feu
Ideaal Pinksterfeest
Onze puzzle
Dit maken we zelf
Belgie's koninklijke familie leeft
achter muur van hofdignitarissen
1
GESLAAGD... dank ZIJ
■Clowntje Rick
Koning Boudewijn, een
eenzaam vorst
c
WASSEN
STRIJKEN
STOMEN
Steentjes des
aanstoots
Bio-vacantieoord
werd ruim bedacht
KERKELIJK LEVEN
Voor de kinderen
HILVERSUM
Bestuur van speelclub
veroordeeld
Vrouwengroep in de VVD
FEUILLETON
De fluistercampagne
ZATERDAG 31 MEI 1952
Naar aanleiding van Koningin Juliana's
Amerikaanse reis trof het me weer eens,
hoe groot de korte afstand tussen Soest-
dijk en Laeken is. Onze vorstin, die met
haar gemoedelijke beminnelijkheid de
Amerikanen won. die dikwijls bij verras
sing ergens verschijnt, die met de kinderen
op de speelplaats meedoet, is ons Neder
landers zo nabij. Koning Boudewijn is,
zoals zijn vader een hoge, verre figuur,
zelfs voor de koningsgezinden, onbereik
baar- achter een muur van hofdignitarissen
en heren-in-jacquet.
Hij leeft tussen oude mensen. En dat is
wel gekarakteriseerd in de twee voor
naamste figuren aan het hof. Zijn hof-
maar-schalk was vijftig jaar geleden al
secretaris van Koning Leopold II. en de
kabinetchef, 's konings naaste politieke
medewerker, is een gepensionneerd provin
ciaal gouverneur. Een klein voorval van
kort voor de oorlog illustreert duidelijk
het ondoordringbare van deze „hofhaag",
rondom de koning en zijn familie. Een
groep Waalse mijnwerkerskinderen uit de
Borinage kwam naar Brussel om Prins
Boudewijn, toen nog een kind, een kleine
mijnwerkerslamp aan te bieden. Ze wer
den ontvangen door een gestrenge hofdig-
nitaris, aan wie ze hun verzoek deden,
om dit lampje aan de Prins te mogen over
handigen. De dignitaris verdween en
kwam terug met de gewichtige medede
ling, dat de hofmaarschalk hen zelf zou
ontvangen. Toen de begeleider opmerkte,
dat het zoveel aardiger zou zijn, wanneer
ze de Prins zelf mochten zien, verstijfde
de man kennelijk. Was de hofmaarschalk
niet hoog genoeg? De Prins was een hogere
Hoogheid, niet „ook een kind". De mijn
werkerskinderen hebben hem niet gezien.
Met .Astrid stierf democratische geest
In deze sfeer, die nog gedrukt werd door
de rouw om de voor alle Belgen onverge
telijke Kóningin Astrid, zijn Koning Bou
dewijn, Prins Albert en Prinses Josephine-
Charlotte opgegroeid. Want sinds de dood
van de bijna als een heilige vereerde Ko
ningin Astrid is de ..democratische" geest,
die zij van de Scandinavische vorstenhui
zen meebracht, vrijwel verdwenen. Juist
het democratische, 'het gewoon-beminne-
lijke wekte de verering van de Belgen.
Maar met het verschrikkelijke ongeluk
van Küssnach herwon ook de vroegere
starre hofgeest zijn rechten, al werd die
tijdelijk wat verzacht, toen Koning Leo
pold in Zwitserland verbannen leefde.
Zo kwam het, dat de jonge koning niet
meer naar de enthousiast juichende me
nigte terugwuifde, toen hij na de troons
bestijging naar het Paleis reed, maar op de
hele lange rijtoer slechts enkele malen
stijfjes salueerde en ook maar héél, héél
even op het balcon verscheen, om de men-
ADVERTENTIE
•-Jr.
De populaire Koningin Astrid: omstuwd
door het volk.
sen, die in een gloeiende zomerhitte ureri
hadden staan wachten, te groeten. Dit alles
heeft iets verdrietigs, vooral voor de
jonge Koning, die geen vrienden van zijn
eigen leeftijd heeft.
