I
Onze puzzle
De rol van „vrouw" op
het toneel der wereld
Hygiëne en kakkerlakken
Een hand uit
het verleden
Clowntje Rick
PARIJSE SILHOUETTEN
Toneelstukken aanvaard
Kinderverlamming
KEI P-OPTIEK
Ook in September
werd gespaard
Een poespas van charmes
Verleng Uw japon
op originele manier
FEUILLETON
door Andrew Mackenzie
(Uit het Engels vertaald)
KIESPIJN? -e
Voor de Minderem
Twee Arnhemmers hadden
een stichting ten eigen bate
Huidverzorging
'0HA1A C. KNOCK
ZATE ft DAG 20 OCTOBER 195)
4
REISNOTITIES
personeel
ONS hötel in Rio
is zo stil en sla
perig als men van
een hötel maar ver
wachten en wensen
kan. Boven de patio
ritselen een paar pal
men, een overdadige
purperen bougain-
villea koepelt zich
over de eetzaal. De
kamers zijn hoog en
donker met balken
zolders en glimmen
de parketvloeren. Op
de patio is het enig
gerucht het gesjilp
en gefluit van de vo
geltjes van de eige
nares, die in grote
koperen kooien ter
weerszijden van de
eetzaaldeur hun le
ventje slijten.
Alleen 's middags
en 's avonds hoort
men de hoge ijle
stemmetjes van de
vrouwelijke hotelgas
ten, die hier ieder
haar eigen rieten
stoeltjes hebben op
haar vaste plaats.
Dan bespreken ze de
dingen van de dag,
het laatste mode
nieuwtje, de nieuwe
film van James Ma
son (die engel!) of
die verrukkelijke
nieuwe kleur lippen
stift door Elisabeth
Arden geschapen en
nu juist in goedkope
f vorm verkrijgbaar.
Geruchtloos gaat het dienend
rond, kuist de kamers, veegt de gootjes
uit, giet de planten, dekt de tafel voor de
maaltijden. Uit de open keuken komen de
heerlijke geuren van Josés terecht ver
maarde soep en op Zaterdag verneemt men
het gereutel van een onthalsde kip.
En dan worden we op een kwade dag
gestoord in ons dommel bestaan. Een auto
met gillende sirene stopt met gierende
remmen op ons sluimerend pleintje en een
stroom van mannen in khaki uniformen
stort zich over ons hötel en neemt er bezit
van. In iedere kamer dringen ze door, in
iedere kast neuzen ze, in iedere spleet en
barst van vloer en wanden boort zich hun
arendsoog. In de keuken moet José zijn
kasten ontsluiten, zijn borden tonen, zijn
ijskast open zetten, zijn vuilnisvat de
monstreren op goedpassend deksel. De
badkamers worden geïnspecteerd, de eet
zaal, de afvoergootjes. DDT wolkt op, pe
troleum stinkt, het vrouwelijk personeel
staat wenend op een rij, José is van dui
velse woede bezeten, de eigenares pro
testeert schril en langdurig.
Het mag niet baten! De bruut, die het
commando over de horde voert, onder
drukt met kort gebaar ieder protest, wijst
zijn trawanten nieuwe spleten in de vloei-,
een kastje in de bijkeuken, matrassen die
niet zijn omgedraaid, bagage die niet van
zijn plaats werd geschoven.
De Sanitaire Politie is over ons losge
barsten!
Mevrouw Dr. E. F. Verkade-Cartier van
Dissel en de heer Hans Nesna hebben de
hun verleende opdrachten tot het voltooien
van hun reeds gedeeltelijk gereed gekomen
toneelstukken „Hannalize" en „Het circus
van de goede God", thans voltooid. Na
kennisneming van het gunstige rapport,
dat de rijkscommissie van advies voor op
drachten aan toneelschrijvers 1950 over
genoemde werken uitbracht, heeft de
staatssecretaris van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen besloten deze te aanvaar
den en het hiervoor in uitzicht gestelde
honorarium te doen betalen. Over opvoe
ring door een der beroepsgezelschappen
wordt nog onderhandeld.
