Lente, maar niet op 21 Maart
W. F. Jansen sprak over beroepskeuze
Attracties in Haarlem-Lichtstad
Jeugdige Jean-Louis Stuurop solist
op het laatste sch ooiconcert
Muziek uit de Pruikentijd
in de Renaissancezaal
Zie Boven:
Eadio Moors
De verbindingsdienst der
Bescherming Bevolking
Een walkie-talkie
op de Grote Kerk
^zBrieven aan
de redactie
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Inleiding op ouderavond van Führhopschool
Doortastende kornets
werden niet bedankt
Burgerlijke Stand
van Haarlem
Nachtdienst apotheken
Turks bezoek aan de Flora
Dokter F. A. J. van der Aa
25 jaar arts in Haarlem
„Drie is te veel"
Sociaal
Voorlichtingsbureau
Twee mannen verdacht van
kabeldiefstal aangehouden
Kinderwagen reed de
Bakenessergracht in
Tentoonstelling van
Aalsmeerse producten
K.L.M.-adviseur
W. D. van Os overleden
ZATERDAG 21 M A ART 22 5 3
Op een ouderavond voor de Führhopschool in Haarlem-N. heeft, na de behandeling
van enige interne zaken, de heer W. F. Jansen, ambtenaar van Beroepskeuze, een
interessante causerie gehouden over Beroepskeuze, waarin hij wees op de grote be
tekenis van het kiezen van het juiste beroep. Reeds in de 17e eeuw noemde de
Franse denker Pascal het kiezen van een beroep een der voornaamste beslis
singen in het leven. Het feit, dat we in oiis land ongeveer 5000 beroepen kennen,
maakt het niet gemakkelijk tot een keuze te komen. Aan de hand van voorbeelden
toonde de heer Jansen aan, hoe belangrijk het is welke keuze wordt gedaan. Dat een
kind, waarvoor een dergelijke keus moet worden gedaan, daarop zelf een zekere in
vloed moet kunnen uitoefenen, werd in 1950 op een congres van ambtenaren van
Beroepskeuze door een inleider betoogd toen hij de stelling poneerde, dat een kind
er recht op heeft het beroep te kiezen, dat het zelf wenst.
Onderzoekingen tonen echter aan, dat
de voorliefde, welke de kinderen voor een
beroep hebben, niet altijd in overeenstem
ming is met hun aanleg en geschiktheid.
Ook de argumenten, welke de jongelui
voor hun beroepskeuze aanvoeren, zijn
niet altijd gefundeerd, hetgeen eveneens
uit vele voorbeelden bleek.
Slechts een gefundeerde keuze van de
kinderen kan een begin vormen voor een
onderzoek naar de mogelijkheden om hun
wens in, vervulling te doen gaan. Van een
gefundeerde keuze bij het kind is o.a.
sprake, indien het ondanks de tegen
werking, van ouders in zijn keuze blijft
volharden. In zodanige gevallen is er zelfs
sprake van een roeping en de practijk
leert, dat jonge mensen soms, zonder dat
er van begaafdheid gesproken kan worden,
dan zij hun doorzettingsvermogen
slagen als predikant, priester, arts, enz.
Bescheiden taak
Spreker beschouwt de taak van het in
stituut ..Beroepskeuze" van bescheiden
aard. Hij acht het wel van belang, dat er
naast de adviezen van de leerkrachten
der scholen een instituut is, waartoe
men zich voor inlichtingen kan wenden.
Beroepskeuze bepaalt zich namelijk niet
uitsluitend tot het verstrekken van per
soonlijke adviezen, er worden ook inlich
tingen van algemene aard verschaft, zoals
studiekosten, perspectieven met betrekking
tot bepaalde beroepen en wijst zo nodig op
dreigende gevaren van werkloosheid in
sommige beroepen. Spreker waarschuwde
er daarbij tuel voor. dat Beroepskeuze niet
de toekomst kan voorspellen.
