SAHOSTOL
De bouwstop is in het bijzonder
voor Zandvoort funest
SCHINDELER
-Clowntje Riek
„Vlucht voor
Marion"
IJmuidense
staking afgelopen
De economische positie
van Nederland
M. Hoogendijk
Meningsverschil rond
afschaffing bietenpeil
DONDERDAG 15 NOVEMBER 195]
H'AARLEMS DAGBLAD
- OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
4
[BROCADE SJ
Het woningprobleem lijkt
onoplosbaar te worden
nOWBOHfcOHS
Smafa? Goectffe/pen Goed!
Burgerlijke stand
van Haarlem
Geen bui kan U deren
De vloot vaart weer
De Kweekschool voor
kleuteronderwijzer essen
Een kijkje op de Haarlemse school
Verslag over tweede
kwartaal van 1951
Voor de kinderen
De filmkeuring
en „Le Corbeau"
WEG HET DIE AFVALSTOFFEN DIE
UW INGEWANDEN VERSTOPPEN
Zuiderzee-werken
FEUILLETON
(dooi JOS LODEWIJKS)
ADVERTENTIE
Flacon ei. 200 flr. f 1.95
LhCMt (BROCADES) Famihimpakkmg3?g
„Wij zitten met onze handen in het haar"
zo verklaarde de heer J. F. Erdsieck,
directeur van het bureau Huisvesting te
Zandvoort, „omdat we er geen gat meer
in zien, hoe we alle problemen moeten op
lossen.'"
In het onderhoud, dat we met deze
ambtenaar hadden, werd ons duidelijk, hoe
moeilijk het woningprobleem speciaal voor
Zandvoort is. Immers aan Zandvoort 7e
op de lijst der meest door de oorlog geteis
terde gemeenten werden door de mas
sale afbraak ruim 800 woonhuizen ontno
men. Bovendien worden ook nog door het
speciale karakter van Zandvoort als bad
plaats de huisvestingsproblemen extra be
moeilijkt. Het bureau Huisvesting dient
rekening te houden met de „zomerver-
huur", die moet blijven bestaan, om Zand
voort als badplaats te handhaven, hetgeen
meebrengt, dat in vele gezinnen geen in
woning kan plaats hebben, omdat de zoge
naamde „badgasten-industrie" hierdoor in
gevaar zou komen.
In de laatste jaren, toen per jaar door
nieuwbouw gemiddeld 50 woningen be
schikbaar kwamen, kon het bureau Huis
vesting nog met succes werken; thans, nu
tengevolge van de bouwstop bijna niet
ADVERTENTIE
MÉDICiNAAL TOEBEREID MET
INGREDIËNTEN VAN VICKS VAPORUB
HAARLEM. 14 November 1951
ONDERTROUWD: 14 Nov.. R. Willems en
E. Spoelstra; A. J. J. Amama en M. I. Wijnen;
L, A. Feije en C. C. Meinders; C. H. Dirks
ei. H. D. M. Nijboer; L. L. van der Valk en
P. J. M. Reeuwijk;. C. D. van Soest en C. P.
M. Brasser; M. J. van der Steen en E. Brou
wer; A. Rozenveld en M. van Zeggeren; J.
van Strijen en H. Kiekens; J. Lageweg en M.
J. Lnings: H. Velden en C. A. M. van
Kordelaar; J. M. Jacobs en P. M. van der
Staaij; A. Post en S. van der Meer; P. J.
Lestarde en T. Aarts; J. J. Peskens en M. C.
E. Janssen; J. M. van Esch en P. Fennis: A
A. P. Joppe en A. M. Neuteboom; G. Elfe
rink en L. Hout; S. A. van der Landen en J.
M. Puts; J. Mantel en A. Koopmans: W. van
Zeggeren en E. C. Stui; D. Zwaneveld en M.
Theel; A. de Boer en C. G. M. Rijkes; J. J.
Wassenaar en P. Rijkers; J. N. de Wit en G.
L. Eschauzier.
GEHUWD: 14 Nov., H. Mus en N. Bot; C.
J. Schoen en D. J. M. Suijkerland: A. M. den
Braber en K. van Eeken; P. Mulders en G.
J. van der Drift,; P. Brouwer en J. A. Flip-
sen; A. Klooster en C. Rijff; H. W. J. den
Engelse en C. A. Hoffman; P. Verhoeven en
M. J. W. Vergers: G. C. Andrée en G. J. Hirs;
R. G. Dirks en M.'J. Diender; A. A. de Jong
en J. B. Zwiers; G. van Veen en S. Engel; J.
A. de Graaf en C. Goeman; A. I. Schulte en
S. M. Fokker.
BEVALLEN van een zoon: 13 Nov., J.
HendriksJansen; 14 Nov., J. Kromkamp
Dijkstra; G. Ellingens—van Roode; H. Porte-
giesJonkermans.
