W. F. Jansen met zijn Gemeentelijk Bureau
voor Beroepskeuze in het zilver
Algol, „verduisterings-
veranderlijke"
Duin- en wandelpad afgesloten
in omgeving van Zanderij vaart
Zie Boven:
Brieven
aan de
redactie
Met BRYLCREEM
„Het gaat om het belang van het kind"
Gebruik was te intensief geworden
Soms spat een ster uiteen
üoflilou
V erbruiksver eniging
„Haarlem" bijeen
WOENSDAG 17 SEPTEMBER 1952
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
5
Raadslid stelt vragen over
verbouwing station
Haarlem
Max Woiski begint zaak
in Haarlems centrum
mag Uw haar gezien worden I
Vereniging Haerlem
bezocht Dordrecht
Gereformeerde kerk
Overveen wil groter
liederenschat
Ganzen vergiftigd
Archaeologendag
in Haarlem
CA
A\qo^
Ter viering van „Internationale
Coöperatiedag"
Vrijzinnige Hervormden
Opbrengst collecte
Wanneer op Woensdagmiddag 1 October het zilveren jubileum van het Gemeentelijk
Bureau voor Beroepskeuze te Haarlem wordt gevierd, dan zal dat toch voor alles
zijn het feest van „meneer Jansen". Want de man die alle stukken en rapporten van
het Bureau ondertekent met „De ambtenaar voor de beroepskeuze, W. F. Jansen" is
eigenlijk het Bureau, ook al heeft hij dan sinds enige jaren de beschikking over een
assistente. De heer W. F. Jansen is een pionier van de psycho-techniek in ons land.
HU las, in de lang-vervlogen jaren dat de Duitser Miinsterberg bU de Bell Telephone
in Amerika ztfn eerste proeven nam met het testen van telefonistes en ir. Tideman
bU het Mijnbedrijf poogde tot een wetenschappelüke selectie van leerlingen te komen,
reeds alles wat er op dat nog onontgonnen gebied verscheen, in die belangstelling ge
steund en aangewakkerd door de toenmalige directeur van de Haarlemse machine
fabriek Gebroeders Figee, de heer Hulswit.
De heer Jansen werkte toen bij Figee en
was belast met het aannemen van perso
neel. Figee was een der weinige fabrieken
waar een leerlingenstelsel bestond, dat het
mogelijk maakte dat jongens, die van de
lagere school kwamen, in de fabriek wer
den opgeleid tot bekwame bankwerkers.
Op aandringen van de vooruitstreven
de directeur ging de heer Jansen proeven
nemen om de opmerkzaamheid, het waar
nemingsvermogen en de handvaardigheid
van de sollicitanten te toetsen. En hij is
er trots op, dat hij daarbij talenten ont
dekte die niet alleen uitstekende bank
werkers werden, maar later ook posities
bereikten, die eigenlijk boven hun oplei'-
ding uit gingen.
Toen dan ook in 1927 een afdeling be
roepskeuze bij het Arbeidsbureau werd
voorbereid, werd niet alleen de heer Jan
sen advies gevraagd maar ook verzocht te
solliciteren voor de functie van hoofd van
de nieuwe afdeling.
Geen voet aan de grond
Alles wat nieuw is heeft enige tijd nodig
om in te burgeren en met de beroepskeuze
ging het al niet anders. Aanvankelijk kreeg
de heer Jansen bij het onderwijs geen voet
aan de grond. Daar zei men op zijn po
gingen om tot een oordeel over de toe
komstmogelijkheden van kinderen, die van
de lagere school kwamen, te geraken:
„Wat weet u daarvan?"
Nu heeft de heer Jansen in de afgelopen
kwart eeuw ruimschoots de gelegenheid
gekregen om te laten zien wat hij ervan
wist duizenden kinderen heeft hij op
zUn bureau rustig en vriendelijk aan de
tand gevoeld niet alleen, maar hij heeft
ze na het uitgebrachte advies ook niet
losgelaten. HU volgt zUn pupillen op hun
levensweg en in verreweg de meeste ge
vallen kan hij de voldoening smaken dat
hU het bij zijn beoordeling bij het rechte
eind heeft gehad, zoals uit de dikke dos
siers wel blijkt.
