In het Bisletstadion te Oslo
zijn de winterspelen geopend
Beroepsopleiding van de verpleegster
•Clowntje Rick
Lynne Thorn's
dilemma
Courses op Mereveld
Jhr. P. H. Verspyck oefent critiek
4
Zondaggeen voetbal
in de K.N.V.B.
Nederlandse dravers
naar het buitenland
Haarlemse Korfbalbond
Biljarten
Europees kampioenschap
712
Bezwaren tegen reglement
van pharmaceutische
handelsconventie
Notaris moet in zijn
standplaats wonen
Kunst en kitsch in cantine
Voor de kinderen
FEUILLETON
„De geschiedenis
van een wraak"
ZATERDAG 16 FEBRUARI 1952
In het Bisletstadion te Oslo zijn de Olympische Winterspelen Vrijdagmorgen op plech
tige wijze geopend. Een overzicht van het stadion tijdens de opening. De Olympi
sche ploegen staan opgesteld op het ijs.
Vrijdag zijn de Olympische Winterspelen in
het Bisletstadion te Oslo officieel geopend.
Onder de aanwezigen waren prinses Ragn-
hild en Prins Harald, dochter en zoon van
Kroonsprins Olav van Noorwegen.
Aan het défilé namen dertig landen deel.
Griekenland opende, der traditie getrouw,
omdat in Hellas de vroegere Olympische
Spelen zijn gehouden. Daarna volgde Argen
tinië. De vlag werd gedragen door het enig
deelnemende meisje.
Na Libanon kwam de kleine Nederlandse
ploeg het stadion binnen. Voorop ging, even
als bij elk land, een Noorse padvinder, die
een bord droeg met de naam „Nederland".
Daarachter liep Wim van der Voort, de oud
ste in jaren van de Nederlandse schaatsen
rijders, met de Nederlandse vlag. Hij en de
andere schaatsenrijders waren gekleed in een
anorak van licht blauw, met neergeslagen
capuchon. Op de mouw was het rood-wit-
blauw aangebracht, kruiselings met oranje
vlaggetjes. Allen hadden een skibroek aan
en sneeuwschoenen. Achter Wim van der
Voort liep de algemeen leider en vice-voor-
zitter van het N.O.C., de heer C. F. Pahud
de Mortanges, in donkere wintersportkleding,
vervolgens naast elkaar de heren H. Wes-
selo, dr. J. N. van den Houten en Klaas
Schenk. Achter dit drietal marcheerde Lydia
Stoppelman, die ons land vertegenwoordigt
bij het kunstrijden, en de schaatsenrijders. De
skiploeg moest in Nörefjell blijven, omdat
daar wedstrijden gehouden worden.
Bij het passeren van de eretribune brach
ten de vaandeldragers een groet. De Noorse
ploeg sloot het défilé. Nadat alle landen wa
ren aangetreden verzocht de voorzitter van
het Noorse Olympische comité Prinses
Ragnhild de winterspelen te openen. Fan
fares weerklonken na het uitspreken van de
woorden „Jeg apner herved den 6e Olym-
piscke vinterleker" (Hiermee verklaar ik de
6e Olympische winterspelen voor geopend)
en vervolgens werd de Olympische vlag ge
hesen.
Op 13 Februari was in Morgedal, de streek
van Noorwegen, waar het moderne skilopen
zijn oorsprong heeft gevonden, de fakkel-
est'afette begonnen. Een skiloper kwam met
de brandende fakkel het stadion binnen,
waarna een vuur werd aangestoken, dat tot
het einde der winterspelen zal branden.
De vlaggendragers kwamen naar voren en
vormden een halve cirkel bij de tribune, de
Griekse op de rechter- en de Noorse op de
linkervleugel. Torbjoern Falklanger, een
skiloper uit Drontheim sprak de eed uit:
„Wij zweren, dat wij op eerlijke wijze bij de
spelen zullen mededingen met inachtneming
van de bestaande voorschriften en in de
geest van ware sportiviteit, tot eer van ons
land en tot roem van de sport".
