Vlaggende vloot bracht
IJmuiden een zonnige dag
Caro van Eyck als Antigone
-]°t
Candidatenlijsten
voor Tweede Kamer
Diepgaande meningsverschillen
over de juiste interpretatie
Juwelen van verfijnde
herscheppingskunst
Koor uit Westfalen
HZV opent nieuw
clubgebouw aan
de Lage Dijk
MAANDAG A9 MEI 1952
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
5
Wielerronde gewonnen door Wim Snijders uit Halfweg
Maar dan
Burgerlijke stand
van Haarlem
Orgelbespeling in de Grote Kerk
Litteraire prijs van Monaco aan
Henri Troyat toegekend
Naam van C. de Jong is
in Haarlem geschrapt
Bejaarde wielrijder na
aanrijding overleden
Niet naar de motorraces
maar naar het ziekenhuis
Julius Patzak werkt mee
aan „Requiem" van Verdi
Speeltuinvereniging
in Leidse kwartier
Sluitingsdemonstratie
Blauwe Week te Haarlem
Ruim 3000 portemonnaies
uit auto ontvreemd
Philippe de Clerck
Politie las ruziemakers
de les
Lelijke val
AUTOVERHUUR
ZONDER CHAUFFEUR
Nieuwe activiteit van
Heemsteedse Kunstkring
Afstammelingen van Van
Riebeeck bijeen in
Culemborg
Met de vlag: op het gebouw van de Cen
trale Bond voor Transportarbeiders half
stok heeft IJmuideh Zaterdag zijn vijfde
„Vlaggetjesdag" gevierd <een wat
vreemde vlaggetjesdag in de na-oorlogse
rij van traditionele hoogtijdagen rond de
„nieuwe haringteelt". Fleurig en zich niet
bewust van de enigszins sombere achter
grond van het feest, heeft de jeugd van
haast alle gymnastiek- 'en jeugdorganisa
ties zich in de middag samengevoegd tot
een optocht, die in -omvang alle vorige
sloeg. Toen de luriht betrok tegen de
avond werd de „vlr/ggetjesdag-ronde" voor
amateur-wielrenners verreden op het
daarvoor zo geschikte circuit bij het Sluis-
plein met Wim Snijders uit Halfweg als
winnaar en 's a^vonds is het feest voortge
gaan met een, 'concert, een taptoe en
wat het mooiste was de lichtbundels op
de gepavoisejerde schepen in de haven.
Twee uifl-, negentien minuten en drie
ëndertig seconden nadat Velsens burge
meester .'met; een schot uit een alarm
pistool v.öor de tweede Ronde van IJmui
den het/startsein had gegeven, flitste de
jonge Wim Snijders uit Halfweg als eerste
over 'ie finish, na gedurende vele ronden
zijn "kans in een ver-uitgelopen kopgroep
te bebben afgewacht. In een hoog tempo
he-'zft dit acht man sterke rennersgezel-
sohapje zich steeds verder los getrapt
ljos van Adri Voorting en Wim Eelsing,
van Piet Peters en de beide Keizers, die
toch waarachtig geen beginnelingen in
het vlugge vak zijn.
Tachtig hardwerkende renners en naar
schatting tienduizend kijkers hebben deze
tweede „tour d'IJmuiden" over honderd
kilometer tot een glad-lopende en voor de
liesfhebbers attractieve gebeurtenis ge
maakt: dank zij een gedisciplineerde schare
toeschouwers en een perfecte politieaf-
zetting zijn er geen ongelukken gebeurd,
al heeft het twee keer een haar gescheeld.
De HSC „De Bataaf zorgde ook dit
keer weer samen met het comité wieler
ronde voor de organisatie en alles is bizon-
der goed verlopen. Precies op tijd gaf mr.
M. M. Kwint het startschot en trok
de kleurige karavaan de zware 55 ronden
tegemoet. Al na de eerste twaalf begon er
tekening in het gevecht te komen: een
groepje van vier man glipte uit de hoofd
macht, maar in de vijftiende ronde slokte
het peloton de vluchtelingen weer op.
Voorting waagde een matte uitloop
poging en aan zijn wiel kleefden onmid
dellijk acht andere renners, die gezamen
lijk de grote aanval op de prijzen inzetten.
Mahr het is de Haarlemmer niet gegeven,
zijn aanvankelijke vorm te handhaven:
met nog 25 ronden in het vooruitzicht
moest hij de eer laten aan zijn makkers,
die verder de toon hebben aangegeven.
Uit die acht leiders moest de winnaar
dus komen. Maar het drietal verbetenen,
dat daar dapper achter aan bleef hangen,
liet zich niet ontmoedigen en een machi
nefabriek waardeerde deze sportiviteit met
een premie, speciaal voor het klaverblad
„tussen wal en schip". Voorting won de
sprint.
