m u ur|3 Wij zijn in Paramaribo Q Zie Boven Q ||pr Proef W de goudgele Virginia „Alberto Dodero", pronkjuweel der Argentijnen, passeerde IJmuiden Samenbundeling van industriële krachten Weigering van een verblijfsvergunning Het ontslag van de Haagse politiechef De Maan in conjunctie met Jupiter: £f> M&P DONDERDAG 8 NOVEMBER 19 51 HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT Plan dat veel arbeid, tijd en geld bedoelt te sparen Iets wat U bijzonder welkom is! Weinig vleiend rapport over de politie-organisatie De overneming van de aandelen A.K.U. Wn de planeet die Galileï eens een proces aandeed Spel en ernst Bij Centrale Volksbank 40.000 verduisterd Moppen en Kerstbanket Twintig mille bij P.T.T. in Deventer ontvreemd HONDENWEER!! Agenda voor Haarlem geniet van die volle smaak Het welgeschapen zusterschip van de Argentijnse „Maipu", die Zondag in de Duitse Bocht door de „General M. L. Hersey" werd overvaren, heeft zich Woensdagmiddag voorzichtig in de grote iJmuider sluis gewaagd. Omstreeks half vier arriveerde dit 11.200 ton grote motor schip de „Alberto Dodero", dat evenals de „Maipu" door „De Schelde" in Vlis- singen voor Argentijnse rekening gebouwd werd, tussen de pieren en, getrokken door de „Winston Churchill", lag de grijs met groene geweldenaar korte tijd later veilig „om de Noord" in de grote sluis. De eerste reis van deze sierlijke boot, wier lijnen doen denken aan die van een luxe-jacht, gaat naar Hamburg, zodat het tweede schip uit deze klasse binnen enkele dagen het graf van de voorganger passeert. De afmetingen van de „Alberto Dodero" zijn precies dezelfde als die van de „Maipu" en ook in uiterlijke details komen de beide schepen met elkaar overeen. Het Argentijnse schip is gistermiddag doorgevaren naar Amsterdam en het trok onderweg uiteraard de nodige belangstel ling. Een Eindhovense ingenieur heeft een plan ontwikkeld tot coördinatie van in dustriële capaciteit, aan de uitvoering waarvan reeds diverse industrieën hun medewerking hebben toegezegd. Het is de bedoeling van deze ingenieur een coöperatieve organisatie in het leven te roepen. Leden hiervan zullen vertrouwe lijk kunnen opgeven, wanneer zij door te veel werk overbelast dreigen te worden of door een tijdelijke teruggang bijvoorbeeld enige machines zullen moeten stil zetten. Het coöperatieve tecbnisch-economische bureau, dat wordt opgericht, zoekt dan uit welke producent een ander kan bijspringen. Het legt contact tussen die bedrijven, waar na de partijen dienen uit te maken of zij met elkaar in zee gaan of niet. De waarde van een dergelijke bemiddeling is volgens de initiatiefnemer gelegen in het feit, dat thans met zoeken naar hulp bij productie veel arbeid, tijd én geld verloren gaan. Bovendien stelt de ontwerper, zich voor, dat bemiddeling zou kunnen worden ver leend hij de spreiding van surplussen aan grondstoffen en van afvallen, waardoor regelmatiger productie en besparing zou den kunnen worden bewerkstelligd. Regel matiger productie zou ook regelmatiger werkgelegenheid scheppen. Daarnaast zou coördinatie van productie tevens kunnen leiden tot vermindering van investeringen. Indien immers een industrie voor een be paalde order of een onderdeel daarvan een bijzondere machine nodig heeft, waarvoor in een later stadium geen werk is, dan betekent het aanschaffen van zo'n machine een verlies. Indien echter via het gezamen lijke bemiddelingsbureau een overeen komst tot stand komt, waardoor öf werk wordt ondergebracht, öf een machine wordt overgenomen, dan wordt een belangrijke besparing bereikt. ADVERTENTIE Op 15 November viert