Haarlem's Dagblad | 1952 | 26 augustus 1952 | pagina 6

De mens in de lucht

d

Kort en bondig

Zeventien huisjes voor
bejaarden in Aerdenhout

Brieven
aan de
redactie

Eénbaansvliegvelden?

Samenwerking van
gemeenten bij de
huisvesting

Redley's ijsrevue in
het Concertgebouw

-Clowntje Rick

DINSDAG 26 AUGUSTUS 1952

HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT

4

Gezant te Cairo biedt
geloofsbrieven aan

oor de kinderen

rsurgerlijke Stand
van Haarlem

Vrachtauto bij Nootdorp
door trein gegrepen

Zwavel luchtje aan
het eten

Winter programma van
„Geloof en Wetenschap"

FEUILLETON
Flamingo Eiland

door Dorothy Quentin

De gemeenteraad van Bloemendaal heeft
cp 14 Augustus zijn goedkeuring verleend
aan het voorstel van B. en W. om over te
gaan tot de bouw van zeventien woningen
voor ouden van dagen op het terrein van de
gemeentelijke kwekerij en gelegen achter
de huizen aan de Oostzijde van de Veldlaan
te Aerdenhout en deze bouw onderhands
aan te besteden aan de firma gebr. G. en
Joh. Broertjes. De inschrijvingssom bedroeg
i06.283.bestaande uit een aanneemsom
volgens rijksopzet van 99.870,plus
6.413,voor bijkomende werken. Deze
prijs ligt 10 procent lager dan het door de
minister van Wederopbouw en Volkshuis
vesting voor de bouw van dergelijke wo
ningwetwoningen vastgestelde normbedrag
voor openbare aanbesteding. Dit ministerie
moet zijn goedkeuring nog aan het plan
hechten. Als de toestemming uit Den Haag
verkregen is, kan met de bouw van de
zeventien woningen worden begonnen. Ver
wacht wordt dat dit in de tweede helft van
September reeds het geval zal zijn. De
bouwtijd vergt een half jaar, zo deelde de
heer K. J. Aanstoot uit Overveen, de archi
tect van de B.N.A., ons mede. Dit zou be
tekenen, dat op 1 April 1953 zeventien be
jaarde echtparen hun nieuwe woning kun
nen betrekken.

De huizen zullen worden gebouwd in U-
vorm met vijf huisjes op de basis en zes
huisjes aan de zijkanten. De inhoud van elk
huisje is 170 kubieke meter. Men treft er in
aan een woonkamer van 3,80 bij 3,40 meter,
een slaapkamer van 2,73 bij 3,40 meter en
een vestibule, van waaruit men aan de ene
zijde in de keuken en aan de andere zijde
direct in de woonkamer komt. Verder is er
een keuken met een extra vergrote ruim
te, die men als zogenaamde „eethoek" kan
aanduiden en een ingebouwde schuur van
1,55 x 3,30 meter, waarnaast tevens de ko-

Het ministerie van Buitenlandse Zaken
deelt mede, dat de Nederlandse gezant te
Cairo, mr. W. Cnoop Koopmans vandaag
zijn geloofsbrieven aanbiedt aan de regen
ten van Egypte. Deze geloofsbrieven zijn
gericht aan Sahmed Foead 2, Koning van
Egypte en de Soedan, met dien verstande
dat de erkenning van deze titel geen poli
tieke betekenis heeft en geen inbreuk kan
maken op het onvervreemdbare recht van
de Soedan en zijn inwoners om het eigen
lot te bepalen

Zo worden de voorgevels

Op het gebied der huisvesting hebben de
gemeenten bij tijd en wijle allerlei proble
men op te lossen, die afhankelijk zijn van
de bereidheid tot samenwerking van huis-
vestingsbureaux uit andere gemeenten.
Deze samenwerking is niet wettelijk ge
regeld, doch van 1948 af is in provinciaal
bestek deze samenwerking door de ge
meenten zelf bevorderd. Er is een provin
ciale contactcommissie, samengesteld uit
door de gemeenten aangewezen vertegen
woordigers, in vrijwel alle provincies werk
zaam. Wat Noordholland betreft, is deze
contactcommissie met zeer veel succes
actief op de verschillende terreinen, die met
huisvesting te maken hebben. Vijf ambte
naren, de Noordhollandse huisvestings-
bureaux vertegenwoordigende, vormen de
contactcommissie en behandelen problemen
die door uitwisseling van gegevens en erva
ringen nader tot een oplossing kunnen wor
den gebracht. De activiteit van deze com
missie heeft dezer dagen geleid tot een ver
dere stap: De arbitrage. Bij een geschil, ge
rezen tussen de gemeenten Naarden en Hil
versum over een huisvestingsaangelegen
heid die beide gemeenten aan ging, heeft zij
een uitspraak gedaan die door beide par
tijen werd aanvaard. Te voren hadden de
twee gemeenten zich verbonden, zich bij
de uitspraak neer te leggen. Op deze wijze
is het belang van het bestaan ener provin
ciale contactcommissie wel heel duidelijk
aangetoond en het stemt tot voldoening dat
de gemeenten dit belang steeds meer inzien.

lenbergplaats komt. Dit kolenhok kan van
buiten af volgestort worden, doch men kan
er de kolen in de schuur uitscheppen. Het
geen bij koud en miezerig weer gunstig is
voor de bejaarden, die immers zo gauw
vatbaar zijn. Tenslotte is er dan nog het
toilet met een van granito vervaardigd
lavet, dat men 'n alzijdige was- en douche
gelegenheid zou kunnen noemen.

