Churchill in V.S. gearriveerd voor bezoek aan Eisenhower Eisenhower overweegt grotere militaire pressie in Korea Ontsnapte gevangenen reden in één auto naar de grens Nazi-ondergrondse hielp de zeven S.S.-ers uit Breda Weerbericht OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT Meer ruzie? Ridgway blijft ontevreden Brits vliegtuig stort neer bij Belfast Spanningscentrum ligt niet in China, doch langs IJzeren Gordijn „Willem Ruys" en „Oranje" in botsing Het woord is aan... Speculaties over gebruik atoom-artillerie Chauffeur beweert pas later beseft te hebben wat hij gedaan had Grootscheepse illegale organisatie onder leiding van Ramcke en met vertakkingen in 2 werelddelen Fondsenkamers uit sluik handel in narcotica Zevenentwintig doden Korea vanuit een andere gezichtshoek 67e JAARGANG No 151 Hoofdkantoor Grote Houtstraat 93, Haarlem. Telefoon 15295 (zes lijnen) Directie, Hoofd redactie, Redactie en Administratie. Bijkantoor in Haarlem-Noord, Soendaplein 37, Tel. 12230. Drukkerij Zuider Buitenspaarne 12, Tel. 15295. Directeur Hoofdredacteur: Robert Peereboom DINSDAG 6 JANUARI 1953 Haarlems Dagblad 296e JAARGANG Uitgave Grafische Bedrijven Damiate N.V. Verschijnt dagelijks behop Zon-en Feestdagen. Abonnement per week 47 cent, per kwartaal 6.10, franco per post 6.60. Postgiro 273107. Advertentietarieven op aanvraag verkrijgbaar. Directie: P. W. Peereboom en A. D. Huijsman MET DE VERWONDERING, die metgezel op de journalistieke levensweg is, lees ik de volgende paragraaf van „Pendennis" in „The Observer": „Tijdens zijn reis ditmaal niet per vliegtuig, maar per zeekasteel over de Atlantische Oceaan heeft de Britse premier de gelegenheid te baat genomen om druk proeven te corrigeren: de proeven van het zesde deel van zijn oorlogsherinneringen. Te New York zal hij ervaren dat zijn Amerikaanse uitgevers in spanning ver keren aangaande de datum van publicatie. Natuurlijk willen zij die nabij zien, om er zeker van te zijn dat Churchill dan nog premier is. Voor hem is de vaststelling van het tijdstip minder eenvoudig. Dat laatste deel betreft do Operatie Overlord (de ge allieerde invasie in Europa in Juni 1944) en dit onderwerp noopt hem ertoe, de ge schillen omtrent strategie tussen hemzelf en de Amerikanen ter sprake te brengen. Men placht aan te nemen dat Churchill het zesde deel niet zou publiceren zolang hij aan het bewind blijft. De verkiezing van Eisenhower tot president van de Verenigde Staten verscherpt het probleem. Deson danks schijnt Churchill voornemens te zijn, door te zetten. Men zegt mij dat de directe verwijzingen naar Eisenhower niet bijzon der schokkend zijn. Maar wel wordt gezegd dat het boek „explosief materiaal" bevat betreffende de Engels-Amerikaanse bot sing over Churchill's plan, na de conferen tie van Yalta, om het offensief door te zot ten tot in Bcfrlijn en Praag. Bij die botsing was Eisenhower betrokken, die zich tegen Churchill's plan verzette. De premier staat voor een delicate beslissing." De strekking van dit betoog in een zo invloedrijk blad als The Observer is dui delijk. In zo mild mogelijke vorm wordt tegen de gevolgen van overhaaste publica tie gewaarschuwd. Hetgeen mij verwon dert is, dat zoiets aan de orde komt. Het geen telkens verwondering wekt is de vin dingrijkheid, waarmee men in het Westen onophoudelijk nieuwe geschillen schept. In dit geval zou, als Churchill inderdaad van andere opinie dan The Observer zou blijken te zijn, zelfs de Historie erbij gehaald wor den. En dat alleen terwille van de ver vroegde publicatie van een boek! Wat heeft die voor staatkundige noodzaak? Sommigen zullen zich herinneren hoe na de eerste wereldoorlog disputen over het gevoerde beleid tussen de grote mannen aan geal lieerde zijde losbarstten, die na-oorlogse samenwerking benadeelden en wel een bij zonder onaangename indruk moesten ma ken op de volken, die zulke smartelijke