Wales, een vacantieland dat
nu eens heel iets anders is
Het Hek van de Dam
Vol verwachting klopt ons hart
Eennyttiê
gré-Gola
Voormalig Verzet blijkt
tegen gratie voor arts
Nieuwe uitgaven
:?T\
In de hoofdstad uit
De Flora 1953 wordt een
sprookje van licht
5
Artikel in zijn orgaan gaf
niet zijn zienswijze weer
Pétainisten weer
in de gratie
GEERVLIET
Leuke vent
Paarden en bussen
Getikt
Prins Bernhard bij Truman
ZATERDAG 29 NOVEMBER 19 5 2
er nooit eenzaam zijn. Ge zult er de won
derlijke mensen van dit land leren ken
nen, grillig, intelligent, vol fantasie en vol
warme gastvrijheid. Ze zullen u uitnodi
gen om in hun huizen te komen en u dit
wonderland van Wales binnenleiden langs
de enige weg die er heen voert. Een weg
die allerlei plezeirige bochten maakt om
vooral maar niets te missen van de dingen,
die oprecht en eenvoudig en natuurlijk
zijn.
Welaan, ik heb u de zaken zo eerlijk
mogelijk voorgesteld. Wat denkt ge er
van? Gaat ge volgende keer eens naar
Wales?
Ik zou het maar doen. Ge zult er - tenzij
ik me sterk in u vergis - geen spijt van
hebben. W. L. B.
Ah ge met de mensen van dit plaatje een praatje maakt, leert ge Wales pas écht
kennen. Met deze eenvoudige schaapherders moet ge maar eens een glaasje hier gaan
drinken. Want, zij zijn niet alleen de hoeders van hun schapen (die de ijzersterke
V/elsh tweed leveren) maar tevens van een oude, ongeschreven litteratuur. Van de
legendes over „the dark people", het donkere volkje, dat in zoveel Ioverleveringen
voorkomt en waar alleen maar zijdelings op gezinspeeld wordt. Zo bevolken zij de
kale hergen van hun land met de producten van een wonderlijke fantasie.
Gelukkig is hij, die, wanneer hij niet
met vacantie is, zich bezig houdt, met dro
men daarover. Want werken mag heerlijk
zijn, reizen in den vreemde is ook niet
onaardig. En voor de bevoorrechten, die
het zich kunnen permitteren en de geluk
kigen, die zich tevreden kunnen stellen
met het dromen erover, wil ik proberen
de toeristische attracties van Wales uit
de doeken te doen.
Hij, die zich afvraagt of hij op vacantie
naar Wales zou willen gaan, moet zich ook
afvragen of hij zijn vacantie in Engeland
zou willen doorbrengen. Deze vraag scha
kelt uiteraard al een hele groep toeristen
uit, namelijk degenen, die zich niet de
lichte ontberingen willen getroosten, die
de Britse hotels en restaurants hun gasten
soms opleggen. Want de bezoeker van
Groot-Brittannië moet zich doorgaans te
vreden stellen met een „steak" als een
gebraden washandje, schapenvlees met
pepsodent-saus, roast-beef als gesneden
leer of tong in een akelig jasje van ge
bakken meel. Ziet hij daar niets in, dan
rest hem slechts het iedere dag eten van
zoveel taaie kouwe kip, dat hij op het
laatst protesterend begint te kakelen. De
onveranderlijke keuze uit onaantrekke
lijke eiwitten wordt onveranderlijk ver
gezeld door bloemkool en spruiten, die een
sombere verdrinkingsdood hebben geleden
en door aardappelen. De Britse hotelier
moet de arme aardappel wel een gewel
dige haat toedragen, gezien de mishan
delingen waaraan hij het arme knolgewas
dagelijks onderwerpt.