Het is een vinding, die van na de laatste
wereldoorlog dateert. In de ruime recht
hoekige wasbak is een cirkelvormige „ton"
van 70 cm diepte; deze is tevens zitbad waar
warm water getapt kan worden van een
geyser, die in de keuken wordt aange
bracht. De totale lengte van de huizen is
7,15 meter; de breedte 6,54 meter.

Tussen de woon- en slaapkamer zal een
glazen wand met een deur worden aange
bracht. Het toilet en lavet zullen bereik
baar zijn uit de slaapkamer. Bij de opzet
van deze woningen is de architect er van
uitgegaan, dat de ouden van dagen
vooral ook als zij bedlegerig zijn deze
gelegenheid vlug en op een gemakkelijke
wijze moeten kunnen bereiken.

Woon-, slaapkamer en keuken bevatten
elk nog een kast en in de schuur, waarvan
de vloer van beton is, komen eveneens nog
bergplanken.

In het gehele complex van de zeventien
éénlaags-woningen zijn twee algemene
bergruimten opgenomen. Deze zouden bij
voorbeeld kunnen worden gebruikt voor
het plaatsen van eventuele invalidewagen-
ties of het opbergen van tuingereedschap.
Het zou namelijk de bedoeling zijn, dat de
bewoners het gazon en beplanting zelf
onderhouden.

De heer Aanstoot betreurde het, dat bij
de bouw van de woningen wordt afgezien
van een algemene centrale verwarming,
zoals die in gebruik is bij de twaalf wo
ningen van ..Zonnehof" achter de Boslaan
te Bloemendaal. De kosten van de aanleg
zijn hier de oorzaak van geweest, doch men
zou zich kunnen afvragen of de toekomstige
bewoners niet meer gebaat waren geweest

mol ncn ''oir V»

„Wil Redley's American Ice Revue 1952"
die gisteravond in het Concertgebouw haar
première voor Haarlem beleefde, is ons,
ronduit gezegd, wel wat tegengevallen.
Misschien zijn wij teveel verwend door de
geraffineerde, rijk-gemonteerde ijs-shows,
die Hollywood ons pleegt voor te zetten,
maar zelfs indien men zulke super-ijselijk
heden buiten beschouwing liet, bleef des
heren Redley's revue over het algemeen
toch wel beneden de verwachtingen. Er
was het nadeel van het hoge podium
men keek, althans vanuit de zaal, tegen de
voetlicht-reflectors aan, die ijs en schaat
sen onzichtbaar maakten, zodat de artisten
van onderen in voetloze beenstompjes
leken te eindigen, waardoor het karakte
ristieke lijnenspel in hun sierlijk gezwier
voor de kijkers in de zaal grotendeels ver
loren ging. Maar ook deze handicap had
men nog wel voor lief kunnen nemen als
er een beet je meer „Schwung" in de zaak
gezeten had. Aan tempo ontbrak het geens
zins, de verschillende nummers volgden
elkaar „non-stop" op en ook de wisseling
der décors (waarbij enkele zeer fraaie
achterdoeken) gaf geen vertraging, maar
de nummers zelf misten veelal de vaart en
de climax, die men in dergelijke kijkspelen
gaarne ziet. Vooral in de overigens keurig
gemonteerde ensembles, zoals de Donau-
wals-fantasie en de Russische bruiloft, was
dit merkbaar: de ruimte werd niet verant
woord gevuld en de figuratie stond of
schaatste maar zo'n beetje lukraak in het
rond, zonder plan of lijn en soms zelfs ken
nelijk wat met hun houdingloze houding
verlegen. Met uitzondering van het poezen- I
ballet, waarin dat beter klopte, is er aan de
groepering van de figuratie in deze num
mers wel het een en ander te verbeteren,
hetgeen voor een regisseur die zijn vak
verstaat, geen al te zware opgaaf moet zijn.
Nu was het allemaal te onzeker, te mat, te
„onaf' vooral.

De solisten en duetten deden het beter,
vooral het paar Simone Haerens en John
Malisart, die o.m. in de wervelende
apachen-parafrase bewezen, behalve van

met een iets hogere "huur" zonder "zorgenschaatsenrijden ook van dansen kaas ge
geten te hebben. Aardig was ook de gooche-
iares (of is het goochelaarster?) op de
j gladde ijzers; jammer alleen dat zij in haar
i fakkel-nummer uitgleed, een pech waar-
Proefvlucht. In Egypte zijn geslaagde proe- mee trouwens meerdere artisten deze

voor de verwarming dan met de wijze,
waarop zij nu ieder hun eigen huis moeten
verwarmen.