Nadat een koor van studenten het Noorse
volkslied had gezongen begon de afmars van
alle deelnemers aan het défilé.
Gouden médaille voor Noorwegen
Stcin Eriksen, de 25-jarige Noorse zaken
man, heeft het organiserend land van de
Olympische winterspelen de eerste gouden
médaille bezorgd. In een felle race tegen het
uurwerk heeft hij zich in de reuzenslalom
sneller getoond dan de grote favorieten zoals
de Oostenrijkers Spiess en Pravda, de (Zwit
serse) wereldkampioen slalom Georges
Schneider en de houder van de wereldtitel
in de afdaling, de Italiaan Zeno Colo.
Uit een zeer sterk veld van lopers, bij wie
de Franse en Zwitserse topklasse bestaande
uit de tweevoudige Olympische kampioen
Henri Oreiller, James Coultet en Fredi Rubi
nauwelijks meetelden, kwam Eriksen als de
beste man naar voren. Geheel onverwacht
was deze overwinning niet, want Eriksen
had reeds in het begin van het seizoen ge
toond tot de ernstigste gegadigden voor een
Olympische titel te behoren.
Hoewel Dick Pappenheim ruim een halve
minuut langer over de afstand deed dan de
winnaar maakte hij in het sterke skimilieu
een goede indruk. Óp de plaats, waar ook de
winnaar Eriksen in moeilijkheden was geko
men, maakte ook Pappenheim een buiteling,
doch hij herstelde zich snel en in goede
balans schoot hij over de eindstreep. Zijn tijd
was 2 min. 57.6 sec.
Dick Pappenheim vertelde, dat het par
cours zwaar was en ontzaggelijk vermoeiend
door de vele poortjes en de verraderlijke
ijslaag onder de losse sneeuw. Daardoor wer
den hoge eisen gesteld aan de bochtentech-
ADVERTENT1E
Verkooplokaal NOTARISHUIS
i Dir W N WOLTERINK
Bilderdijkstraat bij de Zijlweg
Haarlem - Tel. (K 2500) 11928
INBOEDELVEILING 26/27 FEBRUARI
Inzendingen van huisraad worden dagelijks
aangenomen Eigen afhaaldiens'
niek en dat is nu eenmaal niet zijn sterkste
zijde.
Peter Pappenheim noteerde een tijd van
3 min. 51.1 sec. en was alles behalve tevreden
over zich zelf. Leider Hubrecht had van Pe
ter Pappenheim verwacht, dat hij in het
nummer met zijn grotere gewicht en zijn
langere skies een betere tijd zou maken.
Dick Papenheim nam de 52e plaats in van
de totaal 82 geklasseerde deelnemers en Pe
ter Pappenheim de 70e.
IJshockey-tournooi
Vrijdag is het Olympisch ijshockeytournooi
begonnen. De uitslagen waren: Verenigde
Staten—Noorwegen 3—2 (0—1, 2—1, 1—0);
TsjechoslowakijePolen 82 (31, 21,
3—0); Canada—Duitsland 15—1 (6—1, 7—0,
20)ZwedenFinland 92 (20, o2,
2—0).
Doordat Canada het beste doelgemiddelde
heeft, heeft het land de leiding.
Tweepersoons bobwedstrijden
Het eindklassement luidt: 1. Duitsland I
5.24.54; 2. Ver. Staten I 5.26.89; 3. Zwitser
land I 5.27.71; 4. Zwitserland II 5,29,15; 5.
Franakrijk II 5.31.98; 6. België I 5.32.51.
Deze wedstrijden werden tevens beschouwd
als geldend voor het wereldkampioenschap.
De Duitse ploeg I ontving tevens de Max
Holber-herdenkingstrofee.
Lotingen
De loting voor het kunstrijden had tot
resultaat, dat Lydia Stoppelman als 19e van
de 25 deelneemsters zal starten in de ver
plichte figuren.
