Fransman en Engelse équipe
wonnen in springconcours
Verdiende Hongaarse zege in
Olympische voetbalfinale
rolt beter
plakt beter
Verrassende nederl aag van Klein
op tweehonderd meter schoolslag
Grand Prix des Nations
Zweden eerste in de Olympische Military
Groter uithoudingsvermogen van
Hongaren gaf de doorslag
Amerikaanse successen
op laatste zwemdag
Flamingo Eiland
4
Golf
Het internationale open
kampioenschap van
Nederland
Zeilers zamelen geld in
voor waterpolo-ploeg
Volleyball
Katholieke volleyballers
in de Nevabo
Heemsteedse sportlieden
naar Engeland
Joegoslaven trokken aan kortste eind
RESTANT VAN DE ZWEMWEDSTRIJDEN
Recordverbetering
oor de kinderen
Gyenge wint
Weer A merika
Strafschop gemist
Geen
uithoudingsvermogen
Geslagen ploeg
Automobilisme
Gatsonides met Jaguar
in Tour de France
BRM gesneuveld
Water polo-uitslagen
FEUILLETON
door Dorothy Quentin
MAANDAG 4 AUGUSTUS 19 52
De laatste gouden médaille van de
Olympische Spelen 1952 betekende de eer
ste en enige gouden plak voor Groot-Brit-
tannië. Dit land won namelijk de équipe-
prijs in het springconcours om de Grote
Prijs der naties. Het Britse team. dat het
goud voor Engeland veroverde bestond uit
D. N. Stewart, W. H. White en H. M. "Lle
wellyn, die respectievelijk met ..Aherlow",
„Nizefella" en „Foxhunter" de strijd aan
bonden.
Individueel werd de Fransman P.
Jonqueres d'Oriola Olympisch kampioen
met „Ali Baba".
De „Grand Prix des Nations", waarvoor
Nederland niet had ingeschreven, bestond
uit twee manches. De eerste was in de zon
nige morgenuren gehouden voor een hand
jevol toeschouwers, bij wie zich Prins
Bernhard en de prinsessen Beatrix en
Irene bevonden. Na afloop daarvan stond
als nummer één geklasseerd de Duitser
Thiedemann met „Meteor", die als enige
van de 51 deelnemers foutloos was ronge-
komen. Bij zijn start in de tweede manche
had hij dus een goede kans op de gouden
médaille en met spanning volgde het pu
bliek zijn verrichtingen. In het begin ging
hij rustig en beheerst over de hindernis
sen, en het zag er naar uit dat hij als
Olympisch kampioen zou eindigen. Bij de
dubbelsprong wierp hij de balken af, maar
nog stond hij op de eerste plaats. Toen hij
echter bij de elfde hindernis, de sloot, die
4 meter 50 breed was, andermaal een fout
maakte, was de zekerheid van een gouden
médaille voor hem teloor gegaan. Want
doordat voor hem 8 fouten werden geno
teerd, stond hij gelijk met nog 4 andere
ruiters. Thiedemann behoorde toen ook tot
de combinaties, die het in de barrage
moesten uitvechten. Daarin ontging hem
niet alleen de gouden, maar ook de zilve
ren médaille doordat hij twee van de zes
hindernissen omwierp. De enige die fout
loos eindigde was de bekende Fransman
Jonqueres d'Oriola, een ruiter van super
klasse. Met geweldig élan en lenigheid
sprong hij met zijn vosruin in vloeiende
stijl over de hindernissen.
De grote Britse favoriet, kol. Harry
Llewellyn, die met Foxhunter startte, was
in de eerste manche volkomen uit vorm.
Hij wierp de vijfde hindernis af, raakte na
de dubbelsprong zijn balans kwijt en gleed
aan één kant uit de stijgbeugel. Met in
spanning van alle krachten wist hij zich
aan het paard vast te houden en zich voor
de val op de grond te behoeden. Dit kostte
hem wel enige kostbare seconden aan tijd,
maar hij redde hierdoor 8 punten. De
tweede manche legde hij foutloos af.
Een niet al te beste indruk maakte de
Op de banen van de Hilversumse Golf
club is de frolfwedstrijd gespeeld om het
internationaal open kampioenschap van
Nederland. Zesendertig spelers, onder wie
elf amateurs, namen er aan deel.