----- v v.w v» v,» t CJI UOLCU

ven genomen met het eerste in dit land l avond te kampen hadden. Verreweg het

J TT.l 44-1 I VlA-fn -11 1- - 4

gebouwde vliegtuig. Het toestel is ge
construeerd in een fabriek, die is opge
richt door een Duitse industrieel, die na
de tweede wereldoorlog naar Zweden
was uitgeweken en zich later in dienst
stelde van de Egyptische regering. Naar
verluidt is hij de voormalige directeur
van de Duitse vliegtuigfabriek ..Focke
Wulf". In de fabriek, die in de om
geving van Cairo gelegen is, werken
vele voormalige employés van „Focke
Wulf". 4

beste deel van het programma kwam
overigens op rekening van The Limbers,
een tweetal parterre-acrobaten dat in
een aantal fraaie tableaux-vivants enkele
waarlijk verbluffende staaltjes van lenig
heid en lichaamsbeheèrsing ten beste geeft.
Ook de équilibrist Lowy, die onder meer
een salto voorwaarts op het slappe koord
ten beste geeft, mag er trouwens zijn, al
heeft hij even weinig met ijs en schaats-
rijden van doen als de eerstgenoemden.

r H. q

HAARLEM, 25 Augustus 1952

ONDERTROUWD: 25 Aug., J. Steenbak
ker en J. M. Dikmans; J. van Zeggeren en A.
Leimsner.

BEVALLEN van een zoon: 22 Aug., F. de
BieMulder; F. PelgromBouwes; 23 Aug.,
A. M. Sweers—Passchier: 24 Aug., A. Broers
—van der Meij; A. M. Kasteel—Meijer; L. J.
DeenPettersson; 25 Aug., M. de Nijs—Vonk;
M. W. HandgraafBlokker; A. P. Blom
Faber.

BEVALLEN van een dochter: 23 Aug., E.
TeskeOtten; W. J. ThunnissenHerber-
mann; T. van der BijlTalens; C. M. van
Wort—van Kampen; 24 Aug., M. Wubbe—
van Muijen; J. E. Schoen—Bouman; A. M.
Seijsenervan Kesteren; W. M. ten Bosch
van Dijk; J. M. Lommersevan Ruiten.

OVERLEDEN: 22 Aug., J. B. Musquetier
geb. Bollinger, 97 j.. Grote Houtstraat; E. G.
M. Verstuy geb. Schouw, 87 j., Westerhout-
park; 24 Aug., M. E. Traksel geb. Forma-
noy, 62 j., Oude Raamstraat.

Het was nacht.

Rick en Bunkie lagen al enkele uurtjes lekker te slapen; overal was het stilhet
maantje stond eenzaam aan de hemel.

Maar het bleef niet Stil.Op een ogenblik werd Bunkie opeens wakker, en hij ging
rechtop in bed. zitten. Hij luisterde.

„Waar was hij toch wakker van geworden?", vroeg hij zich af. Er was een geluid
geweest, dat had hij in zijn slaap gehoord en daardoor was hij ontwaakt. Maar nu
hoorde hij niets.

,,lk ga maar weer slapen", dacht Bunkie, toen hij 'n poosje geluisterd had. „Ik heb
het me zeker maar verbeeld."

Maar nauwelijks had hij zijn hoofd weer op het kussen gelegd, of daar begon het
weer.Dat was Krulletje, die verschrikkelijk tekeer ging!

Ja, maar dan moest er onraad zijn! Zo nijdig als Krulletje blafte, het kon niet anders,
of er moest iets niet in orde zijn. Inbrekers misschien?

„Ik ga kijken, wat er aan de hand is!", dacht Bunkie.

En kordaat stapte hij het bed uit, liep zachtjes naar de deur van hun staapKamertje
en de donkere gang op.

„Als er een inbreker is, zal ik hem wel vinden, en dan ga ik oom Tripje roepen!",
dacht hij.

Maar op de donkere gang stond een rolschaats van één van de jongens, die daar was
blijven slingeren. En toen

