Het Hek van de Dam
Mullenscircuskaravaan
zet koers naar Haarlem
Prins Bernhard komt
op 12 Juni in Haarlem
SLEUTEL WEG?
Weer muziek in het wandelbos
In de hoofdstad uit
Hboni dronken
ZATERDAG 17 MEI 1952
HAARLEMS DAGBLAD
- OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
8
Gevoelige acoustiek
„Teisterbant" herdenkt
Lodewijk van Deyssel
Mej. A. Fibbe 40 jaar
bij de Telefoondienst
Rede voor de Maatschappij
voor Nijverheid en Handel
Nachtdienst apotheken
G. A. van der Meer
overleden
DE SLEUTELSPECIALIST"
ITEP 1852 -1952
Vermanend
Vastgelegen
Burgerlijke stand
van Haarlem
De volgende week stopt de bonte circus
karavaan van Jos. Mullens na een tocht uit
Brunssum in Haarlem op het Phoenixter-
rein, waar de piste in de grote ovale tent
van Woensdag tot en met Zondag weer haar
aantrekkingskracht gaat uitoefenen op het
Haarlemse publiek. Het programma, waar
in de attracties hoog liggen opgetast, ver
meldt weer tal van schouwspelen, die de
blikken onafgebroken zullen boeien en nu
en dan ook een regelmatige ademhaling
zullen belemmeren. Een greep uit dit spec
taculaire werkschema: de dressuur vain
Een van Mullens artisten, de jongleur
Italo Mediniin actie.
Nieuwe muziektent
Er heerst vreugde in het kamp van de
Haarlemse muziekverenigingen: een jaren
lang gekoesterde wens is in vervulling ge
gaan mat het gereedkomen van de nieuwe
muziektent op het terras van het paviljoen
,,D reef zicht" in Den Hout, die op de natio
nale feestdag in gebruik werd genomen
met een wedstrijd in samenzang voor Haar
lemse lagere scholen. En gisteravond had
het oudste Haarlemse amateurkorps, de
Harmonie Crescendo, de beschikking over
de tent gekregen voor een concert, dat on
der leiding van de dirigent Jac. J. Bijster
werd gegeven.
Voordat met dit concert begonnen werd,
kwam de voorzitter van de Bond van Haar
lemse muziekverenigingen, de heer H.
Cnosse, uiting geven aan dankbaarheid
jegens de directie van „Dreefzicht" voor
haar gelukkig initiatief. Thans kunnen de
Haarlemse korpsen hun prestaties weer in
het openbaar laten horen. Ook de voorzit
ter-van Harmonie Crescendo, de heer H.
Tuin, gaf uitdrukking aan zijn gevoelens
van erkentelijkheid en hoopte dat deze ver
heugende particuliere tegemoetkoming aan
de moeilijke omstandigheden van de Haar
lemse korpsen gevolgd zal worden door
overheidssteun, opdat harmonie en fanfare
ook te Haarlem zullen gaan bloeien als in
andere steden van ons vaderland.
Harmonie Crescendo heeft de tent nu
kunnen beproeven voor wat betreft de
klankverwerking. Deze proefneming is
uiterst gunstig uitgevallen. Een mooie ge
lijkmatige samenklank kon worden ver
kregen, waarbij nochtans het eigen karak
ter van de instrumentengroepen niet ver
doezeld werd door onduidelijke vermenging.
Deze gunstige verhouding van de instru
mentale klanken bleek zowel op plaatsen
dichtbij de tent als verder weg gelijk te
blijven. Het komt er voor korpsen, die in
de tent gaan musiceren, op aan grote nauw
keurigheid in hun spel te betrachten, want
de gevoelige acoustiek verraad elke on
effenheid. Ook gisteravond was dit het ge
val, bijvoorbeeld bij de uitvoering van het
lastige, vaak oolyrhythmische Scherzo van
Meandert Boekei. Maar aan de andere kant
waarborgde die acoustiek toch weer een
extra muzikaal genot, wanneer er. zoals bij
de uitvoering van de ouverture Maritana,
de Keizerwals van Joh. Strauss, de mars
Colonel Bogey en de ouverture Rosamunde
van Schubert een verfijnde en fraai genu
anceerde klank te beluisteren viel.