Zo verschrikkelijk formeel
Toen kwam de onaangenaamheid in ver
band met Koning Boudewijns afwezigheid
op de begrafenis van Koning George van
Engeland. Die zaak is zowel in België als
vooral in Engeland verschrikkelijk opge
blazen. Klaarblijkelijk heeft het hof toen
besloten, dat de Koning „meer onder de
mensen moest komen, zich meer moest
vertonen". En dat gebeurt ook. Bijna
iedere week verschijnt hij bij een paar
plechtigheden. Maar het blijft nog zo
zwart van de jacquetten om hem, het is
nog zo verschrikkelijk formeel.
Prinses Josephine „ga zaat
schuen"
Verwonderlijk en des te gelukkiger is
het, dat Prinses Josephine-Charlotte de
traditie van haar. moeder zo veel mogelijk
voortzet en behalve Koningin Elisabeth
(moeder van Koning Leopold) de enige is,
die zich ook wel officieus in het publiek
vertoont. Zij is dan ook zeer bemind. En
zo kon het gebeuren, dat onlangs, bij haar
bezoek aan de Brusselse Marollen een
echte Bruselaar-Morilliaan zich potig door'
het politiecordon werkte, zijn ruige kop
in de auto stak en zei: „Zjózefien, ga zaat
schuên!" (Josephine, gij zijt mooi) en zich
daarna voldaan over zijn charmante toe
spraak terugtrok. De begeleidende hofda
mes waren verstijfd, maar de Prinses glim
lachte. Ze glimlacht altijd vriendelijk en
een beetje timide en heeft daarmee alle
harten gewonnen van de Belgen, of ze nu
voor of tegen haar vader waren.
Zo kan op den duur de aanhankelijk
heid, aan de Prinses betoond, ook de an
dere leden van de familie ten goede ko
men. Ook Koningin Elisabeth, weduwe
van Koning Albert, bezoekt zeer veel con
certen, films en tentoonstellingen, want zij
is zeer kunstzinnig. Het meest houdt ze
van muziek. Kort na deze oorlog verweet
men haar wel eens communistische sym-
ADVERTENT1E
Verkooplokaal NOTARISHUIS
Dir. W. N. WOLTERINK
Bilderdijkstraat bij de Zijlweg
Haarlem - Tel. (K2500) 11928
INBOEDELVEILING 24/25 JUNI
Inzendingen van huisraad worden dagelijks
aangenomen. Eigen afhaaldienst
pathieën. Ze verscheen bij voorbeeld gere
geld op de Amitiés Belgo-Sovjetiques,
waar de „Anglo-Amerikaanse imperialis
ten" het in redevoeringen duchtig moesten
ontgelden, en ze heeft even een communis
tisch georiënteerde vrouwenorganisatie ge
steund. Daarvan is ze nu echter terugge
komen. En dan is er nog een derde vrouw,
de bescheidene. en, paradoxaal genoeg ook
de meest geruchtmakende: de knappe,
zeer ontwikkelde Prinses van Réthy. Zij
houdt zich op de achtergrond en eigen
lijk is van haar slechts bekend, dat ze in
het koninklijk gezin de plaats inneemt van
de geliefde koningin Astrid en ook als zo
danig door Koning Boudewijn. Prinses Jo
sephine en Prins Albert wordt beschouwd
en bemind. Haar twee kindertjes. Prins
Alexander en Prinses Marie-Christine ko
men ook zelden in het publiek. Al is dit al
het werkelijk bekende, ei' is in België
geen vrouw, waarover zoveel praatjes de
ronde doen. Zelfs kruidenier en werkster
vertellen je de meest waarzinnige schan
daaltjes over haar en haar omgeving. Bij
het koningsdrama 'heeft zij het ook al zo
moeten ontgelden door woord en geschrift
en zelfs met getruqueerde foto's, dat het
ons buitenlanders met stomheid heeft ge
slagen. Ook dit is verdrietig, meer dan
dat. Misschien zal de glimlach van Prin
ses Josephine ook de „kwatongen", zoals
ze hier heten, doen zwijgen. Er is zoveel
goodwill nodig.