Uit een opgave in de Staatscourant blijkt,
dat in Nederland in de week van 7 tot en
met 13 October zijn aangegeven 40 geval
len van kinderverlamming. Hierbij waren
2 gevallen in Leeuwarden, 1 in Opsterland,
1 in Beilen, 3 in Deventer, 1 in Diepenveen,
1 in Kampen, 2 in Arnhem, 2 in Gorssel, 1
in Doesburg, 1 in Epe, 1 in Nijmegen en 1
in Voorst, 3 in Amsterdam, 1 in Haarlem,
1 in Landsmeer en 1 in Velsen, 3 in 's Gra-
venhage, 1 in Leiden, 1 in Lexmond, 1 in
Naaldwijk, 1 in Rotterdam, 1 in Schip
luiden, 1 in Axel, 3 in Tilburg, 2 in Hel
mond, 1 in 's Hertogenbosch, 1 in Loon op
Zand en 1 in Hunsel (L.).
ADVERTENTIE
Verkooplokaal NOTARISHUIS
Dir W N WOLTERINK
Bilderdijkstraat la HAARLEM
Tel (K 2500) 11928
MEUBILAIR VEILING 6/7 NOV. 1951
Inzendingen van huisraad worden dagelijks-
aangenomen. Eigen afhaaldienst
Maar ere wie ere toekomt! Ons hötel
kan de proef doorstaan. Een stapel pa
perassen vol zegels en stempels wordt de
eigenares door de geweldige overhandigd.
Hij wil nu wel glimlachen, maar de
Senora is totaal van de kook. Pas als ze
hoort dat er bij haar ergste rivale zeven
volle zakken kakkerlakken zijn weggedra
gen, waardoor er een „zaak" van gemaakt
zal worden, trekt ze weer wat bij.
Alleen is 's avonds de soep van José
bremzout. BOB TADEMA
ADVERTENTIE
.TWEE IN EEN" GLAZEN
voor VERAF «n NABIJ,
onxichtb*«r ingeslepen bij
GROTE HOUTSTRAAT I37
Blijkens een opgaaf van het Centraal
Bureau voor de Statistiek is ook in Sep
tember gespaard. Bij de spaarbanken is
totaal ingelegd 60,4 millioen en terugbe
taald 57,1 millioen. In Augustus was de
besparing circa 10 millioen.
In de eerste negen maanden van 1951 is
ingelegd 549,3 millioen en terugbetaald
687,7 millioen, zodat in deze periode de
spaarsaldi met 138,4 millioen daalden. In
de overeenkomstige periode van 1950 was
dit 73,2 millioen.
99
PARIJS, Oct
„Si vous voulez plaire" is de titel van
een ouderwets Frans boekje dat ik dezer
dagen in handen kreeg. Iedere regel van
dit boekje, dat tweehonderd pagina's telt,
is er op gericht om ons aan het verstand
te brengen, hoe wij de heren der Schepping
het doelmatigst kunnen veroveren, of al
thans het snelst het hoofd op hol vermogen
te brengen.
Zo is er een hoofdstuk gewijd aan het
boeiende onderwerp „de charme der ges
tes en houdingen". „Leer van jongs af
aan", betoogt de schrijfster daar, „onnodige
en geforceerde bewegingen te vermijden.
De vrouw moet te allen tijde lieflijk en
zachtmoedig blijven. De houding van een
vrouw oefent een onweerstaanbare aan
trekkingskracht uit. Voor het hart en de
„zinnen". Een dame, bedreven in de kunst
van het behagen, weet daarom dan ook
haar poses en gestes tot in 't oneindige te
variëren en ze trekt daaruit zéér veel pro
fijt. Hoe die kunst te leren en uw vorde
ringen te controleren? Het beste is regel
matig u zelf in de spiegel te bestuderen. In
een grote spiegel liefst, waarin u zich ten
Nu de Parijse mode voorschrijft dat de
rokken weer iets langer worden, zullen er
onder u zijn die nog in het bezit zijn van
een japonnetje, dat nog heel goed zou zijn,
als het maar iets langer was. Nu is het
gemakkelijk genoeg een stukje stof te
kopen, hiervan een rechte reep te scheuren,
deze onderaan de jurk te stikken en de
japon is klaar. U hebt dan echter een japon
gekregen waarvan de rok niet mooi meer
valt en het is echt een „opgeknapte" jurk
geworden, die u toch niet meer met plezier
draagt.
Het kan echter anders, het kan zelfs zó,
dat de japon origineler is geworden dan
voorheen. Allereerst koopt u een lapje dat
zeer goed kleurt bij de tint van de japon.
