Zaiss predikte genezing
door het geloof
Asfaltjeugd niet alleen op fabriek
maar ook op middelbare scholen
Agenda voor
Haarlem
Réveille
Krouwels, Koninginneweg 6
Haarlemse hobbyclub
exposeert in Vishal
„De grote race
J. Arbouw 40 jaar
bij de H.B.S.-A
Massa-samenkomst in Amsterdam met
de leider der „Opwekkingsbeweging
Janine Andrade soliste
op H.O.V.-concert
Dinsdagsmiddags alle
winkels dicht
Radio vanaf f8.20
3
In gesprek met Haarlemse jeugdpredikant
Amateurtoneel
Amerikaanse maisplukker
demonstreert in ons land
Velsens raad bijeen
Standpunt over oud-ÏJmuiden
gehandhaafd
Mozaiek voor Monniken
dam door Ant. Molkenboer
Pseudo-vogelpest
in Reeuwijk
Burgerlijke Stand
van Haarlem
WOENSDAG 29 OCTOBER 1952
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Het is helemaal niet waar dat de jeugd
van tegenwoordig geen idealen meer heeft;
al lopen de jongens en meisjes 's avonds
twintig keer de Grote Houtstraat heen en
jveer en weten zij niets anders te doen dan
worstjes eten bij de automaten. Ze zien
immers de resultaten van vorige genera-
Hes en ze kunnen er niet tegen op".
Tegenover ons zit ds. B. van Gelder
van de Nederlands Hei-vormde kerk en
achter zijn woorden ligt een leven ver
scholen, dat voor het overgrote deel ge
wijd is aan het jeugdwerk.
Ruim twee jaar geleden zette hij in
Haarlem zijn schouders onder dit enorme
karwei en reeds nu zijn de resultaten zo
danig, dat vele jongens en meisjes op
geregelde tijden in verschillende clubhui
zen bijeenkomen en niet meer over de
straat zwalken.
Dominee Van Gelder begreep wel, dat
hij bij de massajeugd niet kon aankomen
met kerkelijke leerstellingen en stichte
lijke preken. Neen, men moest afstappen
van verouderde denkbeelden en de jon
gelui trachten te benaderen in hun eigen
geestelijk klimaat. In zekere zin is dit
dus pionierswerk, want de Hervormde
kerk zelf is hier nog lang niet aan toe.
Men gaat nog veel te veel te werk vol
gens het principe: „Eerst de Heilige Geest
en dan pas verder zien". Dominee Van
Gelder, en met hem vele anderen, gaan
echter van het standpunt uit, dat men
niet naar de kerk toe moet werken het
zogenaamde „zieltjes winnen" maar
juist van de kerk af. Zij brengen dus de
Christelijke gedachte over op hun be
schermelingen. Om tot dit doel te gera
ken richtte men talrijke clubhuizen op.
We noemen er slechts één: „De Appe-
laer". Hier komen jonge mensen van
drie tot zestien jaar en zij worden bezig
gehouden met figuurzagen, handenarbeid,
toneel, muziek en volksdansen. De klein
tjes, die soms aan de hand van een broer
tje komen aanstappen mogen met blok
kendozen spelen, terwijl de groten soms
met elkaar en onder goede leiding het
voor en tegen van enkele films bespreken.
Te weinig leiders
De leiding is weer een apart probleem
van de Hervormde Jeugdraad. Nog altijd
zijn er te weinig geestelijk geschoolde
ouderen, die zich geheel willen inzetten
voor dit mooie doel.
Een ander belangrijk onderdeel van het
werk van de Jeugdraad is het gezinsclub
werk. Men brengt de schoolgaande kin
deren van de lagere en ook van de mid
delbare scholen bijeen, voornamelijk om
ze van de straat te houden, want niet
aileen op fabriek en werkplaats kan men
de asfaltjeugd vinden, doch ook, en dit
zal velen verwonderen, in de hoogste
klassen van Muio's en H.B.S.'en.
Wat han er gedaan worden
Bij vele lezers zal de vraag opkomen:
wie betaalt dit allemaal?
