'n Ongelooflijk slechte jongen
Aan de waterkant leert men
zijn mannenbroeders kennen
Wra nge toekomst -fan tasie
van Amerikaans weekblad
Een directeur klom van een ladder
en besteeg een andere
Experimentele opera
Lisse
Hillegom
Bloemendaal
Bennebroek
Zandvoort
Heemstede
Haarlemmermeer
10
Gesprek met Zwitserse
componist Sutermeister
Sluiting van nrovinciale
diensten op Zaterdagen
Meer Amerikaanse
steun aan Indochina
Bouw van zeven huizen
lokte langdurig debat uit
„Colliers" verschijnt in een editie anno 1960 met
„nabeschouwingen" over een Derde Wereldoorlog
ZATERDAG 3 NOVEMBER 1951
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Een scène uit „Bad Boy", een film van jeugdcriminaliteit in Cinema Palace.
„Bad boy" („Slechte Jongen") (Cinema
P a 1 a c e). In het genre van „Jongensstad"
zijn al heel wat films gemaakt, voor het
merendeel in Amerikaanse studio's. Het
onderwerp is in zijn sociale betekenis
trouwens belangwekkend genoeg om in
verschillende vormen op het witte doek te
herhalen. „Bad Boy" is een nieuwe versie
van de geschiedenis ener ontspoorde jeugd,
die in een goed-geleide gemeenschap van
ex-boefjes weer op de rails der rechtscha
penheid wordt gerangeerd.
Ditmaal is het geen jongensstad, doch
een jongensboerderij in Amerikaanse stijl,
waar de naastenliefde hoogtij viert en de
conflicten worden bezworen door een tac
tische en liefdevolle leiding. Het funda
ment van deze film is dus niet helemaal
origineel, maar de uitwerking van het ge
geven is wel bizonder nieuw. Het is een
ongelooflijk slechte jongen, die het middel
punt der belangstelling vormt en het zijn
ongelooflijk kwaadaardige dingen die hij
uithaalt. De verfilming van dit onderdeel
is een complete gangster-historie met
overvallen en vechtpartijen, inbraken en
spannende achtervolgingen. Het andere
deel, de morele restauratie, is eveneens
zeer Amerikaans opgevat en zal geen te-
genhang vinden in de methoden van „Pro
Juventute" ten onzent, al heeft deze orga
nisatie zich door middel van collectebus
sen aan de ingang met de strekking van
deze film eens verklaard wat natuurlijk
in het algemeen wel kan worden begrepen.
Dat de humor een groot en de sentimen
taliteit een klein aandeel in deze film heb
ben gekregen, kan men waarderen. Boven
dien kan men genieten van een uitsteken
de typering der hoofdfiguren, vooral van
de jeugdleider, zijn moeilijke pupil en zijn
meesterknecht. J. L.
„Verkeerd aangesloten" (Frans Hals)
Deze fascinerende film laat in de eerste
plaats zien, dat regisseur Anatole Litvak
zijn vak door en door verstaat; de span
ning rond het oorspronkelijke gegeven
wijkt geen moment van het doek. Het ver
haal is daar niet in de eerste plaats debet
aan, want het is gebaseerd op de telefo
nades van een jonge, zieke vrouw, die door
de telefoon in aanraking komt met de
geraffineerde plannen voor een moordaan
slag. Stukje bij beetje wordt dit complot
opgebouwd en de toeschouwer voorgezet
en hij leeft mee met de beklemming die
over de zieke komt, als zij de intrige voor
zich ziet ontrollen. De beklemming van een
hulpeloze zieke, die alleen thuis is en ver
geefs steun zoekt. Barbara Stanwyck heeft
deze vrouwelijke hoofdpersoon het volle
pond gegeven en haar wanhoop, als de
echtgenoot niet op tijd thuis komt en ver
moedelijk zelf ook in de nesten gekomen
is, komt voortreffelijk tot uiting, zodat
deze film, dank zij vooral de beeldende
kracht van de suggestie op een hoog niveau
terecht komt. A. O.
De wolf van Sila (Rembrandt) is een
voortreffelijke Italiaanse film-versie van
een oeroude volks-legende uit Calabrië, een
wild verhaal van laaiende hartstochten en
bloedige „vedetta", zoals er nog vele ver
teld worden in de dorpen van de stille,
woeste „Sila".
Deze geschiedenis, een wonderlijk meng
sel van echt-menselijke tragiek en van
valse romantiek, verhaalt van de wraak
van een dorpsmeisje (Sylvana Mangano)
op de rijke houthandelaar en diens zuster
aan wier trots en angst voor een schan
daal de moeder en de broer van het meisje
ten offer zijn gevallen.
De handeling is uiteraard nogal recht
lijnig, weinig origineel en vrij dramatisch,
maar daar dit typische elementen van der
gelijke volksdrama's zijn, stoort dit aller
minst, te minder omdat regisseur en came
raman tezamen ook de onwezenlijke sfeer
van het half-legendarische voortreffelijk
wisten te verbeelden en vol te houden.