Niet om het eten
Nee, om het eten hoeft gij niet naar
Wales, want ook daar zijn de meeste ho
teliers helaas Engelsen. Gelukkig zijn er
ook in Wales uitzonderingen en er bestaan
zoals ge misschien weet een paar boekjes,
waarin de goede keukens van Groot-Brit
tannië vermeld staan. Deze zijn zeer ge
makkelijk te raadplegen, want ze zijn
nogal dun. Honger hoeft ge overigens niet
te lijden want de porties zijn overweldi
gend. En mocht ge net zo'n vreemde vriend
van goed eten zijn als wij, dan kunt ge
altijd wel dingen uitzoeken als brood,
kaas, gerookte zalm, mosselen, oesters en
meer dergelijke spijzen waar geen kok
aan geweest is, en die er bovendien spot
goedkoop zijn. En tenslotte kunt gij uw
honger nog altijd lessen met het uiterst
voedzame bier.
Er is een tweede groep, die beter uit
Wales weg kan blijven en dat zijn zij, die
op zoek zijn naar mondain vermaak. Want
weliswaar heeft Wales zijn Spa's, zoals
Llandrindod Wells, maar die zijn een
tikje verlopen sinds de leverpillen het
bronwater hebben verdrongen en nu
staan ze er met hun griezelig-rode, ouder
wetse gebouwen nogal druilerig bij. En
dan zijn er de grote badplaatsen zoals
Llandudno, maar die zijn niet helemaal
bij de tijd en vol vettige pensions, waai
de dag begint met gebakken vissen. Zij
maken sterk de indruk van ware nacht-
mei-ries van benauwde Victoriaanse bur
gerlijkheid, bereden door duizend ver
drongen complexen en allerlei steile ge
woontes.
Als ge mij nu vraagt: „Wat blijft er dan
nog over van dat Wales", dan is mijn ant
woord daarop: „Zo ongeveer het mooiste
land van West-Europa". En gezien het
voorgaande hoeft ge beslist niet te vrezen,
dat ik een geheim agent ben van de
Welsh Tourist Board. Het is een land
waar ge een verrukkelijke vacantie kunt
doorbrengen, mits ge uit plaatsen van
meer dan een paar duizend inwoners weg
blijft. Ge kunt naar de wilde rotsachtige
kust van het Westen gaan, als de zee u
zo trekt, en daar in een zalige rust ergens
in een klein vergeten plaatsje wérkelijk
de zee zien. Ge moet naar Snowdonia
wanneer ge van (niet overdreven hoge)
bergen houdt en naar de heuvels van Mid-
Wales, als de benen niet meer zo best
willen.
Ge moet in Wales een beetje de een
zaamheid zoeken en daarom zou ik de
lente en de herfst prefereren boven de
zomer. En ge zult dubbel plezier hebben
en het land werkelijk leren kennen, wan
neer ge deel neemt aan de landelijke ge
noegens. Wanneer ge een dag gaaf zalm
vissen in een van de wilde rivieren, die
zich donderend een weg banen door een
nauwe rotsige vallei, of wanneer ge de
forel gaat belagen in een van de vrien
delijke beken of de rustige meren, die dit
land zo rijk is. Ge moet 's avonds naar
het dorpskoor gaan luisteren en overdag
Wat rondzwerven per auto of per fiets of
te voet. Want voor dat rondtrekken leent
dit eindeloos gevarieerd land met zijn op
een compact gebied samengepakte schoon
heid zich wel zeer bijzonder.
Een écht kasteel
Ge kunt dat raar vinden, maar ik heb
nooit begrepen waarom iemand in welk
land dan ook het restaurant met obers in
*ok prefereert boven het dorpscafé, tenzij
hij graag van zijn geld afwil. Want alle
restaurants over de hele wereld zien er
hetzelfde uit, ge kunt er nooit het land
zien en wanneer - zoals in Wales - zelfs de
culinaire geneugten er ontbreken, kunt ge
ze veel beter mijden, zoals ge trouwens
ook alle toeristische attracties moet om
zeilen. Zoals ik nergens ooit een kasteel
van binnen ga bekijken, heb ik dat ook in
Wales maar nagelaten. Maar ik ben wel
in een ander soort kasteel geweest; een
oud huis ergens aan een snelle rivier bij
Bettsw-y-Goed, waar Tom Griffiths woon
de, de opzichter van het zalmwater in de
omtrek. En die stille, oude Welshman
heeft mij, terwijl hij over zijn dal sprak
met de groene pijnbomen en de gouden
herfstbomen en de zilveren rivier en over
de goede en kwade, oude tijd die er
overheen gingen, meer over zijn land ver
teld, dan alle Baedekers en officiële gid
sen dat zouden kunnen.
