«Li'
Het fabrieksmeisje en het onderwijs
Engelse acteurs speelden
geestrijke één-acters
TAXI 12500
Lynne Thorn's
dilemma
Clowntje Rick
Jean Wilson blonk
geenszins uit
Griep?'n Mijnhardlje Q
Bouw van 120 huizen
bij de Planetenlaan
Een proef in Haarlem om voldoende kennis mee te geven
aan alle kinderen die alleen lager onderwijs krijgen
Burgerlijke stand
van Haarlem
FEUILLETON
T eraardebestelling
H. Kuiper
Help Uw darmen
bij hun zo belangrijk werk.
Neem eens per week 1 of 2
„Ik kom je wel spreken
in het ziekenhuis"
Wielrijder aangereden
Geen brandweerstaf-
„kolder" meer
Internationale expositie
van aquarellen in Delft
Op 23 Februari gaat de
eerste spade in de grond
Voor de kinderen
D'ONDERDAG 7 FEBRUARI 1952
In een vorig artikel hebben wij de pro
blemen gepeild die het een fabrieksmeisje
moeilijk maken psychisch op normale, ge
leidelijke wijze, geestelijke wasdom te be
reiken.
Wij beloofden toen dieper in te zullen
gaan op de omstandigheden in Haarlem en
omgeving en daarbij ook aandacht te ge
ven aan de pogingen die hier ondernomen
worden om verbetering te bereiken.
Hoeveel fabrieksmeisjes zijn
er in Haarlem en omgeving?
In het gehele land waren er, zoals wij
reeds schreven, bij de laatste beroepstelling
186.620 vrouwelijke arbeidskrachten, waar.
van 45.000 onder de 18 jaar. Het aantal
in deze omgeving is te stellen op: Haarlem
4740, Bloemendaal 98, Heemstede 210,
Haarlemmermeer 350, Velsen 625, Bever
wijk 413, Zandvoort 50. Bij elkaar dus
6486. Daaronder zijn er 1500 beneden de 18
jaar. Hierbij moet bedacht worden dat dit
aantallen zijn van vrouwen en meisjes die
in die gemeenten werken. Voor een deel
komen zij uit andere woongemeenten.
Wanneer wij de statistiek bekijken waar
in verwerkt is hoeveel in een gemeente
wonende vrouwen en meisjes op een fa
briek en in een huishouding werken, blij
ken er zeer grote verschillen. Bij de Haar
lemse vrouwelijke werkkrachten is de ver
houding: fabriek 3, huishouding 1; Heem
stede: fabripk 1, huishouding 3y,\ Bloe
mendaal: fabriek 1, huishouding 7; Haar
lemmermeer: fabriek 1, huishouding 2
In verhouding gaan er dus van de Haar
lemse vrouwen en meisjes meer naar de
industrie. Dit komt ongetwijfeld door de
omstandigheid dat er in de buitengemeen
ten minder industrie is. In Heemstede en
Bloemendaal zijn ook dienstboden die van
elders gekomen zijn, maar die nu daar in
geschreven zijn in het bevolkingsregister.
Groningen en Haarlem
In ons vorige artikel deelden wij mede
dat een enquête in een der provinciesteden
in het Noorden van ons land aantoonde dat
56 procent van de vaders van het vrou
welijk fabriekspersoneel ongeschoolde ar
beiders zijn en slechts 23 procent ge
schoold.
Er werd aan toegevoegd: Als de kinderen
uit deze gezinnen naar school gaan. dan
blijkt dat lager onderwijs, zoals dit nu
wordt gegeven, voor een groot deel te
moeilijk is. Slechts 46 procent loopt, zon
der eenmaal te blijven zitten, de school af;
23 procent blijft éénmaal zitten, 31 pro-
cent van 2 tot 5 maal.
Er kan gezegd worden dat een groot
deel dezer kinderen als zij aan het werk
gaan pas de 4e, 5e of 6e klasse doorlopen
heeft.
Dit zijn gegevens die op Groningen be
trekking hebben.
Voor Haarlem bestaan, zo bleek ons,
zulke gegevens over het onderwijs niet.
Wel is er kans dat er binnenkort over be
schikt kan worden, want de commissie die
onlangs is ingesteld om een onderzoek in
te stellen naar de behoefte van nijverheids
onderwijs, zal wel maken dat ook voor
Haarlem die cijfers verzameld worden.
Wel is het zeker dat de toestanden
in Haarlem anders zijn dan in Groningen.
ADVERTENTIE
HAARLEM, 6 Februari 1952
ONDERTROUWD: 6 Febr., C. H. Bewier
en C. Weij; E. Klute en A. M. Portegies; M.
A. van den Dool en J. Heddema: J. Naakt
geboren en C. M. C. van Warmerdam; P. A.
M. Buis en M. C. Blom; M. Claus en L. M.
Veerman; J. F. van der Meijden en E. H.
