Clowntje Rick
SLEUTEL WEG'
SHAS
Coba Ritsema in het Frans Halsmuseum
Een hand uit
het verleden
Outsider Nanda O wint
Hillegomse kortebaan
DE ..SLEUTELSPECIALIST"
Burgerlijke stand
van Haarlem
Fokhengst Fried gestorven
Van Dam won verdiend
van De Keersgieter
Dr. Euwe en Donner
behaalden volle winst
Kampioenschap
driebanden
Jubileum „Hof van
Holland"
Competitie-indeling
Haarlemse Korfbalbond
Roozenburg wint de
negende partij
Auto reed tegen lichtmast
en sloeg om
66a ar°®a als onze
Scotch Mixture
maar nóg
vee\
Voor de kinderen
Handel in nylonkousen
Haags Blaaskwintet niet op
de Antillen toegelaten
Minister In ft Veld sprak
voor Humanistisch Verbond
Heemstede
Bloemendaal
Concert in Nederlands
Hervormde kerk
FEUILLETON
door Andrew Mackenzie
(Uit het Engels vertaald)
WOENSDAG 19 SEPTEMBER 1951
HAARLEMS DAGBLAD
- OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
4
In de tweede omloop van de Hillegomse kermis-course sneuvelde de hoop van degenen
die de 18-jarige Allouez magische naam op de kortebaan tot favoriet hadden
verkozen. Met ruim verschil werd de oude vos (links op de fotodoor O'Nelly Zora
van J. Wagenaar geklopt.
er deze middag niet bijster goed het oog op
had, hij heeft de beste positie om de finish
te zien en pikeur Vergay van Monte Carlo
gaf een sportief voorbeeld, door met geen
woord van zijn teleurstelling blijk te geven.
In de tweede rit vocht hij wat hij kon,
maar hij kwam ruim een halslengte tekort
en zo was de eerste prijs voor de sympa
thieke jonge pikeur uit de Haarlemmer
meer, Joop Ham, die met de lastige Nanda
prima overweg kon.
De toto betaalde:
Eerste omloop: Winnend, NandaO 13.10.
Plaatsen Nanda O 2.60, Monte Carlo D
7.20, O Nelly Zora 2.10.
Tweede omloop: Winnend 35.80. Plaats
6.40, 6.20, 1.40.
Derde omloop: Winnend 5.60. Plaats
2.90, 2.70.
De Hillegomse kortebaandraverij, tradi
tionele kermis-course, is er één van ver
rassingen geweest, waar geen voorspeller
tegen op kon. Want dat de eindstrijd ten
slotte zou gaan tussen Nanda O en Monte
Carlo D, dat hadden uitsluitend de luttelen
van de duizenden toeschouwers kunnen
vermoeden, die evenzeer outsider waren
als deze paarden zelf. Maar geen paarden
man zal er veel spijt van hebben gehad,
want in het course-vak horen de verrassin
gen nu eenmaal niet van de lucht te zijn.
Óver de lucht gesproken, die was minder
vriendelijk, maar het bleef vrijwel droog
en de koude handen kon men nog altijd
warm klappen. En zo was iedereen content
op de v. d. Endelaan: de harddraverij
vereniging, die er wel uitgesprongen zal
zijn, de paardenmensen en welke man
van buiten is dat niet en de geluks
vogels, die een guldentje aan Nanda O met
Joop Ham hadden gewaagd en er vijfen
dertig voor terug kregen.
Speciaal in de tweede omloop waarin
acht paarden het uit gingen vechten, vie
len de verrassingen. Want Nanda O liep
Laetare A er rustig uit, Oranje Nassau gaf
Miss A geen schijn van kans en Monte
Carlo, dapper geholpen door vrouwe For-
tuna, elimineerde over Again, doordat
pikeur Marten Vergay twee maal te vroeg
van start ging. Dat O Nelly Zora Allouez
klopte was overigens alleen een surprise
voor al de hartstochtelijke aanhangers van
de trouwe, ouwe vosruin, die hem nimmer
in de steek laten.
In de derde omloop kwam Nanda O
tegen O Nelly Zora. Wel won de laatste de
eerste rit, maar toen kwamen er twee foute
starts, waar het nerveuze kind van Zora
een broertje aan dood heeft. Zodat er in de
volgende twee ritten galoppades van de
bruine merrie volgden, waarvan de laco
nieke Joop Ham weloverwogen gebruik
maakte. Oranje Nassau, een derde sterke
korte baner uit de stal Knijnenburg, zat het
ook niet mee in de ritten tegen Monte
Carlo D, die fel doortoerde en de voshengst
tweemaal klopte.
