Sigfrid Edstroem sloot de
Vijftiende Olympische Spelen
Nederlandse wielrenners
ontging bronzen médaille
Moedige rit van Adri Voorting in
de Olympische wegwedstrijd
,Moge de Olympische toorts
haar tocht voortzetten"
Iedere dag
Haarlemmer verloor in derde
ronde tijd door lekke band
Goud, zilver en
brons
Plechtig moment voor zeventigduizend Finnen
Stralend zomerweer
tijdens de
sluitingsplechtigheid
Vijf gouden médailles
voor de Amerikaanse
boksers
Hongarije na zege op
Amerika Olympisch
kampioen
Slechte organisatie
bij wegwedstrijd
Nederland achtste in
ploegenklassement
3
Défilé
Sluitingsproclamatie
Vuur gedoofd
Waterpolo
Szivos scoort
Maenen nam limonade aan
Geen brons
voor Nederland
Vergissing
Basketball
Verenigde Staten werden
Olympisch kampioen
"sun-kissed" tobaccos
Cricket
Free Foresters komen niet
naar Nederland
Alleen rijden
Veel uitvallers
Verloren
Klassementen
MAANDAG 4 AUGUSTUS 1952
Zondagmiddag zijn de vijftiende Olympi
sche Spelen officieel gesloten. Een beeld
uit de sluitingsceremonie: de voorzitter van
het Internationaal Olympisch Comité, de
heer Edstroem, draagt de Olympische vlag
over aan de burgemeester van Helsinki,
die de vlag zal bewaren, totdat de volgende
Olympische Spelen een aanvang nemen.
(Telefoto).
Zie foto hieronder
De Spelen zijn beëindigd. Helsinki twee weken middelpunt van de sportieve
mensen in de wereld verdwijnt uit het nieuws. Alle dingen hebben hun be
stemde tijd. Maar er bestaat verschil in omstandigheden en in sfeer. Twee weken
geleden marcheerden de athleten van tientallen landen het overvolle stadion
binnen onder orkanen van applaus, die de openingsmars volkomen overstemden.
Een dreigende lucht welfde zich toen boven Helsinki. De motregen ging spoedig
over in stortbuien, die de vijf a zesduizend kolomsgcwijs opgestelde deelnemers
doorweekten, evenals de toeschouwers op de onoverdekte gaanderijen. Slap
hingen de vlaggen aan hun masten: maar de atmosfeer was geladen. Er heerste
de spanning, die aan grote wedstrijden vooraf pleegt te gaan. En geen regen of
stormachtige windvlagen konden toen een domper zetten op de vreugde van al
de jonge mannen en vrouwendie naar de Finse hoofdstad waren gekomen om
te kampen voor de glorie van de sport.
Zondag was de natuur in feeststemming. Aan de vrijwel wolkeloze hemel straalde
de hete Augustuszon, waaraan het te danken was, dat zoveel Finnen met bruin
verbrande gezichten rondliepen. De vlaggen wapperden vrolijk in een frisse zee
bries. En weer stroomden de toeschouwers bij duizenden het stadion binnen.
Maar welk een verschil in sfeer met de opening. Want thans had het nabije
afscheid zijn stempel gedrukt op alles wat op het middenterrein gebeurde en op
ieder die daarvan getuige geweest is. Een sluiting van de Spelen moge plechtig
zijn, ze blijft wal weemoedig, omdat al het mooie dat het bracht wordt terug
gedrongen naar het verleden.
volk, aan dc overheid van de stad Helsinki
en aan de organisatoren van de spelen onze
diepe dankbaarheid te hebben betuigd,
proclameer ik de sluiting van dc vijftiende
Olympische Spelen. Volgens de traditie
nodigen wij de jeugd van alle landen uit
om over vier jaar in Melbourne bijeen te
komen, om daar met ons de Spelen van
de zestiende Spelen te vieren. Mogen die
Spelen gehouden worden in een sfeer van
vreugde en eendracht, en moge daardoor
de Olympische toorts haar tocht voortzet
ten door de tijden heen tot welzijn van de
mensheid, steeds vuriger, steeds moediger
en steeds zuiverder. In de Engelse taal
sprak Edstroem daarna woorden van dank
voor de steun welke het IOC uit alle delen
van de wereld had ontvangen.
