Qjftfflac
Dr. Drees opende Arnhemse
soos voor bejaarden
Brieven
aan de
redactie
Agenda voor
Haarlem
-Clowntje Rick
Matige prestatie van v. d. Pol
bij biljartvijf kamp in Antwerpen
Antonio Abertondo gaf
na 400 kilometer op
Arnd Kayser wint de
„Traversée de Menton"
Orgelbespeling door
Bernard Bartelink
Flamingo Eiland
WOENSDAG 10 SEPTEMBER 1952
4
Korfbal
Korfballers gaan Zondag
aan de slag
Athletiek
Zatopek bevorderd
tot majoor
Duivensport
Wedvlucht „De Koerier"
Om het Zilveren biljart
Mississippi-zwem men
Wederom zzvemsucces
Paardensport
Piero d'Inzeo geschorst
Schaken
Candidaten-tournooi
in Zwitserland
Automobilisme
Grote prijs van Spanje
geannuleerd
Mexicaan hervond zijn
doodgewaande broer
Wensen van wegenbouwers
Kaartjes gestolen
in reisbureau?
Kapitaal voor de
Artillerie-inrichtingen
Voor de kinderen
FEUILLETON
door Dorothy Quentin
Tot en met Zondag wordt in Antwerpen
een vyfkamp gehouden, waaraan deelnemen
de Duitsers Tiedtke en Liitgehetmann. onze
landgenoot Van de Pol en de beide Belgen
Vervest en Van Hassel. Er wordt gespeeld
in libre, 47/2, bandstoten, 71/2 en drie
banden.
De beide Belgen speelden
het eerst tegen
elkaar.
De uitslag luidde:
Libre:
Van Hassel
200
1
200
200—
Vervest
1
1
1
1
De 200 caramboles
stootte
Van
Hassel in
12 minuten bij elkaar.
47/2:
Vervest
150
6
97
25—
Van Hassel
136
6
81
22.83
Bandstoten:
50
9
21
5.55
26
9
18
2.88
71/2:
Van Hassel
100
6
43
18.66
Vervest
42
6
23
7—
Driebanden:
Van Hassel
20
31
7
0.645
Vervest
19
31
3
0.612
Tegen Van Hassel was Van de Pol veel
beter op dreef, alhoewel nog lang niet in
topvorm. Maar hij had in het cadre 71/2 de
100 caramboles in 3 beurten bij elkaar, en
klopte Van Hassel ook in 47/2, zij het met
een matig gemiddelde. De Belg nam het libre
en het bandstoten voor zijn rekening, doch
Van de Pol maakte in het driebanden 20
caramboles in 21 beurten, een uitstekende
verrichting, zodat hij de ontmoeting won met
6 tegen 4 punten.
Beneden gewone vorm
Tegen Vervest bleef de Rotterdammer Piet
van de Pol ver beneden zijn gewone vorm.
Hij werd in libre zowel als in 47/2 over
speeld door de Belg, en verloor eveneens de
partij drie banden, waarin beide tegenstan
ders slechts tot matige prestaties kwamen.
Het bandstoten was voor Van de Pol,
evenals de partij 71/2, maar het waren over-
ADVERTENTIE
Het programma van de Koninklijke Neder
landse Korfbal Bond voor Zondag aanstaan
de luidt als volgt:
Eerste klasse: Allen WeerbaarWester
kwartier. DTVSVK, RohdaKoog Zaan
dijk, SwiftLuto.
Tweede klasse A: ExcelsiorOlympia, Sa-
mosOosterpark, OosterkwartierRohda.
Tweede klasse B: A.'dam-Z.DED, Groen
Geel—OBZB, ZKV—Watervliet, Landlust—
DDV.
Derde klasse A: BEPTovers, OKV—Vogel,
DSVSKV, Fortuna—Amum, KCNMeo.
Derde klasse B: Animo ReadyKVH, 2.15
uur, IndoHaarlem, Sport Vereent—Victoria,
Zaandam-ZuidHolver, ZKCAurora 13/9,
3 uur.
Reserve tweede klasse A: ZKV 2Ooster
kwartier 2, 12 uur.
Reserve derde klasse A: KZ 3Watervliet 2.
Aurora 2Allen Weerbaar 3.
HKB-programma
Het programma van de H.K.B. is als volgt:
Eerste klasse: Nieuw Flora 1Nieuw Flora
2 (9.45 uur). O.'kwartier 3Oosthoek 1 (9.45
uur). Watervliet 3—Haarlem 2 (10 uur).