Ook in de strijd om de derde plaats
moest Knijnenburg het trouwens tegen
O Nelly Zora afleggen.
De finale dan ging tussen Monte Carlö
D en Nanda O. Wij zouden gezworen heb
ben, dat Monte Carlo in de eerste rit met
halslengte won en er waren velen met ons,
die de finish-rechter ongelijk gaven, toen
hij Nanda als eerste plaatste. Maar zelfs al
had men de indruk, dat de ervaren rechter
ADVERTENTIE
TEL. 11493 - LANGE VEERSTRAAT IC
HAARLEM, 18 September 1951
ONDERTROUWD: 18 Sept., P. Rispens en
M. W. Huijzer; J. Weijers en J. M. T. Am-
merlaan.
GEHUWD: 18 Sept.. C. R. G. Swildens en
A. Kruijer; J. M. G. Hoes en C. E. van Goor;
F. Elion en I. G. J. Melsen.
BEVALLEN van een zoon: 15 Sept., F. J.
van EngersBeekman; W. J. Hoenderdos
Over; 16 Sept., I. K. GroeneveldTrimborn;
17 Sept., A. G. Koppertde Groot; M. E.
de Wit—Becks; A. C. T. Wentink—Luijck.
BEVALLEN van een dochter: 17 Sept., C.
J. Rootlieb—Scheepers; C. J. M. Bosman-
Broeken; A. Griekspoor—Braam; 18 Sept., H
Bakker—Huis; A. J. J. Zalm—Tourneij; J. de
JongKnol; J. M. Doingter Wolbeek.
OVERLEDEN: 15 Sept., A, P. van Veen,
7' j., Delftstraat; 16 Sept., P. J C. Lager-
weij, 32 j., Alb. Thymstraat; C. J. Schack-
man, 78 j., Oosterstraat; 17 Sept., K Wijk-
huise, 45 j., Paus Leostraat; A. Pannekoek,
65 j., Hazepaterslaan.
Het beste vaderpaard van de Nederlandse
draverfokkerij, Fried, is overleden. Zijn
eigenaar, de heer Smit in Groningen, heeft
de 17-jarige hengst helaas af moeten laten
maken, wegens een ongeneeslijke verlam
ming in de rug. Fried (record 1.21.1), die in
Duitsland de Derby won, kwam in 1943 naar
Nederland, waar hij eerst op de baan liep en
vervolgens als fokhengst werd gebruikt. Hij
heeft de Nederlandse dravers-stand verrijkt
met 130 nakomelingen, di<- zowel zijn capa
citeiten als zijn voortreffelijk temperament
erfden. Tot zijn kinderen behoren cracks
als Olga Pluto, Notekraker S, Madame B en
Mr. Fried.
Boksen
In de Ahoyhal te Rotterdam behaalde de
Nederlandse middengewichtkampioen Luc
van Dam een verdiende puntenoverwinning
op de Belgische titelhouder André de Keers
gieter.
Van Dam was zeer beweeglijk waartegen
over De Keersgieter het al te flegmatiek op
nam. De Belg, die allerminst de indruk van
een kampioen maakte was acht ronden lang
in de verdediging en stond bij de negendé
en voorlaatste ronde reeds ver op punten
achter. Toen probeerde hij echter de over
winning te forceren en hij slaagde er inder
daad in Van Dam met een rechtse hoek voor
acht tellen tegen het canvas te werken. Van
Dam herstelde zich evenwel voortreffelijk
en in het verdere verloop van de strijd was
hij weer veruit de meerdere.
In een revanche-partij over tien ronden
won de Nederlandse middengewicht Job
Roos op punten van de Fransman Jean
Wanès. Het was een zeer harde strijd waarbij
beide boksers harde klappen moesten incas
seren. De uitspraak was voor Roos wellicht
iets te geflatteerd en werd door het publiek
met een fluitconcert beantwoord. De weiter-
gewicht Teun Brommer (Nederland) won op
punten van de Belg Harneveld.
Na afloop van het gevecht tussen Luc
van Dam en De Keersgieter is de rechter
hand van de Nederlandse kampioen onder
zocht door de ringarts. De mogelijkheid be
staat, dat een middenhandsbeentje is ge
broken, hetgeen röntgenfoto's zullen moeten
uitwijzen.