Nu zegt dominee Van Gelder wel dat
geld niet belangrijk is, maar zijn gezicht
betrekt toch wanneer hij ons vertelt, dat
de kosten in één jaar ruim eenentwintig
duizend gulden zijn.
De gemeente en het rijk subsidiëren dit
werk wel doch er blijft toch nog altijd
een gapend tekort.
In verband hiermee is het misschien
gewenst er op te wijzen, dat op 3 Novem
ber een inzameling wordt gehouden in
gebouw „De Appelaer".
In Londen is men nu al bezig met het
aanbrengen van de versieringen, die de
stad tijdens de komende Kroningsfeesten
een feestelijk aanzien moeten gevendeze
versieringen zijn echter maar tijdelijk en
dienen om „specialisten" op dit gebied een
indruk te geven, hoe bijvoorbeeld een
lantaarnpaal er zal uitzien, wanneer hij
is gehuld in een gekleurde banier. Later
zal men de best geslaagde versiering
uitkiezen.
WOENSDAG 29 OCTOBER
Concertgebouw: Nationaal Instituut „Steun
wettig gezag", 8 uur. Stadsschouwburg:
Opera „Rigoletto", 8 uur. Begijnhofkapel:
Christen Spiritualistisch Centrum „De gro
tere wereld", 8 uur. Spaapne: „Wet zonder
recht" en Abbot en Costello, 18 jaar, 7 en
9.15 uur. Rembrandt: „Laatste ontmoeting",
18 jaax-, 7 en 9.15 u. Palace: „San Fi-ancisco",
14 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Zij was 17
jaar", 18 jaax-, 7 en 9.15 uur. Lido: „Morgen
begint een nieuwe dag", 18 jaar, 7 en 9.15
uur. City: „De x-ode schoentjes", alle leeft.,
7 en 9.15 uur.
DONDERDAG 30 OCTOBER
Concertgebouw: Dickens-avond onder lei-
dinig van de R.K. Openbare bibliotheek, 8
uur. Koningin Emmaschool: Bazar 14.30-17.30
en 19.30—22.30 uur. Spaarne: „Wet zonder
recht" en Abbot en Costello, 18 jaar, 2.30, 7
en 9.15 uur. Rembrandt: „Laatste ontmoe
ting", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Palace:
„San Francisco", 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Luxor: „Zij was 17 jaar", 18 jaar, 2, 7
en 9.15 uur. Lido: „Morgen begint een nieu
we dag", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City:
„De rode schoentjes", alle leeft., 2.15, 4.30, 7
en 8.15 uur.
Alles wat de jeugd nodig heeft voor de
lange avonden, zoals: hout, carton, ha
mers, zagen enzovoort zal dankbaar wor
den aanvaard.
En zij die iets voor dit mooie en nut
tige wex-k voelen en bijvoorbeeld als lei
der daadwerkelijk hun steun willen ge
ven, kunnen altijd elke Woensdagavond
van half zeven tot half negen terecht in
het wijkgebouw van de Hervormde ge
meente, Ridderstraat 32, waar zij in de
kleine werkkamer van dominee Van Gel
der een predikant zullen vinden, die hen
vol vuur zal overtuigen van de noodzaak
om de asfaltjeugd op te vangen. Immers
iedereen voelt de diepe tragiek, die in
deze woorden van een kleuter liggen:
„M'n vorige vader was een klier, nou heb
ik pas 'n fijne!"
Laten wij er voor zorgen, dat dit kind
wanneer hij man is geworden niet het
standpunt huldigt: ,,'t Leven is best: 'n
meissie, 'n filmpie en 'n piraat. Wat wil
je.nog meer.
De Haarlemse Hobbyclub is er na drie
jaar nog steeds niet in geslaagd een lokaal
Voor haar bijeenkomsten te vinden.
Daarom zal nu een gx-ootscheepse poging
worden gedaan om uit eigen middelen tot
een vast onderdak te komen en daartoe
wordt op het ogenblik op brede schaal pro
paganda voor doel en streven van de hob
byclub gemaakt, in het bijzonder op de
middelbare scholen.