Menting; D. van der Veen en J. Sioorvogel;
F. Baardman en G. H Sondorp; C. Groot en
E. van Schaik; N. Kuiper en E. I. Guthmann;
G. C. van den Oosterkamp en J. H. Urbano-
witz; J. van Duijn en A. van Heteren; S.
Visser en G. H. E. Booms; J. Hiegentlich en
J. M. van Coevorden; B. J. P. Schelvis en
A, E. Wildschut; H. A. M. van Emmerik en
G. W. H. van Baaijen; P. M. P. Tromp en C.
H. de Haan.
GEHUWD: 6 Feb.r, G. van Dijk en A.
Stam; B. J. M. Spierings en A. de Vilder: B.
M. van Hoor ik en A. M. Meij; J. P. de Haas
en Q- Reijn; C. Deen en J. M. M. Lebbing; B
Loerakker en G. T. van Wijk; J. Maasbach
en A. W. Klumper; D. de Jong en S. E.
Smits: J. S. Korfage en M. J. van den Raadt.
BEVALLEN van een zoon: 3 Febr., C. Es-
seniusSombroek: 4 Febr., J. M. J. Lensen—
Smits; 5 Febr., J. F. DamenLuttik: C. Spek
van den Bogaard; 6 Febr., C. E. M. Spier
Weijers.
BEVALLEN van een dochter: 5 Febr., T.
M. WesseliusHardebil; I. de BoerAb-
bink: J. van AbsOosterling.
OVERLEDEN: 4 Febr., W. Kuipers, 53 j-,
Waalstraat; 5 Febr., A. Lokerse, 80 j., Sil-
lemstraat; A, N. Mulder, 66 j., Amsterdamse
vaart; J. B. H. Schwarze, 53 j., Neptunus-
straat; H. F. M. Gieske, 72 j., Vooruitgang-
straat; G. van der Eem, 69 j., Reitzstraat.
door ANNE LORAINE
Vertaald uit het Engels
52)
Een geur van toast kwam haar tegemoet
en Lynne voelde nu pas goed, hoe hongerig
ze was geworden. Ze liep naar de keuken
om het keukenmeisje te zeggen, dat ze
terug was. Ze keek onderweg even in de
bibliotheek binnen, waar ze Preston's pijp
naast een open boek zag liggen, en de
morgenkrant, uitgespreid op een tafel. De
deur naar Helen's werkkamertje stond
open en ze zag een glimp van het meisje,
vol aandacht over haar schrijfmachine ge
bogen. Even aarzelde Lynne, of ze het
meisje goedendag zou gaan zeggen, maar
ze zag ervan af. Ze wilde met niemand
praten, voordat ze een goed ontbijt veror
berd had. Terwijl ze zich uit het vertrek
terugtrok, hoorde ze stemmen boven en ze
besloot even naar Jessica te gaan kijken.
Ze liep langzaam de trap op, in het besef,
dat ze de laatste tijd eigenlijk weinig van
Jessica gemerkt had. Het kleine meisje
scheen haar opzettelijk min of meer te
Dat blijkt duidelijk uit een onderzoek dat
het Centraal Bureau voor de Statistiek
onlangs heeft ingesteld naar het voortgezet
onderwijs. Het percentage der kinderen
die de lagere school verlaat zonder verder
onderwijs te ontvangen is in de Noordelijke
provincies hoger dan in Haarlem en om
geving.
Van de 7257 meisjes tot 20 jaar in Haar
lem die niet meer bij het L. O. waren in
geschreven, bezochten er 1229 een u.l.o.
school, 88 een kweekschool, 852 een H.B.S.,
Gymnasium of een Lyceum, 64 een Han
delsavondschool, 410 een dag-Nijverheids
school, 303 een avond-Nijverheidsschool en
4 een land- en tuinbouwschool.
Personen die het fabrieksmeisje van
nabij kennen zijn tot de conclusie gekomen
ook de Groningse enquête toont dit aan
dat de bestaande lagere school aan deze
meisjes geen voldoende opleiding geeft.
Reorganisatie wordt gewenst geacht. Dit
kan troutvens ook gezegd worden over
alle kinderen die voor het hele leven moe
ten volstaan met de schoolse kennis die zij
op de lagere school opdoen. Deze kinderen
moet men zoveel practische kennis bijbren
gen dat zij behoorlijk toegerust het leven
ingaan.
Een proef in Haarlem
Aan enkele openbare scholen te Haarlem
o.a. de school aan de Parklaan en aan de
Botermarkt wordt thans een proef ge
nomen met een gewijzigd lesrooster dat ten
doel heeft de kinderen waarvan kan wor
den aangenomen dat zij geen voortgezet
onderwijs zullen ontvangen, zoveel moge
lijk practische kennis voor het leven mee
te geven.
Daarvan zullen dus zowel meisjes als
jongens profiteren.
Deze aangelegenheid is tot nu toe niet in
de gemeenteraad aan de orde gekomen.