Tweede klasse: Aurora 3—Animo Ready 2
(10 uur). Nieuw Flora 3Oosthoek 2 (2.15 u.)
Derde klasse: Sport Vereent 3DSV 1 (10
uur), O.'kwartier 4Haarlem 5 (9.45 uur).
Emil Zatopek, die als kapitein werkzaam
is bij de generale staf van het Tsjechoslo-
waakse leger, is op voorstel van de minister
van Defensie bevorderd tot majoor. Het des
betreffende besluit werd genomen in een
gewone zitting van de ministerraad. Aan de
president van Tsjecho-Slowakije zal voorts
verzocht worden hem te onderscheiden met
de Orde van de Republiek op grond van zijn
verdiensten voor ae sport.
De postduivenvereniging „De Koerier" te
Haarlem hield een wedvlucht vanaf Duffel
(België) over een afstand van ongeveer 147
km. De prijzen werden als volgt behaald:
J. Offerman 1, 9, 10, 11, 26; I. J. v. d. Walle
2; P. Stokman 3, 25; J. Heerschop 4, 17, 21;
O. Veeninga 5, 14: H. Helder 6, Th. Krou-
wels 7, P. Dik 8, 13. 23, 29, 30; A. v. Hoorik
12; A. P. Pieke 15, 16, 19, 20, 28; J. Pieke 18,
27; F. v. Honschoten 22; J. v. Honschoten 24.
De eerste duif werd geconstateerd om 12.08
uur, snelheid 1157 meter per minuut en de
laatste duif werd geconstateerd om 12.20 uur,
snelheid 1063,01 meter per minuut.
winningen zonder glorie. Vervest won dus
deze ontmoeting met 6 tegen 4 punten
De gedétailleerde uitslag
luidde:
Libre:
Vervest
200
6
191
33.33
Van de Pol
16
6
10
2.66
Cadre 47/2:
Vervest
150
3
100
50—
Van de Pol
1
3
1
0.33
Bandstoten:
21
8
2.38
Vervest
38
21
9
1.80
Cadre 71/2:
Van de Pol
100
9
36
11.11
Vervest
87
9
32
9.66
Driebanden:
Vervest
20
41
3
0.487
Van de Pol
18
41
3
0.439
80
37
8
2.16
75
37
13
2.02
120
33
14
3.63
102
33
22
3.09
81
34
12
2.38
85
34
10
2.50
44
29
8
1.51
70
29
8
2.41
29
30
4
0.96
60
30
8
8—
89
19
18
4.68
95
19
16
5—
Dinsdagavond is de wedstrijd tussen „Hof
van Holland" en „Insulinde" om het Zilve
ren Biljart voortgezet. De stand was aanvan
kelijk 1414. Insulinde won de meeste par
tijen en heeft nu een voorsprong van 2317.
De uitslagen van gisteren luidden:
Duinker (80)
Van der Toorren (75)
Van Koersel (120) 120
Geels (130)
Loerakker (85)
Kuppenveld (85) 85 34
Van d. Nouwland (70)
Hendriks (70) 70
Aufderheyde (60)29 30
Van Deursen (60)
Klumperbeek (100)
Wesseling (95)
De 33-jarige Argentijn Antonio Abertondo,
die zich Zaterdag jongstleden btf St. Louis
te water had begeven met het 467 kilometer
zuidelijker aan de Mississippi gelegen Caru-
thersville als bestemming, heeft wegens vol
slagen uitputting zijn poging te Oint Peasant
in Missouri moeten staken. Hij was 73 uur en
18 minuten in het water geweest en had nog
64 kilometer voor de boeg.
Abertondo's staat van dienst vermeldt twee
geslaagde Kanaaltochten en een overtocht
van de Straat van Gibraltar in recordtijd
Hij had zich ten doel gesteld een betere tijd
op het traject St. LouisCaruthersville te
maken dan de Amerikaan Sigmund, die in
1940 deze afstand in 89 uur en 52 minuten
zwemmend aflegde.
Arnd Kayser van de Robben en Gerrit de
Bruin van Neptunus, Amersfoort, die in ver
band met de militaire zwemkampioenschap-
pen nog aan de Rivièra vertoeven, hebben
voor een prachtig Nederlands succes ge
zorgd door beslag te leggen op de eerste twee
plaatsen in de klassieke „Traversée de
Menton".
Kayser maakte in woelig water op het
traject van 2300 meter een tijd van 33 min.