Ik kan u echt niet zeggen: „Ge moet op
uw vacantie in Wales beslist dit gaan zien
of dat", want ik hou niet van commande
ren in iemand anders vrije tijd.En bovendien
komt gij alle schoonheid van het land van
zelf wel tegen. Ge kunt het eenvoudig niet
mislopen, als ge zo maar wat lui gaat rond
zwerven. Het lachen van de zon en de
weemoed van de mist, de majestueuze
glorie van de bergen en de stille vrede
van de dalen.
Eén raad wil ik u wel geven: als ge
moegezworven zijt, val dan een „pub"
Betreffende het door dr. N. van Nieu-
wenhuyzen, ex-kamparts te Amersfoort,
ingediend verzoek om gratie dat door de
voormalige lijfarts van Himmler, dr. Felix
Kersten, gesteund werd, vernam het ANP
gisteren van de familie van dr. van Nieu-
wenhuyzen dat ook de Federatieve Raad
„Voormalig Verzet Nederland", besloten
zou hebben het gratieverzoek te steunen.
Daartoe werd verwezen naar een artikel
van dr. J. H. Renken in het officiële orgaan
van Voormalig Verzet. Dit artikel besluit
dr. Renken met de opmerking „dat ons
inziens de straf voor de arts van N., die
ongetwijfeld ernstige fouten heeft gemaakt
en daarvoor ons inziens een zware straf
verdiende, maar die omgekeerd geen mis
dadiger kan worden genoemd en tijdig zijn
fouten heeft pogen goed te maken, het
karakter en de omstandigheden waarin
deze man heeft verkeerd in aanmerking
genomen, rijkelijk zwaar, zo niet onrecht
vaardig moet worden genoemd".
Achteraf is echter gebleken, dat zowel
de redactie van het officieel orgaan als het
hoofdbestuur van de Nationale Federatieve
Raad het ai-tikel van dr. Renken geheel
voor diens eigen rekening willen laten,
zodat op grond hiervan geenszins zou kun
nen worden geconcludeerd dat de raad het
gratieverzoek ook zou steunen. „Dr. Renken
heeft geen enkele bevoegdheid om namens
de raad op te treden of te spreken. Zijn
standpunt geeft niet onze officiële ziens
wijze weer. De Nederlandse Federatieve
Raad is unaniem tegen deze gratieverle
ning en heeft dit heden telegrafisch aan
de minister van Justitie laten weten", zo
deelde de secretaris van de Raad mede.
Rectificatie
In onze bespreking van „Carmen zon
der make-up" hebben wij de schrijver van
dat boek, Hans Alma, „zondigen tegen de
Nederlandse taal" aangewreven, ten be
wijze waarvan wij een passage citeerden,
waarin de auteur kennen en kunnen ver
ward zou hebben. Bij herlezing van het
boek bleek ons, dat wij in de gewraakte
passage een tussenzin over het hoofd ge
zien hadden, die de heer Alma en zijn taal
kennis volkomen rehabiliteert. .;e recen
sent betreurt deze vergissing zijnerzijds en
constateert, dat hem ook elders in dit
99
99
!>|i|nnen', 20 n, la^delÜk k joeg je, waar ge boek nergens van taalzonden" gebleken is.
alle „characters" van het dorp zult vin- H C
den. Drink een biertje met hen en ge zult
De Franse Nationale Vergadering heeft
Vrijdag met 405 tegen 195 stemmen een
acht jaar oude maatregel tegen afgevaar
digden en senatoren, die maarschalk Pé-
tain in 1940 hebben gesteund, opgeheven.