verliezen hadden geleden. De lengte van gcneraals-tenen bleek toen, en ook bij an dere gelegenheden, niet gering te zijn. Het schijnt waarlijk onbegrijpelijk, dat als na de tweede wereldoorlog een generaal tot president van het machtigste geallieerde land wordt benoemd, de premier van een verbonden land, die toch ongetwijfeld naar hem toegaat om het een en ander te berei ken, terwille van een alleen-maar-persoon lijk doel op die tenen zou gaan staan. Ieder een heeft zich verbaasd over de malle im migratie-belemmeringen van de McCarran Act, die overigens in Amerika zelf scherpe tegenstand hebben ontmoet. Maar als de publicatie van dat zesde deel van Churchill doorgaat zou men moeten erkennen, dat tenminste uit één Europees land een even zeer onnodige tegenprestatie is geleverd. Eisenhower zal, vandaag over precies twee weken, zijn presidentschap onder geenszins gemakkelijke omstandigheden aanvaarden. In de Senaat heeft hij een meerderheid van maar twee stemmen (49 tegen 47) die niet eens betrouwbaar is om dat een van zijn republikeinse partijgeno ten. senator Morse, op zijn tegenstander Stevenson gestemd heeft en kennelijk op belangrijke punten het inzicht der demo craten deelt. Als dat bij stemmingen in een voltallig Huis tot uiting komt rest de repu blikeinen nog de beslissende steifi van de Senaatsvoorzitter (de vice-president Nixon). Maar er behoeven maar een paar leden der regeringspartij te ontbreken om haar kans te bederven. De leidende republikeinse figuur, senator Taft, zal de oppositie wel niet toeschietelijk stemmen. Ook in het Huis van Afgevaardigden heeft Eisenhower maar een zwakke republikeinse meerder heid van zeven zetels (221 tegen 214). Hem in de aanvang van zijn bewind te onthalen op een dispuut over zijn vroeger beleid als opperbevelhebber lijkt des t'e minder ge lukkig, omdat de rechtervleugel van zijn partij sinds lang vermindering van de bui tenlandse uitgaven nastreeft en nog geens zins vrij is van de oude isolationistische gevoelens. Hijzelf schijnt nog steeds de krachtigst-mogelijke bevordering van de Europese belangen voor te staan. Maar disputen met Europa zullen veeleer Taft's invloed versterken. Dus ook disputen met Europese staatslieden. De onprettige gedachte dringt zich op, dat men in het Kremlin te Moskou om de Wes telijke incidenten zal lachen. Zowel om de McCarran Act als om de mogelijk-ver- vroegde publicatie van het zesde deel van Churchill's oorlogsherinneringen. Dit te meer omdat de Oosterse mentaliteit geen haast kent. Wel sluw uitgerekend beleid. En omdat men daar zoveel mensenkennis bezit niet in opbouwende zin weliswaar, maar zeer scherpe kennis: van de mense lijke zwakheden vooral. Niemand kan be weren dat Westelijk staatsbeleid, ter be vordering van Westelijke samenwerking en eenheid, veel blijk van mensenkennis geeft. Hetgeen erg is. R. P. BELFAST (Reuter) Bij Belfast is Maandagavond een passagiersvliegtuig van de ..British European Airways" verongelukt als gevolg waarvan 27 personen omkwamen en 8 zwaar gewond werden. Er waren 31 passagiers en vier leden der bemanning aan boord. Het toestel vloog tegen een baken van het vliegveld Hutts Corner en vervolgens tegen de controletoren. De passagiers wer den er uit geslingerd. Wrakstukken van het toestel liggen over een groot gebied ver spreid. Het vliegtuig, een Viking was op weg van Londen naar Belfast. Op het ogenblik van de ramp regende het hard. Het wol kendek hing laag. NEW YORK (Reuter) De Britse premier Winston Churchill is op de ..Queen Mary" te New York aangekomen. Nadat de „Queen Mary" was vastgelegd, legde premier Churchill een lange ver klaring af voor een groot aantal journa listen, dat aan boord was gekomen. Chur chill sprak in algemene termen over wereldvraagstukken. De Britse minister president was zeer goed op dreef. Hij be antwoordde de gestelde vragen vlot. Volgens Churchill