15 sec., en De Bruin, die tweede werd, deed
er 33 sec. langer over. Derde en vierde ex
aequo werden Roz (Fr.) en Ferret (Monaco)
in 35 min., vijfde Chicart (Fr.) 35 min. 27
sec.; zesde Tissensee (Den.) in 36 min. 13
sec. en zevende Libera (Fr.) in 36 min. 20
sec. voor Siegenthaler van HZC, die zich
achtste plaatste, werd een tijd van 36 min.
26 sec. genoteerd.
De Italiaanse ruiter Piero d' Inzeo, die
zulke fraaie successen behaalde in de inter
nationale concoursen is door de Italiaanse
Hippische Sportbond tot .31 December 1952
geschorst. De reden hiervan is, dat hij bij
de Olympische Spelen in Helsinki tijdens de
grote Landenprijs te laat met zijn paard in
de ring verscheen, waardoor hij reglemen
tair werd gediskwalificeerd. Hierdoor werd
ook de Italiaanse ruiterploeg voor het lan-
denklassement van de Grand Prix des na
tions uitgeschakeld.
FIDE-congres
Krachtens een voorlopig besluit van het
congres van de internationale schaakfederatie
in Saltsjoebaden, zal het candidaten-tour
nooi voor het wereldkampioenschap in 1953
in Zwitserland worden gehouden. Voorwaar
de is echter dat de Zwitserse schaakbond
zich financieel garant stelt voo'r dit tournooi.
De vijf hoogstgeplaatsten in het interzonale
tournooi, dat 15 September in Stockholm
begint, komen uit in het candidaten tournooi,
waaraan ook I ronstein, Boleslavsky, Smyslov.
Keres (allen Rusland), Najdorf (Argentinië),
Reshevsky (V.S.) en dr. Max Euwe (Neder
land) zullen deelnemen. De winnaar van het
candidaten- tournooi speelt later om het we
reldkampioenschap tegen de titelhouder, de
Rus Botwinnik.
Blijkens een mededeling van het organi
satiecomité zal de grote prijs van Spanje, die
meetelt voor het wereldkampioenschap en 26
October aanstaande in Barcelona zou wor
den verreden, niet doorgaan.
Naar verluidt zijn de redenen, die tot dit
besluit hebben geleid, hoofdzakelijk van
financiële aard.
Via jaarbeurs en omroep
Ter voorbereiding van de tentoonstelling
in Mexico, welke volgende maand door
Prins Bernhard zal worden geopend, heeft
de Utrechtse Jaarbeurs een aantal voor
aanstaande Mexicaanse journalisten uitge
nodigd tijdens de Najaarsbeurs een bezoek
aan Nederland te brengen. Een van hen, de
heer Joachin Sanchiz Nadal, Spanjaard
van geboorte, kreeg daarbij een zeer merk
waardige en blijde ervaring. Hij vond zijn
broer terug, die hij sedert meer dan 13
jaar geheel uit het oog had verloren.
De journalisten namen een kijkje achter
de schermen van de Spaanse afdeling van
Radio Wereldomroep te Hilversum en stel
den zich op de hoogte van de voorbereidin
gen voor de uitzending over de tentoonstel
ling in Mexico. Tijdens dit bezoek werd
een korte reportage in de Spaanse taal ge
maakt.
Dinsdagmorgen arriveerde te Hilversum
een lange brief uit Valencia waarin de
medewerking van de Wereldomroep werd
ingeroepen om zo spoedig mogelijk een
familieband te herstellen. De brief was ge
schreven door Lorenzo Sanchiz Nadal,
broer van de Mexicaanse journalist, die nu
door de Jaarbeurs is uitgenodigd.
Geheel onverwacht had deze door de
radio de stem en de naam horen klinken
van zijn broer, die hij reeds had doodge
waand. Onmiddellijk daarna had hij een
brief naar Hilversum geschreven met het
verzoek deze aan zijn broer ter hand te
stellen.
Via de Jaarbeurs werd contact opgeno
men met de heer Sanchiz Nadal, die op dit
ogenblik een kort bezoek aan Friesland
brengt. De broers hopen elkaar te Parijs te
ontmoeten.
Te Rotterdam is de jaarlijkse vergade
ring van de Nederlandse Vereniging van
Wegenbouwers gehouden.
De heer J. Doorduijn, directeur van het
Sociaal Fonds der bouwnijverheid, be
sprak de mogelijkheden om op zo kort mo
gelijke termijn te komen tot vereenvoudi
ging van de administratie van het bouw
bedrijf wat de sociale lasten betreft. Hij
achtte het noodzakelijk, dat de regering nu
ernst maakt met de invoering van de voor
stellen van de staatscommissie-Van den
Tempel. Dit zou naar zijn mening een be
sparing geven van circa tien millioen gul
den.