Van der Voort rijdt tegen Loerincz (Enge
land), Van der Eist tegen Massez (België),
Maarse tegen Soefteland (Noorwegen) en
Charisius tegen Lindberg (Zweden).
Alle voor Zondag 17 Februari vastgestel
de wedstrijden van de Koninklijke Neder
landse Voetbal Bond zijn wegens de
gesteldheid der terreinen, afgelast.
De wedstrijden van de afdeling Haarlem
van de K.N.V.B. gaan niet door.
De wedstrijden van de Koninklijke Ne
derlandse Hockeybond en die in Noord
en Zuidholland van de Koninklijke Neder
landse Korfbalbond zijn afgelast.
De afgelopen dagen is/de baan te Mere
veld opnieuw sneeuwvrij gemaakt en daar
er na die tijd weinig neerslag is geweest, mag
verwacht worden dat de baan in goede staat
zal zijn. Daarom wordt in het openingsnum
mer een overwinning verwacht van Pieter
D, die op een droge baan al eens eerder
won. Een zeer gevaarlijke concurrent is ech
ter Querido I, die als 2-jarige reeds zeer
snel was en nu zijn debuut als 3-jarige
maakt. De verwachting is echter dat hij het
niet kan bolwerken tegen Pieter D, Pahud
de Mortange en Oosting's Oogappel.
De serie-draverij is door de afwezigheid
van Leo O dit keer wel zeer open, tenzij
Pétulance K in een goede vorm steekt. Deze
merrie, die van grote klasse is, is sinds kort
weer in training genomen, doch daar haar
betrouwbaarheid bij al de overige deelnemers
gunstig afsteekt, wordt hierop de keuze be-
naald, gevolgd door Olivier B en Loblied A.
In de eerste serie is nog veel verdediging te
verwachten van de flyer Kalumet Axkit.
In het nummer voor amateurrijders staan
•de koppaarrden vrijwel kansloos, vooral als
de baan snel is. Bij goede baan prefereren
wij Leonidas G, die met de heer Disselkoen
een betrouwbaar duo vormt. Indien de baan
echter aan de zware kant is wordt Lex V
boven de hengst gesteld. Lazuur heeft tegen
genoemd duo een outsiders-kans, hoewel een-
overwinning geen verbazing zal wekken.
De vorige week verraste Oriënt Express
vriend en vijand door zijn smetteloze
course. De afstand is n echter ruim 500 m.
langer en dit is niet in zijn voordeel, zodat
Nevada L, die goed in vorm is, zijn tweede
overwinning in dit seizoen kan boeken.
Voor O Nelly Zora is de afstand te ver, doch
daarentegen voor O Bonni en Norma Shea
rer niet. De plaats ligt in hun bereik.
In het slotnummer is stal De Vlieger weer
eens present met Lion en indien dit moeilijke
paard zijn rustperiode goed is doorgekomen
zal hij wederom als één der favorieten aan de
start verschijnen. Aan een overwinning van
deze kant geloven wij echter niet. omdat hij
daarvoor in een te voornaam 'gezelschap
staat. Het meeste vertrouwen schenkt ons
Lady Zora, vooral gezien haar formidabele
verrichting van afgelopen Zondag. Met
Kalida zal Lion dan ook wel om de plaats
gelden moeten strijden, waarbij dan nog
New Spencer op de loer ligt om roet in het
eten te gooien.
Na de succesvolle verrichtingen in de af
gelopen weken van de Nederlandse dravers
in Duitsland is hun verblijf aldaar weer met
enige tijd geprolongeerd. Zondag loper op
de baan in Recklinghausen Junoschka, Lega-
litie en Madame B, allen uit het entraine-
ment van W. H. Geersen.
In de loop van de volgende week zal ook
de succesvolle Miss A, die in ons land vooral
bekendheid geniet door talloze overwinnin
gen op de 3Ö0 m.-baan, naar Gelsenkirchen
vertrekken om aldaar aan enige courses over
een korte afstand deel te nemen.