Verschillen van inzicht met het onder
wijzend personeel en schoolhoofden zijn
trouwens uitzonderingen en gelukkig blij
ken ook de meeste ouders zich bij de uit
gebrachte adviezen neer te leggen. Men
bedenke daarbij, dat velen de weg naar
Zijlstraat 70 pas vinden na een mislukking.
„Doet u niet teveel
Op het ogenblik is er wel niemand meer
die het nut en de noodzakelijkheid van een
Bureau voor beroepskeuze in twijfel zal
trekken. Dat is wel eens anders geweest.
In de crisisjaren sneuvelden in Amster
dam en Utrecht uitgebreide en goed ge
outilleerde diensten. Dat de deuren van het
Haarlemse bureau formeel niet dicht
gingen, dankte de heer Jansen aan de om
standigheid dat hij alles alleen deed. Maar
hij mocht van de toenmalige wethouder
van Sociale Zaken toch niet te veel doen.
Daarom maakte de heer Jansen zich toen
•p een ander gebied verdienstelijk; hij
richtte de Centrale werkplaats voor jeug
dige werklozen op, waarvoor hij de werk
bankjes bU spoorwegen en fabrieken los-
bedelde. In het jongste verleden groeide
die werkplaats uit tot de bekende Rijks-
werkplaats voor de vakopleiding aan de
Spaarnwouderstraat.
Uiteraard kan de heer Jansen slechts
een beperkt aantal jeugdigen testen, want
Het raadslid M. J. Goedée jr. (Arbeid)
heeft het College drie schriftelijke vragen
gesteld naar aanleiding van de uitbreiding
van het Haarlemse station met een derde
perron.
De vragen luiden:
Kunnen Burgemeester en Wethouders
mededelen of de thans aangevangen ver
bouwing van de achterzijde van het station
tevens inhoudt, dat na het gereedkomen
daarvan ook aan de achteringang plaats-
kaarten kunnen worden gekocht?
Zo dit het geval is, is het Burgemeester
en Wethouders dan bekend of het in de
bedoeling van de N.V. Nederlandse Spoor
wegen ligt om die ingang op werkdagen
tijdens meer uren open te stellen?
Zo zulks niet in het' voornemen ligt en
Burgemeester en Wethouders met mij van
mening zijn, dat het maken van een vol
waardige tweede ingang van het station
k?n leiden tot enige vermindering van de
verkeersdrukte op het Stationsplein en in
de van het Noorden uit toegang gevende
viaducten naar het station en dat zulks
ook overigens in het belang van de bevol
king van het Noordelijke stadsdeel zal zijn,
zijn zij dan bereid om zo dit niet reeds
is gebeurd er bij de Nederlandse Spoor
wegen op aan te dringen, dat de achter
ingang op werkdagen tijdens meer uren
wordt opengesteld en dat aldaar ook gele
genheid zal worden geboden tot het kopen
van plaatskaarten?
(Wij tekenen hierbij aan, dat bij -onze
bespreking met de architect van de uitbrei
ding en verbouwing is gebleken, dat geen
plaalskaartenkantoor is geprojecteerd en
dat (toen) nog geen beslissing was geno
men omtrent de openstelling der Noorde
lijke in- en uitgang. (Red.).
Wij vernemen dat de bekende Suri
naamse zanger en orkestleider Max Woiski
het café Benelux aan de Lange Veerstraat
te Haarlem heeft gekocht.
Hij heeft het voornemen zijn nieuwe
zaak op dezelfde wijze te exploiteren als
zijn „Cubana" in Amsterdam en zijn zo-
mercabavet in Bergen. De daartoe beno
digde vergunningen zijn reeds verkregen.
De opening zal voor het einde van deze
maand plaats hebben.
er gaan met zo'n onderzoek gauw een paar
uren heen. Ook moet men niet verwachten
dat hij dan zegt: „Die jongen moet inge
nieur worden" of „Daar steeks een goede
bioscoopdirecteur in". Evenmin zal hij, als
zo'n twaalfjarige hem toevertrouwt dat hij
zo graag dokter wil worden, antwoorden:
„Zet dat maar uit je hoofd, want dat lukt
je toch niet".