BEVALEN van een dochter: 12 Nov., M. G.
ZwemmerNix; 13 No,v., G. G. Nelisvan
Huijssteeden: 14 Nov., A. M. Juiin—van
Anrae; M. M. ZuurhoutWerba: M. H. Wil
demanBreems: P. DammersSiemons; J.
M. van Nieuwenhuizen—van der Wilk.
OVERLEDEN: 10 Nov., W. M. Dubbeld. 87
j., Kenauoark; 12 Nov., E. P. Keizer—Bag
german. 80 j„ Jansstraat- P Dekker—Balk,
77 j., Dr. Leijdsstraat; W. Lenaarts, 61 j.,
Vosmaerstraat.
ADVERTENTIE
met onze
waterdichte regenjassen.
Popeline en kat. gabardine
vanaf 59.75
Zuiver wollen gabardine 94.50
Gen. Cronjéstraat la—lb Telef. 16045
Uw adres voor kwaliteitskleding
meer wordt gebouwd, is men voor het ver
delen van woonruimte aangewezen op sterf
gevallen of op gezinnen, die door emigratie
of vertrek naar een andere plaats, een wo
ning vrij maken. Gevallen, die evenwel
zeldzaam zijn.
„Het is dan ook geen wonder", aldus de
heer Erdsieck, dat de toestand steeds pré-
cairder wordt. Momenteel zitten we met
enkele honderden gevallen, die in feite
vandaag de daè zouden moeten worden ge
holpen, omdat het hier min of meer ern
stige noodgevallen betreft. De scènes, die
wij hier elke week op het bureau mee
maken, tarten dikwijls elke beschrijving.
Ze zijn volkomen verklaarbaar, doch hel
pen kunnen wij niet. En de lijst van aan
vragen groeit nog elke week. We hebben
nu besloten, een lijst aan te leggen van
alle lopende aanvragen, gerangschikt naar
de urgentie. Deze lijst zal binnenkort als
maatstaf dienen voor het verstrekken van
woonruimte en elk half jaar opnieuw wor
den bezien en samengesteld. Elke aanvrage
krijgt nu een nummer, en volgens deze
nummers zal worden gewerkt. De com
missie van advies zal hierin eveneens ge
kend worden.
„Men heeft wel véél critiek", aldus de
directeur, „doch men vergeet, dat men niet
geven kan, wanneer er niets te geven is.
Zelf woon ik nog altijd in Haarlem, terwijl
ik niets liever zou willen, dan in Zandvoort
wonen, maar er zijn zoveel gevallen, die
eerder in aanmerking komen, dat ik mezelf
voorlopig maar heb uitgeschakeld. Het is
momenteel zó, dat niemand meer in Zand
voort komt te wonen, die daar niet thuis
hoort, uitgezonderd in gevallen van wo-
ningruil. Ook aanvragen om gezondheids
redenen, hoe dringend ook dikwijls, moe
ten onherroepelijk worden afgewezen. Er
waren 9.000 geëvacueerden, die voorrang
hebben, de helft daarvan is nog niet terug
gekeerd. Het is in één woord een wan
hopige toestand, waarin voorlopig nog geen
enkel perspectief te zien is. De enige op
lossing is woningbouw op grote schaal.
Het gemeentebestuur doet, wat het kan,
om een oplossing te vinden, doch is even-1
zeer aan handen en voeten gebonden, zo
lang de bouwstop wordt gehandhaafd. Men
zal Den Haag ervan moeten overtuigen,
dat Zandvoort door de grote afbraak een
zéér bijzondere positie inneemt, waardoor
het wellicht mogelijk zou zijn, in de een of
andere vorm een extra bouwvolume te
verkrijgen.
Zoals het nu gaat, loopt de zaak onher
roepelijk zo vast als een muur, waardoor
de badplaats zich onmogelijk verder zal
kunnen ontwikkelen, omdat we met bou
wen in de zogenaamde „vrije sector" al
leen niet gebaat zijn.
De staking in het IJmuidense trawlvis-
serijbedrijf is opgeheven. Het besluit daar
toe werd genomen in een vergadering van
het Onafhankelijk Verbond van Bedrijfs
verenigingen, die gisteren in „Thalia" te
IJmuiden werd gehouden.
Daar zou, volgens mededelingen van het
bestuur van deze OVB een groep, die
zich indertijd van de EVC heeft afgeschei
den met 38 stemmen voor staken, 34
tegen en twee stemmen blanco besloten
zijn tóch vandaag te gaan varen.
Inderdaad zijn vandaag van de VEM
5 schepen (Thorina, Allan Water, Post
Boy, Haarlem en Mary) vertrokken, van
de maatschappij „Petten" stonden even
eens vijf trawlers op de nominatie om uit
te varen (Alkmaar, Petten, Tzonne, Ber
gen en Abraham).
