Dr. Drees sprak in Haarlem
voor zijn partijgenoten
Prof. dr. Van Slogteren voorstander
betere verzending van bloembollen
Delftse catalogus
is ingetrokken
■Clowntje Riek
Autotocht voor
Ouden van Dagen
SLOT DEFECT?
Drukbezochte P.v. d. A.-vergadering
in het Concertgebouw
„Bussen rijden zo hard,
dat plafonds scheuren
Amsterdams Kamerkoor
in de Waalse kerk
ZATERDAG 21 JUNI 1952
8
Verhuur zonder chauffeur
J. B. Schuil bij aanrijding
licht gewond
Garage bij ambtswoning
van de burgemeester
Koorzang en volksdans
in Haarlem-Noord
Huiseigenaren wijzen
huurbelasting af
Protest uit Rollandslaan:
Inbraak te Aerdenhout
Teraardebestelling
A. M. Duytshoff
Voor de kinderen
Bedrijfscommissies voor
samengestelde
ondernemingen
Nederlander voorzitter
„Interchange Lines"
Burgerlijke stand
van Haarlem
(Van onze correspondent uit de bollenstreek)
Hoe lang professor dr. E. van Slogteren al strijdt voor een latere verzending van
bloembollen naar Amerika zal hij misschien zelf niet eens meer weten. Bij iedere
voorkomende gelegenheid hamert hij op dit punt. Soms laat hij zich wel eens verleiden
tot felheid, zoals op de laatste vergadering van de vereniging „De Tulp". Nimmer
verzuimt hij te zoggen, dat de export naar de Verenigde Staten met sprongen omhoog
zou kunnen gaan als de exporteurs de bloembollen maar een maand later verscheepten!
Iedere keer weer komt hij met voorbeel
den van het enthousiasme van Amerika
nen, die bloembollen laat in het seizoen
kregen toegezonden. De laatste keer ver
telde hij het verhaal van een exporteur
die op reis kennis had gemaakt met een
Nederlander die al tientallen jaren in
Amerika woont en voor het eerst sinds
zijn verblijf daar weer eens naar zijn land
ging. Deze man kwam laat in het export
seizoen nog eens bij de exporteur aan en
kreeg wat tulpen mee. Zij bloeiden het
volgend voorjaar zo prachtig, dat hij legio
aanvragen van zijn buren kreeg om bij
diezelfde exporteur bloembollen te be
stellen.
Warmte vermindert kwaliteit
De professor levert dit gevecht omdat
in de loop der jaren gebleken is dat de
bloembollen als ze vroeg worden verzon
den minder in kwaliteit worden door de
grote warmte, soms hitte, tijdens de ver-
kooptijd en verzending in Amerika. De.
Amerikanen die dergelijke bollen in de
winkels kopen krijgen dan nooit zulke
mooie bloemen als zij op plaatjes of in
Holland zien. Zij kopen ze dan ondanks
hun teleurstelling nog eens. Is het resul
taat dan niet veel beter dan zijn ze niet
enthousiast meer over de „echte Hol
landse" tulpen en kopen liever iets anders.
Of deze bewering in zijn algemeenheid
juist is, is niet te controleren. Er zal echter
zeker een grond van waarheid in zitten
en dit zou al voldoende kunnen zijn
voor de exporteurs van bloembollen om
een latere verzending te proberen. Dat
de exporteurs het toch niet doen is niet te
wijten aan „hardhoofdigheid" of iets der
gelijks, maar een gevolg van de verkoop
methoden in Amerika.
Verkoopmethoden
weinig toe
staan
Het belangrijkste gedeelte van de bloem
bollen wordt in Amerika in warenhuizen,
winkels of op postbestelling verkocht. Om
nu zoveel mogelgk te kunnen verkopen
willen de Amerikaanse verkopers een zo
lang mogelijke verkooptermijn hebben.
Speciaal in de warenhuizen reserveert men
een bepaalde trjd voor de verkoop van
bloembollen, dus bijvoorbeeld van half
September tot half of eind October. Men
rekent daarbij uit, dat er voor de bloem
bollen zoveel vierkante meter beschikbaar
is in die tijd. Deze ruimte wordt daarna
weer in gebruik genomen voor andere ar
tikelen. Soms zelfs al Kerstmisgeschen
ken.
Zouden de Hollandse exporteurs op eigen
initiatief de bloembollen later gaan ver
zenden dan zou de verkooptijd korter wor
den en de omzet dalen. Een toevallig in
Nederland vertoevende Amerikaanse win
kelier schatte deze teruggang op een 50
procent!
