„Schuman-Assemblée moet uitgroeien
tot Europa's federatieve orgaan"
Duitsers wensen directe
militaire alliantie met V.S.
Weerbericht
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Monnet bepleit functionele integratie;
voorlopig op basis van een „klein Europa
Huis Van Looy
Ventje duwt vriendje
het water in
MONNET OVER EUROPA'S EENWORDING
Massaproces in Egypte
Afbrokkeling van
West-Duitse S.R.P.?
Rakosi vervangt Dobi
als Hongaars premier
Steun aan Tito
Het woord is aan
Formateur sprak met
voorzitter der K.A.B.
Speciaal tribunaal kan zelfs
de doodstraf opleggen
Ernstige controverse
Niet-communistische
invloed taant
Joodse functionaris in
München veroordeeld
Lijk in het net
67e JAARGANG No 31
Hoofdkantoor Grote Houtstraat 93, Haarlem.
Telefoon 15295 (zes lijnen) Directie, Hoofd
redactie, Redactie en Administratie. Bijkantoor
in Haarlem-Noord, Soendaplein 37, Tel. 12230.
Drukkerij Zuider Buitenspaarne 12, Tel. 15295.
Directeur Hoofdredacteur: Robert Peereboom
VRIJDAG 15 AUGUSTUS 1952
Haarlems Dagblad
296e JAARGANG 191
Uitgave van de Grafische Bedrijven Damiate.
Verschijnt dagelijks beh.opZon-en Feestdagen.
Abonnement per week 47 cent, per kwartaal
6.10, franco per post 6.60. Postgiro 273107.
Advertentietarieven op aanvraag verkrijgbaar.
Directie: P. W. Peereboom en A. D. Huijsman
TOT 1 SEPTEMBER exposeert het Huis
Van Looy, dat kleine museum aan de
Kleine Houtweg tegenover de Paviljoens
laan, litho's en affiches van Toulouse-
Lautrec. Het is een deel van het werk van
een zeer groot kunstenaar, wiens scherp
inzicht en fantasie doordrongen in de men
selijke natuur zoals dat slechts enkelen
gegeven is. Die kunstenaar was de laatste
telg uit een oud adellijk Frans geslacht.
Zijn vader, ex-cavalerie-officier, groot rui
ter en jager, had op een zoon gehoopt die
zijn levensstijl van landedelman zou even
aren. Maar de zoon stelde hem teleur. Hij
werd een mismaakt, gedrochtelijk manne
tje. „Dat kleine monster", zou de ver
maarde chansonnière Yvette Guilbert, die
een van zijn geliefde „sujetten" was, hem
later noemen. De jonge Henri de Toulouse-
Laulrec-Monfa brak door ongevallen in
zijn kinderjaren beide benen; het trieste
gevolg was dat het de benen van een kind
bleven, terwijl het bovenlichaam zich nor
maal ontwikkelde. Zo werd hij die vreemde
dwerg, van wie Steinlen een zo schrijnende
caricatuur zou maken: een mannetje met
korte beentjes, wiens korte zwarte baard,
bolhoed en lorgnet het caricaturale alleen
maar versterkten. Tegenover zijn misdeeld
heid stond een geniale begaafdheid, die
zich bij hem als kleine jongen al geopen
baard had, toen hij in zijn huiswerk-schrif
ten talloze vlotte schetsen krabbelde. Mis
schien was het de laatste vlam in een
eeuwenoud geslacht, die oplaaide vlak voor
zijn ondergang. Want lang zou het niet
meer duren. Lautrec, in 1864 geboren, trok
als twintigjarige naar Parijs en dook in het
leven van het toenmalige Montmartre: in
het leven van café-concerts, cabarets,
music-halls, circussen en bars, dat hij
trouw zou blijven tot kort voor zijn dood.
Toen, geteisterd cToor zijn uitspattingen,
vooral door de drank, keerde hij naar het
Zuiden te\-ug en stierf in September 1901
op het kasteel Malromé, nog geen 37 jaar
oud. Een tragisch leven, beïnvloed door
verbittering in een bedorven jeugd: een
leven niettemin, waarin hij woekerde met
zijn grote gaven en, gejaagd doorwerkend,
een uitgebreid oeuvre tot stand bracht dat
nevens zijn talloze tekeningen uit de jonge
jaren en zijn schilderijen die honderden
meesterlijke litho's en de prachtige affiches
omvat, waarvan ge nu een keur in het Huis
Van Looy kunt genieten.