Dit was ook niet nodig want het college
van B. en W. stelt de lesroosters van de
scholen voor lager onderwijs vast. De raad
zal evenwel binnenkort in deze zaak ge
moeid moeten worden, want er zitten ook
financiële kanten aan. Wil men met dit
onderwijs bereiken wat beoogd wordt, dan
is het nodig dat er minder leerlingen per
klasse komen.
Voor deze maatregel dient ook medewer
king van het rijk verkregen te worden. Bo
vendien zal materiaal aangeschaft moeten
worden want het onderwijs op deze scho
len zal voor een deel gericht moeten wor
den op het bevorderen van handvaardig
heid. Meisjes zouden onderwezen moeten
worden in huishoudelijke vakken. Ook is
het gewenst dat de leerlingen tuinarbeid
kunnen vei'richten.
De bestaande leerboekjes zijn voor deze
kinderen minder geschikt. Er werden daar
om andere boekjes samengesteld die, om
dat de oplaag klein is, niet gedrukt maar
gestencild werden.
De kinderen die het onderwijs volgen
zijn dus niet aangewezen om later het
middelbaar onderwijs te volgen, ook niet
het m. u. 1. o. Het is evenwel niet uitge
sloten dat zij zullen overgaan naar een
Ambachtsschool of een Huishoudschool.
Onder zeer grote belangstelling is giste
ren op de Noorderbegraafplaats te Haar
lem teraardebesteid het stoffelijk overschot
van de heer H. Kuiper, economisch candi-
daat aan de Economische Hogeschool te
Rotterdam en oud-verzêtsstrijder.
Er was een deputatie van studenten van
de Economische Hogeschool en namens het
studentencorps sprak de heer J. C. Rrmaer,
die de verslagenheid der vele vrienden
schetste over het plotseling heengaan van
de ontslapene. De heer Wester sprak na
mens de Vereniging van Betonfabrikanten,
waarvoor de overledene practisch werk
had verricht.
Een oom, de heer L. Kuiper te Velsen,
memoreerde hoe de ontslapene een goede
vaderlander was, die in de oorlog met 500
jongemannen door de Duitsers uit Velsen
weggevoerd werd, doch die uit het concen
tratiekamp te Amersfoort wist te ontko
men en later in de familiekring met de
parachutistenbaret terugkeerde. Daarna is
hij naar Indonesië gegaan, om dat land
te helpen bevrijden van de Japanners, doch
daar aangekomen was de capitulatie reeds
een feit.
Dr. J. H. Stelma predikant der Neder
lands Hervormde Gemeente te Bloemen
daal sprak van het medeleven van de ont
slapene met de kerk. speciaal de Jonge
Kerk. Onder het spelen van het gezang
..Beveel gerust uw wegen" van Paul Ger
hard. werd de baar grafwaarts gedragen.
Bij de groeve bad dr. Stelma het Onze
Vader. De vader van de overledene, de
heer W. L. Kuiper, dankte voor de blijken
van deelneming.
ADVERTENTIE
ontlopen. Ze vond dit allesbehalve aange
naam en met een frons liep ze op de deur
van de kinderkamer toe. Deze stond half
open en ze hoorde een bekende stem op
boze toon zeggen: „Je hebt t beloofd, Jes
sica, je hebt 't beloofd en alleen slechte
mensen breken een belofte Slechte men
sen worden daarvoor echter gestraft, dat
weet je toch wel? Weet je wat er gebeurt
met stoute kleine meisjes, die leugens ver
hellen en hun beloften breken?"
Het was Millicent, die deze woorden
sprak. Lynne bleef doodstil staan en
luisterde. „Maar ik houd van haar, tante
Millicent", zei Jessica met een angstig
stemmetje. „Lynne is zo aardig.... ik
weet, dat ik 't beloofde, maar toch houd
ik van haar, ik kan er niets aan doen.
„Lynne wil geen last van kleine meisjes
hebben", antwoordde Millicent scherp.
„Tante Millicent houdt van je, lieveling,
dat weet je. Niemand zal ooit zo van je
houden als je tante. Je hebt me beloofd,
dat je niet van iemand anders zou gaan
houden, is dat niet zo? Lynne heeft het
veel te druk, ze heefi haar werk en kan
zich niet met jouw bemoeien, Jessica. Ze
heeft dat diverse keren zelf gezegd. Je
wilt iemand toch niet tot last zijn? Tante
Millicent heeft haar hele leven voor jou
opgegeven, om voor jou te zorgen en bij
jou te zijn, en dan is het toch niet aardig
van je dat ie naar andere mensen toe wilt,
is 't wel? Je moet Pappie zeggen, hoe lief
tante altijd voor je is en hoeveel je van
haar houdt en dat je altijd hier wilt blij-
X '1
WW
De wielrenner Gerrit Voorting is vanmor
gen in het huwelijk getreden. De leden van
de Haarlemse sportvereniging „De Kam
pioen" toonden hun belangstelling en
vormden met wielen een erehaag. Een foto
uan het bruidspaar bij het verlaten van
het stadhuis. Rechts van de bruid Piet van
Roon, kampioen van Nederland op de loeg
en links van de bruidegom Aad Visser,
kampioen der achtervolgers. Op het stad
huis waren aanwezig Gerrit Peters en H.