En toen naderde de laatste ronde. Het
tempo werd tot het uiterste opgejaagd,
de acht in de voorhoede zetten zich schrap
en Aj/ie van 't Hof trok zich uit het pelo
ton op naar de twee uitlopers.
ADVERTENTIE
(De Jongste VRIJ MOED-igheden)
enfin, ik m'n bed uit. Héél
zachtjes. Want ik ben fel op
inbrekersEn jawel hoor. Daar
stond 'ie. Een bóóm van een
vent. Handen omhoog of ik
schiet, zeg ik."
„JONGE JONGE - JONGE1"
Koekoekzeg ik. Je had hem
moeten zien kijken, de sufferd.
Alle lepels en vorken uit die
zak! zeg ik. En óók m'n zil
veren taarteschep! En netjes
poetsen! Toen de politie (bin
nen 21/ uurin huis was, gaf
ik de schurk m'n gasaansteker
over. Die moest 'ie óók nog
poetsen. Want het was niet-
eens een écht pistool, weet je."
Johs. Vrijmoed Zonen - Schiedam
DE JONGE-JENEVER SPECIALISTEN
sinds 1776
HAARLEM, 17 Mei 1952
ONDERTROUWD: 16 Mei, J. A. Posch en
II. Koomen: 17 Mei, H. J. Roelofs en M. J. E.
Stolvoort; A. F. C. Morlang en N. G. Baars
lag; A. J de Vries en G. W. Verkaik.
GEHUWD: 17 Mei, A, Hedlund en F. C.
Watzema.
BEVALLEN van een zoon: 15 Mei. H. A.
WestraWannink; 16 Mei, A. E. Broerse
Hubers; M. Kloos—Bartels; 17 Mei, E. M.
Froomvan der Meij; J. Jansende Graaf.
BEVALLEN van een dochter: 16 Mei, W.
KollaartBoersma; 17 Mei, J. W. Montagne
Lubbers.
OVERLEDEN: 15 Mei, V. Lucke, 50 j.,
Harmenjansstraat; J. H. Rotering, 63 p,
Meester Joostenlaan.
Een eigenwijze hond werd ijlings van
het parcours gehaald, de laatste 1800 me
ter gingen spannen. Een snelle bocht, een
ren door de „kuil" van de Steigerweg en
dan de eindsprint: onder het gejubel der
supporters wrong Wim Snijders zich naar
voren en met een koplengte verschil op J.
Mehagnoul uit Amsterdam sleepte hij de
zege uit dit wel erg hete vuur.
De overigen klasseerden zich als volgt: 3.
F. Mahn, Amsterdam (26); 4. J. v. Leeu
wen, Haarlem (11); 5. K. Post, Aalsmeer
(16), 6. J. OttenLros, Alkmaar (70); 7.
A. v. 't Hof, Haarlem (45); 8. H. Kuyt-
waard, Velsen (20); 9. A. Voorting, Haar
lem (33); 10. D. de Ruyter, Beverwijk
(10); 11. D. Wallet, Leimuiden (74).
Het programma der orgelbespeling in de
Grote of St. Bavo Kerk op Dinsdag 20 Mei,
des avonds van 8 tot 9 uur, door George
Robert luidt: Variaties: ,.Mein junges Leben
hat ein End", J. P. Sweelinck; a. Kyrie,
Gott Vater in Ewigkeit, b. Christe, aller
Welt trost, c. Kyrie, Gott, Heiliger Geist,
J. S. Bach; Preludium en Tripelfuga Es gr. t.,
J. S. Bach; Ricercare (Hommage a Swee
linck), Albert de Klerk; Chromitische Fanta
sie, J. P. Sweelinck.
De grote litteraire prijs van Monaco, be
stemd voor een in de Franse taal schrij
vende auteur, ter waarde van een millioen
Franse francs, werd onlangs toegekend aan
Henri Troyat voor zijn verzamelde werken.
Troyat, op 1 November 1911 te Moskou ge
boren, werd na de revolutie genaturaliseerd
tot Frans staatsburger. Zijn eerste roman
„l'Araigne" kreeg in 1938 de Prix Goncourt.
Bekend is ook zijn biografie over Dosto-
jewski.
In het Stadhuis heeft het hoofdstem
bureau van de kieskring Haarlem voor de
verkiezingen van de Tweede Kamer der
Staten Generaal vergaderd. Beslist moest
worden over de geldigheid van de binnen
gekomen candidatenlijsten en over het
handhaven van de daarop voorkomende
Candida ten.
De candidaat C de Jong van de Katho
lieke Nationale Partij had bericht gezon
den, dat hij de bewilliging wenst in te
trekken. Met vier tegen een stem besloot
de vergadering de naam te schrappen.