De Nederlandse exporteurs weten dit
ook zeer goed en hoewel zij de professor
gelijk geven, moeten zij toch aan de wens
van hun klanten voldoen. Zij zitten dus tus
sen twee vuren en hebben te kiezen. Logisch
is dat zij de meest winstgevende kant op
gaan. Net als de professor krijgen zij
complimenten toegezwaaid van die directe
afnemers, die hun bloembollen laat hebben
gekregen. Evengoed worden zij geprezen
als zij hun bollen met de eerste de beste
in aanmerking komende boot in Amerika
hebben.
Behalve het argument van de betere
bloemen zouden de exporteurs over het al
gemeen zeer blij zijn als er een oplossing
kon worden gevonden, die professor Van
Slogteren ligt. Het is namelijk zo, dat de
vroege verzending ontzettend veel zorgen
met zich brengt. Alles moet even gehaast
gebeuren. De behandeling en de verwer
king in de schuren van de bollen na het
rooien moeten eigenlijk te snel gaan. Is men
tegelijk kweker dan kan dat nog. Zeer
veel bollen moeten echter van andere kwe
kers komen en deze moeten dus ook zor
gen zo vroeg mogelgk te leveren. Iets wat
niet altijd even gemakkelijk is.
Een van de exporteurs noemde de ver
zending naar Amerika een zenuwenoorlog
waarin dag en nacht moet worden ge
werkt. De vertrekdata van de boten staan
dik omlijnd op de kalenders en koste wat
kost moeten die worden aangehouden. Te
genwoordig heeft men daarbij nog een ge
weldige administratie te voeren om alle
papieren voor elkaar te krijgen. Papieren
die bij vele instanties vandaan moeten
komen. Een geluk is dat de ambtenaren
die de vergunningen enz. in orde moeten
maken, weten hoe de vork aan de steel
zit en ook zij maken zo veel mogelijk
haast.
Zou deze gehele verzending een of twee
weken kunnen worden verschoven dan zou
het voor ieder veel gemakkelijker worden.
De klant is echter koning en een koning
moet men gehoorzamen.
Televisie steun bij verkoop!
Ondanks zijn geweldige oppervlakte en
grote bevolking neemt Amerika in ver
houding veel te weinig bloembollen af.
Tenminste dat zeggen de bloembollen
exporteurs. Dat dit hun een doorn in het
oog is valt te begrijpen. Zij stellen dus alle
pogingen in het werk om de lust tot ko
pen te versterken. Direct na de oorlog is
men begonnen met reclame te maken. Op
Dezer dagen hebben wij medegedeeld dat
bet Haarlems Comité voor de autotocht
voor Ouden van Dagen besloten heeft om
evenals in 1951 dit jaar ook weer gebruik
te maken van autobussen voor de tocht die
op 1 Juli zal plaats vinden. Het comité doet
een beroep op het publiek, dat immer ge
toond heeft met bijdragen te willen helpen.
Het doel is het zeer zeker waard: voor vele
oude mensen, die voor deze tocht worden
uitgenodigd, is het de enige gelegenheid om
een uitstapje te maken en daarbij van de
lente te genieten.
In dit bericht werd als penningmeester
van het comité genoemd de heer A. M.
Duytshoff. De heer Duytshoff is helaas
overleden. De heer E. H. Tenckinck, Kle
verparkweg 146, gironummer 162720, zal
het penningmeesterschap waarnemen. De
heer Tenckinck zal gaarne bijdragen ont
vangen per brief of postwissel of op zijn
girorekening no. 162720, met vermelding:
„voor de autotocht".
een veel bredere basis dan voor de oorlog.
En met succes.
De verkoop stijgt langzaam maar zeker,
zodat de honderdduizenden dollars die
voor de reclame werden afgegeven nu
rente gaan afwerpen. Het spreekt dat
alles op zijn Amerikaans wordt aangepakt,
ieder nieuwtje wordt uitgebuit.
Vele televisie-stations krijgen opdracht
om bloembollenfilms te vertonen, waarin
de kopers wordt verteld hoe zij de bollen
moeten behandelen.
Behalve deze directè steun van de tele
visie is er ook nog een indirecte. Het le
ven begint in Amerika onder invloed van
dit nieuwe amusementsartikel te verande
ren. Amerikanen waren door de uitvinding
van de auto uithuizig geworden. Zij ge
bruikten hun woning dikwijls alleen om
in te slapen en te eten en dat laatste ook
nog niets eens altijd. Steeds gingen zij uit.