Faanhof, die met G. Voorting in de Neder-
lanse ploeg de Ronde van Frankrijk reden,
en J. Engel, voorzitter van „De Kampioen".
G. Peters was even naar Haarlem overge
komen voor de plechtigheid. Morgen start
hij in Gent, waar een zesdaagse begint.
Woensdagmorgen om tien voor half-
neg"n stak een verpleegster, komende van
het Florapark, de Dreef over en wilde ver
moedelijk de Paviljoenslaan inrijden. In
de richting stad reed de vierentwintig
jarige Heemstedenaar F. van H. per fiets.
Deze werd door de verpleegster aangere
den, viel en brak zijn linkerenkel. De ver
pleegster zei tot de Heemstedenaar „Ik
kom je wel opzoeken in het ziekenhuis" en
reed door. De gewonde is naar het Sint
Elisabeths Gasthuis overgebracht.
De zevenendertigjarige schoenmaker J. H.
W. fietste Woensdagavond op de Vondel-
weg in de richting Spaandamseweg en ver
leende geen voorrang aan een vrachtauto,
rijdende van de Jan Gijzenkade in de rich
ting Spaarndam. Een aanrijding volgde,
waarbij de wielrijder een wervelkolom-
fractuur opliep. Hij is naar het Diacones-
senhuis overgebracht. De bestuurder van
de vrachtauto is doorgereden en later op
de avond opgespoord.
De Oterleker brandweerstaf is weer in
Alkmaar. Een deputatie van de Bever-
wijkse brandweer bracht tijdens de jaar
vergadering van de Alkmaarse brandweer
de staf terug. De commandant van Bever
wijk gewaagde daarbij van de „staf-kol
der". waarin het bemachtigen van de staf
is ontaard. Men zal nu enkele bepalingen
aan het „stafreglement" toevoegen om deze
„kolder" te voorkomen. Daarna wordt de
staf weer aan Beverwijk overhandigd. De
staf is thans reeds bij 25 verschillende
brandweren geweest.
ven, begrijp je? Tante houdt ook erg veel
van Pappie. Toen hij nog maar een klein
jongetje was, was hij soms stout, net als
jij, maar tante Millicent hield altijd even
veel van hem. Je moet tegen Pappie zeg
gen, dat je niet meer naar school wilt
behoorlijke kleine meisjes krijgen thuis
les. Tante Millicent zal je alles wel leren".
„Maar ik vind school leuk, tante Milli
cent",' klonk Jessica's stemmetje schril.
„Ik wil niet hier alleen bij u blijven...."
Lynne hoorde enige beweging binnen,
gevolgd door luid gehuil van Jessica. Ze
liep zonder aarzelen de kinderkamer in.
Haar gezicht had een verbeten uitdruk
king. Millicent hield Jessica bij een arm
vast.... Ze draaide zich verschrikt om.
„Wat wil jij?", vroeg ze kortaf, Lynne
met boze ogen aankijkend „Ik dacht, dat
je had laten weten, dat je niet voor het
ontbijt terug zou komen. Kom je hier om
mij te bespionneren? Je wilt me- Jessica
ontnemen, dat heb je altijd al willen
doen.... Het kind is het enigge, dat ik
heb, en jij wilt het me ontnemen, je zet
het tegen mij op.
„Het lijkt me bteer, dat je je onmid
dellijk terugtrekt, Millicent", zei Lynne
kalm. „Pak je koffers en verdwijn! Versta
je me goed? Er is geen andere mogelijk
heid meer voor je!"
Millicent verstijfde. „Niemand kan mc
uit dit huis zetten, behalve mijn bron
zelf", zei ze heftig. „En hij zal me nooii
wegsturen, hij is me te veel dank ver-
schuldigd en weet dat. Ik zou je enkele
Zoals ik jongstleden Zaterdag reeds in
een voorbeschouwing mocht opmerken is
de samenstelling van het programma,
waarmee de London Studio Company ter
gelegenheid van het vijfjarig bestaan van
het Nederlands Impresariaat een tournée
door ons land onderneemt en dat gister
avond onder auspiciën van de Kunstge
meenschap in de Haarlemse Schouwburg
werd vertoond, bijzonder gelukkig. Voor
de pauze kon men met „The Man of Desti
ny" van Shaw genieten van de rhetoriek
van het verstand en daarna met „A Phoe
nix too Frequent" van Fry van de rheto
riek van het gevoel.
