De Gasperi's reis naar Amerika
had belangrijke resultaten
De Marinierskapel
l»®
"still making friends"
Donderdag 4 October 1951
- otrechte haarlemsche courant
Lied van de herfst
Italiaans vredesverdrag moet tot dode letter worden
Gabardine regenjassen
f 94.50
SCHINDELER
Agenda voor Haarlem
Goede, onopgesmukte
Italiaanse film
Het dier in stad en land
V er schillende landen hebben met Italië
echter nog rekeningen te vereffenen
T eraardebestelling
van H. N. Visser
Frans Heerkens Thijssen
Restauratie van schilderijen
Een nieuwe Hervormde
kerk in Aerdenhout
- Onder vier ogen
zij is meer waard dan ze kost. -
Bijeenkomst voor
schaatsliefhebbers
Eerste uitvoeringen van
Nederlandse composities
Rook
met Uw...-
I
HAARLEMS DAGBLAD
3
T>eKLiutVlkeeld
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
Zuiver wollen
Gen. Cronjéstraat la - lb - Tel. 16045
Uw adres voor kwaliteitskleding.
DONDERDAG 4 OCTOBER
Stadsschouwburg: „Het landgoed Stepan-
tsjikowo" (Comedia), 8 uur. Zuiderkapel:
spreker J. A. Bruyn, 8 uur. Rembrandt: „Met
eervol ontslag". 14 j., 7 en 9.15 uur. Palace:
„Op naar Broadway", alle leeft., 7 en 9.15 u.
Luxor: „In de klauwen der Maffia". 18 j„
7 en 9.15 uur. City: „Odette Churchill", 7
en 9.15 uur. Spaarne: „De drie musketiers"
en „De moordzaak Bentry", 14 j., 7 en 9.15
uur. Frans Hals: „Beschuldigd", 18 j., 7 en
9.15 uur.
VRIJDAG 5 OCTOBER
Stadsschouwburg: Hoofdstad-operette „Ich
kiisse ihre Hand, Madame", 8 uur. Concert
gebouw: Concert HOV, 8 uur. Rembrandt:
en Palace: 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals:
2.30, 7 en 9.15 uur. Luxor: 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Spaarne: 2.30, 7 en 9.15 uur. City: 2.15,
4.30, 7 en 9.15 uur. (Zie programma van
Donderdag).
„Angelo" in Rembrandt
De Italiaanse filmindustrie heeft sinds
de bevrijding al menige rolprent in roula
tie gebracht, die ook in ons land met war
me bewondering werd begroet. De meeste
Italiaanse regisseurs slaagden er in om de
dreigende klippen van overgevoeligheid te
omzeilen en als onderwerp voor hun pro
ducten gebeurtenissen te kiezen uit het
leven van alle dag. Zij wierpen daarmee
niet zelden een helder licht op de wan
toestanden die als gevolg van de tweede
wereldoorlog in tal van landen waren ont
staan. De reden van hun succes is gelegen
in het feit dat zij zich bij het vervaardigen
van een rolprent bedienen van een mini
mum aan hulpmiddelen, hetgeen van hun
Amerikaanse en Engelse collegae moeilijk
gezegd kan worden.
Ook de film „Angelo" van Francesco de
Robertis, die van Vrijdag 5 October af in
het Haarlemse Rembrandt-theater zal wor
den vertoond, is een waardig product van
de Italiaanse cinematografie. Zij is een
voudig van opzet, onopgesmukt en met veel
vakkennis in scène gezet. Jammer is dat
Angelo, een vierjarige zoon van een Ame-
(Van onze correspondent in Rome)
De reacties in Italië ten aanzien van de
resultaten van de Gasperi's reis naar
Washington lopen sterk uiteen. In christe-
lijk-democratische kringen acht men de
resultaten verblijdend: De wijziging van
het vredesverdrag is voorlopig het meest
tastbare resultaat, maar op den duur zal
wellicht blijken, dat de economische gevol
gen van deze reis het belangrijkst zijn. Op
drachten voor de Italiaanse industrie zijn
in uitzicht gesteld. De belangstelling van
de Amerikanen voor vele Italiaanse pro
blemen is gewekt.