Deze maatregel behelsde, dat de betrok
kenen zich niet bij parlementsverkiezingen
candidaat mochten stellen. Communisten
en socialisten hebben tegen opheffing van
het verbod gestemd. Door het verbod wer
den getroffen de oudminister van Buiten
landse Zaken George Bonnet en de oud-
premier Pierre Flandin.
ADVERTENTIE
§tl!icolaasges<üw
is een
HOORTOESTEL
van
Koningstraat 11
Haarlem
MULT II ONE
(voor ideaal radioluisteren en telefoneren)
BLAUPUNKT PHILIPS - AUDIUM
Een verkeersagent is een leuke vent.
Dat is geen bewering van ons, maar
van de auteur van een bekend kinder
versje, die zijn inspiratie klaarblijke
lijk in Parijs heeft gezocht. Wij kunnèn
ons heel goed voorstellen hoe hij uren
lang in supreme extase op de Boule
vard Haussmann heeft staan kijken
naar zo'n beknopte man met pet en
zwarte cape, die in vertwijfelde agita
tie met een witte knuppel staat te
zwaaien en intussen op een soox-t pad-
vindersfluit een gemouvementeerde aria
ten beste geeft, om daarna de honder
den autombbielen in staat te stellen
iedere gewenste vorm van onbeperkte
chaos teweeg te brengen. Het aardige
is dat er zich daarbij zo goed als nim
mer een ongeluk voordoet. Maar het is
natuurlijk ook mogelijk dat de dichter
het onderwerp van zijn verheerlijking
in Londen heeft gevonden, waar cle
bobbies met een gerust geweten alle
verkeersmiddelen toestaan de verkeer
de kant van de weg te gebruiken.
De Amsterdamse verkeersagent heeft
een geheel andere opvatting van zijn
taak. Die regelt met zijn klapborden
het verkeer met geen andere bedoeling
dan om zoveel mogelijk levens in de
war te sturen. Hij gaat uit van de ver
onderstelling dat haastige spoed zelden
goed is en kent als hoogste wijsbegeer
te het fleurig aforisme van de Heilige
Hermandad: „Rem af bij spijkerpa
den!" Het is zijn rotsvaste overtuiging
dat de stoplichten nog geen hinder ge
noeg veroorzaken. Om wat afwisseling
in zijn beslaan te brengen, zet hij zo
nu en dan een keurig ongeluk in scène,
dat hem op onverdachte wijze in staat
stelt de hoofdrol als scheidsrechter in
de onmiddellijk daarop volgende bot
sing van meningen te spelen. Als teken
van onschuld draagt hij smetteloos
witte manchetten.
Op 3 December zal het veertig jaar
geleden zijn dat Amsterdam zijn eerste
verkeersagent kreeg. Dat was een on
vergetelijke dag. Alle beginnende
chauffeurs, fietsers en aapjeskoetsiers
hingen van vroeg tot laat de nationale
driekleur uit. Zelden werd de overheid
zo onverdeeld geprezen om haar wijs
beleid, dat niemand met enige kennis
van gemeentelijke zaken had verwachi
of durven hopen. Niet dat men zo blij
was met deze nieuwe functie.... Nee,
er bestond een geheel andere reden tot
vreugde: als eerste heer in het verkeer
werd namelijk benoemd de gevreesde
agent Gerrit Brinkman, tot deze waar
digheid uitverkoren omdat hij destijds
zoveel bekeuringen wegens links rijden
had gemaakt. Eindelijk had men dus
een geschikte gelegenheid gevonden óm
deze schrik van de Voorburgwal van
de straat weg te promoveren. Zijn acti
viteit ging cle overheid trouwens geld
kosten, want op het belastingkantoor
had men al een extra ambtenaar moe
ten engageren om alle boetes te innen
en de kantonrechter was gedwongen
zijn zittingen reeds bij het eerste krie
ken van de morgenstond te beginnen
als hij er voor middernacht doorheen
wilde komen.