Onder de twintig buitenlanders voor
namelijk professionals die naar Hilver
sum waren gekomen om mee te dingen
naar de titel en de prijzen van 1500, 1000 en
500 gulden, waren verschillende bekende
spelers: de Italiaan Casera, de Engelsen
Cecile Denny en Mc Intosh en de Argentijn
Corda, die onlangs het open kampioenschap
van Duitsland won en runner-up was in de
„open" van Frankrijk. De Engelsman Regi
nald Horne, een der favorieten voor de
titel, moest verstek laten gaan.
De Engelsman Cecil S. Denny legde uit
eindelijk beslag op het kampioenschap. Hij
won deze „open" ook in 1948. Voor de 72
holes scoorde hij een totaal van 284. Twee
de werd de Italiaan Casera met 285, derde
de Argentijn Cerda met 289. De beste ama
teur was de Deen Thygesen met 313, op de
tweede plaats gevolgd door onze landge
noot mr. J. F. Dudok van Heel met 314.
De uitslag luidde: 1. C. S. Denny, Enge
land 284, 2. A. Casera, Italië 285, 3. A. Cer
da, Argentinië 289, 4. G. Macintosh, Enge
land- 294, 5. J. Oudendorp, Nederland 296,
6. D. Rudduck, België 296, 7. P. Witte, Ne
derland 300, 8. C. Paulsen, Zweden 302, 9.
C. Cramer, Nederland 304, 10. D. Beard,
Engeland 305.
Amateurs: 1. N. Thygesen, Denemarken
313, 2. mr. J. F. Dudok van Heel. Neder
land 314, 3. H. Tissies, Duitsland 318.
Het slazengek tournooi voor
profs. De finale van het enkelspel van
het in Scarborough gehouden Slazenger-
tournooi voor profs werd gewonnen door de
Amerikaan Gonzales. Hij sloeg Segura
(Ecuador) met 1513, 63, 63.
Russische ploeg. De eerste ruiter, Vlasov,
liep niet minder dan 40 strafpunten op,
de tweede, Bud jenny, 19 en de derde,
Schelenkov, 41 'i, alles in de eerste
manche. In de tweede manche hadden zij
evenmin veel succes. Zij maakten enkele
buitelingen, die hun veel strafpunten be
zorgden.
De Military
Tweemaal ging bij de cérémonie proto-
colaire Zaterdag de Zweedse vlag aan-de
middelste mast omhoog, toen de Olympi
sche kampioenen van de samengestelde
ruiterwedstrijd bekend w.erden gemaakt.
In het landenklassement. eindigde Zwe
den op de eei-ste plaats, en in de indi
viduele rangschikking was baron Von
Blixen-Finecke één. Na de dressuurproef
en de cross country, lag Zweden met 119.48
punten voorsprong op Duitsland al eerste
in het klassement. Indien de Zweedse rui
ters zich ook bij het springconcours zouden
onderscheiden, zou het goud hun land niet
kunnen ontgaan. D.e eerste plaats heeft
Zweden in het klassement inderdaad kun
nen behouden, doch.het .was op het nipper
tje. Zweden eindigde namelijk met slechts
13.55 punten voor Duitsland, dat de zilve
ren médaille veroverde.
De V.S. werden derde.
In het springconcours, dat in het Laakso-
stadion werd afgewerkt, reden twee van
de drie Duitse ruiters zonder fouten.
De Fransman Le Frant, die na het ver
werken van twee onderdelen derde was,
werd tenslotte tweede. De Duitser Buesing
veroverde met „1-Iubertus" door zijn fout
loos springconcours de bronzen médaille
in het individuele klassement.
De tegenslag van onze Olympische water-
poloploeg was op de Loosdrechtse Plassen,
waar het tweede jaarlijkse zeilevenement, de
nieuw Loosdrechtweek, een aanvang nam.
het gesprek van de dag. Het is bij de zeilers
niet by medeleven gebleven. Zjj zijn ook tot
daden overgegaan.
Op initiatief van het bestuur van de zeil
vereniging „Het Witte Huis" waarvan de ook
in zwemkringen bekende heer H. Wesselo
voorzitter is, werd besloten een inzamelings
actie te beginnen, die ten doel heeft de leden
van onze waterpoloploeg een klein herinne
ringsgeschenk aan te bieden, maar waarvan
de gelden voorts zullen worden bestemd voor
het mr. Bierenbroodspot-fonds, dat tot doel
heeft om de waterpolo- en zwemtraining
mogelijk te maken.
