Beiaardier als solist bij
concert in Openluchttheater
Kort en bondig
Attracties roepen Haarlemmers
naar de kermis op
Halve eeuw arbeiderszang
van „De Stem des Volks"
Show op de hoogspandraad
-Clowntje Rick
Nog een H.O.V.-experiment
Samenspel in Big Ben-fragment
van Eric Coates' „London Suite"
Vlooientheater kwam
niet opdagen
Crematie M. Lürsen
DONDERDAG 4 SEPTEMBER 19 52
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
4
Minder leeslust in Augustus
Koninklijke onderscheiding
FEUILLETON
Flamingo Eiland
door Dorothy Quentin
RK kerk in Kleverpark
bestaat vijftig jaar
Toegenomen bezoek aan
Frans Halsmuseum
Aanrijding op de
Rijksstraatweg
Wethouder Bakker opende
miniatuurkermis
„Wonosari" overgedragen
Burgerlijke Stand
van Haarlem
Brand op Thorbeckeplein
in de hoofdstad
Voor de kinderen
Begin October 1902 men neemt aan 2 October werd in Haarlem opgericht de
zangvereniging „De Stem des Volks"; aanvankelijk waren uitsluitend mannen lid
en na drie jaar konden ook vrouwen deel uitmaken van het koor. De besturen hebben
in de loop der jaren moeilijkheden meegemaakt doch er waren ook hoogtepunten,
zoals bijvoorbeeld het houden van zangersfeesten en de viering van het vijfendertig
jarig bestaan. Op het ogenblik wordt er hard gewerkt om het koor op een hoog peil
te brengen. Als de volgende maand het gouden feest gevierd wordt en in Februari een
jubileumconcert gegeven wordt hopen het bestuur en de jubileumcommissie, dat de
zangers kunnen zeggen, dat de vereniging gezond is en dat zij de toekomst met ver
trouwen tegemoet kunnen zien.
De Haarlemse Orkestvereniging, die
Vrijdagavond het belangwekkende experi
ment onderneemt samen met het Metro-
pole Orkest te concerteren, voegt daar Za
terdagavond in het Bloemendaals Open
luchttheater nog een concert aan toe, waar
in eveneens een proef wordt genomen, die
voor ons land al evenzeer uniek kan wor
den genoemd. Zij zal daar optreden met de
als solist bekende Amsterdamse amateur-
beiaardier mr. R. de Waard. Voor deze ge
legenheid zal een op een vrachtauto gemon
teerd klokkenspel het Openluchttheater
worden binnengereden, dat door hem in
harmonie met de H.O.V. zal worden be
speeld.
Het is vooral de Nederlandse Klokken
spelvereniging, die zich voor dit experiment
interesseert omdat zij er al jarenlang naar
streeft de beiaard vertrouwd te maken bij
een groter publiek. Het initiatief er toe is
genomen door de secretaris van de genoem
de vereniging, de heer H. B. F. Warnaars
uit Overveen. Om het auditorium voor de
galm van de torenklokken, die reeds zovele
eeuwen klinkt, te vergroten en te activeren,
trekt de vereniging reeds geruime tijd met
een „rijdend klokkenspel" door steden en
dorpen. Zij tracht daardoor vooral ook bij
alle lagen der bevolking de financiële steun
te verwerven, dat zij zozeer behoeft voor
het behoud van de carillons, die ons land
nog rijk is. Mr. De Waard, die griffier is
bij de Amsterdamse rechtbank, maakt zich
in zijn vrije tijd bijzonder verdienstelijk
voor dit doel, geheel en al uit liefde voor de
beiaard, die hij in zijn jeugd reeds leerde
bespelen. Hij vertolkt op het „reizende ca
rillon" een keur van de meest uiteenlopen
de melodieën, waarmee hij zoveel mogelijk
mensen hoopt te doen stilstaan en te doen
luisteren.
Er is overigens wel een verschil tussen
de rijdende beiaard, die men Zaterdag
avond in het Openluchttheater kan horen
en de klokkenspelen in de torens. De Delftse
Nieuwe Kerk. de Utrechtse Dom en de
Bossche St. Jan hebben bijvoorbeeld klok
kenspelen van vier octaven en men is er
nu ook in geslaagd aan de befaamde He-
monyklokken, die altijd drie octaven heb
ben geteld, een hoger octaaf toe te voegen,
hetgeen tot voor kort onmogelijk scheen
zonder de prachtige harmonie van dit bij
zondere type carillon te verstoren.
Ook dit mobiel gemaakte klokkenspel
bevat slechts drie octaven om de eenvou
dige reden, dat het onderste octaaf even
zwaar zou zijn als de andere drie tezamen
en er dus op de vrachtauto onmogelijk bij
kon. Het geluid is dus minder vol dan dat
van de toren-carillons, maar dat komt niet
eens zo slecht uit, want met dit instrument
worden de toehoorders veel dichter bena
derd dan zo hoog van de toren het geval
kan zijn.