HENRIëTTE
Op de rjjksweg Sassenheim-Den Haag
wordt thans tussen het viaduct bij Den
Haag en Den Deyl te Wassenaar op ver
schillende plaatsen split op het wegdek
gebracht. De K.N.A.C. doet een dringend
beroep op alle bestuurders van motorrij
tuigen, die deze weg passeren, ter plaatse
hun snelheid aanzienlijk te verminderen.
De onder de banden wegspattende steen
tjes brengen namelijk veel schade toe.aan
passerende en achterrijdende voertuigen.
Dat dit beroep op medewerking dringend
nodig is blijkt uit de b\j de K.N.A.C. bin
nengekomen berichten dat een bus en ver
scheidene personenauto's hun tocht moes
ten staken omdat hun voorruit in matglas
was veranderd. Een achter op een motor
zittende dame werd door het door passe
rende auto's opgeworpen split ernstig aan
het gelaat gewond.
Het bestuur van de stichting „Bio-vacan
tieoord" deelt mede, dat de Paascollecte
1952, welke ter gelegenheid van het 25-
jarig bestaan der stichting werd gehouden,
heeft opgebracht 106.297,37 (vorige Paas
collecte ƒ86.401,61).
Het bestuur der stichting zegt dankbaar
gestemd te zijn jegens het gehele Neder
landse bioscoopbezoekende publiek voor de
royale medewerking aan deze jubileum-
collecte, waardoor het mogelijk blijft het
werk voor het zwakke Nederlandse kind
voort te zetten.
Bij het pluimvee van een landbouwer
te Zuid-Beyerland is pseudo-vogelpest ge
constateerd. Ongeveer 100 kippen werden
afgemaakt.
Zeer veel mensen weten met het
Pinksterfeest eigenlijk geen raad.
Enkele tientallen militairen, die des
tijds ergens in West-Java lagen, heb
ben op een Pinkstermorgen geléérd
wat de zin is van dit vreemde feest.
Wij willen u, drie jaren na die mor
gen, iets van hun belevenissen ver
tellen om daardoor zelf iets dichter
bij de Pinksterboodschap te komen.
De stad, waar de soldaten gelegerd wa
ren, was schoon wat de natuur betrof, maar
overigens had haar naam een bittere klank
gekregen. In politiek opzicht was de onrust
groot en vele Indonesiërs en Nederlanders
hadden hun leven gelaten in de hartstocht
van de guerilla-strijd. Ondanks alles, of
misschien juist door dit alles kwamen al
lerlei Christenen, zowel uit de Indonesische
als Chinese en Nederlandse bevolkings
groepen bij elkaar en besloten om op het
Pinksterfeest een gemeenschappelijke
kerkdienst te houden. Politieke spanningen
en troebele verhoudingen ten spijt. Het
was voor allen een kwestie van durf of
beter gezegd een zaak van geloof.
De kerk was overvol met Chinezen en
Indonesiërs, Indo-Europeanen en Hollan
ders, zowel burgers als militairen. De laat-
sten naar Nederlandse begrippen wel zeer
gemengd: hervormden en gereformeerden,
remonstranten en doopsgezinden, christe-
lijkgereformeerden en lutheranen. (In het
Bijbelse Pinksterverhaal uit Handelingen 2
komt ook zo'n bonte lijst met namen voor.)
Er werd in de Maieise en Nederlandse
taal gezongen en gepreekt. Een Chinees
kerkkoor verleende medewerking. Er werd
vurig gesproken, aandachtig geluisterd en
Het was goed gegaan. Er was veel geld binnengekomen van alle kanten.
Verheugd ging oom Tripje naar ae bank en bracht daar al het geld, dat men met de
collecte en andere dingen had opgehaald. Dat zou nu gebruikt worden om er hout,
ijzer, gereedschappen en voedsel voor te kopen; dat alles werd nu naar Zwartjesland
gestuurd.