Uiteraard ging de belangstelling vooral
uit naar het korte blijspel van de Engelse
dichter, van wiens werken speciaal de
herfstcomedie „Venus bespied" hier groot
succes oogstte en die men nogal ten on
rechte de moderne Shakespeare pleegt te
noemen. Berust de inhoud op een verhaal
van Petronius, de op het eerste gezicht
eigenaardige titel is ontleend aan een dicht
regel van Martialis en betekent in uitge
breide vertaling zo ongeveer: een vrouw
verrijst maar al te dikwijls als een phoenix
uit de as van haar verdriet. Dynamene, een
jonge en beeldschone Egyptische weduwe,
heeft zich voorgenomen zolang op het graf
van haar oVerleden echtgenoot te treuren
tot zij in de dood weer met hem zal zijn
verenigd. Mede onder invloed van verwar
mende wijn ontvlamt zij plotseling heftig
in liefde voor een Romeinse korporaal, die
op het lichtschijnsel in de tombe is afge
komen. Als zij hun wederzijdse gevoelens
hartstochtelijk hebben uitgewisseld bevin
den zij.zich in een uiterst paradoxale situa
tie. De moeilijkheden worden nog vergroot,
doordat de soldaat ontdekt dat een van de
zes gehangenen, die hij moest bewaken,
verdwenen is. Maar dan .bedenkt liefdes
list de al even paradoxale oplossing: Dyna
mene stelt voor het stoffelijk overschot van
haar gewezen echtgenoot aan de leegge
komen galg te hangen teneinde haar nieu
we minnaar het lijfsbehoud te verzekeren.
Zij rechtvaardigt dit als volgt: „Ik had zijn
leven lief en niet zijn dood. En nu geven
wij zijn dood de macht over het leven".
Vele bezwaren, die men tegen de langere
stukken van Christopher Fry kan inbren
gen, verliezen ten opzichte van dit bizarre
verzinsel, door de tovermacht der poëzie
aannemelijk gemaakt, hun geldigheid. Men
vraagt immers ook bij een fabel of bij een
anecdote niet naar volledige karakterteke
ning? Maar aan de andere kant mag men
toch niet zo ver gaan als de redacteur van
het programma, die deze één-acter een
optimistisch geneesmiddel tegen de dra
matische voortbrengselen uit de school van
de hedendaagse modefilosofen noemt. Want
per slot van rekening berust de herwonnen
levenslust in hoofdzaak op een overigens
geenszins verwerpelijk sex-appeal. Het
heerlijkste van alles is echter dat Fry zich
de luxe kan veroorloven van een alle fa
culteiten der verbeeldingskracht stimule
rende woordkeus, zodat men inderdaad
van een verkwikkende taalrijkdom mag
spreken. Zo gezien begint in deze onder
aardse gewelven de wederopbloei van het
verhevene. Gelukkig ontbreekt de nodige
ironie daarbij niet, al kon ook in dit geval
hierdoor niet helemaal het gevaar worden
bedwongen dat de versiering het wezenlijke
dreigt te overwoekeren.
Bij de door Walter Hudd voortreffelijk,
met de volle nadruk op het speelse element
(ook in de pathetische scènes) geregisseer
de opvoering moest men ervaren dat Jean
dingen over Preston kunnen vertellen, m'n
beste Lynne, en ik kan je ook vertellen,
dat hij me zelf gevraagd heeft terug te
komen, omdat jij niet in staat bleek te
zijn op behoorlijke wijze voor zijn huis
en zijn kind te zorgen. Ik heb altijd voor
hem en Jessica gezorgd; ook toen Rachel
nog leefde, gaf ik mijn leven al op voor
heb, ik heb alles voor hem over gehad
Jij kunt me nu niet zonder meer er uit
zetten!"
„Je hebt het bij het verkeerde eind, Mil
licent", zei Lynne effen, „maar laten we
deze aangelegenheid niet in tegenwoor
digheid van Jessica bespreken, dat lijkt me
minder juist. „En zich tot Jessica wendend,
die hen met verschrikte ogen aanstaarde,
voegde ze er aan toe: „Ga even naar Helen,
Jessica en wacht daar tot ik bij je kom".
Het kind aarzelde en keek haar tante
aan. Lynne's stem was scherp toen ze haar
verzoek herhaalde. „Helen is heel aardig,
Jessica", legde ze uit. „Iedereen in dit huis
houdt van je en wil, dat je het prettig
hebt, zul je dat onthouden? Tante Milli
cent voelt zich niet goed en moet even met
mij alleen zijn.