Schaken
In de tweede ronde van het internationaal
schaaktournooi te Paignton in Engeland be
haalden onze landgenoten dr. Max Euwe en
Donner beiden een overwinning. Dr. Euwe
sloeg Thomas (Engeland) en Donner won
van de Engelsman Kitto. De andere uitslagen
van deze tweede ronde luiden: Golombek
(Engeland) slaat Bardon (Engeland); Bruce
(Engeland) remise met Goodman (Engeland).
Voetbal
Kampioenselftal van Haarlem speelt
vanavond tegen HFC
Vanavond speelt het elftal van Haarlem,
dat in 1946 kampioen van Nederland is ge
worden, tegen HFC. Van Gooi zal wegens
een blessure niet van de partij zijn. De wed
strijd wordt geleid door de heer H. P.
Formenoy.
Biljarten
De uitslagen van de Dinsdagavond in
hotel, café-restaurant „Royal" gespeelde
partijen om het kampioenschap van Haar
lem driebanden luiden als volgt:
Metz 40 74 5
Dickmann 26 74 4
Metz 34 73 3
v. d. Linden40 73 5
Steffers 34 114 4
Schermerhorn 40 114 3
Ter gelegenheid van het vijfjarig bestaan
van „Hof van Holland" kwam „Excelsior"
uit Beverwijk Dinsdag op bezoek. De Haar
lemmers behaalden een voorsprong van 84.
Vanavond wordt de strijd voortgezet. Dan
speelt Lamers tegen Dollee. De uitslagen
van gisteren luiden:
Van der Lem (110) 55 25 7 2,20
Loerakker (110) HO 25 39 4,40
J. Waterdrinker (80) 79 37 14 2,13
Vernhout (85) 85 37 17 2,29
De Haas (165) 165 47 25 3,51
Van Koersel (155) 148 47 18 3,14
A, Waterdrinker (60)60 45 12 1,33
Hoenderdos (60) 33 45 3 0,73
De Haas (165) 121 32 14 3,78
Van der Veldt (140) 140 32 26 4,37
Hessen (50) 30 41 3 0,73
Peterse (50) 50 41 7 1,21
De competitie-indeling 1951/52 van de Haar
lemse Korfbalbond luidt als volgt:
Eerste klasse: Haarlem 2, Nieuw Flora 1,
Onder Ons 1, Oosthoek 1, Sport Vereent 2 en
Watervliet 3.
Tweede klasse: Animo Ready 2, Aurora 3,
DSV 1, Haarlem 3, Nieuw Flora 2, Onder
Ons 2, Oosterkwartier 4, Oosthoek 2, Water
vliet 4 en 5.
Derde klasse A: Aurora 4. Haarlem 4,
Onder Ons 3, O'kwartier 5, en Oosthoek 3.
Derde klasse B: Haarlem 5, Nieuw Flora 3,
Oosthoek 4 en Sport Vereent 3.
Aspiranten. Eerste klasse: DSV a, Haarlem
a, O'kwartier a. Oosthoek a en Sp. Vereent a.
Tweede klasse: Animo Ready a, Aurora a,
DSV b, Haarlem b, Nieuw Flora a, Oosthoek
b en Watervliet a.
Derde klasse A: Aurora b. DSV c, Haar
lem c, O'kwartier b, Oosthoek c, Sport Ver
eent b en Watervliet b.
Derde klasse. B: Aurora c, DSV d, Haar
lem d, Haarlem e, Nieuw Flora b, Oosthoek
d en Oosthoek e.
De competitie zal 22 en 23 September aan
vangen.
Dammen
Door in Heerlen te negende partij te win
nen in de match om het wereldkampioen
schap dammen tussen Roozenburg en Keiler
heeft Roozenburg zijn voorsprong vergroot.
De partij eindigde na 52 zetten in een over
winning voor de Haarlemmer.
Roozenburg heeft twee partijen gewonnen
en zeven partijen eindigden remise. De stand
is thans 117.
Hedenmorgen omstreeks kwart voor elf
is op de weg tussen Haarlem en Amster
dam, nabij de Liedebrug in de gemeente
Haarlemmerliede, een in de richting Haar
lem rijdende personenauto, bestuurd dooi
de Amsterdamse arts S. T. geslipt, tegen
een lichtmast gebotst en omgeslagen. De
auto werd ernstig beschadigd. De bestuur
der klaagde over pijn in de borst.