Van de „Marezaten" vertrekt de „Jo
hannes Polderman".
Het is vreemd, dat een staking wordt
opgeheven na een stemming, die een klei
ne meerderheid voor het doorzetten van
de staking aanwijst. Het OVB gaf echter
als verklaring, dat de 2/3 meerderheid
niet gehaald werd, zodat men het conflict
beëindigd wenste te zien.
Er wordt gevaren met handhaving van
de afspraak aangaande de gemiddelde
prijs voor de opgevangen haring.
WILLEM ANDRIESSEN BESTUURSLID
VAN „EEN UUR MUZIEK"
De stichting „Een Uur Muziek" heeft de
heer Willem Andriessen bereid gevonden
zitting te nemen in het bestuur, ter voor
ziening in een vacature, ontstaan door de
vestiging in het buitenland van een der
bestuursleden. Terzelfdertijd aanvaardde
de heer mr. B. L. Burwinkel, voordien lid
van het bestuur, de functie van secretaris
der stichting. Het bestuur is thans als
volgt samengesteld: F. Aufrecht, voorzit
ter-directeur, mr. B. L. Burwinkel, secre
taris, A. E. Meckman, penningmeester, de
heren W. Andriessen en A. M. van der
Hart alsmede mej. S. E. ^.ufrecht, leden.
Nog steeds zijn het kleuteronderwijs en
de opleiding tot kleuterleidster stiefkinde
ren in 's lands wettelijk bestel. En het is
dan ook slechts bij de gratie van een par
ticuliere stichting, dat de Haarlemse
Kweekschool voor kleuteronderwijzeres
sen wordt drijvende gehouden.
Op een ouderavond, die Woensdag in
een der lokaliteiten van de school aan
de Tetterodestraat in Haarlem, waar deze
opleidingsschool een tijdelijk onderdak
heeft, werd gehouden, heeft de directeur,
de heer J. H. Jansen, het woord gevoerd.
Daar dit practisch de eerste ouderavond
was, die sedert het bestaan van de school
werd gehouden, heeft spreker gewezen op
de noodzaak van het contact tussen ouders
en personeel en vervolgens een overzicht
gegeven van de factoren, die aanwezig
moeten zijn om een goede opleiding met
succes bekroond te zien.
In de eerste plaats is er nodig een goede
zakelijke organisatie van het lichaam dat
de school beheert. Ten tweede is succes
afhankelijk van het intellect en de aanleg
van de leerlingen en ten slotte, en dit ze
ker niet het minst, Zijn de vakbekwaam
heid en toewijding van de leerkrachten
een eerste vereiste.
Dit alles in een ideëel licht bezien, kan
men het aldus formuleren: een ideale
school kan slechts dan worden gevormd,
als de omstandigheden ideaal zijn. En hoe
zeer men ook wederzijds begrip betracht,
een samenwoning van scholen is nimmer
ideaal. De ^ontstane tekorten in sfeer en
werkmogelijkheden worden echter zoveel
als kan aangevuld door de prestaties van
het personeel.
In dit licht moet, aldus de heer Jansen,
ook de werkweek worden gezien, die de
leerlingen enige tijd geleden in Wijk aan
Zee doorbrachten.
Het doel, de omschakeling van de indi
vidualistische geest en het bereiken van
homogeniteit mag men in zekere zin vol
komen geslaagd achten.
Het is, vervolgde spreker, steeds meer
gebleken gedurende de laatste tientallen
jaren, dat een deel van de gezinstaak is
overgebracht naar de school. Dit vaak te
gen de wil der leerkrachten in. Maar een
onderwijsinstelling, waar men dit niet be
grijpt en aanvaardt, is bij haar tijd ten
achter.
Bij de onderwijsvernieuwing aldus spre
ker, wordt maar al te vaak de nadruk ge
legd op de individualiteit; het is echter be
ter het accent te verplaatsen naar het aan
kweken van gemeenschapsgevoel.
Dat de leerlingen dit hebben aangevoeld
in de werkweek, konden de ouders door
middel van de film (die de heer Jansen
ervan had opgenomen en die nu werd ver-
"toond) gewaar worden. De reprise van
enige bonte-avondfragmenten, die de leer
lingen in Wijk aan Zee hadden verzorgd,
vond eveneens veel bijval.
En ten slotte mocht de heer Jansen het
genoegen smaken dat de ouders door mid
del van een fonds zullen tegemoetkomen
aan de financiële moeilijkheden, waarmee
de kweekschool te kampen heeft zolang dit
onderwijs nog niet wettelijk is beschermd.
De Zuid-Afrikaanse ambassade in ons
land heeft berichten, als zou het woonhuis
van Jan van Riebeeck door de Unie van
Zuid-Afrika zijn aangekocht om dit bij de
in 1952 te houde.i Van Riebeeckfeesten aan
hét gemeentebestuur van Culemborg aan te
bieden, tegengesproken.