Bovendien wordt Vrijdagavond in de
Vishal een expositie van werkstukken ge
opend door wethouder Geluk. Deze ten
toonstelling is Vrijdagavond van 20.45 af
voor het publiek geopend en verder Zater
dag de gehele dag en Zondagmiddag van
13 tot 17 uur.
Hobbyclubs uit alle delen van het land
hebben voor die tentoonstelling werkstuk
ken ingezonden. Zo is Rotterdam present,
met een heel dorp uit lucifers vervaardigd,
Velsen komt met een serie modeljachten.
Voorts geeft de expositie een overzicht
over de veelzijdige activiteit der Hobby
clubs: er zijn afdelingen gewijd aan radio,
fotografie, muziek, sterrekunde, weven,
schilderen, chemie, geologie, biologie en
ballet.
De staatssecretaris van Oorlog, mr. F. J. Kranenburg, bezoekt op het ogenblik Japan
en Korea. In Tokio, waar de Nederlandse oorlogsgewonden uit Korea worden ver
pleegd, nam hij o.a. een kijkje in het hospitaal. Op de foto ziet men van links naar
rechts: de patiënt soldaat A. Th. Stinissen uit Nijmegen; mr. F. J. Kranenburg; zuster
K. Dekker; kapitein-adjudant W. H. van Haersma Buma; kapitein ter,.zee J. A. L.
Muller (hoofd van de Nederlandse liaisongroep in Tokio); majoor-aalmoezenier G.
Brouwer en zuster C. M. Koopman.
De letterlievende vereniging „J. J. Cx-e-
mer" verscheen Dinsdagavond in de stads
schouwburg met „De Grote Race", een
voor het toneelpubliek niet onbekende so
ciety-thriller van Dorothy en Campbell
Christie. Het is - om maar met de deur in
huis te vallen - de beste toneelvoorstel
ling van amateurs geworden, die ik tot
dusverre zag. Een voorstelling, die een ni
veau bereikte, waarop zich maar weinig
verenigingen bewegen. Ze maakte je
enthousiast. Bij zovele goedbedoelde po
gingen om de Muze van het toneel alle eer
te bewijzen, bij zovele welgemeende on
dernemingen, die alle van de critische toe
schouwer veel welwillendheid en vooral
weinig pijnlijke eerlijkheid vragen, steekt
zo'n voorstelling als van „Cremer" wel
heel gunstig af. Dat behoeft niet te bete
kenen dat gij, amateurs, nu de moed in
de schoenen moet voelen zinken. Trekt
gerust opnieuw de toneellaarzen aan, stapt
in de kothurnen. Het kan! Maandagavond
werd mij bewezen dat het kan en hoè het
kan.
Waarmee dan de letterlievende vereni
ging zo opviel, het is in korte bewoor
dingen gezegd. Met een opvoering, die
volkomen was afgewogen, waarin op alles
was gelet, op de individuele spelprestaties
èn het ensemble-spel, op het tempo, op de
mise-en-scène. In een stuk als dit steekt
het wat dat ensemble-spel betreft wel
heel nauw. Er is niemand voox'bestemd
om te domineren. Iedere figuur is in zijn
afzonderlijkheid belangrijk, maar in de
verhouding der personages tot elkaar komt
elk karakter pas goed tot zijn recht: zien
wij het, zien wij de komedie spelen, waar
mee het leven wordt gemaskeerd. De toe
schouwer weegt deze personages tegen el
kaar af. Hij weegt de schijn af tegen de
werkelijkheid en eenmaal het spel door
ziende, onderscheidt hij de individuen op
zich en leert de waarde kennen van iedere
houding, van elk gebaar. Ik heb kunnen
opmex-ken, dat ook aan het kleinste gebaar
nog zorg was besteed. Dat geeft een voor
stelling relief, geeft het kleur. Die mini-
tieuze aandacht voor het grote en het kleine
kwam voort uit de regie. De voorstelling
van gisteravond was dan ook de triomph
van Henk Bakker.
Natuurlijk van hem niet alleen. Hij vond
in Lucie Rinkel, Wim Rijke, Aad Stroman
en Guus Boersma het meest uitgelezen ma
teriaal, dat hij zich kon wensen. Een aan
de drank verslaafde en eigenlijk rampzalige
„Babs" toverde Lucie Rinkel te voorschijn.