De dirigent hield hier vast aan een voor
treffelijk principe van klankontwikkeling
en het gaf ons de overtuiging, dat de nieuwe
muziektent, zo gunstig geplaatst onder de
natuurlijke gewelven van forse beuken
bomen, zich ook voor uitvoeringen van
symDhonische muziek bijzonder goed leent.
Zo kan deze tent een centrum worden voor
allerlei openlucht-muziekuitvoeringen, mits
men er in kan sla-een het storende verkeer
tussen „Dreefzicht" en de Hertekamp om
te leid'en.
P. ZWAANSWIJK
negen ijsberen, een groep leeuwen en zes
Bengaalse koningstijgers, van zes Kauka-
sische paarden en acht Shetland ponies, vijf
chimpansees, zes Bretonse vossen, zes
Deense tijgerpaarden en vier Pakistaanse
olifanten. Zij vormen tezamen een indruk
wekkende diergaarde, die zich In de pauze
bezichtigen laat. Verder zijn er de boeiende
trapeze-nummers van de twee Pivoto's en
de Burkett's, de acrobaten, de clowns, de
Indische prinsessen, de Bengaalse lanciers,
de Gaucho's, de Mexicaanse cowboys, de
Indianen en miss Atomia, die zich als mu
nitie voor een indrukwekkend kanon laat
gebruiken.
De vlotte opeenvolging van de nummers
is verzekerd doordat de voorstellingen da
delijk op twee zij-podiums in de uithoeken
van de tent kunnen worden voortgezet,
wanneer er in de piste veranderingen
moeten worden aangebracht. De tent biedt
plaats aan 5000 toeschouwers.
Op Woensdagavond 21 Mei zal de Haar
lemse sociëteit Teisterbant haar dit jaar
overleden ere-voorzitter dr. K. J. L. Alber-
dingk Thijm (Lodewijk van Deyssel) her
denken. Bij die gelegenheid zal het woord
worden gevoerd door prof. dr. N. A. Don
kersloot (Anthonie Donker) als voorzitter
van de Nederlandse Vereniging van Letter
kundigen, door prof. dr. W. Asselbergs
(Anton van Duinkerken) over „Lodewijk
van Deyssel en zijn vader professor Josef
Alberdingk Thijm", door dr. P. H. Ritter
Jr. over „Thijm intiem" en door Emmy
van Lokhorst.
Verder zal er een huiselijk filmpje over
Van Deyssel worden vertoond, in zijn laat
ste levensjaar opgenomen, en worden er
gramofoonplaten ten gehore gebracht, op
één waarvan hij de beroemde passage „Ik
houd van het proza" voordraagt. De her
denking zal ook worden bijgewoond door
de buitengewone leden van de sociëteit
Dirk Coster en A. Roland Holst.
Dinsdag zal mejuffrouw A. Fibbe, Park
laan 43, veertig jaar werkzaam zijn bij de
Telefoondienst der P.T.T. te Haarlem. Zij
kent de telefoon nog uit de tijd, toen de
exploitatie in handen was van de parti
culiere Bell Telephone Maatschappij en
heeft nog de oude handcentrale bediend,
die toen in het tegenwoordige politie
bureau in de Smedestraat stond, „het kan
toor van juffrouw Kruisman", zoals de
Haarlemmers het toen noemden, omdat
juffrouw Kruisman er de scepter zwaaide.