In het algemeen is er een streven waar
te nemen, dat de ouders hun kinderen een
betere maatschappelijke positie willen ver
schaffen dan zij zelf hebben bereikt. In dat
verband wees spreker er op, dat niet ieder
een aan de top van de maatschappelijke
ladder kan staan. Met nadruk waarschuwde
hij er voor bij de kinderen geen tegenzin
te wekken voor een beroep, waarvan de
ouders zelf niet houden, omdat het juist
het beroep zou kunnen zijn, dat aan het
kind de ware arbeidsvreugde kan schen
ken.
Ook is het van belang de kinderen zo
volledig mogelijk voor te lichten omtrent
de bestaande beroepen. Zij moeten weten
ADVERTENTIE
van ouds bekend. - Tel. 14609
Officieel Philips-reparateur
KRUISSTRAAT 38 - HAARLEM
Zonder overdrijving kan men stellen, dat
de Verbindings- en Verkenningsdienst het
zenuwgestel vormt van de organisatie
„Bescherming Bevolking". De Verbin
dingsdienst is verantwoordelijk voor het
handhaven van een doorlopend contact
tussen alle schakels in de B.B.
Dat zijn er vele. In het belang van een
snelle hulpverlening en een vroegtijdige
alarmering zal het nationale B.B. com
mando doorlopend verbonden moeten zijn
met de gewestelijke en provinciale com
mando's (voor de inzet van de Mobiele Co
lonnes). de gewestelijke en provinciale
commando's dienen steeds in vei-binding
te staan met de plaatselijke commando
posten (voor de onderlinge hulpverlening)
en de commandoposten moeten voortdurend
alle plaatselijke B.B.-diensten kunnen be
reiken. De verbindingsmiddelen zijn mo
dern: telefoon, telex, radiotelegrafie en
radiotelefonie.
De Verkenningsdienst vei-schaft het
hoofd van de B.B. in een gemeente of
kring de noodzakelijke gegevens over de
plaats en de gi-enzen van bominslag en
branden, als aanvulling op de meldingen
van de uitkijkposten en wijkposten. Voorts
meldt hij de aai-d en de omvang van bran
den en vernielingen; hij geeft aan, welke
straten versperd zijn en welke gebouwen
direct gebruikt kunnen worden als verza
melplaats voor gewonden en daklozen. Ver
kenningswagens, uitgerust met radiotele-
fonische zend- en ontvangapparaten geven
de meldingen door. Indien mogelijk zullen
zij worden bediend door het plaatselijk po
litiepersoneel. Met inbegrip van de bezet
ting van de commandoposten zijn er voor
de Verbindings- en Verkenningsdienst in
ons land ongeveer 10.000 vrijwilligers
nodig.
Het lichaam van de B.B. zal niet kunnen
functionneren, zolang dit aantal vrijwilli
gers niet aanwezig zal zijn.
Dit legt een grote verantwoordelijkheid
.!p de schouders van die mannen en vrou
wen, die door hun opleiding, beroep of
aanleg voor dit werk geschikt zijn.
Gisteren: 48 meldingen
Gisteren hebben zich aan de verschil
lende bureaux in Haarlem 48 vrijwilligers
gemeld. Het totaal aantal is daardoor 788
geworden.
We geven hier opnieuw een wijksgewijs
overzicht van plaatsen waar inlichtingen
kunnen worden ingewonnen en aanmel
dingen kunnen geschieden: Stadhuis, in
gang onder de klok, (geopend van 917
uur en van 19.3021.30 uur, behalve Za
terdag); H. B.S. voor Meisjes, Tempeliers
straat 1, (van 19.3021.30 en Zaterdag
van 14-17); deze tijden gelden ook voor de
olgende scholen: Prof. Dr. Gunningschool,
I loof manstraat 17; Gemeenteschool, Chr.
iluygenspïein 81; R.K. Meisjesschool San
ta Maria, Anthoniestraat; St. Lambertus-
school, Amsterdamstraat 61; Gebouw Ne
derlands Hervormde Gemeente, Van Eg-
mondstraat 11; Lorentzlyceum, Santpoor-
'erplein 28; Prinsenschooi; Soendastraat
1 Koningin Emmaschool, Roerdomp-
-'?in 19.