Verder werd in de vergadering gezegd,
dat door de wegenbouwpolitiek in Neder
land, waarbij wegenbouwwerken vaak als
werkverschaffingsobject worden gezien,
het gevaar bestaat dat noodzakelijke inves
teringen achterwege blijven. Voorts werd
erover geklaagd dat tal van werken, die
zich voor uitvoering door het vrije bedrijf
lenen en die door de Cultur-technische
dienst in Utrecht gesubsidieerd worden,
aan ontginningslichamen worden gegund.
Twee voormalige bedienden van een reis
bureau te Amsterdam hebben voor de Am
sterdamse rechtbank terecht gestaan, er van
verdacht twee kaartjes AmsterdamParijs
en twee kaartjes AmsterdamKopenhagen
gestolen te hebben. De jongste verdachte,
de 28-jarige C. H. J. S. werd er bovendien
van beschuldigd een valse handtekening
gezet te hebben onder een formulier van
de Nederlandse Spoorwegen. Hij zou name
lijk de gestolen kaartjes teruggebracht heb
ben en teneinde het geld terug te ontvan
gen had hij een valse naam op het formu
lier gezet.
Deze verdachte ontkende de kaartjes ge
stolen te hebben. „Ik heb ze verkocht in
opdracht van mijn collega De M.," zei hij.
„Ik kon niet bij de kaartjes komen. De M.
zei mij, dat de kaartjes door een meneer
De Wilde, waarvan hij mij ook het adres
opgaf, gekocht waren en dat hij geen tijd
had ze terug te brengen. Ik heb daarom de
naam De Wilde op het formulier gezet en
het geld aan De M. afgedragen. Ik heb 20
voor mijn moeite gekregen."
De M., de 38-jarige tweede verdachte in
deze zaak, ontkende dit. De heer De Wilde
bleek inderdaad te bestaan, zij het dat zijn
adres niet juist was opgegeven. Hij werd
als getuige gehoord en verklaarde De M.
in de jaren vóór de oorlog gekend te heb
ben. Toen woonde hij ook op het adres dat
op het formulier was opgegeven. Volgens
zijn verklaring had hij nooit kaartjes bij
het reisbureau gekocht.
De officier van justitie meende dat dief
stal niet aan S. ten laste kon worden ge
legd. Hij had echter wel een valse hand
tekening gezet. Daarom eiste de officier
vier maanden gevangenisstraf
Ook de tweede verdachte ontkende de
kaartjes gestolen te hebben. Volgens de
verklaring van zijn chef had De M. wel
toegang tot de kasten waarin de kaartjes
lagen.
De officier van justitie meende dat er
geen bewijs was tegen De M. en vroeg vrij
spraak. Op 23 September zal de rechtbank
uitspraak doen.
Te Genève is in het Pavilion des Sports een rolhockeywedstrijd gespeeld tussen een
ploeg van Zwitserland en één van Nederland. Nederland verloor deze krachtmeting
met 10-3. Een aanval op het Nederlandse doel.
In een nota aan de voorzitter van de
Tweede Kamer delen de ministers van Fi
nanciën en van Economische Zaken mede,
dat met de Verenigde Staten van Amerika
overeenstemming is bereikt in zake de fi
nanciering van de reeds eerder voorgestel
de verhoging van de deelneming van het
rijk in het kapitaal van de n.v. Nederland
se Machinefabriek Artillerie-inrichtingen
met 28 millioen, ten laste van het saldo
der speciale rekening van de Nederlandse
regering bij de Nederlandse Bank, waarop
de tegenwaardegelden Avorden gestort uit
de economische en militaire hulpverlening.
ADVERTENTIE
Voor ongeveer 3000 Arnhemse ouden
van dagen was het Dinsdag een grote
dag, want hun nieuwe sociëteit op het
Roermondsplein is die avond door mi
nister-president dr. W. Drees en bur
gemeester Ch. G. Matser van Arnhem
geopend. Ruim honderd vrijwilligers
en twintig bejaarden hebben geheel
belangeloos het nieuwe tehuis helpen
bouwen. Tezamen werkten zij dertig
duizend uren.
