II
VLEESCROQUETTEN
fa. B. A. Cassée Zonen
Natuurbeschermingsweek door
burgemeester Cremers geopend
H O. V.
Wollen Dekens
Wijkcomité Haarlem-Noord ijvert voor
nieuwe bad- en wasinrichting
Frans Heerkens Thijssen
ZATERDAG 29 SEPTEMBER 1951
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Waardevolle actie tegen zedenverruwing"
M.T.S. -corps te Haarlem
Directeur trekt zich terug
als ere-voorzitter
Programma van de
N atuurbeschermingsweek
OVERVEEN -TEL:23523
ProfBerkelbach van der
Sprenkel onderscheiden
Haak in-loterij
BAKKER's CAFETARIA'S
GIRO
Stichting tot viering van nationale
feestdagen op komst
Henny Laméris zong
in Renaissancezaal
Willem Andriessen gaf
een pianorecital
Ballet Recital komt
in de schouwburg
Met de H.O.V.
Restauratie van schilderijen
Burgerlijke stand
van Haarlem
8
Gisteravond werd door de burgemeester van Haarlem, mr. P. O. F. M. Cremers, de
Natuurbeschermingsweek geopend, waarna een rondgang over de beide tentoon
stellingen volgde. Op de foto, van links naar rechts: wethouder D. J. A. Geluk,
mevrouw Cremers en burgemeester Cremers bij een fraai diorama in de Vleeshal
In een der bovenzalen van Brinkmann
is gisteravond de Natuurbeschermings
week Kennemerland 1951 officiéél ge
opend in aanwezigheid van het vrijwel
voltallige ere-comité, het algemeen be
stuur, de diverse werkcommissies en vele
andere autoriteiten en particulieren, die
in de totstandkoming van deze natuurbe
schermingsweek een werkzaam aandeel
hadden.
Wethouder D. J. A. Geluk gaf in zijn
kwaliteit van voorzitter van het algemeen
bestuur een overzicht van de wordingsge
schiedenis van deze natuurbeschermings
week en van
de opvoedkun
dige en cultu
rele oogmerken
die de initia
tiefnemers en
hun mede wer
kers bij de
realisatie van
het plan voor
ogen gestaan
hebben. Van
vele zijden werden daarbij belangeloos hulp
en deskundig advies verleend, waarvoor
de heer Geluk alle betrokkenen dank zei.
In het bizonder bracht hij hulde aan de
heren H. J. Jonker, voorzitter der werk
commissies en ziel en motor van het plan,
en J. A. Dorresteijn. Ook de Provinciale
Waterstaat en Openbare Werken van
Haarlem hadden belangrijke bijdragen tot
het slagen van de opzet geleverd. De ge
meenteraad van Haarlem bracht spreker
dank voor het beschikbaar stellen van
5000 als garantiesom voor het slagen
van de Natuurbeschermingsweek. De heer
Anton Pieck ontving tenslotte als blijk
van waardering voor zijn fraaie affiche
een exemplaar van het boek „Haarlem
zeven eeuwen stad".
Burgemeester mr. P. O. F. M. Cremers
sprak daarna de officiële openingsrede
uit, waarin hij zeide de bevordering van
de natuurbescherming op deze wijze van
groot belang te achten. Het is heus niet
alleen de jeugd, die zich in de natuur tot
baldadigheden laat verleiden, ook de vol
wassenen en vooral de „stadsmensen" ge
dragen zich in bos en veld dikwijls nog
als barbaren en de ervaring leert, dat
boetpredicaties en strafbepalingen in dit
opzicht weinig of geen effect sorteren.
Verbetering hierin bereikt men slechts
door de latente natuurliefde, die in ieder
mens leeft, te wekken en te stimuleren en
daartoe kan deze natuurbeschermingsweek
een belangrijke bijdrage leveren. De bur
gemeester hoopte, dat de tentoonstellingen
en andere manifestaties in de komende
week de belangstelling mochten krijgen
die zij verdienen.