Iedere dag van twaalf tot twee, als
alle zakenlieden rustig ergens koffie
dronken, zat Gerrit Brinkman op zijn
akkertje, achter het Koninklijk Paleis,
zijn bevelen uit te delen. Het werd in
die jaren steeds drukker op de weg, al
liepen de auto's bij wijze van spreken
nog op hun kinderschoenen. Paarden-
tractie was hoofdzaak. Een eeuw ge
leden kwamen er per dag meer dan
zeshonderd van deze viervoeters door
de Kalverstraat, gespannen voor omni
bussen, batavieren, dokterskoetsen.
bakkerskarren en vuilniswagens. In
1913 was dit aantal natuurlijk reeds
beduidend teruggelopen en kwamen de
eerste Fordjes kuchend om de straat
hoek kijken. Thans worden er op een
normale werkdag per verkeersweg
ruim achtduizend auto's en twintig
duizend xietsers geteld. Op het Leidse-
plein zijn deze aantallen zelfs twee
keer zo hoog. Batavieren zijn er alleen
niet meer bij. Kaninefaten trouwens
ook niet. Maar Germanen wel, bij
autobussc-n vol. Die komen in hun va
cantie eens kijken hoe wij het maken
zonder hun bescherming, die wij in de
bezettingsjaren zo deerlijk genoten. Het
is leuk om te zien hoe goed de chauf
feurs de weg nog weten.
Een hoofdstedelijke firma in potten
en pannen heeft bij wijze van uitste
kend geslaagde reclame een courant
uitgegeven, die „Amsterdams Carillon"
is getiteld. Daar staan waarlijk bijzon
der aardige artikelen in. Maar met een
tikje verbazing hebben wij toch kennis
genomen van het door mevrouw R.
Lotgering Hillebrand opgegeven recept
ter vervaardiging van harde borstplaat
voor het heerlijk avondje, waarop men
de maan door de bomen ziet schijnen.
Men moet volgens haar een half pond
witte suiker in een steelpan doen en
daar water bijvoegen om de suiker
hierin op een klein vuur te laten op
lossen. Dan moet de suikerstroop aan
de kook worden gebracht. Tot zover
nebben wij er vrede mee. Maar dan
vervolgt zij: „Kook de stroop tot een
droppel, die van de lepel valt en in de
Op 1 December begint Comedia een
reeks vertoningen van „De Ander''
van Alexander Casona in het Cen
traal Theater, met Rika Hopper in
de hoofdrol. Joris Diels had de regie.
Van Maandag af vertoont het Rotter
dams Toneel onder regie van Ko
Arnoldi het blijspel „Wij zijn op
recht" van Michel Duran in het
Leidseplein Theater. Lily Bouw
meester, Andrea Domburg, Ko van
Dijk en Dick van Veen treden hier
in op.
Zaterdag en Zondag geeft het Neder
lands Volkstoneel in de Doelenzaal
voorstellingen van „Het is tijd, dr.
Schweitzer" van Gilbert Cesbron, met
regisseur Ben Groenveld in de titel
rol.
Het A.T.G. speelt Zaterdag „De lief
de van vier kolonelsvan Ustinov en
Zondag „Mis Poes" van Tcd Willis
in de Stadsschouwburg. Maandag
wordt een reprise van „Driekonin
genavond" onder regie van Albert
van Dalsum gegeven.
De Nederlandse Opera brengt Don-
derdagavond de première van „A'ida"
van Verdi. Dirigent is Mario Gor-
done, regisseur Friedrich Schramm.
De parodiste Claire Feldern treedt
Maandag (onder meer met imitaties
van Charlie Chaplin) in de kleine
zaal van het Concertgebouw op.