Nadat het edele spel van behendigheid
en gratie van ruiters en paarden, sportief
hoogtepunt van de laatste dag, een einde
had genomen, volgde al spoedig de proto-
colaire ceremonie van de sluiting. Boven
het scoringbord, dat zo vele grote verrich
tingen had geregistreerd, verscheen in ver
lichte letters een van de kernachtige spreu
ken van Baron de Coubertin. In vier talen
Fins, Zweeds, Frans en Engels stond
daar nu:
Schoon is de overwinning,
maar veel schoner de edele strijd.
De militaire kapel zette een mars in, en
met Griekenland voorop, en daarna de
Antillen en de overige landen in volgorde
van de Finse benamingen, marcheerden de
vlaggedragers van de deelnemende landen
door de marathon-poort het stadion binnen.
Nederland liep op de twintigste plaats, met
Simon de Wit als drager van het rood-wit-
blauw, en naast hem de zeiler Dudok van
Heel. Finland sloot de rij. Er liepen drie
vrouwelijke athleten of officials in de stoet
mee: een Belgische, een Russische en een
IJslandse.
Toen de vlaggedragers zich in een Kleu
rig cirkelsegment voor de eretribune had
den opgesteld bega
ven cle president
van het I.O.C. Sig
frid Edstroem, die
zijn laatste officiële
Olympische hande
ling zou verrichten;
de president van het
Finse organisatie
comité, Erik von
Frenckell en de
'WSt burgemeester van
jggjg Helsinki, Rydman,
zich naar 't spreek
gestoelte, waar ze
zich keerden naar
de drie masten bo
ven het scoringbord.
De Griekse vlag
werd gehesen en het Griekse volkslied
klonk door het stadion. Toen ging het
blauwwit van de Finse vlag omhoog aan
de middelste mast, waarna het Finse volks
lied met overtuiging werd meegezongen
door de zeventigduizend Finnen, die de
plechtigheid volgden. Tenslotte rees de
Australische vlag aan de linker mast (de
Spelen worden in 1956 immers in Mel
bourne gehouden) en weerklonk eerst het
God save the King en daarna het Austra
lische volkslied.
Edstroem sprak toen de sluitingsprocla
matie uit, waarin hij het volgende zeide:
Uit naam van het IOC. en na aan de presi
dent van de Finse republiek, aan het Finse
De eindstanden van het Olympisch boks-
tournooi luidden:
Vlicggewicht: 1. en Olympisch kampioen
Brooks (V. S.); 2. Basel (Dl.); 3. Bukalov
(Rusland) en Toweel (Z. Air.).
Bantamgewicht: 1en Olympisch kampioen
Hamalainen (Finland); 2. McNally (Ierland);
3. Garbuzov (Rusland) en Kang (Korea).
Vedergewicht: 1. en Olympisch kampioen
Zachara (Tsj. SL); 2. Caprari (It.); 3.
Leisching (Z. Afr.) en Ventaja (Fr.).
Lichtgewicht: 1. en Olympisch kampioen
Bolognesi (It.); 2. Antkiewcz (Polen); 3.
Fiat (Roemenië) en Pakkanen (Finland).
Lichtweltergewicht: 1. en Olympisch kam
pioen Adkins (V. S.); 2. Mednov (V. S.); 3.
Mallenius (Finl.) en Visintin (It.).