mr. F. G. J. M. Teulings, plaatsvervangend premier en minister zonder portefeuille, zijn zestigste verjaardag. Een portret van de minister, gemaakt door de Waalivijkse schilder Theo van Delft. Het Tweede Kamerlid Stokvis (C.P.N.) heeft aan de minister van Justitie schrif telijk de volgende vragen gesteld: 1. Is het juist, dat aan een 38-jarige in woner van Jutphaas, die reeds ten minste 26 jaren in Nederland verblijft, zich steecis als Nederlander heeft gedragen en van overheidswege ook steeds als zodanig is be schouwd, doch omtrent wiens nationaliteit sedert enige tijd onzekerheid is gerezen, een verblijfsvergunning, althans vergun ning tot verder verblijf hier te lande, is geweigerd? 2. Kan de minister bij bevestigende be antwoording van de vorige vraag mede delen, op welke gronden de gemelde wei gering berust? 3. Kan de minister mededelen of inder daad vaststaat, dat de bedoelde persoon geen Nederlander is? 4. Is de minister bereid om, indien mocht vaststaan, dat betrokkene geen Ne derlander is, te bevorderen, dat aan hem op zo kort mogelijke termijn een verblijfs vergunning wordt verstrekt? Juist deze weken vóór Sin terklaas moet U ervoor zorgen, dat U het Snoepje van de Week krijgt. U kunt immers best wat extra snoepgoed gebruiken om de schoentjes te vullen voor weinig geld! En dan nóg wat. er zijn bij het Snoepje verpakt aller aardigste kaarten met ver rassend geïllustreerde Sin lerklaasliedjes. Zo kunt U 4 kaarten met acht liedjes in Uw bezit krijgen. De Gruyter's Snoepje van de Week kost ook n u nog slechts 10 cent U krijgt het elke keer als U 4 gul den aan De Gruyter arti kelen besteedt Dat gaat vlug genoegbedenk maar eens wat U per week alleen al aan margarine uitgeeft! Omtrent het geruchtmakende eervol ontslag van de hoofdcommissaris van poli tie in Den Haag, de heer G. W. Valken, vernemen wij, dat een rapport, uitgebracht door het registratuurbureau van de Ver eniging van Nederlandse Gemeenten aan de burgemeester van Den Haag, van grote betekenis zou zijn geweest bij het genoem de besluit. Dit rapport, dat werd samengesteld naar aanleiding van een onderzoek van onge veer een jaar, bevat een weinig vleiend oordeel over het administratief apparaat van het Haagse politiecorps. Een dergelijk onderzoek is het eerst ter sprake gekomen op 15 Mei 1950 en de heer Valken toonde zich toen weinig enthousiast voor dit voor nemen. Hij was van oordeel, dat de hier aan verbonden kosten, ten bedrage van 7500.beter voor een ander doel. kon den worden gebruikt. Hij heeft dat ook aan de burgemeester meegedeeld. Desondanks vervoegden zich tien dagen later enkele ambtenaren van het registratuur-bureau van de Vereniging van Nederlandse gemeenten op het hoofd commissariaat. Zij hadden een schriftelijke opdracht van het gemeentebestuur, welis waar niet ondertekend door burgemeester Schokking, doch door wethouder Dresmé, die toen bij ontstentenis van wethouder Feber als loco-burgemeester optrad. Het misnoegen van de heer Valken over deze gang van zaken was zo groot, dat het tot een ernstige woordenwisseling is gekomen tussen hem en de directeur van het regis tratuur-bureau. Het onderzoek is echter doorgegaan en enkele maanden geleden geëindigd. In het in September aan de burgemeester uitge bracht rapport wordt de administratie, zo als deze bij het Haagse politiecorps geldt, ouderwets en inefficiënt genoemd. Er werd op een doelmatiger inrichting aange drongen. Dit zou natuurlijk een wijziging in bepaalde diensten te weeg brengen. Reeds eerder had de burgemeester aange drongen op bepaalde interne reorganisa ties. Hieraan zou slechts schoorvoetend