Wat het vredesverdrag betreft, weet de
„Messaggero" uit Washington te berichten,
dat De Gasperi heeft verklaard: „Zeer bin
nenkort zullen nota's worden gezonden aan
alle landen, die het verdrag ondertekenden
met verzoek in te stemmen in de wijzigin
gen, zoals die worden aangeduid in de ver
klaring der grote drie. Zodra het merendeel
der betrokken regeringen een bevestigend
antwoord heeft gezonden, zal Italië zich
verder alleen nog gebonden achten door die
bepalingen van het vredesverdrag, van
wier wijziging geen sprake is". Zou het zo
eenvoudig gaan?
Er zijn onder de mogendheden, die het
verdrag met Italië ondertekenden, landen,
die niet zonder meer kunnen instemmen
met het terugnemen van de inleiding tot
het verdrag. In die inleiding wordt „fas
cistisch" Italië beschuldigd van aggressie.
Zullen Abessinië, Griekenland, Joegoslavië
deze woorden willen terugnemen? Zullen
zij afstand willen doen van bepaalde scha
deloosstellingen, waarop zij nog recht heb
ben? Immers de bedoeling .is geensznis om
alleen de militaire clausules op te heffen.
In verscheiden Italiaanse couranten kan
men zelfs lezen, dat dit slechts bijkomstig
is. „Die clausules moeten vervallen",
schrijft de „Messaggero" (vaak geïnspi
reerd door de regering) „omdat zij beledi
gend zijn en een beperking voor onze sou-
vereiniieit betekenen. Maar onze middelen
staan ons voorlopig niet toe de gewapende
macht uit te breiden boven het in die clau
sules genoemd niveau. Van meer belang is,
dat het verdrag vervalt in zijn morele,
financiële en militaire betekenis, dat het
wordt tot een dode letter in al die gedeel
ten, welke tot nu toe niet werden uitge
voerd en dat zijn er meer dan men opper
vlakkig menen zou."
Dit bedenkende, zullen de regeringen der
verschillende betrokken landen wel even
willen overleggen, of zij zonder meer op de
Italiaanse vraag bevestigend kunnen ant
woorden en zij zullen waarschijnlijk hun
antwoord voorzichtig inkleden. Ook Neder
land heeft nog zaken met Italië te regelen,
die het vredesverdrag raken. Er zijn Ne
derlanders, die schade hebben geleden in
Italië door oorlogshandelingen van dit land
en nog steeds op vergoeding wachten. Be
sprekingen zijn gaande en het zou zeker
zaak zijn, die af te wikkelen voor we op
het Italiaanse verzoek ingaan.
De nationalistische bladen, die gewoon
lijk de regering steunen, zijn weinig inge
nomen met de wijze, waarop de kwestie-
Triest wordt aangeroerd in het slotcommu
niqué der besprekingen. Men heeft de in
druk. dat De Gasperi niet meer star op het
standpunt blijft staan, dat de geallieerden
op 20 Maart 1948 de gehele vrijstaat aan
Italië hebben toegezegd en dat het dus de
gehele vrijstaat moet zijn en geen gehucht
minder. Inderdaad heeft De Gasperi ver
klaard, dat dit zijn uitgangspunt is voor
besprekingen, wat nog niet zeggen wil, dat
hij tijdens de besprekingen geen concessies
zou willen doen.
De sociaal-democraten prijzen de tact,
waarmee De Gasperi zich van zijn moei
lijke taak heeft gekweten, doch hebben be
zwaar tegen een herziening van het vredes
verdrag, waarbij de inleidende paragraaf
zou komen te vervallen. Hun redenering is
deze: Het nieuwe, democratische Italië is
voortgekomen uit de verzetsbeweging tegen
het fascisme, dat zich had schuldig gemaakt
aan aggressie. De inleiding van het vredes
verdrag, die fascistisch Italië onomwonden
van aggressie.beschuldigt, is de adelsbrief
van het nieuwe Italië. Neemt men die
woorden weg, dan vloeit daaruit voort, dat
niet het fascisme, doch Italië in oorlog is
geweest met de geallieerden en dat aan
Italië de vrede werd opgelegd en dit is on
juist voor ieder, die bedenkt dat het waar
achtige Italië niet achter het fascisme
stond. Het is een redenering, waar heel wat
voor te zeggen valt.