Stimulans
Dergelijke wensdromen of idealen kun
nen immers prachtig fungeren als stimu
lans bij de verdere studie en de mensen
van de beroepskeuze hebben trouwens niet
de pretentie een kind onmiddellijk te
stempelen met een bepaald beroep.
„Het gaat om het belang van het kind",
zegt de heer Jansen, „dat is mijn richt
snoer bij het werk".
En hij verzekert ons: „Het heeft me nog
nooit verveeld, juist omdat je steeds weer
met ander materiaal te maken krijgt".
Voor de toekomst heeft hij maar weinig
denkbeelden: een natuurlijk gevolg van
het feit dat hij binnen niet te lange tijd
met pensioen gaat. Wel is het de bedoe
ling dat de samenwerking met school
psychologisch bureau zal groeien, ook al
met het oog op de mogelijkheid dat beide
bureaux worden ingeschakeld bij bet aan
stellen en selecteren van het personeel van
de gemeente.
Daartoe is het echter dringend noodza
kelijk dat „Beroepskeuze" eens wat meer
ruimte krijgt dan thans met de twee be
scheiden kamers in Zijlstraat 70 het ge
val is.
ADVERTENTIE
Voor zacht en glanzend haar...
Brylcreem! Voor mooi gezond
haar... Brylcreem!
Brylcreem geeft U een welver
zorgd voorkomen, waar U ook
gaat en wat U ook doet. Mas
seer Uw haar dagelijks met
Brylcreem. Let op hoe vitaal en
onberispelijk Uw haar er dan
uitziet. Brylcreem houdt het in
fatsoen, zonder overdreven
vettigheid, want de oliën in
Brylcreem zijn geëmulgeerd!
Voor
een smetteloze
haarverzorging:
BRYLCREEM
Uw haar!
Brylcreem Products Ltd, Stanmore, England - Imp. Jacq. Mot Jr, Amsterdam
Vierenveertig leden dezer vereniging
brachten onder leiding van haar voorzitter
dr. C. Spoelder een bezoek aan de stad
Dordrecht, alwaar zij werden ontvangen
door de bestuursleden der Stichting Oud-
Dordrecht mr. J. J. Beyerman, gemeente
archivaris mr. H. F. Aeyelts Holstein en
mejuffrouw Nieboer van de V.V.V., die als
gidsen optraden bij een wandeling naar
de Grote Kerk, die bewonderd werd na
een zeer deskundige toelichting door de
koster. Na de officiële ontvangst door bur
gemeester en wethouders op het Stadhuis
werd de wandeling v.oortgezet door de be
kende Wijn- en Voorstraten, waarbij de
gidsen de aandacht vestigden op vele,
mooie oude huizen als De Gouden Os, De
Sleutel en het Gothisch huis. Tijdens de
koffiemaaltijd in hotel Bellevue naast de
beroemde Groothoofdspoort, waar de bur
gemeester en de gemeentesecretaris mede
aanzaten, genoten de Haerlemmers van het
prachtig uitzicht op de Noord en de Mer-
wede met-druk scheepvaartverkeer. Langs
de mooie Kuipers- en Wolwevershavens
met oude pakhuizen begaf men zich naar
het Museum Mr. Simon van Gijn, dat aller
bewondering wekte. Na een korte wan
deling door drukke winkelstraten, waarbij
nog menige fraaie, oude gevels de aan
dacht trokken, en in hotel Ponsen uitgerust
te hebben, aanvaardde het gezelschap, zeer
voldaan over deze tocht, de terugreis.
De kerkeraad der Gereformeerde kerk
van Overveen heeft de Generale Synode
verzocht gedurende een periode van zes
jaar de plaatselijke kerken vrij te laten
in het gebruik van een aantal lofzangen en
geestelijke liederen.