Weltergewicht: 1. en Olympisch kampioen
Chychla (Polen); 2. Scherbaktv (Rusland);
3. Jorgensen (Denem.) en Heideman (Did.).
Zwaarwcllergewicht: 1. en Olympisch
kampioen Papp (Hongarije); 2. Van Schalk
wijk (Z. Afr.)3. Tischin (Rusl.) en Herrera
(Argentinië).
Middengewicht: 1. en Olympisch kampioen
Patterson (V. S.) 2. Tita (Roemenië)3. Sjo-
lin (Zweden) en Nicoloff (Bulgarije).
Halfzwaargewicht: 1. en Olympisch kam
pioen Lee (V. SJ2. Pacenza (Argentinië);
3. Perov ((Rusland) en Siljander (Finland).
Zwaargewicht: 1. en Olympisch kampioen
Sanders (V. S.)2. Johansson (Zweden); 3.
Nieman (Z. Afr.) en Koski (Finland).
Nu de Olympische Spelen beëindigd.:
zijn ziet de verdeling van de gouden,
zilveren en bronzen médailles er als
volgt uit:
goud zilver brons
Daarna werd de Olympische vlag van
gebordudrd satijn, die in 1920 door België
was aangeboden, binnengebracht cn dooi
de president van het I.O.C. overgedragen
aan de burgemeester van Helsinki, die haar
bewaren zal tot aan de volgende Spelen.
De Olympische fanfare schetterde door het
stadion, alle aanwezigen verhieven zich
van hun plaatsen en zagen staande toe hoe
het vuur in de grote schaal aan de Zuide
lijke zijde van het stadion langzaam ge
doofd werd en de vlag met de vijf ringen
neer werd gehaald. Kanonschoten daver
den en ook op de top van de hoge mara
thon werd het Olympische vuur geblust: de
Spelen van de vijftiende Olympiade waren
geëindigd.
Een groot koor van vrouwen in natio
nale klederdracht: witte blouses en kleu
rige rokken, en mannen in schilderachtige
costumes, zong daarna met begeleiding van
de militaire kapel de Olympische hymne,
waarin de componist de ziel van zijn volk
heeft gelegd die eindigt met een triomfan
telijke uiting van geloof in de toekomst.
Zes adelborsten droegen de Olympische
vlag, wiid uitgespreid, langs de ere-tribune,
en op de maat van marsmuziek volgden
hen de vlaggedragers van de landen, die
door de Noordoostelijke uitgang het stadion
verlieten. Nog eenmaal zongen alle toe
schouwers het Finse volkslied en pas daar
na stroomde het stadion langzaam leeg.
Na cle laatste zwemnummers van de
gen dames werden de beslissende wedstrij
den voor het waterpolokampioenschap ge
speeld.
Eerst gingen Joegoslavië cn Italië te
water. In een wedstrijd, die door zijn hard
heid en gemis aan goed waterpolo het aan
kijken nauwelijks waard was, wonnen de
Joegoslaven, dank zij de schutterscapaci-
teitcn van Kurtini met drie-een.
De ontmoeting Hongarije-Verenigde Sta
ten was aantrekkelijker. Hier geen vast
houden en afzetten maar een interessant
duel tussen de ijverige en snel zwemmende,
doch baltechnisch onvoldoend geschoolde,
Amerikanen en de geraffineerde goed
plaatsende Hongaren.
Toch kon het Hongaarse spel niet geheel
bekoren. Het team bestaat uit zeven stevige
zwemmers, die ieder over een behoorlijke
zwemsnelheid beschikken, maar er is één
belangrijk onderdeel in het Hongaarse spel,
dat minder sterk is en dat het Nederlands
zevental bijvoorbeeld stukken beter onder
de knie heeft: de balbehandeling.
Wanneer iemand vanuit de verdediging
met de bal kwam opzwommen moest hij
zich eerst een halve slag omdraaien voor
hij zijn rush kon afwerken. Het gevaar
school bij de Hongaren weer in de lange
ballen, die op midvoor Szivos werden ge
plaatst.