Sterk spel van Sylvana Mangano en de
andere hoofdrolvertolkers maakt deze uit
stekende Italiaanse rolprent het aanzien
overwaard. H. C.
Gun-crazy. (Lux or). Een zeer ver
dienstelijke thriller, die zijn verdienste
overigens niet zozeer ontleent aan de aan
vaardbaarheid van het psychologische ge
geven dat er aan ten grondslag ligt, als
wel aan de knappe en aantrekkelijke ver
wezenlijking ervan. Een jongen, die een
onbedwingbare bezitsdrang naar schietwa
pens heeft, omdat schieten het enige is,
dat hij goed kan en daarom het enige dat
hem zelfvertrouwen kan schenken, wordt
het slachtoffer van zijn eigen schietkunst.
Hij verliest namelijk zijn hart aan een
jonge dame van een kermis, die even snel
is met de pistolen als hij en wordt door
haar zeer tegen zijn zin overgehaald om
zijn en haar talent in dienst te stellen van
de misdaad. En dat gaat tenslotte natuur
lijk scheef.
Dit niet geheel logische verhaal is op
knappe wijze verfilmd. Dat komt ten eer
ste door voortreffelijk spel van Peggy
Cummings en John Dall en ten tweede
door de zeer suggestieve weergave van de
hoogspanning waaronder zij van de ene
beroving tot de andere komen, tot ten
slotte het net om hen dichtgetrokken
wordt. W. L. B.
„Alles wel aan boord" (City). Deze
titel geldt strikt genomen niet voor het
hele verhaal van deze luxe technicolor,
want alles is nu juist niet wel aan boord.
Al is er wel van alles aan boord, onder
meer de band van Xavier Cugat, de „Pied
Pipers" en een paar Hollywood-sterren, die
pinkelen van geestdrift, zoals de pittige
Jane Powell en George Brent. Maar als
alles bovendien wèl aan boord zou zijn dan
ware er immers geen verhaal bij deze aan
trekkelijke show. Dat is gebaseerd op een
liefdesverhouding, die niet klopt en door
een verstekelinge (Jane Powell) in het rei
ne wordt gebracht. Zij plaatst een nieuwe
„hij" in de liaison en dat is toevallig haar
eigen vader (Gorge Brent), de kapitein
van de boot waarop zich dit alles afspeelt.
Deze was juist nog wel zo gebeten op zijn
dochter die haar studie afbrak om mee
te kunnen varen en liet haar vloeren
schrobben en aardappelen schillen. Het
meisje Powell heeft het dus helemaal niet
zo wel aan boord. Tenslotte heeft ze liever
met de „Pied Pipers" dan met gewone pie
pers te doen.
„De zwarte panter". (Spaarne).
Een boeiende geschiedenis met tal van ro
mantische momenten en sensationele ge
beurtenissen. Een piloot verongelukt met
zijn vliegtuig in de Braziliaanse jungle,
waar hij een meisje ontmoet, op wie hij
verliefd wordt. Het meisje vlucht echter,
omdat haar verleden een diep geheim om
sluit dat zij niet wil onthullen. Het twee
tal ontmoet elkaar echter weer in Rio de
Janeiro en daar wordt dat geheim ont
sluierd, niet echter voordat de ene span
nende gebeurtenis na de andere de revue
is gepasseerd.
De tweede film die deze programma-
week in het Spaarne-theater wordt ver
toond, „Ontmoeting in de nacht" is al even
zeer een rolprent die de liefhebbers van
sensatie en romantiek zal bekoren.
Nieuws in de bioscopen
De Haarlemse bioscopen laten deze week
in een uitstekend journaal van Polygoon
allerlei interessante onderwerpen uit bin
nen- en buitenland défileren. Men kan
onder meer zien hoe een walvis per trein
reist, hoe in Beieren een bruiloftsfeest ge
vierd wordt, hoe Schotse doedelzakmedsjes
in Hamburg paradeerden en hoe IJmuider
en Urker vissers uit Oostende vertrokken
naar Argentinië, om daar een nieuw be
staan te vinden.
Een wel zeer geslaagd onderdeel van
het journaal vormt de reportage van een
adembenemende Italiaanse wegwedstrijd
op de fiets die door de geestige commentaar
een kluchtfilm op zich zelf geworden is.