De kerkeraad is voornemens honderd
envijftig liederen in de eredienst te beproe
ven en van zijn bevindingen aan de Sy
node van 1958 verslag uit te brengen. De
liederen zullen worden gekozen uit: „Gees
telijke liederen uit de schat van de kerk
der eeuwen".
Een bloembollenkweker aan de Leidse-
vaart kwam dezer dagen tot de onaange
name ontdekking, dat vijf van zijn zes
ganzen gestorven waren. Later zag hij in
de buurt van het hok, waarin de dieren
veel vertoefd hadden, een snee brood lig
gen. De gedachte kwam bij hem op, dat
het brood vergiftigd kon zijn en dat de die
ren brood gebruikt hadden. De politie werd
in de zaak gemoeid en uit een onderzoek is
gebleken, dat het gevonden brood en de
dieren vergiftigd waren. Een zestienjarige
kwekersknecht werd aan een verhoor on
derworpen en hij bekende vergiftigd brood
aan de dieren gegeven te hebben. Proces
verbaal is tegen hem opgemaakt.
In enkele ingezonden brieven aan de re
dactie is onlangs ter sprake gekomen de
sinds korte tijd afgesloten weg van Zee
weg en Zanderijvaart af achterom door
het duinterrein van de Erven Van der
Vliet naar Kraantje Lek. Aan het afslui
ten van deze „eigen weg" door een parti
culier terrein ging op 1 Juni vooraf 't niet
verlengen van het huurcontract met de
vereniging „De Nederlandse Padvinders",
die daar de beschikking hadden over een
ongeveer 25 hectare groot kampeer- en
spelterrein.
Dit terrein was voor de padvinders een
ideaal oord, waarvan zij in de zes jaar die
zij er de beschikking over hadden een in
tensief gebruik hebben gemaakt.
Te intensief waarschijnlijk, want grote
gedeelten begroeid terrein zijn in kale
zandvlakten veranderd. Met als gevolg
zandverstuivingen, die vooral bij storm
achtig weer hinder voor de treinen op de
langs het terrein gelegen spoorbaan Over-
veen-Zandvoort betekenden. De Neder
landse Spoorwegen hebben daarover dan
ook geklaagd bii het Hoogheemraadschap
van Rijnland.
Volgens de Algemene Keur van het
Hoogheemraadschap van Riinland 1930 is
iedere onderhoudsplichtige van vrije dui
nen en dat zijn onder meer de perso
nen, openbare instellingen of andere rechts
personen aan wie de verplichting tot on
derhoud is opgelegd verplicht de ge
deelten dier duinen welke dreigen te ver
stuiven of reeds verstuiven te beplanten of
op andere wijze de'verstuiving op afdoen
de wijze te beletten, een en ander ten ge-
noege van Dijkgraaf en Hoogheemraden.
Laat men dit na, dan zijn Dijkgraaf en
Hoogheemraden bevoegd het duin op kos
ten van de nalatige te laten herstellen. Bo
vendien kan overtreding van de gebods-
en verbodsbepalingen van de Algemene
Keur van Rijnland worden gestraft met
hechtenis of geldboete.
Wie dan nu ook ziet hoe de kale zand
vlakten in het voormalige districtsterrein
van de padvinders onder handen zijn ge
nomen, merendeels door het beleggen met
takkenbossen doch ook met allerlei afval
producten, alleen maar om verdere ver
stuiving tegen te kunnen gaan en met de
verwachting dat de begroeiing zich zal
herstellen, kan tevens zien hoe deze
werkzaamheden in de korte tijd van
slechts enkele maanden alweer tot het her
stel hebben bijgedragen. Wat hieraan
evenwel voor financiële offers wordt ge
bracht is zeer groot. Alleen het treffen van
voorzieningen op het voormalige padvin
dersterrein bedraagt ruim duizend gulden
per hectare, vertelde ons de heer D. van
der Sleesen, wie het beheer van dit duin
gebied is opgedragen door de exploitant, ir.
W. Burdet, die met dr. Th. Egidius
eigenaar is van een ongeveer 450 hectare
groot duinterrein dat zich tot aan de
Boulevard van Zandvoort uitstrekt.
