De Conservatieve Partij waarschijnlijk opnieuw in het Engelse zadel Binnenkomende uitslagen doen een nederlaag van Labour verwachten Geen grote verschuivingen Twaalf partijen mee Weerbericht OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT FRANKRIJK WIL NU EEN EUROPEES BOVEN-NATIONAAL GEZAG Wint Churchill? Maar Nederland had bezwaren op Benelux - conferentie Het woord is aan. Churchill beledigd Schuman: „De tijd is rijp Vee-export tijdelijk stopgezet Per kameel naar de stembus DE RIVALEN Japans vredesverdrag goedgekeurd 00e JAARGANG NO 93 Hoofdkantoor Grote Houtstraat 93, Haarlem. Telefoon 15295 (zes lijnen) Directie, Hoofd redactie, Redactie en Administratie. Bijkantoor jn Haarlem-Noord, Soendaplein 37, Tel. 12230. Drukkerij Zuider Buitenspaarne 12, Tel. 15295. Directeur Hoofdredacteur: Robert Peereboom VRIJDAG 26 OCTOBER 1951 Haarlems Dagblad 295e JAARGANG No 257 Uitgave van de Grafische Bedrijven Damiate. Verschijnt dagelijks beh. opZon-enFeestdagen. Abonnement per week 40 cent, per kwartaal 5.20, franco per post 5.70. Postgiro 273107. Advertentietarieven op aanvraag verkrijgbaar. Directie: P. W. Peereboom en A. D. Huijsman IN HET VROEGE MIDDAGUUR, waarop dit geschreven wordt, duiden de binnen komende uitslagen van de Britse verkie zen voor het Lagerhuis er nog steeds op, djt de Conservatieve Partij onder Winston Churchill's leiding de overwinning zal be halen, zij het dan niet met groot verschil. Gedurende de nacht zijn de resultaten van jn hoofdzaak stedelijke districten binnen gekomen, zodat vanmorgen 323 gekozenen bekend waren. Dat was ruim de helft van j,et totaal: het Lagerhuis telt 625 zetels. Weliswaar had onder die 323 Labour een ^eerderheid van dertig behaald, maar dat bewees niets omdat het de steden betrof. Nen wist tevoren dat dit geschieden zou. Tijdens zo'n reeks publicaties is niet „de stand" van werkelijk belang, want die hangt volkomen af van de volgorde, waar in de uitslagen binnenkomen. Wat wel van belang is zijn de totalen van winsten en verliezen, die partijen in de afzonderlijke districten hebben geboekt. In het afgetre den Lagerhuis had Labour boven de oppo sitiepartijen slechts een meerderheid van zeven stemmen. Na de publicatie van de 323 stedelijke uitslagen bleek dat Labour twaalf zetels, die het in het vorige Huis bezet hield, verloren had en in geen enkel district het tegendeel bereikt. De Conser vatieven en hun aanhang hadden daaren tegen elf zetels gewonnen en er maar één verloren; de liberalen (ofschoon zij nog maar twee zetels op hun naam hadden) boekten één winst en geen verlies. Vanmorgen vroeg was dus de verwach ting reeds, dat de Conservatieven tenslotte zouden winnen. De restende bijna drie honderd zetels in de landelijke districten zouden hun, volgens redelijke verwachting, in meerderheid ten deel moeten vallen. Dit werd ook bevestigd door het algemene verschijnsel, dat Labours stemmen-totalen wat geslonken waren. Het heeft lang geduurd eer de publica ties van uitslagen zijn hervat. In de „rural districts" telt men blijkbaar heel wat lang zamer. En nu zij na twaalven begin nen binnen te komen, gaat het nog niet hard. Als de op dit ogenblik heersende ver wachting bevestigd wordt zal dat betekenen dat de Labour-regering onder Attlee's lei ding, die sinds Juli 1945 het bewind in Groot-Brittannië _heeft gevoerd, het veld moet ruimen voor een Conservatieve rege ring onder Churchill. Van 1945 tot Februari 1950 heeft Labour geregeerd met een grote parlementaire meerderheid: een meerder heid van 148 zetels. Bij de toen gehouden nieuwe verkiezingen is die geslonken tot 7. Dat is geen „working majority". Ofschoon de regeringspartij, door al haar mensen op te trommelen, erin geslaagd is in die twee de periode de felbestreden nationalisatie van de staalindustrie door te zetten, heeft zij toch een moeizaam beleid moeten voe ren en vrijwat water in haar wijn moeten doen. Een tijdlang heeft zij in economische zin de wind nog