Haarlem's Dagblad | 1952 | 14 november 1952 | pagina 7

Onzekerheid over de uitslag
tegen Engels amateurteam

Sport in het kort

Mogelijkheid voor vrije prijs
vorming voor melk in studie

Haarlems en Kennemer elftal
deelden de punten (3-3)

•Clowntje Rick

De zaak-Andreas

Het kampioenschap
der amateurs

Jacob doelpuntte drie keer

VRIJDAG 14 NOVEMBER 1952

HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT

Nederlands voetbalelftal naar Huil

Wat geeft doorslag:
techniek of ijver

Geen hoer a-stemming

Serie nederlagen

Opnieuw te zwak

Ooggetuigenverslag

Vijfenveertig zetten
in zes minuten

Paardensport

MINISTER MANSHOLT:

Voedselpositie in de wereld is ernstig;
de dokter heeft nog steeds een voorsprong op de boer

1

f

Basketballcompetitie

Schaken

Candidatentournooi
voor dames te Moskou

Wielrennen

Belgische zege in de
Brusselse zesdaagse

Voor de kinderen

Verpleger met vals
diploma gearresteerd

FEUILLETON

(Door Harry Hoff
vertaald uit het Duits)

(Van onze, sportredacteur)

Nu bijna zes jaar geleden op de zevenentwintigste November 1946 ging er een
Nederlands elftal welgemoed naar Engeland om daar de strijd aan te binden met de
elf beste voetbalprofs die Engeland in het veld kon brengen. Wie zal het zich niet
meer herinneren: de plaats waar de wedstrijd werd gespeeld was Huddersfield en
de uitslag werd acht-twee voor de Engelsen. Sinds die gedenkwaardige Woensdag
middag is zo wel het een en ander gebeurd met het Nederlandse voetbal. Zoveel, dat
nu het Nederlandse voetbalteam Zaterdag tegen het Engelse amateurelftal aan
treedt wij nog niet veel kunnen zeggen over de kansen die de Nederlanders morgen
in Huil hebben. En dat niet alleen omdat wij geen idee hebben van de sterkte van
het Engelse team, maar nog veel meer, omdat wij ook al geen enkel idee hebben over
de prestaties van het op papier zeker niet sterke Néderlandse team van Zaterdag.

En daar is wel alle reden voor. Zoals be
kend is dat elftal met uitzondering van
Kraak hetzelfde elftal, dat verleden
maand een veelzeggende nederlaag leed te
gen België in Antwerpen. Iedereen was het
duidelijk dat er iets veranderd diende te
worden in de opstelling wilde men tot betere
resultaten komen. Dat is niét gebeurd. En
met dat feit heeft men nu eenmaal rekening
te houden.

De oefenwedstrijd van verleden week te
gen het profteam van Saarbrücken heeft
niet zo heel erg veel geleerd. Net zomin als
al die andere wedstrijden tegen sparring
partners die sterker moesten worden geacht
dan het voorlopig Nederlands elftal. Steeds
ook werd het duidelijk dat juist na zo'n
oefenwedstrijd de zwakke punten in het
team weer overduidelijk zichtbaar werden
en dat het vertoonde van de rest van de
spelers, die wel voldeed, voldoende was om
toch steeds weer een optimistisch geluid te
laten horen ten aanzien van de uitslag van
de daarop volgende interlandwedstrijd.

Maar ook in Engeland verkeert men nu
niet bepaald in een hoera-stemming. T n
daar de samenstelling van het amatc -
team bekend werd schreef de Daily Mail:
„de ploeg kan nauwelijks representatief
voor het Engelse amateursvoetbal worden
genoemd en het valt te betwijfelen of het
elftal zich zal kunnen handhaven tegen Ne
derland". Een opmerking, die niet veel mil
der werd toen het amateurteam Maandag de
oefenwedstrijd tegen een Arsenal-combina-
tie met drieeen verloor.

Het niet beschikbaar zijn van de rechts
buiten Robb heeft de Engelse keuzecommis
sie doen besluiten de definitieve samenstel
ling van de ploeg pas kort voor de wedstrijd
bekend te maken. Pawson van Pegasus en
Stroud van Hendon zijn alsnog uitgenodigd
naar Huil te komen. Beiden komen in aan
merking Robb te Vervangen.