Nadat ook de burgemeester alle orga
nisatoren dank en hulde had gebracht,
werd een rondgang gemaakt over de bei
de tentoonstellingen, in de Vishal en de
Vleeshal.
ADVERTENTIE
Het leerlingencorp-s van de Haarlemse
M.T.S. heeft zijn erevoorzitter, de directeur
der school ir. G. L. Ludolph, verloren. De
corpsleden hebben zich namelijk niet ge
houden aan een afspraak die zij met hun
directeur hadlden gemaakt. Twee jaar ge
leden hebben zij de belofte gedaan geen
ongeregeldheden meer uit te lokken met de
leerlingen van hef Kennemer Lyceum, bo
vendien beloofden zij dat het „proef
draaien" of ontgroenen van de nieuwe
corpsleden in het vervolg binnenshuis zou
geschieden. Beide beloften hebben zij dezer
dagen gebroken, toen er relletjes ontston
den voor het Kennemer Lyceum. De M.T.S.-
ers mogen dan geen actief aandeel hebben
gehad in de ongeregeldheden, wel waren
zij, naar de directeur meent, de aanleiding
daartoe.
Op grond daarvan heeft de directeur zich
als erevoorzitter van het corps terug ge
trokken. Dat houdt meteen in dat het corps
geheel buiten de school is komen te staan.
Het is de leden verboden nog bijeenkom
sten te beleggen in het schoolgebouw.
Het bestuur van de vereniging van leer
lingen der M.T.S. zendt ons een uiteen
zetting van het gebeurde van Woensdag.
Daar dit overeenkomt met de lezing die
wij daarvan gaven, is het onnodig die nog
op te nemen.
Wij volstaan met de laatste zinsneden:
„Resumerend: Wij hebben de fout ge
maakt, ondanks dringend verzoek de proef-
draaitijd intern te houden, ons toch aan een
openbare demonstratie schuldig te maken.
Niettegenstaande de moeilijkheden hier
door ontstaan en die wij ten zeerste betreu
ren, blijft het corps voortbestaan. Wij zul
len er naar streven door innerlijke verster
king dergelijke ongeregeldheden in het ver
volg te voorkomen".
Zaterdag, Zondag en Maandag: Tentoon
stellingen in de Vishal en in de Vlees
hal van 10 tot 22 uur.
Zondag: Frans Halstheater, vertoning
van culturele films, met als spreker
Jan P. Strijbos, 11 uur.
Excursies: naar de Kennemer Duinen
(10 en 14,30 uur): Stadskweektuin,
Kleverlaan (10 uur) en Thijsse's Hof
(10 uur).
Praatje over de derde lijn van de
radiodistributie door de heer G. P.
Melsen over „Invloed van de mensen
op het duinlandschap", 19.30 uur.
Maandag: Frans Halsmuseum (Projec
tiezaal), lezing dr. M. F. Mörser
Bruins, 8 uur; Wethouder Westerveld-
school, lezing ir. C. N. A. de Voogd,
8 uur.
ADVERTENTIE
RALEIGH
Burgers
Fongers
LOCOMOTIEF
Sport- en Tour-
Rijwielen
VAN
In de heden te Utrecht gehouden verga
dering van de Oecumenische raad in Ne
derland deelde de minister van Justitie mr.
H. Mulderije mede, dat het de Koningin
behaagd had de voorzitter van de raad,
prof. S. F. H. J. Berkelbach van der Spren
kel, te benoemen tot ridder in de orde van
de Nederlandse Leeuw.
Bij de overhandiging der versierselen
verklaarde minister Mulderije, dat met
deze benoeming zijn vele en enthousiaste
werk voor de oecumene, in ons land en
internationaal, dankbaar geaccentueerd
werd.
Vrijdagmiddag is te Amsterdam de trek
king gehouden van de Haak in-loterij ten
bate van de kankerbestrijding. De zes
hoofdprijzen vielen respectievelijk op 9336,
11096, 24078, 3417, 30780 en 24863.
