De Conservatieve Partij waarschijnlijk
opnieuw in het Engelse zadel
Binnenkomende uitslagen doen een
nederlaag van Labour verwachten
Geen grote verschuivingen
Twaalf partijen
mee
Weerbericht
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
FRANKRIJK WIL NU EEN EUROPEES
BOVEN-NATIONAAL GEZAG
Wint Churchill?
Maar Nederland had bezwaren
op Benelux - conferentie
Het woord is aan.
Churchill beledigd
Schuman: „De tijd is rijp
Vee-export tijdelijk stopgezet
Per kameel naar de
stembus
DE RIVALEN
Japans vredesverdrag
goedgekeurd
00e JAARGANG NO 93
Hoofdkantoor Grote Houtstraat 93, Haarlem.
Telefoon 15295 (zes lijnen) Directie, Hoofd
redactie, Redactie en Administratie. Bijkantoor
jn Haarlem-Noord, Soendaplein 37, Tel. 12230.
Drukkerij Zuider Buitenspaarne 12, Tel. 15295.
Directeur Hoofdredacteur: Robert Peereboom
VRIJDAG 26 OCTOBER 1951
Haarlems Dagblad
295e JAARGANG No 257
Uitgave van de Grafische Bedrijven Damiate.
Verschijnt dagelijks beh. opZon-enFeestdagen.
Abonnement per week 40 cent, per kwartaal
5.20, franco per post 5.70. Postgiro 273107.
Advertentietarieven op aanvraag verkrijgbaar.
Directie: P. W. Peereboom en A. D. Huijsman
IN HET VROEGE MIDDAGUUR, waarop
dit geschreven wordt, duiden de binnen
komende uitslagen van de Britse verkie
zen voor het Lagerhuis er nog steeds op,
djt de Conservatieve Partij onder Winston
Churchill's leiding de overwinning zal be
halen, zij het dan niet met groot verschil.
Gedurende de nacht zijn de resultaten van
jn hoofdzaak stedelijke districten binnen
gekomen, zodat vanmorgen 323 gekozenen
bekend waren. Dat was ruim de helft van
j,et totaal: het Lagerhuis telt 625 zetels.
Weliswaar had onder die 323 Labour een
^eerderheid van dertig behaald, maar dat
bewees niets omdat het de steden betrof.
Nen wist tevoren dat dit geschieden zou.
Tijdens zo'n reeks publicaties is niet „de
stand" van werkelijk belang, want die
hangt volkomen af van de volgorde, waar
in de uitslagen binnenkomen. Wat wel van
belang is zijn de totalen van winsten en
verliezen, die partijen in de afzonderlijke
districten hebben geboekt. In het afgetre
den Lagerhuis had Labour boven de oppo
sitiepartijen slechts een meerderheid van
zeven stemmen. Na de publicatie van de
323 stedelijke uitslagen bleek dat Labour
twaalf zetels, die het in het vorige Huis
bezet hield, verloren had en in geen enkel
district het tegendeel bereikt. De Conser
vatieven en hun aanhang hadden daaren
tegen elf zetels gewonnen en er maar één
verloren; de liberalen (ofschoon zij nog
maar twee zetels op hun naam hadden)
boekten één winst en geen verlies.
Vanmorgen vroeg was dus de verwach
ting reeds, dat de Conservatieven tenslotte
zouden winnen. De restende bijna drie
honderd zetels in de landelijke districten
zouden hun, volgens redelijke verwachting,
in meerderheid ten deel moeten vallen. Dit
werd ook bevestigd door het algemene
verschijnsel, dat Labours stemmen-totalen
wat geslonken waren.
Het heeft lang geduurd eer de publica
ties van uitslagen zijn hervat. In de „rural
districts" telt men blijkbaar heel wat lang
zamer. En nu zij na twaalven begin
nen binnen te komen, gaat het nog niet
hard.