Men wil deze training in het bijzonder
succesrijk doen zijn, omdat volgend jaar in
Nederland het officieuze wereldkampioen
schap waterpolo om de „Trofea Italia" wordt
georganiseerd en men ums team in staat wil
stellen zich op dit tournooi te revancheren.
Reeds vele zeilers droegen spontaan voor
dit doel bij.
Tijdens de in Utrecht onder presidium van
de bondsvoorzitter, de heer W. P. Struik uit
Haren, gehouden buitengewone bondsraad
vergadering van de Nederlandse Volleybal-
bond werd het voorstel, om voor de voor
lopige duur van twee jaar technisch samen
te gaan met de Rooms Katholieke Neder
landse Volleybandbond, aangenomen.
Zo zullen dus, daar ook het nationaal be
stuur van de Nederlandse Katholieke Sport
bond, -waaronder de R.K. Volleybalbond res
sorteert, zich met een en ander accoord heeft
verklaard, met ingang van 1 September alle
Nederlandse Katholieke volleyballers in het
verband van de Nevobo gaan spelen.
Voorts werd de voorgestelde nieuwe
districtenindeling, waardoor er in Septem
ber twaalf in plaats van zes districten zullen
komen, aanvaard. De algemene jaarvergade
ring zal op 27 September in Utrecht worden
gehouden.
ADVERTENTIE
Voor vijfde maal
De Heemsteedse sportlieden, die dit jaar
deelnemen aan de uitwisseling met Leaming
ton Spa (Engeland) zjjn voor de laatste
maal by elkaar gekomen vóór het vertrek,
dat Dinsdag per nachtboot van de Hoek van
Holland zal plaats vinden.
Het was een vrolijk gezelschap, dat in het
Sportparkrestaurant de laatste instructies,
reisbiljetten en deviezen in ontvangst mocht
nemen en dat deze vijfde uitwisseling tus
sen de beide gemeenten opnieuw een suc
ces belooft te worden kan moeilijk worden
betwijfeld. Het gezelschap bestaat uit 75
personen, waaronder de burgemeester van
Heemstede, mr. A. G. A. Ridder van Rap-
pard en zijn echtgenote, alsmede de wet
houder van Financiën mr. Bakhuizen van
den Brink.
Het programma voor de verschillende wed
strijden luidt als volgt: Donderdag 7 Aug.:
zwemmen en waterpolo; Vrijdag 8 Aug.:
cricket: Zaterdag 9 Aug.: tennis. Maandag 11
Aug.: tafeltennis en hockey. Donderdag 14
Augustus keren de Heemstedenaren per dag
boot naar Nederland terug.
Het „Unesco Seminar" op Woudschoten
te Zeist, waar onderwijskrachten uit de ge
hele wereld zich zullen beraden over onder
wijsmethoden tot vorming van wereldbur
gers, is hedenochtend geopend door de
directeur-generaal der Unesco, dr. Jaime
Torres Bodet.
De voetbalfinale tussen Hongarije en Joegoslavië heeft er geen twijfel over gelaten
wie de titel van Olympisch voetbalkampioen heeft verdiend. Dat waren de Hongaren,
die ten slotte over de langste adem bleken te beschikken en ook technisch beter waren
dan hun tegenstanders. Degenen, die gekomen waren om een sensationele eindstrijd te
zien, gingen waarschijnlijk teleurgesteld naar huis, maar de ware voetbalkenner kwam,
althans voor de rust, aan zijn trek, toen beide ploegen een meesterschap over de bal
en een combinatievermogen vertoonden, dat men in Nederland niet ziet.
De wereldrecordhouder op de tweehon
derd meter schoolslag, de Duitser Huibert
Klein, zelfbewust naar de start gestapt als
was hij er zeker van enkele minuten later
het water als Olympisch kampioen te kun
nen verlaten, heeft Zondag een verrassen
de nederlaag geleden.
Met de Amerikaan Stassforth en de Ja
panner Nagasawa had hij op de eerste ba
nen te leiding, terwijl alle ogen in het
zwemstadion verwonderd zochten naar de
Australiër Davies, die met zijn korte hoge
slag na 100 meter op een lengte lag. Klein
keerde het eerst, daarna, op bijna een
halve meter, Stassforth, vervolgens Naga
sawa, Kajikawa en Hirayama.
