziek) en Anton
van Duinkerken.
Mars door Haarlem-Oost
gevolgd door concert en taptoe
Ter gelegenheid van de verjaardag van
Prinses Wilhelmina zal op Vrijdagavond 31
Augustus (onder auspiciën van Haarlems
Comité voor Nationale Feesten, afdeling
Oost) een concert worden gegeven door de
Harmonie „De Spaarnebazuin".
Daarvoor zal de muziektent van het
comité geplaatst worden aan de Zomer-
vaart nabij de Nagtzaambrug. Het concert
zal van 8 tot 10 uur duren. Het programma
vermeldt;
1. Wilhelmus. 2. Openingsmars, Ney. 3.
Souvenir du Grand Cedre, Adria Pelle. 4.
Marie Henriëtte, L. Montagne. 5. Gouden
Bruiloft (suite in vijf delen), Alyne Del-
haye. 6. Mars. Na de pauze volgt de taptoe
met medewerking van tamboerscorps.
Om 7 uur begint het tamboerscorps een
mars. Daarvoor is de route als volgt: Jan
Huygenstraat, Linschotenstraat, Kamper
straat, Kampersingel, O. L. Vrouwegracht,
Brugwal, Hagestraat, Spaarnwouderstraat,
Amsterdamstraat, A. L. Dyserinckstraat,
Romolenstraat, Vooruitgangstraat, 2e Voor
uitgangstraat, Nagtzaamstraat, Jacob Geel-
straat, Betje Wolfstraat, Zomerkade, Nagt
zaambrug, Kruistochtstraat, Pladellastraat,
Arnulfstraat, Merovingenstraat, Byzan-
tiumstraat, Vijfhuizenstraat, Zomerstraat,
Van Keulenstraat, Bisschop Ottostraat,
Graaf von Wiedstraat, Graaf Willemstraat,
Gouwweteringkade, Damiatestraat, Emo-
straat, Kruistochtstraat en Zomervaart.
De Haarlemse Eerst Hulp Vereniging
„Snelverband" heeft in de afgelopen winter
een cursus van ongeveer dertig lessen ge
houden met als inzet het diploma E.H.B.O.
Een zestigtal dames en heren nam aan de
cursus deel en Dinsdagavond werden in de
Muziekzaal van restaurant Brinkmann de
diploma's uitgereikt. Aan deze uitreiking
was een genoeglijk en leerzaam programma
gekoppeld dat bestond uit de vertoning van
een bijzonder interessante film van het leven
en werken op de Nederlandse walvisvaarder
„Willem Barentsz". Deze film is vervaardigd
door een opvarende van dit schip, de heer D.
Vonk uit Wormerveer, die bij de verschillen
de tafereeltjes een populaire en geestige toe
lichting gaf.
De voorzitter van de werkcommissie van
de vereniging „Snelverband" de heer B. de
Vries leidde de avond in met een korte toe
spraak. waarin hij het belang van de cursus
E.H.B.Ó. uiteenzette. Hij herinnerde speciaal
aan de voortreffelijke sfeer en de grote
animo, waarmee de cursisten en de docenten
de cursus respectievelijk gevolgd en gegeven
hebben. Een speciaal woord van dank richtte
de heer De Vries tot de medisch leider dok
ter J. M. Segaar, die buiten zijn drukke
praktijk en zijn gezin steeds tijd vond op de
cursusavonden aanwezig te zijn om de leer
lingen met raad en daad terzijde te staan.
Voorts wekte de heer De Vries de bezoekers
op deel te nemen aan de burgerlijke lucht
bescherming.
De heer Vonk nam de bezoekers in gedach
ten mee aan boord van de walvisvaarder
naar de Zuidpool, waar de potvissen door de
catchers geschoten worden om vervolgens
naar de drijvende fabriek te worden ge
sleept, waar zij vakkundig worden ontleed
door de flensers met hun vlijmscherpe mes
sen aan stokken.
Nadat de diploma's uitgereikt waren, werd
aan dokter Segaar en de docenten geschen
ken aangeboden.
Bij de trekking van de loterij van het
Nederlands Studenten Sanatorium zijn de
vijf hoofdprijzen respectievelijk gevallen op
78725. 93629. 63048, 58451, en 114504.
Aan jhr. ir. A. G. Beelaerts van Blok
land te 's Gravenhage is wegens het bereiken
van de pensioengerechtigde leeftijd eervol
ontslag verleend als hoofdingenieur-directeur
van de rijkswaterstaat.