Wellicht herinneren onze lezers zich dat
wij ongeveer een jaar geleden onze in
drukken meedeelden betreffende de opera
„Raskolnikoff" van de Zwitserse componist
Heinrich Sutermeister, gecomponeerd bij
een libretto, dat diens broer Peter Suter
meister schreef naar Dostojewski's roman
„Schuld en Boete". Deze opera was toen
kort te voren te Stockholm, Hamburg,
Miinchen en Milaan opgevoerd. Een groep
jonge kunstenaars, onder leiding van Hans
van Hombergh, had ons in de gelegenheid
gesteld een lezing en een uitvoering in
concertvorm van het werk te horen. Het
heeft ons toen sterk getroffen hoe de com
ponist getracht heeft het probleem „opera"
voor onze tijd op te lossen vooral door de
geestelijke tweespalt van de moderne
mens als een zichtbare en hoorbare werke
lijkheid uit te beelden.
Heinrich Sutermeister vertoeft momen
teel in ons land; hij houdt heden een lezing
te Amsterdam voor het Genootschap van
Nederlandse Componisten en spreekt Za
terdagavond voor de radio via de zender
Hilversum I.
Wij hadden echter het voorrecht de com
ponist reeds Donderdag te ontmoeten ten
huize van de familie Rhodius aan de Wag-
nerkade te Heemstede en aldaar een uurtje
met hem te praten over zijn werk en over
de problemen van de moderne componist
in het algemeen. Wij herkenden in hem
het type van de moderne cosmopoliet. Zijn
muzikale opleiding kreeg hij gedeeltelijk
buiten zijn vaderland, namelijk te Mün-
chen, en te Parijs studeerde hij philologie
onder Courvoisier en musicologie onder
Pirro. In Stockholm beleefde hij zijn eerste
grote succes en in West-Duitsland, alsmede
in Italië kreeg hij vaste voet. Zijn eerste
werk voor het theater werd op een muziek
feest te Zürich uitgevoerd. Dit was een
monodrama, „Niobe", dat door zijn eigen
aardige vorm en bezetting (één zangeres,
koor en ballet) wellicht meer verraste
dan bekoorde. Hoewel Sutermeister zich
ook op ander gebied dan dat der opera be
woog (ik herinner mij dat Aeschbacker te
Amsterdam een pianoconcert van hem
speelde), dankt hij zijn opgang en zijn re
putatie toch vooral aan zijn „Raskolndkoff".
In de gespletenheid van de hoofdfiguur
van dit werk heeft hij de moderne mens
gezien, wanneer deze zijn houvast aan
geestelijke en hoog-menselijke idealen
kwijt raakt. Het muzikale aequivalent
hiervoor heeft hij trachten te vinden in het
combineren van contrasterende muziek
stijlen, voor zoverre er sprake kan zijn van
stijl in deze tijd van versplintering en
stuurloosheid, ook op dit gebied. Vandaar
het aanwenden van twee orkesten in zijn
werk; het normale orkest in de „bak" en
een „moderne band" achter de coulissen.
Het vraagstuk: hoe verhoud ik mij als
kunstenaar tegenover de geest van deze
ontredderde wereld en hoe geef ik er uit
drukking aan, is hetgeen Sutermeister meer
dan ooit bezig houdt. Zijn nieuwste werk,
de opera „Der rote Stiefel" (De rode laars),
waarover hij ons het een en ander mee
deelde, bewijst dat de problemen, die de
„Raskolnikoff" opriepen, hem niet los
laten. Voor deze nieuwe opera schreef Su
termeister zelf het libretto, naar een ro
mantisch sprookje van Hauff, dat echter
slechts de aanleiding werd om van het rijk
der fanatsie uit de moderne geest van ma
terialisme aan de kaak te stelten. Werke-r
lijkheid en fantasie bestrijken in het werk
ieder een eigen toneelplan; het wordt dus
toneel op het toneel ten dele zelfs poppen
spel. Aldus wil Sutermeister ook in „Der
rote Stiefel" aan het publiek de spiegel der
gespletenheid van deze tijd voorhouden.
Of wij een zijner theaterwerken hier wel
eens op de planken zullen zien? Men moet
hier wel een heel groot vraagteken zetten.
Holland kan zich op operagebied vooral
wanneer het moderne experimenten be
treft niet veel permitteren. Jammer ge
noeg. JOS. DE KLERK
De bureaux van de Provinciale Griffie
van Noordholland, de Provinciale Water
staat, de Economisch Technologische
Dienst en de Provinciale Accountants
dienst zullen van 10 November tot en met
26 April op Zaterdag gesloten zijn. Het
Bureau voor de afgifte van Rijbewijzen zal
op deze Zaterdagen alleen geopend zijn
voor spoedeisende gevallen.
Aan de waterkant leert men zijn mannen
broeders kennen. Directeur of vodden
raper, minister of handwerksman, presi
dent-commissaris of jongste bediende, op
de modderige wallekant van een wetering
in een Hollandse polder worden al die
uiterlijke kenmerken van u afgewaaid en
begint ge overnieuw onder aan de ladder,
die voert naar de duizelingwekkende
hoogte van de hengelaar bij de gratie van
Petrus, een kwaliteit, die met de dikte
van uw horlogeketting of de plechtigheid
van uw kuchje niets te doen heeft. Op
zo'n dagje snoeken worden alle maat
schappelijke waardigheden ingetrokken en
herverdeeld. Dan is de man, die met zijn
nerveuze splitcane-stok de natuur diri
geert koning en zij die dat niet kunnen,
zijn het stof waarover die koning schrijdt.