Het is waar dat de herinnering aan
Toulouse-Lautrec zich verenigt met die aan
een tijdperk, dat in de kunst (met enige
twijfel aan de geldigheid yan zulke tijds
bepaling) als „het fin de siècle" wordt aan
geduid en dat niet te ver verleden is om
ettelijke herinneringen wakker te roepen
bij hen die nu zeventig jaar en ouder zijn.
Namen van café-, concert- en cabaret
sterren als Luce Myrès, May Belfort, La
Goulue, Marcelle Lender, Jane Avril en Ida
Heath mogen alleen door Lautrec's leven
de uitbeelding van de draagsters niet ver
geten zijn, anders is het gesteld met die van
Yvette Guilbert, die de ganse wereld be
reisde en trouwens pas in 1944 overleed en
met die van Aristide Bruant niet alleen
zanger maar ook schepper van chansons,
waarvan de beste lang in ons land levend
zijn gehouden door een zanger als Jean
Louis Pisuisse. Alleen „Serrez vos rangs"
beeldt Bruant al krachtig uit. Ook heeft
het fin de siècle bij zovelen wonderlijke
herinneringen nagelaten: herinneringen als
een schone, giftige bloem, als een bedwel
mend laatste parfum van die negentiende
eeuw, waarover zoveel hards en lelijks en
veroordelends en toch ook zoveel bekorends
te zeggen valt.
Toulouse-Lautrec behoort zeker niet tot
degenen, wier kunst slechts een tijdvak
vastlegt. Jean Vallery-Radot, die conser
vator is van het Cabinet des Estampes,
heeft over hem geschreven: „In die leven
dige voorstellingen, die zich heel natuurlijk
laten rangschikken in reeksen, die men
gemakkelijk van de titels kan voorzien die
Lautrec zich soms niet de moeite heeft
gegeven te bedenken, vermaakt zich het
gehele Parijse leven, het frivole leven van
het Parijse fin de siècleMaar de be
zoekers van tentoonstellingen zullen spoe
dig bemerken, dat deze geniale schilderin
gen het enge kader van een tijdperk
doorbreken en dat de kunstenaar, uitslui
tend geleid door zijn fantasie, de fantasie
van een edelman, trouwens ook nooit alleen
de gewone kroniekschrijver heeft willen
zijn".
De bezoekers van het Huis Van Looy
zullen, als zij niet al eerder Lautrecs
kunstuitingen ondergaan hebben, ook
ervaren dat vele van zijn karakter
expressies hen bij zullen blijven: als
aangrijpende openbaring van het men
selijke, als onthulling van innerlijk
leven. Misschien zouden destijds sommige
van zijn bereidwillige sujetten geweigerd
hebben voor hem te poseren als zij zelf
begrepen hadden, hoe klaar en zonder
reserve hij hen weergaf. Maar voor anderen
was er geen ontkomen aan: hij zat avond
aan avond op zijn vaste plaats, links voor
aan in de fauteuils d'orchestre, en tekende
tot hij haastig vertrok, naar een nieuwe
ontdekking in een ander oord des ver-
maaks.
Hierboven heb ik Huis Van Looy gezet
en niet Lautrec, in de hoop daarmee iets
meer aandacht te vestigen op de tentoon-
stellings-zaaltjes, waar men dit werk van
een waarlijk groot kunstenaar in zich kan
opnemen. Ook als men jong is. Men zal er
langer blijven dan men. verwachtte toen
men binnenkwam. Dat zal de suppoost
genoegen doen; die zei mij dat hij nu al
wekenlang telkens weer nieuwe ontdek
kingen had gedaan in litho's en affiches,
die hij toch aandachtig bekeken had. Die
sprak met grote eerbied over Toulouse-
Lautrec. Dat heb ik hier ook willen doen.