ADVERTENTIE
"-or 50 bij:onder fijne sigaretten.
maar ook poor de pijp
Twee rokeis één besluit; ik voortaan Philips
Bij de opening van de ere-tentoonstelling
van werken van Coba Ritsema sprak ik
iemand die er zich over verwonderde dat
deze schilderes door Hammacher niet be
handeld wordt in zijn werk over de Am
sterdamse Impressionisten. Hammachers
boek, dat als standaardwerk beschouwd
mag worden, verscheen in 1941, het jaar
waarin Eduard Karsen op 81-jarige leeftijd
stierf. Heeft hij zich willen beperken tot
de figuren wier leven en werk door de
dood was afgesloten?
Hoe het ook zij voor ons gevoel behoort
de thans 75-jarige Coba Ritsema tot de
Amsterdamse Impressionisten. Zij staat
dichter bij Breitner dan bij haar vrouwe
lijke collega's de Amsterdamse Joffers. Zij
was evenals Breitner en Karsen leerling
van Allebé. Wij zien, nu de afstand groter
wordt, Suze Robertson die wèl in Ham
machers boek voorkomt eerder als geest
verwante van Van Gogh van de zwaarmoe
dige Brabantse tijd.
Het was verder Manet die het Coba
Ritsema heeft „aangedaan". Met hem deelt
zij de liefde voor de grote Spanjaarden
enFrans Hals, in wier huis zij nu een
deel van haar levenswerk laat zien. Ove
rigens was Manet's zwager, Leemhof, ook
docent aan de Amsterdamse Academie in
de tijd van Allebé!
Uit het feit, dat ik nogal uitvoerig na
speur in welk picturaal klimaat men Coba
Ritsema moet plaatsen, zou men kunnen
concluderen dat ik haar meer tot het his
torie geworden verleden, dan tot het huidi
ge tijdvak reken en inderdaad is dit, zon
der daarmee iets in haar nadeel te willen
zeggen, mijn mening. Zij mag gerekend
worden tot die prachtige school, welke een
hoogtepunt in de rijk geschakeerde Neder
landse schilderkunst was en haar beste
werken mag men in die school weer zéér
hoog stellen.
Het zou échter een zeldzaam staaltje van
geestelijke geborneerdheid zijn om te be
weren dat mej. Ritsema, al hebben de mo
derne vormproblemen haar nooit beroerd,
ons niets meer te zeggen zou hebben. Ja, is
het zelfs soms niet zo dat zij met haar
zeldzaam fijn gevoel voor het samenstellen
van een zeer schilderlij k arrangement, in
tuïtief heeft aangegeven wat n u nadrukke
lijker betracht wordt? In deze tijd, waarin
steeds nieuwe problemen behandeld wor
den welke slechts zelden het „experimen
tele" stadium te boven komen, zal het vele
jongeren misschien niet makkelijk vallen
dit zuiver „plaisir de peindre" nog als
waardevol te zien.
Coba Ritsema bestaat het echter door de
vrijmoedige hartstochtelijkheid van haar
brede schildertrant, door het onderwerp
altijd groot te zien en in een geconcentreer-
Bunkie werkte wat hij kon, met de bezem. Maar helemaal schoon kon hij het niet
krijgendie nare inkt was helemaal in de planken van de vloer gedrongen en dat
gaf natuurlijk een vlek, die bijna niet weg te krijgen was. Maar eindelijk vond meester,
dat het genoeg was.
„Berg de boel nu maar op en ga op je plaats zitten", zei hij.
Maar de jongen, die de knikker had laten vallen, was de enige, die wist hoe het
ongeluk gebeurd was. Hij had immers de knikker zien rollen, en hij had ook gezien,
hoe Bunkie er met z'n voet op gestapt was.En inplaats dat hij er spijt van had,
dat Bunkie door zijn schuld zo in moeilijkheden gekomen was, zat hij er nog heimelijk
om te grinniken, 'n Vervelende jongen was dat!
Hij kon het grapje niet voor zich hoxiden. Even later, onder de rekenles fluisterde hij
zijn buurman in, hoe het eigenlijk was gekomen dat Bunkie viel,
„Wat 'n mop, hè?", grinnikte hij.
Maar zijn buurman vond het niets leuk.