Solist met koptelefoon
Trouwens een meeer bescheiden ge
luid van het klokkenspel is natuurlijk ook
in het belang van een goed samenspel met
de H.O.V. Bij de repetitie zou wel kunnen
blijken, dat het klokkenspel verder van
het auditorium verwijderd moet worden
dan het orkest en in dat geval zal klokke
nist De Waard om niet uitsluitend zijn
eigen spel te horen, zich een koptelefoon
moeten aanmeten die hem in staat stelt de
muziek van het orkest te volgen.
Bij de uitvoering van „Zo zong de gouden
Eeuw" van Jos. de Klerk in 's Hertogen
bosch zongen koren tegen de achtergrond
van carillonspel maar daarbij was meer
sprake van een wisselwerking tussen beide.
Thans zullen orkest en beiaard elkaar
echter niet alleen afwisselen en aanvullen
In Augustus 1952 werden door de Stads
bibliotheek en -leeszaal van Haarlem de vol
gende aantallen boeken uitgeleend: Prinsen
hofbibliotheek 8069; Filiaal „Huis te Zaa-
nen" 2998; Uitleenpost Spaarndam 239; Mu
ziekbibliotheek 871; Gemeentelijke Jeugd
bibliotheek aan de Schouwtjeslaan 1435; Ge
meentelijke Jeugdbibliotheek in het filiaal
„Huis te Zaanen" 1066. Tezamen werden uit
geleend: 14.678 boeken (v. j. 15.778).
Het aantal bezoekers aan de leeszalen be
droeg: Prinsenhofbibliotheek 3195; Filiaal
„Huis te Zaanen" 263; Gemeentelijke Jeugd
bibliotheek aan de Schouwtjeslaan 159. Te
zamen werden de leeszalen bezocht door
3617 bezoekers en bezoeksters (v. j. 4528).
De heer A. M. Herman, chef-proefdruk
ker bij de N.V. Vernhout en Van Sluiters'
Drukkerijen is veertig jaar bij dit bedrijf
werkzaam.
Tijdens de huldiging heeft de directeur
meegedeeld, dat de jubilaris was toegekend
de eremédaille in zilver, verbonden aan de
orde van Oranje Nassau.
vertaald, uit het Engels.
32)
„Waarom gaat u niet nog wat verder,
grootmama, en zegt u niet, dat ze ieder
suikerriet kenden?", vroeg Nigel op zijn
slome, spottende manier.
„Ze kenden de productiemogelijkheid van
elk stuk land en dat is meer dan van jou
gezegd kan worden, Nigel," antwoordde
Olivia scherp.
Fisk kwam haastig tussenbeide, om moei
lijkheden te voorkomen. „Wat deed u als er
zieken waren, grootmama? Was er een
dokter?"
Olivia lachte. „Dokters? Wat denk je! Wij
blanke vrouwen verzorgden de zieken, on
geacht of het blanken of zwarten waren.
We hebben vaak geholpen bij het ter we
reld brengen van een kind, hoewel de
negervrouwen prima vroedvrouwen zijn."
„Allemensen," zei Fisk en keek in de
richting van Toni. Deze dacht aan de
kraamafdeling van het grote ziekenhuis in
Londen, waar alles aanwezig was om de
geboorte van een kind zo voorspoedig mo
gelijk te laten verlopen
„Er stierf zelden iemand onder onze
maar hiér en daar zelfs samengaan. Dit
laatste geldt met name de Londen-Suite,
een bekoorlijk werk van Eric Coates, dat
de H.O.V. deze zomer al eens eerder uit
voerde en dat fragmenten bevat, die of
schoon voor hoorns geschreven zich heel
goed door de beiaardier laten vertolken
omdat ze zijn geïnspireerd op het luiden
van de Big Ben.
Programma
Het programma, dat in de lichtere trant
is gehouden draagt een vrij heterogeen ka
rakter. Het vermeldt als werken voor het
orkest: „Marche et cortège uit „La Reine
de Saba" van Gounod; de ouverture „Si
j'étais roi" van Adolphe Charles Adam; een
fantasie uit „Die Trompeter von Sakkin-
gen" van Nessier, bewerkt door Artur Ni-
kisch, de Serenade voor strijkorkest opus
20 van Elgar en de genoemde London Suite.
De beiaardier speelt een selectie van melo
dieën uit „Les cloches de Corneville"; een
aantal bekende Franse volksliederen, oude
en nieuwe; enige Hollandse boerendansen;
„Der kleine Postillon" van Gerhard
Winkler en een fantasie naar bekende me
lodieën van Tsjaikowski in aansluiting op
„Doornroosje", vertolkt door het orkest.