Toen het kind verdwenen was, richtte
Lynne zich kalm tot Millicent, die haar
woedend aanstaarde. „Het spijt me, Mil
licent", zei ze langzaam, „maar ik neem
rustig aan, dat ik je broer's toestemming
eb voor wat ik van plan ben te doen. Ik
oeveèl je bij deze onmiddellijk te vertrek-
ken, zodra je 't geregeld hebt, dat je er-
gens anders onder dak kunt. Ik denk
Wilson, op de affiches als trekpleister ge
bruikt op grond van vroeger bij de Young
Vic in ons land behaalde successen, aller
minst de ster van het kleine gezelschap
genoemd mocht worden. Zeker, zij beschikt
over een breed register van bijzonder goed
geschoolde vocale middelen, die zij geraf
fineerd, al te geraffineerd, weet te gebrui
ken. Daardoor haalt zij gemakkelijk alle
nog zo grote stemmingsovergangen met een
virtuositeit, die beurtelings aan Mary
Dresselhuys en aan Rie Gilhuys doet den
ken. Maar al spoedig bemerkt men enkele,
op den duur vervelende trucs: de aanhef
van een nieuwe strofe wordt doorgaans
krachtig uitgestoten, waarop zij van grote
hoogte de toon niet laat zakken, maar in
eens vallen hetgeen in momenten van
verwondering verrassend doch overigens
nogal vermoeiend werkt. Haar verschij
ning leende zich bovendien voor de rol van
Dynamene al evenmin als voor die van de
mysterieuze dame in de schets van Shaw,
al voldeed zij daarin beter, mede door haar
buitengewone reeds in „As you like it"
van Shakespeare bewezen vermogen tot
travestie. De geestige invallen wist zij
doorgaans met vermakelijke scherpte te
lanceren.
Een kostelijke rol
Nee, werkelijk plezier beleefde men aan
het optreden van Helen Burns (de echtge
note van Michael Langham, die voor de
Haagse Comedie onlangs „De vrolijke
vrouwtjes van Windsor" regisseerde) als
Doto, de kamenier die het lot van haar
meesteres moet delen zonder de wezenlijke
waarde van deze acte van toewijding ook
maar enigszins te begrijpen. Zij zorgde
daardoor voor de komische ontnuchtering
bij zoveel exaltatie en deed dit op een
waarlijk onvergetelijke wijze. Ik heb ge
noten van deze rol. Uitstekend was haar
beneveling door de gloeiende wijn na het
voor haar zinloze vasten, hartelijk en wel
luidend haar gezellige volkstoon, volmaakt
de domme gemoedelijkheid van haar hou
ding, letterlijk doorstraald van begrip bij
het vooruitzicht op de herwonnen vrijheid.
Robert Brown droeg door zijn ook in men
taal opzicht veroverende verschijning als
de Chromis genoemde Tegeus veel tot het
welslagen van de voorstelling bij, zoals hij
dat ook (aanvankelijk minder, maar aan
het slot overtuigend) tot dat van „A Man
of Destiny" had gedaan, waarin hij de niet
bijster met verstand gezegende luitenant
speelde.
Wat tenslotte deze historische extrava
gantie van Shaw betreft: dit nog altijd
brillante steekspel van vernuftige vond
sten werd in hoog tempo en mede daardoor
uitermate bekoorlijk ten tonele gebracht.
Weliswaar leek Walter Hudd meer op
Tartuffe dan op Napoleon, maar dat was
slechts een kwestie van uiterlijk voorko
men, want overigens behield hij bij al zijn
kwajongensachtige bravour een kernach
tig overwicht. Men zag een goed vakman
aan het werk, die met treffende fijnzinnig
heid iedere nuance in de dialogen recht
deed wedervaren. Andrew Leigh maakte
van de op zijn gemak gestelde, handen
wrijvende herbergier een aardig type.
Voor het begin van de voorstelling wijd
de de directeur van het Nederlands Impre
sariaat, mr. J. de Blieck, enkele van eer
bied en medegevoel getuigende woorden
ter nagedachtenis aan de enkele uren te
voren gestorven Engelse koning, die door
het publiek staande werden aangehoord,
daaraan toevoegende dat de Britse ambas
sade er op had aangedrongen de avond ge
woon te laten doorgaan.
DAVID KONING.
In de tweede helft van Maart zal in het
museum „Het Prinsenhof" te Delft een ten
toonstelling geopend worden van aquarel
len (.van 1800 tot heden) uit Amerika, Bel
gië, Duitsland, Engeland, Frankrijk, Italië,
Japan, Scandinavië en Nederland.
Deze expositie, waarbij voor het eerst in
Nederland een overzicht gegeven zal wor
den van de waterverfkunst in de verschil
lende landen, staat onder auspiciën van de
„Hollandse Aquarellistenkring". De ver
wezenlijking van de plannen van deze ver
eniging werd mogelijk gemaakt dank zij de
medewerking van het ministerie van On
derwijs, Kunsten en Wetenschappen en de
gemeente Delft.
Het doel van de tentoonstelling is om in
de eerste plaats die aquarellen te laten zien,
welke door hun aesthetische waarde van
betekenis zijn. Het geven van een volledig
historisch overzicht wordt niet nagestreefd,
al menen de samenstellers dat door het
tonen van de mooiste exemplaren stellig
een instructief beeld gegeven zal worden
van deze kunstvorm.
Van tal van binnen- en buitenlandse mu
sea en particulieren heeft men reeds toe
zegging gekregen om belangrijke werken
voor deze tentoonstelling in bruikleen af
te staan.