R. P.
Tot tweemaal toe duwde een vijfjarig
ventje gisteren zijn zes jaar oude vriendje
Petertje M. in het water aan de Lorentz-
kade. De eerste keer kon de jeugdige dren
keling eigener beweging op de wallekant
klauteren. De tweede keer gelukte hem dit
echter niet. Het ventje dreef steeds verder
van de kant af en verdween tenslotte onder
water.
Een hoofdagent van politie die in zijn
huis het hulpgeroep hoorde, snelde toe en
sprong gekleed te water. Het gelukte hem
de jongen behouden op het droge te
brengen.
„Niet de Raadgevende Vergadering van
de Raad van Europa doch de Schumau-
assemblée zal het uitgangspunt moeten vor
men voor de federatieve eenwording van
Europa", aldus verklaarde Jean Monnet,
de geestelijke vader van het Schuman-plan
en thans voorzitter van de „hoge autoriteit"
dier organisatie, bij het interview, dat wij
met hem hadden in zijn bureau aan de Rue
de Martignac in Parijs.
Monnet bleek bij dit vraaggesprek vooral
zijn hart verpand ie hebben aan de bredere
Europese problemen. Over de moeilijk
heden, waarvoor aanstonds de Schuman-
organisatie zal komen te staan, sprak hij
kennelijk liever niet in détails.
Kunt u nader motiveren waarom u juist
het parlementaire orgaan van de Schuman-
organisatie zo geschikt vindt voor de „fede
rering" van Europa?, zo vroegen wij hem.
„In de eerste plaats dit: De assemblée
van de organisatie-Schuman heeft reeds
concrete taken en verantwoordelijkheden,
zij is de eerste werkelijk boven-nationale
vergadering met wezenlijke, beslissende be
voegdheden. Van de Assemblée Consulta
tive van de Raad van Europa kan men dat
niet zeggen. Ten tweede worden de leden
van de assemblée-Schuman gekozen dooi
de parlementen: er is dus een democrati
sche vertegenwoordiging. In Straatsburg
daarentegen zijn de leden der Assemblée
door de regeringen gekozen. Voorts omvat
de Raad van Europa in Straatsburg 15 lan
den. Dit grote aantal brengt de besluitvaar
digheid van een college in gevaar. Zoveel
hoofden zoveel zinnen. De assemblée van
de organisatie-Schuman telt slechts zes
landen.
Het is ons er om te doen, zo snel moge
lijk vooruit te komen. Welnu, een kleiner
gezelschap met reëcle bevoegdheden is dan
het geschiktst om spijkers met koppen te
slaan."
Maar op de laatste vergadering in
Straatsburg is de voorbereiding van de
„politieke organisatie" voor Europa toch
ook aan de orde gesteld en men heeft toen
toch het alternatief gesteld: ófwel de as
semblée van de organisatie-Schuman, óf
een commissie uit Straatsburg zou belast
moeten worden met het ontwerpen van
een project voor een „hoge politieke auto
riteit?"
„Federatie bestaat reeds"
„Zeker. Spaak heeft toen die kwestie
opgerakeld. Er was eerst sprake van om
bedoelde taak op te dragen aan de organi
satie-Schuman, maar het liep inderdaad uit
op genoemd alternatief, dat men dan aan
de regeringen zou voorleggen. Maar ik geef
u slechts mijn persoonlijke mening. Voor
het eerst sedert duizend jaren Europese ge
schiedenis hebben wij deze grote stap ge
daan: overdracht van souvereiniteit aan
een wezenlijk boven-nationaal gezag. De
Europese federatie bestaat reeds in feite,
zij het ten aanzien van een begrensde
functie. Hiei-op moet men verder bouwen."
Duidelijk was wel uit de woorden
van Monnet, dat hij niet alleen de
voorbereidende taaie (opstelling van
een ontwerp-statuut voor een gefede
reerd algemeen orgaan voor Europa)
aan de Schuman-assemblée wilde toe
denken, doch ook en vooral de Schu
man-assemblée zelve wilde zien uit
groeien tot het beoogde grote federa
tieve lichaam.
Klein Europa?
Zit er achter deze plausibele redenering
van Monnet wellicht nog ook niet een an
dere drijfveer?, zo kan men zich afvragen.