Er heerst dus onzekerheid aan beide kan
ten. Hoe onplezierig de factoren ook zijn
die tot die onzekerheid leiden, toch gaat er
ook weer een zekere aantrekkingskracht van
uit. Een andere aantrekkingskracht alleen
dan die van de wedstrijd in Huddersfield
tóen men al bij voorbaat wist dat het een
nederlaag zou worden, waarbij het alleen
maar de vraag gold hoe groot die nederlaag
zou zijn.

Die vraag is trouwens wel eens meer
actueel geweest. Eigenlijk sinds het begin
van de serie officiële landenwedstrijden tus
sen Engeland en Nederland. Die serie begon
in Den Haag in 1907 toen de Engelsen met
een achteen zege naar huis terug gingen.
Op de eenentwintigste December van het
zelfde jaar zouden de Nederlanders in Dar
lington wel eens even revanche gaan nemen.

't Werd twaal-tweeVoor de Engelsen

dan altijd.

En zo is het eigenlijk steeds gegaan al
werden de nederlagen allengs kleiner. In
1908 verloor Nederland tijdens de Olympi
sche Spelen in Londen met viernul, ge
volgd door een viernul nederlaag in Am
sterdam in 1909 en een negen—een nederlaag
in Londen in hetzelfde jaar. Twee jaar latei-
bleken dé Nederlanders ook al niet tegen
Engeland opgewassen te zijn: in Amsterdam
werd met eennul verloren en het jaar
daarop in Hull met viernul. Nadat in 1913
de Nederlanders eindelijk in Den Haag eens
een keer hadden gewonnen (tweeeen) na
men de Engelsen hetzelfde jaar alweer in
Huil revanche met dezelfde cijfers.

Tweeëntwintig jaar ontmoetten toen de
beide landen elkaar niet, maar toen in 1935
de vertegenwoordigende elftallen in het
Olympisch Stadion in Amsterdam weer tegen
elkaar uitkwamen waren de Engelsen op
nieuw sterker: eennul. Waarna nog twee
nederlagen volgden: achttwee in Hud
dersfield en vierdrie in Londen tijdens de
daar gehouden Olympische Spelen.

De interlandwedstrijd Engeland-Neder-
land, die Zaterdag vijftien November in
Boothferry Park in Huil wordt ge
speeld, zal om half drie Engelse tijd
beginnen. Het ooggetuigeverslag van de
wedstrijd wordt uitgezonden door de
„Vara" van vijf voor half vier tot kwart
over vijf Nederlandse tijd. Het verslag
wordt verzorgd door ir. A. van Em-
menes.

Kxcccocxxxaoooooccooa

En morgen? Wij zeiden het reeds: over de
uitslag bestaat de grootst mogelijke onzeker
heid. Aan een voorspelling wagen wij ons
ditmaal niet. En dat niet alleen omdat over
de prestaties van de tegenstanders te wei
nig bekend is, maar veel meer nog omdat
met geen mogelijkheid te zeggen is wat of
in de interland van doorslaggevende bete
kenis zal zijn de ongetwijfeld betere
techniek van de Engelsen of de grotere ijver
van de Nederlanders.

ADVERTENTIE

De wedstrijd tussen het Damgenootschap
„Het Noorden" (Groningen) en de damver
eniging „Dindua" (Winschoten) heeft een
voorval gehad, dat in de competities van de
Koninklijke Nederlandse Dambcnd nog nim
mer is voorgekomen. Zoals gewoonlijk stel
den de spelers zich voor deze wedstrijd
achter de borden op en de wedstrijdleider
stelde de klokken in werking. Ook aan bord
7, waar echter de Groningse speler ontbrak.
De Groningers begonnen dus met negen man.
Steeds keken zij na de aanvang in de rich
ting van de zaaldeur wanneer deze geopend
werd. Doch de tiende man verscheen maar
steeds niet.

De wedstrijdklok tikte rustig door, terwijl
de Winschoter speler door de zaal wandelde
en 't vooruitzicht niet prettig vond een pa
pieren overwinning te behalen. Een reserve
speler was namelijk van Groninger zijde niet
aanwezig.

Eindelijk, zes minuten voor het verstrijken
van de reglementaire anderhalf uur kwam
een lid van „Het Noorden" binnen alleen om
even te kijken. Maar alle Groningers vragen
de veteraan Jac. Boerema om toch nog maar
te spelen. Ook al heeft hij dan maar voor de

eerste 45 zettenzes minuten speeltijd

Hoewel Boerema de laatste jaren niet meer
in wedstrijden uitkomt, liet hij zijn oude club
niet in de steek en tot ieders verwondering
ziet hij kans de eerste 45 zetten in.... vier
minuten te doen. Zijn tegenstander zat rustig
te denken en had een zee van tijd, maar Boe
rema pareerde alle aanvallen in razend
tempo en bij de 45ste zet was de stand elk
zes schijven. Toen kwam echter Boerema in
actie en als geroutineerd eindspelkenner
gaf hij zijn tegenstander geen kans meer.
Boerema won en de wedstrijd eindigde in een
gelijk spel (1010).