Zodat wij heel erg verlangend waren
naar de visdag met de directeur van een
belangrijk instituut, die al lang op het
programma stond. In het dagelijks leven
begroeten wij hem met eerbied, maar het
kwam ons voor, dat hij in het vissen nog
een onverdunde „groenzoeter" zou wezen,
die wij wel eens even onze schoenen zou
den laten poetsen.
We hadden er een heel best viswatertje
voor uitverkoren. En er ging een heel best
etentje aan vooraf, besproeid met vele
edele dranken, waarvan wij in onze over
moed teveel tot ons namen, omdat wij
opmerkten, dat men aan onze lippen hing
en dat onze verhalen steeds beter werden.
En toch hadden wij beter voorzichtig kun
nen wezen, want de derde van het gezel
schap was de chauffeur van de directeur
en directeuren die met hun chauffeurs
gaan vissen, hebben al héél wat van de
hengelsport begrepen, met name van de
bescheidenheid, die de broeders in Petrus
siert. Wij verhaalden nochtans gevleid
verder, leegden vele glazen en hadden de
volgende dag een bulderende hoofdpijn.
Maar de directeur zei „professor" tegen
ons, bleef bescheiden, vroeg om advies en
was bovendien zo vriendelijk om al met
optuigen enige onhandigheid aan den
dag te leggen en terloops bijna in de plomp
te vallen, zodat wij weer helemaal opfleur
den. Toen gaf hij bovendien nog te kennen
met levend aas te willen vissen, aange
zien hij daarmee de eerste en enige snoek
van zijn leven had gevangen, al had het
drie korte sigaartjes geduurd, voordat de
betrokken haring het visje geslikt had.
Welaan vrienden, het kunstaas, met name
de spinner, ligt altijd voor, maar als het
dan een zonnige herfstdag met een licht
Oostenwindje en kristalhelder water is,
dan kan zo'n levend aas-orthodoxeling
beter een spel patience gaan leggen. En
nu ging het er wel in eerste instantie om
de directeur het snoeken bij te brengen,
maar per slot is het niet raadzaam de leer
ling meer te laten vangen dan de instruc
teur, zodat wij onze mond hielden en hem
lieten begaan. Geri'it de chauffeur viste
ook met levend aas, zelfs met een dikke
gevlochten lijn, zeven drijvers, een ketting
en een dreg en gaf te kennen, dat hij dit
deed, omdat zijn grootvader op die manier
ook wel eens snoek had gevangen. En al
speurden wij in Gerrit dat ondefinieerbare
iets van een hengelaar met talent, wij
meenden toch dat wij weinig te vrezen
hadden, toen onze trouwe Fishkill, licht-
kens geactiveerd door de soepele pols van
de kampioen-castingman, het spinnertje
wegzond en de gouden lijn van twintig
honderdste millimeter zich zachtjes op dat
veelbelovende water vlijdde.
Wij zouden de directeur mitsgaders
chauffeur de broek wel eens opbinden. Tot
over de oren!
En toen onze triomfantelijke voorpret
werd onderbroken door dat lichte snelle
tikje van een even aanbijtende snoek in
een heel mooi poeltje, was er maar één
haarfijne worp nodig om dat wervelend
stukje metaal nog eens voor de muil van
Esox Lucius te laten flirten. En hij sloeg
nog eens, maar dit keer beter en wij sloe
gen ook en de Fishkill zette zijn rug krom
en nummer één lag op het kantje voordat
onze metgezellen hun aasvisjes te water
hadden geprutst. Wij schatten ons snoekje
op twee pond, bekeken hem geringschat
tend en lieten hem toen achteloos weer
zwemmen, zonder er woorden over vuil
te maken.
De mond des directeurs viel open. Een
wereldbeschouwing viel om. Hij hapte naar
lucht en wij veinsden verbaasdheid.
Nog geen minuut later vingen wij een
baars en toen weer een snoek en toen nog
een paar baarzen en wij lieten die allemaal
weer los. Wij begonnen er echt pret in te
krijgen. En inmiddels hadden de beide
heren „hobbel" gekregen, maar de wan
trouwende snoeken lieten los en gingen
een knakje opsteken. Wat wilt ge, met
zulk weer.
En wij spinden maar lustig voort, vin
gen een wat grotere snoek en lieten ons
overreden deze te bewaren. Tenslotte ving
ook Gerrit de chauffeur een haring, zijn
eerste snoek, die na lang meten met een
indrukbare duimstok de maat scheen te
hebben. Wij keken dat snoekje eens in de
ogen, onderkenden jeugdige onervaren
heid en gingen hoofdschuddend heen.