Ja, zo was dan de vacantie begonnen. Vrij waren ze, voor een hele tijd. En dat is
nou eenmaal iets naar het hart van alle jongens, al vinden ze 't wel prettig op school.
Maar vacantie is toch altijd 'n feest!
Nu konden ze naar hartelust plannen maken voor de dingen, die ze zouden gaan doen.
Maar wat dat wasja, daar waren ze 't nog niet over eens.
Op een middag zat oom Tripje aan tafel met de nieuwe krant. Opeens riep hij Oepoetie,
die in de kamer was, bij zich.
„Hier, kijk eens!" zei hij, en hij wees op een bericht.
Oepoetie las, en toen maakte hij een luchtsprong.
„Fijn", riep hij. „Mogen wij ook meedoen?"
„Als je maar zelf voor je spullen zorgt!", lachte oom Tripje.
Oepoetie stormde de kamer uit, om Rick en Bunkie te zoeken. Hij vond ze boven.
„Jongens, luister es!Er komt hier een wedstrijd voor zeepkistjes! En wij mogen
ook meedoen!"
De Touring Zandvoort heeft een loterij
gehouden, waarvan de hoofdprijs een huis
aan de Kostverlorenstraat. is. Volgens „Het
Parool" is de heer N. Melkman, Lanceloet-
straat te Amsterdam de bezitter van het lot,
waarop de prijs is gevallen. Tot vanmiddag
heeft de heer Melkman zich nog niet bij
Touring Zandvoort gemeld. Hij is voorne
mens het huis te bezichtigen en als het hem
aanstaat gaat hij verhuizen. Thans woont hij
op de derde verdieping en zoekt al tien jaar
naar iets anders.
Het feest van de Ned. Herv. Kerk
te Overveen
Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan
van het kerkgebouw der Ned. Herv. Ge
meente te Overveen wordt op het landgoed
Elswout op 31 Augustus en 1 September
een bazar gehouden in de gymnastiekzaal
van het Montessorilyceum. Vrijdag zal een
muzikale avond gehouden worden, op Za
terdagmiddag en -avond zijn er filmvoor
stellingen, ook voor kinderen. Er zal gele
genheid zijn wandelingen te maken op het
prachtige landgoed op Vrijdag- en Zater
dagmiddag.
Collecte kankerbestrijding
Op Zaterdag 1 September zal in de ge
meente Bloemendaal de jaarlijkse collecte
voor de kankerbestrijding ten behoeve van
het Koningin Wilhelminafonds worden ge
houden. Om deze collecte goed te doen sla
gen, is de medewerking van een groot aan
tal collectanten onmisbaar. De aanmeldin
gen laten vooral in de wijk Overveen
nog al te wensen over, zo wordt ons bericht.
Wij geven daarom nogmaals de adressen,
waar men zich als collectant kan opgeven.
Voor Overveen bij de heer C. S. G. Noord-
hoff, Braziliëlaan 28, Overveen, telefoon
25229; voor Bloemendaal en Santpoort bij
de heer D. Duinker, Brederodelaan 119.
Bloemendaal; voor Aerdenhout, Bentveld
en Vogelenzang bij de heer J. E. Rozendaal,
Rijnegomlaan 45, Aerdenhout, telefoon
27937.
De minimum-leeftijd van de collectant
(trice) moet 16 jaar zijn.
Het plaatselijke comité tot viering van
nationale feesten houdt Vrijdag en Zater
dag in Spaarndam feestelijkheden. De
eerste dag om drie uur worden kermis
vermakelijkheden open gesteld. Des avonds
wordt een ringrijderij met paarden gehou
den, waarvoor als prijzen zijn beschik
baar gesteld bedragen van 25, ƒ15 en ƒ10.
Voor Zaterdagmiddag staat een wedstrijd
ringsteken voor fietsrijders op het pro
gramma, een wedstrijd „gebakhappen"
voor dames en een wedstrijd boegspriet
lopen voor heren. Ook Zaterdag zijn de
kermisvermakelijkheden open gesteld.
Hoe mensen, tot samenwoning
gedwongen, elkaar het leven
vergallen
Af en toe (soms pas in de rechtszaal)
blijkt hoe mensen, door het huizentekort
tot samenwoning gedwongen, elkaar het
leven vergallen. Een geijkte term zegt: „Ze
leven als kat en hond", maar dat is voor
de uitwassen die wij op het oog hebben,
veel te zacht. In tientallen huizen verke
ren de mensen op voet van oorlog. Elkaar
scheldwoorden naar het hoofd slingeren
behoort tot de zachtste vormen van on
enigheid. Niet zelden loopt het uit op
vechtpartijen, met blauwe ogen, en kapot-
getrapte scheenbenen als bewijzen. Om nog
te zwijgen van de plagerijen in het geniep,
die misschien nog moeilijker te dragen zijn
dan openlijke vijandigheden.