Nadat Klein ook op de derde 50 meter
zijn voorsprong had kunnen handhaven,
twijfelde niemand er nog aan of de Duit
ser zou de titel in de wacht slepen. Maar
Davies en Stassforth hadden meer in hun
mars dan Klein, die 30 meter voor de
finish de furieuze aanval niet kon weer
staan. De beide studenten van de Prince
ton Universiteit trokken zich voorbij de
Duitser en toen kwam Klein in het „vuile
water" van zijn concurrenten. Davies
kwam als eerste aam in 2 min. 34.4 sec.
Zo fel was de strijd geweest, dat alle
drie de zwemmers het Olympisch record
verbeterden. Erg sportief gedroeg de Duit
ser zich niet na de race. Hij stond met op
elkaar geklemde lippen op het erepodium,
feliciteerde zijn overwinnaars niet en wei
gerde met hen voor de fotografen te po
seren.
Even fel en spannend was de strijd in
de finale van de 400 meter vrije slag da
mes, waarin het weer Hongarije was, dat
de boventoon voerde.
Ragnhild Andersen-Hveger was tot aan
het tweehonderd meter keerpunt aanvoer-
Ze liepen op het huis toe en vonden de voordeur. Rick klopte en met spanning wacht
ten ze af.
Gelukkigde deur werd geopend. Een man, gekleed in een groen jasje, keek de
jongens vragend aan.
„Wel, wel.dat zijn onverwachte gasten!", lachte hij. ,,Wat is er met jullie aan de
hand?"
Rick vertelde, dat ze overvallen waren door de plotselinge mist, en dat ze nu de weg
waren kwijtgeraakt..
„Dat kan ik me indenken", zei de man. „Kom maar binnen, dan kunnen we eens zien,
wat er moet gebeuren. Ik ben de boswachter, zie je!"
Dat troffen ze dus welde boswachter. Die zou vast de goede weg wel weten!
Ze gingen binnen en kwamen in de kamer.
„Ziezo, ga nu maar eerst eens rustig zitten en rust even uit", zei de boswachter. „Wie
zijn jullie, en waar moet je heen?"
Ze zeiden het.
„O.naar Speelgoedstad! En je woont bij meneer Tripje? Noudan komt alles
in orde; ik zal jullie naar de grote weg brengen, waar de bus langs komt.... Kom
maar mee, jongens!"
ster van het achttal. Met de Amerikaanse
Kawamoto en Eva Novak, de Hongaarse
allround zwemster, vormde zij de spits van
het veld, maar Valeria Gyenge (Honkong),
met katalin Szoke, de nieuwste aanwist
in de Hongaarse zwemploeg, kwam vanuit
de achterhoede opzetten en terwijl de
achtvoudige Deense wereldrecordhoudster
steeds meer terugviel, kwam Valeria naar
voren om de kop over te nemen.
Eva Novak handhaafde haar tempo en
haar tweede positie tot de laatste slag. Nog
een Hongaarse kwam de aandaqht opeisen.
Het was Eva Szekely, die na het laatste
keerpunt een achtervolging op Eileen
Kawamoto inzette, maar het zwemstertje
van Hawaii vocht terug en ble,ef derde.
Met 5 min. 12.1 sec., een prachtige tijd voor
een 500 meterbaan, werd Gyenge kam
pioene.
Maar ook Eva Novak, Eileen Kawamoto
en Carry Green bleven onder het Olym
pisch record, dat enkele dagen tevoren
door Eileen Kawamoto en - Daphne Wil
kinson (G.-B.) op 5 min. 16.6 was ge
bracht.
In de eindstrijd van de 1500 meter vrije
slag deed Ford Konno wat men van hem
verwacht had. Nadat hij samen met Ha&hi-
zume de Braziliaan Okamoto had terug
gewezen, ontwikkelde zich een duel tussen
de Amerikaan en de Japanner, die de dui
zenden op de geheel bezette tribunes in
vervoering bracht.
Aanvankelijk had Hashizume enkele
meters voor gelegen, maar na 1000 meter,
juist toen aan de hand van de tussentijden
(400 meter in 4 min. 45,6, 800 meter in 9
min. 44.4 sec. en 1000 meter in 12 min. 14.7
sec.) duidelijk werd, dat een nieuw Olym
pisch record op stapel stond, begon de Ja
panner vermoeid te geraken. De wenteling
in zijn schouders werd rukkerig en zijn
beenslag onregelmatig.