Jersey is o.a. zeer geschikt om een japon
mee te verlengen. (Denkt u er aan dat u
hiervoor een dunne machinenaald ge
bruikt). Is de rok van de japon niet wijder
dan 150 cm dan kunt u volstaan met één
maal de hoogte van het stuk, b.v. wilt u
de japon 15 cm langer hebben, dan koopt
u 18 cm. Jersey is 160 cm breed, dus is dat
precies voldoende, is de japon wijder dan
moet u natuurlijk twee maal de hoogte aan
schaffen (36 cm).
U begint met de oude zoom uit de japon
te tornen. Heel vaak kunt u zo'n oude vouw
niet meer uit de stof persen, omdat deze
enigszins versleten is. U doet dan het beste
de stof op de vouw door te knippen en
anders perst u de vouw uit de stof. De
japon op de tekening heeft midden voor
een klokbaantje. Op tekening b ziet u dat
het stuk waarmee u verlengt dezelfde vorm
krijgt als het baantje. Dus niet een lapje,
dat overal even breed is, maar in de vorm
van de baan schuin is geknipt. Middenvoor
komt langs de vouw. Nu volgen de zij-
banen van de rok. U maakt hiervoor een
patroon, dat van dubbele stof uitgeknipt
wordt. De zijnaad wordt schuin verlengd
en ook de naad gemerkt met het kruisje.
Heeft uw japon geen baan in het midden
dan moet u dus alleen de zijnaad schuin
verlengen. Als u alle onderdelen van voor-
en achterpand in de gewenste vorm hebt
geknipt, gaat u eerst al deze deeltjes aan
elkaar stikken, perst de naden open, stikt
dan het stuk aan de japon en maakt onder
in een zoompje. Als u nog in het bezit bent
van een stukje materiaal van uw japon
dan is het aardig dit als garnering te ge
bruiken. U scheurt een reep van b.v. 2 cm
breed en net zo lang als uw japon wijd is.
(Desnoods kleinere stukjes aan elkaar ge
stikt). U maakt hiervan een inslag van een
halve cm breed, stikt op de stof waarmee
u de japon verlengde de bovenkant van het
reepje vast. Nu rafelt u de onderkant van
het reepje een klein eindje uit en stikt
juist boven de rafels nog éénmaal. Dit geeft
een aardig effect. Als u nu nog knopen in
dezelfde kleur koopt of picpacknopen laat
maken en een ceintuur van dezelfde stof
maakt, dan wordt alles weer een geheel en
uw japon kan weer heel goed gedragen
worden.
ADVERTENTIE
40)
„Laat hem alleen".
„Maar dan gaat hij dood!", protesteerde
Mary.
De moordenaar keek naar Burgess en
moest toegeven, dat het daar hard naar
uit zag. En blijkbaar was Burgess nog niet
voorbestemd in de ogen van de bende om
nu al te sterven. „Hij mag er nog niet
tussen uit knijpen. De baas is nog niet met
hem klaar. Je kunt geen geld plukken van
een dode".
Hij liet Mary naar binnen gaan. Zij
maakte boord en das van Burgess los, trok
zijn schoenen uit en voelde zijn pols. Vroe
ger had ze eens een tijdje wat van verple
ging geleerd. Ze hoopte, dat ze er nog wat
van terecht zou brengen.
In een vestzakje van de millionnair vond
ze een doosje tabletten met aanwijzingen,
wanneer die en hoeveel tegelijk gebruikt
moesten worden. Burgess kreunde alleen
toen ze hem wakker probeerde te krijgen
en ze was er zo goed als zeker van, dat
hij nog verdoofd was.
„Hoe lang duurt de verdoving nog?"
„Een of twee uur", antwoordde Burns
met kennelijke bezorgdheid. Hij was zich
blijkbaar bewust van de ernst van de situa
tie, die hij nog niet uit deze gezichtshoek
had bezien. „Let op haar Mat, ik moet
even weg."
Mary was nog steeds bezig, het de oude
man, die nog buiten bewustzijn was, zo
gemakkelijk mogelijk te maken, toen zij de
sleutel weer in de deur hoorde.
„Hij is nog altijd buiten westen, baas",
hoorde ze Burns zeggen.
Mary draaide zich om. Ze was er zich
van bewust dat haar nu de indentiteit van
de „baas", van Gordon Garrett, zou wor
den onthuld. Zij zag een lange man met
licht, iets dunnend haar. Het zou een rus
tige buitenman kunnen zijn. De laatste
keer dat zij hem gezien had, danste hij
met een Amerikaanse, die van top tot teen
behangen was met diamanten. Zijn naam
was Johnny Pullinger.