Zier hier enige staaltjes die zich tot
Haarlem beperken.
Een hoofdbewoner, die graag zag dat
zijn onderhuurder een ander onderdak
zoekt, schildert elke avond de trapleu
ning. De onderhuurder, die invalide is en
dus niet naar boven kan komen zonder
gebruik te maken van de trapleuning,
moet heel wat petroleum aanwenden om
zijn handen toonbaar te houden!
Een andere hoofdbewoner wil ook van
zijn onderhuurder af: Hij meent een ander
middel gevonden te hebben om verhuis
plannen te bespoedigen. In het huis is
slechts één W. C. Voordat de onderhuur
der 's morgens kans gezien heeft naar deze
plek van afzondering te gaan, heeft de
verhuurder daarvan bezit genomen. Hij
houdt het daar meestal 20 minuten vol.
Daarop wordt hij afgelost door een lid van
zijn gezin. Die maakt er ook 20 minuten
van. Zo zijn er vier gezinsleden die over
evenveel tijd te beschikken hebben. Het
gevolg is dat de onderhuurder dikwijls
niet aan de beurt komt, want hij moet op
tijd bij zijn baas zijn!
Wat te zeggen van een onderhuurder
die het zo slecht met zijn hoofdbewoonster
kon vinden dat hij een emmer water, waar
in vissen geweekt waren voor ze gekookt
werden, over haar hoofd omkeerde? Het
is waar dat die dame bij hem in de keuken
kwam hoewel zij er niets te n^aken had,
en dat er aan het incident heel wat vooraf
ADVERTENTIE
gegaan was. O.a. het feit dat diezelfde dame
haar onderhuurder, als hij in de tuin,
die aan hem is toegewezen, loopt, op de
vlucht jaagt door hem van het balcon af
nat te spuiten met een tuinslang.
Diezelfde hoofdbewoonster verrast haar
ongewenste onderhuurders als zij 's avonds
laat thuis komen met barricades van
stoelen en tafeltjes in de gang, zodat hals
brekende toeren nodig zijn om zonder ge
broken benen bij het knopje van het elec-
trisch licht te komen.
Dit geval is er een waarin woon
ruimte gevorderd werd, zodat de onder
huurders tegen de zin van de hoofd
bewoonster in het huis kwamen. Natuur
lijk zoeken de onderhuurders naar een
ander onderdak. Maar zal het Huisvestings
bureau het aandurven andere woningzoe
kenden in dit huis woonruimte toe te
wijzen?
Nog een geval van plagerijen. Een hoofd
bewoner heeft een bord in zijn tuin be
schilderd met de woorden: „een kwal en
nog een kwal, zijn twee kwallen." Daarmee
bedoelt hij blijkbaar zijn onderhuurder
en diens vrouw. Maar misschien geven die
wel een andere uitleg.
Al deze gevallen betreffen onenigheden
tussen vreemden, die alleen door de wo
ningnood samengebracht zijn. Maar er
komen ook wel onverkwikkelijkheden voor
tussen ouders en inwonende getrouwde
kinderen. Zelfs tussen moeder en dochter.
Zo staan in Haarlem-Noord meermalen een
moeder en een dochter tegenover elkaar
terwijl zij elk dreigend zwaaien met een
bijl, die alleen bestemd is om turf en hout
te hakken. Gelukkig is het tot heden bij
dreigen gebleven.
Als er wat meer verdraagzaamheid was
en bovendien begrip voor de moeilijkheden
van anderen, dan zouden er in de huizen
waarin gedwongen samenwoning voorkomt,
minder conflicten zijn. Beide partijen zou
den daarvan profiteren.
Geen subsidie voor het
Holland Festival
De gemeentebegroting van Amsterdam
voor 1952 is sluitend gemaakt, doordat het
gemeentebestuur is uitgegaan van de ge
dachte, dat Amsterdam een uitkering van
het gemeentefonds zal ontvangen, die 8.5
millioen hoger is dan die in 1951. Het
totaalbedrag der begroting is 258.619.694.