De linkse pers heeft van het begin af de
reis als een mislukking voorgesteld. De
resultaten worden volkomen negatief ge
noemd. Het enige, wat De Gasperi heeft
bereikt, is, dat hij nu mag meedoen aan de
bewapeningswedloop, hetgeen voor de be
volking alleen verdere verarming kan be
tekenen. De wijziging van het vredesver
drag wordt voorgesteld als een manoeuvre
gericht tegen de wereldvrede en tegen
Sovjet-Rusland. Van linkse zijde wordt een
felle parlementaire strijd aangekondigd
tegen De Gasperi, wanneer deze voor het
parlement verslag zal uitbrengen van zijn
reis. Vooral Togliatti heeft in een rede,
welke hij Zondag te Bologna hield, zich
uiterst fel uitgelaten. Hij noemde dezer
dagen de rede, welke De Gasperi heeft uit
gesproken voor het Amerikaanse Congres
„een schande voor geheel Italië, een rede
gespeend van alle waardigheid." Nenni zei
dezer dagen: „Ik hoop voor De Gasperi, dat
hij van deze reis niet met lege handen terug
komt. Maar ik verwacht dat dit wel het
geval zal zijn."
Zeer velen waren Woensdagmiddag op
de Algemene Begraafplaats aan de Kle
verlaan bijeen gekomen om de laatste eer
te bewijzen aan het stoffelijk overschot
van de heer H. N. Visser, in leven een be
kende persoonlijkheid in tabakskringen,
oud-voorzitter van de voetbalclub en van
de cricketclub „Haarlem". In de aula van
het mausoleum herinnerde de heer G. van
der Eist aan de werkzaamheden van de
heer Visser in de tabakshandel. 1 Novem
ber zou hij veertig jaar in de handel werk
zaam zijn. Nu hij is heengegaan zullen zijn
opvolgers met dezelfde energie en werk
lust waarmee de heer Visser gewerkt heeft
het werk voortzetten.
Een broer zeide, dat de thans overledene
veel betekend heeft voor zijn broers en
zustex-s en zij zijn hem daarvoor zeer dank
baar.
De heer J. Nienhuys, sprekende namens
de Vereniging voor de Tabakshandel noem
de de heer Visser een markante figuur in
tabakskringen. Met kennis van zaken werk
te hij. Vorig jaar nam hij het voorzitter
schap van de vereniging op zich en ook
die taak deed hij op bijzondere wijze. Hij
had zijn hart verpand aan behoeftigen.
Dat bleek vooral uit zijn krachtige actie
het kapitaal van het Del Baerefonds te ver
sterken.
De heer N. van Goethem dankte namens de
makelaars uit de tabakshandel voor de
prettige samenwerking; de heer J. Sanders
die veertig jaar geleden enige tijd met de
heer Visser heeft gewerkt gaf een beeld
van diens werk, waarvoor hij bewondering
had. De thans overledene was een grote
steunpilaar in het vak en had veel voor
anderen over.
De heer J. P. van Balen Blanken, voor
zitter van de voetbalclub „Haarlem", bracht
dank voor het vele, dat de heer Visser, als
speler en als bestuurslid voor de vereni
ging heeft gedaan. Zijn grote vex'diensten
zijn gehonoxeei'd door de benoeming tot lid
van vex-dienste.
De heer. J. J. Voogd Sr., voorzitter van
de cricketclub „Haarlem", dankte de heer
Visser voor zijn wex'kzaamheden in het be
stuur maar vooral voor de vriendschap,
welke velen ondervonden hebben.
Nadat de baar grafwaaxds was gedx-agen,
dankte een zoon van de ovexdedene voor de
blijken van deelneming.