Het begon later wat te minderen, toen
de zon hoger aan de hemel kwam en de
uitgezochte plekjes in deze uitgezochte
polder leverden zelfs op onze uitgezochte
techniek niets meer op. En daar onze hoofd
pijn weer begon te bulderen, gingen wij
een tukje doen. Maar eerst hadden wij de
hengel van de directeur voor het spinnen
omgetuigd, want dat vond hij hét werk,
nu hij het eenmaal had gezien.
Dat had iedereen in zijn plaats gevon
den, zodat wij voorshands in zijn bekering
tot fatsoenlijk vissen niet geloofden. Het
is namelijk niet gebruikelijk om bij de
eerste keer een netje vol te vangen. En
hij modderde dat het een aard had, zo
zagen wij, voordat wij onder zeil gingen.
Hij hield zijn hengel te hoog, gooide als
een koekebakker en deed alles verkeerd,
wat men maar verkeerd kon doen. Maar
men moet een kunstaasvisser-voor-het-
eerst nu eenmaal voorlopig laten betijen
en alles fout laten doen, dus wij zeiden
niets en tukten rustig verder.
Dat hij, toen wij twee uur later wakker
werden, nog steeds stond te werpen en al
had hij niets gevangen, er nog steeds ple
zier in had, verbaasde ons en wij sloegen
hem welwillend gade. Hij modderde on
verdroten voort met de hardnekkigheid
van een muilezel en deed dat nog twee uur
later nog steeds.
Onze welwillendheid steeg daarop tot
respect. De man, die de ganse maatschap
pelijke ladder was afgekomen om de lad
der van Petrus te beklimmen, was twee
treden gevorderd. Maar ja, van vangen
kwam niks meer, daarvoor zaten de om
standigheden teveel tegen en tegen vieren
moesten wij hem met moeite bewegen om
er voor vandaag mee te kappen. Hij teken
de protest aan. Hij wilde tot donker blij
ven spinnen. Hij moest en zou een snoek
vangen. Toen wisten wij, dat daar een
man stond, die de mentaliteit voor het
kunstaasvissen bezat en er nu aan toe was,
om ook de techniek te leren.
Na een lang gerekte roeitocht huistoe,
want hij wilde ieder hoekje nog even pro-
bei-en, legden wij tenslotte aan achter het
dorpshotelletje. En in dat poeltje tussen
de huizen achter het hótel-erf, gingen wij
hem nog even leren werpen. Wij leerden
hem, dat de hengel het werk moet doen,
dat een polsbeweging voldoende is. Wij
leerden hem, dat men eerst terug en dan
pas naar voren moet werpen. Zo van klok-
stand 10 tot 2 en dan naar 10 uur. En dan
de lijn loslaten. Wij leerden hem, dat hij
zijn hengeltop laag moest houden en welke
hoek lijn en top moeten vormen. Wij deden
hem een worp voor, die heel mooi afkwam
en draaiden onze spinner snel in.
Toen deed hij een worp in dat kleine
smerige poeltje, waar de motorolie dik op
het water dreef en mogelijk ook de riolen
in uitkwamen. De worp kwóm goed af en
om het nou helemaal goed te doen, draai
de hij ook zeer correct en langzaam zijn
spinner in.
En toen sprong er alle donders binnen
twee seconden een zes ponds-snoek op. Een
kans van één op duizend in dat poeltje.
Diana had geglimlacht. Na acht uur hard
nekkig smijten werd zijn eei'ste correcte
worp beloond met het majestueus gevoel
van buigend split-cane. De knappe „ligger"
deed zijn best. Hij dook en raamde en
kwam zelfs boven water om met de rate
lende spinner even de klok te luiden.
Met moed, beleid en trouw heeft de
directeur de maar zeer losjes hangende
zesponder geland. Een correcte landing en
een spoidieve landing.
Toen hij in al zijn respectabele lengte
op de kant lag, heeft de directeur ons de
hand geschud en „Dank U" gezegd. En
wij hebben in ootmoed het hoofd gebogen
voor Petrus en Diana en St. Hubertus en
al degenen, die er iets meer te maken kon
den hebben.
Gildebroeders, er staat nu een directeur
van die andere ladder hoog op onze ladder.
Wij wensen hem Petrus Heil.
SPINNER.
De Franse minister van Buitenlandse
Zaken, Schuman, heeft te Rennes in een
toespraak onder meer gezegd:
„In Indo-China hebben wij onze positie
versterkt. Wij hebben de Verenigde Staten
overgehaald ons na lange aarzelingen
te voorzien van wapens en voedsel en zij
zullen waarschijnlijk in de nabije toekomst
nog verder gaan."
