,o^£tJunf
tl
Goede raad bij de in
richting van huurhuis
OPVALLEND GOED
K.
a
-U\)
Rust voor
de baby
Een hand uit
het verleden
Lampekap om zelf te maken
Bestaan van de huisconcierge wankelt
B
ZATBRPAG 6 OCTOBBH lfrtl
-Q.
Verkooplokaal NOTARISHUIS
MEUBIL AIRVEILING 16/17 OCT.
FEUILI FTON
üuor Andrew Mackenzie
(Uit het Engels vertaald)
Qver gezellig wonen
Maar maak er
het beste van
Kinderverlamming
Ook al heeft men weinig tijd
PARIJSE SILHOUETTEN
Ouden van dagen vragen
pensioen voor iedereen
A
1/2 a2x de omtrek van A
a*"
De waarde van brood
7
m
Veel wordt er tegenwoordig over kin
derverzorging geschreven. In bijna alle
tijdschriften voor de vrouwen vindt men
wel een rubriek waarin over de verzor
ging en opvoeding van onze kinderen
wordt verteld. Dat u toch weer een artikel
in uw krant hierover vindt, komt doordat
men toch altijd in de praktijk nog fouten
tegen komt. Eén van deze fouten is het ge
brek aan rust en stilte voor de zuigeling.
Geboren worden betekent voor het kind
een grote verandering. Het ongeboren kind
leeft in een wereldje waarin geluid, licht
en andere indrukken niet of nauwelijks
doordringen. Na de geboorte zullen we er
dus in de eerste plaats voor moeten zorgen
dat het kind niet te veel te verwerken
krijgt. Met nadruk moet er dan ook op
gewezen worden, dat de huiskamer abso
luut ongeschikt is om als slaapplaats voor
het kleintje te dienen. Hier immers zijn
de gehele dag geluiden, die wij, omdat
we er aan gewend zijn, niet meer horen,
maar die voor de baby vaak storend
werken. Dat een baby die de eerste lijd
vooral veel en rustig moet slapen, hier
door veel te weinig slaap krijgt, behoeven
wij u niet meer duidelijk te maken. Eén
van de klachten over de tegenwoordige
jeugd is, dat ze zó slecht kan luisteren.
Maar zoudt u nog behoefte hebben om te
luisteren, als u, van het moment af, dat u
ging horen, volgepropt was met geluiden,
waar u niets van begreep, maar die u
iedere keer weer uit uw slaap deden op
schrikken?!
Onze kinderen zijn afgestompt voor ge
luiden en daarom voov luisteren omdat ze
al veel te vroeg veel te veel te verwerken
krijgen. Een ander bezwaar van dit slapen
in de huiskamer is, dat men veel te gauw
geneigd is zich met de baby te bemoeien.
Huilt de baby bij het wakker worden, wat
heel normaal is oij de jonge zuigeling, dan
zal men direct er op af gaan om het kindje
te troosten, met het gevolg, dat de baby
spoedig huilt om in handen te zijn.
Ligt de baby echter in een rustige ka
mer waar men niet ieder ogenblik komt,
dan zal moeder het vaak niet merken dat
'baby wakker is. Huilt hij, dan zal ze hem
meestal wel even laten huilen, omdat ze
met v at anders bezig is en denkt: och laat
maar even. Het gevolg is, dat het kindje
dan meestal vanzelf weer in slaap valt of
stil wordt, omdat hij rustig gelegenheid
heeft in z'n eigen kleine wereldje op te
merken, wat hem interesseert. De slaap
plaats zullen we ook liefst niet zo kiezen,
dat het drukke verkeer van tegenwoordig
met z'n toeterende auto's en dreunende
vrachtwagens langs het raam komt. Vaak
zijn het juist deze plotselinge harde gelui
den, waar onze baby in z'n slaap van
schrikt, wakker wordt en gaat huilen.