Aan de „Grand Prix d' Hiver" begiftigd
met 100.000 Belgische francs aan prijzen
welke op Dinsdag 26 Februari op de nieuwe
Belgische baan te Sterrebeek wordt gehou
den, zal ook de Nederlandse draver Leo
Axkit uit het entrainement-Wagenaar deel
nemen.
ije ranglijst]es in de Haarlemse Korfbal
bond luiden:
Eerste klasse:
gesp. pnt.
Onder Ons 18 12
Sp. Vereent 2 9 10
Oosthoek 1 9 10
N. Flora 18 7
Haarlem 2 8 7
Watervl. 3 10 6
Tweede klasse:
Derde klasse A:
Aurora 3
N. Flora 2
Oosthoek 2
Watervliet 4
An. Ready 2
Watervl. 5
Haarlem 3
DSV 1
17
14
14
12
7
6
6
3
Aurora 4
Oosthoek 3
Onder Ons 2
Oosterkw. 4
Haarlem 4
DSV 2
Derde klasse
Haarlem 5
Sp. Vereent 3
N. Flora 3
Onder Ons 3
Oosthoek 4
gesp. pnt.
10 13
De uitslagen van de tweede dag van het
tournooi om het Europees kampioenschap
biljarten aanker
kader 71/2
te
Mulhouse.
luiden:
300
18
49
16.66
128
18
32
7.11
Chassereau
300
13
77
23.07
Van Oosterhout
255
13
87
19.61
Van de Pol
300
17
140
17.64
96
17
30
5.64
Lütgehetman
14
97
21.42
Wafflard
14
48
15.64
Chassereau
300
22
84
13.63
194
22
45
8.81
300
11
81
27.27
Van Oosterhout
142
11
61
12.90
Het onderzoek, dat is ingesteld naar het
reglement voor de handel in pharmaceuti
sche artikelen van de pharmaceutische
handelsconventie, ter beantwoording van
de vraag of tegen dat reglement op grond
van het Kartelbesluit moest worden opge
treden, is voorlopig afgesloten. Het onder
zoek betrof de in dat reglement neerge
legde regeling van de handel in zogenaam
de u. a.-artikelen, dit zijfi artikelen waar
van de conventie het in het belang der
volksgezondheid wenselijk acht, dat zij uit
sluitend door apothekers aan het publiek
geleverd worden.
Uit het onderzoek is gebleken, dat een
nader onderzoek naar de gehele structuur
en werking der conventie wenselijk is.
Daarnaast heeft het onderzoek aangetoond,
dat aan sommige bepalingen van het regle
ment, zoals deze ten tijde van de afsluiting
van het onderzoek luidden, dusdanige be
zwaren kleefden, dat hierin terstond moest
worden voorzien. Deze bezwaren betroffen
in hoofdzaak de omstandigheden, dat voor
een erkenning als groothandelaar beno
digd om op de voet van het reglement de
handel in u.a.-artikelen te kunnen uit
oefenen eisen werden gesteld, die uit
een oogpunt van het algemeen belang te
ver gingen. Voorts was de verlening van
deze erkenningen niet met de noodzakelijke
waarborgen van rechtszekerheid en objec
tiviteit omkleed, zo deelt het ministerie van
Economische Zaken mede.
De pharmabeutische handelsconventie
heeft de vereiste wijzigingen in haar regle
ment aangebracht. Dientengevolge bestaan
er voorshands geen termen om met ge
bruikmaking van de bij het Kartelbesluit
verleende bevoegdheden tegen het regle
ment van de conventie op te treden.
Artikel 5 van de Wet op het Notarisambt
schrijft voor, dat de notaris verplicht is zijn
woonplaats te hebben in de hem aangewe
zen standplaats. De notaris W. H. L. wiens
standplaats Amsterdam is, is door-het ge
rechtshof te Amsterdam geschorst voor
veertien dagen wegens het feit, dat hij niet
in zijn standplaats maar in Laren (N.h.)
woonde. Tegen dit arrest werd cassatie
aangetekend met een beroep op overmacht.