Toen de jongens er naar vroegen, wat er allemaal ging gebeuren, legde oom Tripje
het hun uit.
„Alles wat de Zwartjes nodig hebben om hun dorp weer op te bouwen, wordt hier
voor het geld gekocht, en dat gaat zo gauw mogelijk met vliegtuigen naar Zwartjes-
land. Ook het eten is hard nodig en moet er spoedig zijn, anders zouden de Zwartjes
honger lijden, en dat zou heel erg zijn!"
„Nou!", zuchtte Bunkie. „Dat zou het zeker zijndie arme Zwartjes en hun kinder
tjes!"
„Juist", zei oom Tripje. „En daarom gaat er van alles zo gauw mogelijk daarheen;
met vliegtuigen, dat is de snelste manier. Zo zijn die mensen over enkele dagen uit
de nood!"
enthousiast gezongen. Het was allemaal zo
oer-simpel en tegelijk indrukwekkend. Het
was een blij feest in een benauwde hoek
van de Kerk.
Uit de aantekeningen, die van deze dienst
bewaard werden, citeren wij een aantal
zinnen voor u.
„In deze gespleten wereld met zijn
scheidingen en hartstochten, zijn geweld en
misverstand, waar bloed vloeit en tranen
geschreid worden omdat de ene mens tegen
de andere opstaat; in deze wereld waar de
barmhartigheid een dun sliertje is gewor
den en waar al deze dingen niet ver van
ons afstaan, maar onder ons wonen, wordt
hier en nu naast elkaar gezeten en gebeden
en gezongen en gefluisterd en gezegend.
Wij vragen met de mensen op het
eerste Pinksterfeest, wat dit toch zeggen
wil. Dit wil het zeggen, dat God aan deze
wereld, waar de onheilige geesten wroeten
en knoeien en dringen en trappen, zijn
Heilige Geest nog niet heeft ontnomen.
Wat komt er van ons terecht? Of
komen wij niet terecht? Waar is de een
heid, het gemeenschappelijke, het houvast?
Op het allereerste Pinksterfeest waai
de de Geest van God door Jeruzalem als
een storm door de stad. Vanmorgen heb
ben wij in een verwarde wereld, aan de
kant van de weg, in een simpele kerk op-
Horizontaal. 1. machts
concentratie van sta
ten. 5. sloeg krachtig
(met mes of zwaard).
9. Haarlemse winkel
straat. 12. zegt men bij
koude. 14. zonnig ver
trek. 15. voorzetsel.
16. een nietswaardige
dromer. 18. zeepwater.
19. viskaar. 20. plaats
in Zweden. 21. Zuid-
Amerik. volksdrank.
22. vreemde loot. 24.
Zuidvrucht. 27, viool.
30. nauwgezel. 33.
plaatsje in N.-Bra
bant. 36. uitroep van
medelijden. 38. visnet.
40. gooi. 42. meisjes
naam. 43. nog slechts
kort. 45, fluks. 46. mu
zieknoot. 47. werpt. 49.
onderwijsvorm. 50.
ernstige vergissing.
52. stopsignaal. 53.
boomvrucht.
Verticaal: 2 muziek
noot. 3. gewicht. 4.
soort hond. 5. muziek
instrument. 6. meisjes
naam. 7. landbouw
werktuig. 8. onge
rijmd. 10. onbedreven.
11. specerij. 13. alcoh.
drank. 15. belang,
baat. 17. had pijn. 19.
minstreel. 22. lengte
maat. 23. televisie
(afk.). 25. zangstem.
26. ivoor. 28. Europese
organisatie (afk.). 29.
Veluws dorp. 30.
jachtstoet met dragers
in Afrika. 31. bloem.
32, meisjesnaam. 33.
religie (afk.). 34.
Europeaan. 35. Japan.
37. Ordeloze boel. 39.
Frans lidwoord. 41. manlijk zoogdier. 43.
standplaats. 44. graandepöt. 47. uiting van
schrik. 48. vele. 50. familielid. 51. persoonlijk
voornaamwoord.