wel mee gehad; daarna is die gekeerd en het besluit van Attlee om nu opnieuw algemene verkiezingen te hou den heeft doen blijken, dat hij in verder uitstel geen heil voor zijn partij zag. De vooruitzichten duiden niet op spoedige ver betering in de economische toestand van Engeland, veeleer op toenemende spanning. En een deel der kiezers is natuurlijk altijd geneigd, verslechtering in de situatie aan de zittende regering te wijten. Daarbij komt dan nog dat Groot-Brittannië in de laatste maanden zware tegenslagen in zijn buiten lands beleid heeft ervaren en dat met name de crises in Perzië en Egypte nog geen spoedige oplossing doen voorzien. Dit is overigens een onderwerp, waarbij de Britse kiezer blijkbaar minder gauw geneigd is' de regering de schuld te geven. Als Churchill wint zal de vraag: met hoeveel? nog van veel belang zijn. In zijn land is men gewoon een werkelijk vlot- werkende meerderheid op 80 zetels te taxeren. Dat lijkt veel, maar men moet niet naar Nederlandse parlementaire getallen rekenen. Het Lagerhuis is ruim zesmaal zo talrijk als ons (naar algemeen gebruik ge rekend zeer kleine) parlement. Als men die 30 door ruim zes deelt en dus op dertien uitkomt is het duidelijk genoeg. Op het ogenblik dat dit geschreven wordt, lijkt het onwaarschijnlijk dat de Conservatieven een meerderheid van 80 zullen behalen. Als het veel minder is zal hun dat het regeren be moeilijken. Misschien zal het hun evenveel spanning en zorg kosten om de nationali satie van de staajindustrie ongedaan te maken als Labour heeft ondervonden om die aangenomen te krijgen, lil feite is dit het enige concrete punt van belang, waarop de verkiezingsprograms der beide partijen hebben verschild. Natuurlijk is ook sterk onderscheid gebleken in zaken van algemeen beleid, maar die zijn niet in concrete conservatieve voorstellen uitge drukt en in min of meer brede omschrij vingen geformuleerd. Wel zal het optreden van een conserva tieve regering meebrengen dat de nieuwe bewindslieden in grote meerderheid uit een andere klasse der samenleving zijn gerecru- teerd dan hun voorgangers. Er moet bij gezegd worden „in grote meerderheid", want in de Labour-regering behoorden sommigen zoals de ministers Dalton en )'ounger door hun afkomst ook tot die klasse. Maar goed: een andere toon. een andere sfeer, zal toch bii een conservatieve overwinning het bewind gaan kenmerken. Het zal van nature conservatief, dus be houdend zijn en daarom alleen moet men er jen aanzien van nauwere Europese (en At lantisch) aaneensluiting al niet meer van verwachten dan van Labour, dat zich te dien aanzien feitelijk ook nationalistisch en be houdend heeft getoond. De Franse minister van Buitenlandse Zaken Schuman heeft f overigens wel beijverd om de nieuwe Britse regering (welke dat dan ook mocht Uin) meteen voor feiten te stellen. Want 'aist gisteren heeft hij zijn voornemen ge- ■Penbaard om in November te Straatsburg e_on voorstel betreffende politieke federale Unie voor West-Europa in te dienen, waar oor hij in overleg is getreden met Rome 'n Brussel, die er zich eveneens op bera- jjen. De voorgenomen schepping van een Europees leger heeft hem daartoe gebracht: hij ziet in dat die niet uitvoerbaar is zonder [ja instelling van een boven-nationaal po- 'i'iek gezag. Maar zou men dat alleen tot hcfensie-zaken kunnen bepalen? Meer vra- &8n rijzen; er zal op dit punt nog veel te 2eIgen ziin. Het feit blijft dat de Europese laad te Straatsburg slechts een adviserend De met zoveel spanning en onzekerheid tegemoetgeziene verkiezingen in Engeland hebben voor zover dat uit de thans bekende uitslagen kan worden afgeleid een overwinning voor de conservatieve partij van Churchill tengevolge gehad. Er is geen grote verschuiving en dus al evenmin een grote meerderheid der winnende party in het parlement te verwachten. De uitslagen van de stadsdistricten kwamen, oudergewoonte het eerst door zodat bij de eerste étappe der telling