De Hoge Raad heeft echter overwogen, dat
de wet niet toelaat om het bestaan van de
hier in het geding zijnde verplichting af
hankelijk te achten van de omstandig
heden. De Hoge Raad heeft dan ook het
cassatieberoep verworpen.
ADVERTENTIE
Jhr. P. H. Verspijck, geneesheer-direc
teur der gemeente ziekenhuizen te 's Gra-
venhage maakt in de Januari-aflevering
van het tijdschrift „Het Ziekenhuiswezen"
enkele opmerkingen over de verpleegsters
opleiding en de waardering van het ver-
pleegstersberoep hier te lande. Hij doet dit
naar aanleiding van het referaat op de
Veska-cursus 1951 te Lausanne van prof.
dr. P. Jaccard over de personeelsvoorzie
ning in de Zwitserse ziekenhuizen. Dr.
Verspijck maakt, zoals hij het uitdrukt:
„variaties op het thema van Jaccard, dat
zich uitnemend leent voor transpositie in
een Nederlandse toonsoort. Variaties in
mineur!"
Hoewel de Nederlandse verpleging een
vergelijking met het buitenland goed kan
doorstaan, dient niettemin, opgemerkt te
worden, dat de huidige verpleegstersoplei
ding een ongecontroleerde ouderwetse, on
doelmatige en onsystematische chaos voor
stelt, en wanneer niet op korte termijn
energiek en doordacht wordt ingegrepen,
dan zal binnen afzienbare tijd de Neder
landse zuster niet meer in staat zijn aan
de eisen te voldoen, die aan haar gesteld
worden."
Officieel worden tegenwoordig als op
leidingsinrichtingen bij de wet erkend:
grote algemene ziekenhuizen met tenmin
ste 40 bedden, maar ook kleinere algemene
ziekenhuizen met meer dan 15 bedden. Het
ziekenmaterieel is op deze wijze ongemeen
gevarieerd en de practische ervaring bij de
opleiding dientengevolge evenzo.
„In feite", schrijft de heer Verspijck,
„worden vele leerlingen als goedkope
werkkrachten misbruikt om de exploitatie
van het ziekenhuis mogelijk te maken en
de opleiding doet niets ter zake. Het is niet
genoeg, dat in menig ziekenhuis de oplei
ding toegewijd, energiek en weldoordacht
wordt ter hand genomen zolang er elders
ADVERTENTIE
nog zoveel geknoei mogelijk is hij de scho
ling der zusters."
De waardering
Ook wat betreft de aantrekking van
nieuw personeel heeft de Nederlandse
ziekenverpleging met moeilijkheden te
kampen. Het verpleegstersberoep staat bij
velen nog in de kwade reuk van: onder
betaald, ondergewaardeerd, vermoeiend en
gevaarlijk.
„Het wordt hoog tijd," aldus schrijver,
„dat de overheid en het publiek inzien, dat
een goede ziekenverpleging een integrerend
bestanddeel van een verantwoorde gezond
heidszorg is, dat een goede verpleegster een
normale vrouw is, welke naast goede en
minder goede eigenschappen beschikt over
een eerbiedwaardige dosis opofferingsge
zindheid, idealisme en plichtsbetrachting,
dat de ziekenhuizen hun plicht betrachten
inzake het organiseren van een doelmatige
opleiding en een zorgvuldige opvoeding en
dat de doktoren beseffen, dat een gentle
man de ongeschreven regelen van ridder
lijkheid en beleefdheid in acht heeft te
nemen jegens het zwakke geslacht in het
algemeen en jegens de verpleegster in het
bijzonder."
YB# 6/ëg.