ADVERTENTIE
zoals ze BEHOREN te zijn
En tochslechts 25 ct. per stuk.
Gen. Cronjéstraat 121 - Rijksstraatweg 238
ADVERTENTIE
Het actieve wijkcomité Haarlem-Noord,
dat trouw eens in de veertien dagen in de
kleuterschool aan de Tesselschadestraat
het klachtenboek openlegt, om vervolgens
die klachten ter kennis van de officiële in
stanties te brengen en er een vurig pleidooi
bij af te steken opdat zij met spoed van de
baan gaan, heeft in de loop van zijn be
staan al menige bittere pil moeten slikken.
Het is meestal zó dat de wensen van Haar
lem-Noord wensen blijven en dat de klach
ten moeilijk tot een oplossing gebracht
kunnen worden. Het bestuur krijgt keer op
keer te horen dat de financiën van de ge
meente niet dusdanig zijn, dat op het ogen
blik veel veranderingen kunnen worden
aangebracht. Dat wil overigens nog lang
niet zeggen dat de bestuursleden het hoofd
in de schoot leggen of bij de pakken gaan
neer zitten. Het tegendeel bleek op de ver
gadering die gisteravond werd gehouden.
Een lang gekoesterde wens van vele
Haarlem-Noorders is een apotheek en het
wijkcomité heeft al menige stap onderno
men om die apotheek te krijgen. De Rotter
damse apotheker J. Krijnen heeft het be
stuur inmiddels laten weten dat hij het
voornemen koestert om op de hoek van de
Eksterstraat een zaak te openen. Hij had
ter spoedige uitvoering van zijn plannen
een urgentieverklaring nodig, die het wijk
comité hem inmiddels heeft verstrekt.
Duur maar noodzakelijk
Een ander stokpaardje van het wijk
comité is een badhuis met wasinrichting.
Een enquête die de U.V.V. onder de bewo
ners van Haarlem-Noord heeft gehouden,
bracht aan het licht dat een badhuis in
derdaad wenselijk is. Zij, die thuis niet de
beschikking hebben over een bad of een
douche-cel, zijn veelal aangewezen op de
badhuizen aan de Egmondstraat of de
Wüstelaan.
Het heeft weinig zin om een particulier
voor de oprichting van een badhuis te in
teresseren. Een vergunning daartoe wordt
slechts schaars verleend. Wat de financiële
consequenties betreft: een badhuis met
vierentwintig cellen komt op twee en een
halve ton, wil men er een drooginrichting
bij bouwen, zal men drie ton moeten neer
tellen.
Beginkapitaal
De Haarlemse wethouder van Financiën,
de heer W. C. Bakker, is van de urgentie
van een badinrichting voor Haarlem-Noord
overtuigd, maar dat wil nog niet zeggen
dat hij een deel van de (schaarse) ge-
meentefinanciën daaraan kan besteden.
De leden van het wijkcomité hebben zich
nu tot taak gesteld een enquête te houden
onder de bewoners van Haarlem-Noord:
men wil namelijk vast een beginkapitaal
vormen ter verwezenlijking van het bad
huisplan. Ook 4e Haarlem-Noorders die
thuis over badgelegenheid beschikken, wil
men trachten voor een nieuw badhuis
warm te maken. Na de suggestie van en
kele leden om met het Witte Kruis in zee
te gaan, besloot men met die organisatie
in overleg te treden.
Een klacht over de verlichting van de
Vergierdeweg is dank zij de activiteit van
het Wijkcomité van de baan geraakt: de
Vergierdeweg is vijf lantaarnpalen rijker
geworden.
De speelplaats achter de Jan P. Coen-
school is voor velen een bron van ergernis
geworden. Sinds de jeugd er, naast on
schuldige kinderspelen ook de baldadigheid
beoefent: in korte tijd sneuvelden er heel
wat ruitjes. De ouders kunnen er wellicht
op toezien dat hun kroost zich wat minder
ruw gedraagt bij het plegen van zijn ont
spanning.