Het is dus een niet te loochenen feit dat
het duinterrein door het zesjarig gebruik
van de padvinders er niet alleen niet beter
op is geworden doch zeer zeker erg te lij
den heeft gehad. Iets wat men overigens
de padvinders niet kwalijk kan nemen
want ook elders waar de Nationale Reser
ve, athletiekverenigingen en anderen in
groepen op een duinterrein zijn bijeen ge
komen, viel dadelijk een achteruitgang van
dat gebied waar te nemen. De oud-direc
teur van het Staatsbosbeheer, de heer J. A.
van Steijn, schreef in 1933 in zijn proef
schrift „Duinbebossing" reeds: „Overal in
onze duinstreek kan men echter waarne
men, dat het natuurlijke, onbeboste duin
niet bestand is tegen een groot aantal be
zoekers. Komt er in een duingebied veel
toeloop, dan wordt onvermijdelijk de be
groeiing vernield en gaat het duin tenslot
te in verstuiving over. Herstelling is dan
ook slechts mogelijk met grote kosten en
moeite en niet dan na Volledige afsluiting".
Dit oordeel van iemand die het weten kan,
gaat dan verder met „het behoeft dan ook
niet te verwonderen, dat de particuliere
bezitter zich genoopt ziet zijn duinen af
te sluiten of slechts onder zeer beperkende
voorwaarden toegankelijk te stellen". Eer
der in zijn proefschrift haalt de heer Van
Steijn aan wat Puissant reeds in i739
schreef, besprekende de slechte toestand
waarin sommige duinen verkeren en op
het gevaar van overstuivingen: „de drei
gende invasie van het zand is veel geduch-
ter dan het zeewater, alzo het zand nooit
weder te rug loopt".
Wat wij schreven over het duingebied
van het voormalige padvindersterrein
geldt evenzeer voor de overige duinen. De
heer Van der Sleesen verzekerde, dat van
het afsluiten van de weg achter de Zan
derijvaart om naar Kraantje Lek geen
sprake zou zijn geweest indien het wande
lende publiek zich uitsluitend aan dat
wandelpad had gehouden.
Het is ontelbare malen voorgekomen,
dat de jachtopzieners mensen in het met
hekken en bordjes aangegeven verboden
gebied hebben aangetroffen, niet een en
keling maar hele groepen van personen.
Het is jammer voor hen, wie het een groot
genoegen is in bos en duin te kunnen wan
delen, doch ook hier geldt dat de goeden
met de kwaden moeten lijden. Het is voor
een particulier in de huidige tijd immers tè
kostbaar om allengs ten gerieve van het
wandelend publiek extra bewakingsper
soneel te moeten aanstellen.
In het onderhoud, dat wij met de heer-
Van der Sleessen en later ook met ir. Bur
det, die zo juist voor een verblijf in ons
land uit Amerika is aangekomen, hadden,
vestigden zij de aandacht nog op de eigen
lijk onbegrijpelijke reden dat men de par
ticuliere grondbezitter in dit geval de
eigenaar van de reeds eerder genoemde
weg nu boos aanziet omdat hij zijn
eigen bezit afsluit, daar gebleken is dat de
meeste bezoekers niet „rijp" zijn om van
de natuur te genieten. Maar men vergeet
dat aan de andere zijde van de Zeeweg een
1200 hectare groot gebied ligt van de
stichting „Het Nationale Park de Kerme-
merduinen". Wie zou willen beweren dat
dit gebied geen schade lijdt, heeft groot
ongelijk. Het. aantal mensen in dienst bij
de stichting „De Kennemerduinen", het
aantal losse arbeiders en het ook daaruit
voortvloeiende exploitatietekort is er wel
een bewijs van hoeveel geld het kost de
zeker niet opzettelijk toegebrachte schade
aan het duingebied toegebracht, te herstel
len. Men kan het een particulier dus niet
euvel duiden, dat hij om schade aan zijn
terrein tegen te gaan en de financiële las
ten zo laag mogelijk te houden, zijn bezit
niet voor iedereen openstelt.