Zondagmiddag wordt in Hilversum het
eerste deel van de wintermeeting geopend
met een uitgebreid programma, waarvoor
een enorm aantal dravers staat ingeschre
ven. Het hoofdnummer is het kampioen
schap der amateurs, waarin tal van klasse-
paarden zullen starten, die nog nimmer
aan de handen van amateurs zijn toever
trouwd. Hierdoor is zulk een open nummer
ontstaan, dat het vrijwel ondoenlijk is de
winnaar te zoeken. Amateur Disselkoen
kan kiezen uit de rijke cavalerie van Geer-
sen en indien hij Morning Star prefereert,
zal deze amateur zich mogelijk de kam
pioen 1952 kunnen noemen. Zijn tegenstand
is te verwachten van de in grote vorm
verkerende Our Boni B en Stüermgnn.
Van New Spencer zou nog een verrassing
kunnen komen.

Niet minder interessant is de Bolero-
prijs, waarin de crack Olivier B voor een
zeer moeilijke opgave komt te staan door
niet minder dan 60 m voorgift aan een stel
goede paarden te moeten geven. Hiervan
wordt de keuze Geersen (Pearl Spencer,
Postduifje G) de sterkste geacht, gevolgd
door Lion en P. Louis IT. De snelle Myrti-
lus, die na zijn successen in het Noorden,
een lange rust heeft genoten, kan de ver
rassende factor worden.

In het openingsnummer krijgt het en-
trainement Oosting, dat zich telkens de
weg naar de overwinning versperd zag
door Putzelinde en Proximity door afwezig
heid van beide paarden de kans van de dag
om de préféré uit dit entrainement (Quali-
teit S, Phenomenal) als eerste langs de
rechter te sturen. Gevaar komt van de
zijde van Quickline en Peter Bond.

De serie-draverij telt niet minder dan
34 deelnemende paarden. Daar de series
eerst op de dag zelf worden ingedeeld,
wordt volstaan met het noemen van enige
kanspaarden voor de finale. De voorkeur
gaat dan uit naar Omessa, Quality Hollan-
dia, Queeny Dillon en de keuze Strooper
uit Olivia Gregor en Odylie Spencer.

Tenslotte resteert dan nog de Tango
prijs, die met 28 deelnemers wel gesplitst
zal worden. In welke afdeling Ooststar ook
terecht zal komen maakt weinig uit, daar
de grote merrie over zulk een vorm be
schikt, dat zij ook hier weer kan winnen.
Met Oosting's Oogappel, Meintje V en
Oriënt Express G behoort zij tot de sterk
ste paarden.

DAMKAMPIOENSCHAP VAN ENGE
LAND. De 52ste wedstrijd om het dam
kampioenschap van Engeland de Engelsen
spelen op een bord met 64 velden zal ge
durende de Pinkstervacantie 1953 in de bad
plaats Southend-on-Sea worden gespeeld. De
voornaamste Britse spelers zullen van de
partij zijn en buitenlandse gasten zijn wel
kom. Er zal een week lang gedurende 10 uur
per dag worden gedamd.

Het Nederlands elftal, dat de zwaarste nederlaag leed die ooit door een Oranjeteam
werd geleden: twaalf-twee tegen Engeland op 21 December 1907 in Darlington.
Staande van links naar rechts scheidsrechter Farrell, Heijting, De Korver, La Chapelle^
Stom, Dolf Kessler, Otten en grensrechter Van de Berg; zittend: Welcker, Snethlage,

Ruffelse, Thomee en Dozy.

(Van onze parlementaire redacteur)

De Tweede Kamer heeft zich Donder
dagavond bezig gehouden met de begroting
van Landbouw, Visserij en Voedselvoor
ziening. Voor het eerst hanteerde de heer
Schil thuis (P. v. d. A.), als eerste
on der-voorzitter de hamer. Moeilijk had
hij het niet.