ADVERTENTIE
Plein 13 - Haarlem - Tel. 10386
EERSTE ADRES IN DEN LANDE
Bouwplannen besproken
De leden van de Nederlands-Hervormde
Gemeente in de wijk Aerdenhout hebben
zich Dinsdagavond op een gemeenteavond
in de kapel aan de Leeuwerikenlaan be
raden over de plannen voor de bouw van
een kerk. Deze zal moeten verrijzen op de
grond nabij de huidige kapel. De overle
den eigenaresse van de grond heeft deze
aan de kerk geschonken met de bepaling,
dat daarop voor 1 Januari 1959 een kei'k-
gebouw met wijkgebouw moet zijn verre
zen. Is dit op de vastgestelde datum niet
geschied, dan vervalt de schenking. Daar
om meent het kerkbestuur, dat zo langza-
mei'hand de tijd aangebroken is om plan
nen voor de bouw nader te gaan uitwer
ken.
Ten opzichte van de woonplaatsen der
gemeenteleden ligt het terrein niet in het
centrum, maar mogelijk zal dit centrum
zich later bij uitbreiding van de bebou
wing van Aerdenhout, in de goede richting
wijzigen. Een mogelijkheid om tot ruiling
van gx-ond te komen is ondei-zocht, maar
in dit centrum is geen stuk beschikbaar
van die grootte. Aldus zeide ds. J. E.
Drost, de Ned. Hervoi'mde px-edikant in
Aerdenhout, in zijn inleiding.
Er zijn twee mogelijkheden. Men kan
een nieuwe kerk bouwen naast de kapél,
die dan als wijkgebouw kan woi'den in
gericht, of men bouwt een kerk door de
kapel te vergroten. Het laatste object zal
natuurlijk aanmerkelijk goedkoper zijn en
slechts de helft vragen van de kosten, die
gemoeid zijn bij de bouw van een geheel
nieuwe kerk. De twee verschillende plan
nen werden uitvoerig toegelicht door de
Bloemendaalse architect de heer H. W.
van Kempen. De bouwkosten met inbegidp
van de volledige inrichting van het gebouw
zal volgens het plan, waai'bij de huidige
kapel wordt vergroot, ruim een ton be-
di'agen. Men heeft ook gedacht aan de
bouw van een kosterswoning, doch som
mige gemeenteleden vroegen zich af of
men niet de voorkeur moest geven aan
een pastorie boven een kosterswoning.
De meningen, welke der twee plannen
vooi'keur verdiende, liepen overigens nog
al uiteen. Hierbij speelden uiteraard de
bouwkosten en de financiering daarvan
een grote rol. De penningmeester van het
college van kerkvoogden, de heer D. C.
Reygwart, was er evenwel van overtuigd,
dat men de middelen daarvoor bijeen zou
kunnen brengen.
Bij de bouw van een kerk dient men
vooruit te zien. In de toekomst zal de wijk
Aerdenhout, naar verwacht mag worden,
uitgebreid worden met een gedeelte van
de kerkelijke wijk Heemstede, terwijl ook
de bewoning van Aerdenhout intensiever
zal woi'den.
Nu de gemeenteleden hun oordeel over
de bouwplannen hebben gegeven, zal het
kerkbestuur deze nader uitwerken, zodat
over enige tijd op een tweede' gemeente-
avond nogmaals over een en ander uitvoe
rig van gedachten kan worden gewisseld.
Een motorrijder is in de Tweede Ooster
parkstraat te Amsterdam gevallen doordat
hij over een steen reed die op de sti-aat lag.
Hij is later in een ziekenhuis overleden.
In bijzijn van talrijke militaire en civiele autoriteiten is Woensdag te Almelo een bevrijdingsmonument onthuld. Het monument
symboliseert de dankbaarheid jegens de bevrijdende Candcse troepen. Voor het monument van rechts naar links: mr. I.
Dufour, voorzitter van het comité, mr. J. M. Ravesloot, burgemeester van Almelo, generaal Greene, die de bevrijding van
Almelo leidde en speciaal voor de onthulling uit Canada is overgekomen, en de Canadese ambassadeur de heer P. Dupuy.
Richt Uw ogen op de goudgele tabak,
de fijne lange snit en
de geurig-blauwe rook van King's Cross,
de zuivere Virginia van standing.