Hoe kan het ook anders! Steeds meer rokers ondervinden
dat maar één shag de ware kan zijn. En dat die shag
IBIS is, wel... dat staat al bij het eerste trekje als een
paal boven water. Als U dit echte Virginia genot nog
niet kent, ga dan nog vandaag op IBIS over. Die is
even puur als de natuur!
Enige maanden geledein schreven wij in
dit blad over het onderwerp „Kunst in de
fabriek" naar aanleiding van de tentoon
stellingen van schilderijen en beeldhouw
werken, die door de chef van de propagan-
da-afdeling van de Hoogovens in de can-
tines van dit bedrijf worden georganiseerd.
Naar aanleiding van dit stukje heb ik van
sommige kanten al enkele reacties gekre
gen. Daaronder waren er van mensen die
het koi-tweg dwaasheid vonden om iets
dergelijks te ondernemen. Ik geloof en
hoop dat de toekomst zal leren dat zij on
gelijk hebben. Er is echter één voorwaarde
waaraan onder alle omstandigheden zo
veel mogelijk voldaan moet worden, wil dit
wei-k inderdaad vruchten afwerpen, name-
De jpngens keken nieuwsgierig om zich heen, toen ze in het huis stonden; de koffers
hadden ze zolang in de gang gezet, die moesten straks worden uitgepakt.
„Wat leuk is het hier!", riep Rick.
„Fijn!", zei Oepoetie. „Hier zullen we 't hest gezellig hebben!"
Ze liepen alle kamertjes door.
Kijk eens, wat leuk!", zei Rick. „Een koffiekan met 'n kraantje!"
„Ja", zei oom Tripje, „dat is een ouderwetse".
„Ik zal maar gelijk wat koffie zetten", zei tante Liezebertha. „Dan kunnen we dadelijk
brood eten."
Oom Tripje vond, dat de jongens dan maar zolang wat in de buurt van het huis
moesten gaan rondkijken, terwijl tante Liezebertha de boel in orde bracht.
„Maar niet te ver weg, hoor!", waarschuwde oom Tripje. „Ik zal je roepen, als we
gaan eten!
En zo stonden de jongens even later op de top van een duin; vlak achter het huis
begonnen de duinen al. Ze keken over het eiland en de zee.
door ANNE LORAINE
Vertaald uit het Engels
60)
Hij luisterde geamuseerd en keek haar zo
nu en dan van terzijde aan. Laat in de
middag naderden ze de plaats van bestem
ming. Preston begon met haar te praten
over een moeilijk geval, dat hem de laat
ste tijd bezig had gehouden, en ze was
onmiddellijk één en al belangstelling. Ze
bespraken uitgebreid de diverse mogelijk
heden. Op een bepaald moment reed hij
opeens de wagen naar de kant van de weg
en hieild halt. „Lynne", begon hij lang
zaam, „ik moet je iets bekennen".
Ze keek hem verschrikt aan. Ze voelde
een dodelijke angst in zich opkomen, dat
het geluk, dat ze pas gevonden had, haar
weer zou ontglippen. Hij lachte gerust
stellend. „Nee, nee, lieveling, kijk niet zo
angstig. Er kan nooit meer iets tussen
ons komen,' besef je dat goed? Mijn be
kentenis zal je misschien een schok ge
ven, maar géén pijnlijke schok!" Hij
lachte opeens luidkeels. „Verre daarvan!
Lynne, liefste, vertel me eens, heb jij die
dr. Smart eigenlijk wel eens ontmoet?"
„Dr. Smart?", vroeg ze langzaam. „Je
bedoelt, de man, die met jou samenwerkt?
Nee, ik heb hem nooit ontmoet. Ik heb
me inderdaad wel eens afgevraagd, waar
om je hem nooit mee naar huis bracht
om txem voor te stellen, maar ik heb er
niet al te veel over nagedacht, ikik
heb nu eenmaal een speciale reden om
niet dol op die meneer te zijn".
„Lynne", zei hij rustig, „er bestóat geen
dr. Smart. Ik heb je iets wijsgemaakt. Dr.