Rekening wordt gehouden met een winst
van 3.936.400 bij het Gemeentelijk Ener
giebedrijf, ruim 2.5 millioen hoger dan
de raming 1951. De geraamde winst van
het Waterleidingbedrijf is 2.547.100, een
kwart millioen lager dan de raming 1951.
Het verlies op het gemeentelijk vervoers
bedrijf, in 1951 op rond 1.600.000 ge
raamd, staat thans op de begroting voor
1.348.500. Het geraamde verlies op de
luchthaven Schiphol bedraagt 2.641.189.
De bedragen die zijn uitgetrokken voor
diverse culturele doeleinden zijn 581.413
hoger dan die op de begroting 1951. Het
garantiesubsidie aan de Stichting Holland
Festival van 70.000 is voor 1952 niet Of
de begroting geplaatst.
BINNENLAND
De verbouwing van het gebouw der
Tweede Kamer heeft tot dusverre f 691.700
gekost, zo deelt de regering mede in de toe
lichting van een wetsontwerp, waarbij ver
hoging van het crediet van f 575.000 wordt
aangevraagd.
HAARLEM EN OMGEVING
De heer M. Beekman, besteller bij de
P.T.T., zal Vrijdag 31 Augustus wegens het
bereiken van de 65-jarige leeftijd, de dienst
verlaten. De heer M. Beekman is nadat hij
15 jaar dienst heeft gedaan in Numansdorp
in Maart 1931 overgeplaatst naar Haarlem,
afd. bestelling. Hij was de laatste jaren werk
zaam bij de technische dienst aan het post
kantoor Zijlstraat.
Het Bureau voor Levens- en Gezins
moeilijkheden, onder leiding van mr. A.
Bouman is thans gevestigd in het gebouw
van de Sociale Raad, Jansweg 39 te Haarlem.
Ds. J. W. Coenraad, vlootpredikant te
Overveen, heeft een beroep ontvangen van
de Ned. Hervormde gemeente van Krops-
wolde.
De heer J. P. Lettinga te Aerdenhout
is door de Generale Synode der Gereformeer
de Kerken benoemd tot lector voor Semie-
tische talen aan de Theologische Hogeschool
dier kerken te Kampen.
Majoor-aalmoezenier J. A. Nijsen vierde
Dinsdag zijn koperen priesterfeest. Reeds vijf
jaar werkt hij in het garnizoen Haarlem. Des
morgens droeg de jubilaris in de Sint Joseph-
kerk een mis op. In het Concertgebouw is
een feestavond ter ere van de aalmoezenier
gehouden, aan wie als gecriienk een schrijf
bureau is aangeboden.
De burgemeester van Haarlem, mr. P.
O. F. M. Cremers, zal deze week niet Vrijdag,
maar Donderdag spreekuur houden.
Lizzy May zal. zoals reeds gemeld werd,
voor leden van „Teisterbant" Vrijdagavond
in de buitensociëteit een dansdemonstratie
geven echter niet met muzikale begelei
ding van Jan Hesmerg, zoals aanvankelijk
werd medegedeeld, doch van Frans Vester.
Het dameskoor „Haerlem" geeft onder
mej. W. v. Haik, hedenavond een uitvoering
in het Rust- en Herstellingsoord „Marana-
tha" te Santpoort-station.
De Verenigde Staten, Engeland en Frank
rijk zijn overeengekomen aan Joegoslavië
50 millioen dollars aan economische hulp te
verlenen, teneinde maarschalk Tito's „bij
drage aan de veiligheid van de vrije we
reld" te steunen.
Dit maakte de E.C.A. Dinsdag bekend,
welke tevens mededeelde, dat zij reeds een
bedrag van 29.8 millioen dollars had toe
gewezen als eerste termijn, teneinde Joego
slavië te helpen om katoen, cokes en staal
te kopen. De E.C.A. voegde daaraan toe,
dat Engeland binnenkort zijn besluit zou
bekendmaken om 11.5 millioen dollars be
schikbaar te stellen als bijdrage tot ver
betering van het economische leven van
Joegoslavië. Verder wordt verwacht, dat de
Franse regering in de naaste toekomst haar
bijdrage bekend zal maken. Goed ingelichte
functionarissen zeiden, dat de eerste Franse
hulp omstreeks 5 of 6 millioen dollars groot
zou zijn.
i)
Steven Oudewater is, wat de wereld
noemt, een „gesettled mens". In onze stad
wordt hij een gróót man genoemd: hij be
kleedt er, buiten zijn feitelijke positie als
fabrieksdirecteur om, velerlei functies in
het openbare leven, is financieel geïnteres
seerd in een vrij machtig concern en „om
de gaatjes te vullen", zoals hij het zelf uit
drukt, bezet hij een paar commissarisplaat
sen. Zijn afkomst verloochent hij niet, het
is in de moderne tijd eerder een voorrecht
dan een schande een selfmade man te zijn.