Als de op dit ogenblik heersende ver
wachting bevestigd wordt zal dat betekenen
dat de Labour-regering onder Attlee's lei
ding, die sinds Juli 1945 het bewind in
Groot-Brittannië _heeft gevoerd, het veld
moet ruimen voor een Conservatieve rege
ring onder Churchill. Van 1945 tot Februari
1950 heeft Labour geregeerd met een grote
parlementaire meerderheid: een meerder
heid van 148 zetels. Bij de toen gehouden
nieuwe verkiezingen is die geslonken tot 7.
Dat is geen „working majority". Ofschoon
de regeringspartij, door al haar mensen op
te trommelen, erin geslaagd is in die twee
de periode de felbestreden nationalisatie
van de staalindustrie door te zetten, heeft
zij toch een moeizaam beleid moeten voe
ren en vrijwat water in haar wijn moeten
doen. Een tijdlang heeft zij in economische
zin de wind nog wel mee gehad; daarna is
die gekeerd en het besluit van Attlee om
nu opnieuw algemene verkiezingen te hou
den heeft doen blijken, dat hij in verder
uitstel geen heil voor zijn partij zag. De
vooruitzichten duiden niet op spoedige ver
betering in de economische toestand van
Engeland, veeleer op toenemende spanning.
En een deel der kiezers is natuurlijk altijd
geneigd, verslechtering in de situatie aan
de zittende regering te wijten. Daarbij komt
dan nog dat Groot-Brittannië in de laatste
maanden zware tegenslagen in zijn buiten
lands beleid heeft ervaren en dat met name
de crises in Perzië en Egypte nog geen
spoedige oplossing doen voorzien. Dit is
overigens een onderwerp, waarbij de Britse
kiezer blijkbaar minder gauw geneigd is'
de regering de schuld te geven.
Als Churchill wint zal de vraag: met
hoeveel? nog van veel belang zijn. In zijn
land is men gewoon een werkelijk vlot-
werkende meerderheid op 80 zetels te
taxeren. Dat lijkt veel, maar men moet niet
naar Nederlandse parlementaire getallen
rekenen. Het Lagerhuis is ruim zesmaal zo
talrijk als ons (naar algemeen gebruik ge
rekend zeer kleine) parlement. Als men die
30 door ruim zes deelt en dus op dertien
uitkomt is het duidelijk genoeg. Op het
ogenblik dat dit geschreven wordt, lijkt het
onwaarschijnlijk dat de Conservatieven een
meerderheid van 80 zullen behalen. Als het
veel minder is zal hun dat het regeren be
moeilijken. Misschien zal het hun evenveel
spanning en zorg kosten om de nationali
satie van de staajindustrie ongedaan te
maken als Labour heeft ondervonden om
die aangenomen te krijgen,
lil feite is dit het enige concrete punt van
belang, waarop de verkiezingsprograms der
beide partijen hebben verschild. Natuurlijk
is ook sterk onderscheid gebleken in zaken
van algemeen beleid, maar die zijn niet in
concrete conservatieve voorstellen uitge
drukt en in min of meer brede omschrij
vingen geformuleerd.
Wel zal het optreden van een conserva
tieve regering meebrengen dat de nieuwe
bewindslieden in grote meerderheid uit een
andere klasse der samenleving zijn gerecru-
teerd dan hun voorgangers. Er moet bij
gezegd worden „in grote meerderheid",
want in de Labour-regering behoorden
sommigen zoals de ministers Dalton en
)'ounger door hun afkomst ook tot die
klasse. Maar goed: een andere toon. een
andere sfeer, zal toch bii een conservatieve
overwinning het bewind gaan kenmerken.