(In andere kieskringen is de naam C. de
Jong gehandhaafd. De vergaderingen van
deze hoofdstembureaux waren van mening,
dat zij zich alleen bevoegd achten tot
schrapping over te gaan in de gevallen in
de kieswet omschreven; deze wet kent de
intrekking van een verklaring van bewilli
ging niet).
Tegen het besluit van het Haarlemse
hoofdstembureau kan iedere kiezer in be
roep gaan bij Gedeputeerde Staten.
De vergadering besloot verder de namen
van de candidaten J. Meertens (Communis
tische Partij) en P. Holwerda (Gerefor
meerd Politiek Verbond) te schrappen, om
dat er geen bewilligingsverklaring was bin
nengekomen.
FANFARE-CONCERT
Het Spaarndams fanfarecorps „Kunst
kring" onder leiding van Peter Wit, dat op
Hemelvaartsdag zal deelnemen aan een
nationaal concours te Scherpenzeel en uit
komt in de supérieure afdeling, geeft
Woensdag 21 Mei een concert in de mu
ziektent op de Kolk te Spaarndam. Na de
openingsmars volgt het verplichte en
daarna het vrije werk voor het concours.
Met een fleurige optocht waaraan vele sportverenigingen deelnamen vierde IJmuiden
Vlaggetjesdag. De deelnemers trekken langs de gepavoiseerde schepen in de
Haringhaven.
In haar verslag over 1951, waarin de
N.V. Lettergieterij „Amsterdam" voorheen
N. Tetterode, het 100-jarig bestaan vierde,
schrijft de directie, dat ondanks de economi
sche terugslag de resultaten ongeveer gelijk
zijn gebleven aan 1950. De vraag naar druk
letters toonde een duidelijke vermindering,
die verklaard wordt door een zekere verza
diging na de grote na-oorlogse aanvullings
leveranties. Na afboeking der kosten, voor
zieningen en afschrijvingen resteert een
saldowinst van f 1.254.176 1.387.851). Voor
gesteld wordt weer een dividend van 9 pet.
Zondagmiddag is een 81-jarige wielrij
der de heer C. van de A. uit Hillegom, bü
een aanrijding op de Herenweg te Heem
stede zo ernstig gewond, dat hij enige tijd
later in de Mariastichting te Haarlem is
overleden.
De bejaarde wielrijder kwam omstreeks
halfzes uit de Prinsenlaan en wilde linksaf
de Herenweg oprijden. Vermoedelijk heeft
hij niet voldoende op het verkeer gelet en
daardoor niet gezien, dat uit de richting
Haarlem een auto naderde. De bestuur
der, de heer T. de J. uit Den Haag, pro
beerde nog de wielrijder te ontwijken, maar
dit gelukte hem niet. De oude heer werd
aangereden en van zijn fiets geslingerd.
Hij liep een schedelbasisfractuur op en
werd met een ziekenauto naar de Maria
stichting overgebracht. Daar is hij korte
tijd later overleden.
Een lange file auto's en motorfietsen, op
weg naar de motorraces op het circuit te
Zandvoort, reed Zondag tegen het middag
uur op de Herenweg te Heemstede in de
richting van de Zandvoortselaan. Ter hoog
te van de Willem Klooslaan reed de 43-
jarige motorrijder G. P. W. met de 41-
jarige mej. H. J. E. op de duo beiden af
komstig uit Den Haag de file voorbij, juist
op het ogenblik dat de motorrijder H. L.
uit Almelo uit de file schoot. Een botsing
was het gevolg, waarbij W. en zijn duo-
passagiere van hun motorfiets geslingerd
werden. Zij werden beiden vrij ernstig aan
het hoofd gewond en zijn overgebracht naar
het Diaconessenhuis in Haarlem.
Op Dinsdag Ï7 Juni geeft Haarlems Ge
mengd Koor in de Grote Kerk een uitvoe
ring van het Requiem van Vf>rdi met
medewerking van de beroemde Weense
tenor Julius Patzak. De andere vocale so
listen zijn Corry Bijster, Roos Boelsma en
Herman Schey. De orkestnartij wordt ge
speeld door de H.O.V. Het geheel staat
onder leiding van Jan Booda.
In het wijkgebouw aan de Leidsestraat
is onder leiding van het Verbond van
Haarlemse Speeltuinverenigingen een ver
gadering gehouden. De bedoeling was de
bewoners van het Leidse kwartier mede
delingen te doen over de plannen een
speeltuinvereniging te stichten. De voor
zitter van het verbond, de heer A. de
Groot, lichtte het speeltuinwerk toe en
deelde mee, dat men de beschikking heeft
over een terrein nabij de Oost-Indiëstraat.
Het moet echter in orde gemaakt worden.