Labour een voorsprong in het aantal verdeelde zetels had, een voorsprong echter die belangrijk kleiner was dan die van de verkiezingen 1950. Om 2 uur hedenmiddag was deze voorsprong in een achterstand omgezet. Daaruit viel al aanstonds af te leiden dat de conservatieven een goede kans op de zege hadden, doch de onzekere factoren bleven een grote rol spelen en van een overwinnings roes bij Churchills partijgangers was geen sprake. Zij bleven zeer voor zichtig ofschoon optimistisch, terwijl de Labourleiders eveneens voorzich tig doch bezorgd bleken te zijn. Dit kenschetst wellicht beter dan cijfers de verhouding: Het nauwelijks verbroken evenwicht tussen de twee grote partijen, zoals dat zich in 1950 demonstreerde, laat zich thans in tegenover gestelde richting constateren. De opkomst der kiezers was zeer groot, doch iets minder dan in 1950, namelijk ruim 83 procent, dat is ongeveer 2 procent minder. De laatst opgegeven stand der zetelverdeling luidt: 1950 1951 LABOUR en Coöperatieven 315 zetels 211 CONSERVATIEVEN en Ulster unionisten 281 217 LIBERALEN 9 3 „Conservatieven en liberalen" 2 „Conservatieven en nationaal liberalen" 4 Nationaal liberalen 2 Nationaal liberalen en conservatieven 7 „Liberalen en conservatieven"2 Communisten - Onafhankelijke Labourpartij - Ierse nationalisten 2 Speaker 1 625 432 13 verl. 1 gew 1 verl. 12 gew. 1 verl. 1 gew. 1 1 gewonnen Middernacht De stand der zetelverdeling, toen de telling in de nacht van Donderdag op Vrij dag tot de morgen geschorst werd en voor 323 van de 625 zetels de uitslag bekend was, is als volgt: Labour 175 zetels (netto verlies 12) Conservatieven en aanhang 145 zetels (netto winst 10) Liberalen 2 zetels (netto winst 1) Overigen 1 zetel (netto winst 1) Minister-president Attlee heeft zijn zetel in West-Walthamstow behouden. Hij kreeg 12.574 stemmen meer dan zijn conservatieve tegenstander. De volgende leden van de regering heb ben hun zetel behouden: George Isaacs (Pensioenen), George Tomlinson (Onderwijs), Noel Baker (Brandstof), Edith Summerskill (Nationale Verzekering), George Bottomley (Over zeese handel), Sir Hartley Shawcross (Handel), Marquand (Gezondheid), Ede (Binnenlandse Zaken), Stokes (Materiaal). Andere belangrijke personen, die hun zetel behielden, zijn de procureur-generaal Sir Frank Soskice, Churchills schoonzoon Duncan Sandys, ex-minister Maxwell Fyfe, aan wie Churchill bij de vorming van een eventueel conservatief kabinet de por tefeuille van Arbeid zou willen geven, en de vooraanstaande aanhangers van Bevan: Freeman, Mikardo en Barbara Castle. Minister van Buitenlandse Zaken Herbert Morrison werd herkozen in Zuid-Lewisham (Londen). Randolph Churchill, de zoon van de lei der der conservatieven, werd in Devonport (Plymouth) verslagen door Michael Foot, die een sterk aanhanger is van Bevan. De leider van de linkse groepering van de Labourpartij, Aneurin Bevan, werd her kozen. Zijn meerderheid ten opzichte van orgaan is, maar als de belangrijkste staats lieden er zulke taal in gaan spreken ken merkt dat een verandering in de bestaande houding, die als zodanig verheugend is. Hoe zal evenwel een Britse conservatieve re gering daarop reageren? Het valt op in de verkiezingsuitslagen dat Groot-Brittannië's sterkste voorstander van Federale Unie te Straatsburg, de Labour- afgevaardigde Ian Mackay, niet herkozen is. Geen goed teken. Ook geen aansporing voor de Conservatieven, al hebben die hem zelf gewipt. Tijdens zijn verkiezingscampagne heeft Churchill de hoop uitgesproken dat het hem nog gegeven mag zijn (na overwinning bij de verkiezingen) om als bemiddelaar tussen West en Oost, dus bij Stalin, op te treden en in die bemiddeling te slagen. Komt hij aan het bewind, dan kan men die hoop alleen beamen. Geen groter weldaad zou de wereld op dit ogenblik van een staatsman kunnen verwachten en geen schoner besluit van zijn loopbaan zou hij kunnen wensen. Zoals hij al heeft aange kondigd zal Anthony Eden, als