Van een automatische telefoon had toen
nog nooit iemand gehoord; de paar hon
derd abonnés konden slechts met elkaar
in verbinding komen door bemiddeling
van een telefoniste. De toestellen uit die
tijd noemde men „koffiemolens"; zij be
stonden uit een samenstel van enige tegen
de muur gespijkerde kastjes. Uit één
daarvan stak een slinger, aan welke men
gewoonlijk verwoed moest draaien om al
thans met de telefoniste verbinding te
krijgen.
Mejuffrouw Fibbe zal aan deze „goede"
oude tijd ongetwijfeld nog wel eens terug
denken!
De Nederlandse Maatschappij voor Ny-
verheid en Handel houdt op 12 en 13 Juni
in het Concertgebouw te Haarlem haar al
gemene vergadering. Na de huishoudelijke
vergadering zal Prins Bernhard een inlei
ding houden over het onderwerp: „De
jongere generatie-Nederlands toekomst".
Voorts zullen inleidingen worden gehou
den door ir. F. J. Philips over „De roeping
van de arbeid en de taak van de leiding",
door dr. B. W. Kranenburg over „De in
vloed van de. zich wijzigende maatschappe
lijke structuur", door dr. B. C. J. Lievegoed
over „De voor-opleiding in het bedrijfsle
ven" en door rar, K. P. van der Mandele
over „Nederlands toekomst".
Des middags zullen de deelnemers ten
stadhuize te Haarlem worden ontvangen.
Op Vrijdag 13 Juni worden excursies ge
maakt. Onder meer zal een reddingsde
monstratie op het Zandvoortse strand wor
den bijgewoond, waarna een officiële ont
vangst volgt door het gemeentebestuur van
Bloemendaal in het openluchttheater al
daar.
Bos en Vaart-apotheek. Bos en Vaartstraat
26, telefoon 13290; Centraal-Apotheek, Grote
Houtstraat 78, telefoon 10500. H. Remmers en
Zoon, Kruisstraat 6, telefoon 10354. Noorder-
Apotheek, Jan Gijzenkade 181, telef. 23821.
In Enschedé is vanochtend geheel onver
wacht overleden de heer G. A. van der
Meer, directeur van de Haarlemse manége.
Hij was daar tegenwoordig bij wedstrijden
van de Nationale Bond voor Ruiterwed-
strijden. Kort na zijn aankomst werd hij
onwel en hij overleed even later.
De Nederlandse paardensport is door de
dood van deze zeer geziene figuur zwaar
getroffen. Deze ruiterlijke man heeft spe
ciaal voor de rijdende jeugd zeer veel ge
daan, men denke slechts aan de grote
jeugd-concoursen in Heemstede, waarvan
hij de drijvende kracht was. Maar vooral
heeft hij de jeugd leren rijden en Ieren van
het paard te houden. Wars van alle op
schik, eenvoudig en sportief heeft hij met
zijn grote enthousiasme op voortreffelijke
wijze meegeholpen de Nederlandse paar
densport in de moeilijke periode na de oor
log weer op te bouwen.
De heer Van der Meer, die de leeftijd
van 54 jaar bereikte, was een bekend pu
blicist op hippisch gebied. Hij was een der
oprichters van „De Hoefslag" en heeft ook
in ons blad helder en deskundig commen
taar op de paardensport geleverd.
ADVERTENTIE
n
LANGE VEERSTRAAT 10
TEL. 11493
Met een concert door Harmonie Crescendo is gisteravond de nieuwe muziektent bij
„Dreefzicht" in Den Hout officieel in gebruik genomen. Elders in dit blad geeft onze
medewerker P. Zwaanswijk zijn indrukken van de acoustische geschiktheid weer,
waarbij hij tot de conclusie komt dat wij hier te doen hebben met een belangrijke
aanwinst ten dienste van het openbare muziekleven.
ADVERTENTIE
„Geen medailles voor spionnen". (Rem
brandt). Deze film geeft een boeiend,
maar navrant beeld van de methoden der
„inlichtingendiensten-te-velde", in dit geval
de Amerikaanse, welke zich in de laatste
fase van de oorlog tegen Hitier veelvuldig
van Duitse krijgsgevangenen bediende om
achter de vijandelijke linies te spionneren.