Ge ziet het in één oogopslag
dit is kwaliteit
Met zcrvelen zult ge dan ook zeggen
„Ik heb een oogje op King's Cross"
len als Angelo geboren wordt en zijn
moeder sterft. In de jaren die Renato in de
cel heeft doorgebracht heeft hij maar één
wens gekend: met zijn zoon een nieuw
leven te beginnen. Maar als hij die zoon
dan eindelijk krijgt te zien, wil hij zich vaix
het kind ontdoen. De woorden van zijn
vriend: „de neger was dronken en sterk"
brengen geen verandering in zijn haat
gevoelens. Angelo wordt behandeld als een
ongewenste vreemdeling en Renato for
ceert een ongeluk om hem kwijt te raken.
Op het nippertje redt hij het kind echter
van een wisse dood en dat betekent een
volslagen ommekeer in zijn vex'houding
tot Angelo. Hij gaat zich aan het knaapje
hechten.
De vrouw die hij liefheeft geeft hij ter
wille van Angelo op en het aanbod van
een rijke Amerikaanse familie om de jon-
gexx te adopteren wijst hij verontwaardigd
van de hand. Dan komt, op Angelo's vijfde
verjaax-dag", de broer van zijn echte vadex-,
die aan het Italiaanse front gesneuveld is,
om het kind mee te nemen naar Amerika.
Renato is woedend maar stelt voor Angelo
zelf te laten beslissen: het geluk van het
kind is het belangrijkste. En Angelo kiest
de broer van zijn vader. Renato laat hem
verslagexx gaan.
Angelo is een ontroerende film gewor
den, wars van alle sentimentaliteit en rijk
aan scherpe contrasten. L. v. B.
Voor een eivolle zaal in hotel de Leeu
werik te Haarlem werd gisteravond door
de Vereniging tegen het mishandelen van
dieren voor Haarlem en omstreken de
nieuwste film van Dierenbescherming vex--
toond: „Het dier in stad en land". De dix'ec-
teur van het bureau Diei-enbescherming in
Den Haag, de heer G. Nieuwenhxiysen,
leidde de film in met een kort en krachtig
propagandawoord, waarbij hij er op ha
merde dat het bij dierenbescherming eerst
om de mens en dan om het dier gaat. De
mens moeten de dieren beschermen.
Het werk van Diercnbeschei'ming, aldus
de heer Nieuwenhuysen, is geen liefheb
berij, het is geboren uit een bittere nood
zaak. Wij hoeven er niet bang voor te zijn
dat de jeugd zich aan dierenmishandeling
zal schuldig maken, de jeugd staat open
voor dierenbeschex-mig, we moeten de jeugd
alleen leiden. De ouderen moeten we daax"-
om onder ogen brengen dat dierenbescher
ming broodnodig is.
Tijdens de vertoning van „Het dier in
stad en land", een intex-essante film, die een
heldere blik werpt op de schoonheid, maar
ook op het nut van de dieren, vulde de
heer Nieuwenhuysen zijn betoog om inten
sievere dierenbescherming onder meer aan,
door op te merken, dat Dierenbescherming
met ongeduld waclit op een dierenwet, die
het weerloze dier zal behoeden tegen bij
voorbeeld ruwe behandeling tijdens ver
voer en op de markten.
Spreker deed een scherpe aanval op de
methode van het vetmesten van zogenaam
de' kistkalveren, die op onmenselijke wijze
worden behandeld, met als enig doel de
mens blank kalfsvlees te leveren. Dat het
In het voor buitentraining zo ideaal ge
legen oord „Duinlust" in Óverveen, waar
sinds enkele jaren het Centraal Instituut voor
Opleiding van Sportleraren is gevestigd,
worden sinds Juli jonge schaatscnrijdex-s op
Zaterdagmiddag onderworpen aan een inten
sieve training. Deze jongeren vormen de
kernploeg van de Koninklijke Nederlandse
Schaatsenrijders Bond, die onder leiding
staat van dr. A. G. M. Carlier. Deze in ver
schillende opzichten prachtige training is
voor de afdeling Haarlem van de Neder
landse Vereniging tot bevordering van het
hardrijden op de schaats aanleiding geweest
om een propagandamiddag te houden op
Zaterdagmiddag 6 October.
Het programma voor de propagandamid
dag omvat een inleiding van dr. A. G. M.
Carlier over de schaats- en wedstrijdsport;
van drie tot vier uur een demonstratie van
het trainen van de kernploeg van de K. N.