Uit de bespreking bleek, dat er grote
belangstelling voor een speeltuinvereni
ging bestaat. Een aantal bezoékers stelde
zich beschikbaar de tuin in orde te maken.
Dezer dagen zullen de bewoners aan het
werk gaan. Binnenkort zal een nieuwe
vergadering gAouden worden, waarop de
finitief tot oprichting van een vereniging
zal worden besloten.
De Nationale Blauwe Weekcommissie,
waarin alle richtingen in de Nederlandse
Drankbestrijding samenwerken zal haar
landelijke sluitingsdemonstratie dit jaar
op tweede Pinksterdag te Haarlem hou
den. Het programma vangt aan met een
samenkomst in de Grote kerk om half elf,
waarin spreken zal ds. L. H. v. Ruitenberg
van Den Haag. Medewerking verlenen
mevrouw R. Hippe-Tendeloo, zang en
George Robert, orgel.
Om twaalf uur wordt de optocht opge
steld op de Oude Groenmarkt achter de
Grote kerk, waarna om half twee in de
Haarlemmerhout de meting aanvangt.
Sprekers zullen zijn mrs. Heath en pater
Abdon van Beek. Volksdans, toneelspel en
zang van onthouderskoren luisteren de
meting op, die om vier uur gesloten wordt.
Ook in de Haarlemse Schouwburg,
waar voornamelijk scholieren voor de be
langstelling zorgden, heeft het Amsterdams
Toneelgezelschap thans de opvoering van
het Griekse treurspel „Antigone" laten zien
in de vertaling door Bertus van Lier, die
nogal wat meningsverschil deed opwaaien.
In „Het Parool" ging de criticus H. A.
Gomperts zelfs zo ver het weglaten van
enkele belangwekkende, doch moeilijk te
verklaren versi-egels een „romantische:"
vervalsing te noemen. Het betreft hier een
interessante kwestie, waarop ik slechts
zeer in het kort kan ingaan.
Zoals men waarschijnlijk wel weet, be
handelt deze tragedie van Sofocles (die
aan het succes hiervan zijn benoeming tot
generaal, als collega van Pericles, in de
expeditie tegen Samos in het jaar 440 voor
Christus te danken had) ruim genomen het
tot in uiterste consequentie doorgetrokken
conflict tussen persoonlijk sentiment en
de normen van het overheidsgezag. De
voorgeschiedenis wil dat de beide zonen
van de rampzalige Oedipus door elkanders
toedoen sneuvelden tijdens de strijd om
hun vaderstad Thebe, waarop de heer
schappij door Ki-eoon, hun oom, werd over
genomen. Deze beschouwt één van hen,
Polyneikes, die de hulp van vreemde bond
genoten had ingeroepen, als verrader en
beveelt dat zijn stoffelijk overschot op het
slagveld moet blijven tot aas van honden
en vogels. Hiertegen komt Antigone, één
der dochters van Oedipus, in verzet. Zij
begraaft haar broer eigenhandig, omdat
zij meent dat het verbod strijdig is met
hogere wetten, waarop Kreoon haar ter
dood veroordeelt, welke straf hij later in
levenslange gevangenschap verandert. Als
hij in het laatste bedrijf onder invloed van
de blinde ziener Teiresias tot inkeer komt,
is het te laat mede doordat hij eerst
Polyneikes officieel ter aarde heeft laten
bestellen en hebben Antigone en zijn
zoon Haimoon, haar verloofde, zelfmoord
gepleegd, bij het vernemen van welke tij
ding ook Eurydike. zijn echtgenote, zich
van het leven berooft. Als een gebroken
mens blijft Kreoon alleen achter.
Men is gewend Antigone, die van geen
enkel compromis wil weten en moedig het
risico durft te nemen van wat zij „een hei
lig misdrijf" noemt, als een martelares
voor een idéé te beschouwen, doordat zij
het belangrijker acht de stem van het ge
weten dan de eisen van de overheid te
gehoorzamen. In deze zin heeft Anouilh
haar zelfs in zijn moderne versie tot sym
bool van de verzetsbeweging tegen de die-
latuur gemaakt. Op deze interpretatie zijn
talrijke variaties mogelijk, maar er is ook
een geheel andere verklaring van het ge
drag van de titelheldin en de aanhangers
hiervan steunen onder meer op de thans
door Van Lier weggelaten regels, waarvan
Goethe al wilde dat ze niet in het oor
spronkelijke manuscript thuis hoorden,
doch waarvan de echtheid buiten twijfel
staat.