Deze hoog op het water liggende mid
voor beschikt over een hard en snel schot
Toen de ceremonie protocolaire voor de landenprijs van de Olympische wegwedstrijd
Zaterdagavond plaats greep, was iedereen verbaasd: er gingen maar twee vlaggen om
hoog en er kwamen slechts twee ploegen van drie man op het „schavotje", namelijk
België als winnaar en Italië als veroveraar van de tweede prijs. Aan wie komt de
bronzen médaille toe? zo vroegen zich de toeschouwers af. De officials wisten het wel:
aan Nederland. En toch kregen de Nederlandse renners geen brons, want even voor de
officiële plechtigheid was men achter een overtreding van een Nederlander gekomen.
Pas veel later bleek, dat de Nederlandse wielrenner Maenen tijdens de rit van een toe
schouwer een flesje limonade had aangenomen, terwijl ravitaillering slechts aan de
daarvoor aangewezen post was toegestaan. Hij werd daarom gediskwalificeerd en
Nederland verhuisde naar de achtste plaats in het ploegenklassement.
De organisatie bij de wegwedstrijden liet
wel het een en ander te wensen over. Daar
bij moest helaas worden geconstateerd, dat
de heren van de Union Cycliste Internatio
nale niet de minste moeite deden de Finse
organisatoren ter plaatse voor te lichten en
te helpen. Integendeel, door in menig op
zicht af te wijken van eenmaal gemaakte
afspraken maakte men het het organisatie
comité alleen maar moeilijker. Het duurde
ook geruime tijd alvorens de toch niet ver
warde aankomst de renners kwamen in
kleine groepjes binnen door de verant
woordelijke officials definitief was opge
steld.
Toen die definitieve uitslag van de wed
strijd bekend werd gemaakt stond Arend
van 't Hof als tiende geklasseerd met een
totaaltijri van 5 uur 11 min. 19 sec. Maenen
was in dezelfde groep als Van 't Hof bin
nengekomen. Maar die kwam niet op de
lijst voor. Een vergissing, zeide men.
Toen sloeg iedereen aan het rekenen. En
toen bleek ook, dat Frankrijk, met de ren
ners Anquetil, Tonello en Rouer, tezamen
precies één seconde meer had dan Neder
land. De bronzen médaille kwam dus Ne
derland toe (België en Italië resp. als één
cn twee hadden reeds beslag gelegd op het
goud en het zilver).
Van 't Hof is gediskwalificeerd wegeiis
het inbreuk maken op de ravitaillerings-
bepalingen, zo werd daarna plotseling be
kend. Maar zo voegde de Chef d'Equipe,
Max Koot, er aan toe, er moet een vergis
sing in het spel zijn, want Van 't Hof had
startnummer 58 en men heeft nummer 48,
de Zuid-Afrikaan Estman uit dc wedstrijd
willen halen, omdat men had geconstateerd,
dat hij een reglementaire overtreding had
begaan.
Van 't Hof werd er Zaterdagavond laat
bij gehaald en hij sprak tegenover de nog
in Helsinki verblijvende commissarissen
op besliste wijze tegen, dat hij uit het pu
bliek zou zijn geravitailleerd. Een en ander
zou alsnog in het proces verbaal worden
neergelegd, werd beloofd. Maar toen Averd
navraag gedaan omtrent het feit, waarom
De Groot, die niet eens had meegereden, in
het landenklassement stond vermeld en
Maenen, die onder de eerste vijftien was
aangekomen nergens te vinden was.
Toen bleek, (lat de betreffende wedstrijd-
commissaris Van 't Hof met Maenen had
verwisseld, cn dat Maenen dc schuldige zou
zijn. En toen Maenen in Helsinki was op
gespoord cn dc Chef d'Equipe hem ronduit
vroeg of hij wellicht door een toeschouwer
van drinken was voorzien, gaf onze land
genoot dit openlijk toe. Hij had een flesje
limonade aangepakt, toen hij zo'n dorst
kreeg.