Smart bestaat alléén in mijn verbeelding.
Ik bedacht zijn figuur op een avond, toen
mijn jonge vrouw opeens één en al oog
en oor was voor een populaire jonge band
leider. Ik wilde haar pijn doen en vond
de figuur van dr. Smart uit".
lijk deze, dat het geëxposeerde werk vol
doet aan redelijke eisen van vakmanschap
en kunstzinniglxeid. De ai-beider die, zoals
reeds werd opgemerkt, uiteraard niet veel
in de gelegenheid is om tentoonstellingen
en musea te bezoeken, moet als hem iets
onder ogen gebracht wordt, iets goeds te
zien krijgen.
De tentoonstelling nu die de vereniging
ter bevordering van beeldende kunsten
„Felison" thans op dezelfde plaats voor dit
doel heeft samengesteld, bereikt als geheel
nauw«rf!jks het niveau dat geëist mag wor
den. al dient toegegeven te woi-den dat er
zich een aantal wei-ken onder bevindt dat
van goede kwaliteit is. Een „boerderij in
de sneeuw" van M. Schouten, een pastel
van „chrysanten" van A. Bekouwer echter-
van „chi-ysanten" van A. Berkouwer beho
ren echter tot de soort van „kjtsch" tegen
welker vei-spreiding iedere vereniging met
culturele doelstellen zich te vuur en te
zwaard dient te verzetten.
Als men de arbeiders nader bij de kunst
wil bi-engen, moet men toch iets anders
dan dit laten zien! De eenvoudige land
schappen van H. J. Calkoen geven in hup
zuivei-e schildering de stemming uitstekend
weer. Calkoen schilderde de Rijn bij
Arnhem in een blauw-groen gamma en de
zelfde rivier bij Oosterbeek in een gouden
toon. Zeer verantwoord is de perspecti
vische verschuiving van de landei'ijen en
de loop van de waterweg weergegeven.
Werken als deze zijn in elk geval duide
lijk. En de speculaties op het valse senti
ment, die de „kitsch" zo onuitstaanbaar
maken, vindt men nergens.
Er zijn van J. Mul uit Limburg en de
Pyreneeën aardige aquarellen. Het „Stil
leven met flessen" van P. Brandjes heeft
kwaliteiten in de luchtig gedane schilde
ring en de harmonie der kleuren. De wer
ken van Bartels behoren evexïeens tot de
werken die deze tentoonstelliixg waarde
geven. De zonnebloemen van B. Kamp
staan in een vriendelijk zonlicht. Er is niet
veel schildersdrift in te ontdekken, even
min als in z'n intérieur van de oude St.
Bavo, maar het werk is toch met zorg en
een hartelijke toewijding volbracht. Over
D. van der Molen schreven we kort gele
den.
Wij vermelden verder nog een expositie
van schilderijen en aquarellen van Gerard
Hordijk, die in een andere lokaliteit van
het bedrijf gehouden wordt. Van zijn vlotte
aquarellen gaat een pittige, opwekkende
werking uit. OTTO B. DE KAT
„Maar wie is dan je medewerkei-"?,
Hij keek haar ernstig aan. „Hoe zou
daarover enige twijfel mogelijk zijn?",
was zijn wedervraag. „Ik moest gisteren
mijn beslissing aan het ziekenhuis mee
delen. Ze hadden er aldoor al op aange
drongen, dat ik de naam van mijn mede
werker zou noemen. Ik wilde echter eerst
helemaal zeker van je zijn, Lynne. Toen
je me gisteravond vertelde, dat je je werk,
voor mij wilde opgeven, wist ik héél ze
ker, wié mijn medewerker zou worden.
Mijn lieveling, wil je met mij samenwer
ken? Wil je naast mijn vrouw ook mijn
vertrouwdste medewerkster zijn?"
„Preston, hoe kan dat nu?", wierp ze
tegen, „je weet, dat ik mijn werk op
wilde geven
Hij sloeg een arm om haar schouders.