„Wat is er met hem aan de hand?"
„Zijn hart", antwoordde Mary. „Dat had
u moeten weten. Het is nog een wonder,
dat hij niet dood is, nu hij op zo'n grove
wijze is behandeld....".
„Mond houden." Burns greep haar arm
en stond op het punt, haar in het gezicht
te slaan, toen Pullinger hem tegenhield.
„Laat haar met rust. We hebben haar nu
nodig. Is Burgess er erg aan toe?", vroeg
hij aan Mary.
„Ik denk niet dat hij het halen zal".
„O". Pullinger's hardheid was ineens
verdwenen. „Wij moeten hem in leven zien
te houden, hoe dan ook. Kun jij iets voor
hem doen?"
„Ik heb wel ervaring in verplegen. Ik
kan het hem zo makkelijk mogelijk ma
ken en zijn pillen geven, als hij weer bij
komt. Maar dat is niet genoeg. We moeten
een dokter hebben."
„Dat is onmogelijk", verklaarde Pullin
ger kortaf.
„Dan sterft hij", verklaarde Mary even
bruusk.
Het was even stil in de kamer. Mary
werd er zich toen van bewust, hoe stil
het ook buiten was.- Ze had nog geen en
kel geluid van verkeer gehoord, een in de
verte voorbij rijdende auto of zo. Het huis
lag blijkbaar erg afgezonderd.
„Je neemt ons toch niet in de maling?",
vroeg Burns.
„Jullie kunnen toch zelf zien, hoe hij er
aan toe is, en voor iemand van zijn leeftijd
met een zwak hart, is dat zeker fataal als
er geen goede hulp bij komt."
De oude man gaf een zucht. Mary vroeg
en kreeg een glas water en loste daar twee
pillen in op. Maar Burgess was nog niet
bijgekomen.
„Blijf hier", beval Pullinger. „Ik zal je
hier opsluiten in plaats van in die andere
kamer. Maar in de gang houdt iemand
wacht bij de deur, en Mat gaat buiten bij
voeten uit kunt observeren. Ook in deze
kunst heet de hoogste vorm: eenvoud.
Daarom dames, zo adviseert onze schrijf
ster: oefent u gestadig en tracht de inspan
ning die het u kost natuurlijk te lijken, zo
handig mogelijk te camoufleren.
Aan de gratie en de glimlach worden na
tuurlijk afzonderlijke hoofdstukjes gewijd.
Indien ge wat klein van stuk zijt en niet
te oud van jaren, behoeft ge niet bevreesd
te zijn u wat kinderachtig voor te doen.
Daarmee zijn soms opmerkelijke successen
te boeken. Doch met het klimmen der jaren
moet die grappenmakerij eindigen, men
dient dan zijn kansen meer te zoeken in
levendigheid en optimisme. Een grote
vrouw, physiek gesproken, kan zich echter
geen kinderachtigheden permitteren. Zij
moet haar geluk beter beproeven in een
wat loom en nonchalant voorkomen.
Wilt u nog een tip? Ziehier: de wandel
sport is bij uitstek geschikt om uw sex-
appeal te verhogen. Een flinke vrouw, wil
ze indruk maken, moet zich met een regel
matige en majestueuze tred voortbewegen.
De kleine vrouw dient als een coquet vo
geltje over het trottoir te trippelen, een vo
geltje dat bovendien nog wat haast heeft.
Dames die lenig zijn, mogen niet vergeten
met schouders en heupen te wiegen. Dit
maakt een weergaloze, onweerstaanbare
indruk op toeschouwers en voorbijgangers.
Zullen we 't nog even herhalen? Iedere
dag dus, zo gebiedt het boekje, een uurtje
voor de spiegel en dan maar gesticuleren,
lopen, draaien, heupen wiegen, kirren,
glimlachen, lonken. Doet dit alles toege
wijd en serieus, denk maar dat een afgun
stige rivale u onbarmhartig staat te criti-
seren.