Het zal van nature conservatief, dus be
houdend zijn en daarom alleen moet men er
jen aanzien van nauwere Europese (en At
lantisch) aaneensluiting al niet meer van
verwachten dan van Labour, dat zich te dien
aanzien feitelijk ook nationalistisch en be
houdend heeft getoond. De Franse minister
van Buitenlandse Zaken Schuman heeft
f overigens wel beijverd om de nieuwe
Britse regering (welke dat dan ook mocht
Uin) meteen voor feiten te stellen. Want
'aist gisteren heeft hij zijn voornemen ge-
■Penbaard om in November te Straatsburg
e_on voorstel betreffende politieke federale
Unie voor West-Europa in te dienen, waar
oor hij in overleg is getreden met Rome
'n Brussel, die er zich eveneens op bera-
jjen. De voorgenomen schepping van een
Europees leger heeft hem daartoe gebracht:
hij ziet in dat die niet uitvoerbaar is zonder
[ja instelling van een boven-nationaal po-
'i'iek gezag. Maar zou men dat alleen tot
hcfensie-zaken kunnen bepalen? Meer vra-
&8n rijzen; er zal op dit punt nog veel te
2eIgen ziin. Het feit blijft dat de Europese
laad te Straatsburg slechts een adviserend
De met zoveel spanning en onzekerheid tegemoetgeziene verkiezingen in
Engeland hebben voor zover dat uit de thans bekende uitslagen kan
worden afgeleid een overwinning voor de conservatieve partij
van Churchill tengevolge gehad. Er is geen grote verschuiving en dus al
evenmin een grote meerderheid der winnende party in het parlement te
verwachten. De uitslagen van de stadsdistricten kwamen, oudergewoonte
het eerst door zodat bij de eerste étappe der telling Labour een voorsprong
in het aantal verdeelde zetels had, een voorsprong echter die belangrijk
kleiner was dan die van de verkiezingen 1950. Om 2 uur hedenmiddag was
deze voorsprong in een achterstand omgezet. Daaruit viel al aanstonds af
te leiden dat de conservatieven een goede kans op de zege hadden, doch
de onzekere factoren bleven een grote rol spelen en van een overwinnings
roes bij Churchills partijgangers was geen sprake. Zij bleven zeer voor
zichtig ofschoon optimistisch, terwijl de Labourleiders eveneens voorzich
tig doch bezorgd bleken te zijn. Dit kenschetst wellicht beter dan cijfers de
verhouding: Het nauwelijks verbroken evenwicht tussen de twee grote
partijen, zoals dat zich in 1950 demonstreerde, laat zich thans in tegenover
gestelde richting constateren.
De opkomst der kiezers was zeer groot, doch iets minder dan in 1950,
namelijk ruim 83 procent, dat is ongeveer 2 procent minder.
De laatst opgegeven stand der zetelverdeling luidt:
1950 1951
LABOUR en Coöperatieven 315 zetels 211
CONSERVATIEVEN en Ulster unionisten 281 217
LIBERALEN 9 3
„Conservatieven en liberalen" 2
„Conservatieven en nationaal liberalen" 4
Nationaal liberalen 2
Nationaal liberalen en conservatieven 7
„Liberalen en conservatieven"2
Communisten -
Onafhankelijke Labourpartij -
Ierse nationalisten 2
Speaker 1
625 432
13 verl. 1 gew
1 verl. 12 gew.
1 verl. 1 gew.
1 1 gewonnen
Middernacht
De stand der zetelverdeling, toen de
telling in de nacht van Donderdag op Vrij
dag tot de morgen geschorst werd en voor
323 van de 625 zetels de uitslag bekend
was, is als volgt:
Labour 175 zetels (netto verlies 12)
Conservatieven
en aanhang 145 zetels (netto winst 10)
Liberalen 2 zetels (netto winst 1)
Overigen 1 zetel (netto winst 1)
Minister-president Attlee heeft zijn zetel
in West-Walthamstow behouden. Hij kreeg
12.574 stemmen meer dan zijn conservatieve
tegenstander.
De volgende leden van de regering heb
ben hun zetel behouden:
George Isaacs (Pensioenen), George
Tomlinson (Onderwijs), Noel Baker
(Brandstof), Edith Summerskill (Nationale
Verzekering), George Bottomley (Over
zeese handel), Sir Hartley Shawcross
(Handel), Marquand (Gezondheid), Ede
(Binnenlandse Zaken), Stokes (Materiaal).