Wij weten wel, dat men, gezien de
moeiiijke woningtoestanden van de jonge
gezinnen tegenwoordig niet meer zo kies
keurig kan zijn in het bepalen van de
slaapplaats van de baby. Maar met wat
overleg en verstandig bekijken zal men
toch vaak wel een oplossing weten te vin
den, die beter is dan de wieg in de huis
kamer. En dit js zeker weer in het belang
van een goede harmonische ontwikkeling
van het jonge kind.
Natuurlijk mag en moet het kindje wel
eens in de huiskamer zijn. Geef het dage
lijks een speel halfuurtje, als het hele
gezin rustig bij elkaar is, bijvoorbeeld op
vaders knie. I-ïet leert de huisgenoten en
de huiselijke gezelligheid dan al vroeg
kennen en zal het zeker waarderen. Maar
daarna weer in z'n eigen rustige plaatsje,
lekker slapen!
ADVERTENTIE
Dir W N WOLTER1NK
Bilderdijkstraat la HAARLEM
Tel (K 25001 11928
Inzendingen van huisraad worden dagelijks
aangenomen Eigen afhaaldiens*
28)
„Wat hebben we er dan aan, Brooke
achter tralies te zetten? Het enige dat we
dan doen, is een van de weinige contacten,
die wij, heel vaag, met Gordon hebben, af
te kappen. Het lijkt me van grote waarde
-voor Garrett om iemand als Brooke te heb
ben, die hij in het meest verdachte gezel
schap naar verkiezing kan ontmoeten. Die
mogelijkheid, die voor ons de mogelijkheid
biedt om hem op te sporen, mogen we niet
afkappen."
„Tja, daar had ik nog niet aan gedacht.
In zoverre hebt u wel gelijk," moest Dale
toegeven.
„Garrett kan elk lid van dat achtens
waardige gezelschap zijn, dat zich bij
Brooke ophoudt", vervolgde Brannigan.
Ik heb er eigenlijk maar drie in gedach
ten, die de juiste leeftijd hebben. Drew,
Pullinger of Malleson. En dan is er na-
Het. voorrecht, zelf een huis te laten bouwen, geheel en al naar eigen wensen, inzichten
en behoeften, is helaas maar aan enkelen gegeven. Er is echter één troost: je krijgt het
in de regel toch niet zoals je het had gedacht, want bij het gebruik, dus tijdens de be
woning, blijkt strijk en zet. dat er dingen zijn vergeten en dat andere dingen tegen
vallen. Ook hier is, zoals bij alles in het leven, het volmaakte onbereikbaar. Aldus
beschouwd is het nog zo kwaad niet, dat het merendeel der lezers van dit blad op een
huurhuis is aangewezen. Wij mogen niet vergeten, dat aan een huurhuis met weinig
moeite en kosten vaak heel wat te verbeteren valt.
Je kunt soms met zo weinig middelen
iets aantrekkelijks bereiken, maar bet is
ten onzent nu eenmaal zo gesteld, dat een
groot gedeelte van hen, die een huis of een
kamer inrichten, een en ander veel te
donker houden. Ik bedoel niet, dat. de gor
dijnen te zwaar gekozen zijn en het dag
licht te veel afdekken, neen, ik bedoel dat
men in vele gevallen onder indruk van de
prachtige voorbeelden van de interieur
kunst der 17e eeuw (dus Rembrandt's tijd)
er naar blijft streven in het binnenhuis een
antiek-aandoende sfeer op te roepen, met
dit gevolg, dat het karakter van de kamers
gewoonlijk meer op het verleden, dan op
het heden is afgestemd. Waarom zou men
ook van het huurhuis niet iets vrolijkers
er. fleurigers maken.
Dikwijls mocht men vroeger van „de
huisbaas" (die gelukkig, wat meubilering
en aankleding van het hem toebehorende
huis betreft, geen baas meer in eigen huis
is van het ogenblik af, dat de huurder het
heeft aanvaard en betrokken!) een nieuw
behangsel kiezen en dan was het ogenblik
daar, dat je van een donker behang naar
een lichtere tint kon overgaan.