Engeland maakt geen deel uit van de
kolen- en staalgemeenschap, doch minister
Eden heeft destijds het voorstel gedaan,
een soort band te scheppen tussen de func
tionele organisaties (zoals die van Schu-
man en de E.D.G.) enerzijds en de Raad
van Europa anderzijds. Dit voorstel is in
beginsel in een resolutie van Maart j.l. dooi
de Straatsburgse Assemblée aanvaard. Een
van de protocollen van het verdrag-Schu-
man voorziet er ook in, dat door de Schu-
man-organen rapporten zullen worden aan
geboden aan de Raad van Europa, die dan
(Van onze speciale verslaggever)
daaromtrent aanbevelingen zou kunnen
geven. Dat komt dus vrijwel tegemoet aan
de wensen van Eden en aan de resolutie
van Maart j.l.
Maar men zou zich kunnen voorstellen,
dat een zeer snelle uitbouw van de assem
blée-Schuman nu de momentele wensen
der Engelsen bevredigd zijn Londen min
of meer uit zou rangeren aangezien juist
Engeland geen lid is van de Schuman-
organisatie. Dat zou dan neerkomen op een
(tijdelijk) kiezen voor een „klein Europa".
Temeer daar het bovenstaande ook geldt
voor o.a. de Scandinavische landen.
De kolen- en staal-„pool"
„Denkt u, dat u nogal wat moeilijkheden
zult ondervinden om de „gemeenschappe
lijke markt" binnen de voorziene over
gangstijd tot stand te brengen, mede gezien
de moeilijkheden, die de veel hogere
Belgische kostprijzen voor kolen opleve
ren?"
„Ik erken, dat er moeilijkheden zijn. Of
liever, er zijn alleen maar moeilijkheden
en de onvoorziene zijn de ergste. Maar
ik geloof inderdaad, dat we over zes maan
den de gemeenschappelijke markt in feite
zullen hebben verwezenlijkt. En wat de
kostprijzen betreft, laat ik mij hiertoe be
palen: die kostprijsverschillen kunnen wel
problemen oproepen, doch laat ik er rea
listisch aan toevoegen: die zullen er altijd
blijven."
„Is het mogelijk, thans al enige aanwijzing
te geven omtrent de invloed van de ge
meenschappelijke markt op de groot- en
kleinhandelsprijzen?"
99
„Neen, dat zou ik nu nog moeilijk kun
nen zeggen. Het snelste zal zich het voor
deel van de' kolen- en staalgemeenschap
manifesteren voor de verbruiker, in die
zin dat hij een ruimere keuze van quali-
teiten krijgt. Voor de prijzen ligt de zaak
op korte termijn minder duidelijk, al zal
de tendenz op den duur wel op prijsdaling
neerkomen. Mutatis mutandis geldt het
zelfde voor staal."
En wat betreft de investeringen? In
Nederland heeft men de plannen voor de
ontginning van de Vlodropse velden. Uit
breiding van mijnbedrijven, alsook van
hoogovens, komt nu toch op een ander vlak
te liggen. Voorziet u hierbij geen wrijvin
gen?
„De „hoge autoriteit" heeft niet de be
voegdheid om investeringen zonder meer
te verbieden. Wel hebben we indirecte
middelen. Wij kunnen uiteraard hier of
daar de productie meer of minder stimu
leren. En van moeilijkheden gesproken:
niet de kolen, noch het staal veroorzaken
moeilijkheden maar wèl de ideeën die de
mensen in hun hoofd hebben. Het verdrag-
Schuman is iets geheel nieuws. Daarom be
grijpen vele industriëlen, arbeiders en zelfs
sommige parlementariërs er niet veel van.
Bovendien, voor iets nieuws zijn velen ge
neigd bang te zijn.
Voorwaarde echter voor ons aller wel
zijn is, dat de volken van Europa zich één
volk gaan voelen, dat de barrières worden
gesloopt en dat men niet meer in termen
denkt, die behoren bij een verleden tijd. We
moeten het niet hebben van coöperatie
maar van fusie."