Door de komst van de televisie echter ble
ven zij meer thuis engingen meer
aandacht aan hun huis en de tuin be
steden.
Hoewel men natuurlijk niet kan vast
stellen of deze factor al van veel belang
geworden is op de stijging van de verkoop
schakelt men deze toch zeker niet uit.
ADVERTENTIE
Verhuur van bagagerekken.
GARAGE JAN R. DU RIEU
Olieslagerslaan 36 Telefoon 10570
Onze vroegere medewerker voor toneel,
de heer J. B. Schuil, is Vrijdagmiddag aan
gereden en met wonden aan het hoofd naar
het Diaconessenhuis overgebracht. Van
morgen vernamen wij, dat zijn toestand
gunstig te noemen is.
De heer Schuil stak gistermiddag om
kwart voor vier in de Van Eedenstraat de
weg over. Hij werd aangereden door een
autobus en liep lichte wonden op aan zijn
slaap en bovenlip. De heer Schuil werd ter
observatie naar het Diaconessenhuis over
gebracht.
Het bezwaar, dat "bij de ambtswoning
van de burgemeester een garage ontbreekt,
is reeds eerder betoogd. Dit bezwaar wordt
thans nog meer gevoeld, nu het niet meer
mogelijk is, dat de burgemeester in de na
bijheid van zijn woning geen garage meer
kan huren. B. en W. zijn van oordeel dat een
garage gebouwd dient te worden bij de
ambtswoning. Zij stellen de raad voor hier
toe te besluiten en een crediet beschikbaar
te stellen.
De Amerikaan Max Conrad is er in geslaagd het Noordelijk deel van de Atlantische
Oceaan over te steken met een een-motorig sportvliegtuig van het type Piper Pacer.
Max Conrad bij zijn baby-vliegtuig bij zijn aankomst op het vliegveld te Stavanger.
Het comité „Over de brug" heeft Willy
van Eldik met haar dameskoor „Haerlem"
en Henk van de Wateren met zijn volks
dansgroep uitgenodigd om een steentje tot
het culturele welzijn van Haarlem be
noorden de Jan Gijzenvaart bij te dragen.
Op de speelplaats van de Jan Pieterszoon
Coenschool gaven zij gisteravond een de
monstratie van koorzang en volksdansen,
waaraan ook de „Beierse" kapel „De Al
penroos" gul medewerkte. Willy van Eldik
en Henk van de Wateren hadden trouwens
van alle zijden welwillende steun onder
vonden bij het organiseren van de avond,
die als een eerste poging om „iets te
brengen" beschouwd dient te worden.
„De Alpenroos" zorgde direct al voor een
goede stemming met het spelen van vro
lijke Landlers en jodelliedjes, die door een
14-jarig meisje zuiver en leuk werden ge
zongen. De muzikale pretmakers kwamen
later op de avond nog eens terug. Het da
meskoor „Haerlem" sloot zich goed bij hun
trant van musiceren aan door het zingen
van frisse marsliedjes en andere vlotte
wijsjes.
Opvallend veel aandacht- werd er getoond
voor het optreden van de volksdansgroep
van Henk van de Wateren. Vaardig op de
piano begeleid door Willy van Eldik voer
den de „volksdansers" enkele aantrekke
lijke dansen uit, vaak met eein natuur
lijke bevalligheid, die weldadig was voor
het oog. Zulke volksdansen, waarbij mu
ziek en beweging zo eenvoudig harmonisch
samengaan, blijken steeds weer een voor
treffelijk middel tot een ongedwongen
contact met grote groepen van mensen.
Henk van de Wateren moet er voor derge
lijke avonden beslist mee doorgaan. Zijn
volksdansgroep had weinig moeite om tal
van toeschouwers tot meedansen te bewe
gen en voor degenen, die de smaak voor
volksdansen te pakken kregen, was de
avond veel te gauw afgelopen.
P. Z.
Op het congres van de Bond van Grond
en Huiseigenaren, dat in Den Haag is ge
houden, werd een resolutie aangenomen,
waarin gezegd wordt, dat het huurbeleid
van de regeringen, die sedert 1945 aan het
bewind waren, voor een belangrijk deel
aansprakelijk is voor de bestaande moei
lijkheden op het gebied van de bouw, van
de woningexploitatie en van dé noodtoe
stand van de particuliere huiseigenaren.
Het congres was van oordeel, dat een
huurverhoging voor vooroorlogse woningen
tot een economisch verantwoord peil op
korte termijn dringend noodzakelijk is.
Het wees huurbelasting met nadruk van
de hand.