Nu is in het stalenboek alles onbruik
baar, dat iets anders wil voorstellen dan
papier, dus geen imitaties van linnen of
plastiek-verf, en in de duurdere soorten
goudledernabootsingen of.... fluweelimi
taties enz. Als dan een niet te druk, zuiver
decoratief, blank en ietwat korrelig papier
wordt gekozen en de verf van het hout
werk in eenzelfde toon gehouden is,
groeit er langzamerhand een open sfeer in
huis, die stellig in meer of mindere mate
al naar geaardheid en aanleg van de
huurders en gezinsleden, invloed kan heb
ben op hun gemoedsstemming. Er zijn
waarlijk donkere dagen genoeg in ons lieve
vaderland. Laat uw huis zonnig zijn, ook
al nlenst de regen langs c'e ruiten!
Blijkens de in de Staatscourant voorko
mende opgave van het aantal gevallen van
besmettelijke, ziekten over de week van 23
tot en met 29 September werden in die
periode in ons land totaal 28 nieuwe ge
vallen van kinderverlamming aangegeven,
namelijk in de stad Groningen één; in
Dantumadeel één; in Leeuwarden twee; in
Deventer één; in Vollenhove één; in Apel
doorn één; in Arnhem twee; in Didam
één; in Ede één; in Nijmegen één; in Voorst
drie, in Amsterdam één; in Andijk één; in
Langedijk één; in Velsen één; in Delft
twee; in Dordrecht één; in 's-Gravenhage
vier; in Rotterdam één; in Wassenaar één
en in Noordgouwe één.
verf. kleur van de wanden, kleur van de
gordijnen en kleur van de vloerbedekking.
Dit zijn vier factoren, die met pikaar in
het nauwste verband staan en in even
wicht moeten zijn. wil het eindresultaat
bevredigen. Dat met weinig moeite en kos
ten in een huurhuis veel te verbeteren
valt,.is meermalen in de practijk bewezen.
Een voorbeeld: de monsterlijk lelijke deu
ren met paneelwerk en geprofileerde
lijsten, vaak met glas er in, waar dit hele
maal niet nodig is. kunnen zonder moeite
met een blad triplex worden afgedekt en
omgetoverd worden tot een modern en
rustig aandoend geheel.
Een porte-brisée, dié niet gebruikt wordt,
kan van planken voorzien, als boekenkast
dienst doen; een lelijke schoorsteenmantel
kan worden verbeterd met een losse om
bouwing en zo is er van alles aan te doen,
waarbij echter niet vergeten mag worden,
dat bij verlaten van de woning alles weer
in de oude staat moet worden afgeleverd.
Men stelle zich op de hoogte van de
hedendaagse eisen en mogelijkheden, er is
genoeg litteratuur over dit onderwerp en
telkens weer zal men tot de ontdekking
komen, dat ook in een huurhuis méér valt
te bereiken, dan aanvankelijk wordt ver
moed.
De nieuwe inzichten, gebaseerd op ge
makkelijk onderhoud en tijdsbesparing, om
van de efficiency bij de bewoning niet eens
te spreken, leren ons, dat bruikbaarheid,
doelmatigheid en intimiteit de leidende
eigenschappen moeten zijn van het mo
derne binnenhuis.
Zeker, het blijft altijd een compromis,
waar het een huurhuis geldt, en er blijft
ook altijd iets te wensen, maar wanneer
er iets is, waarbij het zo verstandige „geven
en nemen" voldoening kan wekken, dan is
het de beantwoording van de gulden regel:
maak het beste er van, wat er van te ma
ken is. En dat nu is wat de schrijver dezer
regelen zijn lezers toewenst.