Wim Rijke als haar echtgenoot en moorde
naar precies de man, zoals hij is bedoeld:
in het nauw gedreven, een, die alles op
alles zet en de moed heeft een eerlijk risico
te lopen voor het geluk, Aad Stroman,
nauwgezet en rechtschapen, Guus Boersma
het prototype van de geaffecteerde tafel
schuimer. Ik vermeld zonder verwijl ook de
unieke Pinkie Collins, die Eki Oostwald-
Bouwer met voortvarendheid en alle af
wezigheid van theater kleurig op de plan-
ken zette. Anneke de Wilde had met een
kleine keelaandoening te kampen, wat haar
ietwat parten speelde bij de toegewijde
vriendin, die zij uitbeeldde. Joop van
Doom's detective en de sergeant van Arie
Mourik waren voor mijn gevoel wat afge
zwakt, kwamen niet helemaal „door". Voor
de butler van Frans Cornet geldt dat ook,
maar de lezer houde mij ten goede, dat deze
aanmerkingen, gezien het peil van ook hun
spel, slechts aanduidingen zijn, opmerkin
gen van niet ingrijpende betekenis.
Uw recensent was dus enthousiast. Hij
heeft dat hier met voldoening geboek
staafd. P. W. FRANSE.
Op 1 November zal de heer J. Arbouw,
technicus A bij de H.B.S.-A te Haarlem
veertig jaar bij deze school werkzaam zijn.
Voordat hij in 1912 als amanuensis in
dienst trad verrichtte hij soox-tgelijk werk
in het bedrijfsleven. De heer Arbouw
maakte nog twee H.B.S.-A-jaren mee in
het oude gebouw aan de Jacobijnestraat,
waar nu Openbare Werken in is gevestigd.
„Dat was een labyrinth van gangen en
lokalen, waar een leerling, die de klas uit
gestuurd was, onopgemex-kt kon blijven.
Zoiets zou in dit gebouw niet lukken, het
is hier daarvoor veel te ovex-zichtelijk",
vertelde hij. Maar de in gebruikneming
van het nieuwe gebouw aan de Raaks in
1915. die vertraagd was doordat er in
1914 eerst vluchtelingen in werden ge
herbergd, bezorgde hem een heel wat beter
domein, dan hij in de Jacobijnestraat had
gehad: een practicum, een laboratorium
en een weegkamer, dicht bij de leszaal,
waar hij assisteert.
„Ik doe dit wexdc met heel veel genoe
gen", zei de jubilaris ons, „het komt hoofd
zakelijk neer op het voorbereiden van
proeven en practica en op het uitdoktex-en
van nieuwe proeven, die voor de lessen
van belang kunnen zijn. Daarbij is het
natuurlijk vooral nodig te weten of zo'n
pi-oef spreekt en hoelang zij duurt, want
je kunt nat uur-lijk in de beperkte tijd van
een les niet beginnen aan een proef waar
voor je 24 uur moet gaan x-oeren". De vei
ligheidsmaatregelen spelen bij dit werk
ook een voorname rol. De leerlingen kun
nen wel eens niet wijs worden uit de appa
ratuur door de extx-a stijg- en drukbuisjes,
maar die moeten ze er toch bij hebben om
ongelukken te voorkomen. Verder heeft de
heer Arbouw uiteraard genoeg ervaring
opgedaan om na te gaan in hoeverre ex
perimenteerzucht van leerlingen voort
spruit uit de ware intex-esse voor dit vak
of uit de begeerte explosies te zien.
Op 1 November 1914 aanvaax-dde hij
bovendien een benoeming aan de Avond
school voor Nijverheidsonderwijs, waar
hij ook thans nog steeds wex-kzaam is.