Deze laatste veronderstelling ligt opge
sloten in de propaganda die een der ex
ploitanten Woensdagmiddag ten overstaan
van de Haarlemse pers maakte. Kermis is
een volksvermaak en wanneer er de klad
in komt betekent dat dat men minder ple
zier maakt en derhalve minder plezier in
zijn leven heeft. Daartegen zijn alle ker-
mis-exploitanten gekant. Zij zijn er voor
ons plezier. Zij hebben voor de Haarlem
mers een programma opgesteld, waarin zij
de volgende plezierige zaken voor ons heb
ben bedacht:
Vandaag kan iedereen de lampjes der
diverse vermakelijkheden tellen. Men
schrijft het getal op een briefje levert het
bij de eigenaar in en heeft als prijswin
naar recht op een aantal gratis ritten. Tus
sen 10 en 11 uur vanavond moeten de
briefjes ingeleverd wórden.
Vrijdag is de dag voor de kleine man.
Van 16 tot 24 uur betaalt men overal
halve prijs en de gokautomaten keren
dubbele prijzen uit.
Zaterdagmiddag wordt gewijd aan het
kind. Het wordt verrast op gratis ritjes en
diverse andere vermaken.
Zondag staat de kermis stil. Maandag
en Dinsdag staat Van Meurs' hoog-
draadshow op de agenda, waaraan mee
werkt Miss Alice Williams, die voor het
eerst na haar val in Bergen op Zoom op
treedt. Over het kermisterrein is dan een
draad gespannen. Iedereen kan haar hals
brekende verrichtingen volgen. Des avonds
is er vuurwerk.
Attracties voor de laatste dag der kermis
houden de organisatoren nog in petto.
Op deze manier hoopt men de Haarlem
mers tot een gang naar Parklaan en Phoe-
nix-terrein te bewegen. De belangstelling
is niet zonder betekenis. De exploitanten
léven ervan: de onderlinge concurrentie,
het vervoer en de kosten van pacht en
onderhoud maken de exploitatie dikwijls
weinig lonend. Van April tot October
duurt het seizoen. Twintig tot vijfentwin
tig kermissen gaat men dan af. Maar in de
winter ligt het werk stil. De meeste ex
ploitanten hebben doorgaans grote gezin
nen. Hun zorgen zijn even groot in getal.
Wanneer het bezoek aan hun inrich
tingen terugloopt begrijpt men, dat zij hun
beurzen nog angstvalliger gesloten moeten
handen," voegde Olivia er aan toe. Ze had
plezier in haar verhaal en haar ogen schit
terden. Deze jonge mensen uit een mecha
nisch tijdperk konden al die dingen niet
begrijpen. Het leven was destijds veel ech
ter, veel dramatischer geweest. Tegenwoor
dig ging alles te gemakkelijk, te machinaal.
Alleen Fisk en Toni luisterden met werke
lijke belangstelling naar haar verhaal en
zelfs aan hen zou ze het niet helemaal dui
delijk hebben kunnen maken, hoe rijk en
glorieus het leven op Floriana was ge
weest, tot het ogenblik van de dood van
haar echtgenoot.
„Ik ben moe," kondigde ze opeens, zon
der enige overgang aan. „Ik ga naar bed,
goedennacht."
Behalve Toni en Fisk was iedereen op
gelucht, dat de verhalen ophielden. Olivia
voelde dat heel duidelijk. De audiëntie,
waarbij ze zich beleefd hadden moeten ge
dragen, was voorbij en iedereen kon nu
weer doen, waar hij zin in had. Fisk duwde
haar rolstoel' in de lift en Toni volgde.
Sinds enige tijd hielp Toni, in plaats van
Juanita, de oude vrouw dikwijls bij het
uitkleden. Ze wilde het ook vanavond graag
doen, want om een onverklaarbare reden
zag ze op tegen haar onderhoud met Car
los. Ze wilde het zo lang mogelijk uit
stellen. De hele avond had ze zijn donkere
ogen op zich gericht gevoeld.
„Je ziet er moe uit, kind, heb ik te lang
gepraat?", zei Olivia, nadat ze Fisk goeden
nacht had gezegd. Juanita bewoog zich op
I de achtergrond.
Mgr. J. P. Huibers zal op Zondag 14 Sep
tember in de kerk van het Allerheiligst Hart
van Jezus in het Kleverpark te Haarlem, een
pontificale Hoogmis opdragen ter gelegenheid
van het gouden jubileum van de kerk, aldus
de N. Hrl. Crt.
De feestdag wordt ingezet met een triduum
van de gehele parochie en besloten met een
plechtig danklof, dat gecelebreerd wordt
door de hoogeerwaarde pater Castulus van
den Eynde O.F.M., provinciaal der Minder
broeders in Nederland.
's Middags is er van twee tot drie uur een
receptie voor de parochianen.
Dank zij het toegenomen vreemdelingen-
bezoek aan Haarlem, heeft ook het Frans
Halsmuseum zich dit jaar in een groeiende
belangstelling mogen verheugen. Bedroeg
van 1 Januari tot 1 September 1951 het bezoe
kerstal 22.920, in dezelfde periode van dit
jaar werden er 27.290 personen geregistreerd.