„Mijn vader begon als fietsenbaas", heeft
hij verteld, „rijwielhersteller noemt men
dat nu, het doet er niet toe. Het enige wat
er wèl toe doet is de rrtanier waarop je
probeert het niet te blijven. Daar heb je
in de eerste plaats hersens en handen voor
nodig, in de tweede plaats een massa ge
luk".... En een rijke vrouw, vullen de
boze tongen aan, want iedereen weet dat
Steven een rijke Amerikaanse getrouwd
heeft, waarmee hij bovendien er gelukkig
is. Hij heeft drie kinderen, twee jongens en
eea meisje, dat zijn oogappel is. .Waar
schijnlijk omdat ze dezelfde hobby heeft
als hij: zeilen.
„Ieder mens heeft een schuilhut nodig",
is zijn mening.
Steven's schuilhut is zijn zeiljacht. Daar
brengt hij al zijn vrije tijd op door in ge
zelschap van zijn schipper en dochtertje.
In de zomervacantie is Clare aan boord
en de beide jongens, er zijn vaak gasten
en logerende schoolkameraden. Dan is
Steven in zijn element als pater familias.
Hij arrangeert en organiseert en tracht het
iedereen naar de zin te maken. Maar de
gewone week-ends, de druilerige, naar
geestige herfstdagen en het prille, nog kou
de voorjaar zijn voor schipper Bram en
de kleine Marjan. „Geen gelanterfant in
studiejaren", vindt Steven streng. „Jullie
behoren tot de bevoorrechten, benut je
kans". Hij laat ook voor zichzelf in
het midden of dit werkelijk de reden is
waarom hij de jongens niet meeneemt, of
wel omdat hij zich bedreigd voelt in zijn
rustige, veilige wereldje bij de snorrende
potkachel in de kajuit, waar Marjan, plat
op haar buik liggend op de lange bank, de
meegebrachte en tot het laatst toe uitge
stelde sommen van haar huiswerk uitre
kent. Waar Bram's spaarzame woorden,
tussen vele halen aan zijn korte pijpje door,
een langzaam verhaal doen ontstaan. Waar
het heerlijk binnenkomen is in nat oliegoed
na de striemende regen buiten. Waar hij
zelf zijn biefstuk kan bakken op het kleine
butagas comfoor hij beweert dat zelfs
Bram niet dat aroma aan zijn biefstuk geeft
dat hij er zelf aan verleent waar het
geen mens hindert, dat hij rondloopt in een
slobberbroek en met een prikkebaard van
twee dagen. En waar alle grote problemen
voor hem ophouden grote problemen te
zijn, het is eenvoudig alsof er in de kleine
kajuit geen plaats voor is.
Ja, zelfs een groot en in alle opzichten
fortuinlijk man als Steven Oudewater heeft
een schuilhut nodig.
„Ik zal nog jaloers worden op m'n eigen
dochter", heeft Clare eens geplaagd, „ik
verdenk jullie van geheime fuifjes op die
schuit". Want meestal komt Steven van die
korte zeilpartijen thuis in een voorbeeldig
opgewekt humeur.
„Er is niets ter wereld waar jij jaloers
op hoeft te zijn", heeft hij geantwoord.
„Overigens kan ik me geen opwindende
fuiven voorstellen met Bram als gangmaker
en Marjan, die huiswerk meekrijgt. Om je
de waarheid te zeggen eindigt de zeilerij
meestal met het feit, dat we gedrieën zit
ten te piekeren over die ellendige trein, die
van A naar B vertrekt, je kent ze wel, die
gepatenteerde treitersommen".
Ze heeft gelachen om de manier waarop
hij zich opwond en gezwegen over het feit,
dat hij de kern van haar jaloezie ontweek:
dat hij rust en vrede en een zekere opge
wektheid vindt bij Bram en Marjan en
zijn zeilboot. En haar daarbij niet nodig
heeft.
Het steekt niet diep, ze is te verstandig
ook om schimmen te zien en te gelukkig
met Stevea om hun harmonie met een
pruilende bagatel te bederven, ze had het
allang vergeten als niet op zekere dag Ste
ven zélf haar er aan herinnerde.