In het twaalfde verslag van de Neder
landse regering aangaande de werking van
het Europese herstelprogramma in de pe
riode van April tot en met Juni 1951
wordt een overzicht gegeven van de eco
nomische ontwikkeling van ons land.
Betreffende de monetaire toestand wordt
opgemerkt, dat tengevolge van het koop
kracht absorberende effect van het tekort
op de betalingsbalans de geldhoeveelheid
met een bedrag van 595 millioen gulden is
afgenomen. Tengevolge van geldschepping
ten behoeve van de overheid kwam er
weer ƒ476 millioen bij. De netto-vermin-
dering bedroeg dus in het tweede kwartaal
van 1951 119 millioen. De crediet-expan-
sie door de handelsbanken was belangrijk
minder dan in het eerste kwartaal: 32
millioen tegenover 170 millioen.
Het indexcijfer van het volume der in
dustriële productie daalde van het eerste
kwartaal op het tweede kwartaal van 1951
van 150 op 147. Deze daling werd voorna
melijk veroorzaakt door een teruggang van
de productie in de mijnbouw en bij de
openbare nutsbedrijven. Voor de laatste
categorie is deze teruggang een normaal
seizoenverschijnsel. De daling van de steen
koolproductie in het tweede kwartaal was
het gevolg van de omstandigheid, dat de
mijnwerkers in het eerste kwartaal van
1951 gedurende acht Zaterdagen acht uren
werkten. Het gemiddelde voor 1950 be
droeg 139.
Woningbouw
Het aantal voltooide woningen nam toe
van 21.563 in het eerste halfjaar 1950 tot
26.423 in het eerste halfjaar 1951. Het aan
tal woningen in uitvoering daalde van
54.089 op 31 Maart 1951 tot 47.305 op 30
Juni 1951, tegenover 45.540 op 30 Juni
1950. De invloed van de bouwstop komt in
deze daling enigermate tot uitdrukking.
Het percentage van de invoer, dat door
uitvoer wordt gedekt, het zogenaamde
„dekkingspercentage", daalde van 68 in
het voorafgaande kwartaal tot 66 in de
verslagperiode. Gedurende het tweede
kwai-taal steeg de prijs-index voor de in
voer met 10 percent en die voor de uitvoer
met ruim 7 percent. De ruilvoet daalde
daardoor met 2 punten tot een niveau van
86. Mede tengevolge hiervan was gedu
rende de verslagperiode de waarde van de
invoer belangrijk groter dan die van de
uitvoer. Het invoeroverschot steeg tot ƒ931
millioen tegen ƒ781 millioen in het voor
afgaande kwartaal.
Prijspeil gezinsverbruik
gestabiliseerd
Het algemeen indexcijfer der groothan-
delsprijzen steeg met 4 procent ten op
zichte van het eerste kwartaal. Van Mei
op Juni vertoonde het voof het eerst se
dert Maart 1950 een daling. Die kan wor
den toegeschreven aan het teruglopen van
de prijzen der grond- en hulpstoffen en
der afgewerkte producten.
Het prijsindexcijfer van de kosten van
het gezinsverbruik met inkomens van 50
en 60 per week (zonder de kinderbijslag)
steeg in de periode 16 Maart15 April
van 117 tot 122. Deze stijging is vrijwel
geheel toe te schrijven aan de per 19
Maart 1951 ingevoerde verlaging van de
subsidies op levensmiddelen, de verhoging
van de kolenprijzen en de stijging van de
Ja, dat kon Plop zich best indenken. Hij dacht daar even over na. Toen gaf hij een
klap op z'n knie.
„Zeg, Pilon", zei hij. „Je vertelde, dat jullie van plan bent om je eigen land te zoe
kenDaar zou ik graag aan meehelpen. Ik houd erg van avonturen, weet je. Zou
je 't goed vinden, als ik meega, wanneer het zover is?"
Pilon knikte.
„Natuurlijk, Plop! Waarom niet?"
„Mooi", zei Plop opgewonden. „Dan kun je op me rekenen. Ik ga over dat plan eens
goed nadenken!"
Onder al dat gepraat was het echter al laat geworden; de middag was verstreken
en het begon al 'n beetje schemerig te worden.
„Jongens, we. zullen weer eens weg moeten", waarschuwde Tripje. Het wordt gauw
donker en dan wordt het rijden gevaarlijk. We moesten nu maar gaan, Pilon, dan
halen we 't net voor het donker naar de stad!"
Daar had hij gelijk in. En na een hartelijk afscheid bonden ze de schaatsen weer onder
en zo reden ze met een flink gangetje naar huis.
ADVERTENTIE
DELICATESSENHANDEL
Jan v. Goyenstraat 17, Heemstede
telefoon 34339
Speciaalzaak Verkade-artikelen
Gen. Cronjéstraat 123, Haarlem-N.