Het bestuur heeft zijn werkagenda uitge
breid door de toezegging te doen om met
de desbetreffende instanties te komen tot
een betere verlichting van de Waterbuurt.
Vooral de vele ouden van dagen die er
wonen, ondervinden veel last van de
schaarse verlichting, vooral omdat de jeugd
er bij het spelen nogal eens kuilen graaft
op die plaatsen, waar men een trottoir zou
wanen.
Er is in Haarlem-Noord al heel wat ge
praat over de oprichting van een Stichting
Viering Nationale Feestdagen, die het or
ganiseren van optochten en kinderspelen
voor haar rekening zou moeten nemen, bij
verjaardagen van leden van het Koninklijk
Huis en dergelijke. Hoofden van scholen
en onderwijzers kunnen in dit opzicht on
getwijfeld veel bereiken en vandaar dan
ook dat het comité met hen contact zal op
nemen.
Met Johan Ligtelijn als begeleider gaf
de zangeres Henny Laméris Vrijdagavond
in de Renaissancezaal van het Frans Hals
museum een liederenrecital voor een
kleine groep belangstellenden. Het was
een avond die gemengde indrukken naliet.
Bij het beoordelen van een zangprestatie
is het natuurlijk dat men allereerst aan
dacht schenkt aan de kwaliteiten en de
technische mogelijkheden van de stem, het
instrument waarmee het. programma van
meer of mindere artistieke waarde, dat doet
er niet toe moet worden uitgevoerd.
Het bleek al gauw dat de bruikbare stem-
omvang van Henny Laméris tamelijk be
perkt is. Daarbij viel het ook direct op dat
zelfs het beste gedeelte het medium
van de „tessitura" vrij weerbarstig is en
zich niet willig leent tot gevariëerde ex
pressie. Maar daar bleef het intoneren ten
minste nog zuiver. Boven f tweemaal ge
streept was het echter met de intonatie
zeer wisselvallig. Van een licht aanspreken
de en stralende hoogte was geen sprake.
Technische vaardigheid in het midden-
register was menigmaal te waarderen; maar
bij de kleurloze laagte en de onzekere
hoogte had dit te beperkte grenzen.
Daarentegen kan men deze liederenzan-
geres muzikaliteit en goede smaak niet
ontzeggen. Zij kwam met een niet alle
daags progx-amma, waarop enige van de
minder vaak gehoorde Schubertliederen en
enige vrij onbekende Engelse zangstukjes
voorkwamen. Ook de voordracht had soms
karakteristieke en verantwoorde muzikale
elementen. We zouden zelfs kunnen zeggen
dat de bedoeling steeds goed was, maar dat
helaas de stemmiddelen deze meestal niet
konden verwex-kelijken. Iix „Adieu" van
Fauré bijvoox-beeld kwam er van het dyna
misch effect niets terecht. Vooral het echt
lyrisch zingen, dat kan bekoren alleen reeds
door de klank, vormde het zwakke punt.
Uitzondering is te maken voor „Die Tau-
ben" van Schubert, waarbij de stem in
halve tint gehouden, nogal lenig en expres
sief was. Maar al hoorde men verder wel
eens een mooi getroffen versregel, even
verder was de sfeer die er door gewekt
werd weer stuk. Het gelukkigst was de
zangeres in liedex-en die het moeten hebben
van een spirituële voordracht, zoals „Le
papillon et la fleur" van Gabriel Fauré
(een lied in chansonettestijl) en ook in en
kele composities van Poulenc.
Intelligentie, muzikaliteit, smaak, tempe
rament en voordracht, dit alles te zamen
vormt voor zangeres of zanger een rijk
bezit; maar dienstbaar maken van deze
kwaliteiten door middel van een fraaie en
goed ontwikkelde stem is een kwestie op
zichzelf, waarmee ten slotte alles staat of
valt. Ik geloof dat mevrouw Laméris ex-
goed aan zou doen haar répertoire te be
perken tot die liederen welke haar niet
noodzaken haar stern-omvang te forceren.