De tengere Konno ging echter steeds be
ter en soepeler zwemmen en snel nam hij
een voorsprong, die hij in de loop van de
resterende banen tot een tiental meters
vergrootte. Halverwege de laatste baan
bezorgde Konno de veelvoudige wereld
recordhouder, de Australiër John Marshall,
zelfs een lap.
Met een laatste 100 meter in precies 1
minuut en 12 seconden, hees Ford Konno
zich even later op de kant, blij met zijn
zege en zo fris als een hoentje.
Nog een half uur na de ceremonie ter
ere van Ford, Hashizume en Okamoto,
klonk „The Star Spangled Banner" voor
de zoveelste maal over het water en nu
ging niet één Amerikaanse vlag boven het
scoringbord omhoog, maar drie. Deze drie
voudige prestatie werd geleverd door de
Californische meisjes Pat Mc Cormick,
Paula Myers en Juno Irwin-Stover, die in
een prachtige demonstratie van lichaams-
beheersching, bevalligheid en moed de
médailles bij het torenspringen hadden ge
wonnen.
Overigens was dit combinatievermogen
de oorzaak, dat er voor rust geen doelpun
ten vielen. Het goed gevulde, maar niet
uitverkochte stadion in Helsinki werd ver
gast op een typisch Midden-Europees
spel, waarbij de vaak vernuftige en bril-
lante combinaties in schoonheid stierven
in een wirwar van spelers, die telkens
weer tijd gelaten werd naar de be
dreigde punten voor het doel te lopen. En
mocht het al eens tot een schot komen (en
dit kwam dan veelal van Hongaarse zijde)
dan stond in beide goals een keeper, die
daar, zij bet een enkele maal met moeite,
wel raad mee wist.
Hoe zwak de schutterscapaciteiten
waren, bleek wel, toen Hongarije on
geveer een half uur na het begin een
strafschop werd toegewezen. Midden
voor Palotas nam met een sarcastisch
excuserend gebaar de bal van de uit
stekende Joegoslavische linkshalf Caj-
kovski in ontvangst en deponeerde
hem rustig op de witte stip. Even
rustig nam hij zijn aanloop, maar zijn
slecht geplaatste schuiver werd door
doelman Beara gehouden. En terwijl
Palotas in wanhoop naar zijn hoofd
greep, revancheerde Cajkovski zich
met een even sarcastisch bedankje als
hij even tevoren had gekregen.
De verdedigingen beheersten voor het
grootste deel van de wedstrijd de situatie.
Bij Joegoslavië waren aanvoerder Horvat
en linkshalf Cajkovski hun tegenstanders
veelal de baas en bij Hongarije bleken
linkshalf Bozsik en rechtsback Buzansky
de grote struikelblokken.
De in dit tournooi zo productieve Joego
slavische voorhoede had in deze finale haar
meester gevonden. Want hoe snel en handig
de mannen uit het land van Tito ook drib
belden, de Hongaarse achterspelers waren
net iets feller en mocht er al eens gevaar
dreigen, dan hanteerden zij veelal met suc
ces de buitenspelval, waarvan vooral mid-
voor Vukas nogal eens de dupe werd.
Ook de Hongaren kwamen er echter niet
door en zo hielden beide partijen elkaar
tot de rust volkomen in evenwicht. Enkele
vrije schoppen aan beide kanten, genomen
op de rand van het strafschopgebied, had
den nog voor wat vuurwerk kunnen zor
gen, doch het „muurtje" bewees telken
male zijn nuttig effect.
In de tweede helft is het grotere uithou
dingsvermogen van de Hongaren beslissend
geworden. Want naarmate de tijd verstreek,
werden de rushes van de Joegoslaven min
der snel en nauwkeurig en het fijne samen
spel uit de eerste helft maakte bij de Joe
goslaven plaats voor lange trappen.
Toen bleek echter ook, dat dit lange spel
de Midden-Europese ploegen slecht ligt.
Want aan dit long passing ontbrak alle
zuiverheid en steeds was er weer een Hon
gaars hoofd, dat de hoog gespeelde bal
naar een medespeler dirigeerde. De Hon
gaarse spelers konden hun individuele
snelheid, een der noodzakelijke factoren
voor succes met kort spel, beter op peil
houden dan hun tegenstanders en dit werd
dan ook de oorzaak, van het eerste doel
punt.