Chocolade-letters 1.20 per stuk
Zakjes Taai-Taai55 ct.
Taai-blokken 45 ct
Poppen Taai 50 - 90 ct.
ingehouden loonbelasting, welke verband
houdt met de recente loonsverhoging. Van
16 April op 15 Mei onderging het totaal
indexcijfer geen verandering, daarna trad
een daling op met één punt. Er kan dus
worden vastgesteld, dat in de verslag
periode een stabilisatie van het prijspeil
van het gezinsverbruik heeft plaats gevon
den.
Op grond van een stemming onder de
Ingelanden, besloten de Dijkgraaf, de
Heemraad en de Hoofdingelanden van de
Haarlemmermeer op 14 September 1949
het bietenpeil te laten vervallen. Enige
landbouwers die zich bij deze beslissing
niet wensten neer te leggen en het bieten
peil onder meer kwalificeerden als een ge
woonterecht, tekenden bij Gedeputeerde
Staten van Noordholland beroep aan. Na
dat zij in uitvoerige rapporten aan het col
lege hun standpunt uiteen hadden gezet,
kwamen gistermiddag beide partijen bijeen
om ten overstaan van Gedeputeerde Staten
hun mening over deze kwestie nader toe
te lichten. Mr. Vughts, die namens de
tegenstanders van het afschaffen van het
bietenpeil het woord voerde, noemde het
gerezen geschil een „zaak van afweging
van belangen". Ware het zó. dat met de af
schaffing méér belangen werden gediend
dan met de handhaving ervan, dan zouden
wii ons zeker achter de afschaffing stellen,
aldus mr. Vughts, die echter meende dat
een handhaving tegemoet kwam aan de be
langen van een grotere groep. Hii was
bovendien van mening dat de gesteldheid
van de bodem onder het besluit van Sep
tember 1949 zou liiden. Teneinde zulks te
kunnen bewijzen is een uitvoerig weten
schappelijk bodemonderzoek gedaan, waar
van de resultaten binnenkort bekend zullen
worden gemaakt. Hij raadde het college
daarom aan. met het nemen van een beslis
sing te wachten totdat dit rapport is gepu
bliceerd. Pleiter bracht verder naar voren
dat door de afschaffing van het bietenpeil
een groot aantal schippers getroffen zal
worden, die reeds iaren lang met het
vervoer van de bieten via de tochten hun
brood verdienen. Behalve voor de land
bouwkundige aspecten, die mr. Vughts
aanvoerde, vroeg ir. Tol, dié als technisch
adviseur optrad, nog speciaal de aandacht
voor enige sociaal-economische gevolgen,
waarbii hii vooral het lot van de schippers
in het licht stelde.
Mr. Tichelaar, die namens de voorstan
ders van de afschaffing het woord voerde,
meende dat niet de landbouwkundige,
maar de waterstaatkundige asnecten de
doorslag moeten ge^en. Hii achtte de af
schaffing wel degeliik verantwoord, omdat
hii meende dat het algemeen belang er
mee gediend werd. Bii een onderzoek pro
of contra is gebleken dat er 370 voor- en
120 tegenstanders van de afschaffing wa
ren.
Daartoe gebrachtdoor een mededeling
in het programma van de Haarlemse
Kunstgemeenschap dat de film „Le Cor
beau", die zij vorige Donderdag in beslo
ten voorstelling vertoonde, tot driemaal
toe was aangeboden en afgekeurd voor
openbare vertoning, hebben wij de Cen
trale Filmkeuringscommissie een onver
diende veeg uit de pan gegeven.
Van de zijde van deze commissie wordt
ons namelijk meegedeeld, dat zij deze film
zpnder een enkele coupure geschikt achtte
voor openbare vertoning voor publiek bo
ven de achttien jaar. Het was echter de
Katholieke Film Centrale die haar afkeur
de voor vertoning in het Zuiden. Nadat de
exploitant enige coupures had aange
bracht, werd de film wederom door de
KFC afgekeurd. De exploitant zelf Ka
tholiek besloot daarop de film helemaal
niet meer in openbare vertoning uit te
brengen, maar haar met toestemming
van de centrale commissie in besloten
voorstellingen voor filmliga's en derge
lijke te draaien.
Het Koninklijk Besluit van 5 October
inzake de re-activering van de centrale
commissie van georganiseerd overleg in
ambtenarenzaken zal 27 November in wer
king treden.
BINNENLAND
Bü de Technische Hogeschool te Delft
zal een aanpassingscursus worden georgani
seerd voor buitenlandse studenten, die in het
land van hun geboorte middelbaar onder
wijs hebben genoten, dat niet ten volle over.
eenkomt met het middelbaar onderwijs in
Nederland. Deze cursus staat onder leiding
van de oud-hoogleraar aan deze hogeschool
prof. dr. J. G. Rutgers.