Johan Ligtelijn toonde zich een muzikaal,
vaardig, vlot en volgzaam begeleider.
JOS. DE KLERK
BUITENLANDSE SOLISTEN ZINGEN
IN „TOSCA"
Op Dinsdagavond 2 October zal de Ne
derlandse Opera in de Stadsschouwburg te
Amsterdam „Tosca" van Puccini opvoei-en,
met de sopraan Daniza Ilwitsch van de
Meti-opolitan Opera te New York en de
Staatsopera te Wenen in de titelrol. De rol
van Scarpia wordt vervuld door de bari
ton Paolo Gorin.
DE BRUILOFT VAN FIGARO
De Nederlandse Comedie heeft het blij
spel „De bruiloft van Figaro" van Beau-
marchais in studie genomen. De regie zal
worden gevoerd door Johan de Meester.
ADVERTENTIE
150
175
190
200
225
230
35.-
57.50
62.50
ZIJLSTRAAT 83
SINDS 1892
ADVERTENTIE
De Sonate pathétique'van Ludwig van
Beethoven is populair. Vooral in de klin
gen van amateur-pianisten is zij geliefd,
ten minste zo geliefd als zijn zogenaamde
„Mondschein-sonate". De ervaring heeft
geleerd, dat de populai-iteit van een mu
ziekwerk zeker geen betrouwbare maatstaf
voor de artistieke waarde daarvan is. Maar
ten aanzien van de Sonate pathétique is de
bekendheid en bemindheid ook om het
kunstzinnige gehalte gerechtvaardigd. Het
is een door en door romantisch stuk. Van
begin tot einde geeft de sonate uitdrukking
aan het persoonlijk lief en leed van de com
ponist in bewogen, ernstige en gei-eser-
veerd-blijde klanken en in de innig-lyrische
melodie, die het Adagio cantabile zijn ex
pressieve kracht verleende.
Met deze Sonate pathétique begon de
pianist Willem Andriessen de klavieravond,
die hij gisteren in de gemeentelijke Con
certzaal te Haarlem voor vele toehoorders
gaf. Het werd een vertolking, die trof door
haar muzikale geladenheid en die vooral in
het Adagio een ontroei-ende hoogtepunt be
reikte. In het Adagio herkenden wij An
driessen weer als de gevoelige klanken-
dichter. Ook in de Etudes en forme de va
riations opus. 13 van Robert Schumann, die
de pianist a* de Sonate van Beethoven
speelde. Andriessen heeft deze variatie
études al dikwijls te Haarlem ten gehore
gebracht. Zij hebben ongetwijfeld een bij
zonder plaatsje in zijn hax-t gekregen. De
uitvoex-ing bewees wel hoe Andriessen zich
met deze muziek vereenzelvigd heeft. Het
was alsof de pianist improviseerde, zo over
tuigend, zo natuurlijk, zo klankschoon was
zijn spel. In het bijzonder onderscheidden
zich in deze zin de voordrachten van het
thema, de derde variatie met de fraaie
violoncel-melodie en de negende variatie,
waarin zich tegen een achtergi-ond van
donkere harmonieën een wondex-lijk mooie
dialoog van twee stemmen ontwikkelt.
Na de pauze wax-en het allereerst drie
werken van Claude Debussy (Reflets dans
l'eau, Hommage a Rameau en Mouvement)
waarmee Andriessen zijn x-ijke klankfanta
sie kon ontplooien. En daarop zocht hij een
dieper innerlijk contact met de toehoorders
door middel van de verfijnd gespeelde Noc
turne in e opus 70 van Fred. Chopin. De
Mazux-ka in cis opus 6 no. 2 werd in een
rubato-uitvoering de ovex-gang naar de
grandioze Polonaise in As opus 53. Andries
sen maakte haar met een geweldige climax
tot een imposant slot van de avond.
Zonder toegiften ging het niet. De Ro
mance in Fis van Schumann klonk als een
verstilde droom en als natuurlijke reactie
dartelde hierna de Etude opus 10 nr. 5 uit
de vleugel.