door de corpsleiding gevolg zijn gegeven. De wrijving tussen de hoofdcommissaris en burgemeester Schokking, waarvan in gewijden niet onkundig bleven, zou de laatste er tenslotte toe hebben bewogen de minister van Binnenlandse Zaken te ver zoeken de heer Valken eervol te ontslaan. Aan de hoofdcommissaris zou de mogelijk heid zijn geboden om zelf ontslag te vra gen, hetgeen door hem is geweigerd. In bevoegde kringen acht men het geenszins onmogelijk, dat het ontslag van de heer Valken meer interne reorganisaties tenge volge zal hebben. ADVERTENTIE In aansluiting op ons bericht van Woens dag, dat als uitvloeisel van de overname van een pakket aandelen AKU van de Staat der Nederlanden een aanbod aan aandeelhouders zal worden gedaan, ver neemt het ANP nader dat het de bedoeling is binnenkort door een bankensyndicaat, onder leiding van de Nederlandse Handel Maatschappij N.V. de aandeelhouders AKU aan te bieden nominaal ƒ20.000.000 gewone aandelen AKU, in de verhouding van 1 3 tegen een koers van 132)4 procent, recht gevend op het halve dividend over 1951. In het raam van deze hele transactie zal tevens door de AKU een 4'A procents, converteerbare obligatielening worden uit gegeven. richtingen en men moet daar niet te gering over denken, want een verzengende zon staat loodrecht boven de stad en in lang niet alle straten zijn bomen, terwijl de palmen nauwelijks enige schaduw bieden. De charme van deze stad ligt, zoals bekend, in de bonte verscheidenheid van rassen die hier leven, maar ook voor een niet gering deel in de kleur. De huizen, bijna alle van hout, zijn over het algemeen vrij verveloos, zij hebben een schimmige, zilverige kleur met zacht rode of groene blinden en daken, soms grillig gebouwd met hoge stoepen, galerijen en dakvensters. Men kan het eigenlijk geen architectuur noemen en dat is er de charme van, want ze zien er niet zo „ontworpen" en blauwdruk-achtig uit. De kleur van deze huizen, met de palmen, de prachtige mahoniebomën in de tropische zon, heeft een bijzondere schoonheid. Rond het gouvernementsplein groeperen OOK de sterrenhemel kent gezichtsbedrog: Zaterdagavond (10 No vember) krijgt de maan een zeer heldere begelei der naast zich. In schijn staan namelijk de maan en deze begeleider - de planeet Jupiter - vlak bij elkaar; in werkelijkheid is hun verschil in af stand tot de aarde even groot als het verschil in tijd tussen zeven kwar tier en één seconde. Toch heeft dit gezichts bedrog een officieel tintje gekregen in het woord „conjunctie" dat de sterrenkunde hier voor gebruikt. Conjunc tie van twee hemel lichamen betekent dat zij zich in dezelfde he- melmeridiaan bevinden. De astronomie heeft namelijk de hemel ver deeld met behulp van een aantal denkbeeldige lijnen, op soortgelijke wijze als de lengte- en breedtegraden dienen voor plaatsbepaling op ae aardbol. Maar om trent de onderlinge af stand van twee zulke hemellichamen garan deert het woord con junctie niets. De maan staat gemid deld 384.000 kilometer van ons af, Jupiter op dit moment ruim zes honderd millioen. Die afstand is veranderlijk, ten eerste doordat de ba nen die de aarde en Ju piter om de zon be schrijven geen cirkels zijn maar ellipsen, ten tweede doordat deze planeten zich niet gedra gen als twee knopen in een touw dat rond slingert: hun snelheden verschillen. Onze om loop om de zon duurt 365 y, dag - die van Ju piter elf jaar en 315 da gen. De ligging van die banen en het verschil in baansnelheid veroorza ken dat Jupiter nu eens zeer goed zichtbaar is, zoals de laatste maan den, dan weer totaal uit ons gezicht verdwijnt. Over een