In het hofje van Elizabeth Pauw te
Delft staat een grillig gevormde moerbei-
boom. die vermoedelijk al zo oud is als het
hofje zelf. Deze werd enige jaren geleden
door de bliksem in tweeën gespleten. Het
st.uk stam, dat van de moederstam werd
gescheurd kwam op de grond terecht en is
daar weer gaan groeien, zodat de boom nu
twee stammen heeft. Het bladerdak heeft
c i oppervlakte van tachtig vierkante meter.
De minister van Justitie zal Zaterdag
de nieuwe afdelingen, waarmee het Gerech
telijk Laboratorium aan de Raamweg in Den
Haag is uitgebreid officiëel openen.
De Tweede Kamer heeft Woensdag een
nominatie opgemaakt voor de vacature in de
Hoge Raad der Nederlanden, ontstaan door
het eervol ontslag van de raadsheer mr. J.
H. L. Sinninghe Damsté. Zij luidt als volgt:
I. mr. H. Haga, raadsheer in het gerechtshof
te Den Haag, 2. prof. mr. M. H. Bregstein,
hoogleraar in de rechtsgeleerdheid aan de
gemeentelijke universiteit te Amsterdam, 3.
prof. mr. Ph. A. N. Houwing, hoogleraar aan
de Economische Hogeschool in Rotterdam.
Voor de Haagse rechtbank werd vijf
jaar gevangenisstraf met aftrek geëist tegen
de 48-jarige candidaat notaris E. L. M. P. uit
Den Haag, aan wie ten laste was gelegd dat
hij zich in de jaren 1947 tot 1951 schuldig
had gemaakt aan valsheid in geschrifte en
aan verduistering. Dit geschiedde ten na
dele van de 82-jarige schaapherder K. en een
Haagse weduwe, wier belangen hij in de
functie van candidaat notaris behartigde.
Op 16, 17 en 18 November zal op het
kasteel „Het Oud^ Loo" in het park van het
paleis „Het Loo" evenals in de afgelopen
zomer een bijeenkomst worden gehouden,
waarin genodigden van verschillende natio
naliteiten en beroepen zich uit zullen spre
ken „over vredestichting door oriëntering op
de ene aanvaarding dat God als grondlegger
der wereld onoverwinnelijk is". Deze bijeen,
komsten worden georganiseerd door een aan-
ral Nederlanders met verschillende levens
beschouwingen. De Koningin heeft de deel
nemers gastvrijheid verleend op het kasteel
„Het Oude Loo".
HAARLEM EN OMGEVING
De heer J. M. II. van Lieshout te Bloe-
mendaal slaagde aan de Gemeentelijke Uni
versiteit in Amsterdam voor het arts-examen
Aan de Gemeentelijke Universiteit te
Amsterdam slaagden voor het artsexamen,
eerste gedeelte, mejuffrouw R. H. D.
van der Meulen en de heer P. Blankevoort
te Haarlem.
In huize „Wildhoef" te Bloemendaal zal
„Schoten's Chr. Gem. Koor" onder leiding
van Geert de Boer a.s. Maandag een concert
geven. Daaraan werken mede: mevr. M.
ZeepvatMartens, sopraan, mej. Bep van
Leuven, als en mej. Gré Westra aan de
vleugel.
Voor het akte-examen Wiskunde L. O.
slaagde de heer H. W. Hermans te Driehuis.
De heer P. C. Zwaan te Sassenheim is
geslaagd voor het doctoraal examen geologie
aan de Rijksuniversiteit te Leiden.
ADVERTENTIE
en die de geregelde werking van verschil
lende levensfuncties verlammen. Kom de
natuur te hulp en „ontlast" Uw ingewan
den met behulp van Laxeer-Akkertjes.
De daarin aanwezige melkzuurfermenten
bestryden de gistingsprocessen, die vaak
in onze ingewanden optreden en dan de
oorzaak zijn van trage darmwerking.
Neem eens per week één of twee Laxcer-
Akkertjes. Zy doen hun werk zacht en
zeker, zonder kramp of gewenning.
In de Memorie van Antwoord over de
begroting van het Zuiderzeefonds voor 1952
zegt de minister van Verkeer en Water
staat, dat de uitvoering van de Zuiderzee
werken vrijwel geheel volgens plan ge
schiedt. Betreffende de financiële moei
lijkheden bij de Maatschappij tot Uitvoe
ring van Zuiderzeewerken, verklaart hij,
dat hierover nog besprekingen gaande zijn,
maar desondanks heeft de MUZ half Juli
van dit jaar haar wei'kzaamheden kunnen
hervatten en dit verloopt thans op bevre
digende wijze, hoewel gerekend moet wor-
den op enige vertraging bij het gereed
komen van de twee door de MUZ aangeno
men dijkpercelen.