Gerard Hengeveld geeft Dinsdag 2
December in de kleine zaal van het
Concertgebouw zijn derde Bach-
avond. Hij speelt onder meer de vier
de Franse suite, de Driestemmige in
venties en de Toccata in D. Nikita
Magaloff speelt de volgende dag
werken van Chopin.
„De verboden vrucht" is de nieuwe
film van Fernandel in Cineac-Dam-
rad. „Limelight" van Chaplin is' ge
prolongeerd in Alhambra en Tu-
schinski. Frank Sinatra zingt „When
you're smiling" in de film „Een
yvrouw in het spel" in Corso.
lucht tot een haartje bekoelt".
Wij hebben geprobeerd dit recept in
practijk te brengen. De stroop viel zo
gesmeerd van de lepel, dat wij uren
nodig hebben gehad om de smeerboel
uit de keukenmat te wrijven. Maar
van dat tot een haartje bekoelen is
geen bliksem terecht gekomen. Onze
huisgenoten vroegen integendeel of wij
een haartje betoeterd waren. Nee, zei
den wij daarop met ons laatste restje
van trots, wij zijn alleen maar van
Lotgering Hillebrand getikt.
BOEDA
De verlichting op de Internationale Bloe
mententoonstelling „Flora 1953", die tot
elf uur des avonds geopend zal zijn, zal
op het gebied van illuminatie een primeur
voor Nederland betekenen.
In samenwerking met en op advies van
liehtdeskundigen worden aan de gebouwen
speciale lichthoven aangebracht, welke be
stemd zijn voor de indirecte verlichting,
die de gebouwen zowel aan de binnen-
als aan de buitenzijde in een blauw-witte
gloed zal zetten.
Hierdoor zal het gehele gebouwencom
plex, de Erehal geflankeerd door de win
kelgalerijen, een feestelijk warm licht uit
stralen, waardoor het bezoek aan de
„Flora" bij avond een attractie op zich
zelf zal vormen.
De voor de ingang van de Erehal ver
lichte fonteinen zullen bovendien nog aan
het entree van deze „receptiehal" der In
ternationale Bloemententoonsleinu „Flo
ra 1953" een zeer bijzonder cachet verle
nen. Ook aan de ingangen van het ten
toonstellingsterrein bij de Heerenwc:; en
de Vrijheiclsdreef zullen de bezoekers wor
den verwelkomd door spuitende fonteinen,
waarvan de waterdruppels hen des avonds
dank zij de verlichting als edelsteentjes
zullen toeflonkeren.
Ook bepaalde accenten van het tentoon
stellingsterrein zullen tijdens de avond
uren speciaal worden beschenen.
Tenslotte zal de verlichting 23 -meter
hoge klokketo-ren met het FLORA-carillon,
dat ieder half uur zijn vrolijke klanken
over het FLORA-terrein zal doen weer
klinken, voor de bezoeker een onvergete
lijk schouwspel vormen.
Momenteel is men allerwege druk bezig
met het aanbrengen van de verlichting en
wanneer men weet, dat in het wandelbos
Groenendaal geen enkele electriciteitska-
bel aanwezig is, dan zal men begrijpen
wat voor werk er verzet moet worden om
op dit terrain de groots opgezette verlich
ting mogelijk te maker.. Een groot aantal
voedingskabels moeten er naar toe wor
den gevoerd en in de grond worden ge
bracht alvorens men kan beginnen met het
leggen der vertakkingen en het aanbren
gen der ornamenten.
ADVERTENTIE
Voorkom verkoudheid
Neem tijdig
'sterk desinfecterend
N.V. PHILIPS-ROXANE
Pharm.-Chem. Ind. "Duphar"
Amsterdam - Olst - Weesp
WASHINGTON (Reuter) Prins Bernhard
heeft Vrijdag een bezoek gebracht aan
president Truman. Hij verklaarde na af
loop, dat het bijzonder aangenaam was
geweest, maar hij weigerde mede te delen
wat de president en hij gedurende hun on
derhoud van 20 minuten hadden bespro
ken.