Oplossingen moeien worden ingezonden
aan onze bureaux HAARLEM. Grote Hout
straat 93 en Soenaaplein 37; IJmuiden: Ken-
nemerlaan 154. Oplossingen moeten uiterlijk
Woensdagavond in ons bezit zijn. Wij ver
zoeken op de enveloppe te schrijven: „Op
lossing Puzzle".
S.v.p. geen mededelingen voor redactie of
administratie bij de oplossingen insluiten.
De oplossingen moeten worden ingevuld
op het gedrukte diagram dat hierboven staat.
De oplossing van de vorige puzzle was:
Horizontaal: 1. Praag. 5. Parijs. 9. ie. 10.
latei. 12. ze. 13. les. 15. tot. 16. vel. 17. obat.
19. Gera. 20. open. 21. Toto. 22 eu. 24. ep.
26. ets. 28. sik. 30. are. 31. iet. 32. aak. 33,
sop. 35. alt. 37. spe. 30. t.m. 42. ar. 43. torn.
45. noot. 47. trom. 49. sero. 51. rem. 52. dom.
54. rol. 55. en. 56. garen. 58. o.i. 59. etser. 60.
Irene.
Verticaal: 1. pilo. 2. reebout. 3. al. 4. gat.
5. pet. 6. ai. 7. ijzeroer. 8. sela. 11. top. 14.
sap. 16. vet. 18. tel. 19. gok. 22. eerst. 23. pi.
25. Peter. 27. sip. 28. sta. 29. kat. 30. aks. 34.
omtrent. 36. li. 38. patroon. 40 Erm. 41. mos.
44. oom. 46. oer. 47. tree. 48. por. 50. olie.
52. dar. 53. Mei. 56. ge. 57. nr.
De prijzen werden als volgt verdeeld:
1. J. A. van Rosmalen, De Wetstraat 22,
IJmuiden ,f 7,50; 2. E. C. Koper, Tulpenkade
2, Haarlem f5,—; 3. F. J. Spits, Velserduin-
weg 168, IJmuiden-Oost f 2,50.
nieuw iets vernomen van het waaien van
Gods Geest door dit huis en door ons hart.
Het is een teken van Gods nabijheid on
danks alles.
Straks gaan wij de straat weer op, de
grote kille straat.
Daar wil de Geest ons troosten, leiden
en samenbinden. Hij wil ons ook de kracht
geven om te blijven getuigen van het geloof
in de overwinning van de Heilige Geest op
alle onheilige geesten. Laten wij onze har
ten voor dit geloof openen."
Deze laatste alinea kan in ieder geval op
elk Pinksterfeest herhaald worden, ook op
dat van 1952. Want van jaar tot jaar blijft
dit de actuele Pinksterboodschap. Ook voor
ons in ons persoonlijk leven, ons gezin, ons
werk en onze maatschappij.
Hoe vindt U dit
gezellige speel-
broekje? Als het
warm is kan het in
de tuin gedragen
worden en in de
vacantie aan het
strand zal het ook
goed van pas ko
men. Wanneer het
iets minder warm
is kan het gedra
gen worden met
een blousje of
truitje er onder
dan staat het ook
alleraardigst. Het
is heel eenvoudig
te maken en we
hebben er maar
een klein lapje
voor nodig n.l. 90
cm van 80 breed.
Het beste mate
riaal voor dit kle
dingstukje is na
tuurlijk katoen.
Dit kan immers
het beste gewassen
worden en bovendien is het sterk. Op het
ogenblik zijn de meeste zaken uitstekend
voorzien van alle mogelijke soorten katoen
en hier laat ik enige namen volgen die ge
schikt zijn voor dit model: een zephir
ruitje, Brabants bont, glorialinnen (dit is
katoen al is de naam een beetje mislei
dend) en cloquette.
Wanneer we dus een aardig lapje ge
kocht hebben gaan we beginnen met het
tekenen van het patroon. De maten zijn
voor de leeftijd van 3 tot 4 jaar, heupwijdte
64, zithoogte 23, lengte 30.