De meeste van deze „verraders" zijn des
perados of gewetenloze geldwolven, maar
een van hen, een korporaal van de „Luft
waffe" leent zich uit eerlijke overtuiging
voor dit spionnagewerk, omdat hij beseft,
dat Hitiers systeem Duitsland niets anders
dan ongeluk kan brengen. De film tekent
nu in een serie beklemmende scènes, hoe
deze jongen, na zijn opleiding door de
Amerikaanse „field intelligence", zijn ar
beid als spion begint temidden van de
puinhopen van het reeds bijna verslagen
Duitsland. Het leed van de Duitse burger
bevolking, dat hij daar te aanschouwen
krijgt, stelt hem voor een geweldig con
flict tussen zijn menslievendheid en zijn
vrijwillig aanvaarde plicht als spion, maar
tenslotte wint zijn overtuiging het van zijn
medelijden, hoewel hij zelf daarbij het le
ven laat. Afgezien van de wat erg sen
sationele climax, waarin de jongen, ont
maskerd door de Gestapo, onder een hevig
bombardement aan zijn vervolgers pro
beert te ontkomen, is dit een uitstekende
oorlogsfilm, met aangrijpend spel van
Oskar Werner als de jonge spion en met
vele voortreffelijke bijrollen, en zonder de
valse heroïek en de dik-opgelegde patriot
tische sentimenten, waaraan dit genre
rolprenten zo dikwijls mank gaat.
H. C.
„Bij mij verveel je je niet" (MinervS)
Een cowboy wordt verliefd op een rijk
meisje uit de sitad, trouwt met haar en
voert haar mee naar zijn ranch. Daar moet
het lieve kind zich aanpassen aan de be
zwaren, die het buitenleven de stedeling
kan bieden en als er dan bovendien nog
twee kinderen uit een eerste huwelijk als
probleem bijkomen, moet het nieuwe me
vrouwtje wel enige pit bezitten. En ze be
zit die „pit" in hoge mate. Dat is dan in het
kort de simpele inihoud van „Bij mij ver
veel je je niet" met Irene Dunne en Fred
Mac Murray in de hoofdrollen. Dank zij
het optreden van dit tweetal is er van het
gegeven nog een behoorlijke amusements
film overgebleven. De vrouw is vroeger
zangeres geweest en ze krijgt in haar hu
welijk ook nog wel een paar keer de kans.
!\i s ij1Anxxvctfo&prAüm
EEUWFEEST POST£ECB ij
- vKiïii'.iRxi r 2'/, )UU i<*52 -■<!
Een afbeelding van het affiche dat de P.T.T.
heeft laten vervaardigen ter gelegenheid
van de internationale postzegellentoonstel-
ling, welke van 28 Juni6 Juli 1952 in
het Jaarbeursgebouw te Utrecht gehouden
zal worden bij het eeuwfeest van de
postzegel.
Als het waar is wat boze tongen be
weren, dan zou Amsterdam een nacht
leven hebben, dat zich voor het grootste
gedeelte op of omstreeks het Rem-
brandt(s)plein moet voltrekken. Wij
hebben daar nooit veel van gemerkt,
al waren wij een enkele keer zo geluk
kig ons te mogen scharen onder de uit
verkorenen, die van een al dan niet
aanwezige nachtpermissie in de bar van
Schiller profiteerden. Veel vrolijkheid
was daar niet te beleven. Zes of zeven
acteurs beloofden elkaar om het hardst
zo spoedig mogelijk naar elkanders
voorstellingen te komen kijken en hiel
den zich alsof zij zelf geloofden dat zij
dit een genoegen zouden vinden. Daarna
dronken zij rustig verder op het succes
dat zij elkaar van harte misgunden.