P. ZWAANSWIJK.
De Haarlemse Kunstgemeenschap heeft
de gelukkige gedachte gehad" het nieuwe
seizoen op Maandagavond 8 October in de
Stadsschouwburg te laten openen door het
Ballet Recital onder leiding van Sonia Gas-
kell met medewerking van het door Mari-
nus Adam gedirigeerde orkest van de H.
O.V. Naar onze mening is Sonia Gaskell
de aangewezen figuur om te fungeren als
balletmeestei-es van het met overheidssteun
te vormen nationale ballet, dat officieel zal
worden opgericht zodra de Haagse gemeen
teraad het als sluitstuk van de totale sub
sidie gevraagde bedrag beschikbaar stelt.
Vele van haar huidige leerlingen zullen
daar stellig deel van uitmaken. In ieder
geval is dit Ballet Recital het enige ensem
ble in ons land dat op een zo hoog mogelijk
niveau iets ax-tistiek-belangwekkends heeft
gepresteerd. De technisch zeer moeilijke
choreografische studie „Rhythme en klank"
op muziek van Béla Bantók mag zelfs op
„Met eervol ontslag" (The Browning
Version) (Rembrandt). Dit is een
film van één man: Michael Redgx~ave. Alles
wat aan acteurs- en ander matex-iaal rond
hem is gerangschikt zinkt bescheiden weg
in de vervagende achtergrond, terwijl de
toch al zo definitief omlijnde figuur van
de humorloze, zure docent Cx-ocker-Harris,
door Redgrave xiitgebeeld, onweerstaanbaar
en imponerend naar voren treedt. De cine-
matogx-aphie biedt talloze mogelijkheden,
mits zij gevoerd wordt door een kunstenaar.
Hier is de kunstenaar een ..acteur, die met
besliste superioriteit de leiding van de
camera terugwijst en zelf het heft in han
den neemt. Sommigexi menen dat dit niet
de hoogste roeping van de filmkunst is.
Wellicht hebben zij gelijk doch dan is
het de hoogste roeping van de acteur mis
schien om in een uitzonderlijk geval als dit
te bewijzen dat hij geen dood materiaal
behoeft te zijn.
Michael Redgrave heeft blijkbaar die kans
gekregen. De camex-a, andex^s zo vol initia
tief en zo dictatoriaal heersend over de stof,
houdt zich in dit geval deemoedig en bijna
star, in ieder geval gehoorzaam, aan een
voorzichtige en zox-gvuldige observering
van Redgrave's handelingen, die een even
wichtig opgebouwd drama op zich zelf zijn.
Dit drama heeft tragiek en humox-, doch
het heeft boven alles een treffende analy
serende kracht, waax-door een mens ten
voeten uit levend en denkend naar voren
treedt. Een alledaags levensprobleem
dat van twee mensen die elkander niet be
grijpen en „als schepen in de nacht" el
kander in volkomen isolement voorbijgaan,
al schijnen ze in een huwelijk verbonden
wordt verteld, ontleed en opgelost in de
sobere gebax-en, de slepende en geaffecteer
de woorden en de snel-verborgen ontroe
ringen van de mens Crocker-Harris. Een
alledaags probleem van een alledaags mens
misschien, maar beide in de onweerstaan
bare duidelijkheid van een eenvoudig film
beeld zo indrukwekkend weergegeven, dat
niemand zal kunnen ontkomen aan de ont
roerende greep ervan.
Niemand? Dat is misschien teveel gezegd.
Maar wié er aan ontkomt, moge zich be
zinnen of zijn ontvankelijkheid wellicht de
grootheid van de eenvoud is ontwend.
J. L.
Odette Churchill (City). Deze film,
die alom reeds overweldigend succes heeft
gehad, wordt nu voor de tweede keer in
Haarlem vertoond.