half jaar bij voorbeeld staat deze planeet aan de daghe- mel; dan maakt het zon licht haar voor ons on zichtbaar. In vrijwel elk boek over sterrenkunde kan men lezen dat er elf ma nen om Jupiter draaien; een kort geleden door dr. Nicholson van de M ount-Wilson-sterren- wacht in Californië ge dane waarneming bracht echter een object aan het licht dat met vrij grote waarschijnlijkheid is te beschouwen als Ju- piters twaalfde maan. Vier van Jupiters manen zijn reeds door een kij ker te zien (de andere zijn veel te klein). Die vier heldere manen draaien in vergelijking jnet onze maan vrij snel om hun planeet, zodat men na een paar uur al duidelijk verschil con stateert in hun onder linge groepering. Deze vier bezorgden Galileï in 1610 zijn moeilijkhe den met de kerkelijke autoriteiten: de Italiaan se sterrenkundige zag in dat jaar met eigen ogen (door een zelfgebouwde kijker) dat ook andere lichamen dan de aarde middelpunt van een draaiende beweging konden zijn - ketterij, volgens de leer van die dagen, hetgeen hem dan ook het proces op de hals haalde waarin hij openlijk zijn dwaal leermoest herroepen en erkennen dat de aar de (stilstaand) middel punt van het heelal zou zijn. Naderhand moet hij zijn bekende „En toch beweegt zij zich" heb ben gemompeld. Jupiter zelf ziet er als woonoord voor ons wei nig aantrekkelijk uit. Ami de oppervlakte van deze r e u z e n planeet (middellijn bijna twaalf keer die van de aarde) heersen temperaturen van 130 graden onder nul en minder. Een snelle aswenteling is oorzaak dat de zon er per etmaal - dat nog geen tien uur duurt - maar enkele uren schijnt en dan nog is zij een bolletje, vijf maal zo klein als wij haar van de aarde af zien. Zelfs op Jupiters middaguur is het er niet lichter dan bij ons tijdens de sche mering. De oppervlakte van Jupiter moeten ivij ons waarschijnlijk voor stellen als bestaande uit lava-ijs, met hier en daar meren van vloei bare ammoniak. Leven, in de vorm waarin wij dat op aarde kennen, is er zeker niet mogelijk. Vrijdag, Zaterdag en Zondag is het de tijd van de Leoniden: meteo ren die voor het oog hun oorsprong vinden in het sterrenbeeld de Leeuw (Leo). Het is een me teorenzwerm, zo dicht, dat die in het verleden wel eens het zeldzaam mooie schouwspel van een sterrenregente zien gaf. Dat. is nu voorgoed afgelopen: de beide grote planeten Ju piter en Saturnus heb ben door hun sterke aantrekkingskracht de baan van deze zwerm zo gewijzigd dat het gros der Leoniden zich niet meer in de buurt van de aarde vertoont. Men zal in de genoemde nachten nog slechts nu en dan wellicht zulk een „verschietende" ster zien. G. v. W. zich de regeringsgebouwen, op een enkele uitzondering na van hout en, evenals de grote synagoge en een paar protestantse kerkjes, van een fraaie strakke architec tuur. Maar het volksleven speelt zich af bij de rivier, die breed en troebel van bruine slik voorbij stroomt. Men voelt het oerwoud zeer nabij, niet zelden vertonen zich in een kreek aan de buitenkant kaaimannen! Wij gevoelen ons in een junglestad, met hier en daar moderne allures, want men staat in een warenhuis braaf in de rij voor de kassa, achter de brede bruine rug van een bos neger en men heeft alle tijd zijn gecompli ceerde coiffure van vlechtjes te bestuderen. Die bosnegers zullen we nog in hun dorpen bezoeken, we zien ze hier in de stad in ganzenpas door de straten gaan. Ze zijn verplicht aan hun lendendoek nog een kle dingstuk toe te voegen eer zij de stad bin nengaan en werpen een of andere bont ge kleurde doek om, die hen zeer goed, of trekken een broek aan die hen in het geheel niet