hij weer premier wordt, zijn plaatsvervanger zijn; ongetwijfeld zal dan Eden weer als minis ter van Buitenlandse Zaken optreden. Maar op het ogenblik waarop dit artikel besloten wordt zijn tweederden van de uitslagen bekend en is de positieve conservatieve zetelwinst nog beperkt tot elf, het Labour- verlies tot dertien. Als de Conservatieven winnen zullen zij het ook moeilijk krijgen. R. P. de conservatieve candidaat was vrijwel gelijk aan die in 1950 (21.500 stemmen). Ook Harold Wilson, die indertijd als minister van Handel aftrad ter ondersteu ning van Bevan, behield zijn zetel. Hij wist zijn meerderheid in het district Huyton (Lancashire) te vergroten van 834 tot 1193 stemmen. - Reading „zweeg" Reading, dat sedert een eeuw de faam heeft gehad immer candidaten van de winnende partij uit de bus te laten komen (as Reading goes, goes the nation" luidde het gezegde) heeft ditmaal geen voorkeur laten blijken. Vorig jaar, toen in deze plaats ten Westen van Londen voor het eerst voor twee zetels werd gestemd, wer den twee Labourcandidaten gekozen. Dit maal behaalde in Noord-Reading de con servatieve candidaat de overhand op die van Labour met een meerderheid van 302 stemmen, doch in Zuid-Reading behield Labour haar zetel. Dit keer was er in Reading geen libe rale candidaat. Vorige maal was het totaal aantal stemmen van conservatieven en liberalen er groter dan dat van Labour. Een groot aantal mensen had zich Don derdagavond naar de Londense binnenstad begeven. Trafalgar Square en Piccadilly Circus waren vol met dansende, zingende en schreeuwende mensen, die een oorver dovend lawaai maakten als nieuwe uitsla- Ten afscheid Wegens het optreden van mond- en klauwzeer in ons land heeft de Veeartsenij- kundige Dienst de keuring van vee voor de export naar alle landen stopgezet. Dit is een tijdelijke maatregel, die kan worden opgeheven zodra men er in geslaagd is een vaccin te bereiden, waarmede het thans op tredende mond- en klauwzeer doeltreffend kan worden bestreden. gen op de grote, verlichte borden werden bekend gemaakt. Om het beklimmen van de straatlantarens tegen te gaan had de politie deze met vet ingesmeerd. Door middel van draagbare radiotoestel len volgen de Britse soldaten aan het front in Korea de uitslagen van de verkiezingen. Krachtige kortegolfontvangers vangen de berichten van de B.B.C. op en geven die door naar de luisteraars aan het front. (Van onze correspondent in Londen) Winston Churchill heeft op de verkie zingsdag een aanklacht wegens smaad in gediend tegen het dagblad „Daily Mirror". Dit sensatieblad, dat niet tot enige partij behoort, en door een onafhankelijke publi- citeitsonderneming wordt uitgegeven, is nochtans een kampioen voor de Labour- zaak. Gisteren bevatte de „Mirror" de vol gende verkiezingsoproep, welke de gehele voorpagina besloeg: „Wiens vinger aan de trekker? Vandaag is uw vinger aan de trekker. Zorg er voor de vrede te verdedigen en door te gaan met rechtvaardigheid. Stemt voor de partij, die u werkelijk kunt ver trouwen". De oproep is voorzien van de portretten van Attlee en Churchill onder een teke ning van een revolver in aanslag. Churchill heeft reeds in de loop der ver kiezingscampagne krachtig geprotesteerd tegen deze verkiezingsslagzin. Hij verklaar de onlangs, dat het onjuist is te menen, dat het Engeland is, dat de revolver zal doen afgaan. Churchill verklaarde zich in zijn hoogste eer aangetast te voelen door als oorlogsophitser voorgesteld te worden. Tot de vele vervoermiddelen die giste ren door de Britse politieke partijen ter beschikking werden gesteld van kiezers, die van ver af moesten komen of slecht ièr'veen zijn, behoorde ook een kameel, zo meldde de BBC. Aan het gebruik van auto's voor dit doel waren namelijk enige beperkingen opgelegd, zodat het schip der woestijn werd gerecruteerd om met statige pas de kiezers naar het stemlokaal te vervoeren. Anonymus: Een man kan niet te voorzich tig zijn bij de