Als de patronen klaar zijn vouwen we de
hele lap in de lengte dubbel en leggen alles
op de stof zoals de tekening dit aangeeft.
De zakjes kunnen het beste vierdubbel ge
knipt worden, de deeltjes worden dan 2
aan 2 op elkaar gestikt. U laat een klein
eindje open waardoor het omgedraaid
wordt en zo zijn de hele zakjes afgewerkt
en behoeven ze alleen nog maar op het
broekje gestikt te worden. Het broekje zelf
heeft geen nadere uitleg nodig als U er
alleen maar aan denkt onder en boven een
naad van 2y2 cm aan te knippen. De ban
den van het broekje worden uit de lengte
van de stof, die U nog over hebt, gescheurd,
ongeveer 10 cm breed en zo lang als no
dig is. Ze worden dubbel gestikt en omge
draaid en kruislings op de rug gesloten.
L. S.
-VI
K a-
Bekende
schriftelijke cursus
Middelb. akten
lalen en Wiskunde M.O.
De Amsterdamse rechtbank heeft vonnis
gewezen in de zaak tegen vier bestuurs
leden van de „Derbyclub" te Amsterdam.
Zij werden schuldig bevonden aan het op
zettelijk gelegenheid geven tot het beoefe
nen van het hazardspel.
De 44-jarige voorzitter van de club L. A.
S. uit Badhoevedorp, de 45-jarige J. G. A.
van der V. uit Amsterdam en de 36-jarige
monteur W. H. M. N. uit Amsterdam, wer
den veroordeeld tot een maand voorwaar
delijke gevangenisstraf. De eigenlijke on
dernemer D. W. kreeg een maand onvoor
waardelijk.
In Dreefzicht te Haarlem sprak voor de
Vrouwengroep in de V.V.D. afdeling Ken-
nemerland-Zuid, mevrouw mr. E. Veder
Smit uit Huis ter Heide, over „de Grond
beginselen van de V.V.D.". Zij zei onder
meer dat de begeerte naar eigen bezit sterk
verbonden is met de natuur van' de mens,
zodat het particulier eigendomsrecht niet
gemist kan worden. In het bijzonder de
V.V.D. is zich er van bewust, dat ware vrij
heid alleen bestaanbaar is, indien zij ge
paard gaat met verantwoordelijkheid. Het
verschuiven van het. verantwoordelijk
heidsbesef van het individu naar de ge
meenschap is gevaarlijk. Te grote over
heidsbemoeiing is uit den boze en leidt tot
overschatting van de taak van de overheid,
aldus mevrouw Veder.
De V.V.D. streeft zowel op staatkundig
als maatschappelijk terrein naar decentra
lisatie. De zelfwerkzaamheid der burgerij
in een kleinere gemeenschap is een uitste
kend middel om te komen tot vergroting
van de burgerzin. De mentaliteit van eerst
geven, dan vragen, moet meer worden
aangewakkerd.
De V.V.D. is ervan overtuigd, dat de
grondslagen van de Nederlandse bescha
ving wortelen in het Christendom. Het is
vooral de Christelijke geest, die ons volk
de waarde en de vrijheid van de mens en
zijn verantwoordelijkheid heeft doen be
seffen.
door Andrew Mackenzie
Vertaald uit het Engels
55)
En het is morgen al, nietwaar?, merk
te de geestelijke op, die generlei tekenen
van opwinding of angst vertoonde. Het
leek wel of hij over iets onbelangrijks
sprak.
Ach, ging hij verder, als het de
wil van God is
Zo moet u het niet zien, viel Branni-
gan uit. Wij moeten voor Simpkins een
val leggen. Ten minste tien politiemannen
staan hier in huis op wacht: in de gangen,
in de kelder, op de trappen en op zolder.
Buiten waken ten minste evenveel man
nen.
De kans dat ons iets kan overkomen,
is dus wel erg gering, merkte de professor
op, die zichzelf nog een glas cognac in
schonk.