Bromfietsersclub opgericht
Donderdagavond kwamen de bromfiets
rijders bijeen in de Nachtegaal. Na enige
bespreking werd besloten tot oprichting van
een onderafdeling van de Motorclub „Bloem
bollenstreek". Tot bestuursleden werden ge
kozen de heren W. F. Fransdonk, H. Cozijn
en J. A. de Ruiter. De eerste propaganda-
tocht zal verreden worden op 27 Nov. a.s.
BURGERLIJKE STAND VAN LISSE
GEBOREN: Nicolaas Bernardus Johannes
Cornelis, z. v. S. v. d. Velde en J. S. H. van
Kampen. Hendricus Leonardus, z. v. C. A.
Elfering en C. P. v. d. Vlugt. Antonius Jozef
Fredericus, z. v. A. P. Punt en M. C. Stoop.
Geertrui, d. v. C. V. Tol en M. Rijerkerk.
Anthonius Gerardus, z. v. H. Semp en A. van
Loon. Hermanus George Maria, z. v. H. van
Dijk en J. C. v. d. Lans.
ONDERTROUWD: N. J. van Lessen en G.
J. M. Th. Hermans. G. C. Th, van Hage en
M. C. J. Ransdorp. H. Bartman en C. E.
Groeneveld. J. Hollander en A. Meijwaard.
J. L. Swaan en E. de Vries.
GETROUWD: Th. A. de Groot en A. H.
Grullemans.
OVERLEDEN: Gerardus van Diest, wedn.
van C. Berkhout, 64 jaar. Dirk Bol, echtgen.
van G. Nachtegaal, 75 jaar.
DOKTERSDIENST
De medische dienst wordt Zondag waar
genomen door dr. F. J. L. M. Haase. Achter
weg 42, tel. 3685.
Orgel Gereformeerde Kerk
Aan het eind van de Dankstond voor het
Gewas op Woensdag 7 November zal door de
Orgelcommissie het geheel gerestaureerde
en met verschillende registers uitgebreide
orgel der Gereformeerde kerk aan de kerke-
raad worden overgedragen. De organist de
heer Cor Kool zal het orgel bespelen.
„Streven tot verbetering"
De Pluimvee- en Konijnenfokkersvereni
ging „Streven tot Verbetering" heeft het
voornemen van 21—23 December een ten
toonstelling te organiseern. De heersende
pseudo-vogelpest maakt dit ten aanzien van
pluimvee moeilijk, maar men heeft een an
dere attractie gevonden in een inzending
kleurkanaries.
Het gemeentebestuur van Hillegom heeft
een fraaie zilveren beker als prijs ter be
schikking gesteld.
Het zilveren jubileum der vereniging zal
op 16 Januari a.s, worden herdacht.
ZONDAGSDIENST
Van Zaterdagmiddag 2 uur tot Maandag
morgen 8 uur wordt de artsendienst van de
doktoren in Bloemendaal-dorp waargenomen
door de arts H. D. G. A. Immink, Bloemen-
daalseweg 126, Bloemendaal, telefoon 23449.
In hetzelfde tijdvak is de dienstdoende
wijkverpleegster zuster Van Loo. Dr. D. Bak
kerlaan 78. Bloemendaal, telefoon 22528.
De apothekersdienst voor Overveen, Bloe
mendaal en Santpoort-station wordt van
hedenavond zes uur tot Zaterdag 10 Novem-
vember verzorgd door de Elswout-apotheek,
Bloemendaalseweg 341, Overveen, telefoon
16760 en de Santpoortse Apotheek, Bloemen-
daalsestraatweg 145, Santpoort-station, tele
foon K 2560 8249.
ZONDAGSDIENST
De Zondagsdienst voor artsen wordt op 4
November waargenomen door dr. G. Man
schot, Rijksstraatweg 18, tel. K. 2502 430.
Winterprogramma
„Touring Zandvoort"
Het bestuur van stichting „Touring
Zandvoort" heeft besloten, zijn winter
activiteit te beperken, om zich in deze
maanden grondig te kunnen voorbereiden
op het zomerseizoen, waarin zijn belang,
rijkste taak ligt: de bevordering van het
vreemdelingenverkeer en de evenementen
op het circuit. Teneinde echter het con
tact met begunstigers en belangstellenden
te handhaven heeft men voor de komende
wintermaanden een aantal filmavonden in
voorbereiding, waarvan de eerste zal plaats
vinden op 15 November in „Zomerlust".
Bridge wedstrijden
De Zandvoortse bridgeclub heeft beslo
ten in dit winterseizoen iedere tweede en
vierde Zaterdag van de maand in hotel
Keur bridge wedstrijden te organiseren om
fraaie prijzen.
De eerste avond is 10 November. De lei
ding zal berusten bij de heer Joh. Fabel
uit Haarlem.
Kleutergymnastiek
De Chr. Sportvereniging „Z.A.C." (Zand-
voort-Aerdenhout-combinatie) is overge
gaan tot oprichting van een gymnastiek-
cursus voor kleuters van 4-6 jaar. De lei
ding berust bij de heer Bolijn.