Anna Neagle vertolkt op voorbeeldige
wijze de rol van Odette Churchill, de En
gelse spionne in dienst van de geallieer
den. Zij wordt welhaast feilloos terzijde
gestaan door Trevor Howard, die de com
mandant van de Engelse geheime dienst in
Zuid-Oost Frankrijk uitbeeldt. Regisseur
Herbert Wilcox stond ongetwijfeld voor
een moeilijke taak, maar met een verfijnde
techniek wist hij een rolprent te maken,
zoals er slechts bij hoge uitzondering wor
den geproduceerd. Men kent het histori
sche verhaal van de moeder van drie kin
deren, die als spionne naar Frankrijk
wordt gezonden en daar op heldhaftige
manier de Duitsers om de tuin leidt, tot op
het ogenblik dat zij door contra-spionnage
in de val loopt.
Odette Churchill is een film, die evenals
het boek, door zijn voortreffelijke kwali
teiten warme aanbeveling verdient.
H. J.
In de klauwen der Maffia (Lux or)-
We kunnen ons voorstellen dat deze ge
schiedenis, een mengsel van sensatie en
romantiek, de warmbloedige Italianen tot
in het diepst van huix ziel geroerd heeft,
zodat zij er een film van gemaakt hebben,
die in hun eigen land vrij veel succes heeft
gehad. Maar op ons, nuchtex-e Noorderlin-
gen, maakt het verhaal niet zoveel indruk,
ook al niet omdat wij de sfeer, waarin de
gebeurtenissen zich afspelen, moeilijk kun
nen aanvoelen. De centrale figuur is een
man, die zich durft te verzettexx tegen de
wensen van de Maffia, een bende die een
gehele streek terroriseert. Dat komt hem
duur te staan, want de Maffia weet hem
wegexxs moord te doen veroordelen door
px-essie uit te oefenen op de getuigen. Maar
de onschuldig veroordeelde ontsnapt uit
de gevangenis en neemt met een dubbel-
Scène uit het laatste deel van „Oud-
Amsterdams Prentenboek" op muziek van
Röntgen naar een toneelstuk van
Thomas Asselijn.
het internationale plan worden geplaatst.
De jonge soliste Marianne Boedijn zal niet
alleen hierin, maar ook in de zo populaire
excerpten uit het klassieke répertoire, haar
schitterende aanleg ten toon spreiden. Van
de andere medewei-kenden moeten worden
genoemd: Hanny Bouman, Louki van Oven
(die „De stervende zwaan" in de originele
zetting van Michel Fokine danst), Maria
Huisman, Aart Verstegen, Martin Schee
pers en Conrad van de Weetering.
Op het programma komen behalve de
reeds vermelde werken nog voor een ballet
suite op muziek van Gluck, „Les- Sylphi-
des" op xnuziek van Chopin en enkele klei
nere nummers. De finale bestaat uit twee
delen van het „Oud-Amsterdams Prenten
boek" op muziek van Röntgen, een frag
ment uit welk vx'olijke divertissement men
hierbij in beeld ziet gebracht. De liefheb
bers van de dans mogen op deze avond niet
ontbreken. Men zal dan tevens kunnen con-
statei'en hoezeer orchestrate begeleiding de
indruk van het geheel ten goede komt.
loops jachtgeweer wraak op bijna iedex-een,
die in het proces tegen hem getuigde. Als
zijn geliefde bij zo'n schietpartij het leven
laat, geeft hij zijn wraakplannen op en
meldt zich bij de politie.
Het is dus allerminst een vrolijke geschie
denis. Men kan veel waardex-ing hebben
voor de technisch zeer knappe verfilming
en voor het voortreffelijke spel, al bereikt
Silvana Mangano niet het peil van haar
px-estaties in „Bittex-e Rijst" en evenmin dat
van haar tegenspeler Arnedeo Navarro.
S. K.
„De strijd om liet recht", „De moordzaak
Bentry" (Spaarne). Robert Living
stone, Bob Steele, Raf Davis, de drie mus
ketiers uit het Westen, zijn avonturiers die
al verscheidene malen in films zijn opge
treden en voor moeilijkheden zijn geplaatst.