Toen wij buiten kwamen zei de klok
van de Amsterdamse Bank (een van de
zeer weinige établissementen 'op dit
plein waar men niets te eten of te drin
ken kan krijgen) dat het tien minuten
over drie was. Uit de Forty Four Club
in Femina klonk nog een miezerig beetje
dansmuziek als druppels uit een kraan,
die niet geheel gesloten is. Enkele taxi
chauffeurs waren bij elkaar in de wa
gens gekropen om de tijd met een ge
zellig spelletje „Ik zie, ik zie, wat jij
niet ziet" te verdrijven en het enige
nachtleven werd gemaakt door een paar
brooddronken mussen in het plantsoen.
Vroeger, in de dagen van de Quelle
en de Mille Colonnes, schijnt het alle
maal heel anders te zijn geweest. Toen
was het Rembrandt(s)plein inderdaad
een centrum van vermaak. Er bestond op
de hoek van de Korte Reguliersdwars
straat zelfs een geheelonthouderscafé,
waar de stamgasten tijdens de daar al
tijd gevoerde debatten elkander in het
heetst van de gesprekken met ledige
limonadeflesjes om de oren sloegen, dat
het een lieve lust was. Maar al die
drukte werd voornamelijk veroorzaakt
door de nabijheid van een stuk of drie
theaters, die met dezelfde frequentie
een prooi der vlammen zijn geworden
als heden ten dage de oude pakhuizen
aan de grachten. Ter herinnering hier
aan kan men vlak bij het Thorbecke-
plein nog een kroeg vinden met de dof-
berustende naam „Verwoest". Een ver
manend symbool, vrienden.
Overdag echter, althans des zomers,
bloeit het Rembrandt(s)plein in zijm
oude luister als het dorado van kan
toorbedienden die er op de vele ter
rassen ter weerszijden van de Balk in
't Oog (zo heet het steegje naar de
Amstel nu eenmaal, dat kunnen wij ook
niet helpen) hun dagelijkse portie zon
met koffie of een kleintje bier komen
scheppen. Met de bedoeling hen het
leven enigszins te veraangenamen fla
neren er allerhande dames over het
trottoir, veelal begeleid door een prop-
perig hondje.
Dezer dagen zijn wij daar ook eens
een uurtje gaan zitten om het stand
beeld van Rembrandt te bekijken, dat
deze maand honderd jaar geleden is ont
huld. Op zijn voetstuk staan de woorden
„Hulde van het dankbaar nageslacht"
te lezen, doch men vergat destijds
erbij te vermelden: a) dat er bijna
drie regeringsperioden van een gekroond
staatshoofd waren verstreken eer men
voldoende geld bijeen had en b) dat
mesn toen nog eens vijftig maanden is
gaan twisten over de juiste plaats van
het monument, dat desondanks sedert
dien al ettelijke keren verhuisde. Wij
begrijpen al die drukte niet goed, want
het is helemaal geen mooi standbeeld.
Wel heeft de ontwerper er gelukkig
voor gezorgd de grote kunstenaar fat
soenlijk aan te kleden.
Wij hebben er net lang genoeg ge
zeten om een heer tegen zijn buurman
te horen zeggen: „Het befaamde Hol
landse kwartiertje viel gisteren tegen
de Zweden precies in de rust
Wij zijn vastbesloten gevolg te geven
aan de gestencilde uitnodiging van het
nationale voorbereidingscomité om het
zogenaamde Pinkster Festival voor de
Vrede in vele wij'ken van Amsterdam
op de eerste Juni bij te wonen. Er wor
den, zo zegt dit bulletin, in talrijke
steden films en bonte avonden of
wekenden georganiseerd, ter propaganda
om het benodigde geld bijeen te brengen.