Waarom staan de Kennemerduinen,
waarin rijk, provincie en gemeenten hun
aandeel hebben en die voor het algemeen
belang zijn aangekocht, niet een gedeelte
van het terrein beschikbaar aan de Pad
vinders en andere verenigingen? Het is
toch niet juist dat hiervoor de particuliere
grondbezitter steeds wordt aangezocht, al
dus besloot de heer Van der Sleesen het
onderhoud.
Op Zaterdag 27 September zal in Haar
lem en Spaarnwoude een archaeologendag
worden gehouden, die georganiseerd is door
de Archaeologische Werkgemeenschap voor
Westelijk Nederland, de Vereniging Haer
lem en'de Vereniging van Nederlandse ar-
chaeologen.
De opening heeft om tien uur plaats in
de aula van de Teyler Stichting, waar mr.
C. M. J. de Jongh zal spreken over Haar
lem en ds. P. J. R. Modderman over een
aeneolitische nederzetting bij Hekelingen
op Putten.
's Middags gaat de tocht naar Spaarn
woude waar in „De stompe toren" twee
lezingen zullen worden gehouden.
De heer W. A. van der Wal heeft het
over belevenissen en speurtochten van een
amateur-archaeoloog in Hillegom en de
heer J. G. N. Renaud maakt enige opmer
kingen over de tijdsbepaling van middel
eeuws aardewerk.
VAN het feit dat het
hinderlijke maanlicht
er deze week in de avond
nog niet is de maan
komt pas na midder
nacht op kan men
profiteren om de Melk
weg eens goed te bekij
ken. Een van de sterren
beelden die „in de Melk
weg" staan is Perseus,
laag boven de Noord-
Oostelijke horizon (zie
tekening), domicilie van
een paar interessante
verschijnselen uit de ge
schiedenis van de astro
nomie.
Een van de sterren van
Perseus die met het blote
oog goed zichtbaar zijn
is Algol, der ster bèta,
105 lichtjaren hier van
daan. Zij is het prototype
van wat de sterrenkunde
met een foeilijk woord
een „verduisteringsver-
anderlijke" noemt. Die
veranderlijkheid is al in
1670 ontdekt en pas later
nam men waar dat er
honderden sterren zijn
wier veranderlijke hel
derheid aan een soort
gelijke omstandigheid te
wijten is; men noemt dit
soort sterren daarom ook
wel „algol-sterren"
De helderheid van Algol
wisselt met een volko
men regelmatige periode
van bijna zeventig uur.
Ongeveer twee en een
half etmaal blijft zij con
stant, dan neemt zij in
ongeveer vijf uur tame
lijk snel af, loopt in de
volgende vijf uur weer
op, waarna de toestand
weer twee en een halve
dag vrijwel onveranderd
blijft.
Dit verschijnsel lijkt ui
terlijk iets op dat van
de „cephéiden", een an
der soort veranderlijke
sterren, dat wij onlangs
hier bespraken; bij de
algol-sterren ligt er ech
ter een heel andere oor
zaak aan ten grondslag.
Hier is namelijk sprake
van twee sterren die om
elkaar heen lopen. Algol
A, met een middellijn
bijna drie keer die van
onze zon, is verreweg de
helderste, hoewel hij iets
kleiner is dan Algol B,
die echter natuurlijk ook
zelf licht uitstraalt, zoals
alle sterren.
Voor ons is nu het merk
waardige dat de aarde
Perseus vindt men aan de Noord-Oostelijke
avondhemel, onder de W-vormige Cassio
peia. Algol is één van de helderste
sterren ervan.
zich ongeveer bevindt in
het vlak waarin de beide
Algol-componenten om
elkaar heen lopen: wij
zien dus op een gegeven
moment Algol B vóór
Algol A staan, zoals de
maan voor de zon staat
bij een bijna totale zons
verduistering. Vandaar
trouwens de naam: ver-
duisteringsveranderlijke.
Algol B (die weliswaar
groter ié maar minder
licht geeft) onttrekt een
groot gedeelte van Algol
A aan ons oog. Resul
taat: wij zien tijdelijk de
helderheid van „Algol"
- want ons oog ziet maar
één ster verminderen.