keuze van een vrouw. Want als hij dat is, heeft hij de kans dat hij nooit trouwt. Weer in het zadel? DE LABOURPARTIJ zelf bezette 297 zetels in het oude parlement en heeft 579 candidaten gesteld. Deze partij wordt ge steund door de „Labour-coöperatieven", die 18 zetels hadden en nu 38 candidaten hebben gesteld. De Labour-coöperatieven hebben de coöperatieve groothandels-ver eniging achter zich. DE CONSERVATIEVEN hadden 271 zetels. Zij hebben 550 candidaten gesteld. Ulster Unionisten is de naam van conser vatieven in Noord-Ierland (10 zetels 12 candidaten). Zij zijn tegen afscheiding van Noord-Ierland van het Verenigd Ko ninkrijk. Vier van hun candidaten kunnen zich reeds als gekozen beschouwen, omdat zij geen tegen-candidaten tegenover zich vinden. De leden van de LIBERALE PARTIJ (9 zetels 109 candidaten), die tussen conservatieven en Labour een derde macht wil vormen, zijn vrij om er binnen hun partij uiteenlopende meningen op na te houden en dit komt bij stemming in het parlement nogal eens tot uiting. „DE CONSERVATIEVEN EN LIBERA LEN" (2 zetels 13 candidaten) zijn con servatieven, die gesteund worden door plaatselijke liberale organisaties, doch niet door het centrale liberale hoofdkwartier. DE „CONSERVATIEVEN EN NATIO NAAL LIBERALEN" (4 zetels 17 can didaten) zijn conservatieven die worden gesteund door de nationale liberale or ganisatie. De NATIONAAL LIBERALEN (2 zetels 1 candidaat) vormen een splintergroep van de liberale partij. Zij beschouwen de strijd tegen het socialisme als hun eerste plicht, daarbij aan de liberale grondbegin selen trouw blijvend en steunen en worden gesteund door de conservatieven. Zij stam men nog van de „nationale" regering van Ramsay MacDonald tussen de beide we reldoorlogen. De „NATIONAAL LIBERALEN EN CONSERVATIEVEN" (7 zetels 10 can didaten) zijn nationaal liberalen, die door de conservatieve organisatie worden ge steund. De „LIBERALEN* EN CONSERVATIE VEN" (2 zetels 14 candidaten) zijn libe ralen die niet door het centrale liberale hoofdkwartier worden gesteund, doch door plaatselijke liberale organisaties en de con servatieven De COMMUNISTEN (geen zetels in het oude Lagerhuis) hebben 10 candidaten ge steld. De ONAFHANKELIJKE LABOUR PARTIJ (geen zetels 4 candidaten) is een overblijfsel van de oude organisatie, waar uit de Labourpartij is voortgekomen. De leden zijn links georiënteerd doch anti communistisch. De IERSE NATIONALISTEN willen een einde maken aan de verdeling van Ierland. Van hun twee in het Lagerhuis gekozen afgevaardigden was er echter een nooit aanwezig. Zij hebben drie candidaten ge steld. Dan zijn er nog de NATIONALISTEN uit Wales en uit Schotland, die naar auto nomie streven. De Schotten hadden twee candidaten, de nationalisten van Wales vier candidaten gesteld. De Japanse nationale vergadering heeft heden het vredesverdrag met de geallieer den goedgekeurd. Tegen stemden de twin tig, communisten, veertig socialisten en elf andere leden. Ook het veligheidsverdrag met de Verenigde Staten werd goedge keurd. Beide verdragen moeten thans nog naar het Japanse Hogerhuis. 99 (Van onze correspondenten in Parijs en Brussel) Aan de lunch van de buitenlandse pers heeft gisteren Robert Schuman, de Franse minister van Buitenlandse Zaken, meegedeeld dat, nu de conferentie over het Europese leger, waaraan de Nederlandse actieve medewerking met voldoening door hem werd geconstateerd, zeer bevredigend verloopt, de tyd rijp is geworden voor de instelling van de hoge politieke autoriteit, waar mee dan in feite het federalisme in Europa zijn officiële entrée zou maken. De idee van het Europees federalisme heeft de laatste tijd zeer grote vor deringen gemaakt, aldus Schuman, en de Franse regering acht het nu haar taak er definitievere vorm aan te geven. Daarom zal de minister in de eerst volgende zitting van de raad van Europa op 26 November een project in deze geest indienen. Zijn collega's Morrison en Acheson zijn van deze voornemens