ADVERTENTIE
niet, dat hij mijn bevel niet zal onder
schrijven, als hij hoort, dat jij zijn kind
hebt bedreigd. De hemel weet, hoe lang
je dit al gedaan hebt, hoe lang je het al
geprobeerd hebt haar alle liefde van an
dere mensen te onthouden en haar nor
male kinderlijke aanhankelijkheid te ver
dringen ten behoeve van je eigen abnor
male ziekelijke genegenheid. Ik kwam
onverwachts thuis, en het was heus niet
m'n bedoeling, jou te bespionneren, maar
ik kan je zeggen, dat ik blij ben, dat ik je
betrapt heb. Hoe lang ben je al zo met
Jessica bezig, Millicent? Er worden me nu
een massa dingen duidelijk, die ik eerst
niet verklaren konZowel met betrek
king tot het kind als-tot Preston".
Millicent lachte een schril lachje. „Waar
om wil jij ze hebben?", vroeg ze. „Ze zijn
van mij, hoor je, zij zijn altijd van mij
geweest. We waren heel gelukkig met z'n
drieën, voordat jij hier binnen kwam
sluipen en Preston voor je won. Het duur
de echter niet lang, hé? Preston houdt niet
van je hij zal nooit weer van iemand
houden daarvoor hebben wij wel ge
zorgd. Rachel en ikHij had je alleen
maar nodig, omdat hij dacht, dat ik weg
wildeDe dwaze jongen! Alsof ik hem
ooit in de steek zou laten! Ik zei 't hem
destijds alleen maar, om hem even in angst
te laten zitten...."
Lynne draaide zich om en liep het ver
trek uit. Ze sloot de deur achter zich. Ze
v?elde zich doodop en haar hoofd klopte
pijnlijk. Ze was volkomen in de war door
BINNENLAND
De rechtbank te 's Gravenhage heeft de
voormalige Haagse tandarts W. H. H., die
bekend heeft in 1946 een valse opgave aan
de Schade-enquête-commissie te hebeon
daan. tot drie maanden gevangenisstraf ver-
oordeeld.
Het op 12 Januari op vermoeden van
heling gearresteerde Utrechtse gemeente
raadslid mr. J. W. A. van E. is in vrijheid
gesteld. Het onderzoek in deze zaak wordt
nog voortgezet.
Het eleclrische gemaal van het water
schap Het Kamerhop, nabij de Rijp, stond
dezer dagen plotseling stil. Toen de machi-
nist een onderzoek instelde, bleek een pa
ling van ruim drie kilo tussen de schoepen
te zitten. De lengte van de paling was ruim
90 centimeter.
Twee jaar is geëist tegen de 44-jarige
boekhouder van een verzekeringsmaatschap,
pij te Leeuwarden, die sinds 1943 50 a 60.000
gulden had verduisterd.
Tijdens de maanden met piekuurbeper
kingen is in het gehele land ongeveer 10
op het normale verbruik van electriciteit
bespaard.
De rechtbank te Groningen heeft de
oud-gemeente-ontvanger van deze stad, die
vroeger in Haren werkzaam was, veroordeeld
tot twee jaar gevangenisstraf omdat hij in
zijn vroegere standplaats ongeveer f 30.000
verduisterd had.
De dertigjarige verkoper J. W. uit
Eindhoven is door de rechtbank te Den Bosch
wegens moord op zijn echtgenote door mid
del van vergiftiging veroordeeld tot een ge
vangenisstraf van twintig jaar.
Van 20 tot 24 Februari wordt in de ge
bouwen van de blocmbollenveilingvereniging
West-Friesland te Bovenkarspel de bloemen
tentoonstelling „West-Friese Flora" gehouden.
Op de groenteveiling te Loosduinen zijn
de eerste kaskomkommers aangevoerd. Vijf
komkommers zullen worden aangeboden aan
de Koningin en twaalf aan het Olympisch
Comité.
Het ledental van de bij het N.V.V. aan
gesloten organisaties bedroeg op 1 Februari
1952 420.876.
HAARLEM EN OMSTR.
Aan de gemeente-universiteit te Amster
dam is geslaagd voor het artsexamen 1ste
gedeelte R. J. A. T. M. Schlatmann te Bloe
mendaal.
Woensdaeavond vergaderden in Brink
man de Woningstichtingen „De kleine
middenstander" en „Ons eigen huis" om
zich opnieuw te beraden over het bouw
plan voor 120 middenstandshuizen bij de
Planetenlaan. Dit is in een belangrijk sta
dium gekomen nu de Haarlemse gemeente
raad op Woensdag 20 Februari zal moeten
beslissen over de verkoop van de hiertoe
nodige bouwgrond aan „De kleine midden
stander". Het is te betwijfelen, zo deelde
het bestuur van deze stichting mede, of de
raad hier unaniem mee accoord zal gaan
omdat een gedeelte ervan voor het in erf
pacht geven van deze grond is en die niet
wenst te verkopen. Uit een stemming die
op de vergadering bijgewoond door acht
Haarlemse raadsleden werd gehouden,
bleek dat alle leden zich tegen het in erf
pacht nemen van de grond kantten. Te
voren waren door de heer H. T. Fibbe de
nadelen van dit systeem uiteengezet. Door
de verplichting tot het betalen van een
rente van 5 percent van de waarde van de
grond komt het naar hij zeide neer op een
soort „levenslange hypotheek", die wel
zeer in strijd is met de opzet van de stich
ting. Hoewel op dit punt overigens volgens
het bestuur goede hoop bestaat, dat de
raad toch in meerderheid accoord zal gaan
met de verkoop is er nog een andere voor
waarde, die groter moeilijkheden oplevert.