O. v. T.
Het staal er niet zo mooi voor met de
Parijse concierges. Tienduizend van hen
hebben tegen 15 October hun ontslag ge
kregen en het kleine kwart-millioen, dat
er overblijft, heeft evenmin veel hoop nog
voor lange tijd een dak boven het hoofd
te zullen hebben. De concierge, meestal
een vrouw, is een eeuwenoud Parijs feno
meen. Zij bewaart niet alleen het huis,
maar zij maakt er, mag ik wel zeggen,
zelfs deel van uit, evenals de muren, de
gangen en de trap.
Meestal vertoont haar verschijning dan
ook een treffende overeenkomst met het.
algehele voorkomen van het huis, dat ze
te bewaken heeft. In een onverzorgd pand
vindt je bijna altijd een slordige concierge
en in een net herenhuis gewoonlijk een
vrouw, die je liever dame zou noemen.
Over die concierges is nog heel wat
méér te vertellen: koninkrijken en repu
blieken hebben elkaar in Frankrijk afge
wisseld, zonder dat deze machtige huisbe
waaksters wankelden. Zullen zij nu ech
ter gaan verdwijnen? De gevolgen zouden
niet te overzien zijn. Persoonlijk geloof ik
dan ook niet aan deze revolutie. Wie is
zij? Wat is haar positie? Niemand weet
het heel precies. Ze is geen huurster, want
ze betaalt geen huur. Ook geen beambte,
want ze krijgt geen salaris. In die onze
kere positie leefde de concierge maar
voort, tot nu dan de bom op barsten staat.
De bewoners van een huis bekijken hun
concierge gewoonlijk met ontzag, ver
mengd met vrees en soms zelfs met af
gunst. Ze woont voor niets en zij verbeeldt
zich, dat ze de politie van het huis is en
tyranniseert ons allen, zo luiden de (meest
al stille) verwijten.
Concierges zijn parasieten, vinden velen,
dus weg met hen!
Ja, de concierge is bijna altijd de per-
ADVERTENTIE
Deze zomer woonden wij in Zweden een
demonstratie bij van het zelf maken van
lampekappen. De demonstratie werd ge
geven voor huisvrouwen en ging uit van
een soort plattelands-vrouwenvereniging.
Een van de modellen was bijzonder mak
kelijk te maken, zodat iedere huisvrouw
(ook degene die misschien denkt dat ze toch
niet zoiets maken kan) er succes mee zal
hebben.
U neemt een gewone draadvorm (in kan dus voor niemand een bezwaar zijn.
Overigens dient men bij het kiezen en
van kleuren een vast-ornlijnd
schema voor ogen te houden: kleur van kige lap-stof bv. Iampekap2»ide, Brabant? -dochter met zo'n kapje even blij zal zijn
iedere gewenste grootte) en een rechthoe-
bont of dergelijk. Deze lap moet een lengte
hebben van ongeveer f/2 a 2 maal de orii
trek van de onderkant van de vorm (de
wijdste kant dus) en een breedte van de
hoogte van de vorm plus 10 cm. Is de hoogte
van het kapje b.v. 15 cm, dan moet de lap
25 cm breed zijn. In de twee lange kanten
maakt u een zoompje dat zo breed moet
zijn, dat er een bandje doorgeschoven kan
worden; daarom moeten de zijkanten van
het zoompje open blijven. Men heeft nu
niet anders te doen dan de bandjes erdoor
te rijgen en deze wat aan te trekken.
Dan legt u de lap om de vorm en u trekt
de bandjes zo sterk aan. dat de lap zowel
van boven als van onderen om de vorm
heengaat. U stopt de bandjes naar binnen
en klaar is het kapje. Misschien zult u de
ruimte nog even regelmatig over de omtrek
moeten verdelen, want de ene stof valt
natuurlijk makkelijker dan de andere. Het
enige waar op gelet moet worden is, dat
het lampje niet tegen de stof aankomt
daar er dan kans op schroeien bestaat. Het
moet dus niet te hoog in de kap zitten.