ADVERTENTIE
„DE S L E U T E L S P E C I A L I S T"
LANGE VEERSTRAAT 10 - TEL. 11493
Minister-president dr. W. Drees heeft
gisteravond voor een druk bezochte ver
gadering der Partij van de Arbeid in het
Concertgebouw een verkiezingsrede uit
gesproken waarin hij het regeringsbeleid
en het verkiezingsprogram der Partij van
de Arbeid aan een uitvoerige beschouwing
onderwierp en waarin hij tevens de critici
van dat beleid van antwoord diende. Dr.
Drees herinnerde eraan, hoe gunstig het
herstel van onze ontredderde economie na
de bevrijding verlopen is en welke belang
rijke sociale maatregelen sindsdien verwe
zenlijkt konden worden. Dat was in de
eerste plaats te danken aan opofferingen
en inspanningen die ons volk zich daar
voor getroost had, maar tenslotte heeft het
regeringsbeleid in al deze zaken de weg
gewezen, het rhythme bepaald en de mo
gelijkheden tot dat herstel en die vernieu
wing geschapen. Bovendien waren de fi
nanciële lasten, die deze nationale krachts
inspanning met zich bracht, zo redelijk
mogelijk verdeeld over de verschillende
bevolkingsgroepen volgens het principe
dat de zwaarste lasten op de meest draag
krachtige schouders moeten rusten.
Dat principe was de basis van de ganse
sociale politiek in de na-oorlogse jaren en
dr. Drees gaf zijn gehoor de verzekering
dat het ook in de toekomst de voornaam
ste richtlijn van zijn partij zal blijven bij
haar streven naar economische orde en
sociale rechtvaardigheid. Hij bracht daar
bij hulde aan het Nederlandse volk, dat
met zijn arbeidskracht en offerzin ook de
snelle verbetering der sociale verhou
dingen mogelijk gemaakt had en dat daar
mee de uitspraak van de heer Weiter c.s.,
als zou men op dit land en dit volk niet
trots meer kunnen zijn, op ondubbelzin
nige wijze gelogenstraft had.
Dr. Drees ontveinsde zich niet, dat nog
vele noden om leniging schreeuwen, maar
de grote vooruitgang op ieder gebied in de
laatste zeven jaar was toch een flinke
schrede in de goede richting geweest. Ook
zijn regering en de voorgaande na-oorlog
se kabinetten hadden immers moeten
roeien met de spaarzame riemen die hun
gebleven waren in het leeggeroofde, straat
arme Nederland van na 1945. Zonderling
was het daarom te horen, hoe de andere
partijen nu het ene ogenblik de regering
verwijten dat zij veel meer had moeten
doen om al die noden te lenigen, om een
ogenblik later te fulmineren dat de uitga
ven aanzienlijk moeten worden ingekrom
pen. Een ander verwijt der oppositie be
trof het streven der P. v. d. A. naar
„staatsabsolutisme", waarvan echter vol
gens dr. Drees geen sprake was. „Wel
willen wij bepaalde regelen stellen", zo zei
hij, „maar alleen waar de omstandigheden
daartoe dwingen. Vaak resulteerden daar
uit dan meer vrijheid en levensvreugde
voor bepaalde bevolkingsgroepen dan
wanneer men de zaken aan het blinde toe
val, het z.g. vrije spel der maatschappe
lijke krachten, had overgelaten.
Wat betreft de samenwerking met de K.
V. P. en de verwijten, hem deswege ge
maakt, merkte dr. Drees op dat bij de hui
dige verhoudingen alleen een kabinet van
gemengde samenstelling mogelijk is en
dat de politiek van zulk een regering
noodzakelijk een corrpromis-politiek moet
zijn, waarbij alle betrokken partijen wel
eens water in haar wijn moeten doen,
maar toch was er een lijn gevonden waar
langs men in de regeringscoalitie kon sa
menwerken met veel betere resultaten dan
in vele andere landen het geval was. Ten
slotte zeide dr. Drees dat de komende ver
kiezingen wellicht een beslissende mijlpaal
konden worden in de grote worsteling die
de socialisten en hun vrienden sinds een
halve eeuw voeren voor economische orde,
sociale rechtvaardigheid en geestelijke
vrijheid. Hij hoopte daarom dat allen die
dezelfde idealen aanhangen, Woensdag aan
de stembus hun plicht zouden doen.
Twee andere sprekers, mr. G. E. van
Walsum, lid der Protestants-Christelijke
Werkgemeenschap van de P. v. d. A.. en
G. Ruygers, R.K. lid van die partij, bestre
den de uit sommige confessionele partijen
gehoorde bewering, dat het doorbraak-
experiment van de Partij van de Arbeid
mislukt was en dat er voor een gelovig
Christen in die partij geen plaats zou zijn.