In feite is er in die pe
riode van zeventig uren
sprake van twee ver
duisteringen, want na
tuurlijk komt ookde si
tuatie voor dat Algol A
voor Algol B staat. Dan
wordt echter slechts het
licht van de zwakste ge
deeltelijk verduisterd en
in de practijk is de ver
mindering van helder
heid die wij dan zien
maar zeer gering, terwijl
echter in het andere ge
val „Algol" afzakt van
de tweede tot diep in
de derde grootte. (Het
woord „grootte" is nu
eenmaal in gebruik ge
raakt om de helderheid
aan te geven; het heeft
echter niets met de om
vang van een ster te ma
ken).
Eigenlijk bestaat Algol
uit drie sterren: A en B
beschrijven gezamenlijk
een baan om een derde,
onzichtbare ster C en die
omloop duurt bijna twee
jaar. Maar zelfs in de te
lescoop ziet men C niet;
men is langs de weg van
spectroscopische waarne
mingen achter haar be
staan gekomen. G. v. W.
De vliegwedstrijden om het wereldkampioenschap voor modelvliegtuigjes met motor,
zijn onlangs gehouden op het militaire vliegveld Diibendorf te Zürich, Zwitserland.
Negen landen waren vertegenwoordigd, waaronder Nederland. De eerste prijs was
voor Engeland, de tweede voor Zwitserland. Nederland behoorde niet tot de
prijswinnaars. Foto: de Nederlandse ploeg komt op het vliegveld.
Ter gelegenheid van de „Internationale
Coöperatiedag" was gisteravond door de
Coöperatieve Verbruiksvereniging „Haar
lem" een bijeenkomst belegd waarin een
rede werd gehouden door de propaganda
leider der Nederlandse Verbruikscoöpera
ties, de heer J. van Amstel. „De meeste
leden zijn geneigd om slechts hun eigen
plaatselijke coöperatie te zien", zo zeide
deze, „maar zij zullen er goed aan doen
eens om zich heen te kijken: er zijn thans
driehonderd verbruiksverenigingen in ons
land met 1200 winkels". Ook ver over de
grenzen heeft de coöperatie-gedachte veld
gewonnen; over de gehele wereld zijn ruim
900 millioen mensen bij coöperaties aan
gesloten. „Allemaal mensen", aldus spre
ker, die beseffen dat zij hun meest vitale
levensvoorwaarden niet kunnen overlaten
aan een systeem, dat op winst en voordeel
is gebouwd. Men moet zich bij de beschou
wing der coöperaties niet beperken tot de
uiterlijke verschijningsvorm. Achter onze
winkels, onzefabrieken en onze bak
kerijen staat een bepaald beginsel. Het
werk, dat daarin gedaan wordt is een ern
stige poging om te geraken tot een ander
stelsel van productie en handel". De heer
Van Amstel besprak in het kort het mani
fest, dat ter gelegenheid van deze dertigste
Coöperatiedag is uitgegeven, en waarin
de aandacht gevestigd wordt op drie idea
len, vrede, vrijheid en rechtvaardigheid.
Hij merkte daarbij op, dat ook aan de hulp
aan de laag-ontwikkelde gebieden in de
wereld, de coöperatie-gedachte dienstbaar
moet worden gemaakt.
„Nog al te vaak maken onnadenkende
leden een slippertje naar de particuliere
bedrijven, niet beseffend dat zij hierdoor
met de ene hand afbreken, wat zij met de
andere hebben opgebouwd. Het winststel
sel moet worden uitgebannen", zo vervolg
de hij „en in elke mens schuilt een stukje
macht om dat te bewerkstelligen. Door wel
bewust zijn koopkracht te besteden draagt
ieder zijn steentje bij voor de komst van
een andere samenleving".
Na deze rede trad het variété-gezelschap
„Anova" op met de revue „Humor is troef".