Er heerste een landelijke rust, toen
minister Mansholt, met een slechts ge
ring aantal afgevaardigden onder zijn ge
hoor, zijn uiteenzettingen begon met op te
merken, dat de voedselpositie in de wereld
ernstig is. De productie houdt geen gelijke
tred met de toeneming der wereldbevol
king. Er is een wedloop tussen dokter en
boer, waarbij de eerste nog steeds uitloopt.
Gezamenlijke krachtsinspanning is nodig

RONDE VAN ZUID-ITALIë. Het klas
sement van de tijdrit van Catania naar
Syracuse over 65 km., bedoeld als de zevende
étappe van de ronde van Zuid-Italië, luidt:
1. Coppi (It.) 1.38.48; 2. Bobet (Fr.) 1.40.46;
jj: Magni (It.) 1.42.49; 4. Bartali (It.) 1.43.43;

j5. Carjea (It.) 1.44.23; 6. Vólpi (It.) 1.44.03;

7. Fornara (It.) 1.45.52; 8. Minardi (It.) 1.45.55;

8. Astrua (It.) 1.46.01; 10. Pezzi (It.) 1.46.36.
De snelste Nederlander was Nolten, die

41e werd in 1.56.02. Hij werd gevolgd door
Gelissen in 1.56.53 en De Vries in 1.58.05.

De belangstelling voor de Donderdagavond
op het terrein van Haarlem gespeelde wed
strijd bij kunstlicht tussen een Haarlems en
een Kennemer elftal was niet groot. Velen
hebben daardoor een aardige, spannende
Strijd gemist. De partijen waren goed tegen
elkaar opgewassen. Hoewel het Kennemer
elftal op een gegeven moment een 31
voorsprong had, werd het tenslotte een gelijk
spel (33).

In de samenstelling der ploegen waren
enkele wijzigingen aangebracht en aanvan
kelijk hadden de Haarlemmers hét beste van
het spel. Door een goed doelpunt van Jacob
nam het Haarlems elftal de leiding maar
spoedig bleek dat de andere partij vlot com
bineerde waaraan de Haarlemmers hun han
den vol hadden. Goed geholpen door hun
kanthalves Stijger en Westers, waarbij vooral
laastgenoemde bijzonder op dreef was, zette
een vlot spelende voorhoede een serie aan
vallen op die het ergste deed vrezen voor de

NEDERLAND:

LANDMAN

TEBAK

ALBERTS

WIERTS

TERLOUW

BIESBROUCK

v. d. KUIL LUGTHART

v. ROESSEL

BENNAARS

GROVES NOBLE

LEWIS

WALTON

SAUNDERS

YENSON

TOPP

STRATTON

BENNETT

ALEXANDER

XXXDCOOOOCCOOOOCOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOCOOOOOOOOOC

ENGELAND

Haarlemse verdedigers. Spoedig werd het
11 door Angenent en kort daarna zag Van
der Sluys een schitterend doelpunt van zijn
voet wegens buitenspel ongeldig verklaard.
De Kennemerploeg kwam steeds terug. De
Graaf passeerde doelman Van den Berg óp
handige wijze en hielp zijn ploeg aan 'n voor
sprong van 2—1. Met deze stand brak de rust
aan.

Aanvankelijk zette het Kennemer elftal na
de hervatting de zaak op dezelfde voet voort.
Het spel der voorhoede stak gunstig af bij
dat van de Haarlemmers en het verwonderde
niemand dat het reeds vijf minuten na de
pauze 31 werd. Uit een doelworsteling
scoorde de mee naar voren getrokken achter
speler Hazeveld. Direct daarop werd het
bijna 41, toen een fraaie kopbal van Lup-
pens langs de buitenkant van de paal ging.
Doelman Van den Berg deed in deze periode
enkele zeer goede dingen.

Langzamerhand kwam de Haarlemse ploeg
er beter in. Het vlotte in de voorhoede beter,
waardoor de verdediging van de Kennemer
ploeg geducht aan de tand werd gevoeld.

Toen na een half uur Jacob een voorzet
van Koster keurig langs doelman Wilkes had
geschoten, begrepen de Haarlemmers dat hun
kans nog lang niet was verkeken.

Een spannende strijd ontstond, waarbij de
Haarlemse ploeg het meest in de aanval was.
De onvermoeid hard werkende Jacob redde
zijn elftal van een nederlaag. Handig maakte
hij van een foutje van Spaans gebruik en
met alleen Wilkes voor zich scoorde hij de
gelijkmaker (3—3). De aardige partij werd
goed geleid door scheidsrechter Formanoy:

DIO ONTVANGT ADO '20. De voetbal
wedstrijd DIO en de koploper in de vierde
klasse E ADO '20, die Zondag wegens de
weersomstandigheden geen doorgang vond,
is voor Zondag vastgesteld.