Beide sprekers kwamen tot de conclusie
dat persoonlijke geloofsovertuigingen bij
de samenwerking met de humanisten geen
ogenblik in het gedrang hoefden te komen
en dat de doorbraak ook overigens „spring
levend" was. De heer Ruygers had voorts
stevige critiek op de conservatieve ten-
denzen die zich de laatste tijd in de katho
lieke partijen manifesteerden en was van
oordeel dat alleen de P. v. d. A. tegen de
ze „reactionaire vloedgolf" een dam kon
opwerpen.
Ook de N.V.V.-voorzitter H. OosteiTiuis
had in de huidige verkiezingscampagne
vele reactie-verschijnselen bij de oppositie
partijen tegen de sociale politiek gesigna
leerd. Hij hekelde vooral de wat hij noem
de „laaghartige wijze" waarop V.V.D. en
A.R. die politiek belasterd zouden hebben
en eindigde met de verzekering dat het
N.V.V. de sociale koers van de P. v. d. A.
onvoorwaardelijk onderschrijft.
Mej. M. P. de Bruyn Ouboter, secreta
resse van de Vrouwenbond der Partij van
de Arbeid, spoorde tenslotte de vrouwen
aan, meer belangstelling te ontwikkelen
voor de politieke en sociale vraagstukken
van deze tijd. Een koor van De Stem des
Volks zorgde voor enkele muzikale inter
mezzi.
Een nachtwaker van de Nachtveiligheids
dienst en Controle te Haarlem ontdekte
des nachts iets verdachts bij de villa van
de heer H. aan de Boekenrodeweg 85 te
Aerdenhout.
Bij het passeren der villa zag hij twee
rijwielen staan voorzien van tassen. Hij
onderzocht de tassen en ontdekte een hoe
veelheid tafelzilver, waarvan hij de ledige
cassettes zal liggen in de omgeving. Toen
de waker twee mannen waarnam achter
de opengebroken voordeur zag hij zich
genoodzaakt politiehulp in te roepen.
Voordat hij de buurman gewekt en de po
litiepost te Aerdenhout had gealarmeerd,
waren de dieven verdwenen met achter
lating van de buit, bestaande uit een groot
aantal waardevolle zilveren couverts. De
uit de schuur van dezelfde villa gestolen
rijwielen bleven eveneens achter.
Zo goed als alle voorwerpen zijn door
de activiteit van de waker weer in bezit
van de eigenaar gekomen.
Zestig bewoners van de Rollandslaan in
Overveen hebben de volgende brief naar de
directie van de N.Z.H.V.M. gezonden:
„Bij inwerkingtreding van de zomerdienst
regeling en de daarmede verband houdende
verplaatsing van het eindpunt van lijn 4, is
de snelheid waarmede de bussen thans de
Rollandslaan passeren dermate opgevoerd
dat schade ontstaat en reeds is ontstaan aan
en in de percelen aan deze verkeersweg
Verschillende plafonds vertonen scheux-en
terwijl bovendien tengevolge van de dreu
ningen stukken bepleistering uit de muren
vallen.
Tot het tijdstip, dat het eindpunt zich
bevond op de Rollandslaan, was de aan
vang- en de uitloopsnelheid van de bussen
zo, dat hiei'van, zomin als van het oveiige
zware verkeer, dat met normale snelheid
passeert, door de omwonenden overlast
wérd ondervonden. Door de boven aange
haalde wijzigingen is echter een toestand
ontstaan, die ter voorkoming van verder
ongerief dringend verbetering behoeft.
De opvoering van de snelheid heeft in de
„flessenhals" op het gedeelte tussen de per
celen nr 53-71 en nr 52-62 een verkeers
situatie doen ontstaan, die ernstige ver
keersongevallen doet vrezen. De breedte
van dit straatgedeelte is zo gering, dat twee
bussen elkaar nauwelijks kunnen passeren
Waar zich in dit gedeelte bovendien een
oversteekplaats van schoolkinderen van de
Beatrixschool bevindt, moet de thans ont
stane situatie als hoogst gevaarlijk woi-den
beschouwd.
Ondergetekenden menen, gezien de reeds
ontstane en nog te verwachten moeilijk
heden bij u met klem te mogen aandringen
op drastische beperking van de snelheid
waarmede thans de Rollandslaan wordt
bereden".