En na schooltijd kwam Rick nijdig aangelopen en hij bleef voor de jongen staan....
de vorm saam te vatten, ons hai-t te ver
overen. Wie van schilderkunst houdt moet
wel geestdriftig worden gestemd door een
subliem werkje als „Het witte jakje". Hoe
helder weet zij de kleuren te laten klinken
in het stilleven met de pioenen. Hoe raak
kan zij een donker oog in een gelaat plaat
sen en hoe mooi van bouw en levensecht
schilderde zij het portret van de schilder
Marinus van Raalte!
Nooit is zij de uit huisvlijt zich met
smakelijke schilderstukjes verpozende
dame. Nee, Coba Ritsema mag men niet
„Het witte jakje" door Coba Ritsema
(Catalogusnr. 13).
zien als een vriendelijk schilderende „jof
fer". Haar „Stilleven met het mandje ap
pelen" heeft een hevigheid in de peinLiJ'e
en een sublieme duiding in de grijzen en
zwarten die het tot een meesterwerk ma
ken. Het klinkt misschien wat dwaas om
deze hommage te brengen aan een schil
deres, wier voornaamste werken zich in
het bezit van het Rijk of van gemeentelijke
en particuliere collecties bevinden, maar
hoe gauw wordt er op een schilderes, voor
al wanneer zij een zo bescheiden en in
nemende vrouw is als mej. Ritsema, met
vriendelijke welwillendheid neergeblikt.
Dat mag, maar tegen de kunstenares zien
wij eerbiedig op.
OTTO B. DE KAT
De economische politierechter te Haar
lem zette vanmorgen de zaak voort tegen
de achtentwintig-jarige tuinder D. K. uit
Santpoort, verdacht van overtreding van
het deviezenbesluit 1945.
Volgens processen verbaal zou hij met
de Haarlemmer J. J. van E., die veertien
dagen geleden tot een gevangenisstraf van
drie maanden was veroordeeld, nylonkou
sen in Bloemendaal hebben verkocht. Het
betrof grote partijen. D. K. ontkende ech
ter in het bezit te zijn geweest van kousen.
Getuigen verklaarden echter, dat zij wel
van verdachte nylonkousen hadden ge
kocht.
Overeenkomstig de eis werd D. K. ver
oordeeld tot een gevangenisstraf van drie
maanden.
Op uitnodiging van de B.P.M. zou het
Haagse Blaaskwintet, dat bestaat uit leden
van het Residentie-orkest, een tournée ma
ken op de Nederlandse Antillen. De auto
riteiten daar hebben echter medegedeeld,
dat de leden van het kwintet geen toegang
tot de Antillen kan worden verleend. Een
reden voor deze weigering is niet gegeven.
Een der leden van het kwintet, de heer
Louis Stotijn, deelde mede, dat de weige
ring mogelijk haar grond vindt in het feit,
dat de heer Haakon Stotijn, hoboïst en lid
van het Amsterdamse Concertgebouw
orkest (geen deel uitmakend van het Haag
se Blaaskwintet) communistische sympa
thieën heeft. De heer Haakon Stotijn is een
zoon van de heer Jaap Stotijn, die wel lid
is van het kwintet. De heer L. Stotijn ver
moedt, dat er hierdoor bij de autoriteiten
op de Antillen misverstand is ontstaan.
„Kunst mag niet de dupe worden
van militaire inspanning"
Ter gelegenheid van het vijfjarig bestaan
van de gemeenschap Haarlem van het Hu
manistisch Verbond, werd gisteravond in
de kroonzaal van restaurant Brinkmann
een herdenkingsbijeenkomst gehouden, die
een enigszins feestelijk karakter droeg en
onder meer werd bijgewoond door verte
genwoordigers van gemeenschappen uit
Noordholland en de zustervereniging Hu-
manitas. Namens het Haarlemse gemeente
bestuur was wethouder W. F. Happé aan
wezig.
Al bestaat het Humanistisch Verbond in
Nederland pas vijf jaar, aldus de voorzit
ter, de heer W. Koppen, in zijn openings
woord, het humanisme dat in de Westerse
cultuur niet denkbaar is zonder de prin
cipiële erkenning van de persoonlijke vrij
heid, de sociale gerechtigheid en de cul
turele verantwoordelijkheid, heeft door de
eeuwen heen bestaan. De heer Koppen
herinnerde er aan dat de eerste jaren
van zijn bestaan het Humanistisch Ver-
krachtige organisatie, maar dat niettemin
bond een belangrijk deel van de tijd nodig
heeft gehad voor de opbouw van een
op allerlei gebied veel was bereikt.