staat. De Koto-Missies (Koto rok, missie vrouw) wandelen niet ongelijk aan reusachtige theemutsen langzaam voort, meestal een zware mand met koop waar op het hoofd. Men zegt dat de opvul sels onder hun kleren oorspronkelijk be stemd waren om de zweepslagen van haar meesters enigszins af te dempen. Wij flaneren gaarne over de markt, 's morgens vroeg, tussen Creolen, Javanen, Chinezen, Hindoestanen, Siriërs en bos negers. Wij kijken ons moede aan al deze mensen. Opvallend is dat er bijna niet ge bedeld wordt, niemand maakt' het ons las tig en ik moet er niet aan denken wat deze mensen zouden ondervinden wanneer ze zich, zo gekleed, zouden wagen in een zekere stad in eön zeker beschaafd land. Natuurlijk zien we ook blanken, maar, misschien uit hoofde van ons rasgenoot schap, zijn wij hier niet zo van hen onder de indruk. Wij zijn hier ook een beetje omdat wij de blanken hartelijk moede zijn. Vooral die ene, elke ochtend in de spiegel, die kunnen we nergens kwijt raken. Overi gens, zo wij al in het stadsbeeld geen be hoefte aan hen hebben, wij mogen geen kwaad van hen spreken, want over het algemeen zijn zij zeer gastvrij en vriende lijk voor ons. Nee, de grote vijand is de radio, die uit alle huizen schettert en knettert van 's morgens zes uur af. Een beetje prettig is het wel dat er voornamelijk Hindoestaanse filmmuziek uitgezonden wordt. Het blijft nog enigszins in de atmosfeer. Men beweegt zich in deze hitte langzaam voort, de heupwiegende Javaanse vrouwen, de slanke Hindoestanen blootsvoets in het stof naast hun ezelwagens, waarop roerloos hun vrouwen zitten, de bruine armen met veel banden versierd Antoinette beziet dit alles van onder haar parasolletje en ik vertoon mij in het openbaar met een helm hoed, maar niemand schijnt het gekke er van in te zien, ofschoon de Creolen goed lachs genoeg zijn. De meisjes en jonge vrouwen kunnen er soms roerend-potsier- lijk uitzien met een hoedje achter op het kroeshaar, het kleine koopje met de voor uitgestoken lippen op een lange rechte hals, tegelijk uitdagend en kinderlijk. Wij zien dit alles wel, maar wij zien het aan ons voorbij trekken als iets wat geheel buiten ons staat. Wij weten weinig of niets van wat hier allemaal achter leeft en wij maken ons in het geheel geen illusie dat wij er iets van zullen begrijpen, maar wij weten wel zeker dat wij er veel aan be leven en aan zullen beleven, want wij zul len ook het oerwoud zien en de rivieren bevaren, met de bosnegers en de Hindoe stanen spreken, de plantages zien en de rijstvelden. Wij verwonderen ons, behalve over dit alles, bijna nog het meest daar over, dat wij gewoon ons tot dichtbij gele gen genoegens te wenden, zoveel dingen zien en meemaken die meestal alleen zeer flinke en ondernemende lieden te zien krij gen die er zich meestal helemaal niet over verwonderen! MARI ANDRIESSEN. De centrale directie van de Centrale Volksbank N.V. te Utrecht ontdekte in het begin van dit jaar enige onregelmatigheden in de administratie van het toenmalige kantoor Limburg. Een onderzoek bracht een groot aantal vervalsingen in de boek houding aan het licht. De vervalsing bleek van grote omvang te zijn en nadat de poli tie te Maastricht in de arm genomen was werd de boekhouder-kassier F. L. aange houden. Enkele dagen later werd ook de reeds eerder ontslagen directeur van het bijkantoor L. G. uit Meerssen gearresteerd. De verduisteringen bedragen ongeveer 40.000. Het politieonderzoek in deze zaak wordt nog steeds voortgezet omdat het niet uitgesloten geacht mag worden dat nog anderen bij de vervalsing betrokken zijn. De spaarders van deze