Het stoffelijk overschot van de oud
directeur van de N.V. Hötelexploitatie
„Lion d'Or" in Haarlem, de heer A. M.
Duytshoff, is gisteimiddag op de begraaf
plaats Westerveld ter aarde besteld. Velen,
bij wie onder meer de oud-hoofdcommis
saris van Politie in Haarlem, de heer E. H.
Tenckinck, de oud-directeur van de Ge
meente-reinigingsdienst in Haarlem, de
heer A. van Driel, waren, hebben de
overledene de laatste eer bewezen.
In de aula heeft als eerste spreker de
heer J. J. Jurrissen het woord gevoerd. Hij
schetste de heer Duytshoff als een man
met een zonnig karakter, geschoold in de
harde leerschool van het leven, wiens
voornaamste eigenschap eenvoud was. Mr.
B. van der Bui-g, substituut officier van
Justitie, dankte uit naam van de afdeling
Haarlem van het Genootschap voor Reclas
sering de heer Duytshoff voor hetgeen hij
als bestuurslid voor dit genootschap had
gedaan.
De gevoelens van dank van vele ouden
van dagen jegens de heer Duytshoff, dié
in de vijftien jaren van zijn penningmees
terschap van het rijtoercomité velen een
dag van zonneschijn had bezorgd in hun
vaak eentonig leven, werden vertolkt door
de heer B. W. Lasschuit.
Dr. L. S. Limborgh Meyer, voorzitter van
de loge „Kennemerland" van de Vrijmetse
laren, merkte op dat een der mooiste
eigenschappen van de ovei'ledene was ge
weest, dat hij veel over had voor anderen.
De heer A. M. Schaefer bracht als voor
zitter van de Horecaf naar voren, dat de
heer Duytshoff 31 jaar geleden een der op
richters van deze bond was geweest en
hiermede de gi-ondslag had gelegd voor het
hótelbedrijf in Nederland.
Het vele en goede werk dat de heer
Duytshoff verrichtte in het belang van de
zeemanshuizen werd belicht door ds. L. D.
Terlaak Poot.
Tenslotte sprak ds. A. J. Rasker naar
aanleiding van een gedeelte uit Paulus'
brieven. De plechtigheid in de aula werd
besloten met orgelspel: „Veilig in Jezus'
armen".
Onder de tonen van het slotkoor uit de
Mattheus Passion werd de kist grafwaarts
gedragen, waar de predikant een kort
woord sprak en het Onze Vader bad.
De heer Jurrissen heeft, namens de fa
milie, dank gezegd voor de belangstelling.
Toen tante Liezeberlha thee had gezet, zaten oom Tripje, Juup en Plop met elkaar
te praten. Ze hadden het erover, hoe het nu verder met Lumpo zou gaan. En Plop was
voor de dag gekomen met een plan.
„Kijk eens", zei hij. „Jullie hebt nu al een huis vol, en Juup en ik wonen maar saam
pjes. Wat zou je er van denken, als Lumpo nu eens bij óns kwam wonen? Ik zou
dat best leuk vinden, en we hebben plaats genoeg voor hem. Wat denk jij daarvan,
Juup?"
„Ik vind het best!", vond Juup.
Oom Tripje dacht na en knikte.
„Dat zou niet kwaad zijn", zei hij. „Als jullie dat zo wilt regelen, vind ik het ook goed!"
Ze haalden Lumpo erbij en vroegen hem, of hij zin had om bij Juup en Plop te wonen.
En Lumpo zei, dat hij dat graag zou willen.
..Mooi, dat is dan afgesproken"lachte Plop. „Dat zal echt gezellig zijn!"
Ook de jongens vonden het fijn, dat Lumpo een tehuis had. gevonden; ze wisten, hoe
aardig Juup en Plop waren.
„Leuk, hè?", zei Bunkie. „Nu kunnen we elkaar dikwijls zien!"
Met zijn Amsterdams Kamerkoor gaf
Jan Boeke gisteravond in de Waalse Kerk
op het Haarlemse Begijnhof andermaal een
uitvoering, die kenmerkend was voor zijn
streven tot bevordering en verbetering van
de Pi-otestantse kerkmuziek. Enkele leden
van Haarlems Remonstrants Kerkkoor
werkten mee ter vertolking van een psalm
van Heinrich Schütz voor dubbel koor. De
vocale nummers werden afgewisseld door
orgelsoli van Piet Halsema.