Geen rust
Het vervelende is niettemin dat ge nooit
op uw lauweren kunt rusten en dat bewe
gingen en houdingen óók al met de mode
mee gaan. Daarbij is het goed uw stap en
bewegingen aan te meten bij het toilet dat
ge draagt. Als u gekleed bent in een strak
mantelpak behoort u bijvoorbeeld heel
anders te groeten dan wanneer u een
luxueuse avondjapon draagt. Het is heel
goed u voor te stellen dat u ieder uur van
de dag een nieuwe rol moet spelen, 's Mor
gens, gehuld in een wazig négligé, is het
aan te bevelen wat verveeld en dromerig
uw kopje thee uit te drinken.
's Middags, in uw mantelpak, laat u even
zien wie u bent en kittig stappend gaat ge
dan winkelen, 's Avonds, gewikkeld in de
majestueuze pracht van uw galajapon,
spreidt u al uw charmes gelijktijdig ten
Horizontaal: 1. plaats
in N. Brabant; 4. kle
dingstuk; 6. gravin v.
Holland; 8. morgen
wijn; 10. stad in
Scandinavië; 12. be
schaafde vrouw; 14.
tijdrekening; 16. sle
de; 17. behoefte aan
water; 20. paarde-
kracht (afk.)21. ver
standig; 22. in op
richting (afk.); 24.
Spaans riet; 25. na
melijk (afk.); 26. aan
sporing; 28. eierpro-
ductie 29. honing
drank; 30. spreekor
gaan; 32. berg aan het
Vierwoudstedenmeer;
33. dier met stekels;
34. aanlegplaats; 35.
uitstapje; 37. tijding;
39. houding; 40.
schrijfgerei; 42. punt
baard; 43. voorzetsel;
44. voegwoord; 46.
Nederlandse Spoor
wegen (afk.); 47. de
gelijk; 48. selderij;
50. heerser; 51 lid
woord; 52. wijze van
kleden; 54. rivier in
Duitsland; 56. al
leenzang; 58. gebogen
haakje; 59. eetgerei;
60. stomp; 61. me
taal.
Verticaal: 2. naald
boom; 3. rekenkundi
ge opgave; 4. heilige
(afk.); 5. boksterm
(afk.); 6. soort bier;
7. kleine plaats; 9.
uitruster v. schepen;
11. soort stof; 12.
stangen waar op sche
pen de sloepen aan
hangen; 13. broek
draagband; 15. bloem
18. mondwater; 19. klap; 23. logement
(Italiaans); 25. kleurlinge; 27. God der zee
(Germ, myth.); 29. koning met ezelsoren
(Gr. myth.); 31. klap; 32. man. zoog
dier; 35. soort fiets; 36. rotting; 38. vogel;
40. rijst; 41. brilslang; 44. plantenfamilie;
45. zangstem; 49. houding; 51. kleding
stuk; 53. tooi; 55. aanw. voorn, woord; 57.
voorzetsel; 58. Scandinavische munt (afk.).
Oplossingen moeten ingezonden worden
aan onze bureaux HAARLEM, Grote
Houtstraat 93 en Soendaplein 37; IJMUI-
DEN, Kennemerlaan 154. Oplossingen moe
ten uiterlijk Woensdagavond in ons bezit
zijn. Wij verzoeken op de enveloppe te
ADVERTENTIE
Mijnhardt's Kiespijnpoeders.Doos 47ct
toon met een waarlijk overrompelende
autoriteit. Dit is, laat ons zeggen, de zware
artillerie in de aanval op argeloze manne
lijke belangstelling. Het is best mogelijk
dat de schrijfster van „Si vous voulez
plaire" het goed gemeend heeft met haar
lezeressen. Maar toch, wat een energie en
papierverspilling! Wat zouden we zeld
zaam vervelende onuitstaanbare wezens
worden indien wij iedere dag een uur voor
de spiegel stonden om verleidelijke gezich
ten te trekken en dito poses in te studeren.
De aardigste vrouw, klein of groot van
stuk, is gewoon en hartelijk, en lapt alle
poespas van deze opgelegde charmes met
aangeleerde echtheid aan haar eigen zooltje.
ève.
Pilon vertelde verder:
„Toen ik in die hut was, kreeg ik tenminste weer 'n beetje adem.ik voelde me even
bijkomen. Ik ging op de grond zitten, want de hut was leeg en ik was erg moe door
dat lopen tegen de storm in.Maar veilig voelde ik me nog niet. De hut was maar.
licht gebouwd en zou niet veel kunnen verdragen.