Het vliegveldenprobleem
is bij de ontwikkeling van
de verkeersluchtvaart stel
lig niet het kleinste van de
vele vraagstukken, die bij
voortduring zijn te over
winnen. Eensdeels komt
dit door de steeds zwaar
dere eisen die aan het
draagvermogen van bodem
en startbanen worden ge
steld, waardoor bijvoor-
Beeld voor een vliegtuig
ter grootte van de Engelse
„Brabazon" nog maar een
dozijn luchthavens ter we
reld toegankelijk zijn. Nu
is dit weliswaar een ex
treem voorbeeld en we
zullen zeker niet spoedig
met vloten van zulke ko
lossen te maken krijgen,
maar toch worden ontegen
zeggelijk de verkeersvlieg
tuigen nog steeds groter
en zwaarder. Dit feit heeft
in de loop van de tijd
steeds hogere investerin
gen in luchthavens nodig
gemaakt en het einde daar
van is nog niet in zicht.
Maar wat misschien nog
meer daartoe heeft bijge
dragen is de steeds grotere
ruimte voor start en lan
ding, die de vliegtuigen bij
de toenemende snelheden
nodig hadden. Bemoedi
gend in dit opzicht is dat
het mogelijk bleek straal
vliegtuigen met het dubbe
le van de gebruikelijke
kruissnelheden te bouwen,
zonder een noemenswaard
hogere landingssnelheid.
Misschien is hiermede een
ontwikkeling, die wel eens
verontrustend leek, min of
meer tot staan gekomen.
Dit neemt niet weg dat mo
derne .verkeersvliegtuigen
tegenwoordig kilometers
lange start- en landingsba
nen nodig hebben. En dat
dan in alle richtingen, om
steeds tegen de wind in te
kunnen starten en landen,
zoals het van oudsher
steeds gebeurd is. Men be
grijpt en men ziet het
trouwens reeds aan Schip
hol welk een geweldige
stukken land hiervoor no
dig zijn. Deze kostbare

luchthavenaanleg is één
van de redenen waarom
weer in toenemende mate
de vliegboot, die uitgeran
geerd scheen, levensvat
baarheid wordt toegeschre
ven, wanneer het maar tot
een zodanige ontwikkeling
van het luchtvervoer komt,
dat zeer grote vliegtuigen
verantwoord worden. Bij
toenemende afmetingen
worden ook in andere op
zichten de theoretische
voordelen van de vliegboot
ten opzichte van het land-
vliegtuig groter een feit,
welks argumentatie een
afzonderlijk artikel zou
vereisen.

M

Maar' zijn er inderdaad
wel zovele banen in ver
schillende richtingen op
een vliegveld nodig? Een
Amerikaanse commissie
onder leiding van de vlie
gerpionier en gewezen
luchtmacht-generaal
James H. Doolittle, inge
steld ter bestudering van
het luchthaven-vraagstuk,
speciaal in verband met de
veiligheid bij toenemende
verkeersdrukte, meent dat
we het in de toekomst best
met banen in één richting
zullen afkunnen twee
evenwijdige op de drukste
havens.

Dat men steeds zoveel mo
gelijk tegen de wind in
start en landt, is logisch,
omdat het de vliegsnelheid
ten opzichte van de grond
verkleint. Maar dit is niet
de reden waarom altijd ba
nen in verschillende rich
tingen worden aangelegd.
De reden daarvoor is de
vrees voor zijwind. Vroe
ger was zelfs met zwakke
zijwind een landing niet
mogelijk, althans zeer ris
kant, wegens het gevaar
voor omzwaaien van de
staart, zodra de wielen vat
op de grond kregen. Met
de invoering van het neus-
wiel werd die „vat" op de
grond veel groter en dien
tengevolge de afhankelijk
heid van de windrichting
kleiner. Vrijwel alle mo

derne vliegtuigen kunnen
in de meeste gevallen vol
komen veilig met zijwind
landen, tenzij de windsterk
te abnormaal groot is. En
hierbij wordt nu nog niet
gesproken van weer een
nieuwe vinding wielen
die zich bij de landing auto
matisch in de bewegings
richting stellen, wanneer
de lengte-as van het vlieg
tuig niet in lijn ligt met de
baan, een vinding welke in
de toekomst de viegtuigen
wellicht gehéél onafhanke
lijk van de windrichting
zullen maken.

In principe zullen dus in
de toekomst éénbaansvlieg
velden mogelijk worden
met een veel geringer
grondoppervlak bij gelijke
capaciteit, vliegvelden
waarvan de richting daar
enboven zo gekozen kan
worden, dat zij gemakke
lijker bereikbaar vlak te
gen een stad* aangebouwd
kunnen worden, zonder dat
de startende en landende
vliegtuigen gevaar voor de
bevolking opleveren. Dit
laatste was in het bijzon
der debeslissende factor,
die de commissie-Doolittle
deed adviseren nieuwe
luchthavens in de V. S
voortaan volgens dit sys
teem aan te leggen (zo no
dig voorlopig nog met een
supplementaire korte baan
in dwarsrichting voor nood
gevallen bij zeer krachtige
zijwind), terwijl geadvi
seerd werd op bestaande
terreinen geleidelijk het
verkeer grotendeels op één
of twee evenwijdige, in dit
opzicht gunstig gelegen ba
nen te gaan copcentrex-en
Bij stedebouwkundige
plannen zou hiermede te
vens rekening gehouden
moeten worden, in zoverre
dat zekere bouwbeperkin-
gen ingesteld zouden moe
ten worden voor de gebie
den welke in de aan- en
afvliegrichtingen liggen.

d. G.