Voordat minister mi', dr. J. In *'t Veld
zijn causerie, getiteld: „De betekenis van
het humanisme voor onze cultuur" begon,
voerden de pianiste mevrouw Gorter-
Flentrop en de fluitist de heer H. de
Graaf het Andante van Mozart uit, waarna
mevrouw De Goede-Baljet twee Bretonse
legenden voordroeg.
Minister In 't Veld begon zijn lezing
met er op te wijzen dat onder cultuur niet
alleen kunsjt moet worden verstaan: het
is het geheel van levensgewoonten en de
geestelijke standing van een volk. Een ver
gelijking tussen 1900 en 1950 levert voor
de cultuur belangrijke winst op. In dat
tijdsbestek immers heeft de arbeiders
klasse zich sterk ontwikkeld. In een tijd,
waarin wij dreigen bedolven te worden
door militaire inspanningen, aldus mr. In
't Veld, moeten wij er voor waken ons
cultureel gewin niet te verwaarlozen. Hier
ligt een taak, niet alleen voor de overheid,
maar voor het hele volk.
Spreker zag drie culturen die strijden om
de voorrang: het Amerikanisme, met zijn
sterke verheerlijking van de persoonlijke
vrijheid; het communisme met de alles
overheersende leuze voor sociale gerechtig
heid en de Westerse cultuur, waarin aar
zeling en onzekerheid te bespeuren is. Wij
kunnen, zo ging de minister voort, niet
kiezen tussen Amerikanisme of communis
me, wij moeten een eigen weg inslaan en
ons er van bewust worden dat er geen weg
kan zijn zonder persoonlijke vrijheid en
sociale gerechtigheid. Een synthese van
persoonlijke vrijheid en sociale gerechtig
heid moet een leuze zijn voor het Westen.
De individuele burger dient zich bewust te
worden van zijn verantwoordelijkheid voor
de gemeenschap; hij moet begrip hebben
voor zijn functie als burger.
Als grootste vijand van de Westerse cul
tuur noemde mr. In 't Veld het geestelijk
nihilisme. Ter bestrijding daarvan is het
van groot belang aldus spreker, dat de
kunst een kans gegeven wordt. De kunst
mag niet de dupe worden van onze militaire
inspanningen. Het behoud van culturele
waarden is evenzeer nodig, als militaire
weerbaarheid.
CONCERT OP HET RAADHUISPLEIN
De Harmoniekapel N.Z.H. geeft Vrijdag
avond 21 September een concert op het
Raadhuisplein te Heemstede onder leiding
van de heer P. Baart. Het programma be
staat uit de mars Saint Tripon van A. Ney,
de Sinfonia van J. S. Bach de tweede
Marsparade van P. Bisselink, de suite
Maannacht op de Alster, een fragment uit
het Faustballet van Gounod, de mars Colo
nel Bogey van Alford, een fantasie op mo
tieven van Mozart door N. Higuet en de
mars Oude Kameraden van Teike.
Politie-elftal versloeg Katwijk
Het Heemsteedse politie-voetbalelftal heeft
Dinsdag in 'Katwijk tegen het politie-elftal
van Katwijk gespeeld. De Heemstedenaren
toonden zich veruit de meerderen en wonnen
met 1—7.
Christelijk Zangkoor werkt aan
vorming répertoire
Enkele maanden geleden werd het Chris
telijk Zangkoor Bloemendaal opgericht, dat
onder leiding van Egbert Vos met geestdrift
bezig is het eerste optreden voor te berei
den. Met Kerstmis zal er een liturgische
zangdienst worden uitgevoerd, waarin de'
gemeente een belangrijk aandeel zal hebben.
Besloten is het zingen in de zogenaamde
„liedertafel-stijl" na te lat'-i. Daaron zal het
koor zijn krachten gaan beproeven op klas
sieke werken, zoals de koralen van Bach en
de psalmen van Goudimel en Sweelinck.
Enkele damesstemmen, maar vooral tenoren
en bassen zijn ter versterking van het
ensemble nog zeer welkom.
In de Nederlands Hervormde Kerk te
Bloemendaal geven de organist Piet Hal-
sema, Nelly de Bock, sopraan en Bep Mis
set, alt, op Vrijdag 21 September een
concert.
13)
„Hallo, Jeremy. Ik wist niet dat je hier
ook wel eens kwam. Mag ik misschien
even met je dame kennis maken? Gister
avond zag ik haar ook al op die fuif rond
wandelen".