Een der opmerkelijkste figuren uit het
naoox-logse West-Duitsland is Hermann
Zaiss, de Solinger messenfabrikant, die
dx-ie jaar geleden in het Wuppertal een
opwekkingsbeweging stichtte, die „terug
keer tot de Bijbel" en „genezing door het
geloof" predikt. Dat geestelijk réveil heeft
sindsdien overal in Europa duizenden vol
gelingen gevonden en ook in ons land zeer
veel weerklank ontmoet. Dat bleek gis
teravond op overtuigende wijze in Am
sterdam, waar ruim achtduizend mensen,
onder wie vele invaliden en zieken, bij
eengekomen waren om Zaiss, die thans
een serie samenkomsten in ons land leidt,
te horen spreken.
Uit alle delen van Noordholland en van
ver daarbuiten waren die duizenden
reeds in de vooravond naar de hoofdstad
gekomen, zodat de immense Apollohal en
de grote zaal van het Concertgebouw
(waar Zaiss woox-den via een versterker
installatie te beluisteren waren) lang voor
het aanvangsuur der samenkomst al
stampvol waren en vele honderden geen
toegang meer konden krijgen.
Een uur lang kox-tte de menigte zich de
tijd met het zingen van geestelijke liede
ren, toen besteeg Zaiss, een kleine, reeds
grijzende man van middelbare leeftijd,
het podium om zijn toespraak te begin
nen, die zijn gehoor bijna twee uur lang
in gespannen aandacht geboeid hield. Hij
is stellig een fascinerend redenaar, nu
eens met overslaande stem zijn boodschap
uitschreeuwend over zijn gehoor, dan
weer zijn stem dempend tot een nauwe
lijks verstaanbaar gefluister, dat even la
ter weer uitschiet in een felle rethorische
vraag: „En gij daar, gelooft gij?", of „u
daar, in uw ziekenstoel, hoe wilt gij ge-
Het was wel eigenaardig dat er op het
gisteren plaats gehad hebbende tweede
concert van sex-ie D, gegevexx door de
H.Ö.V. onder leiding van Toon Verhey
en met medewerking van de Franse vio
liste Janine Andrade, tweemaal een on-
gelxxkje moest gebeuren, juist op momen
ten van hoogspanning en vlak voor de
eindstreep. Even voor het slot van het
Vioolconcert in A van Mozart knapte een
snaar van de viool der soliste, die ze net
zo heerlijk had laten zingen bij de terug
keer van het Menuetto-tempo (na het
rondo-alternatief „a la Turque"), zodat zij
het stxik met de viool van concertmeester
Hesmerg moest besluiten. En in het laatste
nummer van het programma: „De driekan
te steek" van Manuel de Falla, waarin het
orkest bijzonder goed op dreef was en
brillant musiceerde, raakte de „coda"
alias staart per ongeluk in de knoop,
zodat het er aan het slot een beetje al
te Spaans toeging. Volgende week staat
de „Driekante steek" weer op het pro-
pramma en krijgt Verhey met het orkest
de gelegenheid duchtig revanche te nemen
voor het steekje dat er nu aan los was.
Overigens was het een buitengewone
mooie concertavond. Toon Verhey gaf van
de Vijfde Symphonie van Schubert een
smakelijke vertolking. Heerlijk toch weer
eens zo'n probleemloze muziek te horen
die niets anders dan muziek is, maar dan
geladen met warme sentimenten en ge
zond natuux-gevoel. En dubbel heerlijk
wanneer zij vertolkt wordt in een zuivere
sfeer en zonder de minste dikdoenerij.
Maar wat dan te zeggen van het Viool
concert in A van Mozart, evenals die sym
phonie van Schubert het werk van een
jongeling van negentien jaar? Hier wordt
men geconfronteerd met het sublieme.
Men houdt de adem in als men die ver
rukkelijke muziek zo ragfijn en délicaat
hoort interpreteren als Janine Andrade het
deed. Laat er dan een snaar knappen, dit
kan ons er alleen maar aan herinneren
dat het mensenwerk blijft en dat er wei
nig toe nodig is om de wonderlijkste dro
men te verbreken.