Hij had niet kunnenwachten tot hij aan
de ravitailleringspost kwam, waar Piet van
der Heyden en Gommans voor eten en
drinken zorgden.... Dus was Maenen te
recht gediskwalificeerd. En dus verdween
hij uit de uitslagenlijst en ontging Neder
land de bronzen plaquette van het Olympi
sche wielerfestijn.
in beide armen en ook nu kon hij zijn ploeg
met een onverwachte lage bal de leiding
geven. Door Gyarmati en nogmaals Szivos
was de stand bij de rust reeds 30 in het
voordeel van de Magyaren.
Na de hervatting bleken de Amerikanen
als betere zwemmers meer uithoudings
vermogen te hebben, maar zwak schieten
van Hughes en Kooistra en het goede doel-
verdedigen van de Hongaar Jenei voor
kwamen elk tegenpunt. Szivos maakte er
tenslotte 40 van.
De eindstand van het Olympisch water-
polotournooi luidt: 1 en Olympisch kam
pioen Hongarije: 2 Joegoslavië: 3 Italië; 4
Verenigde Staten; 5 Nederland; 6 België;
7 Rusland; 8 Spanje.
i 1. Verenigde Staten
40
20
17
2. Rusland
22
30
16 (4)
15
10
16
12
12
9 (1)
8
9
3 (1)
6. Frankrijk
7
6
5 (1)
7. Tsjechoslowakije
7
3
3
8. Finland
6
3
11 (4)
9. Australië
6
2
3
3
2
«11. Zwitserland
2
6
6
12. Zuid-Afrika
2
3
1 (3)
13. Jamaica
2
3
i 14. Denemarken
2
1
2 (1)
15. Turkije - -
2
1
1
6
1
17. Gr.-Brittannië
1
2
8
1
2
1
1
2
1
1
2
1
2
22. India
1
1
1
1
1
1
1
(2)
25. Nieuw Zeeland
1
2
1
1
27. Luxembux-g
1
7
16 (1)
29. N e d e r 1 a n d
5
3
4
31. Chili
2
1
1
33. Libanon
1
1
34. Spanje
1
35. Mexico
1
2
1 (1)
1
1
40. Egypte
1
1
42. Bulgarije
(1)
De tussen haakjes
geplaatste
cijfers
zijn de diploma's die bij het bokstour-
nooi werden uitgereikt in
plaats van
bronzen médailles.
yjooooooocoo»
De Verenigde Staten hebben het Olym
pisch baskctballtournooi gewonnen door Rus
land in de finale met 3625 te slaan. Bij dc
rust was de stand 1715.
Chili won voorts met 5849 (rust 3224)
van Brazilië en legde daardoor beslag op
de vijfde plaats.
Het eindklassement luidde: 1. cn Olym
pisch kampioen: Ver. Staten; 2. Rusland: 3.
Uruguay; 4. Argentinië; 5. Chili; 6. Brazilië;
7. Bulgarije; 8. Frankrijk.
ADVERTENTIE
Rook 10 dagen
alléén Oran! Dan
bent U Uw ..ro
kersmoeheid"
kwijl.Dan heeft
U de sigaret
van Uw leven
gevonden!
Oran zal U
iedere dag
beter
smaken!
90
van de
Amerikanen
roken „Ameri
kaans". Oran is
de „volbloed"
Amerikaanse
sigaret
made from
Een schone traditie is gebroken. Het
cricketteam van de Free Foresters zal dit
jaar niet naar Nederland komen om er
wedstrijden te spelen tegen het Nederlands
elftal en de Flamingoes. Getracht zal wor
den om nu een elftal van Engelsen sa
mengesteld uit militairen van het Engelse
Rijnleger als tegenstander van het Ne
derlands elftal te krijgen. De reden dat de
Free Foresters hun tour hebben afgelast
zou liggen in het feit, dat geen representa
tief elftal zou kunnen worden samenge
steld. Wat weer het gevolg zou zijn van de
strenge maatregelen in Engeland voor wat
betreft de deviezen voor het buitenland.