Over de broederliefde
In deze onderdrukte passage zegt Anti
gone, dat zij het verbod van haar oom nooit
geschonden zou hebben terwillé van man
of kinderen, daar deze vervangbaar zijn,
echter wel voor haar geliefde broer, daar
deze door de dood van haar ouders uniek
is. Psychologisch haar beweegredenen af
tastend meent men nu, dat in Antigöne de
vloek op haar geslacht voortwoekert, dat
zij niet straffeloos de dochter van een in
cestueuze vader is Oedipus immers
huwde, zonder dit enigszins te weten, zijn
moeder en dat zij mede heldhaftig han
delde op grond van extreme genegenheid
voor haar beminde broer. Aldus zou „Anti
gone" in eerste instantie de tragedie van
een vervloekt geslacht zijn.
Naar mijn mening gaat dit veel te ver.
Aanhankelijkheid ten opzichte van een
broer is in oude litteratuur (ook in middel
eeuwse balladen) een zo algemeen voorko
mend verschijnsel, dat deze gevoelens ge
meengoed geacht mogen worden. Ik geloof
zelfs dat Van Lier de bewuste passage
rustig had kunnen laten staan, zonder dat
daarmee de grootheid van Antigone als
martelares voor een beginsel verder ver
kleind zou zijn dan Sofocles bedoelde.
Want zij zegt alleen wat zij gedaan zou
hebben als zij voor deze keuze stond, dus
louter theoretisch, want in feite hééft zij
man noch kinderen. Zij vertolkte slechts
een destijds algemeen-vertrouwd thema.
Van Dalsum ernaast
Intussen zijn wij ver van de eigenlijke
voorstelling afgedwaald, want daarin
speelden al deze overwegingen nauwelijks
een rol. Trouwens: aan welke lezing men
ook de voorkeur geeft, in beide gevallen
heeft men te doen met de ondoorgronde
lijkheid van goddelijke beschikkingen. De-
fresne heeft het spel volgens de conven
tionele zienswijze geregisseerd, .echter zon
der een bindend stijlprincipe en zonder de
particuliere eigenaardigheden van de voor
naamste medewerkenden aan banden te
kunnen leggen. Albert van Dalsum was er
als Kreoon, die hij met veel gesnuif en tot
in het belachelijke overdreven getrek van
wenkbrauwen als een melodramatische
schurk voorstelde, van het begin af vol
ledig naast. Wat erger is dan zijn mimisch
spektakel en zijn vreemde falsetgeluiden:
hij miskende totaal de elementaire waarde
van de ironie als spelbeginsel.
Kreoon heeft namelijk goede argumenten
van staatsbelang voor zijn bevel, die in de
tekst dan ook duidelijk en overtuigend naar
voren komen. Maar hij voert zijn aanspraak
op gelijk tot in het onredelijke door, zon
der enige critiek te kunnen verdragen. Zijn
vermogen als politicus wordt hier op de
proef gesteld. Zijn zelfoverschatting maakt
hem tot een arrogante tyran en woede
vertroebelt zijn oordeel. Aan gebrek aan
wijsheid, aan inzicht, gaat hij te gronde.
Vermoedelijk heeft de behoefte aan actua
lisering Van Dalsum parten gespeéld.
Deze grommende Mussolini vermocht al
thans aan het slot geen enkel medegevoel
in te boezemen en dit was niet alleen het
gevolg van technisch onvermogen. Alle
objectiviteit was hem vreemd, waardoor
hij het hele stuk uit zijn voegen rukte.
Prachtige titelrol
Dat de voorstelling niettemin boeide,
was te danken aan de Antigone van Caro
van Eyck, een prachtige rol, met grote
allure, trots en hoogmoedig in het begin,
door de vasthoudendheid aan haar over
tuiging aller sympathie als het ware ver
overend. Uitstekend was ook I.ouis van
Gasteren als de blinde ziener, zeer bevre
digend de „normale" Haimoon van Rob de
Vries en de onderworpen Ismene van
Annie de Lange, maar uit de toon vielen
Ben Groenier als een soort boswachter uit
de negentiende eeuw en Jo Sternheim als
de bode. De rol van Eurydike had veel
sterker bezet moeten worden, door een
eerste actrice!
De koren leveren altijd grote moeilijk
heden op. Ook nu was de oplossing aller
minst gelukkig. De functie van.deze „raad
van ouden" bleef beperkt tot het bedrijven
van rhythmische gymnastiek. Een oordeel
over de woordvoeders (Johan Schmitz en
Paul Huf) kan ik niet geven, daar zij vol
komen overstemd werden door het orkest
onder leiding van Bertus van Lier, de com
ponist van de ten gehore gebrachte muziek.
Wat het eenvoudige décor van Jacques
Snoek betreft: men vraagt zich af waar
de klassieke helderheid was. En waarom
spelen de voorstellingen van het A. T. G.
toch altijd bij invallende duisternis? Van
de costuums door Marie Sternheim zou ik
geen goed woord te zeggen weten.