Met de Tzigane van Ravel toonde Janine
Andrade een ander uiterste van haar her
scheppingskunst. Hier kon men haar be
wonderen om haar temperament, haar
toonexpressie en virtuositeit. Men zou
waax-achtig niet gezegd hebben dat de
soliste Dinsdagochtend nog niet wist, dat
zij 's avonds dit brillante stuk, dat zij in
tijden niet gespeeld had, zou moeten inter
preteren. Zo was echtei-, naar men ons
meedeelde, de situatie. Maar ik heb er
niets van kunnen merken.
Het publiek toonde zich terecht opge
togen over de prestaties van de soliste.
En het was ook dankbaar voor het slot
nummer van het orkest de drie ballet
stukken van Manuel de Falla waarvan
het ox-kest, op het slot na, een zeer geluk
kige en fraai klinkende vertolking had
gegeven.
JOS DE KLERK.
In Dusseldorp is in samenwerking met de Nederlandse Kamer van Koophandel een
„Holland"-week georganiseerd, een economische en culturele manifestatie, waaraan
wordt deelgenomen door Rotterdam, Maastricht, Amsterdam en Arnhem. De Neder
landse tuinbouwers en fruittelers hebben groente en fruit ingezonden, die worden
uitgevoerd naar Duitsland. Men heeft ze in Dusseldorp geëxposeerd.
99
nezen zonder Jezus Christus!" Zaiss theo
rie grondt zich op zijn overtuiging dat de
kerken en hun voorgangers verdoold zijn
in theologische haarkloverijen en dat men
„naar de Bijbel terug" moet om de ware
kracht van Ixet geloof te erlangen, dat niet
met het verstand of de logica te verklaren
is, maar aanvaard moet worden in de
overtuiging dat hier de menselijke rede
nimmer maatstaf of criterium kan zijn.
Als men zó gelooft aan de boodschap
van de Verlosser en aan de letter van de
Schrift, dan wordt alles mogelijk, dus ook
het deel hebben aan de Heilige Geest en
aan de wonderen en tekenen die de Bijbel
belooft, aldus de heer Zaiss. Hij beschreef
uitvoerig hoe hij zelf in dit geloof - „het
geloof aan de levende en eeuwige Chris
tus" - gegroeid was en hoe dat hem de
kracht gegeven had, vele zieken naar
lichaam en geest door handoplegging in
de naam van de Heiland te genezen Ver
schillende van deze genezenen, waaron
der oud-tbc-lijders en kanker-patiënten,
kwamen vervolgens zelf getuigen van hun
ontmoeting met de opwekkingsbeweging
van Wuppertal en hun uiteindelijk herstel
door het geloof, waarna de heer Zaiss aan
de hand van Bijbelteksten als Jacobus V,
Handelingen I 8 en Johannes IV zijn
stellingen over „de beërving der wonder
bare hemelse kracht door het geloof" na
der uitwerkte. Bijna twee uur lang vond
hij woorden van waarschuwing, maar ook
van bemoediging en hoop voor de duizen
den rond hem, voor de zieken vooral, die
in hun rolstoelen en invalidenwagens om
het podium geschaard zaten en wie hij
toeriep: „Niet ik, maar gijzelf kunt u ge
nezen door de kracht van uw geloof en
uw gebed".
Een machtige jubelzang en een vurig
gebed met Zaiss' diep-bewogen gehoor
besloot deze indrukwekkende samen
komst.
In ons land worden thans demonstraties
gegeven in het plukken van mais met een
Amerikaans werktuig, dat een naar Neder
landse maatstaf gerekende arbeidsbespa
ring van ongeveer 30 pet. oplevert. Dins
dagmiddag was op een maisveld bij Steen
bergen Elmer Carlson uit Iowa aanwezig
om te laten zien, hoeveel maiskolven per
minuut met dit werktuig kunnen worden
geoogst. In 1935 was Carlson met 72 kol
ven per minuut kampioen van de plukkers
in zijn staat. Nu haalde hij er 59. „Maar ik
ben dan ook een jaartje ouder geworden",
zei hij. De snelste West-Brabander bracht
het zonder oefening tot 26 kolven. Ge
woonlijk wordt een gemiddelde gehaald
van 15 tot 20 kolven.
Arbeidsbesparing bij de maisoogst is van
belang, nu de maisteelt in Nederland sterk
in opkomst is. Het maisareaal in Nederland
bedraagt thans 4500 hectare.