Op 24 Februari van dit jaar is men met
de bouw begonnen. Uniek voor Nederland
is, dat het gehele werk, waarin voor een
bedrag van 70.000 aan materiaal is ver-
c
Oepoetie wachtte nog even, om te zien, of hij zich niet vergiste. Maar hij had het goed
gezien.Daar kwamen ze aan!
Oepoetie, de rover, liet zich gauw uit de hoorn zakken; met een sprong kwam hij op
de grond terecht.
„Nou moet ik gauw Lumpo waarschuwen!', dacht hij.
Hij floot zachtjes, driemaal achter elkaar. Lumpo, die tussen de struiken nog altijd
aan 't spieden was, hoorde het. Hij kwam sluipend om een boom heen te voorschijn.
„Heb je wat gezien?", fluisterde hij.
„Ja", zei Oepoetie.„Ze komen ginds aan. Nou moeten we een plaats zoeken, om ze
ineens op het lijf te vallen".
Samen gingen ze het struikgewas door tot ze een mooie plek vonden. Achter een bos
heesters bukten ze en loerden naar het pad, waar Rick en Bunkie langs moesten komen.
„Wat zullen ze schrikken!", lachte Lumpo.
„Ssst!", fluisterde Oepoetie. „Nou niet meer praten, want als ze ons horen, gaan ze
•op de loop!"
„Goed", zei Lumpo. „Ik ben al stil".
En daar kwamen Rick en Bunkie, de reizigers, die helemaal geen erg erin hadden,
dat vlak bij hen de rovers verborgen zaten, die hen opwachtten
werkt, de plaatselijke U.V.V. geen cent
heeft gekost. Alle materialen zijn namelijk
kosteloos aangeboden.
De nieuwe sociëteit bevat een recreatie
zaal met toneel en bar, een keuken, een
flinke garderobe, een bergruimte en een
kleine tuin. De sociëteit kan dagelijks een
bezoek van ongeveer 300 a 350 oudjes ont
vangen. Wanneer inwoners van Arnhem de
65-jarige leeftijd hebben bereikt, worden
zij voor een bezoek aan de „soos" uitgeno
digd.
Dr. Drees noemde de wijze waarop deze
sociëteit tot stand gekomen is, een voor
beeld voor heel het land. „Indien men het
goed begrijpt, is het eigenlijk een voor
recht geweest, er aan te hebben mogen
meewerken," zei hij. Niemand heeft naar
voor de hand liggende argumenten gezocht
om niet mee te doen. Het ging als vanzelf.
Hier is een stukje menselijke solidariteit
gedemonstreerd, dat wel eens onderstreept
mag worden. Dr. Drees constateerde met
genoegen, dat er onder de huidige omstan
digheden toch gelukkig nog heel wat be
reidheid is om iets dergelijks tot stand te
brengen.
Geachte Redactie,
Met grote voldoening heb ik in uw blad
van Dinsdag 9 September j.l. gelezen over
de activiteit van een Japanse „Vereniging
van Huisvrouwen" die zich tegen de „Her
bewapening" keert en een boycott van alle
oorlogsspeelgoed voor kinderen eist. Ik
spreek hierbij de wens uit, dat er over de
gehele wereld zulke verenigingen zullen
komen. Het wordt hoog tijd dat iedere we
reldburger gaat beseffen, dat oorlog niets
anders betekent aan onze „geestelijke en
morele dood".
Laten de Nederlanders die zo gaarne zich
tooien met het stempel „christelijk" vooral
niet achter blijven.
Met hartelijke dank voor plaatsing.
J. WESTRA, Z.B. Spaarne 20.
De gemeentelijke orgelbespeling van
Dinsdagavond was dit keer toevertrouwd
aan de Amsterdamse organist Bernard
Bartelink, een laureaat van de R.K. Kerk-
muziekschool te Utrecht. Het bleek al di
rect bij de vertolking van het eerste pro
grammanummer „Gloria" uit een Or-
gelmis van Francois Couperin dat zich
hier een kunstenaar manifesteerde, toege
rust met een degelijke techniek en met een
fijn gevoel voor klankverhoudingen. De
negen strofen, waaruit deze Gloria-para
frase bestaat, kregen stuk voor stuk een
karakteristieke kleur, die het oud-Franse
orgeltimbre zeer nabij kwam.
Opvallend als zodanig was het vierde
couplet; dit klonk als ware het vertolkt
met aanwending van het zogenaamde
„clavier des bombardes" van de oude
Franse orgels. De interpretatie was boven
dien heel duidelijk en klaar omlijnd door
de wijze waarop de organist de muziek ar
ticuleerde. Dit laatste bleek in het verdere
verloop van het programma een bijzonder
goede eigenschap van de bespeler, waar
door hij zelfs in zeer vlotte tempi de dis
cant niets aan duidelijke tekening tekort
liet komen.