op de hoogte gebracht. Ook in België en Italië zijn overeen komstige federalistische plannen uitgewerkt en Parys streeft naar over eenstemming met Brussel en Rome. In politieke kringen hebben Schuman's mededelingen enige verrassing gewekt, om dat men meende, dat voorlopig eerst wel het plan-Pleven technisch verder zou worden uitgewerkt. In het bijzonder schept de kwestie van het gemeenschappelijk budget nog moeilijkheden. Men erkent echter, dat het Europese leger onmogelijk zou kunnen functionneren zonder politieke topleiding en daarom juicht men in het al gemeen het zeker toe. dat de Franse re gering tijdig haar aandacht aan deze cen trale kwestie heeft gewijd. Zo zal dus volgende maand het Europees federalisme door Frankrijk voor het eerst als concreet en men mag wel zeggen acuut politiek probleem aan de orde worden ge steld. Benelux-conferentie Op verzoek van de Nederlandse afvaar diging is volledige geheimhouding opge legd ten aanzien van de gisteren te Brus sel gehouden Benelux-besprekingen over het Europese leger en het vaststellen van een gemeenschappelijke Benelux-houding. Pas sedert enkele dagen is Nederland toe getreden als lid van de op Frans initiatief tot stand gekomen conferentie voor het oprichten van een Europees leger, bespre kingen, waaraan België van het begin af heeft deelgenomen. Het plan houdt in, dat alle nationale legers van West-Europa, alle nationale legerbudigetten en legerindustrieën zouden worden geünificeerd in één Europees com plex, dat hoofdzakelijk onder Franse lei ding zou komen, daar Engeland van dit Europese leger geen deel zou uitmaken. De vragen, welke hierbij rijzen, zijn on der andere: Dienen alle Europese legereen heden aan het Europese leger afgestaan te worden? Zullen de soldaten van dit Euro pese leger in dezelfde taal gecommandeerd worden, dezelfde soldij trekken en dezelfde wapens hanteren? Zullen de Belgen en Fransen een eigen koloniaal leger mogen houden? Volgens de Franse opvatting zou Frank rijk aan dit Europese leger 14 d'ivisies, Duitsland 12, Italië 11 en België en Ne derland elk 3 divisies leveren. Men weet dat Nederland en België vol gens het Atlantisch pact in de loop van 1952 elk drie divisies, waarvan één ge pantserde, moeten opstellen. In geval zij tot het Europees leger toetreden, zouden beide landen over geen andere legereen heden meer kunnen beschikken. Bezwaren Tegenover al deze kwesties scheen de Nederlandse regeringsafvaardiging, welke door dr. Drees werd geleid en ook de mi nisters Lieftinck, Staf en Stikker bevatte, aarzelend en gereserveerd te staan, des te meer omdat in de jongste dagen, ook in België, toch stemmen zijn opgegaan om te waarschuwen tegen een overijlde afstand van nationale souvereiniteft van de kleine landen aan internationale overheden. Zo heeft de voorzitter van de Belgische Tweede Kamer, dr. Frans van Cauwelaert, zich een radicaal tegenstander verklaard van het plan-Schuman en van het Euro pese leger, zowel om economische redenen als om constitutionele bezwaren. En boven dien stelt hij Engelands deelneming als voorwaarde. Veel belangstelling trok gisteren in Londen deze volgelinge van Churchill, die, gekleed als Britannia (de symbolische Engelse maagd), aan de ingang van een der stem lokalen reclame maakte voor de Conservatieve partij. AANHOUDEND DROOG Verwachting, medegedeeld door het K.N.M.J. in De Bilt, geldig van Vrij dagavond tot Zaterdagavond, opge maakt te 10 uur: In de nacht en ochtend plaatselijk mist. Overigens droog weer met overdrij vende wolkenvelden. Zwakke tot ma tige Oostelijke wind. Ongeveer dezelf de temperaturen. 27 October Zon op 7.24 uur, onder 17.23 uur. Maan op 3.24 uur, onder 16.02 uur. Hoog en laag water in ÏJmuiden Vrijdag 26 October Hoog water: 0.20 en 12.54 uur. Laag water: 8.20 en 20.33 uur. Zaterdag 27 October Hoog water: 1.18 en 13.44 uur. Laag water: 9.17 en 21.27 uur.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1951 | | pagina 1