Het heeft de Nederlandse wielrenners in de Olympische wegwedstrijd over ruim
honderdnegentig kilometer zeventien ronden niet meegezeten. Eerst sprong in
de derde ronde de achterband van Adri Voorting cn later na het einde van de wed
strijd bleek dat door een overtreding van de Nederlander Maenen waarover
elders meer Nederland in het landenklassement van de derde naar de achtste plaats
ging en waardoor dus een bronzen médaille verloren ging.
De Oranjeploeg, die over het algemeen
genomen zeer verdienstelijk reed, had reeds
in de derde ronde over pech te klagen. De
speciaal gecoverde achterband van Adri
Voorting sprong en hij moest er bijna twee
kilometer op verder rijden, alvorens bij
materiaalpost 2 te komen, waar enkele
Nederlandse boksers stonden om in even
tuele noodgevallen te helpen.
Er waren vier materiaalposten op het
ruim elf kilometer lange circuit. Op post 1
stonden Van der Heyden en Gommans, op
post 2 enkele boksers onder wie Huizenaar
uit Rotterdam, op post 3 waren Hijzelen-
doorn en Daan de Groot aanwezig en bij
post vier waren enkele zwemmers geplaatst
om eventueel te assisteren.
Zo gezien behoefde het dan pok geen
verbazing te wekken, dat toen Voorting bij
Huizenaar kwam, hij zelf het euvel moest
verhelpen. De kostbare seconden, die een
nerveuze renner meer nodig heelt dan een
rustige helper om een achterwiel te mon
teren, hebben Adri Voorting parten ge
speeld en hij kroop dan ook huilend weer
op zijn fiets.
Wat Voorting daarna presteerde grensde
aan 't ongelooflijke. En wie weet indien
de Belgische kampioen Van Looy die even
eens pech had en op Voorting wachtte niet
zijn versnellingsapparaat had stuk gereden
zouden onze landgenoot en de Belg wel
licht hun achterstand hebben kunnen in
halen. Maar de Belg viel af en steun van
andere achterblijvers kreeg Voortuig niet.
zodat hij eigenlijk de resterende veertien
ronden, dus niet minder dan 150 km, alleen
moest rijden.
De achterstand op het peloton de snel
heid lag dikwijls tegen de veertig kilo
meter werd voortdurend groter. Maar
Chef d'Equipe Koot sprak hem enkele
malen moed in en herinnerde hem er aan,
dat van opgeven geen sprake mocht zijn.
Niet alleen omdat Voorting tot aan het
einde zijn plicht moest doen. maar ook, om
dat er nog een wereldkampioenschap zou
komen, over enkele weken in Luxemburg.
Voorting, de moedige renner, die reeds
onmiddellijk na de start er tussen uit was
getrokken en tot ieders verbazing demar
reerde, nam drie tot vierhonderd meter,
spelenderwijs. Hij werd door insiders hier
voor gewaarschuwd, want men schudde het
hoofd over zoveel overmoed. Maar Voor
ting trok er zich niets van aan, schoof
lachend alle bezwaren opzij. Dat was nog
niets. Op de helft van de wedstrijd werd
het spel pas ernst, liet hij weten. Hij voelde
zich dan ook in grootse vorm. Tot de lekke
band kwam in dc derde ronde
Jules Maenen dook in de tiende ronde
plotseling op met Noyélle, Grondelaers,
Ziegler en Lucien Victor. Dat geschiedde
dus op het ogenblik, dat de helft van de
afstand achter de rug was en er reeds tal
rijke uitvallers waren genoteerd en (1c eer
ste vermoeidheidsverschijnselen zich bij een
aantal deelnemers duidelijk aftekenden.