Woensdagochtend om half twaalf vond op
de hoek van de Rijksstraatweg en de Jan
Gijzenkade in Haarlem-Noord een aanrijding
plaats tussen 'n personenauto en een bestel
wagen. Persoonlijke ongelukken deden zich
bij deze aanrijding niet voor, doch de beide
auto's werden zo zwaar beschadigd dat ze
moesten worden weggesleept. De ooi-zaak
van het ongeluk moest worden gezocht in het
feit, dat de personenauto, die in Westelijke
richting reed op de Jan Gijzenkade, geen
voorrang verleende aan de bestelauto, die in
Noordelijke richting reed op de voorrangs-
weg, de Rijksstraatweg. De politie maakte
proces-verbaal op.
houden dan hun publiek het doet. Kommer
en gebrek zij dan ook geen onalledaagse
verschijnselen.
Overigens kunnen zij op aile kermissen
komen om hun brood te verdienen. Via
hun vakblad nemen zij kennis van de aan
bestedingen die van Januari tot Maart
worden gehouden.
De grond van ieder kermisterrein wordt
verpacht. De hoogste bieder krijgt de
grond.
Wanneer de exploitant wel heeft inge
schreven, maar hü verschijnt niet dan
loopt hij het risico van een boete, die niet
zuinig is. Ook in Haarlem zijn er twee ex
ploitanten niet verschenen. De eerste ver
trekt Dinsdag naar Spanje. De tweede
zond gisteren naar Haarlem een telegram,
dat luidde: „Kan niet komen. Alle vlooien
dood". Het was de eigenaresse van een
vlooientheater, maar het vermoeden is niet
ongegrond, dat de vlooien ergens anders
rondspringen, waar de pacht van het ker
misterrein lager is
Het meest lonend is op het ogenblik
de expolitatie van autoscooters en gok
automaten. Zij zijn evenzeer in trek als
vroeger het stoomcaroussel op Grote Markt
en Verwulft!
In het Wijkgebouw van de Hervormde Ge
meente aan de Gedempte Oude Gracht
heeft de wethouder van Financiën en Volks
gezondheid, de heer W. C. Bakker, gister
avond een miniatuurkermis in bedrijf ge
steld, die daar is tentoongesteld ten bate van
de restauratie van dit wijkgebouw en voor
het kerkewerk in Wijk I.
„Een eigenaardige gedachte", zei de wet
houder, „dat hier de kermis en de kerk tot
elkaar zijn gekomen. Enig verband tussen
beide bestaat thans niet meer, ook al was
er in het verre verleden een zeer duidelijka
relatie tussen te bespeuren". Het geldt hier
overigens slechts een miniatuurkermis, een
product van de vrijetijdsbesteding van drie
jongelui: Pel, Kuntze en Prins, die reeds als
kleine jongens toegewijde knutselaars zijn
geweest. Zonder het van elkaar te weten
hebben ze alle drie kermisattracties-in-het-
klein vervaardigd, totdat, ze elkaar ontmoet
ten op een echte kermis en begrepen dat ze
zich moesten verenigen in de „Verenigde
Attractiebedrijven", onder welke naam zij
nu herhaaldelijk hun producten ten toon
spreiden om daarmee een goed doel te die
nen. Met een druk op de knop stelde de
wethouder daarna de kermis in werking.
„Helemaal niet, ik vond uw verhalen bij
zonder boeiend. Floriana moet een heerlijk
oord geweest zijn voor een jonge bruid,"
zei Toni warm, terwijl ze de oude vrouw
begon te helpen.
„Je kunt naar bed gaan, Juanita," zei
mevrouw Burden tot het Spaanse meisje.
Juanita verliet het vertrek, maar even zag
Toni iets flitsen in de felle donkere ogen.
Het was geen verbeelding. Juanita had het
Engelse meisje van het eerste ogenblik in
Londen af gehaat als een indringster. Toni
was altijd heel vriendelijk tegen haar ge
weest en ze had alles gedaan om Juanita
er van te overtuigen, dat haar positie niet
in gevaar werd gebracht door haar aan
wezigheid. Maar ze was er geen stap ver
der door gekomen. Juanita sprak nooit een
woord tot haar, als het niet absoluut nood
zakelijk was.
Wat een wonderlijke complexen hadden
hier de mensen, dacht Toni, terwijl ze
Olivia's benen masseerde. Ze deed het lang
zaam en degelijk, in rhythmische bewegin
gen. Mevrouw Burden keek haar aan en
scheen te raden wat er in haar omging.
„Het heeft geen zin om Juanita voor je te
willen winnen," zei ze zacht. „Ze heeft nu
eenmaal in haar hoofd gehaald, dat jij haar
bij mij verdrongen hebt en ze is te dom om
verstandig met haar te kunnen praten. Ik
zou echt geen moeite meer doen."