Treinverkeer UtrechtDen Haag
gestagneerd

Op de onbewaakte overweg nabij Noot
dorp is gisteravond een vrachtauto van een
groentehandelaar uit Zoetermeer onder een
trein geraakt. De inzittenden hadden zich
voor het ongeluk geschiedde, reeds uit de
de auto gegeven. Tengevolge van het on
geval werd het treinverkeer op de lijn
Den HaagUtrecht gestagneei-d. Het ver-
keer werd over enkel spoor onderhouden.
De treinen, die uit Den Haag vertrekken,
genoten voorrang en reden bijna zonder
vertraging. Het treinverkeer uit het cen
trum des lands had grotere vertraging. Het
ongeluk is omstreeks acht uur gebeurd. Pas
omstreeks elf uur was de ti-einenloop weer
normaal.

Het ongeval'zou zijn veroorzaakt, door
dat de motor van de vrachtwagen op de
overweg is afgeslagen. Toen de inzittenden
de trein zagen naderen zijn zijn uit de
cabine gesprongen.

De vorige week deed de 50-jarige huis
bewaarder uit de Verlengde Kazernestraat
te Deventer, bij de politie aangifte, dat hij
in het pannetje met aardappelen en snij
bonen, een substantie had aangetroffen, die
er niet in thuishoorde. Er was een zwavel
lucht aan het middageten. Bij ondei-zoek in
het gerechtelijk laboratorium in Den Haag
bleek, dat zich in het eten phosphor be
vond. Naar aanleiding hiervan is de 67-
jarige echtgenote van D. gearresteerd, die
aanvankelijk ontkende zich aan de poging
tot vergiftiging schuldig te hebben ge
maakt, doch thans heeft bekend dat zij
haar man van het leven heeft willen be
roven, door phosphor in zijn eten te doen.
De verhouding tussen de man en de vrouw
liet al jarenlang te wensen over. De vrouw
verklaarde plotseling op het idee te zijn
gekomen haar man wel te kunnen vergif
tigen.

BINNENLAND

Maandagavond heeft een 19-jarige jonge
man. W„ die verloofd was geweest met een
verpleegster van de psychiatrische inrichting
„Brinkgreven" in Deventer getracht zijn
gewezen meisje met een mes in de rug te
steken. De schouder van het meisje is niet
ernstig gewond. De jongeman is in hechtenis
genomen.

Op een buitengewone vergadering van

de Nederlandse Christelijke Werkmeesters-
bond, die binnenkort wordt gehouden, zal
een voorstel van het hoofdbestuur worden
behandeld, waai'in wox-dt voorgesteld de
bond op te heffen en medewerking te verle
nen aan de oprichting van de Nederlandse
Christelijke Beambtenbond. Deze op te rich
ten bond zal een organisatie zijn voor admi-
nisti-atief-, commercieel-, technisch-che-
misch-, leidinggevend-, en toezichthoudend
personeel.

Dr. J. M. Lodewüks is tot voorzitter ge
kozen van de World Federation of Aquarists.
Deze federatie is in Amsterdam gesticht
tijdens het daar gehouden internationale
coongres van aquariumhouders. Het dagelijks
bestuur bestaat uit: P. S. Campkin (En
geland), voorzitter, W. Veldhuizen (Neder
land), secx-etaris, A. Dubois (België),
pennningmeester, ir. P. Jacobson (Zweden),
mr. H. Keiler (Duitsland) en dr. H. C. D. de
Wit (Nedex-land).

HAARLEM EN OMGEVING

De burgemeester van Bloemendaal
houdt Donderdag geen spreekuur.

De Commissaris der Koningin in de

provincie Noordholland verleent Donderdag
geen audiëntie.

Zaterdag 30 Augustus zal het 25 jaar
geleden zijn dat J. Hooft, A. L. Dyserinck-
straat 21 en W. G. v. d. Sleen, Gouwwetering-
kade 8, in dienst traden bij Simons' Bak
kerijen.

De heer J. Goemaat, Leidsestraat 110 te
Haarlem, zal op 29 Augustus de dag herden
ken dat hij 25 jaar geleden in dienst trad van
Droste's Cacao- en Chocoladefabi-ieken N.V.
te Haarlem. De heer Goemaat is in Haar
lemse sportkringen geen onbekende. Hij
speelde onder meer een twintigtal jaren in
de voetbalvereniging van Droste.

De Christelijke muziekvereniging „Sur-
sum" uit Bloemendaal zal Donderdagavond
een concert geven op het terras voor Huize
Wildhoef. Zaterdag geeft „Sursum" een
avondconcert in de muziektent in het Bloe-
mendaalse Bos.

vertaald uit het Engels.