(Van onze correspondent te Bonn)
In West-Duitsland groeit het scepticisme
ten aanzien van de nog altijd alleen maar
op papier bestaande Europese defensie
gemeenschap. Dat komt niet in de eerste
plaats doordat men zelf de EDG niet zou
wensen. In West-Duitsland vindt men
waarschijnlijk meer en warmere voorstan
ders van de conceptie op zichzelf dan waar
ook, afgezien van de V. S. maar vooral
doordat men begint te geloven, dat som
mige partners in wezen helemaal niet zo
warm voor lopen als zij het vaak willen
doen voorkomen. Dit laatste geldt volgens
Duitsers, die kortgeleden nog zeer opti
mistisch waren, nu ook voor Frankrijk.
Intussen worden de Amerikanen steeds
ongeduldiger. Generaal Ridgway is geen
Eisenhower, maar veeleer het ruwere type
van een troepenaanvoerder. Dat blijkt
reeds uit zijn verlangen om een deel van
zijn hoofdkwartier van Fontainebleau naar
Frankfort over te brengen, waar hij dich
ter aan het „front" is en zich te midden
van de enige soldaten bevindt, die in
Europa nu werkelijk paraat zijn: de Anglo-
Amerikaanse divisies in West-Duitsland.
Dit nieuwe hoofdkwartier in Frankfort,
wordt ondergebracht in het grote I. G.
Farben-gebouw.
Frankfort en niet Fontainebleau wordt
kennelijk de plaats, waar de Amerikanen
de Europese defensie willen gaan co-ördi-
neren. Ook Draper, de MSA-chef, wordt
in Frankfort verwacht. Van Frankfort 'uit
zullen de draden worden gespannen, niet
alleen naar de Amerikaanse troepen in en
om Europa (Noord-Afrika), maar ook,
naar steeds duidelijker wordt, naar toe
komstige Duitse troepen, waarvan Ridgway
de noodzaak steeds drastischer proclameei't.
Ja, maar
Aan de Duitsers is de min of meer pro
pagandistisch aandoende en waarschijnlijk
ook wel zo bedoelde inrichting van het
algemene Amerikaanse hoofdkwartier in
Frankfort geenszins verkwist. Steeds meer
stemmen gaan hier op voor een rechtstreeks
Amerikaans-Duits militair bondgenoot
schap als samenvatting van de beide polen,
(Reuter). In de „Misr"-textielfabriek
te Kafr el Dawar bij Alexandrie, een van
de fabrieken waar Woensdag stakende ar
beiders weefgetouwen hebben vernield, is
een militair tribunaal Donderdagavond be
gonnen met de berechting van ruim 50 ar
beiders, die betrokken zijn geweest bij de
ernstige incidenten van Woensdag. Het tri
bunaal kan een ieder die schuldig wordt
bevonden aan verraad, ter dood veroor
delen. De opgelegde straffen zullen binnen
drie dagen ten uitvoer worden gelegd en
door generaal Naguib moeten worden be
vestigd.
Twintig functionarissen zijn Donderdag
de gehele dag bezig geweest met het ver
horen van de ruim 50 gearresteerden. Men
verwacht, dat 200 getuigen zullen worden
gehoord. De kamer van de raad van beheer
van de „Misr"-f abri eken, waarin het tribu
naal zitting heeft, wordt streng bewaakt.
Het Egyptische algemene vakverbond
heeft een beroep op alle arbeiders gedaan,
de orde te bewaren. Volgens het vakver
bond trachten „betaalde agenten en aan
stokers van relletjes" aan te zetten tot sa
botage en demonstraties. Dezelfde elemen
ten waren verantwoordelijk voor de brand
stichting en de gewelddaden op 26 Januari
te Caïro, aldus het vakverbond dat hieraan
toevoegt, dat thans van deze zijde gepoogd
wordt verdeeldheid te zaaien tussen de ar
beiders en het leger.
De censuur op telegrammen naar- het
buitenland is weer ingesteld.
Gisteren i, 'n Caxton Hall de Britse minister van Buitenlandse Zaken, Anthony Eden,
gehuwd met. Clarisse Spencer-Churchill, een nicht van de Britse premier. Op de foto:
het bruidspaar na de huwelijksvoltrekking.
waaromheen zich de militaire kracht van
de Westelijke wereld dient te groeperen.