„Ja, ik geloof inderdaad, dat het een ho
peloze zaak is, om te trachten op vriend
schappelijke voet met haar te komen," gaf
Toni toe. „In mijn beroep ben je echter
Vijftig jaar geleden kwamen ongeveer
dertig zangers in het vroegere gebouw van
het Haarlems Arbeiders Secretariaat aan
de Smedestraat bijeen voor het houden
van de eerste bijeenkomst. Het doel van het
koor was zich dienstbaar te maken aan
de moderne vakbeweging en aan de S. D.
A.P. In andere steden van ons land beston
den reeds arbeiderszangverenigingen en
ds. Hugenholtz heeft de stoot gegeven voor
de oprichting van een Haarlems koor. De
eerste dirigent was Bram van der Velde die
opgevolgd werd door Otto de Nobel. Toen
W. A. Kwantes de leiding overnam werd
„De Stem des Volks" een gemengd koor.
De heren A. Nagtzaam en F. Sinoo hebben
in de eerste jaren het voorzitterschap
waargenomen. Later trad de heer H. Dan-
kelman als voorzitter op.
Bij het uitbreken van de oorlog in 1914
deden zich moeilijkheden voor. Een aantal
leden bedankte en er gingen stemmen op
om het koor op te heffen. De heer H. de
Groot werd voorzitter en onder zijn leiding
ging het koor een goede periode tegemoet.
Contact werd gezocht met het Zaanse Ar
beiderskoor en in 1917 werd in het Bron-
Door snel ingrijpen van de Amsterdamse
brandweer is de „Willy's Bar-" op het Thor-
beckeplein te Amsterdam gisteravond aan
een groot gevaar ontsnapt. Tegen half
twaalf, toen het bedrijf in de bar in volle
gang was, merkte de trompetist van het
orkestje plotseling dat er water uit het
plafond sijpelde. Hij dacht, dat er een lek
kage was op de eerste étage. Toen hij pols
hoogte ging nemen, zag hij tot zijn schrik
dat er een vrij hevige brand woedde op de
vliering boven de bar. De lekkage is ver
moedelijk ontstaan, doordat een loden
waterleidingbuis door de hitte is gesmol
ten. Onmiddellijk waarschuwde hij de
brandweer die met groot materieel uit
rukte en het vuur terstond met een straal
over de ladder en twee stralen binnendoor
te lijf ging. Door dit snelle ingrijpen wist
men het vuur te beperken tot de zolder
verdieping en de vliering, die beide geheel
uitbrandden. De bar liep alleen wat water
schade op. De brand was begonnen op het
kamertje van een student, die op dat ogen
blik niet thuis was.
Het 10.500 ton metende motorvracht
schip „Wonosari", het eerste schip dat na
de oorlog voor Nederlandse rekening in
West-Duitsland is gebouwd, is Woensdag
door de werf, de Howaldtswerke te Ham
burg, aan de Koninklijke Rotterdamse
Lloyd overgedragen na een vaart met ge
nodigden op de Elbe. Het schip zal tussen
Hamburg en Indonesië gaan varen.
graag goede vrienden met de mensen, met
wie je om moet gaan. Ik geloof niet, dat ik
nog ooit een vijand gehad heb." Ze lachte
en dacht aan haar leven in het ziekenhuis.
Er waren natuurlijk kleine ruzies geweest
en jalousie, vooral toen Toni een onder
scheiding bij haar examen gekregen had.
Maar het was allemaal weinig diepgaand
geweest en had niet de intensiteit van de
gevoelens op Floriana. Ze dacht even aan
Carlos, die op de patio op haar wachtte. Ze
voelde zich bleek worden.
„Wat is-er, kind? Ben je erg moe? Schei
er dan mee uit." Olivia richtte zich op en
keek Toni aan. „Je maakt je toch geen
ernstige zorgen over iemand als Juanita?"
„O nee," antwoordde Toni oprecht. In
derdaad kon de vreemde houding van het
Spaanse meisje haar niet zo heel veel
schelen.
„Je bent overmoe, het komt waarschijn
lijk door de vochtige hitte," zei Olivia op
besliste toon. „Je bent er nog niet aan ge
wend."
Toni wist, dat de hitte niets te maken
had met de nervositeit, die ze in zich voel
de. Carlos was hiervan de oorzaak. Ze sprak
Olivia echter niet tegen en beëindigde de
massage normaal, zonder verder veel te
zeggen. Het was al na elven, toen ze ein
delijk op haar eigen slaapkamer even alleen
kon zijn. Ze sloot de tussendeur, welke ze
later op de avond, als ze werkelijk ging
slapen, weer open zou zetten, opdat ze
Olivia zou horen, wanneer deze riep. Zon
der licht aan te doen keek ze uit haar raam
gebouw het eerste zangersfeest van de
Bond van Arbeiderszangverenigingen in
Nederland gehouden. Het succes was groot
en in 1919, 1922 en 1924 zijn weer zangers
feesten gehouden. Na afloop van dat in
1922 werd een vuurwerk afgestoken, het
geen in die jaren een grote attractie was
en tijdens het feest van 1924 werd een
luchtballon in de tuin van het Brongebouw
opgelaten. De ballon daalde in Vijfhuizen.