Het voordeel van dit kapje is ook dat
het zo makkelijk te wassen en te strijken
is. U trekt de bandjes los en u hebt \yeer
de rechte lap, want zelfs de zijkantèn hoeft
u niet dicht te naaien daar deze vanzelf
over elkaar vallen.
Het maken van een dergelijk kapje kost
niet meer dan een half uurtje en de tijd
Huisvrouwen vergeet niet dat uw grote
e als met een dat u voor veel geld klaar kunt
- KOpen.
Een deputatie van de Nederlandse Bond
voor Ouden van Dagen heeft aan de voor
zitters van beide Kamers der Staten-Gene-
raal een adres aangeboden, waarin wordt
aangedrongen op de invoering van een
pensioen voor alle Nederlandse onder
danen. Het adres vraagt de invoering van
een wet, volgens welke zowel mannen als
vrouwen in de leeftijd van 16 tot 55 jaar,
ongeacht welke positie men heeft, verplicht
zullen zijn een premie te betalen van 4 pro
cent van het loon om voor pensioen in aan
merking te komen. Voorgesteld wordt dit
pensioen 80 procent van het loon te doen
bedragen en op 55-jarige leeftijd te laten
ingaan.
afstand
A -13 lÜcm
REDBAND
rfW/v
Brood is in ons land hopfdvoedsel naast
aardappelen en het is dus niets bijzonders
er eens wat meer aandacht aan te besteden.
Juist omdat brood zo'n ruime plaats in
neemt op het dagelijks menu, moeten wij
er zuinig mee omgaan. Niet, dat u er niet
genoeg van mag eten, maar wij bedoelen
hier het zuinig inkopen, het doelmatig be
waren ën het goed verwerken van oud
brood. Bedenk even goed hoeveel brood u
nodig hebt en koop niet „maar raak". Be
waar brood goed, dat is in gesloten trom
mel met enkele gaatjes voor de ventilatie.
Wij zien bij onze kennissen wel eens koek
en roggebrood in de trommel liggen. Dat is
niet goed. Koek trekt vocht uit het brood,
maakt dit dus droog en wordt zelf zacht
en brokkelig en roggebrood gaat schimme
len. Doe koek liever in een apart tromirvel-
tje en leg roggebrood op een bord op een
koele droge plaats.
Wees zuinig met brood! Wij kunnen het
niet genoeg aanraden. In de grote steden
ziet men zo dikwijls halve broden uit de
vuilnisemmers steken, pakken brood in
grachten of parken liggen en wij vragen
ons wel eens af hoe dit toch mogelijk is.
Weet men niet, dat ons land jaarlijks voor
bergen geld granen uit het buitenland moet
betrekken?
Leer ook uw kinderen, als ze baby-af
zijn, boterhammen te eten met korstjes en
laat bijvoorbeeld ieder op zijn beurt een
zij korst voor zijn rekening nemen. Laat
ook ieder zijn aandeel hebben in het op
maken van brood van de vorige dag. Op
deze manier leren uw kinderen al vroeg,
dat zelfs het korstje brood nog waarde
heeft.
Is er door onvoorziene omstandigheden
toch wat brood overgebleven, dan zijn er
diverse manieren 0111 dit te verwerken. Een
brood, dat in zijn geheel is overgebleven,
kan natgemaakt en even in een oven wor
den gelegd, gedurende een kwartier. Het
is dan. mits u het direct gebruikt, als vers.
U kunt oud brood ook in sneetjes snijden
en roosteren. U kunt dit ook zonder spe
ciale broodrooster, door het brood in een
droge ijzeren koekepan te leggen op een
kleine vlam en onder regelmatig keren ver
warmen. U kunt ook geroosterd brood fijn-
rollen met deegrol of fles voor paneermeel.