„Ik zat daar maar en luisterde naar het bulderen van de storm tegen de wanden en
het dak. Elk ogenblik was ik bang dat de hele hut in elkaar zou waaien.... Maar
dat gebeurde niet; er gebeurde iets veel ergers.Opeens werd ik achterover ge
worpen door de schok. want.toen nam de vreselijke storm zomaar de hut op en
blies die de lucht in."
„Oei!", riep Bunkie, die met grote ogen zat te luisteren.
„De hele hut de lucht in?", riep Oepoetie.
„Ja", zei Pilon. „Dat was me wat! Ik lag op de grond en door de kieren van de vloer-
planken zag ik, dat ik met hut en al over de bomen heen vloogGelukkig hield
de vloer het en de wanden van stro bleven ook heel.Maar het was helemaal geen
pleziertje, dat kun je aannemen!"
schrijven: „Oplossing Puzzle".
S.v.p. geen mededelingen voor redactie
of administratie bij de oplossingen in
sluiten.
De oplossingen moeten worden ingevuld
op het gedrukte diagram dat hierboven
staat.
OPLOSSING
De oplossing van de Puzzle van de vo
rige week is:
Horizontaal: 1. sago, 4. slot, 8. mare, 10.
Amor, 12. ark, 13. van, 15 are, 16. ra, 17.
tabel, 19. n.m., 20. mirakel, 22. taak, 24.
post, 26. klad, 28. Nero, 29. do, 30. rebel,
32. L.S., 34. ons, 35. gat, 36. Ada, 37. pi,
38. pedel, 40. ar, 41. eden, 43. lava, 45.
star, 47. pats, 49. minaret, 52. te, 54. mo
rel, 55. ma, 56. Eva, 58. gom, 59. tor, 60.
rede, 62. pint, 63. rest, 64. rond.
Verticaal: 1. Sara, 2. ark, 3. ge, 5. la,
6. oma, 7. torn, 8. marot, 9. tabak, 11. re
net, 13. var, 14. nek, 17. tikar, 18. lepel,
20. mal, 21. lor, 23. akoniet 25. soldaat, 27.
degen, 28. netel, 29. dop, 31. bad, 33. sar,
38. Perim, 39. lapel, 42. dam, 44. vat, 45.
sater, 46. baron, 48. start, 50. nog, 51. rem,
53. ever, 55. mond, 57. ade, 59. tin, 61 es,
62. Po.
De prijzen werden als volgt toegekend:
7.50 Henny Sorgdrager, Verspronckweg
93, Haarlem; 5 J. v. d. Vaart, J. P. Coén-
straat 93, IJmuiden; ƒ2.50 mej. C. de
Bruin, Aagje Dekenstraat 5, Haarlem.
Op last van de officier van justitie in
Maastricht is proces-verbaal opgemaakt
tegen een 31-jarige kellner en een 35-
jarige werktuigbouwkundige uit Arnhem,
die verdacht worden van oplichting. Zij
hebben in Juli de „Stichting Geleidehon
den Zuid-Nederland" opgericht. De giften
die de colporteurs ontvingen en de gelden,
die bij vooruitbetaling voor een abonne
ment op een maandblad waren voldaan,
staken zij, naar uit het onderzoek is ge
bleken, grotendeels in eigen zak. De werk
tuigbouwkundige had bovendien van een
andere geleidehondenstichting, waarvan hij
vroeger secretaris was geweest, een aantal
ledenkaarten verduisterd. Met deze kaar
ten inde hij contributies.
De „stichting" had nog geen enkele ge
leidehond aangeschaft. Toen de grond hun
te warm onder de voeten werd, verplaats
ten de heren de „zetel" van de stichting
van Maastricht naar Arnhem en verander
den de naam.
Teneinde misverstand te voorkomen zij
vermeld dat het Nederlands Geleidehon
denfonds te Amsterdam geheel buiten deze
zaak staat.
ADVERTENTIE
Cosmetica volgens
voorschrift
Dr. P. H. v. d. HOOG,
Huidarts.
Stolbergstraat 16 bij de
Tempeliersstr. - Tel. 12941
het raam op wacht staan. Haal dus geen
grapjes uit, jongedame, want dat zou het
laatste zijn dat je deed."
Mary werd met Burgess alleen gelaten.