Het waren ditmaal niet enkel composi
ties uit de tijd van renaissance en barok
die aan de beurt kwamen; Boeke liet na
melijk ook een paar moderne motetten zin
gen van Adolf Brunner en Willy Burck-
hard muziek die wel aansluit bij de oude
motetstijl, doch harmonisch een grotere
spanwijdte heeft. Ook de organist speelde,
behalve stukken van Cabezon, Sweelinck
en Bach, een werk, waarin nieuwere ten
denzen opvielen, namelijk een door hem
zelf gecomponeerd orgelkoraal op Psalm
121. De vraag rijst: waar blijven de Neder
landse componisten die deze muzikale be
weging met bruikbaar werk op Nederlandse
tekst Verrijken?
Boeke bereikt met zijn ensemble heel
mooie dingen; een vijfstemmig polyfoon
motet van Johann Burgstaller werd zeer
evenwichtig van klank en zeer doorzichtig
van lijnenspel ten gehore gebracht. Voorts
kon men aardige vergelijkingen maken
tussen bewerkingen op eenzglfde gegeven
van GoudimelSweelinck en Bourgeois
Sweelinck. De grote Hollandse componist
dacht natuurlijk niet aan practisch gebruik
van zijn werk in een kerkdienst, Goudimel
en Bourgeois deden dat wellicht wel; maar
dat neemt niet weg dat de psalmen van
Sweelinck evenzogoed in de kerk thuis
horen. Het zou wel eens aardig zijn als
Boeke ook de Psalmen van Boscoop (ge
componeerd op de Souterliedekens-teksten
van Willem van Nievelt) onder handen
nam: een goede gelegenheid om zijn koor
ook Nederlands te laten zingen.
De psalm voor dubbelkoor van Schütz
maakte een treffend effect, tot slot zong
het Amsterdams Kamerkoor het vredig
stemmende motet „Nun danket alle Gott"
van Michael Pratorius. JOS. DE KLERK
De „Zuiderkruis", die aanvankelijk Zon
dagmiddag uit Indonesië te Rotterdam werd
verwacht, heeft enige vertraging en zal pas
Zondagavond laat arrivëfen. De ontsche
ping zal nu Maandagmorgen beginnen.
Zoals reeds werd gemeld, hebben enige
raadsleden aan B. en W. van Delft vragen
gestéld over de tekst van de catalogus van
de tentoonstelling „Prisma der Bijbelse
Kunst" in het Prinsenhof. Tegen deze ruim
driehonderd pagina's tellende catalogus
rezen bezwaren, omdat de tekst in sommige
opzichten sterk afweek van de gangbare
Christelijke opvattingen. Een aantal bijbel
teksten, slaande op de% tentoongestelde
kunstvoorwerpen, wordt in anthroposo-
fische zin geïnterpreteerd. Zulks heeft pro
testen ujt Protestants-Christelijke en Ka
tholieke kringen ten geyolge gehad.
Het Delftse college heeft binnen een dag
op de gestelde vragen geantwoord. Het be
treurt de uitgave van deze catalogus in de
gewraakte vorm zeer en rekent haar de
samenstelster en de leiding van het Museum
Prinsenhof als een ernstige fout aan. Be
sloten werd de catalogus onmiddellijk aan
de circulatie te onttrekken. Men neemt
daarbij aan, dat deze gebeurtenis op de be
trokkenen zoveel indruk heeft gemaakt, dat
voor herhaling niet behoeft te worden ge
vreesd.
De heer D. H. G. Bolten, directeur van
het stedelijk museum Prinsenhof te Delft,
heeft desgevraagd tegenover een redacteur
van het A.N.P. in zake deze kwestie de
volgende verklaring afgelegd:
„Het doel van een catalogus als deze is
in het algemeen een summiere kunsthisto
rische beschrijving te geven van ieder ten
toongesteld voorwerp.-Ik meen dat in dit;
opzicht de catalogus aan de gestelde eisen
voldoet. Het speciale karakter van het ten
toongestelde echter maakte het wenselijk
een korte omschrijving te geven van tel
kens die gebeurtenis uit het Oude en het
Nieuwe Testament, die uitgebeeld werd in
de geëxposeerde voorwerpen. De korte tijd
van voorbereiding heeft mij helaas verhin
derd mij persoonlijk hiermee bezig te hou
den. Het is mij gebleken, dat de hiervoor
zo nodige objectieve weergeving niet in
acht genomen werd. Hoewel de verant
woordelijkheid hiervoor op mij rust en ik
mij daarvan niet wens te distanciëren,
wordt de nu ingetrokken tekst, waardoor
velen gekwetst zijn in godsdienstige ge
voelens, die deze tentoonstelling juist be
oogt te dienen, door mij diep betreurd".