instelling zullen, naar van de zijde der bank is meegedeeld, geen schade van het tekort ondervinden. NEDERLANDSE MILITAIREN GAAN IN BELGIë OEFENEN De laatste drie bataljons, die dit jaar zijn opgeroepen voor herhalingsoefeningen en deze afsluiten met driedaagse manoeuvres te velde, zullen gedeeltelijk op 13 en 14 November een aanval doen op Belgische stellingen in de streek van Leopoldsburg. Het zesde liniebataljon en een detachement van de Belgische seintroepen hebben tot taak de aanval af te weren. Enkele van de duizenden collectanten, die Zaterdag, op „Klaproosdag", een beroep op de bevolking doen. Van de ingezamelde gelden moet het Nederlandse Oorlogsgra ven Comité in staat worden gesteld namens het Nederlandse volk gastvrijheid te ver lenen aan de nabestaanden van 30.000 ge allieerde militairen, die hier hun laatste rustplaats vonden. Deze soldaten stierven voor onze vrijheid, vér van hiin vaderland. De beste manier om onze dankbaarheid voor hun offer te tonen is, de naaste familie der gesneuvelden de gelegenheid te bieden, het graf van hun doden te bezoeken. Het is plezierig als onze buurman zijn benen eens onder onze tafel komt steken, hij is er een die gezellig vertellen kan. Nu klettert de herfstregen tegen de ruiten en onze buurman weet die natte vlagen in zijn verhalen te pas te brengen, zoals ze op het toneel donder en bliksem precies op tijd ge bruiken. Bij elke kletterende scheut tegen de ruiten zwijgt hij even met een peinzende trek aan zijn pijp. Manouvres, zegt hij, die krijgen we van daag aan de dag meer dan genoeg, dunkt mij. Het bevalt mij niet zozeer, de ene manoeuvre na de andere. Ik heb mijn be komst van het gespeel met losse flodders en lege kardoezen, met blauwe en witte partijen tegen elkander, met rookbommen en veldkeukens en wat er al meer bij komt kijken. Ik heb ondervonden dat het een gevaar lijk spel is, en ik houd er niet van. Want ik heb er eens mijn beste vriend bij ver loren. Ja ja, dat zal ik eens vertellen, ge zult dan begrijpen hoe gevaarlijk manoeuvres kunnen zijn. Het was in mijn jonge tijd, zoals ge ver staat. Ik was als infanterist in zo'n echte ouderwetse manoeuvre verzeild geraakt, dat was nodig om als volleerd soldaat te kunnen afzwaaien. Wij liepen toen nog met onze kuiten in banderollen, en onze jasjes hadden een slip vanachter, die bij het lopen openwipte gelijk die van een deftig jacquet. Wij sjouwden wat zware tierlantijnen mee op onze rug, daar werd van verteld dat ge er in oorlogstijd echt mee zoudt kunnen schieten. En wij hadden om onze kepi een witte doek, dat betekende dat wij de vijand van de blauwen waren. Ik kreeg op een warme namiddag een baantje om van te watertanden, op wacht staan bij een bruggetje om te zien of er blauwen zouden overkomen. Ik sta daar met mijn witte doek in top wat over de brugleuning te hangen en de dagen te tellen, die ik nog wachten moest om mijn benen weer in een burgermans- broek te kunnen schieten. Het was een manoeuvre van geen betekenis, het ging allemaal zo rustig als een beevaart in Juli. Daar tikt iemand op mijn schouder, ik spring recht en denk dat het de sergeant van de wacht zal zijn, maar ik zie een groot rood hoofd onder een kepi als een hondehok, en om dat hondehok een blauwe doek, het gehate teken van de doemwaar dige vijand. Ik zal mijn ge weer grijpen en _,val dood" roe pen, zoals dat in het groot was afgespro ken, maar dan zie ik dat het rode hoofd aan mijn beste vriend Sporre behoort. Sporre, die ook in dienst is en door middel van een andere compagnie de gelederen van de vijand heeft gekozen. Wie we daar hebben, grijnst