Aanvankelijk werden uitsluitend strijd
liederen gezongen. Op bijeenkomsten van
de S.D.A.P. en van de vakbeweging ver
leende het koor medwerking en het bracht
die liederen dan ten gehore. Langzamer
hand werd de behoefte gevoeld oratoria
uit te voeren. Dat geschiedde onder leiding
van Joh. F. Keja. Arbeidsoratoria stonden
op het programma.
In 1929 werd de heer Anton Krelage, die
toen negentien jaar oud was, benoemd tot
dirigent. Onder zijn energieke leiding steeg
het aantal leden en hij werkte mee, dat het
karakter van het koor zich nog meer wij
zigde. Men besteedde aandacht aan de cul
turele taak. Werken van Graun, Schubert,
Bach en Handel stonden op het programma.
De viering van het vijfendertigjarig be
staan was een hoogtepunt in de geschiede
nis van het koor. Met medwerking van Am
sterdamse zangers werd een koor gevormd
van 450 personen. Speciale maatregelen
moesten op het podium worden getroffen
om de zangers een plaats te geven. Met
succes werd de Negende symphonie van
Beethoven ten gehore gebracht.
Kort na het begin van de laatste
oorlog staakte het koor zijn werkzaam
heden, althans in het openbaar. Wel
werden regelmatig bijeenkomsten van
leden gehouden, waardoor de band
bleef bestaan. Na de bevrijding herrees
het koor en ging aanvankelijk een goe
de periode tegemoet. In 1946 legde
Anton Krelage wegens een benoeming
bij de radio zijn werkzaamheden neer.
Nadat Maurice van IJzer enige tijd het
koor geleid had werd in de tweede
helft van December 1950 Hans Lich-
tenstein tot dirigent benoemd. Onder
zijn leiding zijn reeds enige goede con
certen gegeven en thans wordt gewerkt
aan het jubileumconcert in Februari.
Op het programma staat dë Messe in
S van Schubert.
Wij noemden enkele namen van voorzit
ters. Ook hebben het voorzitterschap waar
genomen de heren J. Willemse, Th. Berg
man, A. Wan^hers, W. Souwer en R. H.
Smink. Behalve in het gebouw van het
H.A.S. aan de Smedestraat heeft het koor
gerepeteerd in gebouw Kwekkeboom aan
de KI. Houtstraat, Olympia, Caecilia, Blau
we Kruis en Cultura, en thans komen de
leden Maandagsavonds in de Meisjes-HBS
bijeen.
Zaterdag 4 October houdt het bestuur ter
gelegenheid van het gouden jubileum een
receptie in de tuinzaal van het Concertge
bouw. Des avonds volgt een feestavond,
waaraan medewerking verlenen Bel Canto
(Amsterdam), de Flierefluiters en de Stem
des Volks.
1522-
naar beneden naar de patio. Carlos stond
op haar te wachten.
HOOFDSTUK 18.
Onmiddellijk toen Toni zich teruggetrok
ken had, kwam Juanita in Olivia's kamer
terug. De oude vrouw, die bij een bed
lampje lag te lezen, keek het meisje ver
rast aan.
„Juanita, wil je in het vervolg niet als
een geest binnensluipen. Ik vind het pret
tig, als mijn personeel niet al te veel herrie
maakt, maar ik houd niet van dit geruis
loze sluipen. Ik had je gezegd, dat je naar
bed kon gaan," voegde ze er scherp aan toe.
„Ik wilde me ervan overtuigen, dat u
niets meer nodig had, mevrouw," zei het
Spaanse meisje langzaam. „De Engelse
zuster weet niet zo precies, hoe u het ge
wend bent.Bovendien wilde ik zuster
Martin's bed even voor de nacht klaar ma
ken, voor het geval de huisjongen het zou
vergeten," voegde ze er onderdanig aan toe.
„Daarover hoef je je zeker geen zorgen
te maken, want zuster Martin is vroeg naar
bed gegaan, omdat ze erg vermoeid was.
Vooruit Juanita, schiet op! Gedraag je niet
als een jaloerse dwaas! Ik heb heus mijn
belofte aan jou niet vergeten en zuster
Martin zal je in dit opzicht werkelijk niet
benadelen."
„Dank u, mevrouw." Juanita boog haar
hoofd, maar haar donkere ogen keken
somber, terwijl ze deed alsof ze met de gor
dijnen bezig was. In werkelijkheid waren
BINNENLAND
Op uitnodiging van de Siamese regering
zal de majoor van de rijkspolitie te water
te Vlaardingen, de heer P. C. Silver, bin
nenkort naar Siam vertrekken teneinde als
adviseur op te treden bij de vorming van de
politie te water aldaar.