Andere belangrijke personen, die hun
zetel behielden, zijn de procureur-generaal
Sir Frank Soskice, Churchills schoonzoon
Duncan Sandys, ex-minister Maxwell
Fyfe, aan wie Churchill bij de vorming van
een eventueel conservatief kabinet de por
tefeuille van Arbeid zou willen geven, en
de vooraanstaande aanhangers van Bevan:
Freeman, Mikardo en Barbara Castle.
Minister van Buitenlandse Zaken Herbert
Morrison werd herkozen in Zuid-Lewisham
(Londen).
Randolph Churchill, de zoon van de lei
der der conservatieven, werd in Devonport
(Plymouth) verslagen door Michael Foot,
die een sterk aanhanger is van Bevan.
De leider van de linkse groepering van
de Labourpartij, Aneurin Bevan, werd her
kozen. Zijn meerderheid ten opzichte van
orgaan is, maar als de belangrijkste staats
lieden er zulke taal in gaan spreken ken
merkt dat een verandering in de bestaande
houding, die als zodanig verheugend is. Hoe
zal evenwel een Britse conservatieve re
gering daarop reageren?
Het valt op in de verkiezingsuitslagen dat
Groot-Brittannië's sterkste voorstander van
Federale Unie te Straatsburg, de Labour-
afgevaardigde Ian Mackay, niet herkozen
is. Geen goed teken. Ook geen aansporing
voor de Conservatieven, al hebben die hem
zelf gewipt.
Tijdens zijn verkiezingscampagne heeft
Churchill de hoop uitgesproken dat het
hem nog gegeven mag zijn (na overwinning
bij de verkiezingen) om als bemiddelaar
tussen West en Oost, dus bij Stalin, op te
treden en in die bemiddeling te slagen.
Komt hij aan het bewind, dan kan men die
hoop alleen beamen. Geen groter weldaad
zou de wereld op dit ogenblik van een
staatsman kunnen verwachten en geen
schoner besluit van zijn loopbaan zou hij
kunnen wensen. Zoals hij al heeft aange
kondigd zal Anthony Eden, als hij weer
premier wordt, zijn plaatsvervanger zijn;
ongetwijfeld zal dan Eden weer als minis
ter van Buitenlandse Zaken optreden. Maar
op het ogenblik waarop dit artikel besloten
wordt zijn tweederden van de uitslagen
bekend en is de positieve conservatieve
zetelwinst nog beperkt tot elf, het Labour-
verlies tot dertien. Als de Conservatieven
winnen zullen zij het ook moeilijk krijgen.
R. P.
de conservatieve candidaat was vrijwel
gelijk aan die in 1950 (21.500 stemmen).
Ook Harold Wilson, die indertijd als
minister van Handel aftrad ter ondersteu
ning van Bevan, behield zijn zetel. Hij wist
zijn meerderheid in het district Huyton
(Lancashire) te vergroten van 834 tot 1193
stemmen.
- Reading „zweeg"
Reading, dat sedert een eeuw de faam
heeft gehad immer candidaten van de
winnende partij uit de bus te laten komen
(as Reading goes, goes the nation" luidde
het gezegde) heeft ditmaal geen voorkeur
laten blijken. Vorig jaar, toen in deze
plaats ten Westen van Londen voor het
eerst voor twee zetels werd gestemd, wer
den twee Labourcandidaten gekozen. Dit
maal behaalde in Noord-Reading de con
servatieve candidaat de overhand op die
van Labour met een meerderheid van 302
stemmen, doch in Zuid-Reading behield
Labour haar zetel.
Dit keer was er in Reading geen libe
rale candidaat. Vorige maal was het totaal
aantal stemmen van conservatieven en
liberalen er groter dan dat van Labour.