Hoewel de biologische ontwikkeling in
het IJselmeer nog in het duister ligt, schat
de minister dat het aantal visserij-vergun
ningen, dat thans nog 857 bedraagt, wan
neer eenmaal alle inpolderingen gereed
zijn, waarschijnlijk zal moeten worden te
ruggebracht tot 450. Er zal worden ge
streefd naar een geleidelijke vermindering.
12)
„De brandladder!" zei hij levendig. „Kom
eens even mee als u wilt. Laten we dat
ding eens gaan bekijken. Ik denk ergens
aan".
Ik was hevig geïnteresseerd en stond
dadelijk op. We wandelden door de tuin
om het hotel heen naar de achterzijde,
waar de brandladder zat. Dorn tastte in
zijn zakken en bromde binnensmonds een
verwensing.
„Mijn sigaretten", zei hij. „Wacht een
ogenblikje, ik ben zo terug. Die heb ik
op het tafeltje laten liggen".
Ik wandelde langzaam langs het hotel
en Dorn kwam spoedig met lange passen
achter mij aan. Ook de achtertuin was ver
laten. Alleen Klaasje was bezig tussen de
struiken te scharrelen met een hark.
„Hij is de enige hier die nog plezier in
het leven heeft", zei Dorn „De ganse dag
grinnikt hij om niets. We beklagen derge
lijke mensen altijd, maar is dat eigenlijk
wel nodig? Hij heeft geen problemen en
geen donkere vooruitzichten. Hij leeft met
de seconde, steeds in het heden. Gelooft u
niet dat hij eigenlijk te benijden is?"
Ik zei dat ik het in het algemeen onzin
vond, iemand te benijden of te beklagen,
omdat men nooit weten kon hoe de inner
lijke gesteldheid van een mens is. ..Een on
gelukkig mens kan in zijn ongeluk een
bepaalde manier van geluk vinden", zei
ik filosofisch. „En een gelukkig mens heeft
misschien angst om zijn geluk te verliezen,
en is dus in wezen ongelukkig. Kom, ver
tel me nu eens wat er met die brandladder
aan de hand is. Hier is zij".
Dorn wees naar boven.
„Kijk eens", zei hij. „De ladder loopt
tussen het raam van de kamer waar Van-
dearn gestorven is en dat van de kamer
waar de secretaris verblijft Hij en ik heb
ben zitten praten tot kwart over twee. Als
die jongeman via de ladder in de kamer
van zijn patroon heeft willen klimmen, was
er toch geen enkele reden voor hem om
eerst naar beneden en dan weer naar boven
te klauteren? Hij zou eenvoudig hebben
kunnen overstappen! Het is mallepraat van
Vonk om dergelijke dwaze veronderstellin
gen te opperen. Ik geloof niet aan de schuld
van Gayart".
Terwijl we terugliepen naar het terras
om onze koffie op te drinken, zei ik:
„Ben je vergeten wat Gayart zei de avond
tevoren, toen wij het over Vandearn had
den? Als hij hier zou zijn gekomen om te
sterven, zou hij mij een groot genoegen
doenOf zoiets. Dat wijst toch wel.
Dorn viel mij in de reden
„Hebt u dat tegen Vonk verteld?"
Ik aarzelde. Toen zei ik: „Neen, Ik vond
het niet nodig".
Dorn glimlachte.
„Als Fred Gayart ons beiden als inspec
teurs van politie tegenover zich had, zou
hij niets te vrezen hebben", zei hij met
warmte. „Ik ben blij dat u Vonk niet alleen
helpt met uw verstand, maar ook met uw
hart. Door dingen te verzwijgen namelijk.
U hebt me niet teleurgesteld".
Ik zei niets, maar ik bedacht dat Dorn
gelijk had. Een vrouw kan geen nuchtere
feitgn tot haar overtuiging toelaten zonder
ze eerst met haar gevoel te wegen.
We gingen weer op ons oude plaatsje op
het terras zitten en Dorn schonk voor
komend onze kopjes vol uit het koffie
kannetje, dat Johnny in het watten war
mertje had achtergelaten.
Plotseling hield hij op, met het kannetje
in de hand. Het was alsof hij verstijfde
en zijn blik bleef strak gevestigd op mijn
kopje, dat hij zo juist had volgeschonken.
„Allemachtig", zei hij in opperste verba
zing. „Wat is dat?"
Ik volgde zijn blik en zag de donker
bruine vloeistof in mijn kopje op een
vreemde manier bruisen, alsof er carbid
in zat. Een violette gloed straalde van de
snelbewegende belletjes, die ineens ook
weer verdwenen waren. De koffie was nu
niet bruin meer, maar groenachtig.
Ik voelple mij onbehagelijk worden. Ik
ben erg kieskeurig op eten en drinken en
de gedachte dat er iets vreemds in de koffie
zou zitten gaf mij een intens afkerig ge
voel.