De resultaten van de gisteravond in het
Krelagehuis gespeelde basketballwedstrijden
zijn:

Dames: Schoten IOosterkwartier I 1013,
HHC III—PSVH II 9—26; Antilopen I—SC
Haarlem 1313.

Heren: IHC III—SC Haarlem 13—14; HGA
III—HOC II 10—19; HGA I—Antilopen I
20—19. RAO—HOC I 28—20; Oosterkwartier
II—HHC II 49—22.

In de dertiende ronde van het candidaten
tournooi te Moskou voor het wereldkam
pioenschap schaken (dames) behaalde onze
landgenote Fènny Heemskerk enig voordeel
in haar partij tegen Elizaveta Bykova De
partij werd afgebroken.

De overige resultaten luidden: Jozsa Lan-
gos-Nina Hruskova-Belska 1-0; Rowena Bruce
Chantal Chaudet de Silans V?; Salomea
ReischerMay Karff 01; Olga Rubtsova
Edith Keller-Hermann 10; Maria Berea de
MonteraKira Zvorykina 01; Eileen Tran-
merMary Bayne afgebroken; Valentina
Belova—Olga Ignatyeva JA'A

De zesdaagse te Brussel is gewonnen door
het Belgische koppel Brunee—Acou.

Het eindklassement luidt: 1. Brunee—Acou
2895 pnt.; op een ronde: 2. GillenSenfft-
leben (Luxemburg—Frankrijk) 2900 pnt.; 3.
CarraraForlini (Frankrijk) 2350 pnt.; op
twee ronden: 4. Van SteenbergenOckers
(België) 3035 pnt.; 5. Schulte—Van Vliet
(Nederland) 2285 pnt.; op drie ronden: 6.
Gosselin—Rijckaert (België) 2760 pnt.; 7.
SchotteHendrickx (België) 975 pnt.

De overige koppels hadden vier of meer
ronden achterstand, -Het Nederlandse—kop-,
pel DerksenPeters had enkele uren voor
het einde de strijd gestaakt toen Peters last
kreeg van zijn beenspieren.

Blad na blad sloeg Bunkie om. Telkens weer ontdekte hij mooie platen, en hij was
er helemaal in verdiept. Aan de klas dacht hij al helemaal niet meer.

Oef! Het was toch wel erg warm! Telkens moest hij eens puffen, in het kamertje
was het ook zo broeierig.

En toen, zonder dat hij er erg in had, begonnen Bunkie's ogen dicht te valleri

Toen hij dacht, dat hij nog las en plaatjes keek, begon hij langzaam weg te doezelen.
Zijn hoofd begon te knikken.

En op een ogenblik was Bunkie werkelijk in slaap gesukkeldHet boek gleed

op zijn knieën en zijn hoofd zakte opzij. Bunkie begon warempel te snurken!
Ja, dat was me ook wat! Terwijl de andere kinderèn in hun banken zaten en les kre
gen, zat die Bunkie hier boven zomaar te slapen, alsof hij thuis in zijn bed lag. Dat
ivas wel 'n beetje raar, hè?

Maar Bunkie had er geen erg in. Hij sliep als een roos, en aan de klas beneden
dacht hij niet. Misschien droomde hij wel van de ridders en kastelen, waarvan hij
de platen had zitten bekijken.

Zo werd het vier uur.

De bovenmeester keek op zijn horloge, toen liep hij naar de gang en luidde de bel.
De school ging uit. In alle klassen borgen de kinderen hun schriften op, ze gingen
naar de gang en zetten hun petjes en mutsen op. En toen stoven ze naar buiten, om
naar huis te gaan.

Maar Bunkiedie hoorde de hele bel niet!

ter verhoging van de wereldproductie.