Matthew Drew keek Mary met zijn
grijns aan. Zijn stem klonk hees.
Jeremy stelde Mary voor, weer op zijn
zelfverzekerde en vlotte manier. De drei
gende blik was uit zijn ogen verdwenen.
Gedrieën nestelden ze zich in een rustig
hoekje. Voor 't eerst, dacht Mary, geduren
de de hele lange avond, dat Jeremy aan
stalten maakte om ergens langer dan een
paar minuten te blijven. Toen ze een ver
frissing hadden besteld, vroeg Jeremy zo
langs zijn neus weg„En, heb je nog
iemand van het stel gezien in de buurt?"
„Tja", was het commentaar van Mat
thew, „sommigen zijn hier even wezen
kijken. De vriend van je, Peter Turnbull,
kwam hier ook".
Mary hield haar adem een ogenblik in
uit angst, dat ze iets verraden zou. Terwijl
zij haar glas neerzette, om te voorkomen
dat Drew het beven van haar hand zou
opmerken, stak Jeremy doodkalm, zonder
een teken van opwinding een sigaret op.
„Maar dat moet dan vroeg in de avond
geweest zijn".
„Uur of zeven".
„Lijkt mij wat vroeg voor deze zaak",
liet Jeremy zich nonchalant ontvallen.
Mary begreep, dat hij het gespi-ek naar
een ander onderwerp wilde leiden.
„Och, er zijn wel eens lui, die ergens
een afspraak voor een diner hebben en
zich hier eerst aan een borrel tegoed doen.
Maar Peter zal wel ergens anders aan het
borrelen geweest zijn, want zijn mond
hing half open, toen hij in die stoel daar
zat, en hij maakte de indruk, aan het punt
van afknappen toe te zijn". Drews stem
daalde tot een gefluister. „Zeg, ik zit een
beetje op zwart zaad, maar ik weet iets
schitterends voor de races van Zaterdag.
Kun je me niet wat voorschieten? Ik betaal
je naderhand wel terug".
„Natuurlijk, hoeveel moet je hebben
Drew aarzelde.
„Twintig pond, als het niet teveel ge
vraagd is".
„O, kan natuurlijk. Hier, daar heb je
vijfentwintig". Jeremy greep zijn uitpui
lende portefeuille en telde vijf en twintig
biljetten van een pond neer. „Geen haast
met terugbetalen. Omdat ik de keuze waar
deer van de jongedame, die je gisteren
naar mijn avondje meebracht
Drew zag er nog lelijker uit dan ooit,
toen hij dankbaar probeerde te glimlachen.
„Die juffer in het geel? Haar man had
een motorzaak ergens in Great Portland
Street, maar liep weg met zijn secretaresse.
Mooi is Susie nou niet bepaald, maar ze is
aardig. Maneson was hier vanavond ook
nog", voegde hij er zonder enig verband
aan toe.
„Ja, die heb ik hier ook wel eens ge
zien", antwoordde Jeremy.
„Zat bij Peter. Noemt zich tegenwoordig
mr. Williams". Drew keek op zijn horloge.
Verdraaid, later dan ik dacht. Het is bij
na vijf uur. Om negen uur moet ik Susie
komen halen om te gaan winkelen. Ze is
gek op verkopingen. Ik moet naar bed,
want als ik tijdens de verkoping in slaap
val, vergeeft ze me dat nooit".
Drew lachte. Jeremy slaagde er in,
ergens ook een glimlach vandaan te
toveren.
„Mfeandag geef ik nog een mooie fuif.
Breng die vriendin dan mee, wil je?"
„Accoord, dan zie ik je beslist".
Jeremy wachtte tien minuten, om er
zeker van te zijn dat Drew een flink eind
uit de buurt was. Toen zei hij tegen Mary:
„Tijd dat we opstappen. Wanneer je nog
behoefte hebt om je wat op te knappen,
dan wacht ik nog even op je".
Niets kon duidelijker zijn. Jeremy wou
haar even uit de weg hebben. Pas een
kwartier later vond ze, dat ze kon terug
komen. Jeremy zat met de barkeeper te
praten. Hij zag er iets minder dreigend
uit, dan toen hij was binnengekomen.
Terwijl ze de kale trap afliepen, voegde
Jeremy haar min of meer verlegen toe
„Bedankt voor het gezelschap. Ik heb er
werkelijk steun aan gehad".