Een groot aantal mensen had zich Don
derdagavond naar de Londense binnenstad
begeven. Trafalgar Square en Piccadilly
Circus waren vol met dansende, zingende
en schreeuwende mensen, die een oorver
dovend lawaai maakten als nieuwe uitsla-
Ten afscheid
Wegens het optreden van mond- en
klauwzeer in ons land heeft de Veeartsenij-
kundige Dienst de keuring van vee voor
de export naar alle landen stopgezet. Dit
is een tijdelijke maatregel, die kan worden
opgeheven zodra men er in geslaagd is een
vaccin te bereiden, waarmede het thans op
tredende mond- en klauwzeer doeltreffend
kan worden bestreden.
gen op de grote, verlichte borden werden
bekend gemaakt. Om het beklimmen van de
straatlantarens tegen te gaan had de politie
deze met vet ingesmeerd.
Door middel van draagbare radiotoestel
len volgen de Britse soldaten aan het front
in Korea de uitslagen van de verkiezingen.
Krachtige kortegolfontvangers vangen de
berichten van de B.B.C. op en geven die
door naar de luisteraars aan het front.
(Van onze correspondent in Londen)
Winston Churchill heeft op de verkie
zingsdag een aanklacht wegens smaad in
gediend tegen het dagblad „Daily Mirror".
Dit sensatieblad, dat niet tot enige partij
behoort, en door een onafhankelijke publi-
citeitsonderneming wordt uitgegeven, is
nochtans een kampioen voor de Labour-
zaak. Gisteren bevatte de „Mirror" de vol
gende verkiezingsoproep, welke de gehele
voorpagina besloeg:
„Wiens vinger aan de trekker?
Vandaag is uw vinger aan de trekker.
Zorg er voor de vrede te verdedigen en
door te gaan met rechtvaardigheid. Stemt
voor de partij, die u werkelijk kunt ver
trouwen".
De oproep is voorzien van de portretten
van Attlee en Churchill onder een teke
ning van een revolver in aanslag.
Churchill heeft reeds in de loop der ver
kiezingscampagne krachtig geprotesteerd
tegen deze verkiezingsslagzin. Hij verklaar
de onlangs, dat het onjuist is te menen, dat
het Engeland is, dat de revolver zal doen
afgaan. Churchill verklaarde zich in zijn
hoogste eer aangetast te voelen door als
oorlogsophitser voorgesteld te worden.
Tot de vele vervoermiddelen die giste
ren door de Britse politieke partijen ter
beschikking werden gesteld van kiezers,
die van ver af moesten komen of slecht
ièr'veen zijn, behoorde ook een kameel,
zo meldde de BBC. Aan het gebruik van
auto's voor dit doel waren namelijk
enige beperkingen opgelegd, zodat het
schip der woestijn werd gerecruteerd
om met statige pas de kiezers naar het
stemlokaal te vervoeren.
Anonymus:
Een man kan niet te voorzich
tig zijn bij de keuze van een
vrouw. Want als hij dat is,
heeft hij de kans dat hij nooit
trouwt.
Weer in het zadel?
DE LABOURPARTIJ zelf bezette 297
zetels in het oude parlement en heeft 579
candidaten gesteld. Deze partij wordt ge
steund door de „Labour-coöperatieven",
die 18 zetels hadden en nu 38 candidaten
hebben gesteld. De Labour-coöperatieven
hebben de coöperatieve groothandels-ver
eniging achter zich.
DE CONSERVATIEVEN hadden 271
zetels. Zij hebben 550 candidaten gesteld.
Ulster Unionisten is de naam van conser
vatieven in Noord-Ierland (10 zetels 12
candidaten). Zij zijn tegen afscheiding van
Noord-Ierland van het Verenigd Ko
ninkrijk. Vier van hun candidaten kunnen
zich reeds als gekozen beschouwen, omdat
zij geen tegen-candidaten tegenover zich
vinden.
De leden van de LIBERALE PARTIJ
(9 zetels 109 candidaten), die tussen
conservatieven en Labour een derde macht
wil vormen, zijn vrij om er binnen hun
partij uiteenlopende meningen op na te
houden en dit komt bij stemming in het
parlement nogal eens tot uiting.