Nederland moet minder afhankelijk
worden van de buitenlandse markt. Ook
de West-Europese markt is nog altijd voor
55 procent aangewezen op invoer. Land-
bouwintegratie onder leiding van een hoger
gezagsorgaan zou de minister tö.ejuiehen,
die in dit opzicht de door de zes Scftuman-
landen -.ondernomen stappen zeer belang
rijk noemde. ■1;*

Ir. Vondeling (P. v. d. A.) had zich som
ber uitgelaten over Benelux, maar minister
Mansholt dacht er wel wat anders.dver, al
moest hij wel erkennen, dat er nog een
grote mate van eenzijdigheid valt'jvaar te
nemen. Ten aanzien van de: bestaanszeker
heid der boeren was van alle kanten aange
drongen op een waarborg yoor enige jaren.
Wegens onze afhankelijke po'sïtie ten op
zichte van het buitenland" ware-dit? wel heel
moeilijk en daarom achtte dèr:minister het
beste het té zoeken, in eigen jc>|tCht, al wil
de hij weltoegeven, dat ér .jnogèlijk toch
nog wat meer zekerheid; bei'éifcbaar zou
zijn door middel van - overleg. Dan moet
echter eerst het begrip gafaïïtie nader vast
gesteld worden.

Wat de melk betreft: er moet ,eén vrijere
bestemming én een vrije .^rijjsvórming
komen. Een en: ander, is nog iji-studie, maar
binnenkort kan men beslissingen tegemoet
zien.

De tarweprijs ligt op een redelijk peil.
De bij het nieuwe baconcontract met Enge
land overeengekomen prijs is laag. Aange
zien een dergelijke prijs.ook--met Denemar
ken is overeengekomen, zal dit.de Varkens
houderij in. West-Europa, voor" problemen
slellen, hetgeen niet in.het belang is van
de Engelse verbruiker, In ovérlëg met de
Stichting van de Landbouw zal de regering
bekijken wat er te doen.iS 'om hier tot
redelijke garanties te kómen/

De minister was vóórts bereid tot een
waarborg voor de eiefehprijs te komen,
maar nog steeds zijn geen bruikbare voor
stellen gedaan.

Indiening van een nieuwe .Pachtwet in
dit zittingsjaar noemde- de minister zeer
waarschijnlijk. Als het' mogêlljkvis, zo zei
hij verder, zullen de bedrijfschappen en de
productschappen tegelijkertijd tot stand
moeten kunnen komen. -De regering is in
beginsel bereid haar aandeel in een weer
standsfonds voor de tuinbouw te nemen.

Later op de avond was er nog tot twee
keer toe een lichte schoolstrijd-schermut
seling. De heer VandenHeuvel (A.R.)
trad namelijk met veel vuur in het krijt
voor de oprichting van een middelbare
'landbouwschool op algemëen Christelijke
grondslag te Leeuwarden. De heer Groen
(K.V.P.) keerde zich tegen de voorberei
dende klas met algemeen vormend onder
wijs aan de Rijkstuinbouw-winterschool te
Hoorn, die zijns inziens andere onderwijs
inrichtingen daar te veel concurrentie aan
doet. In tweede aanleg kon de minister de
heer Van den Heuvel wel min of rjieer be-
vredigenr Tenslotte, bleek-.minister Mans
holt bereid, nu er tegen de proefklasse te
Hoorn bezwaren waren gerezen, die proef
op te schorten, hetgeen dus een succesje
voor de heer Groen betekende.

Naar nu pas is medegedeeld, heeft de
rijkspolitie te water vorige week Zaterdag
na aankomst van het die dag te IJmuiden
binnenkomende Nederlandse stoomschip
„Rohi" de 42-jarige J. L. uit Amersfoort
gearresteerd. L. wordt ervan verdacht zich
vele jaren in ziekenhuizen in Nederland en
Indonesië als verpleger té hebben uitge
geven en ook als zodanig werkzaam te zijn
geweest, zonder echte diploma's te bezitten.

De zaak is onlangs aan het licht gekomen
toen L. in het centraal gevangeniszieken
huis te Vught in dienst was. Hij had daar
al enige tijd gewerkt, toen het vermoeden
rees dat L.'s diploma's vals waren. Er werd
een onderzoek ingesteld. L. nam nog voor
dat de uitslag ervan békend was ontslag en
monsterde op een schip; Zijn verblijfplaats
bleef echter niet onopgemerkt. Hij werd
op verzoek van de politie op een sneller
thuisvarend schip geplaatst en in Neder
land gearresteerd.

Het bleek dat L. ïn dé bezettingsjaren
reeds als verpleger is opgetreden. Na de
bevrijding heeft hij zich in verbinding ge
steld met een drukker te Amsterdam met
het verzoek twee verpleeg-diploma's te
drukken, omdat, de oorspronkelijke tijdens
de oorlog verloren waren gegaan.

L. schijnt na de bevrijding als verpleger
te hebben gewerkt in een ziekenhuis van
„Nederlands Volksherstel", in hospitalen
van de N.I.C.A. in Indonesië en. tenslotte
in het genoemde gevangenisziekenhuis.
Tussen die perioden in heeft hij gevaren.