Er is vannacht een lichtelijk dramatisch
slot gekomen aan de besprekingen in Vel
sens gemeenteraad over de „kwestie oud-
IJmuiden", welke de laatste weken al een
paar maal in de emotionele sfeer is ge
trokken en tenslotte op haar zakelijke mé
rites door de vroedschap moest worden
bekeken.
Dit naar aanleiding van twee aaneen-
gekoppelde en geaccepteerde voorstellen
van het college, ten eerste om één in
dustriehal te bouwen en haar te verhux-en
aan de Coöperatieve Inkoopvereniging
Kennemerland en daarnaast, om het we-
deropbouwplan voor oud-IJmuiden langs
de oude, slechts op détails gewijzigde lij
nen te volgen. Waarmee het gezamenlijke
verzoekschrift van IJmuidens Bloei, IJmui-
dens Centrum en het actie-comité „Her
bouw Oud-IJmuiden" van het tapijt ver
dween. Op het allerlaatst speelde wet
houder W. F. Visser namelijk een sterke
troef uit, door een dom dreigbriefje we
reldkundig te maken, dat zich richtte tot
de aspiranthuurder van de industriehal
en deze met broodroof bedreigde, indien
hij zijn plannen niet wijzigde. Na een veel
betekenende stilte in de raadsvergade
ring werden de bezwaarschriften inzake
oud-IJmuiden zonder stemming terzijde
geschoven.
Voor het forum van een overvolle tri
bune, waar het meeleven met de gemeen
telijke zaken zich af en toe ontlaadde in
gesmoorde reacties, heeft de raad zich
voorts met een groot aantal zaken van
uiteenlopende aard bezig gehouden. Be
halve de beide agendapunten over oud-
IJmuiden, kwam de nieuwe gemeentelijke
verordening op de winkelsluiting aan de
orde, waarover het tenslotte tot stemming
kwam. Met zestien tegen tien stemmen
werd een uniforme Dinsdagmiddagsluiting
aangenomen, echter niet dan nadat uit
alle fracties het voor en tegen van een
dergelijke regeling in den brede was be
licht. Men legde zich morrend neer bij een
crediet van 8500 voor het opbergen van
goederen ten behoeve van de Dienst Be
scherming Burgerbevolking op de zolders
van de voormalige IJmuider Wasserij in
de Snelliusstraat, niet zozeer om het doel,
maar eerder vanwege het feit, dat het gros
der raadsleden het rijk ook deze kosten
wilde laten betalen. Alleen de communis
ten wax'en uiteraard tegen de hele be
scherming en dus ook tegen dit crediet.
Een belangrijk punt van bespreking is
gevormd door het voorstel van B. en W.
om, gehoord een advies van een commissie
van architecten, het veelbesproken plan-
Van den Broek en Bakema tot de bouw
van een winkelcomplex, af te wijzen-c.q.
een bouwvergunning te weigeren. Dit in
dertijd door een aantal winkeliers gepo
neerde project, dat naar het oordeel van
sommige raadsleden niet aansloot bij de
winkelbouw van architect Dudok en waar
uit toen het plan geboren werd, een des
kundige commissie te benoemen om de
raad uit deze technische knoop te halen,
heeft de gemeente haar supervisor archi
tect W. Dudok gekost.
Het gedrongen mannetje, dat in het late
avonduur onze treincoupé binnenstruikel-
de, verdreef even alle slaapgevoelens, want
hij had een tikkende koffer. Hij verklaarde
aan de conducteur, die vroeg of hij iets
tegen de spoorwegen had, dat er geen tijd
bom in zat maar een aantal uux-werken.
Het mannetje was een klokkemaker op
jaren en besteeede daarom het werk, dat
hem maandelijks teveel was, bij zijn zoon
uit. Zijn ogen waren niet zo best meer en
het ietwat verwrongen stalen brilletje dat
hij op had kon dat euvel niet ondervangen.