„Af en toe dacht ik, dat ik alleen maar
in de weg liep".
„Heus niet. Je hebt me belet om te den
ken. En dat is ook wat waard".
Mary begreep dit volkomen. „Arme
Peter. Ik hoop werkelijk, dat je iets bent
opgeschoten".
„O ja, maar pas aan het eind van onze
tocht. Maar ja, dat is hetzelfde als het
leven. Weet je het lang genoeg te rekken,
dan krijg je wel kans om het geluk te
grijpen".
Mary leunde achterover in de hoek van
een taxi, doodop. Jeremy, hoewel moe,
scheen minder uitgeput. Toen zij haar ogen
sloot, voelde zij zijn hand over de hare. Op
het moment dat zij in slaap scheen te
vallen hoorde zij Jeremy zeggen dat ze bij
haar hötel waren. Hij hielp haar uitstappen
en vroeg„Zie ik je nog
„Graag. Bel me maar eens op".
Jeremy ging met de taxi verder naar
huis. Pas nadat hij door de deur van zijn
kamers naar binnen was gegaan, liet de
man van Scotland Yard hem los, om rap
port aan Brannigan te gaan uitbrengen.
Brannigan en Dale genoten die nacht
geen rust. Beiden waren bezig geweest,
allerlei aanwijzingen op te volgen, maar
niets leidde tot een redelijk resultaat. Het
eerste houvast, dat zij kregen was het rap
port van de man, die Brooke die avond op
zijn zwerftocht had achtervolgd.
„We hebben wat frisse lucht nodig en iets
dat op een ontbijt lijkt", zei de hoofdinspec
teur, toen hij de telefoon, dié hem dit rap
port bracht, neerlegde. Met glazige ogen
van de slaap stelde hij voor, niet meer over
de zaak te praten of te denken, tot ze terug
waren op hét bureau.
Nadat ze wat gegeten hadden, kocht
Brannigan een aantal ochtendbladen, die
hij echter niet inkeek" voor hij weer op de
Yard terug was. Daar bemerkte hij, dat de
moord op Grosvenor Square in grote op
maak op de voorpagina's prijkte. Brannigan
kende de journalisten, die in Londen
speciaal met de verslagen over de misdaad
belast waren. Iets wat in een of ander
luxueus appartement gebeurde, was in hun
ogen heel wat belangrijker dan een derge
lijk iets ergens in een achterbuurt.
„Arme kerel, deze belangstelling heeft
hij heus niet verdiend".
„Nee, hij is terecht gekomen in een zaak,
die te belangrijk voor hem was," antwoord
de Brannigan. „Hij was niet hard genoeg,
om een rol in dit spelletje te spelen. Brooke
is van een ander kaliber. Ik begrijp niet,
hoe die twee samen in deze zaak terecht
gekomen zijn. Waarschijnlijk doordat ze
elkaar van vroeger kennen. Alle bladen
vragen zich af, wie en wat die Brooke is.
Een van hen noemt hem de „mysterieuze
leef-maar-raak".
„Ik vraag me ook af, wat het eigenlijk
voor een man is", bekende Dale.
„Ik blijf er van overtuigd, dat deze zaak
verband houdt met die van Marshall".
„Volkomen mee eens".
„Marshall was op weg naar Brooke, toen
hij vermoord werd. Daarna ging Turnbull
in Soho scharrelen, kwam thuis en werd
vermoord. Dat moet ons een aanwijzing
kunnen geven", merkte Brannigan op, ter
wijl er iemand binnenkwam om een brief
te overhandigen. Brannigan bestudeerde
even de inhoud en begon te glimlachen.
„En dit bevestigt het verband tussen de
twee moorden", riep hij triomfantelijk,
terwijl hij het rapport over de tafel naar
Dale schoof, „want Marshall en Turnbull
werden gedood door kogels, die uit dezelfde
revolver kwamen. Het heeft geen zin om
naar het wapen te blijven zoeken, want
iemand die na een moord het wapen be
waart om er een tweede mee te begaan, zal
het ding ook daarna niet zo gauw weg
stoppen".
„Omdat hij van plan is om het nog eens
te gebruiken".
„Precies. Wij zitten achter een vrij despe
rate misdadiger aan, die alles op alles zet.
De meeste misdadigers blijven hun „type"
getrouw."
„Wat denk je van Drew
(Wordt vervolgd,