S. B. en tenslotte tot vijf uu- een film
voorstelling, onder andere internationale
kampioenswedstrijden met Kees Bx-oekman
en Wim van der Voort.
dier daartoe wekenlang zodanig gevoerd
wordt dat het bloedarmoede krijgt en als
gevolg van de gedrongen houding waarin
het moet staan in veel gevallen wange
drochten worden, weet wellicht nog niet
iedereen.
rikaanse negersoldaat en een blonde Ita
liaanse vrouw, vrij veel van onze fantasie
vraagt: het is theoretisch niet uitgesloten,
maar in de praktijk vrijwel ondenkbaar
dat een nakomeling van een negervader en
een blanke moeder goudblonde krullen
heeft. Ovex-igens is Angelo het px-ototype
van een kind dat stormenderhand ieders
hart verovert.
Om Angelo is een tragedie gevlochten.
De man die denkt zijn vader te zijn (Re
nato Baldini) verblijft in de gevangenis
hij heeft om zijn vrouw en zich zelf van
de hongerdood te vrijwaren voedsel gesto-
De kleine titelheld.
Onder grote belangstelling had Woens
dagavond in het gemeentelijk Concertge
bouw te Haarlem een concert plaats door
de Marinierskapel der Koninklijke Marine.
Evenals in vorige jaren was het optreden
van het gerenommeerde muziekkorps voor
beeldig georganiseerd door de onvermoei
bare mevrouw L. van der Jagt-Bakker ten
bate van het Marine-Sanatoriumfonds. En
het was als steeds een tot in de puntjes
verzorgde avond.
Kapitein-kapelmeester Gijsbert Nieuw-
land wilde van dit optreden te Haarlem
iets bijzondex-s maken. Vandaar een paar
eerste uitvoexmgen van originele Neder
landse werken. Speciaal vestigde hij met
enkele woorden de aandacht op het giste
l-en ten doop gehouden Concertino voor
piano en harmonie-orkest, op zijn verzoek
geschreven door Meindert Boekei, die zelf
de solopartij kwam vervullen. De opdracht
was een stuk te schrijven in het genre van
Gershwin, anders gezegd: in concei-tante
jazz-stijl. Gezegd moet worden dat de heer
Boekel daar aardig aan tegemoet gekomen
is. Wie van het genre houdt, kon er zijn
.smaak voor dergelijke Americanismen in
bevredigd vinden. Wat wij er vooral in
konden waarderen was de voortreffelijke
behandeling van de orchestratie. Boekei
heeft er kijk op hoe men voor harmonie
orkest moet schrijven en wat er aan effec
ten uit zo'n bezetting te halen is. De uit
voering werd een succes.
Ook wei-d de première gegeven van de
suite „Klein Duimpje en de Reus", door
Harrend Vlag, klarinettist van het Resi-
dentie-Oi-kest, een zeer goed geslaagde
compositie van gezond spiritueel karakter
en tevens goed georchesti-eerd. Verder
speelde de kapel de „Hollandse Rhapsodie"
van Hugo de Groot, die door Gijsbert
Nieuwland voortreffelijk voor hai'monie
gezet is. Deze bewerking van een vijftal
Nederlandse volksliedei-en besluit met een
verrassende combinatie van „Al is ons
prinsje nog zo klein" en het „Wilhelmus"
Een Concertino voor trompet, dat onder
getekende zowat veertig jaar geleden
schreef en sindsdien niet meer te hox-en
kreeg, werd deze avond ten gehore ge
bracht, met de majoor-muzikant J. de Rui
ter als solist. Het stuk genoot een waarlijk
virtuoze vertolking en het was voor de
vader van dit lang vergeten geesteskind
een oprechte verrassing te ervaren dat er
zoveel bravour in stak, dank zij die knappe
technische prestatie.
Na de pauze vertolkte kapitein Nieuw
land met zijn korps onder meer de zeer
interessante ouverture „Di Ballo" van Sul
livan, waai'bij men de mai-iniers nog eens
op hun best kon horen. Tevens werd een
offer gebracht aan een populair genre. Met
delicate begeleiding van 't blaasorkest zon
gen de sopraan José Candel en de tenor
Bert van 't Hoff enige nummers, waaiwan
vooral „Gondellied" van Léhar en een duet
uit „De Vogeikoopman" van Zeiler terecht
een rijkelijk succes verwierven.