Dit kon echter niet altijd gezegd worden
van het spel in de lagere helft van het
instrument; de bas van het Bavo-orgel (en
zeker die van het pedaal) verdraagt zo veel
vlotheid niet, al wordt er nog zo puntig
gearticuleerd. Daarvan ondervond men de
nadelen vooral in het slotdeel van Toccata,
Adagio en Fuga in C. van Bach. In de
Toccata was echter alles buitengewoon
scherp getekend, ondanks het zeer opge
wekte tempo. Het Adagio hadden wij liever
wel wat rustiger gehoord.
In de Ricercare van Albert- de Klerk was
doorlopend het klare polyfone weefsel te
bewonderen; hiermee leverde de heer Bar
telink wel een opvallend staaltje van klas
siek orgelspel, vooral in het aardig met
vulstemmen getinte opgewekte deel. De
Fantasia in G. van Bach werd ook bijzon
der vlot opgezet en klonk verder verheven
in haar gedragen deel.
Voor het eerst het grote orgel van de
oude St. Bavo bespelende heeft Bernard
Bartelink een goede beurt gemaakt.
JOS. DE KLERK
Wegens de bronsttijd van het edelwild
zal het middengedeelte van het nationale
park De Hoge Veluwe voor het publiek ge
sloten zijn van 15 September tot en met 17
October.
WOENSDAG 10 SEPTEMBER
Begijnhofkapel: Christen Spiritualistisch
Centrum „De grotere wereld", 8 uur. Die
Raeckse: Stichting Psycho-synthese, 8.15 uur.
Grote Kerk, Avondstilte, 8.30 uur. Minerva:
„Mariandel", 18 jaar, 8.15 uur. Spaarne:
„Arizona", „De wilde hengst", 14 jaar, 7 en
9.15 uur. Rembrandt: „Ogen als sterren",
alle leeft., 7 en 9.15 uur. Palace: „Rotation",
14 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Fanfan la
Tulipe", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Lido: „Zij
die wij vereren", 14 jaar, 6.45 en 9.15 uur.
City: „Simson en Delila", 14 jaar, 6.45 en 9.15
uur. Frans Hals: „Een vreemde ontmoeting",
18 jaar, 7 en 9.15 uur.
DONDERDAG 11 SEPTEMBER
Grote Kerk: Orgelconcert, 3 uur. Minerva:
„Mariandel", 18 jaar, 8.15 uur. Spaarne: „Ari
zona", „De wilde hengst", 14 jaar, 2.30, 7 en
9.15 uur. Rembrandt: „Ogen als sterren",
alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace: „Ro
tation", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor:
Journaalvoorstellingen, 10.30, 11.30 en 12.30
uur. „Fanfan la Tulipe", alle leeft., 2, 7 en
9.15 uur. Lido: „Zij die wij vereren", 14 jaar,
1.45, 4.15, 6.45 en 9.15 uur. Citv: „Simson en
Delila", 14 j„ 2, 4.15, 6.45 en 9.15 uur. Frans
Hals: „Een vreemde ontmoeting", 18 jaar,
2.30, 7 en 9.15 uur.
37)
vertaald uit het Engels.
„Sharra kon er niets aan doen," ant
woordde Toni lachend, terwijl ze op de
glanzende paardenrug klopte. Ze was blij,
dat ze zichzelf overwonnen had en weer op
dit paard durfde te rijden, ondanks Carlos'
protesten. Niet begrijpend, wat Nigel met
zijn opmerking eigenlijk bedoelde, voegde
ze er aan toe: „Waarom zou ik bang zijn?
Hoe bedoel je dat, Nigel? Vanavond heb je
toch geen geweer bij je?"
„NeeZwijgend reden ze enkele
ogenblikken naast elkaar voort. De paar
denhoeven klonken dof in de vochtige aar
de. Dan opeens zei Nigel op stroeve toon en
met een wonderlijke gelijkenis op zijn
grootmoeder's manier van spreken: „Je ge
looft het niet, hè, dat ik met opzet schoot
om de paarden aan het schrikken te ma
ken? Carlos was zo impertinent om dit te
insinueren. Hij was natuurlijk over zijn
toeren maarjij, Toni, geloof jij het
niet?" Ze hielden hun paarden wat in en
hii keek dringend in Toni's grijze ogen. Ze
schudde haar hoofd.