Voor een aantal sectoren van het be
drijfsleven nadert de vooi-bereiding der te
treffen voorzieningen wegens de uitvoering
der Wet op de Ondernemingsraden haar
voltooiing.
De Sociaal Economische Raad meldt de
totstandkoming van ontwerpvei'ordeningen
betreffende de eerste vijf bedrijfstakken,
waarin men in overeenstemming met de
betrokken organisaties tot een afgerond
project is kunnen komen: de schoenindus
trie, de lederindustrie, de textielindustrie,
de vleeswarenindustrie en het slagersbe-
drijf.
De ontwerpen hebben alle betrekking op
gebieden, die zowel technisch als organisa
torisch een voldoende samenhangend geheel
vormen. De omschrijving van de bedrijfstak
is in ieder afzonderlijk geval in overleg met
de betrokkenen vastgesteld.
Tussen het tijdstip van instelling van dé
bedrijfscommissie en dat van ingang van
de verplichting tot instelling van een
ondernemingsraad ligt volgens de ontwerp
verordening een periode van negentig
dagen.
Een algemene vraag, waarvoor de Com
missie Ondernemingsraden zich zag ge
plaatst, is die van de positie der samenge
stelde ondei-nerriingen, welke krachtens de
door haar verrichte werkzaamheden onder
meer dan één bedrijfscommissie zouden
vallen, hetgeen algemeen als een bezwaar
wordt gevoeld.
Overigens is het probleem van de samen
gestelde ondernemingen in de sociale wet
geving geenszins nieuw. In de practijk zijn
op het gebied van de CAO en van de be
drijfspensioenfondsen oplossingen gevon
den, waaraan voor de ondernemingsraden
zou kunnen worden aangeknoopt. Daardoor
zou dan kunnen worden bereikt, dat, hoe
wel theoretisch ten aanzien van een samen
gestelde onderneming meer dan één be
drijfscommissie competent is, slechts één
dezer commissies in feite optreedt.
Bij zeer grote ondernemingen met een
zeer veelzijdige activiteit zal misschien niet
zijn te ontkomen aan de vorming van een
commissie uit de ter zake competente be
drijfscommissies. Dit moet evenwel tot de
hoge uitzonderingen behoren, wil de orga
nisatorische bovenbouw van de onder
nemingsraden niet te ingewikkeld worden.
In die gevallen, waarin lang de vrijwil
lige weg geen bruikbare oplossing wordt
verkregen, zal de Commissie Onderne
mingsraden het beslissende woord moeten
spreken.
In de ontwerp-verordeningen tot instel
ling van bedrijfscommissies is daarom een
bepaling opgenomen, waardoor de Com
missie Ondernemingsraden een bepaalde
samengestelde onderneming aan de be
voegdheid van een bedrijfscommissie kan
onttrekken.
Voor de komende drie jaar is de heer W.
J. Giel, hoofd van de passage-afdeling van
de Koninklijke Rotterdamse Lloyd, be
noemd tot voorzitter van „The Interchange
Lines", een combinatie van 21 Engelse,
Franse en Nederlandse scheepvaartmaat
schappijen, die onder meer wederkerige
overeenkomsten op het gebied van onder
linge geldigheid van passagebiljetten heb
ben aangegaan.
De zetel van dit lichaam is in Londen
gevestigd.
De heer Giel volgt als zodanig op dé heer
Miller, directeur van „The P. and O. Steam
ship Company".
HAARLEM, 20 Juni 1952
BEVALLEN-van een zoon: 19 Juni, C. A.
J. M. VehmeijerDankelman; A. W. Lom-
mersevan Hoorn; E. Kampei-van Wort;
N. OosterweghelPusch; C. W. van der Zee
—van Dijk; E. J. van Rossum—Vermeren;
20 Juni, P. A. G. Nieuwenhuizen—Rolvers;
E. B. M. WaasdorpUphoff, 2 z.
BEVALLEN van een dochter: 18 Juni, W.
M. HoogewerfUilenburg; 19 Juni, L. J. F.
M. Vettewinkel—Zaalberg.
OVERLEDEN: 18 Juni, C. H. Boerrigter,
1 uur, Molukkénstraat: 19 Juni, S. Hupkes
Olii, 73 j„ Hazepaterslaan: H. van der Aar
Gross, 41 j., Schouwtjeslaan: C. C. Ver
schoor—Hogerwerf, 40 j., Hazepaterslaan;
20 Juni, A. M. BuningLoos, 81 j., Gasthuis-
vest; H. J. J. M. Klijn, 65 j., Maerten van
Hëemskerkstraat.