DAVID KONING
Zaterdagavond zijn uit een auto, die in
de Saracenenstraat stond geparkeerd, twee
koffers en een pak ontvreemd. Koffers en
pak bevatten 3100 portemonnaies.
Diezelfde avond werden uit een auto op
de hoek Baan-Dreef drie regenjassen weg
genomen.
Het Atelier Marcel Hastir te Brussel dat
met Huize Hesmerg te Heemstede uitwis
selingsconcerten organiseert, is over het
algemeen wel zeer gelukkig geweest met
het introduceren van Belgische toonkunste
naars in onze gewesten. De pianist Philippe
de Clerck, die Zondagavond te Heemstede
optrad, vormde op deze regel geen uitzon
dering. Want ook nu kwamen de vrij tal
rijke toehoorders tot de verrassende ont
dekking, dat zij hier te doen hadden met
een voortreffelijk kunstenaar.
Een omvangrijk programma, ter uitvoe
ring waarvan muzikaal inzicht en een
maximum aan technische bedrevenheid
werd vereist, had De Clerck samengesteld.
Hij begon met het spelen van de Sonate in
Des van de Italiaanse, omstreeks het jaar
1750 geboren, componist Fernando Turini.
Aangename muziek ongetwijfeld, maar
zonder de geniale trekken, die de volgende
drie Sonates (in E, a en d) van Domenico
Scarlatti ver boven het niveau van Turini's
werkje uitheffen. De Clerck maakte van de
sonates van Scarlatti juweeltjes van ver
fijnde herscheppingskunst.
Een grote sprong naar de romantiek werd
gemaakt met de uitvoering van de Ballade
in As opus 47 van Chopin. De pianist
speelde dit werk gaaf, maar te veel zwoe
gend op de ontwikkeling, en zonder dat een
gewenste klankverhouding verkregen
werd. Dit was dan de enige vertolking,
waarop iets te zeggen viel. Andere voor
drachten muntten uit door expressieve
sfeer (Consolation in Des van Liszt),
enorme virtuositeit (Mephisto-wals van
Liszt) en door voortreffelijke rhythmiek
een fraaie klankproductie (Préludes brefs
opus 9 van R. de Guide, Danses populaires
Roumaines van Béla Bartö).
Een afzonderlijke vermelding verdient de
magistrale uitvoering van „Gaspard de la
Nuit", het merkwaardige driedelige werk,
dat Maurice Ravel in 1908 componeerde,
geïnspireerd door drie korte prozastukken
van de Franse schrijver A. Bertrand
(18071841). Philippe de Clerck herschiep
in „Ondine" watergeruis met kristalhel
dere klankengolven. In „Le Gibet" was het
de lugubere verlatenheid, die uit de mo
notone klokkenklank sprak. In Scarbo, de
muzikale typering van de zonderlinge fan
tasie-dwerg, waren het de verbluffende
virtuositeit en de adembenemende muzi
kale spanning, die de uitvoering onvergete
lijk maakten. De opgetogen toehoorders
kregen „Pavane" van Ravel als toegift.
Philippe de Clerk moge de gelegenheid
krijgen om ook in ons land zijn kunst in
ruime kring te brengen.
P. ZWAANSWIJK
Het Haarlemse spoorweg-mannenkoor
„Electrisch Materieel" heeft in September
1951 een bezoek gebracht aan Burgstein-
furth in Westfalen, waar het werd ontvan
gen door een koor van collega's van over
de grens: de „Eisenbabn-Manner Gesang-
verein". Die ontmoeting werd aanleiding
voor het Haarlemse koor om op zijn beurt
het Duitse uit te nodigen naar de Spaarne-
stad te komen om hier gezamenlijk een
concert te geven, dat Zondagmiddag in de
gemeentelijke Concertzaal tot stand kwam.
„Electrisch Materieel" leidde onder di
rectie van de heer K. Zeilmaker de middag
in met een uitvoering van „O Heer, die
daer" in de bewerking van Lieven Duvosel.
Deze verliep verdienstelijk, al bleef de
klank wat schraal. Warmer klonk „Miserere
mihi" van Tom de Vries, maar de noodzaak
bleek de aanduidingen inzake tempo en
nuancering nog eens extra te bestuderen.
„De Ruïne" van L. F. Brandts Buys kreeg
een goede vertolking, behoudens de onzui
vere zang in de strofe „Kennemerland,
heerlijk land" en een minder beschaafd
geluid van de tenoren. Over de uitvoering
van „Scheepspraet" zou de componist hier
van, Jac. Bonset, ongetwijfeld tevreden ge
weest zijn.
Het Duitse koor, dat geleid werd door de
heer Wilhelm Maenecke. zong een paar
overgevoelige werkjes: „Frühlings Ahnen"
en „Heimatgrüsse" met een orgelbegelei
ding, die oorspronkelijk wel voor piano
bestemd geweest zal zijn. Het koor ont
wikkelde een goede klank, maar het rhyth-
me wensten wij strakker. We hoorden nog
een lied van verlangen naar het vaderland.