is niet Korea, doch Europa het centrum van de huidige wereld- spanning. Sprekend over de Britse atoom bom, in vergelijking met die der Verenigde Staten, zeide Churchill: „President Roose velt heeft mij indertijd toegezegd, dat de Verenigde Staten mij zo volledig mogelijk over hun kennis der atoomwapens zouden inlichten. Dit is niet geschied." Een verslaggever herinnerde Churchill er aan, dat hij een jaar geleden had gezegd dat de vooruitzichten voor vrede „zeer goed" waren en hij vroeg hem wat hij in dit opzicht van 1953 dacht. „Zeker niet minder bemoedigend dan het vorige jaar", antwoordde Churchill. De Britse premier wilde zich niet uit laten over de mogelijkheid van een ont moeting met maarschalk Stalin. In antwoord op een vraag of Groot-Brit- tannië gekant is tegen een uitbreiding van de Koi-eaanse oorlog, antwoordde Chur chill: „Het zou zeer te betreuren zijn, in dien Amerikaanse of andere legers van de UNO omzwervingen door het onmetelijke China zouden beginnen. Het zwaartepunt van 's werelds moeilijkheden ligt niet in China." In antwoord op de vraag, waar dan wèl het centrum der internationale moeilijk heden lag, antwoordde Churchill: „Volgens mij is dat langs de grens van het „ijzer-en gordijn" in West-Europa, maar misschien ben ik wel vooringenomen." Conferentie Premier Churchill en de nieuw gekozen Amerikaanse president, generaal Eisen hower, zullen ten huize van Bernard Baruch, waar Churchill logeert, beraad slagen. In de loop van de persconferentie op de .Queen Mary" kwamen ook de Brits-Ame rikaanse economische betrekkingen ter sprake. Churchill verklaarde hieromtrent: „Wij wénsen niet op Amerikaanse kosten te leven. Wij willen de kosten van ons levensonderhoud zelf verdienen." Een Britse verslaggever herinnerde de minister-president er aan, dat de nieuwe Amerikaanse immigratiewet een ondei-vra- ging vergt van alle bezoekers aan de Ver enigde Staten, om hun politieke anteceden ten te kunnen beoordelen. Hij vroeg „Hebben ze u ook ge vraagd of u soms communistische, atheïs tische of in de richting van veelwijverij gaande neigingen hebt?" Churchill nam deel aan het algemene gelach, dat op deze woorden volgde. Na enig nadenken zei hij tenslotte grinnekend: „Ze hebben gezegd, dat het met mij wel in orde was." In de Amerikaanse dagbladen worden lange hoofdartikelen aan Churchiils bezoek gewijd. De „New York Daily News" begroet Churchill als „de grootste Brit van zijn tijd", doch het verzoekt generaal Eisen hower er rekening mede te houden dat „de minister-president in de eerste en laatste plaats zal werken ter bevordering van de Britse belangen." Eerste gesprek United Press meldt: Churchill en Eisen hower hadden gisteren ten huize van de oude staatsman Bernard Baruch hun eer ste ontmoeting tijdens het bezoek van de Britse premier aan Amerika. Voordat hij Eisenhower ontmoette lunchte de Britse premier met mevrouw Eleanor Roosevelt ten huize van Baruch. Toen mevrouw Roosevelt vertrok wilde zij niet aan de pers vertellen waarover gesproken was. Zij zeide alleen, dat Churchill er zeer goed uitziet. Toen Eisenhower arriveerde schud den hij en Churchill elkaar met warmte de hand. Eisenhowers perschef, James Hagerty, vertelde aan de correspondenten dat Eisen howers besprekingen met Churchill parti culier zouden zijn en dat de generaal na de conferentie niets zou zeggen. Het bezoek van Eisenhower aan het huis van Baruch duurde bijna twee uur. Ge flankeerd door manschappen van de ge heime dienst haastte hij zich naar buiten en rende bijna de wachtende auto in om te vermijden dat hij met de pers moest praten. De motorschepen „Oranje" van de N.V. Stoomvaartmaatschappij „Nederland" en de „Willem Ruys" van de Koninklijke Rot- lerdamsche Lloyd N.V. zijn hedennacht in de Rode Zee ter hoogte van Port Soedan met elkaar in aanvaring geweest. Beide schepen hebben vrij ernstige schade opge lopen. De „Oranje" was onderweg naar In donesië, de „Willem Ruys" naar Nederland. Persoonlijke ongelukken hebben zich Cats: Een kleyne pot door weynig vier (vuur) Die rnaeckt terstont een groot getier. niet voorgedaan. Zowel de „Oranje" als de „Willem Ruys" vervolgen met verminder de vaart hun reis. De Ruys wordt Donderdag 4 uur in Suez verwacht. (Van onze correspondent in New York Na Elsenhower's reis naar Korea wordt in de Verenigde Staten herhaaldelijk gezin speeld op de mogelijkheid dat men in de landoorlog op Korea atoomwapens zal gaan gebruiken. Sommige commentators gebrui ken het woord „atoom-artillerie" en dat geeft het grote publiek de indruk dat men beschikken zou over zulke kleine atoom bommen dat zij met een kanon op de vijand afgeschoten zouden kunnen worden. PARIJS (Reuter). De opperbevelheb ber der N.A.V.O.-strijdkrachten in Europa, generaal Ridgway, heeft Maandag op een persconferentie te Parijs verklaard, dat hij de vorderingen van de Westelijke defensie „in het licht van de geschatte mogelijk heden" niet als bevredigend beschouwt. Hij weigerde te zeggen, of hij van mening was, dat het te Lissabon gestelde doel bin nen de economische mogelijkheden van de N.A.V.O.-landen lag. Hij was wel van oor deel, dat de Westelijke strijdkrachten „zware slagen zouden worden toegebracht ingeval van een oorlog in de komende 18 maanden." Op de verklaring van maarschalk Juin, dat Russische strijdkrachten bij een aanval van Thüringen uit in 23 dagen Parijs zou den kunnen bereiken, wilde de generaal geen commentaar geven. Ook weigerde hij zich uit te laten over de vraag, of hij de N.A.V.O.-landen met de beschikbare troe pen in de komende twee jaar zou kunnen beschermen. „Mijn taak", zo zeide hij, „blijft ongewijzigd. Ingeval van oorlog be staat deze uit het verdedigen van het N.A.V.O.-grondgebied en de volkeren van Europa." Niet twee, maar drie Amsterdammers zijn in de nacht van Donderdag op Vrijdag door de centrale recherche aangehouden onder verdenking behulpzaam te zijn geweest bij de ontvluchting der zeven oorlogsmisdadigers uit de gevangenis te Breda. Het drietal, F. de J., zijn vriend M. A. cn de chauffeur F. J. C„ is Zaterdag naar Breda overge bracht en daar door de officier van justitie verhoord, waarbü zij toegegeven zouden hebben, de ontsnapte gevangenen met twee in Amsterdam gehuurde auto's naar de grens bij Nijmegen te hebben gereden. Zij zijn Zondag vrijgelaten, omdat het Wet boek van Strafrecht geen voorlopige hechtenis toelaat voor hulpverlening aan ont vluchte gevangenen. ■De oud-S.S.'er F. J. C„ die een der auto's gezegd hebben dat een der wagens defect bestuurde, heeft volgens De Telegraaf pas later begrepen, dat hij enige der ontsnapten had vervoerd. Hij beweert dat De J. hem gevraagd had, of hij op Tweede Kerstdag iets wilde verdienen door met een gehuurde auto een paar zieken te vervoeren. Op die dag heeft hij met De J. en M. A. de twee auto's bij de garage afgehaald. Zij reden via Hilversum, Arnhem, Nijmegen en Den Bosch naar Breda, waar M. A. hem ver zocht met zijn auto bij een „ziekenhuis" te gaan staan. Hij heeft daar vijf kwartier ge wacht. „Plotseling kwamen er zeven mannen in battledress op me af, die ik voor militairen versleet. Rijd ons naar Nijmegen, zei een van hen. Ik vertelde hun, dit niet te kunnen doen, waarop de man zei: U bent besteld door A. en De J. en u rijdt ons naar Nij megen. De namen van A. en De J. kende ik en ik deed wat men mij vroeg. In Nijmegen ver zochten ze mij door te rijden en bij het sanatorium Dekkerswald aan de Groes- beekseweg riepen ze: Stop hier maar, hier gaan we er uit. Ze bedankten mij nog voor de rit. Ze hebben in mijn wagen alleen op pervlakkige gesprekken gevoerd en een paar sigaretten gerookt. Ze waren dood bedaard". Op de terugweg heeft hij de andere auto met M. A. en De J. ingehaald. Samen zijn zij naar Amsterdam teruggereden. C. zegt pas