Nu lijkt ons speciaal het organiseren
van wekenden een probaat middel hier
toe, hoewel wij er ons persoonlijk over
verheugen niet wekend te zijn. Al ware
het slechts omdat wij ons niet graag
laten organiseren. Nu niet en nooit. Zelfs
niet tijdens de Pinksterdagen.
Het programma is bijzonder belang
wekkend. Zo worden er rondvaarten
gehouden door de Amsterdamse grach
ten en bliksem-voetbaltoumooi's onder
leiding van de bekende sportverslag
gever Jan. Wenink, waarna de jeugd een
vriendschapsband zal smeden, die door
geen enkele oorlogspropaganda meer
verbroken kan worden. Zo staat het
allemaal in dit bulletin, dat wij onlangs
ontvingen.
Enkele kanttekeningen menen wij ons
wel te mogen veroorloven. Niet over het
houden van rondvaarten door de grach
ten, want dat is al van oudsher bijzon
der geschikt om de vrede te dienen.
Evenmin over de punt achter de voor
naam van de in de nieuwe spelling over
gebrachte heer Weenink, want waar
schijnlijk geeft die een afkorting van
Jankolewitsj of iets dergelijks aan. Wij
interesseren ons meer voor die bliksem-
voetbaltournooi's en hebben onze her
sens als insecten in plastic afgepijnigd
naar een antwoord op de vraag wat dit
zouden kunnen zijn. Dat dit wedstrijden
worden waarbij één partij naar de blik
sem gaat, mogen wij niet aannemen,
omdat zulks onverenigbaar is met de
vredesgedachte. De vreemde meervouds
vorming van het woord tournooi zullen
wij maar buiten beschouwen laten, aan
gezien wij uit het bulletin wel vreem
dere taalfouten kunnen puren.
Het meest verheugen wij ons op het
onderdeel van het festival, dat aan de
film zal worden gewijd. Want hiervoor,
aldus de circulaire, zijn al vijf theaters
vastgelegen. Onder meer zal „De bevrij
ding van het Chinese volk" op het witte
doek worden vertoond. Helaas is deze
rolprent enigszins beduimeld doordat
het nationale voorbereidingscomité er
de hand op heeft gelegd. Blijkbaar
kunnen die mensen nergens met hun
vingers afblijven. BOEDA.
Het Rotterdams Toneel vertoont ge
durende de rest van deze maand in
het Leidseplein Theater de klooster
thriller Bonaventuramet Charlotte
Kohier, onder regie van Frits van
Dijk.
In de Stadsschouwburg wordt mor
genavond de honderdste voorstelling
gegeven van „Nieuw Land" door
Hans Tiemeyer onder regie van de
schrijver. Voor hedenavond heeft het
A.T.G. het blijspel Donkere lente"
van Lesley Storm (met Louis Saal-
bom) op het programma en voor
Maandag een herhaling van „De
Spaanse Brabander" met Jan Musch
in zijn afscheidsfol.
In het Centraal Theater speelt de
Nedtfrlandse Comedie dagelijks „Een
vrouw met een klein hart" onder
regie van Henk Rigters met Mary
Dresselhuys en vele anderen. Toon
Hermans blijft met zijn cabaret
„Hartendwaas" nog maandenlang in
de Kleine Komedie en in Carré is
de ijsrevue „Een winterdroom" ge
start.
De Nederlandse Opera zoekt het in
het lichtere genre. Zondagmiddag
wordt „Die Fledermaus" en Dinsdag-
avond „Die lustige Witwe" in de
Stadsschouwburg uitgevoerd.
Het R.K. Hoofdstadkoor en het U.S.
O. voeren onder leiding van Theo
van der Bijl onder meer de Laureta-
nische Litanei van Mozart in het
Concertgebouw uit (Maandagavond)
Woensdag begint de Beethovencyclus
onder leiding van Josef Krips.