24) -

Ze was van Toni gaan houden. Ze vond het
meisje een verademing in de oververhitte
sfeer van Floriana. Ze had iets van een
koele Engelse lenteBovendien waar
deerde ze Toni's open eerlijke karakter, iets
wat rijke mensen niet zo vaak tegenkomen
in degenen, die voor hen werken. Als Toni
iets niet beviel, dan kwam ze daar eerlijk
voor uit. Olivia dacht aan de gok-avondjes.
Toni weigerde eenvoudig te spelen. Ze was
heel beleefd in haar verontschuldigingen,
maar bleef op haar standpunt staan. Als
het meisje er zich een oordeel over aange
matigd had, zou Olivia het niet genomen
hebben, maar het enige wat ze naar voren
bracht, was dat ze er geen belangstelling
voor had. Ze scheen helemaal niet verlan
gend te zijn om op gemakkelijke wijze wat
geld in de wacht te slepen! Mevrouw Bur
den vond dit volkomen onbegrijpelijk, maar
ze legde zich bij Toni's standpunt heer. En
nu had dit dwaze kind, op wie ze zo heel
erg gesteld geraakt was, bijna haar nek ge_

Carlos had beweerd, dat het Nigel's schuld

wasZe zou Nigel hierover ondervragen

en achter de waarheid komen!

„Het lijkt me heus beter, dat we de dok
ter laten komen," herhaalde ze voor de zo
veelste keer tot Toni.

„Maar ik voel me uitstekend en het is
helemaal niet nodig om dr. Greville, terwijl
er een storm op komst is, uit zijn huis te
halen," antwoordde het meisje. „Ik wil
alleen maar slapen de cognac heeft me
slaperig gemaakt." Ze glimlachte tegen
mevrouw Burden en was geroerd door haar
bezorgdheid. Ze scheen heus iets voor de
oude vrouw te betekenen

In werkelijkheid wilde ze helemaal niet
slapen. Ze wilde nadenken over Carlos. Ze
wilde alleen zijn om te bekomen niet alleen
van de schrik van het ongeval, maar ook
van de schok, die Carlos' bekentenis had
veroorzaakt. Er werd echter op de deur ge
klopt en Nigel kwam in een voor zijn doen
hevig geagiteerde toestand het vertrek bin
nen. Hij liep, zonder op zijn grootmoeder
acht te slaan, regelrecht op het bed af.

„Toni, Carlos vertelde me dat Sharra op
hol sloeg door een schot van mij, en dat jij
bijna verongelukteHet spijt me wer
kelijk meer dan ik je zeggen kan! Ik had er
geen idee van, dat je zo dicht in de buurt
was

„Het is allemaal gelukkig goed afgelopen,"
stelde Toni hem gerust. Ze vroeg zich af,
hoe vaak ze de verzekering, dat ze zich
goed voelde, nog zou moeten geven. Diep in

Reactie. Bij afwezigheid der directrice
van de H.B.S. v. Meisjes moge ik een kort
commentaar geven op de Brief aan de Re
dactie van de hand van Dr-. Spoelder.

Ik zou niet op het artikel van dr. Spoel
der gereageex-d hebben, ware het niet dat
hij in Haarlem een zekere reputatie bezit
en men dus geneigd zal zijn, waarde aan
zijn woorden te hechten. Als onderdirecteur
der H.B.S. voor Meisjes moet ik echter
vex-klaren dat dr. Spoelder in het afgelopen
jaar nooit contact gehad heeft met de di
rectrice, zodat zijn inlichtingen omtrent
„de zaak" slechts eenzijdig kunnen zijn.

Uit het gehele stuk blijkt zo'n volkomen
wanbegrip dat het voor mij onbegonnen
werk zou zijn punt voor punt te weer
leggen.

Voor één punt moet ik echter een uit
zondering maken, nl. waar hij spreekt over
het „begraven van de strijdbijl". De di
rectrice heeft niet meer en niet minder ge
daan dan wat haar verantwoordelijkheid
tegenover de haar toevertrouwde kinderen
haar voox-schx-eef. Men kan dit niet andex-s
dan een „eerlijke, humane en christelijke
handelwijze" noemen.

In dit licht bezien, kan er nooit sprake
zijn van een „conflict", dus evenmin van
„verzoening".

Met twee punten in zijn betoog wil ik
van harte instemmen:

1. waar hij van mening is dat het bezwa
rend materiaal in de beerput thuishoort en

2. waar hij het wijs beleid van onze
ovex-heid prijst, die immers dingen die in
de beerput thuishoren uit de school wil
bannen.

Ik meen dat alle ouders onze overheid
daax-voor niet alleen dankbaar zullen zijn,
maar dit ook zullen eisen.