anderhalve dag later begrepen te heb ben wat hij gedaan had. Plan in Amsterdam besproken De chauffeur M. A. heeft aan een verslag gever van De Telegraaf verklaard dat het plan voor de ontsnapping tot in alle onder delen in de hoofdstad was besproken. De J. had hem gevraagd een van de auto's te be sturen welke naar Breda zouden gaan. Hij heeft op zijn beurt C. verzocht de andere wagen te rijden. Toen de auto's 's avonds om zeven uur voor de gevangenis in Breda stonden met gedoofde lichten, kwam een politieagent informeren wat men daar deed. C. zou toen was en dat men iemand naar de stad had gestuurd om een monteur te halen. De wagens zijn daarna anderhalve kilometer doorgereden. A. liep terug om de gevange nen op te vangen. Het bleek hem dat deze reeds naar de wagen van C. waren gegaan en waren weggereden. Volgens A. had men niet op zeven, maar op vijf mannen ge rekend. A. is de auto van C. achterna gereden, maar heeft deze niet kunnen inhalen. Pas op de terugweg heeft hij, bij Amersfoort, C. teruggezien. De J. heeft deze verklaring van M. A. grotendeels bevestigd, maar wenste zich tegenover De Telegraaf niet uit te laten over een eventuele organisatie, die opdracht zou hebben gegeven tot de hulpverlening aan de zeven vluchtelingen. Ook over de financiering van een en ander bewaarde hij het stilzwijgen. Over de motieven voor de hulp aan de gevangenen zei hij: „Wij vinden het volstrekt onbillijk dat in de Bredase strafgevangenis mannen zitten opgesloten, die zij het onder een ander regime en in een andere tijd tegen het communisme hebben gevochten, terwijl onze vrijwilligers in Korea eveneens deze strijd hebben aangebonden." „Ook moet niet worden vergeten dat een aantal van deze politieke gevangenen, toen ze deze strijd opnamen, niet ouder was dan 17, 18 jaar. Jongens dus, die als volwasse nen werden gestraft voor zaken, waarvan ze de draagwijdte als kinderen niet konden overzien. Als een jongen van 17 jaar nü een misdaad begaat, wordt zijn zaak behandeld door de Kinderpolitie. Deskundigen achten het echter niet waarschijnlijk dat men op die manier atoombommen zou kunnen afschieten. Een atoombom heeft namelijk, doordat de atoomsplitsing een vrij grote massa vereist, een zo grote omvang dat men zich moeilijk kan voorstellen dat zulk een gevaarte door een kanon kan worden afgeschoten. Waarschijnlijker lijkt het, dat een „atoom-kanon" een stelling zal zijn van waar men vliegende atoombommen zal kunnen afschieten, projectielen dus, die uiterlijk op de Duitse V II lijken. Zij, die de mogelijkheid van het gebruik van atoomwapens naar voren brengen, geven er zich wel rekenschap van dat daar aan niet alleen militaire, doch ook politieke consequenties verbonden zijn. Een militair gevolg zou kunnen zijn: aanvallen op Amerikaanse stellingen door de straal- bommemverpers, die de Russen in Mants- joprije klaar hebben staan. Politieke ge volgen kan men verwachten in Azië, waar de Sovjet-Unie alles zal doen om, door ver sterkte propaganda, munt te slaan uit zulk een Amerikaanse actie. Bovendien kan men zich voorstellen dat sommige van Ameri- ka's Europese bondgenoten zich zullen kan ten tegen het gebruik van atoomwapens, daar zij zullen vrezen, dat de oorlog daar door een uitbreiding zou kunnen onder gaan. Tot welk besluit Eisenhower en de zijnen ook komen zullen, zij zullen stellig over wegen of het mogelijk is met militaire middelen een dusdanige druk op de Noor delijken uit te oefenen, dat die eindelijk bereid zullen zijn tot het sluiten van een vrede. De Haagse gemeenteraad heeft met in gang van 1 September 1S53 tot gemeente archivaris benoemd de heer H. M. Menso- nides, gemeente-archivaris van Leeuwarden. De zeven uit de Bredase gevangenis ontsnapte politieke delinquenten, zo meldt de Volkskrant, zijn geholpen door een illegale neo-nazi-organisatie die geleid wordt door de oud-generaal van Hitlers „Fallschirmjager" Ramcke en die vertakkingen had in Scandinavië, België, Frankrijk, Nederland, Zwitserland, Oostenrijk, Spanje en Argentinië. Het hoofdkwartier is in West-Duitsland gevestigd en de organisatie wordt geleid door topfiguren van Hitiers voormalige SS en SD. De Nederlandse afdeling van het complot zou onder leiding van Duitsers staan die in de oorlog in ons land belangrijke posities innamen en door in Duitsland ondergedoken Nederlandse SS'ers die illegaal van een Duitse naam en Duitse papieren voorzien zijn. De strijd in Korea ditmaal gezien van een andere gezichts hoek uit dan wij ge wend zijn. Uit Peking is deze foto afkomstig van Chinese „vrijwil ligers", die zich op een heuvel hebben verschanst en nauw lettend de beweghi gen van de strijd krachten der UN< gadeslaan. Hei ge beurt zelden, dat ée/ opname van de strvjd in Korea uit het an dere kamp ons be reikt. Om die reden vindt men haar dan ook afgedrukt. Voor Tweede Kerstdag nu had deze or ganisatie de ontsnapping voorbereid van twee „prominente" Duitse gevangenen uit de Bredase strafgevangenis. Een van deze twee zou de ex-chef van de Sicherheits- dienst in Nederland, dr. Harster, geweest zijn. Twee auto's zouden daartoe die dag op een afgesproken tijdstip in de omgeving van de gevangenis gereed staan om het te „bevrijden" tweetal snel in veiligheid te brengen. De beide Duitsers hebben die dag echter geen kans gezien om hun bewakers te ontlopen, maar wel slaagden zij erin met of zonder hulp van het gevangenisper soneel om hun helpers buiten van deze mislukte ontsnappingspoging op de hoogte te stellen. Inmiddels was het gehele „afvoer-appa- raat" der organisatie echter al in actie ge komen en daar men het jammer vond, al die moeite voor niets gedaan te hebben, werd besloten dat inplaats van de Duitsers een aantal Nederlandse SS'ei-s „bevrijd" zou worden. Dit plan slaagde boven ver wachting, al was het aantal van zeven ont snapten dat plotseling bij de auto's ver scheen wel wat teveel van het goede. In allerijl is toen een derde auto „tor assis tentie ontboden", waarin het zevental langs de afvoerlijn die voor de Duitsers was uit gezet, naar de grens gereden werden, waar na zij in Kleef een der opvangcentra der organisatie-Ramcke geregistreerd en verder getransporteerd zijn. Het lijdt geen twijfel of in Kleef zijn zij voorzien van valse papieren en Duits geld, want de illegale organisatie beschikt over een eigen centrale, waar allerlei documenten op vak kundige wijze vervalst en nagemaakt wor den. De organisatie komt aan de benodigde fondsen door een internationale sluikhan del in narcotica, „Bohnenkaffee" en andere begerenswaardige smokkelartikelen, een handel die zij volgens De Volkskrant be drijven in samenwerking met communisten uit verschillende landen, met wie zij de baten delen. De juridische adviseurs van de organisa tie hadden besloten, dat een der ontvluch ten zich als „proefkonijn" bij de officiële instanties in Duitsland zou melden teneinde aan de weet te komen, hoe de Duitse over heid zou reageren op een uitleveringsver zoek van de Nederlandse regering. Dat is dan ook de reden dat Bikker zich in Hagen kwam aanmelden voor ondersteuning, waarbij hij prompt in arrest gesteld werd. Mocht men besluiten Bikker alsnog uit te leveren, dan zal de organisatie hem ook ontvoeren uit het Hagense Huis van Bewa ring en hem onder laten duiken, terwijl men dan tevens weet, hoe te handelen met de tientallen Nederlandse ex-nazi's, die thans in Duitsland rondzwerven en daar een betrekkelijk veilig asyl vinden, omdat de Nederlandse regering nooit om hun uit levering verzocht heeft, hoewel, aldus De Volkskrant, „Den Haag hun adressen kent". De Ramcke-organisatie verleent hun en andere gevluchte oorlogsmisdadigers uitge breide sociale bijstand. In Nederland heeft zij drie centrales, namelijk in Den Haag, Amsterdam en Rotterdam en tal van