Tijdens een kort Joegoslavisch offensief
werd de bal met een lange trap uit de Hon
gaarse verdediging naar voren gespeeld.
Palotas en Horvat liepen er alle twee op,
maar palotas was iets sneller en wist strui
kelend Horvat voorbij te komen. Cajkovski
snelde te hulp doch speelde de bal tegen
Palotas aan. Het leer stuitte in de richting
van het doel, keeper Beara liep uit, doch
de Hongaar was net iets eerder bij de bal,
draaide om Beara heen en had toen geen
moeite meer om in het verlaten doel te
schieten.
Toen was Joegoslavië een geslagen ploeg.
De kans op rle overwinning had haai* tot
dat moment staande gehouden, maar het
morele effect van het doelpunt was zo
groot, dat Hongarije het spel in handen kon
nemen.
En het tweede doelpunt, dat linksbuiten
Czibor met een gelukkig schot via de bin
nenkant van de paal scoorde, bracht ten
slotte drie minuten voor tijd, de juiste ver
houding op het Olympisch scoringbord en
practisch het einde van een wedstrijd.
Zo kreeg Hongarije het Olympisch goud
en daarna bloemen van de Finse Miss
Universe, die enige dagen geleden met
schoonheidsroem overladen uit de Verenig
de Staten was teruggekeerd.
De prinsessen Beatrix en Irene woonden
de wedstrijd bij.
Van 9 tot 16 September wordt de Tour de
France gehouden. Niet voor de fietsers na
tuurlijk, maar dit keer voor automobilisten.
Ook deze Tour wordt door het Franse sport
blad 1' Equipe georganiseerd en zij zal, ver
gelijkenderwijs gesproken, haast even zwaar
zijn als de fiets-tour.
Al blijven Wim van Est en Jan Nolten
thuis, Nederland zal toch goed vertegenwoor
digd zijn en wel door Maus Gatsonides, die
na zijn succes in de Alpen-Rallye een Jaguar
van de fabriek ter beschikking heeft ge
kregen.
De Tour is 5500 km. lang, moet gereden
worden met een gemiddelde van GO km. per
uur en eindigt en begint in Nice. Er zijn
zeven klassementsproeven, waaronder twee
bergproeven en een snelheidsproef op het
circuit van Rheims.
De internationale „Trophy" autorace te
Boreham (Engeland), waarbij wagens van
de formule 1 en de formule 2 gezamenlijk
aan de start verschenen, is gewonnen door
de Italiaan Villoresi.
Kort na het begin moest de Argentijn
Gonzales, die aan het stuur van een BRM
zat, de strijd staken.
In de derde ronde slipte hij en vloog de
baan uit, waarbij zijn wagen vrijwel geheel
werd vernield. Gonzalez zelf kwam er met
enkele schrammen van af.
Dames, tweede klasse: VZV 1—DWT 1
Derde klasse: DWT 2—Meeuwen 2 2—3:
HPC 1Waterlelie 1 50.
Heren, res. eerste klasse: Haarlem 3—
UZSC 2 07; Rotterdam 2Haarlem 3 6C.
Tweede klasse: DWT 1—DZV 1 3—3.
Res. tweede klasse: DWR 2—DJK 3 42.
Res. derde klasse: DAW 2—Haarlem 4
5—3; DWR 2—DJK 3 4—2.
Kring Haarlem
Heren, tweede klasse: Haarlem 5—HPC 5
50.
Dames, eerste klasse: HPC 2HVGB 2
23, (HVGB 2 kampioen); Haarlem 3
HPC 2 0—7.
Afdeling meisjes: HPC—HVGB 2—6; VZV
—DWT 1—0; DWR—HPC 3—0.
Afdeling jongens: Haarlem c—Haarlem b
2—4; HVGB—Haarlem a 3—1; HZV—Haar
lem c 50.
vertaald uit het Engels.
5)
Juanita kwam binnen met een roltafel,
waarop de thee geserveerd werd. Ze deed
het geruisloos en efficiënt en verdween
hierna weer. Nigel keek haar na en toen de
deur gesloten was, zei hij langzaam: „Jua
nita zorgt toch prima voor u, Grootmama!"
„Tóch wil ik een verpleegster hebben,"
antwoordde Olivia op aggressieve toon.
„Mejufforuw Martin gaat met ons mee
naar Floriana."