Kostja van Katwijk verzorgde de confé
rence, de accordeonnist Tonny Bakkenes
werkte een vlot en populair répertoire af,
het duo Diana en Daranti gaf een zeer
spectaculaire xylophoonbespeling en Piëtro
Nakaro hield het publiek gevangen in zijn
„illusionenshow". Bovendien verscheen de
jonge zanger Anton de Ridder voor het
voetlicht, die enige Italiaanse liederen hel
der vertolkte.
Laatste zomerconcert
in „Groenendaal"
Zondagmiddag van drie tot vijf uur zal
de R.K. Harmonie „St. Michaël" het laat
ste zomerconcert in het wandelbos „Groe
nendaal" geven. Aan dit concert werken
mede het Katholiek Gemengd Koor onder
leiding van de heer Evert Haak. Het Ka
tholiek Gemengd Koor zal zingen: „O Gul
den Hoofd" van Jac. Bonset, „Lekker
Beetje en Klein Biertje" van Jooske Stock
en twee negro-spirituals, bewerkt door
Evert Haak.
Mr. Top bedankt als voorzitter
Mr. E. W. Top heeft om gezondheids
redenen de functie neergelegd als voorzit
ter van het bestuur der Vereniging van
Vrijzinnige Hervormden te Haarlem. De
heer Top werd in 1946 als bestuurslid ge
kozen en werd in 1949 tot voorzitter be
noemd, nadat hij reeds enige tijd de functie
van vice-voorzitter had bekleed. De heer
Top heeft zich onder meer verdienstelijk
gemaakt als voorzitter van de Commissie
van Maatschappelijke Zorg voor hulpbe
hoevende Vrijzinnig-Hervormden.
De collecte ten bate van twee Christe
lijke organisaties voor t.b.c.patiënten, nl.
het Zuid Nederlandse Sanatorium en
,-,Draagt Elkanders Lasten", heeft in
Heemstede f 1116 opgebracht.
Wandeling. Is Openbare Werken gees
tig? Het lijkt absurd, een dergelijke vraag
te stellen. Bijvoeglijke naamwoorden, wel
toepasselijk voor de onderhavige dienst,
liggen voor het grijpen, als daar zijn: noest,
langzaam maar zeker, artistiek waar 't zo
uitkomt.... Maar: geestig? Niettemin....
Het is Zondagochtend en fris. Dat treft
mijn nieuwe demi van de Zaterdagse uit
verkoop, die aan de openbaarheid moet
worden prijsgegeven. Ik wandel op de Kle
verlaan; niet daar waar de huizen staan,
maar waar ze gestaan hebben en, naar men
fluistert, nooit meer zullen komen te staan.
Ik ga in de richting van de gemeente waar
Openbare Werken Publieke Werken zijn,
en daar, aan mijn rechterhand, ontwaar ik
het bouwsel, keurig op een speciaal opge
worpen zandheuveltje geïnstalleerd. Een
bouwwerk voor openbaar nut (maar in
niets overeenkomend met kerk of school),
voorlopig nog door prikkeldraad omgord;
onmiskenbaar van het mannelijk geslacht;
een geval a deux. U excuseert wel de Fran
se uitdrukking, maar het doet onbedwing
baar denken aan een Franse roman, mis
schien vertaald, maar zeker verfilmd: aan
Clochemerle. U weet waar dat schone ver
haal zich om concentreert. In onze onvol
prezen Stadsbibliotheek vindt u er een ge
ïllustreerd exemplaar van. Daarin komt
een plaatje voor, dat het moment van daad
werkelijke inwijding door de maire in
beeld brengt. Of was het de sénateur?
Hoge hoed, een eindje broekspijp en schoe
nen. Een soortgelijk bouwwerk, schoon van
lijn en kleur, in beton of zo, heeft O.W. in
de eenzaamheid van dat stuk Kleverlaan
neergezet.
Zijn de Hollanders een geestig mensen
slag? Het bouwwerk, waarvan mijn schrijf
machine nog steeds weigert de naam te
vormen (trouwens, deze krant is een nette
krant) is getooid met een groot carton,
waarop de woorden: „Welkom in Haarlems
Nieuwbouw!" En een papieren rood-wit-
blauw vlaggetje in top.
ALBERT VAN DALEN