Dan zijn er nog de talrijke gerechten
met 'brood, maar die geven wij een volgen
de keer. A. v. D.
soonlijke vijand van de huurder, en aan
gezien er in bijna iedere Parijse woning
gemiddeld een vijftig huurders wonen,
heeft de concierge natuurlijk heel wat ver
kapte aanvallen te verduren. U zult zich
afvragen: waar dient nu eigenlijk zo'n
concierge voor? Och, ze dweilt de hall,
wijst bezoekers de weg naar de apparte
menten, neemt boodschappen aan en
distribueert de brieven die de postbode in
haar loge deponeert. Eenmaal per jaar
komt die man echter zélf naar boven. Deze
unieke gebeurtenis vindt plaats tegen
Nieuwjaar en de bedoeling is dan dat u
hem met een mild gebaar een royale fooi
toekent. Maar na die ene keer geeft hij de
brieven weer allemaal af bij de concierge,
aan wie ge dan weer overgeieverd zijt. Als
madame la concierge voor een enkele
keer goed gemutst is, krijgt men zijn brie
ven netjes op tijd.
Maar als zij haar bokkepruik op heeft
mogen wij uren wachten. Dan doet zij of
er niets aan de hand is, sluit haar loge af,
en gaat treiterig met de hond wandelen.
Als zij erg nieuwsgierig is, wil ze hier en
daar ook nog wel eens een blikje slaan in
de correspondentie die toch eigenlijk voor
de huurders is bestemd.
Een eigen brievenbus
De Parijzenaars zuchten: Waarom heb
ben wij geen eigen brievenbus beneden in
de gang, net als in andere landen? Waar
om worden we verplicht een spion te on
derhouden? Nogmaals, weg met de con
cierge!
Er zijn ook nog andere bezwaren. Een
vreemde gewoonte is zo bijvoorbeeld, dat
je in de meeste Parijse woningen je naam
moet roepen als je na tien uur 's avonds
thuiskomt. De concierge ligt dan meestal
al in haar bed en trekt, dan vandaar (als
zij wakker wordt en er lust in heeft) aan
een dik koord, dat boven haar sponde
hangt, de voordeur open. De Parijzenaar
bevalt deze gang van zaken al lang niet
meer. Wij willen een eigen sleutel hebben,
zeggen ze, om de hoofddeur zelf te ont
sluiten. zonder als kleine kinderen onze
naam te hoeven roepen tegen een con
cierge die al in haar bed ligt.
Concierges kunnen inderdaad uiterst
vervelende wezens zijn. De mijne heeft
ook al niet bepaald een charmant humeur,
ofschoon ik het nog erger had kunnen tref-
ren. De meeste bezoekers, die haar beleefd
de richting van mijn appartement vragen,
worden lichtelijk aangegromd En van de
kinderen verwacht onze cerberus, dat zij
zich als overbejaarde personen langzaam
en waardig bijna aarzelend tastend, door
het trappenhuis zullen bewegen. Zij mo
gen niet lachen, laat staan fluiter?. v
Wat moeten de Parijzenaars met hun
concierges doen? Zou een reservaat soms
een oplossing bieden?
Ik ben bang dat de overheid, bij wie de
concierges het ook al verkorven hebben,
er weinig voor voelt er de kosten voor
te dragen. Dus dragen wij de lasten er
van maar verder. Als gezegd: ook aan déze
revolutie geloof ik niet.
ève
Paris, October 1951.
ADVERTENTIE
De opvallend goede pas
vorm van een W ALA
Corset zal de fraaie coupe
van Uw najaarsjapon en
mantel gunstig beïnvloe
den. Bovendien is de
levensduur van een
W A L A Corset door de
prima kwaliteit en afwer
king langer dan van een
gewoon corset
Gen. Cronjéstraat 52, Haarlem
Telefoon 18104
tuurlijk dié Miles Kent, die met juffrouw
Waring verscheen, de laatste avond. Dale,
ga eens na, wat die Kent eigenlijk voor
iemand is. Waar het eigenlijk om gaat, is
dit. Wij zoeken iemand, die twee en veer
tig jaar oud is, in Birmingham is geboren
en de laatste tien jaar regelmatig buitens
lands is geweest. Het lijkt me nuttig te
pogen een foto te pakken te krijgen van
Garrett senior, want vaak bestaat er een
gelijkenis tussen vader en zoon. Misschien
dat we daar iets aan hebben."