„DE CONSERVATIEVEN EN LIBERA
LEN" (2 zetels 13 candidaten) zijn con
servatieven, die gesteund worden door
plaatselijke liberale organisaties, doch niet
door het centrale liberale hoofdkwartier.
DE „CONSERVATIEVEN EN NATIO
NAAL LIBERALEN" (4 zetels 17 can
didaten) zijn conservatieven die worden
gesteund door de nationale liberale or
ganisatie.
De NATIONAAL LIBERALEN (2 zetels
1 candidaat) vormen een splintergroep
van de liberale partij. Zij beschouwen de
strijd tegen het socialisme als hun eerste
plicht, daarbij aan de liberale grondbegin
selen trouw blijvend en steunen en worden
gesteund door de conservatieven. Zij stam
men nog van de „nationale" regering van
Ramsay MacDonald tussen de beide we
reldoorlogen.
De „NATIONAAL LIBERALEN EN
CONSERVATIEVEN" (7 zetels 10 can
didaten) zijn nationaal liberalen, die door
de conservatieve organisatie worden ge
steund.
De „LIBERALEN* EN CONSERVATIE
VEN" (2 zetels 14 candidaten) zijn libe
ralen die niet door het centrale liberale
hoofdkwartier worden gesteund, doch door
plaatselijke liberale organisaties en de con
servatieven
De COMMUNISTEN (geen zetels in het
oude Lagerhuis) hebben 10 candidaten ge
steld.
De ONAFHANKELIJKE LABOUR
PARTIJ (geen zetels 4 candidaten) is een
overblijfsel van de oude organisatie, waar
uit de Labourpartij is voortgekomen. De
leden zijn links georiënteerd doch anti
communistisch.
De IERSE NATIONALISTEN willen een
einde maken aan de verdeling van Ierland.
Van hun twee in het Lagerhuis gekozen
afgevaardigden was er echter een nooit
aanwezig. Zij hebben drie candidaten ge
steld.
Dan zijn er nog de NATIONALISTEN
uit Wales en uit Schotland, die naar auto
nomie streven. De Schotten hadden twee
candidaten, de nationalisten van Wales vier
candidaten gesteld.
De Japanse nationale vergadering heeft
heden het vredesverdrag met de geallieer
den goedgekeurd. Tegen stemden de twin
tig, communisten, veertig socialisten en elf
andere leden. Ook het veligheidsverdrag
met de Verenigde Staten werd goedge
keurd. Beide verdragen moeten thans nog
naar het Japanse Hogerhuis.
99
(Van onze correspondenten in Parijs en Brussel)
Aan de lunch van de buitenlandse pers heeft gisteren Robert Schuman, de
Franse minister van Buitenlandse Zaken, meegedeeld dat, nu de conferentie
over het Europese leger, waaraan de Nederlandse actieve medewerking met
voldoening door hem werd geconstateerd, zeer bevredigend verloopt, de tyd
rijp is geworden voor de instelling van de hoge politieke autoriteit, waar
mee dan in feite het federalisme in Europa zijn officiële entrée zou maken.
De idee van het Europees federalisme heeft de laatste tijd zeer grote vor
deringen gemaakt, aldus Schuman, en de Franse regering acht het nu haar
taak er definitievere vorm aan te geven. Daarom zal de minister in de eerst
volgende zitting van de raad van Europa op 26 November een project in
deze geest indienen. Zijn collega's Morrison en Acheson zijn van deze
voornemens op de hoogte gebracht. Ook in België en Italië zijn overeen
komstige federalistische plannen uitgewerkt en Parys streeft naar over
eenstemming met Brussel en Rome.
In politieke kringen hebben Schuman's
mededelingen enige verrassing gewekt, om
dat men meende, dat voorlopig eerst wel
het plan-Pleven technisch verder zou
worden uitgewerkt. In het bijzonder schept
de kwestie van het gemeenschappelijk
budget nog moeilijkheden. Men erkent
echter, dat het Europese leger onmogelijk
zou kunnen functionneren zonder politieke
topleiding en daarom juicht men in het al
gemeen het zeker toe. dat de Franse re
gering tijdig haar aandacht aan deze cen
trale kwestie heeft gewijd.