S)

„Wat moet je dan toch altijd met die
kranten, Betty. Wees nu eens rustig. Die
kranten komen toch later wel eens".

„Neen, laat me even zien, wil je".

„Goed, goed". Hij reikt de krant aan.
Met bevende vingers vouwt zij de bladen
open.

„Wat zoekt je eigenlijk in die krant,
Betty?"

„Advertenties. Of er misschien niet iets
bij is, waar we met de fabriek iets mee
zouden kunnen doen",

„Nonsens. Zoals die er voor staat wil
toch niemand haar hebben".

„Laat me toch kijken! Je kunt nooit
weten".

Mevrouw Andreas is in een stoel gaan
zitten, kijkt snel een paar pagina's in en
schrikt weer, wanneer ei- wordt gebeld.

Jochberg wordt zonder vei-dere aan
kondiging binnengelaten. Hij maakt een
geagiteei-de indruk, terwijl hii met veel
plichtplegingen de vrouw des huizes groet
en een handdruk wisselt met Sobatka.

„Een vrij onaangename geschiedenis,
mevrouw", begint hij, om dan af te bre
ken, en te vragen of hij verder mag gaan
in tegenwoordigheid van mijnheer So
batka.

„Ja zeker, Jochberg, ga door".

„Het gaat over die borgstelling, die ik
indertijd heb moeten storten, u weet wel
die vijfduizend mark. Uw man stond er
op, dat ik die voor alle eventualiteiten zou
storten. Onlangs liet u mij weten, dat ik
dat geld terug kon halen. Toen ik dat
deed, bleek dat het geld af afgehaald
was...."

Sobatka schiet uit zijn stoel.

„Hoe bedoelt u, al afgehaald? Waar
was dat geld dan gedeponeerd?"

Jochberg trekt een somber gezicht. „Het
lijkt onmogelijk, maar toch is het waar.
Afgehaald tegen een op mijn naam gete
kende quitantie. Maar de handtekening is
vervalst!"

Hij haalt een quitanlie uit zijn tas en
houdt haar mevrouw Andreas voor. So
batka trekt hem het stuk echter uit de
hand en bestudeert het.

„Wie heeft het geld afgehaald?"

„Een bode. Wijzer kon ik daar ook niet
over worden. Ik zal hier natuurlijk van
daag nog aangifte van doen. Het is een
grof schandaal, dat zoiets mogelijk is".
Zijn ogen flitsen boos, zijn stem klinkt nu
uitgesproken ruw en aggressief. „Zoiets
laat ik me niet leveren. Niemand wist
eigenlijk iéts van deze borgstelling, be
halve, ja behalve mijnheer Andreas. Dat

komt me allemaal vrij merkwaardig voor,
ziet u".

Sobatka nadert hem. „Windt u niet zo
op, mijnheer Jochberg, er zal wel een of
andere oplossing voor dit raadsel te vin
den zijn. Mocht het niet in orde komen,
dan krijgt u het geld uiteraard terug van
mevrouw U zult er heus geen schade bij
leiden. Laat mij deze quitantie nog maar
even houden. Ik zal deze zaak meteen
gaan onderzoeken".

„Maai- dit is oplichterij, gemene dief
stal. Dat laat ik niet op me zitten. Dat is
hemeltergend, en ik

„U benfait geld niet kwijt. Als het niet
terugkomt, betaalt mevrouw Andreas het
u natuurlijk uit. Daar sta ik borg voor.
Ben je het daarmee eens, Betty?"

„Ja, laat het maar aan mijn broer over,
Jochberg, dat is heus 't beste. Maak je
maar geen zorgen".

„Ook goed. Hier is de quitantie. Goed
vervalst, dat moet ik toegeven. Maar
denkt u er wel om, als het binnen drie
dagen niet in orde is, geef ik de zaak aan
bij de politie".

Mevrouw Andreas en Sobatkaademen
verlicht op als hun onstuimige bezoeker
de deur achter zich dicht trekt.

„En wat denk je daarvan, Betty?"

Zij is bleek als een doek. Haar vingers
klemmen zich krampachtig om de leu
ning van haar stoel.

„Ikikja, ik begrijp er niets

van.

Sobatka bestudeert de handtekening

zwijgend. Minutenlang, zonder een woord
te zeggen. Dan vraagt, hij: „Kun je me
even een stuk laten brengen, dat door
Jochberg getekend is?"