Sporre, dat ik u daar net moet tegen komen. Manoeu vres of niet, maar wij horen bij elkander. We laten de oorlog op het dak gaan zitten en we zullen samen een fikse schuimende pot Dommelse bruine drinken tegen de warmte. Want dat geloer achter bosjes hangt me de keel uit, en wij zien elkander ook elke dag niet. Dat doen we net niet, zeg ik, blauw of wit, Dommelse bruine spant de kroon. Kom, steek uw geweer op en zeg waar we dat feestelijke nat krijgen kunnen op dit gloeiende slagveld. Ik weet het, zegt Sporre gedurig lachend, ik weet het en ge hoeft maar mee te komen. Zie, daar boft ge bij dat ik u getroffen heb. Ik hoef maar mee te komen, jaja. Ik doe dat en hij leidt mij met een trots en genie pig lachje in de armen van zijn kapitein, die een pet draagt zo blauw als de hemel. Sporre meldt zich met één krijgs gevangene, zegt hij met een hoge borst. Naderhand heeft hij er nog de strepen voor gekregen. Er komt een kletterbui tegen de ruiten en buurman trekt zwijgend aan zijn pijp. Dan zegt hij: Zo heb ik mijn vriend verloren. Het was de schuld van de manoeuvres, ge hebt het gehoord. Maar ge kunt er wat van leren. Er zijn al te veel mensen als Sporre. Zij kunnen zich in het spel niet hoeden voor de verlokking van de ernst, die er hand in hand mee gaat. En als het nog eens ernst worden zal, zullen we dat te danken hebben aan een of andere Sporre, ergens op de wereld. J. L. In broodbakkerijen mag, onder bepaalde voorwaarden, de voorarbeid op Woensdag 5 December twee uur vroeger beginnen, op Maandag 24 December vijf uur vroeger (maar niet voor middernacht) en op Maandag 31 December drie uur vroeger dan normaal. Op 27 December en Januari mag één persoon te middernacht beginnen met ovenstoken. Bakkersgezellen mogen op Woensdag 5 December ten hoog ste tien uur en op 24 en 31 December ten hoogste dertien uur werken. De 42-jarige J. F. W., houder van een agentschap van de P.T.T., aan de Kazerne straat te Deventer, die tevens een sigaren- handel dreef, is op verdenking van ver duistering van ongeveer f 20.000 gear resteerd. De fraude, begaan met girobil jetten, loopt vermoedelijk over de jaren 1949, 1950 en 1951. De verdachte wordt Donderdag voor de justitie te Zwolle geleid. AUTO IN HET WATER BESTUURDER VERDRONKEN Door tot nu toe onbekende oorzaak is Woensdagmiddag in Franeker een auto, bestuurd door een bewoner van Zwaag- westeiirde, door de ijzeren leuning van een brug gereden en te water geraakt. Toen de wagen op het droge was gebracht ble ken de levensgeesten van de bestuurder reeds te zijn geweken. ADVERTENTIE Neem maatregelen tegei> verkoudheid en griep, dio U onverwacht kunnen overvallen. Neem eerv buisje Aspirin met da oranjeband in huis. Aspirin methetBayer-krui» bevrijdt U van deze najaarsongemakken. DONDERDAG 8 NOVEMBER Gebouw Sint Bavo: Haarlems Kunst Ge meenschap Franse filmavond, 8.15 uur. Nuts- gebouw, Lange Veerstraat 16, Spiritistische Studiekring „De Tempel", 8 uur. Rembrandt: „De wolf van Sila", 18 j„ 7 en 9.15 uur. Palace: ,,'n Slechte jongen", 14 j„ 7 en 9.15 uur. Luxor: „Guncrazy", 18 j., 7 en 9.15 uur. City: „Alles wel aan boord", alle leeft., 7 en 9.15 uur: Spaarne: „De zwarte panter", 18 j., 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Verkeerd aange sloten", 18 j„ 7 en 9.15 uur. VRIJDAG 9 NOVEMBER Concertgebouw: Liederenavond Jo Vin cent, 8 uur. Rembrandt. Palace en Luxor: 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: 2.30, 7 en 9.15 uur. City: 2.15, 4.30, 7 en 9.15 uur. Spaarne: 2.30, 7 en 9.15 uur. (Nieuw pro gramma)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1951 | | pagina 5