Waarschijnlijk zou een groter continuïteit
in de ontwikkeling en meer souplesse in de
rhythmiek rijzing van het toonpeil hebben
voorkomen. Nu werd de slotregel „Hier
ward das Lied geboren und steigt's wieder
Himmelan" wat opvallend actueel.
Daarna schonk het koor zijn krachten
aan een uitvoering van „Der traumende
See" van Rob. Schumann en aan een niet
aangekondigd werkje (een Standchen?).
Met „Electrisch Materieel" werd een paar
keer een groot koor gevormd, dat eerst met
warme klank „O Domini Jesu" van A. Bru-
mel vertolkte onder leiding van K. Zeilma
ker. Met orgelbegeleiding zong het grote
ensemble, ook weer met warme volle klank
„Die Ehre Gottes" van Beethoven, nu aan
gevoerd door Wilhelm Maenecke.
Voor artistiek hoogstaande intermezzi
zorgde de organist Albert de Klerk. Hij
speelde de bewegelijke Toccata en Fuga in
d van J. S. Bach en de evenwichtige zesde
Orgelsonate van Mendelssohn.
De voorzitters van beide koren toonden
zich in toespraken verheugd over de ont
moeting, die van betekenis zal zijn voor de
groei van wederzijds begrip.
P. ZWAANSWIJK.
In een logement aan de De Witstraat in
Haarlem kregen Zaterdag, even na het
middernachtelijk uur, de logementhouder
en een gast een heftige woordenwisseling.
De gast trok zich weinige ogenblikken na
het twistgesprek terug, maar gaf van zijn
aanwezigheid op straat blijk, door een paar
straatstenen door de ruiten van het loge
ment te gooien. Daar werd de logement
houder opnieuw gramstorig van. Hij greep
een hakbijl en ging naar buiten om zijn
gast de les te lezen. Daar kwam de politie
echter tussen. „Wegens vernieling" werd
de gast naar het politiebureau overge
bracht. Daar kwam even later ook de loge
menthouder binnengestapt. En daar werd
ook, zij het vreedzamer dan op straat zou
zijn gebeurd, de (onderbroken) les gelezen.
Nu door de politie. Het slot was dat gast
en logementhouder samen naar huis wan
delden.
Zondagochtend is de 54-jarige W. J. E.
uit Heemstede, die van de KW 3 af een
foto had genomen van de vlaggende vloot
in IJmuiden, by het aan wal stappen ge
struikeld over rails. Hij viel, werd door
omstanders van een buiteling te water ge
red en is met een hersenschudding naar
het Antonius-ziekenhuis overgebracht'
Vaert saemen, dan vaert ghe wel, zo
staat er te lezen boven de schouw in
het fraaie nieuwe clubhuis van de
Haarlemse Zeilvereniging, dat Zater
dagmiddag met een korte toespraak
door de burgemeester van Haarlem-
merliede en Spaarnwoude werd ge
opend. Vaert saemen, dan vaert ghe
wel, een spreuk die de leden van de
HZV reeds dertig jaar lang voor ogen
hebben gehad.
Een prachtig clubgebouw is het gewor
den, dat de heiers, timmerlieden, beton-
storters en grondwerkers allen leden
hebben gemaakt om er hun vrije tijd in
door te brengen. Vijftig vierkante meter
is het met kleedkamers, een ruim buffet,
gemakkelijke stoelen, grote openslaande
deuren en en daar zijn de leden erg
trots op een starttoren.
't Was anders voor de vereniging een
groot geluk, dat het onderwijzers, leraren,
arbeiders en vele vaklieden onder haar
leden had, want anders was er nooit iets
van het nieuwe clubhuis gekomen. Want
alleen met gebruikmaking van al die krach
ten slaagde men er in te bouwen. Geld om
een nieuw gebouw aan te besteden was er
natuurlijk niet. En wat er gekocht moest
v/orden, werd betaald uit een spaarfonds,
dat de leden zelf hadden gespekt. Ieder
naar vermogen. En verder hebben de leden
van de HZV het zelf moeten redden aan
de Lage Dijk, niet ver van het fort Pen-
ningsveer.
Op vijftien palen
Het clubhuis kwam er. Het clubhuis, ge
bouwd op vijftien palen, in een geest van
gezonde samenwerking. Binnen een jaar
werd het plan van de nijvere leden van
utopie tot werkelijkheid. En terecht zijn
de HZV'ers trots op hun nieuwe oord, waar
ze na de wedstrijden gezellig kunnen praten
en ook door hun zelf opgenomen films en
foto's kunnen tonen.