Zij geeft hem een formulier uit een map
van het bureau, waar een handtekening
op staat. De advocaat vergelijkt beide.

„Eigenlijk", zegt hij tenslotte, „kan ik
geen bijzondere verschilpunten ontdekken.
Op het eerste gezicht tenminste niet. Tja,
die g op het eind lijkt in de goede hand
tekening iets meer op een z dan in de ver
valste, maar dat zegt niet alles.

„Wie denk je dat de vervalser is?" Haar
ogen boren zich in de zijne, als ze die
vraag stelt.

„Ik zal je wat zeggen, Betty", begint hij
aarzelend na de ogen weer naar de twee
handtekeningen te hebben neergeslagen,
„eigenlijk kan de vervalser alleen maar.,
je man zijn geweest".

„Rolf.. zou hij dat gedaan hebben..?"
„Ik weet het niet zeker, Betty, maar het
is een mogelijkheid, zelfs een grote waar
schijnlijkheid. Mag ik je een ernstige raad
geven? Pak je koffers en verdwijn. De
omstandigheden worden hier met de mi
nuut moeilijker voor je, dat moet je toch
voelen?"

„En Jochberg?"

„Laat die maar aan mij over. Hoe vlug
ger je- hier verdwijnt, hoe beter, jij en
Els".

„Wal heb je met Els besproken, voor
dat ik binnen kwam?"

„We hebben alleen maar vastgesteld,

dat de lucht betrok. Overigens: kun je
haar niet ergens bii familie onderbren
gen?"

„Ja, daar heb ik ook mijn gedachten al
eens over laten gaan. Misschien in Aken,
bij de Röders. Zij hebben daar een bui
tenverblijf. Els zou het er wel goed heb
ben

„Dat is een goed idee. Schrijf ze van
daag nog. Het is niet goed voor Els om
met jou heen en weer te trekken. En ik
kan je onmogelijk te gast hebben, want je
moet toch de stad uit. Hier zou je geen
rust hebben. Maar ik moet nu gaan. Vaar
wel Betty, sterkte en misschien tot ziens".

Een paar minuten later klopt Els bij
Sobatka op de deur van zijn kantoor.
„Kom binnen, kind, en ga zitten".

„Waarover had u mij willen spreken,
oom Ulli?"

„Ja, eigenlijkik geloof dat je moe
derwel, eerlijk gezegd geloof ik dat

er sindsdien al weer zoveel gebeurd is.."

„Wat is er met moeder?"

„O, niets, tenminstekom, ik ben

helemaal niet op dreef vandaag. Ik had
willen vragen, of jij ook niet bij je moe
der de laatste tijd zo'n verandering hebt
bemerkt, zo in algemene zin".

„Ja", zegt ze na enige tijd zweigen, om
dan bedachtzaam verder te gaan: „Zij
bevalt me eigenlijk de laatste tijd hele
maal niet meer. Haar opwinding, haar
wonderlijke invallen van de laatste tijd.

„Wonderlijke invallen, hoezo?"

„Nou ja, met die kranten. Weet u. ik
moet iedere dag alle kranten, die er ver
schijnen, voor haar gaan kopen".

„Dat is inderdaad uiterst merkwaar
dig".

„Ja, en dan de telefoon. Niemand be
halve zijzelf mag daar meer naar luiste
ren.

„Dat lijkt me helemaal zonderling. Ver
der nog meer van die dingen?"

„Vaak staat ze 's nachts plotseling op,
neemt een lantaarnen gaat naar bene
den. Ze opent de deuren "beneden en roept
vader. En ze is verschrikkelijk boos, wan
neer ik haar achterna ,kom".

„Dat lijkt veel op waanzin, al die din
gen".

„Weet u, oom, ik vind-die dingen grieze
lig worden".

„Dat wil ik geloven! Doe me een plezier
en zorg er voor, dat zemorgen nog ver
trekt, het doet er niet -toe waarheen. Ze
moet uit deze omgeving weg".

„Ja, ik zal er voor zorgen, want zo gaat
het niet langer".

„Heeft ze na mijn vertrek nog iets tegen
je gezegd?"

„Ze huilde en zei me: „Nu is alles verlo
ren, we moeten hier nu toch weg".

En maakt ze zich al klaar voor het ver
trek?"

„Ja, ik geloof dat we daar geen moei
lijkheden meer mee zullen hebben".

„En jij, ga je mee?"

^'~(WoTÜi^ervolod).