onder duikadressen vooral in het Zuiden en Oos ten van ons land. „Bollenbussen" Men organiseert zelfs massale bezoeken van in Duitsland ondergedoken Neder landse nazi's aan hun familie hier te lande onder meer door de bekende autobus- excursies naar de bollenvelden, waarbij voor de grenspassage der buspassagiers slechts een z.g. collectief paspoort vereist wordt. Mislukte poging De twee genoemde Duitse gevangenen in Breda zouden reeds eerder door het Neder landse filiaal der organisatie-Ramcke „be vrijd" worden, toen zij nog in Norg opge sloten waren. De Nederlandse politie kreeg echter de lucht van dit complot en heeft, in November j.L, daarom een twintigtal Duit se gevangenen, waaronder ook dr. Harster en zijn mede-candidaat voor een ontsnap ping, van Norg naar Breda overgebracht, waar de bewaking efficiënter zou kunnen zijn. Dat bleek in zoverre juist gezien dat de Duitsers in kwestie in Breda inderdaad streng in de gaten gehouden zijn. Maar aan verscherpte bewaking van de Nederlandse delinquenten van wie er enkelen zelfs bijzondere bewegingsvrijheid in de gevan genis genoten schijnt niemand gedacht ie hebben. Een onbegrijpelijk verzuim, in dien men in aanmerking neemt dat er reeds eerder een poging was gedaan om oorlogs misdadigers uit Nederlandse gevangenissen te helpen ontvluchten. De normale vluchtroute voor „Breda" loopt via Antwerpen, doch daar men de twee Duitsers dringend nodig had voor de illegale organisatie in Duitsland, was in dit geval de kortste weg via Nijmegen en Kleef gekozen. Als deze ontvluchting voor de zever. SS'ers ontworpen geweest was, dan had men hen stellig naar Antwerpen ge bracht, waar op dat moment drie schepen gereedlagen, n.l. twee onder Argentijnse en een onder Panamese vlag, om andere poli tieke uitwijkelingen naar „elders" te ver voeren, terwijl zij bovendien in de Schelde- stad via een Franse eontaetman hadden kunnen tekenen voor het Vreemdelingen legioen, dat reeds tal van ontvluchte oor logsmisdadigers in zijn rijen heeft. Nog steeds: geen spoor Uit Bonn meldt A.N.P. heden dat tot dus verre van de zes voortvluchtige veroordeel den nog geen spoor gevonden is. Een der eerstvolgende dagen zal beslist worden of de in Hagen gegrepen Bikker als onge wenste vreemdeling over de grens zal wor den gezet. Bikker zal daartoe verschijnen voor het „ordnungsamt" van de Landraad, een eenmanskamer die in besloten zitting zai uitmaken of Bikker naar Nederdland zal worden teruggezonden. De beslissing van deze kamer wordt hier als een belang rijk precedent beschouwd en ondanks het feit dat in het Duitse ministerie van Bin nenlandse Zaken de meningen verdeeld schijnen te zijn over de deugdelijkheid van juridische argumenten voor een uilzetting, wordt de uitspraak door Nederlandse waar nemers met vertrouwen tegemoet gezien. In een hoofdartikel stelt de „Aachener Nachrichten", dat de ontvluchte gevange nen behoren tot de vrijwilligers der SS, die „velen hier in Duitsland nog altijd be schouwen als de voorlopers van de toe komstige soldaten van een Europees leger". Volgens het blad moeten de uit Nederland geïmporteerde groenten dan ook door de „uitleveringscampagne" „een bittere bij smaak" krijgen. .ooonoooooocrx^ccoDcoaxxxmoocoaxocx3Qocx3<y*x>ooooooc»r AANHOUDENDE VORST Verwachting, medegedeeld door het K.N.M.I. in De Bilt, geldig van Dins dagavond tot Woensdagavond, opge maakt om 10 uur: Veranderlijke bewolking met plaatse lijk enige sneeuw, voornamelijk in het Westen van het land. Meest matige wind tussen Zuid en Oost. Overwegend lichte vorst. 7 Januari Zon op 8.47 uur. onder 16 46 uur Maan op onder 11.16 uur. Hoog en laag water in IJmuiden Dinsdag 6 Januari Hoog water: 7.25 en 19.40 uur. f Laag water: 2.57 en 15.16 uur. Woensdag 7 Januari Hoog water: 8.03 en 20.22 uur. Laag water: 3.28 en 15.49 uur.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1953 | | pagina 1