Enige ogenblikken tevoren zou Toni mis
schien nog iets tegengeworpen hebben,
maar nu zei ze niets. Ze wist niet of het
verstandig w?s, maar opeens was ze er heel
zeker van, dat ze Flamingo Eiland wilde
leren kennen. Ze voelde zich als het ware
uitgedaagd. De gevaren, die om mevrouw
Burden heenzweefden en waarover deze
haar verteld had, kon ze nog niet helemaal
au serieux nemen; natuurlijk was er jalou-
zie en familie-gekibbel, wanneer Olivia
werkelijk zo immens rijk was. Maar dat
iemand het op haar leven gemunt zou heb
ben, leek haar belachelijk. Het idee, dat ze
zelf gevaar zou kunnen lopen, kwam ook
niet in haar hoofd op. Ze vond het niet
aangenaam met de jaloezie van iemand als
Juanita te maken te willen krijgen en met
de eventuele tegenwerking van de familie
leden, maar aan de andere kant wist ze,
dat het haar altijd gelukt was mensen voor
zich te winnen. Na verloop van enige tijd
zou haar dat ook in de Burdenfamilie
wel gelukken. En ze zou alles in het werk
stellen om Olivia's wens om haar tachtigste
verjaardag te vieren, in vervulling te doen
gaan. Het zou tenslotte ook de verpleegster
in haar genoegdoening geven, als ze deze
oude vrouw op de juiste wijze behandelde.
De wil om te leven was in ieder geval nog
in voldoende mate in Olivia aanwezig!
„Ik vind 't best", zei Nigel, terwijl hij
een stuk cake nam, „ik wil juffrouw Mar
tin helemaal niet van een baantje beroven.
Ik vind het alleen maar jammer, dat
grootmama zich nu opeens als een patiënt
zal gaan beschouwen. Ze doet in haar rol
stoel heel wat meer af dan wij te voet".
Toni vond hem onuitstaanbaar. Ze was
blij, dat ze niet bij hem in dienst zou ko
men.
„Dank je wel", zei Olivia droog. „Ik ben
van plan heel veel in mijn rolstoel te blij
ven afdoen". En tot Toni voegde ze eraan
toe: Nigel had tweehonderd jaar geleden
moeten leven aan het hof van een of an
dere grote koning. Hij heeft er op gestaan
om mee naar Londen te gaan om nieuwe
kleren te kopen, hoewel er in Floriana heus
geen gelegenheid voor kleren-parades is".
„Ik ben meegegaan naar Londen om
boodschappen voor u te doen", wierp haar
kleinzoon tegen, „en u bent 't, die twee
honderd jaar geleden had moeten leven. U
zoudt een eerste klas pionierster geweest
zijn".
Olivia keek hem afwijzend aan. Toni
stond op en zette haar verpleegsterskapje
op. Ze merkte, dat de oude vrouw vermoeid
raakte. Bovendien vond ze dergelijk ge
redetwist vrij vervelend.
„Je gaat met me mee, dat is dus afge
sproken?"
De donkere ogen keken Toni dringend
aan. Toni glimlachte. „Ja, ik ga met u
mee", antwoordde ze rustig. En op dat mo
ment had ze het gevoel dat er iets van een
band gelegd was tussen haar en Olivia.
„Wil jij juffrouw Martin even uitlaten?"
vroeg de oude vrouw haar kleinzoon.
„Neem een taxi voor haar en betaal de
chauffeur. Ik zal je morgen opbellen, Toni.
om nog enkele détails te bespreken. En
koop jezelf dunne, luchtige kleren. Ik wil
je heus niet altijd in uniform zien op Flo
riana. Alleen als ik ziek ben kun je 't
dragen."
HOOFDSTUK 4.
Nigel begeleidde Toni naar de lift en
terwijl deze naar beneden suisde, leunde
hij achteloos tegen een van de wanden. Hij
gen iets aan te leunen. Toni vroeg zich af,
hoe deze decadente, tè verfijnde jongeman
in het buitenleven van Flamingo Eiland
paste.
„Mijn grootmoeder is een fantastische
oude dame", merkte hij op, „maar ze
wordt wel wat érg oud. Zo nu en dan is
ze niet meer helemaalmet een veel
betekenend gebaar wees hij op zijn voor
hoofd. „Ze heeft soms de meest wonder
lijke ideeën".