De bekendste woordvoerder van deze
nieuwe these is de redacteur van de
„Frankforten Allgemeine Zeitung", een
voormalige majoor van de Duitse generale
staf, Adelbert Weinstein, wiens desbetref
fende artikelen in Parijs sensatie gebracht
hebben. Weinstein heeft zojuist onder de
titel „Ja, maar" een boekje over de Euro
pese defensie gemeenschap het licht doen
zien. Inplaats van „Ja, maar" had hij zijn
boekje rustig „Neen" kunnen noemen. Door
de tegenstand van Frankrijk, zo zegt hij,
kunnen Duitse divisies nooit sterk worden,
maar ten hoogste als vlaggetjes op de ope
ra tiekaarten van de generale staven blijven.
Dat noemt hij, door de daaraan verbon
den risico's een misdaad. „Een werkelijke
politiek van sterkte (hier gebruikt Wern-
stein een term, die Adenauer gaarne ge
bruikt) is een DuitsAmerikaanse mili
taire alliantie. Stellig zou zo'n bondgenoot
schap de Duitsers en de Amerikanen in
Europa aanvankelijk impopulair maken,
maar na korte tijd kan dit leger bijna mag
netische aantrekkingskracht op de andere
legers van het Westen uitoefenen", aldus
Weinstein.
Geen nationaal leger
De grote aantrekkingskracht van de ge
dachte van het Europese leger was, dat men
daarmee de herrijzenis van een nationaal
Duits leger uitschakelde, zonder van een
Duitse militaire bijdrage te hoeven af te
zien. Maar de Duitsers zelf voelen niet veel
meer voor een nationaal leger. Zolang zij
een nationaal leger hadden, moesten zij
zich steeds op een oorlog op twee fronten
voorbereiden. Zij wensen integratie naar
de Westelijke kant om daardoor één front
dat tegen de Sovjets enigszins te
kunnen houden. Zij achten het voor zichzelf
veiliger, wanneer zij zich, in plaats van met
een problematisch Europees leger, maar
liever direct met het sterke Amerika inte
greren. De vraag is slechts of de Amerika
nen op zo iels in zullen gaan. Het lijkt
alleen dan mogelijk, wanneer deze zich in
de West-Europeanen zéér teleurgesteld
zouden gaan voelen.
(Reuter) In politieke kringen in Bonn
werd gisteren gezegd, dat Otto Ernst
Remer, die in 1944 het complot tegen Hitier
hielp onderdrukken, zou zijn afgetreden als
tweede voorzitter van de Socialistische
Rijkspartij in West-Duitsland. Kemer ont
kende later echter met nadruk, dat hij uit
de partij is getreden.
Twee dggen geleden bedankte graaf
Wolf von Westarp als derde voorzitter, als
protest tegen een uitlating van de eerste
voorzitter, dr. Fritz Doris. Volgens een
Duits weekblad heeft Dorls verklaard dat
een ondergrondse partijorganisatie zou
worden gesticht als de partij (uiterst rechts
georiënteerd) zou worden verboden. Dr.
Dorls is inmiddels geschorst door het hoofd
van de „ereraad" van'de partij dr. Karl
Schrieber. Vooraanstaande partijleden heb
ben hiertegen bezwaar gemaakt. De natio
nale raad van de partij komt nu Zondag
in Neder-Saksen bijeen te komen om de
hangende kwesties te bespreken.
In politieke kringen te Bonn acht men
het niet uitgesloten dat de splitsing in de
S.R.P. het einde van de partij betekent.
Verwacht wordt, dat het constitutionele
hof binnenkort de partij onwettig zal ver
klaren. I
In de Haarlemse Vleeshal is gisteren de
tienduizendste bezoekster van de tentoon
stelling „de Camera Obscura in woord en
beeldontvangen. Het was mevrouw P.
J. A. Smits-Kammelbeeck uit Rotterdam,
die hier uit handen van de heer A. D.
Huijsman een exemplaar vtin de nieuwe
Camera Obscura-uitgave ontvangt.
Istvan Dobi, leider van de partij der
kleine boeren, is als premier afgetreden
en onmiddellijk daarna gekozen tot voor
zitter van het Hongaarse presidium, het
hoogste gezagsorgaan van het land. San-
dor Ronai trad af als voorzitter van het
presidium. Voor hem werd geen nieuwe
functie bekend gemaakt.