„Ik kan dat helaas niet toestaan, Lynne",
zei hij met een glimlach. „Besef je niet,
wat er gebeuren zou? Binnen enkele maan
den zou je er spijt van krijgen en je zou
't mij gaan verwijten. Er zou een grote
onrust over je komen, als je niet meer het
werk kon doen, waaraan je je hart verpand
hebt. Ik heb eenvoudig het recht niet, zo
iets van je te vragen. Jij behoort nu een
maal niet alleen aan mij of jezelf of Jes
sica toe, maar óók aan je werk. Als je de
dokter in jou wegneemt, Lynne, wat blijft
er dan over? De werkelijke Lynne zou
verdwijnen, kort nadat ik haar juist ge
vonden had. Nee, lieveling, ik mag dat niet
riskeren. Je zult samen met mij je werk
voortzetten, zoals ik altijd diep in mijn
hart gewild heb en zoals jij naar je me
vertelde 't ook wilde. Afgesproken,
Lynne?"
Er kwam geen woord over haar lippen
en haar ontroering ziende, startte hij lang
zaam de wagen en reed verder. Hij kon*
wachten op haar antwoord, hij was zeker
van haar. Lynne leunde achterover en een
gevoel van geluk overwelmde haar. Tegen
het donker kwamen ze in Clifdeen aan,
een klein dorpje, vlakbij de zee, met een
oude kerk in het midden. De zoutige frisse
zeelucht woei hen tegemoet. Lynne ging
recht overeind zitten ep vroeg zich af,
welk huisje het zou zijn, waar ze zeven
gelukkige dagen en nachten zouden door
brengen. Na deze vacantie zouden Preston
en zij teruggaan naar hun werk, hetgeen
zou betekenen dat ze in nauw verband
vroeg ze vol nieuwsgierigheid.
samen zouden werken. Ze zouden niet
alleen in hun liefde samen zijn, maar ook
in het werk, dat hun dierbaar was. Ze
voelde tranen in haar ogen branden. Ze
sloeg haar ogen op naar de hemel, waar
aan de sterren reeds flonkerden. Ze dacht
aan de woorden van haar geliefde vader:
„Kies een leid-ster, kind, en volg die. Laat
je niet van je weg afbrengen
Preston had intussen de auto tot stil
stand gebracht en was uitgestapt. „We zijn
er, lieveling", zei hij, terwijl hij het por
tier openmaakte. „De reis is volbracht.
Kom mee naar binnen, dit is het huis.
Ze stapte zwijgend uit en keek naar het
kleine huis, dat er in het maanlicht ro
mantisch uitzag. Ze greep zijn hand en
samen liepen ze het paadje af naar de
voordeur. Boven haar was een hemel vol
sterren en aan haar zijde de man, die ze
liefhadWat kon ze méér verlangen.
„Alles en altijd samen, Lynne?" vroeg
hij zacht.
„Ja, lieveling, antwoordde ze op duide
lijke toon, „alles en altijd samen".
Hij stak de sleutel in het slot en opende
de deur.
EINDE.
In ons nieuwe feuilleton beschrijft John
Henry Mackay hoe een eens onschuldig
veroordeelde jongeman, Adolf Braun,
zich wreekt op de officier van Justitie,
conform wiens eis hij indertijd werd
gestraft. Het is een vreemde en opwin
dende historie.
Aan geen enkele ontoelaatbare hande
ling maakt Braun zich schuldig. Hij
doet niet anders dan zich op de meest
onverwachte tijdstippen en plaatsen
vertonen aan de man, die eens zijn
slachtoffer zal worden. Zo lijkt Braun
alom-tegenwoordig en wordt hij de
ander tot een obsessieZonder be
paald grote gebeurtenissen groeit dit
wonderlijke verhaal naar zijn emotio
nele climax. De lezer zal er met be
langstelling kennis van nemen.
OOOOOOCXXXXXXJOOOOOOOOOOOOOQg