In dé kleine zaal van het Concert
gebouw heeft hedenavond een bui
tengewoon concert van de Neder
landse Vereniging voor Hedendaagse
Muziek plaats, waarop het Quator
Municipal de Liège de vier strijk
kwartetten (van Grazyna Baciwicz,
Daniel Ruyneman, Géza Frid en
Franco Donatoni), die op het inter
nationale concours van 1951 bekroond
werden, uitvoert.
Het Stedelijk Museum herbergt thans
een tentoonstelling van antieke en
moderne stoffen van de Textilinge-
nieur-Schule uit Krefeld.
Tekeningen en aquarellen van Maai
ke Braat zijn van heden af tot 5 Juni
tentoongesteld in kunstzaal Hamel
aan de O.Z. Voorburgwal.
„Kinderrechter grijpt in" is de titel
van de gedurende deze vertonings-
week in Alhambra draaiende film
met Celia Johnson. In Tuschinski
staat „Uw man behoort ons" van
Samuel Goldwyn (met Dana An
drews) op het programma.
De Haarlemse tekenaar Frans Lam-
mers heeft tot 16 Juni een expositie
bij Corvey's Papiergroothandel aan
de Keizersgracht en in het I.C.C. zijn
foto's van beelden uit de Keukenhof
van Johan Krop tentoongesteld.
Or.ze tekenares Fiep Westendorp was
zo gelukkig op een der terrassen tussen de
aanwezigen ook de heren R. van Rijn en
F. Schiller aan. te treffen.
Het centrale probleem wordt aardig uit
gewerkt en tenslotte weet de toeschouwer
zijn indruk, dat het jonge vrouwtje er beter
aan had gedaan maar in de stad te blijven,
te overwinnen door de eerlijke getuigenis
van haarzelf, dat ze het land, de farm en de
kinderen toch maar liever heeft dan de
roem van het concertpodium plus de ge
makken van de rijkdom thuis.
A. O.
„Furie van de Congo" (Frans Hals)
Johnny Weissmuller, de Tarzan-vertol-
ker sinds jaren, beleeft spannende avon
turen in het gebied waar hij zo goed thuis
is: het oerwoud. Over de gang van zaken in
deze film behoeft niet te worden uitgeweid;
de gebeurtenissen zijn spannend en inte
ressant genoeg om er anderhalf uur onbe
zorgd van te genieten Het zijn niet enkel
wilde dieren en andere verschrikkingen
die het oerwoud blijkt te herbergen, want
de aanvallige amazonen die hier en daar
opduiken zouden ook in Hollywood een
goed figuur slaan wellicht zijn ze dan
ook daar vandaan gekomen. Het is een ge
zellige film, die luchtige ontspanning biedt,
tezamen met een gevarieerd voorpro
gramma.
„De gesluierde Maja" (Pal ace). Een
weelderige Duitse showfilm vol fraaie
waterballetten, walsende ijsberen, duelle
rende tapdansers, en champagnedrinkende
nachtclubbezoekers, aaneengeregen in een
prefabricated verhaaltje, waarin de van
ouds bekende Willy Fritsch en de danseres
Maria Litto de hoofdrollen vervullen. „De
gesluierde Maja" is de naam van de nacht
club, waarin Maria gaat dansen teneinde
de schaarse gezinsinkomsten wat aan te
vullen. Zij veinst echter voor haar vader,
om diens duidelijk omlijnde principes niet
te kwetsen, dat zij bij een dokter gaat wer
ken, hetgeen natuurlijk een hele bende
verwikkelingen doet opdoemen, die overi
gens in het voordeel van allen, in het bij
zonder van de betreffende arts in casu
Willy Fritsch worden opgelost. Haar
vader verzoent zich wanneer het er op
aankomt geheel met haar middernachtelijke
baan en schroomt zelfs niet meer, in zijn
inmiddels verkregen functie van vertegen
woordiger van een wijnhandel, in de nacht
club likeuren te gaan slijten. In de shows
is duidelijk aangetoond, dat men ook zon
der technicoler eeix groter luister ten toon
kan spi-eiden. H. B.