Zo zal dus volgende maand het Europees
federalisme door Frankrijk voor het eerst
als concreet en men mag wel zeggen acuut
politiek probleem aan de orde worden ge
steld.
Benelux-conferentie
Op verzoek van de Nederlandse afvaar
diging is volledige geheimhouding opge
legd ten aanzien van de gisteren te Brus
sel gehouden Benelux-besprekingen over
het Europese leger en het vaststellen van
een gemeenschappelijke Benelux-houding.
Pas sedert enkele dagen is Nederland toe
getreden als lid van de op Frans initiatief
tot stand gekomen conferentie voor het
oprichten van een Europees leger, bespre
kingen, waaraan België van het begin af
heeft deelgenomen.
Het plan houdt in, dat alle nationale
legers van West-Europa, alle nationale
legerbudigetten en legerindustrieën zouden
worden geünificeerd in één Europees com
plex, dat hoofdzakelijk onder Franse lei
ding zou komen, daar Engeland van dit
Europese leger geen deel zou uitmaken.
De vragen, welke hierbij rijzen, zijn on
der andere: Dienen alle Europese legereen
heden aan het Europese leger afgestaan te
worden? Zullen de soldaten van dit Euro
pese leger in dezelfde taal gecommandeerd
worden, dezelfde soldij trekken en dezelfde
wapens hanteren? Zullen de Belgen en
Fransen een eigen koloniaal leger mogen
houden?
Volgens de Franse opvatting zou Frank
rijk aan dit Europese leger 14 d'ivisies,
Duitsland 12, Italië 11 en België en Ne
derland elk 3 divisies leveren.
Men weet dat Nederland en België vol
gens het Atlantisch pact in de loop van
1952 elk drie divisies, waarvan één ge
pantserde, moeten opstellen. In geval zij
tot het Europees leger toetreden, zouden
beide landen over geen andere legereen
heden meer kunnen beschikken.
Bezwaren
Tegenover al deze kwesties scheen de
Nederlandse regeringsafvaardiging, welke
door dr. Drees werd geleid en ook de mi
nisters Lieftinck, Staf en Stikker bevatte,
aarzelend en gereserveerd te staan, des te
meer omdat in de jongste dagen, ook in
België, toch stemmen zijn opgegaan om te
waarschuwen tegen een overijlde afstand
van nationale souvereiniteft van de kleine
landen aan internationale overheden.
Zo heeft de voorzitter van de Belgische
Tweede Kamer, dr. Frans van Cauwelaert,
zich een radicaal tegenstander verklaard
van het plan-Schuman en van het Euro
pese leger, zowel om economische redenen
als om constitutionele bezwaren. En boven
dien stelt hij Engelands deelneming als
voorwaarde.
Veel belangstelling trok gisteren in Londen
deze volgelinge van Churchill, die, gekleed
als Britannia (de symbolische Engelse
maagd), aan de ingang van een der stem
lokalen reclame maakte voor de
Conservatieve partij.
AANHOUDEND DROOG
Verwachting, medegedeeld door het
K.N.M.J. in De Bilt, geldig van Vrij
dagavond tot Zaterdagavond, opge
maakt te 10 uur:
In de nacht en ochtend plaatselijk mist.
Overigens droog weer met overdrij
vende wolkenvelden. Zwakke tot ma
tige Oostelijke wind. Ongeveer dezelf
de temperaturen.
27 October
Zon op 7.24 uur, onder 17.23 uur.
Maan op 3.24 uur, onder 16.02 uur.
Hoog en laag water in ÏJmuiden
Vrijdag 26 October
Hoog water: 0.20 en 12.54 uur.
Laag water: 8.20 en 20.33 uur.
Zaterdag 27 October
Hoog water: 1.18 en 13.44 uur.
Laag water: 9.17 en 21.27 uur.