Het parlement koos Rakosi. bij acclama
tie tot premier. Rakosi was reeds vice-
premier, doch in feite trad hij als hoofd
van de regering op.
De afgetreden voorzitter van het presi
dium, Ronai, was de laatste vertegen
woordiger van de vroegere Sociaal-De
mocratische Partij, die nog een rol in het
Hongaarse politieke leven speelde. De
rechtervleugel der socialisten vluchtte
voor of na de fusie van de twee arbeiders
partijen in 1950 en de linker vleugel der
socialisten steunde de fusie of nam de
vlucht. (United Press).
Reuter meldt dat na de vervanging van
de niet-communist Dobi door de in Mos
kou opgeleide Rakosi, niet-communistische
ministers in de Hongaarse regering nog
slechts drie betrekkelijk onbelangrijke pos
ten, Binnenlandse Handel, Onderwijs en
Landbouw bezetten.
Waarnemers in Wenen menen, dat de
bekendgemaakte portefeuillewisselingen
zullen worden gevolgd door drastische zui
veringen van de lagere ministeries, zoals
volgens hen ook onlangs in Roemenië is
geschied.
WASHINGTON (Reuter). Het Ame
rikaanse ministerie Van Buitenlandse Za
ken heeft Donderdag medegedeeld, dat de
Westelijke mogendheden Joegoslavië nog
een jaar economische steun geven ter wille
van de internationale veiligheid en niet
met de bijgedachte om Joegoslavië van het
communisme te vervreemden. In een alge
meen overzicht van de betrekkingen met
het bewind van Tito zegt het ministerie,
dat de breuk van Joegoslavië met Moskou
en de Westelijke politiek ter bevordering
van deze breuk „belangrijke factoren" zijn
geweest „ter vermindering van de dreiging
van Sovjet-Russische aggressie in Europa".
Volgens diplomaten te Washington heb
ben Engeland, Frankrijk en de V.S. op zich
genomen, Joegoslavië bijna 100 millioen
dollar aan steun te verlenen voor het vol
gend jaar. De V.S. hadden zich verplicht
Joegoslavië dit jaar 78 millioen dollar te
verstrekken, Engeland 12.600.000 en Frank
rijk 8.400.000 dollar. Naar in Washington
is verklaard, heeft maarschalk Tito er
krachtig naar gestreefd de volledige steun
van zijn volk te verwerven, de productie
te verhogen en het leger te verster-ken. De
collectivisatie in communistische geest had
hij verzacht. Men constateert voorts, dat
de toestand met betrekking tot de burger
lijke en godsdienstige vrijheid in Joegosla- I
vië „enigszins verbeterd" is
V auvenargues
Voordat men een misbruik gaat
bestrijden moet men onderzoeken
of men zijn grondvesten kan ver
nielen.
(Van onze parlementaire redacteur)
Gistermiddag heeft de kabinetsformateur
het Eerste Kamerlid A. C. de Bruyn, voor
zitter van de Katholieke Arbeidersbewe
ging, ontvangen. Het vermoeden bestaat
dat hem gevraagd is als minister voor de
publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie, de
bezitsvorming en wellicht nog een enkel
ander onderwerp op te treden. (Hetzij dat
hiervoor een nieuw ministerie wordt ge
creëerd, hetzij dat de heer De Bruijn als
minister zonder portefeuille met deze za
ken wordt belast). Over de langdurige be
sprekingen van de Tweede Kamerfractie
van de K.V.P., gisteren van drie uur tot
half acht gehouden, verluidt, dat deze met
betrekking tot het tot stand komen van
hetgeen mr. Donker thans beoogt, gunstig
geweest zouden zijn.
Voor de K.V.P. schijnt het wel aantrek
kelijk te zijn dat eventueel een K.V.P.'er
als minister van Buitenlandse Zaken zal
optreden en daarnaast als diens medewer
ker ook nog een minister zonder porte
feuille eveneens tot die partij behorende.
De geruchten over de personen, die hier
voor in aanmerking zouden komen, wisse
len dermate dat het onmogeli.fr: is hierom
trent thans iets met zekerheid te zeggen.