Gezellige avond voor de oudjes
De heer P. Watei'drinker heeft het voor
nemen, de Zandvoortse oudjes, ter gele
genheid van de opening van „Zomerlust",
een gezellige avond aan te bieden, welke
zal gehouden worden op Dinsdag a.s. Een
Zandvoorts amateur-cabaretgezelschap, on
der leiding van de heer Jos. Dröse, zal deze
bijeenkomst verzorgen.
ZONDAGSDIENSTEN
Op 4 November worden de Zondagsdiens
ten voor artsen waargenomen door dr. A. J.
v. Ravenswaay, Zandvoortselaan 70, tel.
27913 en dr. P. M. v. d. Gugten, Heemsteedse
Dreef 37, tel. 39903.
Wijkverpleging: Zuster P. Mantz, Camp-
laan 17.
Geopende Apotheek: Heemsteedse Apo
theek: Binnenweg 98, tel. 38197; Aerdenhout
Apotheek, Zandvoortselaan 164, tel. 26772.
De raad van de gemeente Haarlemmer
meer kwam Vrijdagmiddag bijeen ter be
handeling van een vele punten tellende
agenda.
Bij de ingekomen stukken was een brief
waarin de heer H. Louwerse (A.R.) om
principiële redenen als lid van de raad be
dankte. De voozitter bracht hem dank voor
de door hem aan de gemeente bewezen
diensten. Voorts was er een brief, waarin
werd medegedeeld dat burgemeester J. T.
Jansonius werd herbenoemd tot burge
meester van Haarlemmermeer. Wethouder
Bos, die de raad van deze herbenoeming
kennis gaf, feliciteerde de burgemeester.
Tot onderwijzer aan de openbare lagere
school III werd benoemd de heer J. Feen-
stra uit Zwanenburg.
Het verstrekken van een geldlening van
f 9000 onder hypotheek aan de Halfwegse
zwemvereniging vond algemeen bijval. De
raadsleden waren unaniem van mening
dat het algemeen belang daarmee wordt
gediend. Levendige debatten ontstonden
toen het voorstel tot het verkopen van een
perceel gemeentegrond te Zwanenburg ter
tafel kwam. Op deze grond zullen zeven
woningen door een particuliere aannemer
worden gebouwd, tegen een verkoopsprijs
van 10.500 per woning, echter onder
voorwaarden dat voor deze bouw de teke
ningen en bijbehorende bescheiden van het
type gemeentewoningen te Nieuw Vennep
gratis worden verstrekt.
De heer De Koning (R.K.) kon zich
niet verenigen met deze gang van zaken.
Hij was van mening dat een particulier
architect ingeschakeld had moeten wor
den. De gemeente behoort volgens hem
geen handel te drijven in bouwtekeningen.
Een particulier-architect zou bovendien
goedkoper zijn geweest.
De heer Bogaard (R.K.) verweet
wethouder Bos dat hij particuliere belan
gen 'verwisselde voor een persoonlijk suc
ces.
De heer C a s s a (C.P.N.) zei voor te
zulen stemmen, hoewel hij het evenals de
heren De Raedt (C.P.N.) en Van de Heu
vel (A.R.) niet met de gang van zaken
eens was. Nood breekt echter wetten.
Wethouder Bos en de voorzitter zetten
uiteen dat elk initiatief van de zijde der
architecten tot op heden ontbrak. De ge
meente heeft geen geld om te bouwen,
zodat elke kans om woningen te krijgen
moet worden aanvaard.
De heer Ar is (V.V.D.) meende dat elk
initiatief dient te worden toegejuicht; als
er maar woningen komen.
Nadat enige sprekers diep op de kwestie
waren ingegaan, werd het voorstel aan
vaard.
Muziekvereniging „Irene"
De jaarlijkse uitvoeringen van het muziek
gezelschap „Irene" zullen ditmaal plaats
vinden in hotel De Gouden Leeuw te Nieuw
Vennep op 10 en op 13 November in „De Rus
tende Jager" te Nieuw Vennep. Door een
amateurgezelschap zal die avonden worden
opgevoerd het toneelspel „Maaike" van
Rosita Peters.
„De Vrouwe Maria"
De R.K. toneelvereniging „De Vrienden
kring" zal op Zondag 11 November in hotel
„De Rustende Jager" te Nieuw Vennep op
voeren het door Arie van der Lugt ge
schreven vissersspel „De Vrouwe Maria".
De gemeentebureaux gesloten
De bureaux van de gemeentediensten zul
len om brandstoffen te sparen des Zaterdags
gesloten zijn. Voor spoedgevallen is de afd.
Bevolking geopend van 9.30 tot 10.30 uur.
DOKTERSDIENSTEN
De doktersdienst in de Haarlemmermeer
is voor Zondag 4 November als volgt ge
regeld: Hoofddorp: dr. Nanninga. Nieuw-
Vennep: dr. v. d. Weg. Halfweg: dr. Hoek
stra.