De gemeente wil namelijk, dat de toekom
stige bewoners er een gemeenschappelijke
tuin bij nemen, waarvan de kosten voor
een groot deel voor hun eigen rekening
zijn en waar de gemeente zeggenschap
over houdt. Deze conditie ontmoette bij de
vergadering felle critiek omdat niemand
wenste „dit openbaar plantsoen op kosten
van de bewoners" te aanvaarden.
De voorwaarde ontlokte aan een van de
aanwezigen de opmerking „of het particu
lier initiatief in deze woningnood de ge
meente welkom is öf dat het op deze wijze
moet worden beboet". Over de genoemde
bepaling werd geruime tijd gediscussieerd.
Het bestuur deelde mede, dat alles in het
werk moet worden gesteld opdat het fiat
van de raad wordt verkregen.
Het is namelijk de bedoeling nog deze
maand met de uitvoering van het bouw
plan te beginnen. Zaterdagmiddag 23 Fe
bruari om half drie zal aan de Planeten
laan de eerste spade in de grond worden
gestoken.
NIEUW WERK VAN ESCIIER
Het Residentie-Orkest heeft gisteravond
in 's Gravenhage onder leiding van Willem
van Otterloo de eerste uitvoering gegeven
van de „Hymne du grand Meaulnes" van
Rudolf Escher in tegenwoordigheid van de
componist, die na afloop de hulde van het
publiek in ontvangst mocht nemen. De na
gedachtenis van de Engelse koning werd
geëerd met het spelen van het Air uit de
Derde Suite van Bach, dat door de aan
wezigen staande werd aangehoord.
hetgeen ze zo juist te weten was gekomen.
Millicent kon niet normaal zijn en ze
moest medelijden met haar hebben. Het
was gemakkelijk een oordeel over haar uit
te spreken, maar misschien waren er ver
zachtende omstandighedenWat wist
ze eigenlijk van deze oudere vrouw?
Langzaam en in gedachten verdiept liep
ze de trap af. Helen kwam uit de biblio
theek met Jessica achter zich aan. Ze spra
ken met elkaar en Jessica lachte alweer.
Ze had een volle mond en Lynne consta
teerde met een glimlach, dat Helen haar
met het oude beproefde middel van een
snoepje tot kalmte had gebracht. Toen
Jessica met haar schooltas het huis uit
rende en kennelijk de onverkwikkelijke
scène boven al vergeten scheen te zijn,
zuchtte Lynne dankbaar en keek Helen
vriendelijk aan.
„Er is iets onaangenaams gebeurd. He
len", begon ze voorzichtig, in aanmerking
nemend, dat het meisje tenslotte niet tot
de eigen kring behoorde. Helen knikte
echter en keek haar begrijpend aan.
„Wilt u even in mijn kamer komen",
zei ze. „Ik verwachtte al, dat er iets der
gelijks zou gebeuren. U hebt Millicent er
op betrapt, dat ze het arme kleine meisje
dreigde? Ze doet dat al jaren, weet u,
maar op een zo handige en knappe manier,
dat niemand het haar ooit zou kunnen be
wijzen. Wat een geluk, dat u vanmorgen
onverwachts terugkwam!"
(Wordt vervolgd).
„Nou, baas, wel bedankt voor het schuilen!", zeiden ze en ze gaven de vriendelijke
woonwagenbewoner allemaal een hand.
De regen stroomde nog even hard neer, maar daar hoefden ze nu niet bang voor te
zijn. Ze staken de parapluies op en gingen naar binten.
Oom Tripje en Tante Liezebertha gingen voorop, daarachter kwam Rick en helemaal
achteraan liepen Oepoetie en Bunkie samen onder één parapluie. Zo wandelden ze
vrolijk weg op een rij.
De regen kletterde op hun parapluies, maar ze bleven zelf droog. De jongens hadden
er plezier in.ze vonden het zo eigenlijk wel leuk, met zo'n zwart dakje boven hun
hoofd. Ze moesten alleen oppassen, dat ze niet in de plassen stapten.
Het rook heerlijk onder de bomen, die door dat regentje fris afgespoeld werden. Maar
ze waren toch wel blij, dat ze er niet onbeschermd door hoefden, want dan waren ze
in 'n ogenblik doorweekt geweest!
Zo duurde het niet lang, of ze hadden de grote weg bereikt, waar de bus langs moest
komen.
„Hij zal er wel zo zijn", zei oom Tripje.