Deze keer vervullen zij de belangrijkste
rollen in „De strijd om het recht" en maken
de boel onveilig in hun land, waar i-ege-
ringstroepen zich hebben teruggetrokken
en bandietenbenden menen hun slag te
kunnen slaan. Ranches worden geplunderd
en een moord wordt gepleegd. KlaaiTieid
komt in deze moord, zij het ook dat zich
verwikkelingen voordoen en een vuurge
vecht geleverd moet worden.
In de tweede hoofdfilm „De moordzaak
Bentry" treedt Belinda Prentice op. Zij is
specialiste in het oplossen van moordzaken
en schrikt niet terug voor moeilijkheden
waarvoor zij geplaatst wordt om kiaarheid
te brengen in de moordzaak-Bentry-
Beschuldigd (Frans Hals). Dit is
het trieste verhaal van een vroxxwelijke
professor in de psychologie aan een uni
versiteit in Amerika, die na een. moord uit
verweer haar denkwijze in de praktijk ten
nutte tracht te maken, omdat zij de bewij
zen tegen zich ziet opstapelen, ondanks
haar uiterlijke veranderingen. Deze film
bestaat uit een aantal scènes, die ontegen
zeggelijk van de voortreffelijke techniek
van de hoofdrolvertolkers, Loretta Young
en Robert Cummings getuigen, maar die
echter naarmate het verhaal ten einde
loopt, onbevredigend kunnen gaan werken.
Dit is eens te meer te betreuren, omdat
men bij de behandeling van een dergelijk
subtiel onderwerp een aannemelijker re
sultaat zou verwachten. Dat neemt overi
gens niet weg, dat het spel van Lox-etta
Young in de rol van de beschuldigde vrouw
over het geheel genomen wel voldoening
zal schenken. Dit brengt de balans echter
niet in evenwicht, hoezeer Robert Cum
mings heeft geprobeerd daaraan mee te
werken. H. J.
Op naar Broadway (Pal ace). Een
show-film met de gecombineerde attracties
van Doris Day en Virginia Mayo, twee
zangeresjes, die zich momenteel ten zeex\ste
in de gunst van het publiek verheugen. Het
verhaal dat verder werd opgeluisterd door
de aanwezigheid van een aantal frisse
jongemannen van de militaire academie
West Point, is de moeite van het navertel
len niet waard, maar het dient dan ook
alleen om het optreden der twee gestroom
lijnde nachtegalen te rechtvaardigen en
anderhalf uur onschuldig vermaak te leve
ren met veel muziek, tempo en grapjasserij.
En daar slaagt het wel in. W. L. B.
ADVERTENTIE
Plein 13 - Haarlem - Tel. 10386
EERSTE ADRES IN DEN LANDE
HAARLEM, 28 September 1951
BEVALLEN van een zoon: 25 Sept., A. M.
G. Mulder—Beuken; 26 Sept., G. J. van Op-
zeeland—Veldhuizen: 27 Sept., M. Aantjes—
Boele; 28 Sept., E. C. J. PortegiesKablou;
F. M. Uitenbogaax'dHop; M. van Dalen
Prampithak.
BEVALLEN van een dochter: 27 Sept., C.
F. Smit—Weijers; S. W. Timmer—van Bragt;
M. E. M. Zwart—IJsselmuiden; M. I M. Hui-
zinga—van Brero; 28 Sept., W. J. Lüning—
Dieperink.
OVERLEDEN: 26 Sept., K. Bes, 93 j„ Chry
santhemumlaan: T. Beemsterboer, 32 j„ Kam
perlaan; G. J. Bakker, 19 j., Maerten van
Heemskerkstraal; 27 Sept., P. Willemsen,
77 j., Klein Heiligland; A. M. KopsVoorder-
haak, 65 j., Kleine Houtstraat; K. de Vries,
84 j„ Schotersingel; H. B. Laugeman, 63 j.,
Hazepaterslaan.