Het aantal aangegeven radio-ontvang
toestellen in Nederland bedroeg 1 September
1.696.211 tegen 1.690.860 op 1 Augustus. Op
1 Augustus waren er 483.047 aangeslotenen
op het rijksradiodistributienet tegen 482.658
op 1 Juli.
De trekking van de loterij van de Prins
Bernhardstichting ten bate van de hulp
verlening aan militairen is gisteren geschied.
De hoofdprijs, een waardebon van f 2000 viel
op het nummer 51278. De tweede prijs, een
waardebon van f1000 op nummer 30432 en
de derde prijs, een waardebon van f500 op
nummer 52478.
De Staatscourant van Woensdag publi
ceerde de beschikking vrijlating prijzen voor
wand- en vloertegels, waardoor genoemde
materialen niet meer aan speciale prijsvoor-
schriften zijn gebonden.
HAARLEM EN OMGEVING
De minster van Landbouw heeft de be
stuursleden benoemd van het Rijkspootvis-
fonds. Voorzitter wordt de heer D. J. van
Drimmelen, inspecteur der Visserijen. Als
vertegenwoordiger van het Centraal Neder
lands Hengelaarsverbond krijgt de heer F.
W. Janse Kok uit Haarlem zitting in het
bestuur.
Onder zeer grote belangstelling is van
ochtend in het Crematorium te Velsen het
stoffelijk overschot gecremeerd van de heer
Martin Lürsen, in leven hoogleraar aan het
Haags conservatorium en leraar aan de
Haarlemse Muziekschool van de maat
schappij tot bevordering der Toonkunst.
Als eerste sprak een broer van de over
ledene, de heer Joan B. Lürsen. Hij zei
„Het is tragisch, als we moeten zeggen: dit
leven werd te vroeg afgesloten. Toch is dit
een uitspraak gebaseerd op menselijke
overwegingen, zodat we ons moeten afvra
gen of deze juist is. Bedenkende welk een
rijk en vol leven nu is afgesloten, dan bui
gen we het hoofd en zeggen: Het is schoon
geweest." De heer Lürsen wees op het vele
dat zijn broer voor de toonkunst heeft
mogen doen. „Hij heeft het zaad van zijn
kennis rijkelijk gezaaid en hij was steeds
weer innig gelukkig als dat zaad tot was-
dam kwam."
Na een korte afscheidsgroet van een per
soonlijk vriend van de overledene sprak de
heer Hendrik Andriessen, directeur van het
Koninklijk Conservatorium in Den Haag.
Hij verzekerde dat de thans ovei'ledene tot
in lengte van jaren bij hem in herinnering
zal blijven.
Vervolgens sprak de heer P. Vincent,
directeur van de Haarlemse Muziekschool.
•Prof. dr. K. Ph. Bernet Kempen, algemeen
voorzitter van de Kon. Ned. Toonkunste
naars Vereniging en ondervoorzitter van de
Ned. Toonkunstenaars Raad, besloot zijn
rede met de woorden: „In de heer Martin
Lürsen verliezen wij een der beste muziek-
paedagogen in ons land."
Tenslotte werd nog het woord gevoerd
namens de afdeling Haarlem van de K. N.
T. V.
Een zoon van de overledene dankte voor
de belangstelling. Hij verzocht de vele
vrienden van zijn vader te willen assisteren,
bij het streven het nagelaten werk van de.
overledene uit te geven.
HAARLEM, 3 September 1952
ONDERTROUWD: 3 Sept., G. Smit en C.
A. Fakkeldij; J. A. Rosbach en G. B. M. Ca-
ron; J. C. Lammertsma en T. Klop; J. A.
Weber en J. Devies; G. Emond en J. F. de
Jong; Chr. G. Janssen en H. van Eijk; K. H.
Schafer en H. M. A. Timmers; A. Maasdam
en M. A. ter Weijden; L. van Loij en A. M.
A. Mesman; W. L. Saeblis en G. H. M. Bult;
J. Ham en A. M. van El; J. Th. Boerrigter en
H. van der Putten; H. M. Schalkx en W. J.
M. Beerling; J. Hermans en J. M. van den
Berge; C. Meinema en C. H. Bakker; J.
Möhringer en C. A. Meinema; A. H. Gilson
en M. Diebman; J. van Zeggeren en A. Y. Th.
Leyh; G. Hol en G. van Borre.
GEHUWD: 3 Sept., N. van Warmerdam en
A. M. Hartendorp; A. Smit en M. Th. Mein-
ders; J. C. Bakker en A. Kruijff; H. G. Hoge-
boom van Buggenum en P. C. J. M. Barn-
hoorn; P. J. van Steen en A. J. Ophof; J. G.
G. Boon en J. A. C. Smolders; H. M. Rein-
ders en E. M. van Weenen; J. P. H. Hol en G.
Sieraad; W. J. Hessels en J. van den Bosch;
F. J. Bonnet en A. Trap; H. van der Heiden
en G. J. Mannaert; A. van Vlijmen en A.
Uiterwijk; C. H. van Niel en A. Wiarda; V.