Toch moeten we zo waakzaam moge
lijk blijven. Ik onderschat Simpkins nooit.
Hij vertelde mij overigens nog, dat hij ko
lonel Oudinot al had vermoord, ging Bran-
nigan verder.
Profesor Potter zette zijn glas abrupt
neer. Iedereen huiverde.
Ik kan me hem herinneren, zei de
geestelijke. Was hij niet vrij lang en
wat houterig? Arme kerel! Maar misschien
heeft die kolonel Simpkins wel niet de.
eh.... waarheid gesproken.
Ik wilde maar, dat ik dat geloven kon,
antwoorde Brannigan. De Franse politie
kan echter geen spoor van Oudinot vin
den. Nu is Frankrijk wel een groot land,
maar ze hebben hem al een hele tijd niet
meer gezien.
Maar als Simpkins uudinot in Frank
rijk vermoord heeft, hoe is hij er dan in
geslaagd naar Engeland te komen?, vroeg
proiessor Porter, de grenzen zullen toch
wel scherp bewaakt worden?
Brannigan knikte instemmend.
Simpkins is zo'n meester in het zich
vermommen en zelfs in 't zich aanmeten
van een geheel andere persoonlijkheid, dat
het uiterst moeilijk is hem te vinden. De
enige persoon die ik ken en die in staat zou
zijn zijn vermommingen te doorzien, is zijn
nichtJa, dat is waar ookik zal
Bob Arlen vragen een speciaal oogje op
haar te houden. Simpkins is tot élles in
staat!
Enige ogenblikken later had Brannigan
Bob al aan de telefoon. Hij vertelde heel in
het kort wat Simpkins hem door de tele
foon had verteld. Als Bob hulp wilde heb
ben, moest hij de Yard maar even bellen.
Zijn boodschap zou dan wel doorgegeven
worden.
Toen Brannigan in de bibliotheek was
teruggekeerd, zag hij dat er tijdens zijn
korte afwezigheid iets bijzonders was ge
beurd. Professor Porter was ergens in een
hoek gaan zitten en maakte in een aan
tekenboekje enkele berekeningen, de gees
telijke bladerde in een tijdschrift, maar
Thomas Barnes leek er slecht aan toe te
zijn hij haalde zwaar adem en zweet parelde
op zijn voorhoofd.
Wat is hier gebeurd?, vroeg Branni
gan verbaasd.
Mijnheer werd hysterisch, merkte de
professor droog op, maar Barnes interrum
peerde hem direct: We vragen gewoon
weg om vermoord te worden als we hier
bij elkaar blijven zitten. Ik voel er niets,
maar dan ook helemaal niets voor om meer
risico te lopen dan nodig is. We zitten hier
als een stel stomme koeien te wachten tot
dat we geslacht worden. Laten we toch
weg gaan en zelf een schuilplaats zoeken.
Hij kan ons dan misschien niet eens meer
vinden.
Dat is volkomen nonsens, viel de
geestelijke uit. Wij zijn hier zo veilig als
maar mogelijk is. Uit ervaring weet ik, dat
de raadgevingen van de hoofdinspecteur
werkelijk niet zo onverstandig zijn.
Maar ik werd een tijdje geleden bijna
doodgeschoten, mopperde Barnes.
Nu ik de laatste weken steeds door
detectives omringd ben geweest, zie ik niet
in, waarom wij hier eigenlijk heen gehaald
zijn, vroegde de professor er aan toe.
Maar nu we er eenmaal zijn, moeten we
maar probeeren er het beste van te maken.
Als Simpkins zou binnenkomen, zou
u zó druk bezig zijn met uw aantekeningen,
dat u niet eens zou opkijken, viel Barnes
snibbig uit.
Brannigan maakt een sussend gebaar.
Houdt u zich toch liever bedaard! Al
die opwinding leidt tot niets, zei hij kal
merend. U zult mij moeten vertrouwen.
Misschien heb ik het bij het verkeerde eind,
maar deze voorzorgsmaatregelen zijn ter-
wille van uw eigen veiligheid. Laten we
toch proberen het ons niet zo onaange
naam te maken. Voelt iemand soms wat
voor bridge?