Daarom vermeld ik onder voorbehoud dat
nu weer verluidt dat prof. Beaufort wèl
minister zonder portefeuille zou kunnen en
willen zijn. De heer Speekenbrink zou dan
minister van Buitenlandse Zaken worden.
Maar ook verluidt dat het net omgekeerd
zal zijn.
In parlementaire kringen in Den Haag
'neemt men aan dat de formateur zelf geen
zitting in het kabinet zal nemen en dat een
lid van de K.V.P. minister van Justitie zou
worden. In dat opzicht doet nu de naam
van de tegenwoordige staatssecretaris van
het ministerie van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen, mr. Cals, de ronde. Voorts
vernam ik dat wellicht voor minister van
Binnenlandse Zaken in aanmerking zou
kunnen komen mr. Loeff, burgemeester van
's Hertogenbosch.
MüNCHEN (Reuter). Philip Auer-
bach, voormalig hoofd van het Beierse
bureau voor restitutie en voormalig hoofd
van de Joodse gemeenschap, is Donderdag
in München veroordeeld tot een gevange
nisstraf van twee en een half jaar met af
trek van voorarrest en een boete van 2700
mark. Hij werd schuldig bevonden aan po
ging tot chantage, verduistering en het aan
nemen van steekpenningen.
Rabbijn Ohrenstein uit München werd
wegens medeplichtigheid veroordeeld tot
een gevangenisstraf van een jaar en een
boete van 10.000 mark. Twee medewerkers
van Auerbach kregen respectievelijk een
jaar en vier maanden voorwaardelijke ge-
vangenisstraf met een proeftijd van drie
jaar.
Op een der medewerkers van Auerbach
na zijn alle veroordeelden in hoger beroep
gegaan. Auerbach noemde de uitspraak een
„terreurveroordeling, zoals die gebruikelijk
is in gerechtshoven in Oost-Duitsland".
Tijdens het proces is de vraag gerezen of
hier soms anti-semitime in het spel kan
zijn, aangezien alle rechters van het Hof
oud-nazi's zijn.
Gistermorgen vroeg heeft de kotter HD
135 ter hoogte van Egmond, ongeveer 6
mijl uit de kust, het lijk van een ongeveer
30-jarige man in het net gekregen. Het
stoffelijk overschot werd naar het IJmui-
der politiebureau overgebracht.
Het vermoeden bestaat dat de man af
komstig is van een schip, hoewel dit nog
niet met zekerheid gezegd kan worden,
daar op het lijk geen identiteitspapieren
werden gevonden. Het lijk had een vrij
diepe wond in het achterhoofd. Er is bij
de politie geen opgave van vermissing bin
nengekomen.
De Commissaris van Politie te Velsen
verzoekt bekend te worden gemaakt met
de identiteit van de man. Hij droeg een
blauwgrijs overhemd met parelmoeren
knoopjes, een donkerblauwe pantalon met
lipjes voor sportriem, een korte interlock
onderbroek met 2 centimeter brede elas
tieken band, een interlock hemd en blauw
katoenen sokken.
De man is 1.90 meter lang en heeft don
kerbruin haar en een gaaf en goed onder
houden gebit.
Volgens de politie is het niet uitgesloten
dat de man het slachtoffer van een mis
drijf is.
Zijn overhemd en pantalon zijn gemerkt
DC ATK 7 -j- 33. Alle andere kledingstuk
ken zijn gemerkt met een kruisje van gele
wol.
IETS KOELER
Verwachting, medegedeeld door het
K.N.M.I. in De Bilt, geldig van Vrijdag
avond tot Zaterdagavond, opgemaakt
om 10 uur:
Veranderlijke bewolking met op vele
plaatsen enkele regen- of onweers
buien. Zwakke tot matige wind uit
uiteenlopende richtingen. Tets koeler.
16 Augustus
Zon op 5.25 uur onder 20 02 uur
Maan op 0.28 uur on-1^ uur.
Hoog en laag w
Vrijdag IS
•liden
Hoog water: 11.35 uur
Haag water: 6.45 en 19.25 uur
Zaterdag 16 Augustus
Hoog water: 0.15 en 13.02 uur.
Laag water: 8.14 en 20.49 uur.