Dorigo en C. J. G. Rethans; H. Donker en
L. Eeltjes.
BEVALLEN van een zoon: 2 Sept., A. J.
Vesseur—Koek, 2 z.; 3 Sept., J. Besse—
Schouten; H. F. van der Spekde Looper.
BEVALLEN van een dochter: 1 Sept., E.
Hiel—Bakkum; 2 Sept., I. Schepers—Molijn;
W. van de Reep—Goudriaan; D. A. Kraaij—
Zegwaart; C. E. Roest—Stellbrink; P. de
Waal Malefijt—Ouwens; 3 Sept., W. G. Huis
in 't Veld—Soellaart; W. Th. van der Vlist—
Grandia.
OVERLEDEN: 1 Sept., E. J. W. Dieckman
Pieters, 55 j., Gasthuisvest; C. Meijer, 67 j.,
Maasstraat; 2 Sept., J. Meijer, 64 j., Haze-
paterslaan; D. Maandag, 62 j., Maasstraat.
haar blikken op de patio beneden gericht.
„Mevrouw vergist zich," riep ze even
later uit. „Zuster Martin is helemaal niet
moe. Ze staat beneden met een man te
praten." Juanita deed het voorkomen, alsof
ze één en al verbazing was, en Olivia, die
wérkelijk verrast was, vroeg scherp: „Met
wié staat ze te praten?"
Het meisje had er dodelijk vermoeid uit
gezien, toen ze Olivia hielp, en de oude
vrouw had er een eed op hebben durven
doen, dat ze te recht-door-zee was om
heimelijke dingen uit te voeren. Toch be
hoorde het zeker niet tot de normale gang
van zaken, dat Toni na elven nog in de
patio met een man stond te praten....
Juanita haalde haar schouders op. „Ik
kan het niet goed zien. Er is alleen maar
een vage schim var. een man te onderschei
den en het vuur van een sigaret....
Oh....!"
Deze laatste uitroep leek op een snik van
verontwaardiging. Juanita voelde het bloed
naar haar wangen stijgen De man was uit
de schaduw van de boom naar voren ge
treden en in het maanlicht zag Juanita
Toni in Carlos' armen.
Olivia legde haar boek neer en keek
naar Juanita bij het raam. „Schei uit met
dat gegluur," zei ze kortaf. „En ga naar
bed!" Als ze er toe in staat was geweest,
zou ze dolgraag uit haar bed gekomen zijn,
om zelf te kijken, wat zich daar beneden
afspeelde.
(Wordt vervolgd), -*
Vijfenveertig kermisexploitanten hebben hun tenten opgeslagen op 't Phoenix-terrein,
waar sinds Woensdagavond de Haarlemse kermis weer welig tiert. Tenminste, dat f
hopen zij. Want het is met de kermis de laatste jaren in Haarlem niet zo rooskleurig
gesteld. De toeloop is verminderd. De inwoners van de Spaarnestad geven er niet
zoveel geld aan uit als zij dat gedurende de eerste jaren na de oorlog deden. Om
daarin verandering te brengen hebben de kermis-exploitanten, in overleg met de
commissie „Haarlems Bloemenweek", een aantal attracties bedacht, die de toeloop
aanzienlijk moeten stimuleren. Wat ons betreft: wij geloven dat zij in hun voornemen
zullen slagen. De weergoden moeten natuurlijk meewerken en de Haarlemmers zelf
dienen hun beurs niet zo stijf gesloten te houden als zij dat blijkbaar tot hun eigen
schade hebben gedaan.
c
Nou, het liep goed af met die schrammen op Lumpo's hoofd. Na enkele dagen was het
helemaal beter. En op een vrije dag gingen ze met zijn vieren naar het bos, om daar
te spelen.
„Wat zullen we gaan doen?", vroeg Bunkie.
„Ik weet iets leuks", zei Oepoetie. „Laten we rovertje en reizigertje spelen!"
„Hoe is dat?", wou Lumpo weten.
„Nou, kijk", verklaarde Oepoetie. „We zijn met zijn vieren. Nou zijn er twee van ons
reizigers, die op weg zijn door een groot bos. Ze hebben geld en zo bij zich, natuurlijk.
Maar de twee anderen zijn rovers, die zich in het bos verstopt hebben, en die proberen
nou de twee reizigers te vangen, snap je?"
Ja, dat was wel 'n opwindend spelletje, en dat zouden ze dan maar doen. Nu moesten
ze eerst aftellen, wie de reizigers en wie de rovers moesten zijn. Oepoetie telde af; toen
viel het zo uit, dat Rick en Bunkie de reizigers waren en Oepoetie en Lumpo de rovers.
„Nou", zei Oepoetie. Lumpo en ik blijven even hier wachten en in die tijd gaan jullie
het bos in. Over honderd tellen gaan wij jullie zoeken!"
Hij ging met Lumpo aan de voet van een dikke boom zitten; Rick en Bunkie gingen
de struiken in.