„Natuurlijk geloof jk het niet, Nigel!",
antwoordde ze zo rustig mogelijk. „Wat zou
jij voor reden hebben om mij mijn nek te
willen laten breken?. En Carlos is van tè
grote waarde voor Floriana, dat iemand
hem een ongeluk zou willen laten over
komen."
„Ik dank je," zei hij langzaam, terwijl hij
haar aan bleef kijken op een manier, die
Toni enigszins in de war bracht-. Om zijn
aandacht af te leiden, wees ze naar het
moeras en riep uit: „O, kijk eens, 'Nigel,
flamingo's! Je grootmoeder heeft me eens
in Londen een beschrijving gegeven van
een tafereel als dit. Ik heb nog nooit zo iets
moois gezien!"
Hij keek even plichtmatig naar het land
schap, maar richtte onmiddellijk zijn blik
weer op Toni's gezichtje. Ze had er die dag
vermoeid en bleek uitgezien, maar nu, in
het licht van de ondergaande zon, had haar
gezicht een warme kleur en haar haar leek
op een vuurgloed. Ze zag er jong en lief en
min of meer hulpeloos uit, zoals ze daar op
de rug van de vurige Sharra zat. Zachter
dan ze van hem gewoon was, merkte hij op:
„Je bent eigenlijk nog maar een kind, hè,
ondanks al je ervaringen als verpleegster.
Je houdt van mooi en goed en van een
„happy end". Ik heb soms het gevoel, dat
je ons allemaal met elkaar wilt verzoenen,
voordat je van Floriana weggaat. Is dat
niet waar?"
Verrast keek ze hem aan en er kwam een
glimlach op haar gezicht. Ze had Nigel nog
nooit zo aanvaardbaar gevonden als op dit
ogenblik. Hij was thans bijna normaal men
selijk. „Natuurlijk zou ik dat graag willen,"
antwoordde ze eerlijk. „Ik kom zelf uit een
bijzonder gelukkig gezin, en ik haat de ge
dachte, dat andere mensen het niet met
elkaar kunnen vinden, elkaar dingen mis
gunnen, en alleen maar aan geld denken."
„Het wonder der wonderen: een vrouw,
die niet om geld geeft!", zei Nigel spottend.
Er was echter iets van tederheid in deze
spot. En alsof hij de gewoonste vraag ter
wereld stelde, voegde hij er aan toe: „Wil
je met mij trouwen en de toekomstige
heerseres van Floriana worden, Toni? Het
lijkt me echt iets voor jou, je zult het uit
stekend kunnen. En na verloop van tijd zul
je misschien even gehecht aan Floriana
raken als grootmama."
Met stomme verbazing staarde Toni hem
aan. Haar verbazing ging echter spoedig
over in een onweerstaanbare lachbui. Ze
kon zich niet goed houden. Nigel sloeg haar
onbewogen gade, maar in zijn ogen vonkte
iets, dat er op wees, dat hij haar vrolijkheid
beantwoordde. Tenslotte haalde hij met
het hem eigen slome gebaar een zakdoek te
voorschijn, welke hij Toni aanbood om de
tranen, die over haar wangen rolden, af te
vegen.
„Het spijt mestamelde ze, terwijl
ze met iets van afkeer de geparfumeerde
zijden zakdoek van hem aannam. „Alsje
blieft Nigel, vergeef het me, dat ik me zo
misdraagmaar.ehwas dit niet
allemaal een opzetje van je grootmoeder?"
„Ja," antwoordde hij rustig. „Ik kreeg
vanmorgen een zeer positieve wenk, dat ik
uit haar testament geschrapt zou worden,
als ik jou niet ten huwelijk vroeg. De oude
dame is bijzonder op je gesteld en vindt,
dat jij nieuw bloed aan de Burden-familie
moet geven."
„Je hebt me nu dus in ieder geval de ge
wenste vraag gesteld. O Nigel, het is alle
maal tè dwaasOpnieuw voelde Toni
een lachbui aankomen en ze had moeite
zich te beheersen. Arme Nigel, dacht ze,
die met mij rekening moet houden voor
zijn erfenis! Ze kon echter moeilijk boos
zijn op Olivia. De oude vrouw bewees haar
stellig een bijzonder grote eer
„Zulke rare dingen gebeuren alleen maar
op een oud vermolmd landgoed in een tro
pische omgeving, denk ik," merkte Nigel op.