Hij had nu het reparatiewerk klaar terug
gehaald, maar dat het nu ook al zo driftig
tikte deed hem leed. Dat was nergens voor
nodig tijdens het vervoer. Zijn zoon had
echter een paar „petrette-van-jonges", die
opa weer eens hadden willen foppen. Zij
hadden stiekem het hele zaakje opgewon
den en het mannetje hoopte, dat het niet te
veel zou storen.
Nou, dat deed het niet. Wanneer wij op
de cadans van de wielen konden insukke-
len, dan kon dat ook wel door dit monotone
getik.
Wij wilden het best proberen als de oude
zijn toelichting staakte, maar dat deed hij
niet. Hij begon een karakterschets te geven
van zijn stoute kleinzoontjes en vx-oeg be
grip voor hun streken omdat er toch ook
wel elementen van moed en van onderne
mingsgeest in staken, hetgeen hij aantoon
de met enige voorbeelden, waarom hij zelf
in lachen uitbarstte.
Toen de oude merkte uit welk een ver
verwijderde wereld wij met hem mee
trachtten te grijnzen, staakte hij zijn mo
noloog. Hij zakte een beetje onderuit en
deed resoluut zijn ogen dicht en zijn mond
open om ook te gaan sluimeren.
Eindelijk was het weer stil in de coupé.
Boven ons tikte de koffer in het net en
onder ons bonsden de wielen.
We wisten geen van allen hoeveel later
het was, maar opeens schokten we wild
overeind. In de koffer gingen een stuk of
vijf zes wekkers tegelijk af. Een van ons
greep zelfs desperaat om zich heen naar
een nachtkastje.
„Het zijn schoffies", kreet het mannetje
bestraffend boven het geratel uit. „Ik zal
het morgen tegen me zoon zegge
H. B.
Het comité van de stichting Nationaal
Monument Koopvaardij heeft gemeend te
moeten afwijken van het advies van de
prijsvraagjury, betreffende het monument
voor de Koopvaardij. Goedgekeurd is nu
het ontwerp onder motto „Boeg", door de
beeldhouwer F. Carasso te Amsterdam.
Het momtment zou 5 meter hoog moeten
worden. Het komt te staan in Rotterdam.
Uit dankbaarheid dat de R.K. kerk te
Monnikendam tijdens de oorlog gespaard
is gebleven, werd in 1945 besloten een
Maria-beeld in dit bedehuis aan te bren
gen. Dit voornemen is thans verwezenlijkt,
want binnenkort zal er een in 1952 door
de Haarlemse kunstenaar Ant. Molkenboer
ontwox-pen en zojuist gereed gekomen Ma-
donna-mozaiek worden onthuld. Het is Za
terdag en Zondag voor het publiek te be
zichtigen in het atelier Koningstraat 20 te
Haarlem.
Oxxder de kippen van een pluimvee
houder te Reeuwijk is pseudo-vogelpest
geconstateerd. De gehele pluimveestapel
van ongeveer duizend dieren is afgemaakt.
ADVERTENTIE
per maand
Verkoop en Reparatie
HAARLEM, 28 October 1952
ONDERTROUWD: 28 Oct., J. W. Tavenier
en M. A. C. Hendriks.
BEVALLEN van een zoon: 26 Oct., J.
Zwemmer—Kuipers; 27 Oct., E. M. Lempke—
Coevert; W. van Dam—Bos; A. van der Meu-
len—van der Maden; 28 Oct., A. J. M. van
Raaphorstvan den Hoven; E. Tesselaar
Massa; M. C. HolierookUmans; W. G. Nijon
Kleijne; M. S. BakkerVisser; E. E. Leen-
dersde Jonker.
BEVALLEN van een dochter; 25 Oct., J. L.
Schot—Kivit; 27 Oct., A. J. CaféIsbrucker;
W. A. Rijkenberg—Clemens; M. J. Sietses—
Parmentier; 28 Oct., S. H. M. Geels-Brugman.
OVERLEDEN: 25 Oct., P. A. Pistoor, 77 j.,
Ripperdapark; T. Molanus—Klaassens, 61 j.,
Gasthuisvest; 27 Oct., P. A. ter Maat, 61 j..
Vooruitgangstraat; E. A. R. van der Hurk.
60 j., Hazepaterslaan.