Toni keek hem aan. „Als u bedoelt, dat
ze aan seniliteit lijdt, dan hebt u 't mis,"
zei ze scherp. „Haar hersens werken nog
prima en ze beschikt over een uitzonder
lijke vitaliteit voor haar leeftijd".
„O, haar vitaliteit is ontstellend. Ik ben
doodop, als ik even met grootmama ge
praat heb." Nigel maakte een vaag gebaar.
„Ik bedoel ook niet, dat ze verschijnselen
van seniliteit vertoont, maar als u haar
beter leert kennen, zult u begrijpen wat
't is. Ze is enorm rijk en ze heeft zich in
gebeeld, dat we allemaal op haar geld zit
ten te wachten." Bij het 'uitspreken van
het woord geld kreeg zijn stem een ver
achtelijke klank.
„En is dat niet min of meer waar?" vroeg
Toni scherp.
Hij keek haar enigszins onthutst aan. Er
glansde iets in zijn lichtbruine ogen. Na
enkele ogenblikken antwoordde hij lang
zaam, terwijl hij Toni vertrouwelijk aan
keek: „In zeker opzicht is dat inderdaad
waar. Het is de natuurlijke gang van za-
scheen de neigmg te hebben om altijd te- ken. Mijn grootvader maakte een enorme
fout, hij liet zijn grote vermogen in zijn
geheel na aan mijn grootmoeder, in plaats
van het tussen haar en de kinderen te ver
delen. De oude dame heeft haar huis
Floriana altijd voor de hele familie
open gesteld, maar het is onmogelijk ook
maar een klein beetje kapitaal van haar
los te krijgen. Er zijn nu nog maar twee
kinderen overgebleven mijn oom Paul
en tante Molly terwijl er nog drie klein
kinderen zijn. En met ons allen hangen wij
af van grootmama's grillen."
Toni keek hem met een nieuwe belang
stelling aan. Ze had hem nog niet zoveel
woorden achtereen horen spreken en tot
haar verwondering constateerde ze thans
voor 't eerst enige emotie bij hem. Aan
gezien ze zelf sinds haar achttiende jaar
haar eigen brood had verdiend, kon ze niet
anders dan scherp reageren bij het horen
van zijn laatste woorden. „Als een van u
de moed en de durf van uw ouders en voor
ouders had gehad, dan had hij er toch zelf
op uit kunnen trekken en een eigen leven
kunnen maken. Geen van u behoeft toch
op Floriana te blijven hangen om te wach
ten tot het geld eindelijk los komt."
Nigel glimlachte vaag. „Enkelen gingen
inderdaad de wereld in. Ze sneuvelden in
de twee wereldoorlogen. U kunt natuur
lijk niet weten, juffrouw Martin, wat het
betekent opgegroeid te zijn op een oude
en onmetelijk rijke bezitting. Floriana
heeft iets feodaals. Bovendien wekt het
klimaat niet bepaald tot activiteit op. En
als je dan weet dat je,wanneer je maar lang
genoeg wacht, geld genoeg zult erven, dan
wordt je energie ondermijnd.... begrijpt
u?" Hij keek haar aan en in zijn glimlach
was niet de minste warmte. „Wij, de klein
kinderen, beginnen ongeduldig te worden.
Wat grootmama ook zegt, ze houdt ons al
lemaal 't liefst op Floriana en laat ons
wachten.
Ze liepen de hal door en Toni keek hem
ongelovig aan. Hij haalde met een loom ge
baar zijn schouders op en voegde er aan
toe: „Wacht maar, tot u er zelf bent en
alles gezien hebt. Dan zult u begrijpen, wat
ik bedoel."
Nigel bestelde een taxi voor haar en deed
haar beleefd uitgeleide. Maar ze voelde, dat
hij haar vrij naïef vond en nogal dwaas,
om het baantje bij zijn grootmoeder aan te
nemen. En ook voelde ze iets van een
waarschuwing in hetgeen hij haar verteld
had, dat ze haar vingers niet moest bran
den
Ze leunde achterover in de taxi en ge
noot van de luxe. Nigel behoefde zich geen
zorgen te maken, ze had niet de minste be
langstelling voor het geld van zijn groot
moeder!
Haar hart klopte iets sneller, toen ze
dacht aan de kleren, die ze nu moest gaan
kopen. Binnen enkele weken zou ze ver
van hier zijn en Flamingo Eiland zien
Wordt vervolgd).