BURGERLIJKE STAND ZANDVOORT
GEBOREN: Alfred Peter Louis, z. v. P. L-
van der Heijden en W. A. van der Wolde.
Francisca, d. v. L. Determan en A. M. C.
Schaap.
ONDERTROUWD: A. Weber en T. Hen-
sema. W. A. A. C. Martius en J. Switters.
GEHUWD: J. Hoonhout en S. M. Koning.
W. H. Dietz en A. C. Schaap. J. Molenaar en
M. W. Karstens. P. van der Valk en M. P«
Huisinga. C. van Roon en M. S. Bos.
OVERLEDEN: f. Keur, 53 jaar, echtgenoot
(Van onze correspondent ijl Amerika)
Washington, October.
„Colliers", een der meest
gelezen Amerikaanse week
bladen, is met een sensa
tionele aflevering voor de
dag gekomen. Het tijd
schrift doet, alsof het jaar
1960 reeds is bereikt en
schrik niet lezer is het
mogelijk nabeschouwingen
te publiceren over „de der
de wereldoorlog, uitgevoch
ten in de periode van 1952
tot 1954". Een groot aantal
publicisten van naam heeft
aan dit nummer meege
werkt. Robert E. Sherwood,
toneelschrijver en voorma
lig assistent van Franklin
D. Roosevelt, heeft wel de
voornaamste bijdrage ge
leverd. Hij werd geholpen
door mannen en vrouwen
van formaat: Baldwin, mili
tair expert van de New
York Times, de schrijver
Arthur Koestier, professor
Nevins, de toneelschrijver
romancier Priestley, de
journaliste Margaret Hig-
gins en verscheidene ande
ren. Over dit nummer zal
nog veel geschreven en ge
sproken worden en de vraag
dringt zich op: welke reac
ties zal deze publicatie te
weeg brengen in Amerika,
de rest van de vrije wereld
en in landen onder com
munistisch regiem?
Tien maanden geleden is
de redactie van „Colliers"
reeds met de voorbereiding
van dit sensationele num
mer begonnen. Dat was
eind 1950. In Korea ging
het slecht. Een Russische
aanval op Joegoslavië, in
het voorjaar van 1951, leek
tot de mogelijkheden te be-
hoi'en. In die periode moet
het sommigen daarom niet
ondienstig geleken hebben,
het Amerikaanse volk psy
chologisch op een oorlog
voor te bereiden.
Thans, nu dit nummer van
„Colliers" verschenen is,
ziet althans de naaste toe
komst er wat minder drei
gend uit, hoewel de bewa
peningswedloop velen toch
zorgen baart voor de duur
zaamheid van de vrede.
Is deze publicatie dus toch
gerechtvaardigd? Zij zal op
het Amerikaanse volk voor
al indruk maken door de
sensationele inhoud: aan
grijpende reportages van
de strijd,luchtfoto's in kleu
ren van Moskou en Wash
ington, beide getroffen door
een atoombom en zonnige
toekomstbeelden van de
overwinning der verenigde
naties tot slotHet ge
lukkige slot zal voor de
eenvoudigen van geest stel
lig bemoedigend zijn, ook al
is de titel van deze afle
vering de Amerikanen uit
het hart gegrepen: „de oor
log, die wij niet wensen".
Conclusie: voornamelijk
sensatie, doch daarnaast
toch ook: psychologische
voorbereiding op een toe
komst, die men niet wenst,
maar die daarom toch aan
kan breken, zeker wanneer
de Russen, zoals hier is be
schreven, tot een aanval
zouden overgaan.
„Dit nummer wil een be
roep doen op het redelijk
verstand van Stalin", zo be
toogt de redactie van „Col
liers". Het zou mij echter
verbazen, wanneer de Rus
sische machthebber naar
aanleiding van deze publi
catie het ijzeren gordijn
omhoog ging hijsen. Eerder
lijkt het waarschijnlijk, dat
Wysjinski te Parijs met dit
blad gaat zwaaien op het
spreekgestoelte van de UNO
als bewijs voor zijn vaak
herhaalde betichtingen om
trent „Amerikaanse oor-
logs-voorbereiding".
Wat zal de reactie in West-
Europa zijn? Sensatie wordt
in de oude wereld minder
gewaardeerd dan in de
nieuwe, en deze toekomst
fantasie zal in Europa dan
ook wel meer kriegeligheid
dan bijval uitlokken.
Velen zullen menen, dat
„Colliers" er beter aan
had gedaan, zijn lezers
de klemmende vraag voor
te leggen: hoe kunnen wij,
in de machtspositie, die wij
van onze huidige inspan
ning verwachten, een ver
mindering bereiken van de
internationale spanningen?
Dat is de vraag, waarvoor
de Westerse wereld zich
thans gesteld ziet.