Dorn keek mij aan. Zijn gezicht stond
ernstig.
Hij schonk langzaam wat koffie in zijn
eigen kopje en keek aandachtig, doch er
gebeurde niets. De koffie was van een
heel andere kleur dan de viezigheid in
mijn kopje.
„Drinkt u alstublieft niet", zei Dorn
dringend. „Er is iets niet in orde. Kom, we
gaan naar Vonk met dat spul".
Drie uur later kreeg inspecteur Vonk
een telefoontje uit het politie-laboratorium.
Hij liet mij onmiddellijk roepen en toen ik
bij hem binnen kwam keek hij somber en
dreigend.
„Er loopt hier een schoft rond", zei hij
bitter. „Uw koffie/bevatte een hoeveelheid
gifstof die u binnen tien minuten zou heb
ben doen sterven. U mag die kranteman wel
dankbaar zijn voor zijn oplettendheid. Maar
wie ter wereld zou met uw dood iets op
schieten? Ik sta voor een nieuw raadsel.
We zullen helemaal opnieuw moeten be
ginnen".
Ik voelde mijn tong tegen mijn ver
hemelte kleven en een hete angst klom
tergend van mijn maagstreek omhoog naar
mijn hoofd. In tien minuten
Had ik iemand iets misdaan wat zulk een
misdaad kon verklaren? Vreesde een on
bekende, koudhartige moordenaar mijn
vertrouwelijke omgang met inspecteur
Vonk? Was hij bang dat ik iets zou ont
dekken wat de inspecteur was ontgaan?
„Dit feit ontlast de secretaris Gayart",
zei Vonk peinzend. „Hij was de hele dag
op zijn kamer onder bewaking. Er moet een
duivelachtig geslepen individu hier in huis
rondzwerven, zonder dat wij het weten. Ik
kan niet zeggen hoezeer het mij spijt dat
u dit moest overkomen, juffrouw Lotge
ring. Ik zal u in het vervolg volkomen bui
ten mijn zaken houden. Het spijt mij
maar ik kon zoiets onmogelijk voorzien".
Ik bespeurde de oprechtheid in zijn woor
den. Vonk was op dat moment ten prooi
aan hevig zelfverwijt.
„Inspecteur", zei ik ferm, „ik heb geen
enkele reden om ook maar in de verte u
de schuld te geven van het gevaar dat ik
gelopen heb. En ik wil niet buiten uw
zaken gehouden worden. Ik ben niet bang
Niet meer. Wie dit op zijn geweten
heeft, dient zo snel mogelijk onschadelijk
gemaakt te worden. En ik wil u daar bij
helpen zo veel ik kan".
Op een onverklaarbare wijze was ik in
derdaad plotseling niet bang meer, doch
heftig verontwaardigd. Ik voelde mijn toorn
om de laaghartige, ongemotiveerde, koel
bloedige aanslag op mijn leven met de
seconde toenemen. Een moed en een wils
kracht die ik voordien nooit bij mij zelf had
bespeurd kwamen in de plaats van de ver
lammende ontsteltenis die ik gevoeld had
toen Vonk mij de waarheid meedeelde.
„Ik ben blij en vol bewondering, juffrouw
Lotgering", zei Vonk verrast. „U zit nu in
ons schuitje! Bedenk wel: Ik geef u de
kans om uit dit hötel te vertrekken en buiten
de gevarenzone te komen. Ik acht mij niet
verantwoord om u te dwingen hier te
blijven. Maar als u blijven wilt
Een ogenblik dacht ik aan mijn veilige,
gezellige kamers en mijn boek, dat ik
schrijven wilde. Maar toen dacht ik auto
matisch aan Marion en ik hoorde mijzelf
zeggen:
„Dank u. Ik blijf tot de zaak is opgelost".
Vanmiddag ga ik aan mijn eerste grote
opdracht van Vonk beginnen: Een gemoe
delijk en vertrouwelijk gesprek met Stella
Marter'om haar te bewegen open kaart te
spelen over die geschiedenis met het paar
Klammerbol.
Zij kan onmogelijk iets met de moord
op Vandearn of met de aanslag op mij heb
ben uit te staan, maar het is beter dat nie
mand meer iets achterhoudt in deze
kwestie.
Want als een zwaard hangt de dreiginï
van de onbekende boven onze -hoofden.
Het wordt tijd dat we weten waar we aan
toe zijn. Eén dode is al te veel. Er móét een
voudig een eind gemaakt worden aan deze
toestand.
Stella Marter heeft mij laten weten dat
ik bij haar komen kan in haar privé-salon.
Het arme kind zit waarschijnlijk in duizend
angsten over die historie. Misschien helpt
het haar, als ze zich eens kan uitspreken.
Ze heeft tenslotte ook niemand.
(Wordt vervolgd).