„Floriana is helemaal niet vermolmd,"
wierp Toni heftig tegen. „En je zou er in
derdaad goed aan doen te trouwen, Nigel,
en de leiding van alles hier in handen te
nemen. Ik ben echter bang, dat ik niet ge
schikt ben voor heerseres over Floriana.
Om te beginnen, ben ik geen snob
genoeg
„Dank je," antwoordde hij glimlachend,
en op luchtige toon voegde hij er aan toe:
„Bovendien houd je van iemand anders,
nietwaar?"
Ze had haar gezicht van hem afgewend
en haar profiel verried niets van haar ge
voelens. Haar kin werd trots omhoog ge
heven en haar ogen staarden over het moe
ras. Wanhopig dacht ze: houd ik werkelijk
van iemand? Haar hart fluisterde een ant
woord, maar ze knikte ontkennend, als had
iemand tot haar gesproken.
„Het gaat mij natuurlijk niet aan," zei
Nigel langzaam. Hij was eigenlijk niet in
het minst in Toni's hartsgeheimen geïnte
resseerd en hij was bang, dat hij allerlei
confidenties te horen zou krijgen. Hoewel
hij het meisje heel aardig vond, aardiger
dan hij voor mogelijk had gehouden, na al
het gezeur van zijn grootmoeder, voelde hij
zich toch opgelucht. Zijn grootmoeder zou
natuurlijk teleurgesteld zijn, maar ten
slotte kon hij er niets aan doen, dat Toni
hem niet hebben wilde
„Je hebt me ten huwelijk gevraagd en ik
heb je een blauwtje laten lopen," zei Toni,
alsof ze zijn gevoelens kon raden. „Je hebt
dus je plicht gedaan."
Ze wendde Sharra om en begon in de
richting van het huis terug te rijden. Nigel1
volgde haar gedwee. Alleen de paarden
schenen teleurgesteld te zijn, dat de rit niet
langer duurde.
Vol ongeduld zat Toni tijdens de avond
maaltijd aan tafel. Ze kon bijna het uur,
dat ze Olivia mee naar boven zou nemen,
niet afwachten. Tegen tien uur was het zo
ver en bracht Fisk de rolstoel naar boven.
„Vind je het werkelijk niet erg, kind, dat
je nu ook de rol van kamenier moet ver
vullen?", vroeg Olivia, toen ze alleen waren
en Toni haar begon te helpen. „Als je het
tenslotte toch niet prettig vindt, kan ik
altijd één van Della's dochters, die Rita
uitstekend gedrild heeft, laten komen."
„Ik vind het helemaal niet vervelend u
te helpen," stelde Toni haar gei'ust en op
kordate wijze vervolgde ze: „Ik wil graag
met u over Nigel praten. Ik vind het niet
bepaald fair van u, dat u hem mij op zijn
dak schuift."
Ze begon Olivia's magere benen te mas
seren en wreef heftiger dan anders.
„Weet je, dat hij waarschijnlijk een half
millioen dollar zal erven?", vroeg de oude
vrouw op dezelfde misleidend vriendelijke
toon.
Toni hield op met masseren en keek op
Olivia neer. Het was moeilijk boos te zijn
op het fragiele oude vrouwtje, dat, vooral
als ze op het grote bed lag, volkomen hul
peloos leek. Ze wist echter, dat er in dit
frêle figuurtje een ontembare geest huisde,
die de levens van de mensen op Floriana
naar haar inzichten wenste te regelen.
Met moeite een lach uit haar stem weer
houdend, zei ze langzaam: „Het interes
seert me niet wat Nigel erft. Al kreeg hij
twee millioen! Ik houd niet van Nigel en
zal dat nooit doen. En ik wil niet, dat u
hèm straft voor mijn gebrek aan gevoelens
ten opzichte van hem!"
„O, wil jij dat nie£?" Olivia was rechtop
gaan zitten en keek Toni met boos fonke
lende ogen aan. „Weet u, dat het alléén mij
aangaat, wat ik met mijn geld doe, juf
frouw Martin?"
Toni zuchtte. Ze werd alleen „juffrouw
Martin" door Olivia genoemd, wanneer
deze erg ontstemd over het een of ander
was. Ze trachtte de boosheid, die ze in zich
op voelde komen, te onderdrukken, en ant
woordde zo kalm mogelijk: „En wat ik met
mijn leven doe, is stellig enkel en alléén
een zaak die mij aangaat, mevrouw Bur
den. Zoals ik u al dadelijk bij onze kennis
making gezegd heb, ben ik niet te koop."
(Wordt vervolgd).