K. H. ROMIJN

onderdirecteur der H.B.S. v. M.

had haar van haar stuk gebracht, maar ze
kon Nigel moeilijk vertellen, dat zijn on-
voox-zichtigheid Carlos' verklaring waar
schijnlijk verhaast hadZe haatte Nigel

om zijn onwaarachtigheid. Misschien had
Carlos overdreven, toen hij zei, dat Nigel
opzettelijk geschoten had om de paarden
schrik aan te jagen: „Weet je niet," had hij
gezegd, „dat mevrouw Burden wil, dat hij
met jou trouwt? Hij is doodsbenauwd, dat
ze aan jou zijn deel van de erfenis zal ver
makende oude vrouw is daartoe heel

goed in staat, als hij haar wensen niet op
volgt

Of dit overdreven was of niet, in ieder
geval was Toni er van overtuigd, dat Nigel
niets van zijn verontschuldiging meende.
En dat hij wel degelijk geweten had, dat ze
nog in de buurt van het moeras waren. Ze
voelde iets van beklemming. Nigel maakte
de indruk volkomen koelbloedig tot won
derlijke dingen in staat te zijn

Uitstékend, dacht* Olivia intussen, terwijl
ze haar kleinzoon gadesloeg. Ze had hem
nog nooit zó ontsteld gezien. Misschien zat
er tenslotte toch iéts menselijks in hem
Misschien zou hij Toni, na eerst bijna haar
dood veroorzaakt te hebben, beter gaan

waarderenAbrupt zei ze: „Je berouw

komt een beetje laat, Nigel. Ik kan er niet
bij, hoe je zo onachtzaam hebt kunnen
zijn. Je had toch kunnen weten, dat de
paarden, met storm op komst, extra gevoe
lig zouden zijn.

„Het spijt me heel erg, grootmama. Ik

Donderdag 4 September zal bij de on
bewaakte overweg in de Doggervaart te
Den Helder, in de spoorlijn AlkmaarDen
Helder een automatische knipperlichtinstal
latie in dienst worden gesteld.

schot, een .stel eenden kwam over het moe
ras aanvliegen en wilde neerstrijken

Toni wenste, dat ze weg zouden gaan en
haar alleen zouden laten. Ze vond het af
schuwelijk, het geharrewar, dat er altijd
tussen de grootmoeder en deze kleinzoon
ontstond, aan te moeten horen. Ze wilde
boven alles alléén zijn. Ze wilde voor zich
zelf uitmaken, hoe haar gevoelens ten op
zichte van Carlos waren. Intrigues en ge
heimhouding waren haar vreemd en ook
angst had ze nooit gekend.

Op de een of andere manier voelde ze
'zich thans echter weinig op haar gemak.
Er scheen een zekex-e dreiging om haar

heen te hangen

Carlos hield van haar en ze had hulpe
loos in zijn armen gelegenHij was niet

het soort man, die een vrouw gemakkelijk
op zou geven.

Olivia zag de vermoeienis op Toni's ge
zicht en gaf Nigel een wenk haar rolstoel
naar de andere kamer te duwen. Ze ver
zocht Toni, onmiddellijk te waarschuwen,
als ze iets nodig mocht hebben. „Ik heb
helaas gasten vanavond, maar één van de
huisjongens zal op mijn slaapkamer op je
orders zitten wachten."

„Dank u wel," mompelde Toni.

Ze was blij, dat er beneden gasten waren.
De hele familie zou er door in beslag ge
nomen worden en ze zouden haar rustig
alleen laten. De uitwerking van de cognac

„Een programma samen te stellen, dat
aan de ruim duizend leden, die de vereni
ging telt, even grote voldoening verschaft,
is natuurlijk niet mogelijk", aldus leidt het
bestuur van de vereniging Geloof en We
tenschap het programma voor het seizoen
19521953 in. „Maar toch waren wij ten
aanzien van het program van het vox-ig sei
zoen niet zo ver van het ideaal verwijderd.
Het bestuur hoopt, dat het nieuwe pro
gramma een even goede ontvangst te beurt
zal vallen. Het aantal bijeenkomsten werd
met een vermeerderd, daar het bestuur het
ogenblik gekomen achtte de vooroorlogse
traditie te hervatten door opneming van
een Duitse spreker.

Het bestuur schrijft dat het zijn taak
slecht zou verstaan, wanneer het geen aan
dacht zou hebben besteed aan het pro
bleem, dat sinds het aan de macht komen
van het bolsjewisme in 1917 acuut werd en
sedertdien geleidelijk in scherpte wint,, na
melijk de spanning tussen het vx*ije en het
onvrije deel der wereld. Vier voordrachten
houden zich direct of indirect met het pro
bleem bezig. Dr. Vlekke spreekt over „Pro
blemen van West-Europa en Amerika",
mejuffrouw dr. Marga Klompé over „Rus
land en het Westen", prof. dr. Eugen
Kogon, hoofdredacteur van „Frankfurter
Hefte" over „Deutschland von heute" en
pater Werenfried van Straaten over „Oost-
priesterhulp in het niemandsland tussen
Oost en West".

Prof. dr. W. Asselbex-gs behandelt het
onderwerp „De schimptechniek van Von
del" en ook zullen twee buitenlanders het
spreekgestoelte betreden. Mr. A. Hustinx
zal de pracht van Sumatra en Bali onthul
len onder de titel „Twee parels van Insu-
linde", dr. A. F. J. Portielje spreekt over
„Vogelgedrag in de natuxxr en in Artis" en
Harrie Prenen zal spreken over „Francisco
de Goya y Lucientes, de laatste der oude
en de eerste der moderne schilders."