Een wanhopig plan om uit de moeilijk
heden te komen begon in haar brein vorm
te krijgen. Een kleine kans maar, die ech
ter niet verwaarloosd mocht worden. Ont
snappen uit de kamer leek haar onmoge
lijk. Maar het feit dat zij alleen gelaten
waren gaf haar de mogelijkheid, haar plan
met Burgess te bespreken zodra die bij
kwam.
Om negen uur begon Burgess tekenen
van ontwaken te tonen. Zodra ze zeker
was, dat hij voldoende ontwaakt was om
haar te verstaan, fluisterde ze: „Mijnheer
Burgess, ik ben een vriendin van u. Hoe
voelt u zich?"
„Waar ben ik," was zijn eerste gemom
pelde vraag.
„Ergens in een buitenhuis. We zijn alle
bei gevangenen."
Burgess trachtte op te staan, maar zakte
weer terug, terwijl hij mompelde „Garrett."
Er lag een wanhopige uitdrukking in zijn
ogen.
„Inderdaad, Garrett. Maar we hebben
nog een kans om ons te redden. Maakt u
zich momenteel geen zorgen. Drink eerst
dit eens".
Na het glas te hebben leeg gedronken,
bleef hij een tijdje zwijgend liggen. Toen
hij weer sprak', leek zijn stem krachtiger.
„Wie bent u? Hoe kwam u hier?"
Mary legde uit wie ze was, en voegde
er aan toe: „Ik weet niet, waarom ze me
ontvoerd hebben. Ze denken blijkbaar, dat
ik meer weet dan ik werkelijk doe. Maar
luister nu wat ik u voor te stellen heb.
Misschien hebben we niet veel tijd voor
onze plannen. Ze weten nog niet, dat u
alweer bij bent gekomen. U hebt een dok
ter nodig."
„Dat weet ik", merkte hij op. „Daarom
reis ik altijd met dr. Stahl."
„Ze hebben u hierheen gehaald om geld
van u te krijgen, en dat kunnen ze niet
van iemand, die zonder tot bewustzijn te
zijn gekomen dreigt dood te gaan."
„Maar in Parijs hebben ze me willen
vermoordenwierp Burgess tegen.
„Dat is mislukt. Nu hebben ze iets an
ders bedacht en willen ze u niet dood heb
ben. Dan zouden ze het nu wel gedaan
hebben want dan hoefden ze u niet meer
te bewaken ook."
Burgess zag de logica daarvan in.
„Als ze nu straks weer in de kamer
komen, doe dan of u er heel erg aan toe
bent, erger dan in werkelijkheid. U moet
doen, alsof u niets begrijpt of hoort van
wat er tegen u wordt gezegd. Lig alleen
maar een beetje te ijlen over een dokter,
die onmiddellijk een speciaal recept voor
u moet schrijven. Maak, dat ze denken dat
u op het punt staat dood te gaan, wanneer
er niet onmiddellijk een dokter komt."
„Ik heb toch ook een dokter nodig?"
„Natuurlijk. Maar als die dokter mocht
komen, dan laten ze u er heus niet mee
alleen. Ze blijven er bij en u zult hem
geen woord kunnen zeggen. Maar als we
nu een briefje klaar maken, kunnen we
hem dat straks misschien ongemerkt in
zijn handen smokkelen.
Mary dacht eerst, dat hij haar niet be
grepen had. Hij lag zwijgend met dichte
ogen. Maar toen hij zijn ogen opende, zag
zij een glimp van nieuwe hoop en strijd
lust.
„Dat geeft ons een kans."
Drew keek door het raam, en Mary
zweeg even. Toen hij weer ver weg was,
gaf ze Burgess potlood en papier, waarop
hij met de rug naar het raam, zodat niet
gezien kon worden dat hij schreef, een
boodschap vastlegde. „Ik word hier gevan
gen gehouden door Gordon Garrett en zijn
bende. Adres onbekend. Bel Scotland Yard.
Henry B. Burgess."
„Prachtig", verklaarde Mary. Ze had
nog juist tijd om het briefje in haar kleren
weg te moffelen, voordat de deur open
ging.
HOOFDSTUK XX.
Mary voelde zich, alsof hun geheim op
haar gezicht viel af te lezen, maar Pullin
ger keek haar zelfs niet aart. Al Burns
leunde nonchalant tegen de deurpost.
Burgess lag op bed met gesloten ogen,
nu en dan steunde hij zachtjes.
„Hoe gaat het met hem?", vroeg Pullin
ger kortaf.
(Wordt vervolgd).