JOS. DE KLERK.
Een jaar leven is een drama in vier be
drijven, en nu is na de acte van de vlie
gensvlugge zomer het gordijn weer opge
gaan voor het grauwe tafreel van de
herfst.
De wolken worden door een chagrijnige
wind opeengestapeld als rotsen, zij smijten
hier en daar wat kille i-egenbuien neer om
ons alvast te laten zien wat zij van plan
zijn.
En in de natheid ligt het duizendkleurig
groen te vergelen en te sterven van ellende.
De wereld wordt in deze dagen gelijk
een feestzaal na het afscheid: De opsmuk
vex-lept en valt af, de kleurige bloemen
liggen vertrapt en gekneusd op de grond
en de gasten zijn vertrokken.
Het lied van de Herfst is geen vrolijke
polka, om zo te zeggen.
Herfst, ge zult uw welkomstlied krijgen
zo goed als uw voorgangers, maar ge moet
niet verwachten dat het een hopsa-wijsje
wordt.
We hebben hier vóór u de lente gehad,
en de zomer nadien. Om het eens symbo
lisch te zeggen: We zagen het jaar in zijn
jeugd en in zijn volle wasdom. En gij zijt
de gang naar de dood.
Ge moet weten dat een mens als kind
verlangt om man te zijn, maar als man nog
enkel wenst, man te blijven. En gij maakt
een grijsaard van hem.
Ge moet weten dat een kind met rare
capriolen door het leven danst, omdat het
niet weet wat het zal moeten aanvangen
met al dat schoons rondom. En een man
komt dat langzamerhand te weten, met
veel klappen op zijn hoofd en spijt over
verloren kansen. Maar als hij het weet
dan komt ge met uw grijze bedachtzaam
heid hem zeggen dat hij zijn vreugden
maar tevreden
en gehoorzaam Jij fowW
in uw handen
moet leggen j§T
om met u naar
de winter van
zijn einde te
stappen- 'II M v4isëmï
Ziet, waarde 11 ||W W
Herfst, dat kan J 11 il' jL.»
niet omdat ge
maar ge zoudt
misschien geen
herfst meer willen zijn als ge het wél wist.
De zomer van het jaar en de zomer van
het leven zij zijn geen feesten van enkel
vreugden als kralen aan een snoer er
komen nu en dan inktzwarte buien waarbij
ge als mens uw hart vasthoudt. Maar ge
weet dan daarbij hoe de zon weer schijnen
zal als het geweld gedaan is. Kijk, Herfst,
geweld van vreugde en geweld van droefe
nis, dat zijn de'schoonste schoonheden van
de jonkheid en de zomer.
Wat is een mens anders dan een vel vol
verwachtingen? Hij kan de zwaarste sla
gen dragen als hij geluk ermee verdienen
kan.
Maar gij, Herfst, brengt enkel zwakte en
ouderdom. Ge belooft met uw grijze wol
ken en grijze haren niets.
Behalve winter, en dood.
Ge zoudt denken dat de Herfst daar niet
veel bijzonders op te antwoorden heeft, en
dat hij bij zulk een welkomstlied nijdig
een andere kant op gaat kijken.
Maar hij zingt een andere wijs:
Ge ziet mij met uw domme verstand als
de ingang naar het einde maar ik zeg
u dat ik slechts een golfslag van de tijd
ben, die over u spoelt opdat ge weer als
een frisgewassen poedel uw haren drogen
kunt in de zon.
Er zijn duizenden herfsten en winters
over de wereld gegaan, er zijn duizenden
lentes op gevolgd. Het is een lied in een
dansende maat dat ge slecht verstaan hebt.
In de op- en neergang van de eeuwigheid
ben ik een als de enkele tik van een klok.
Wat mijmert ge over uw einde als uw hart
vol is van verlangen om te blijven? Uw
hart is verstandiger dan gij. Ge zoudt er
eens meer naar moeten luisteren.
Het zingt een lied van de herfst, maar
het klinkt beter dan het uwe.
Het is een vrolijke polka, om zo te
zeggen. J. L.
ogen
K15 AV
ADVERTENTIE