Hij is thuis gekomen, vreemd stil en
afgetrokken en na zijn telefoontje, dat
hij nog wat zeilen ging vroeger dan ze
verwacht had. Marjan heeft hij niet mee
genomen.
Hij is tegenover haar gaan zitten bij de
brandende open haard en heeft een zorg
vuldig stapeltje van houtblokken gebouwd.
Aan de manier waarop hij zo nu en dan
door zijn haar- strijkt weet ze dat hij iets
verwerkt. Als hij opkijkt glimlacht hij
naar haar, maar zijn ogen staan afwezig,
en de glimlach trekt een beetje zinloos
terug van zijn gezicht.
„Er is niets", zegt hij eindelijk. „Niets
voor jou om jaloers op te zijn".
„Maar Steven, ik meende dat niet zo,
niet in ernst bedoel ik".
„Maar Ik meen het. Nu. En wèl in ernst."
Hij staat op om zijn pijp te zoeken, ze
ziet het aan de manier waarop hij het gerei
van de rooktafel door elkaar scharrelt. Als
hij hem niet direct vindt, gaat hij achter
haar staan en legt zijn handen op haar
schouders. „Niets ter wereld, hoor je," zegt
hij met nadruk „waar jij jaloers op hoeft
te zijn." Het zijn juist die nadruk en de
stevige greep van zijn vingers, die haar
ongerust maken.
„Er is iets gebeurd, Steven, en het zijn
geen moeilijkheden in de fabriek ditmaal.
Kun je 't me niet vertellen?"
„Het was een vreemde dag", zegt hij
enkel, „een erg vreemde dag."
Ze diept de pijp voor hem op uit de grote
asbak en legt de tabak en lucifers ernaast.
Maar hij blijft staan en legt zijn ellebogen
op de hoge rugleuning van haar stoel. Zijn
wang schuift langzaam heen en weer langs
haar haar.
„Wat was er voor vreemds?" wil ze we
ten en tracht haar stem gewoon te doen
klinken.
Hij wacht even, zijn gezicht schuift auto
matisch heen en weer.
„Ik kwam langs het huis van mijn va
der", zegt hij dan, „het huis waar we vroe
ger gewoond hebben, ik was toevallig in
de buurt."
Ze zegt verlicht:
„Maar dat is zo vreemd toch niet. Nu
ja, wat oude herinneringen en zo. En
vreemd omdat er andere mensen in wo
nen."
Met een ruk staat hij overeind. Hij grijpt
zijn pijp en propt hardhandig de tabak
erin.
„Ja, dat zal het zijn", zegt hij met een
korte lach. „Oude herinneringen en zo."
Zijn stem klinkt een beetje bitter.
„Natuurlijk", beaamt ze ijverig, om
schuchter te vervolgen: „En.en verder?"
Hij kromt zijn vingers om de lucifers en
trekt aan zijn pijp met korte, heftige halen.
De rook puft omhoog in driftige kringen
langs zijn grijzende slapen en in die blauwe
damp staan zijn ogen afwezig en naden
kend. Een beetje verdrietig ook. Hij zwijgt.
Zijn voet schuift heen en weer langs de
houtblokken. „Niets", zegt hij dan en schopt
de zorgvuldig gebouwde stapel omver.
„Verder niets."
Het is alsof een deur dichtklapt tussen
haar en Steven als hij gaat zitten en de
krant op neemt.
En verder?, denkt Steven, wat heeft hij
verder gedaan, wat heeft hij kunnen doen
om dat verlammende, verdrietige gevoel
kwijt te raken? Hij heeft bloemen gekocht,
een grote bouquet in vlammende kleuren
en een doosje pastelkrijt, dat lijkt nu ach
teraf een beetje dwaas en sentimenteel. Er
is wel niets wat hij zo haat als sentimen
taliteit. Hij is gaan zeilen, ook dat was een
teleurstelling. Hij had zich enkel maar be
spied gevoeld door een lichtelijk verbaasde
Bram, die hem zijn derde whisky onthield
door op te merken: „Als Willem u niet
komt halen en u zelf terugrijdt zou ik be
slist dat glas laten staan, mijnheer." Op
eens had hij toen naar huis gewild, naar
warmte, naar behaaglijkheid, naar Clare.
„Gooi de zeilen maar neer, Bram, dat ge-
lummel zonder wind is ook niets, we gaan
op de motor terug." Hij had storm gewild
en woedende elementen om tegen op te
tornen. Het rustige gedrijf op kabbelend
water heeft hem alleen maar kribbiger ge
maakt.
(Wordt vervolgd),*