„Ik neem die kant voor mijn rekening",
verzekerde Taske.
Brannigan stelde voor, vooralsnog niets
te laten merken van hun verdenkingen te
gen Brooke. Dat zou hun wegen tot ont
rafeling van het probleem alleen maar
kunnen afsnijden. Allen waren het daar
mee eens.
„Laten we nu eens nagaan, wat we weten
over de moordénaar van Marshall en Turn-
bull", vervolgde Brannigan. „Eigenlijk is
alles wat wij weten, dat het een connectie
is van die Matthew Drew. Hij bezocht die
kroeg in Brewer Street op de avond, dat
Petèr Turnbull werd vermoord, vertélde aan
Rosso, dat hij op Drew wachtte en werd
toegelaten. Drew kwam een paar minuten
later. Peter Turnbull zag ze samen. Rosso
is een vrij ruw type maar moest toch toe
geven, dat het uiterlijk van die moordenaar
hem angst aanjoeg. Wij kennen in onze
archieven niemand met het uiterlijk,
dat Rosso en Drew beschreven. Het
moet een Amerikaan geweest zijn, of een
Engelsman die tot dusverre nog nooit in
moeilijkheden heeft verkeerd. Rosso meen
de, iets van een Amerikaans accent bemerkt
te hebben."
„Ik zal in Amerika navragen, of ze zo'n
type kennen", beloofde Taske, terwijl hij
het signalement opschreef. „Als hij maar
iets ouder was geweest, dan had het de
mysterieuze Gordon Garrett kunnen zijn."
Rosso was er zeker van, dat hij jonger
dan 40 was", verzekerde Brannigan.
„Ik ben nu door mijn algemene beschou
wingen heen. Een van jullie die er nog
wat aan toe heeft te voegen?"
Victor Taske leegde zijn glas en vatte
het gesprek op.
„Ik ben het wat de grote lijn betreft met
je eens. Je hebt iets wat op een motief voor
alles lijkt, je weet wie er achter deze zaak
zit en nu komt de vraag, hoe we hem te
pakken krijgen. Het lijkt me wenselijk,
Burgess onwetend te laten over de stand
van zaken."
Brannigan knikte instemmend.
„De ambassade wil voor alles voorko
men, dat er iets met Burgess gebeurt, en
heeft me dus de vrije hand gelatèn om
deze zaak tot klaarheid tè brengen, ver
volgde Taske.
„Het lijkt me", overwoog Brannigan, dat
we Burgess naar buiten moeten lokken.
Hij zit maar aldoor veilig bewaakt in zijn
hotel. Komt hij er eens uit, dan kunnen
we Gordon of zijn handlangers tot eer. actie
verleiden.
„Als Burgess werkelijk zo in moeilijk
heden zit als je vermoedt, dan zal je dat
niet meevallen. Heeft hij eigenlijk al ie
mand aangesteld in de plaats van Mar
shall?", informeerde Taske ineens.
„Hij heeft ervaren, dat het Gordon me
nens is, dus dat de aanstelling van een
particuliere detective niets helpt. Scotland
Yard hoopt hem overigens afdoende te
kunnen beschermen", voegde Brannigan
hem enigszins geprikkeld toe.
Dale waagde andermaal een interruptie.
„Hebt u er ai aan gedacht, dat juffrouw
Waring nu ook in gevaar verkeert?"
„Dat heb ik haar al verteld ook. Ik ad
viseerde haar in Londen te blijven, zodat
we haar onder toezicht konden houden en
zodat we via haar met Brooke in contact
kunnen blijven. Hij is kennelijk verkikkerd
op haar en zij half op hem."