Daarvoor had de sterke Zweedse Marten-
son, kampioen van zijn land, staaltjes van
rijkunst vertoond. Jules draaide in de kop
groep van vijf voortreffelijk mee en men
had goede hoop, dat hij zich, ondanks het
feit dat de drie Belgen wel een beslissende
rol zouden spelen, zou kunnen handhaven.
Op 45 seconden kwamen door Arend van 't
Hof en de Duitser Oskar Zeissner en Dino
Bruni.
De periode tussen de tiende en dertiende
ronde was beslissend voor de wedstrijd.
Want op kop trokken de drie Belgen er zo
hard aan, dat het een plezier was hen aan
het werk te zien. Natuurlijk deed de Duit
ser Ziegler geen meter kop en Maenen
kreeg plotseling pijn in de rug.
Enkele dagen tevoren had hij zich ge
stoten, maar de pijn was spoedig vergeten,
tot het euvel weer te voorschijn kwam,
toen de kilometers zich onder de brandende
zon van het Finse landschap aaneenregen.
En Plantaz, die op dat ogenblik ook goed in
de koers lag, kreeg last van kramp en had
moeite om het scherpe jachttempo vol te
houden.
Zo was het verklaarbaar, dat de luid
spreker in de dertiende ronde, dus toen er
nog vijfenveertig kilometer moesten wor
den afgelegd, aankondigde dat Maenen was
teruggevallen. En het tempo der vier over
blijvend en was zo scherp, dat met elke
seconde onze landgenoot meters verloor en
spoedig warén de drie Belgen en Ziegler
dan ook uit zijn gezicht verdwenen.
De strijd was verloren, Maenen had moe
ten lossen. Hij liet zich afzakken nadat hij
vijftien kilometer lang alleen had gereden,
tegen zichzelf, tegen de kilometers en de
pijn in de rug.
In de vijftiende ronde werd hij ingehaald
door de jagende achtervolgers, die zich uit
het peloton hadden losgewerkt en begrepen
hadden, dat de slag in een definitief sta
dium was gekomen. Een groep van tien
man vormde zich en hierbij bevonden zich
drie Italianen, die evenals de Fransen te
laat het sein hadden gekregen dat de Bel
gische kansen op de overwinning, indivi
dueel en wat de ploeg betrof, met elke
ronde sterk stijgende waren.
Zo greep het Belgische drietal naar de
gouden en de zilveren médaille in het in
dividuele klassement en naar dc zege in de
landen wedstrijd.
Het officiële individuele klassement van
de Olympische wielerwedstrijd op de weg
luidde: 1. en Olympisch kampioen: Noyelle
(België) 5.06.03,4; 2. Grondelaers (België)
5.06.51,2; 3. Ziegler (Duitsland) 5.07.47,5;
4. Victor (België) 5.08.52; 5. Bruni (Italië)
5.10.54; 6. Eucconelli (Italië) 5.11.16,5; 7.
Ghidini (Italië) 5.11.16.8; 8. Zeissner
(Duitsland) 5.11.18,5; 9. Andersen (Dene
marken) 5.11.18,5; 10. V a n 't H o f (Neder
land) 5.11.19; 11. Plantaz (Nederland)
5.16.19,1.
Het officiële ploegenklassement luidt: 1.
en Olympisch kampioen: België 15.20.42.1;
2. Italië 15.33.23,3; 3. Frankrijk 15.38.58.1;
4. Zweden 15.41.34,3; 5. Duitsland 15.43.42,5;
6. Luxemburg 15.50.49; 7. Zwitserland
15.52.18,9; 8. Nederland 15.53.10,2.
Zaterdag werd in Helsinki de Olympische
lucgwedstrijd verreden. Als eerste ging de
Belg Noyelle door de finish. Op de foto de
kopgroep tijdens de rit, kort voor de finish,
geleid door Noyelle (nr. 24); achter hem
zijn landgenoot Grondelaers.