„Het teken van de gorilla" (Spaarne).
Deze reprise bi-engt het enerverende leven
van wilde dieren en schatzoekers in een groot
oerbos in beeld en kan door de beklemmen
de manier-waarop zelfs de gehardste bio
scoopbezoeker doen huiveren, vooral waar
ook enige indrukwekkende gorilla's hun
intrede doen. Spanning is er in overvloed,
alleen jammer dat de intelligentie in het
spel van Johnny Weissmuller omgekeerd
evenredig is aan zijn superbe lichaams
bouw. Zelfs het eenvoudigste zinnetje stoot
hij er nog uit als een zenuwachtige kleuter,
die een versje moet opzeggen. Het Spaarne-
programma van deze week vermeldt nog
een tweede sensatiefilm, „De tyran van de
zee" geheten.
„Boefjes van Montmartre" (City). De
ironische filosofie van deze bijzonder aar
dige Franse film is een harer grootste
charmes. Omdat zij telkens net begrijpe
lijk blijft, zelfs ondanks de verminkin
gen, die bij de Hollandse montage ontston
den, heeft het verhaal zijn sprankelende
bekoring behouden. Een groepje kinderen
uit de sloppen van Montmai'tre zet een op-
lichterijtje op touw, dat de beter gesitueer
de eigenaars en vooral eigenaressen van
dure „Bijoux", „Fifi's" en „Bello's" een
paarduizend francs lichter maakt als de
„bende" het lievelingshondje terugbrengt,
dat zij zelf handig ontvoerd heeft. Tot zover
is alles een plezierig verhaaltje, maar de
film komt pas goed op gang als de op
brengst van deze brandschatting besteed
wordt aan een serie giften voor hen, die
het volgens de „organisatoren" het meest
verdiend hebben. Natuurlijk vallen de prij
zen in de eigen buurt, dwaalt de camera
glimlachend langs de verwaarloosde kleine
mensen uit een grote stad en registreert
zij met verbazing de reactie dergenen, die
plotseling het wonder van een financieel
meevallertje overkomt.
Het ganse verhaal werd opgezet om te
laten zien hoe goed de mens kan zijn als
hem goedgedaan wordt en daarin slaagt de
regisseur cum laude.
Anderzijds wil de regisseur vertellen, dat
het ook weer niet alles rozegeur en mane
schijn is en dat lukt hem eveneens zo be
koorlijk dat de toeschouwer voortdurend
inwendig zit te grinniken: om zichzelf. Dat
deze film fotografisch af is kan haar waar
de slechts vergroten. J. F.
„De Bron" (Luxor), „A place in the
sun" (Li d o) en „Het bezoek van het Ko
ninklijk Paar aan de Verenigde Staten"
(ochtendvoorstellingen in Palace) zijn
reeds in ons blad besproken.
ADVERTENTIE
Om noai fop
uitgestudeerd ie raken
xegf de liudeof-
HAARLEM, 16 Mei 1952
ONDERTROUWD: 16 Mei, P. J. Joosten en
A. Oldersom.
GEHUWD: 16 Mei, G. A. Wagenvoort en
A. E. Roorda.
BEVALLEN van een zoon: 15 Mei, W.
Spanjaard—Ruijgrok; P. Kosters—van Am-
stel; M. GrootenboerBarends; G. W. van
den BergKooiman; 16 Mei, H. C. Le Noble
—Breed; M. C. de BoerLoos; J. C. van
EekenNuijten.
BEVALLEN van een dochter: 15 Mei, D. A.
Hollink—Schouten; 16 Mei, J. G. Okx—van
Dijk.
OVERLEDEN: 15 Mei, E. A. Siegerist—
Geldorp, 40 j., Schoterbosplein; Y L. van
Lienden 1 d., Duvenvoordestraat; A. M. C.
Stolk—Hermans, 78 j., Westerhoutpark.