Voor het eerst zal een strijkkwartet op
treden. Het Concertgebouw-kwartet uit
Amsterdam zal kwartetten van Schubert,
Mozart en Beethoven ten gehox*e brengen.
De tweede muziekavond zal worden ver
zorgd door Hubert Cuypers' Minnestrelen
uit Amsterdam en verder is het bestuur er
in geslaagd de opera „Carmen" van Georges
Bizet te brengen.

Vier toneelgezelschappen zullen het ko
mende seizoen de toneelrubriek verzorgen.
Het zijn de Nederlandse Comedie met
„Iphigeneia in Taurië" en „De koopman
van Venetië", de Haagse Comedie met „De
kersentuin" en „Zijne Excellentie", het
Rotterdams Toneel met „Bonaventure" en
het Vrije Toneel met „La Cuisine des
Agnes".

los was inderdaad altijd heel aardig tegen
haar geweest en ze kon zijn gevoelens zeker
niet zonder meer afwijzen. Maar toch was
ze verwonderd geweest, toen Carlos gezegd
had: „Heb je het niet gemerkt in al deze
weken, dat ik van je houd....?" Ze was
nooit in aanraking geweest met een man als
Carlos. Hij bracht haar in verwarring. Toen
hij haar kuste, had hij een positieve reactie
in haar opgewekt. Haar bloed had zijn lief
kozingen beantwoord. Hij had haar, liggend
in zijn sterke ai-men, op zijn eigen paax*d
thuis gebracht, als was ze de heldin uit een
oud romantisch verhaal.

En op deze rit naar huis had hij aan één
stuk door tot haar gesproken. Het ongeval
scheen hem zó diep beroerd te hebben', dat
hij al zijn emoties moest uiten.

„Natuurlijk houd ik van je, Toni," had
hij gezegd. „Je móét het gemerkt hebben.
Ik heb onmiddellijk van het eerste moment,
dat ik je zag, van je gehouden. Ik wil met
je trouwen. Je houdt toch ook van mij
Toni had een beweging van protest willen
maken, maar ze kon zich niet verroeren.
Alles deed pijn aan haar. Carlos had zich
over haar heen gebogen en haar opnieuw
gekust. „Zie je wel, je houdt van me. Je
hele wezen beantwoordt mijn liefde."

„Ik weet het niet," had ze gefluisterd.
„Ik heb zo weinig ervaring in liefde." Ze
had Carlos willen zeggen, dat hij moest op
houden met zo tegen haar te spreken, maar

- „vuucu mei nu tegcii nuar ie spreken, maar

begon te wijken en ze wilde nadenken. het wondeidijke was geweest, dat een deel
w me exg, grootmama, lk Haar gevoel van onbehagen werd steeds van haar er naar verlangde, dat hij dóór

ra apsteld eeraakt was, bijna haar nek ge- haar hart vóelde ze zich echteVÓUesbehalve heb geen ogenblik aan de paarden gedacht. groter Ze was bang voor tie gevolgen, die zou gaan Ze had even moeten denken

broken in een dwaze roekeloze rij-partij.op haar gemak. Carlos' liefdesverklaring Er was de mogelijkheid van een prachtig Carlos'ontboezeming zou meebrengen. Car- aan Mark Greville, die altijd zo koel, be

heerst en verstandig optrad. Carlos was wel
het andere uiterste er was niets koels of
beheersts aan deze man.

Mark's verlangen ging echter naar Lon
den uitHij gaf niets om haarHij

was misschien wel een beetje tè koel en
verstandelijk! Hij zou waarschijnlijk dat
meisje in Londen opgeven en met Phoebe
trouwen, als deze hem in staat stelde een
eigen laboratorium in te richten.

Toni had even bijna hysterisch gelachen
en Carlos had haar opnieuw gekust. Het
was gelukkig intussen al donker geworden,
zodat niemand hen kon zien. „Lieveling, ik
zal je leren, wat liefde is, en ik zal je be
schermen tegen al deze rare mensen. Ik zou
een moord kunnen begaan, als iemand jou
wat aandeed."

Alles had Toni heel onwerkelijk toege
schenen. „Ik weet het niet," had ze opnieuw
gemompeld, „ik voel me helemaal onzeker,
Carlos.

Er was een triomfantelijk lachje op zijn
gezicht gekomen. „Ik zal wel zorgen, dat je
het zeker gaat weten. Maar als je wilt
kunnen we ons geheim vqorlopig nog wel
bewaren. Misschien is dat zelfs wel goed.
Mevrouw Burden is in staat me te ont
slaan

„Waarom?", vroeg Toni. „Ze praat altijd
heel enthousiast over je, ze vindt je een
prima kracht, en op mij is ze, geloof ik, ook
erg gesteld geraakt."

(Wordt vervolgd