Behalve de burgemeester van Haarlem-
merliede en Spaarnwoude, de heer L. H.
Simons, was ook de wethouder van Haar
lem, de heer D. J. A. Geluk, aanwezig om
het bestuur van de vereniging van harte
geluk te wensen met de in gebruikneming
van het gebouw en om de toezegging te
doen, dat de gemeente Haarlem de belan
gen van de watersportliefhebbers in het
oog houdt. De heer Wanzink bood vervol
gens namens de Haarlemse Jachtclub een
nieuwe barometer aan en de heer Venne-
ker, namens de Watervrienden een teke
ning voor het clubhuis. De heer Cuperus
van de Kanovereniging De Trekvogels
bood nog, na een hartelijke toespraak,
een fraaie bloemenhulde aan.
ADVERTENTIE
GARAGE P. C HARTOG 4 ZOON
Turfmarkt 26 en 18 - Telefoon 16066
Wij verhuren nu ook de nieuwste Morris
Minor en Morris Oxford. Verder keuze uit
Ford (Taunus - Prefect - Anglia), Vauxhall,
Studebaker, D.K.W. enz.
Zoals wij al eerder hebben bericht, is de
Heemsteedse Kunstkring thans met veel
omvattende plannen herrezen. In Septem
ber zal in het Minerva-Theater het sei
zoen der hernieuwde activiteit worden
heropend met een ochtendvoorstelling van
gedanste sprookjes door „Scapino" voor de
jeugd en een matinée voor oudere school
kinderen door de toneelgroep „Puck",
welk gezelschap des avonds optreedt voor
leden en genodigden. Het eigenlijk pro
gramma bestaat uit een serie van drie
avonden, te verzorgen door de pianist
Theo Bruins (in November), door Geor
gette Hagendoorn en Pierre Verdonck (in
Januari) en door het ensemble Alma Mu-
sica of het Nederlands Kamerkoor (in
Februari of Maart). Bovendien wordt er
een paedagogische serie aangekondigd,
bestaande uit negen avonden. Hierin zul
len optreden: het duo Ans Bouter en Jan
Hesmerg, het duo Miep van Luin en
Frans Vester, het Haarlems Trio, de pia
nist Jan de Man en Didi Sanders met
zangvoordracht. Verder zal een bekende
schrijver voorlezen uit eigen werk en
worden er culturele films vertoond, onder
meer over Moussorgsky en Rubens.
In Culemborg werd Zaterdag een grote
familiereünie gehouden. Ongeveer 450 af
stammelingen van Jan van Riebeeck waren
daar namelijk bijeen gekomen ter herden
king van het leven en de verdiensten van
hun voorvader. In de Barbarakerk, waar
Jan van Riebeeck is gedoopt, werd 's och
tends een herdenkingsplechtigheid gehou
den, waar ondermeer aanwezig waren de
ambassadeur van de Unie van Zuid-Afrika,
de heer P. Hoogenhout, de minister van
Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen prof
dr. F. J. Th. Rutten.
Prof. dr. W. Ph. Coolhaas hield de her
denkingsrede, waarin hij het leven van Van
Riebeeck schetste.
Tenslotte sprak namens de afstammelin
gen de Commissaris der Koningin in de
Tovincie Gelderland jhr. dr. C. G. C. Quar-
les van Ufford, die zijn toespraak onder
grote hilariteit begon met „Waarde neven
en nichten".
Aan de koffietafel werd het woord ge
voerd door jhr. H. A. van Karnebeek, die
in genealogische zin de oudste aanwezige
afstammeling van Jan van Riebeeck was.
Hij vertelde, dat Van Riebeeck na honderd
jaar 40 nakomelingen had, na 200 jaar 250
en nu na 300 jaar 2000. Nog honderd 'jaar
later zullen het er omstreeks 20.000 zijn.
De ambassadeur van Zuid-Afrika, kolo
nel P. Hoogenhout, sprak vervolgens enkele
woorden ter heropening van de tentoon
stelling „Zuid-Afrika 300 jaar", die eerst in
Amsterdam is gehouden. Nadat hij de ten
toonstelling voor geopend had verklaard,
ging de ambassadeur over tot de aanbieding
van een borstbeeld van Jan van Riebeeck
aan het gemeentebestuur van Culemborg.
Dit beeld is een geschenk van het ge
meentebestuur van Kaapstad.
Hierna bestond gelegenheid de beide
exposities te bezoeken, namelijk „Zuid-
Afrika 300 jaar" en „Jan van Riebeeck en
zijn tijd". Bij deze laatste was ook een ten
toonstelling van tekeningen en schilderijen
uit Zuid-Afrika van Waalko Dingemans. In
de middag gaf de Delftse beiaardier Leen 't
Hart een concert op het carillon van de
Barbarakerk.