Op dat moment ging de telefoon.
„Hallo?"
Brannigan luisterde, toen Taske hem de
telefoon overhandigde, met een gespannen
gelaatsuitdrukking en zei tenslotte:
„Zeg hem te blijven, waar hij is. Ik kom
onmiddellijk."
Nadat hij de haak had neergelegd wend
de hij zich tot de twee anderen. i
„Burgess belde zoéven de Yard op in een
toestand van acute paniek. Hij vertelde,
dat hij een telefoontje had gehad van Gor
don. Gordon had hem gezegd, dat hij nog
maar een week te leven had....".
HOOFDSTUK XIII.
Burgess zat met ongeduld op Brannigan
te \yachten. Zijn staf wi$t maar al te goed,
wanneer hij zich druk maakte en het ge
raden was voor hem op te passen en dat
was sinds zijn aankomst in Engeland nogal
eens gebeurd. Maar zoals hij nu was, had
den zij hem nog nooit meegemaakt.
Gekleed in een jas, die ieder ander aan
de vuilnisman zou hebben meegegeven,
donderde hij allerlei tegenstrijdige orders
naar zijn personeel, weigerde hij allerlei
belangrijke financiële transacties een oog
waardig te keuren, stuurde telegrammen
naar New York waarin belangrijke mede
werkers zonder enige naspeurlijke reden
werden ontslagen en liet telkens zonder
aanleiding en zonder nadere instructies
doorschemeren, dat hij van plan was, on
middellijk uit Engeland te vertrekken.
Dokter Stahl, die zich zenuwachtig bezig
hield met allerlei kalmerende middelen,
kroeg të horen, dat hij de hele rattaplan
het raam uit moeèt knikkeren.
Brannigan werd onmiddellijk bij hem
toegelaten en zodra hij binnen was, stuur
de Burgess ieder ander weg.
„Het is afschuwelijk", barstte Burgess
los. „Garrett belde mij op en vertelde me,
dat ik onmiddellijk moest betalen, omdat
hij me anders zou doden. Ik ben er van
overtuigd, dat hij het meent ook."
„Vertel me eens precies, wat er gebeurd
is", trachtte Brannigan te sussen.
Burgess was door dit kalmerende optre
den meteen een graad rustiger en zijn stem
klonk vast toen hij antwoordde:
„Het telefoontje kwam ongeveer een half
uur geleden. Een van mijn secretarissen
vertelde me, dat een mijnheer Gordon Gar
rett een vertrouwelijke boodschap voor me
had en vroeg, of ik dat zelf wou behande
len, of dat hij hem moest afschepen. Ik zei
hem, het telefoontje aan mij door te geven.
Het was Garrett inderdaad, naar zijn stem
te horen. Hij gaf me bevel, onmiddellijk
naar Amerika terug te keren, waar ik nader
van hem zou horen. Hij wilde zijn geld in
dollars hebben, omdat hij met een derge
lijk bedrag in Engeland in de knoei zou
zitten. Hij zag geen kans, hel zonder sporen
achter te laten naar Amerika over te boe
ken. En hij had het zo gauw mogelijk no
dig."
Brannigan besefte onmiddellijk, dat Bur
gess hem niet alles vertelde. Hij liet daar
echter niets van merken toen hij vroeg;
„Wat bent u nu van plan?"
„Ik ga naar Parijs."
„Waarom naar Parijs, in 's hemelsnaam?"
„Misschien kan ik Garrett kwijt raken.
Ik had de hoop, hem hier in een vreemde
omgeving te kunnen opsporen, maar dat
is mislukt. Ik denk, dat ik een paar men
sen ken, die cpntact met hem hebben en
als ik tfie in Parijs te pakken kan krijgen,
misschien kan ik hem dan zelf te pakken
krijgen".
(Wordt vervolgd).