De geestelijke speelde het helaas niet.
Hij meende dat kaartspelen, alhoewel hij
dit niet principieel afwees, vrij frivool was.
Hij vond het echter goed, dat men hem
rummy leerde. Na enkele keren oefenen
begreep hij de clou van het spel zó snel,
dat hij .het een uitstekende verstrooiing
noemde.
Barnes speelde met enthousiasme en de
professor met een enigszins geamuseerd
lachje, alsof hij zo'n eenvoudig kaartspel
letje beneden zijn waardigheid en intelli
gentie vond. Met het oog op de geestelijke
waren de inzetten klein. Het duurde echter
niet lang, of de fabrikant plaagde de gees
telijke met zijn geluk.
Het geluk van beginners!, zei Barnes,
Brannigan een knipoogje gevend. Hij zal
ons allen dadelijk nog helemaal uitgekleed
hebben!
Misschien heb ik inderdaad wel veel
geluk, gaf de geestelijke toe.
Allen gingen zó in het spel op, dat zij
verbaasd opkeken toen Painter de thee
bracht. Brannigan stelde voor na het diner
verder te gaan.: Professor Porter trok zich
meteen weer terug in zijn hoek van de
bibliotheek en ging verder met het maken
van ingewikkelde berekeningen. De geeste
lijk zette zich aan het schrijven van een
preek en Thomas Barnes dook in het licht
ste detectiveboek, dat hij kon vinden.
Het diner duurde lang; men haastte zich
geenszin. Brannigan animeerde de anderen
tot een gezellig gesprek, toen ze aan de port
toe waren.
Ten slotte gingen zo terug naar de biblio
theek. De geestelijke zat waarlijk te pope
len om verder te spelen.
Ik moet zeggen, dat ik rummy een
fascinerend spel vind, werkelijk bijzonder
fascinerend! zei hij enthousiast. ik keur
gokken natuurlijk af, maar nu de inzetten
zo klein zijn en wij onder vrienden ver
kerenIk vraag me af, of ik dit spel
niet zou kunnen introduceren op mijn
parochie-avonden. Ik moet dat eens onder
zoeken. Ik heb altijd het gevoel al gehad,
dat onze bijeenkomsten wel wat opgewek
ter zouden kunnen zijn.
Als u daarmee begint, zult u wel wat
te horen krijgen van de bisschop! plaagde
Barnes hem, Brannigan en professor Porter
een knipoogje gevend. En zelfs professor
Porter kon niet nalaten even te glimlachen.
Men speelde vrij lang. Het personeel had
zich reeds lang geleden teruggetrokken.
Hier en daar in het ruime huis stonden de
detectives op wacht. Ondanks het feit, dat
Brannigan geen ogenblik zijn aandacht
voor het spel liet verslappen, luisterde hij
toch scherp of hij niet ergens in het huis
een verdacht geluid hoorde.
Ten slotte onderdrukte de geestelijke
met moeite een geeuw.
Ik ben moe, gaf hij toe. Zoudt U
het erg vinden er mee op te houden? Ik
verlang er echter naar morgen weer verder
te gaan!
Ha, ouwe gokker! zei Barnes schalks.
Plotseling zweeg iedereen. Een klok in
de hall sloeg twaalf sonore slagen. De vier
mannen keken elkander aan. De fatale dag
was aangebroken
HOOFDSTUK XXII.
Op een hete zomerdag in Augustus kan
het in. Londen niet om uit te houden zijn.
De 22ste Augustus was zo'n dag. Van het
ogenblik af, dat de eerste zonnestralen de
huizen binnendrongen, dachten de millioe-
nen bewoners van Londen aan groene
grasvelden, schaduwrijke bossen en de
koele zee. Maar dit alles was taboe voor
de bewoners van het grote huis op Gros-
venor Square. Reeds aan de ontbijttafel
realiseerde Brannigan zich, dat de dag voor
hen allen moeilijk zou worden.
(Wordt vervolgd).