Aan de politiebureaux kunnen voorts
aanmeldingsformulieren worden verkre
gen.
welke mogelijkheden er zijn. In dit ver
band wees spreker op de nog onvoldoende
voorlichting van fabrieken, waardoor de
kinderen slechts de benaming kennen.
Als de juiste tijd voor inschakeling van
Beroepskeuze noemde spreker het tijdstip,
waarop de kinderen in do zesde klasse van
de lagere school zitten.
Tot slot stelde de heer Jansen vast, dat
het de plicht van de ouders en de taak van
Beroepskeuze is om te trachten de kinderen
te brengen op de plaatsen, waar zij behoren.
Auto in brand op Koudenhorn
De aandacht van de kornets van het
regiment Luchtdoel artillerie „Ypenburg",
dat gelegerd is in de Koudenhomkazerne
te Haarlem, werd gisteravond tijdens de
maaltijd getrokken door een auto op de
Koudenhorn, die aan de achterzijde in de
buurt van de benzinetank in brand stond.
De kornet Beugel bedacht zich geen
ogenblik, greep een schuimblusser en rende
naar buiten, gevolgd door zijn makkers.
De auto was inmiddels naar de water
kant gereden en de inzittenden poogden
met een handpompje het vuur van open
water af te blussen, hetgeen slecht lukte.
Het schuimblusapparaat doofde de brand
echter in een oogwenk.
En toen was het moment aangebroken
om zich even voor te stellen, handen te
schudden en te bedanken, zou men denken.
Geen sprake van: de automobilist en zijn
medereizigers stegen ijlings in en verdwe
nen zonder complimenten uit het gezichts
veld van hun helpers.
Het enige wat deze met zekerheid we
ten is, dat 't autonummer luidt: GZ 87961.
coccooorcoeo^.:co.:3ccca3cxxxxoocoocicooccor>coccoax»cOTr«coc<x>oc>a>3^cxKxc>cKc^^
Vishal: Diepzee-aquarium, 10 tot 23 uui\
Stadhuis: Poesjenellenkelder, 15, 16, 17, 20, 21 en 22 uur. Op Maandag, Woens
dag en Vrijdag kan de hal bezichtigd worden van 20 tot 22 uur.
Grote Kerk: Bezichtiging (8-17, 20-23 uur) en Orgelconcert (21-22 uur).
Vleeshal: Taveerne „Hyacinth" van 10 uur 's moi-gens tot 2 uur 's nachts.
Frans Halsmuseum: Speciale expositie, des avonds verlicht. 10 tot 16 uur en
van 20 tot 23 uur. (Zondags van 13 tot 16 en van 20 tot 23 uur).
Huis Van Looy: Voorjaarstentoonstelling K.Z.O.D. 10 tot 12.30 en van 13.30
tot 17 uur. (Zondag van 13 tot 17 uur).
Teylers museum: „Bloemenwereld van oude en moderne Nederlandse kunst",
10 tot 17 uur (Zondag 13 tot 17 uur, Maandag gesloten).
Rondritten: per autobus 20, 21 en 22 uur van het Soendaplein.
Rondvaarten: per boot, vertrek Houtbrug.
Pendeldiensten: per miniatuurtreintjes van Frans Halsplein naar den Hout.
Cabarets: in de tent in het Florapark, Die Raeckse, De Waag en hotel Lion d'Or.
Verlichte gebouwen: Frans Halsmuseum, torens Nieuwe Kerk en Bakenesser-
kerk. tuin Proveniershuis, Grote Kerk, Stadhuis, Hoofdwacht, Vleeshal,
Janskerk, Hofje van Staats, Gasthuishofje, Stadsschouwburg, Kathedraal
Leidsevaart, Gravestenenbrug met ti-apgevels aan het Donkere Spaarne,
Amsterdamse Poort, gebouw Provinciale Griffie.
De Flora te Heemstede is iedere dag geopend van 8,30 tot 23 uur.
De i-eeks paedagogische concerten, geor
ganiseerd door de Commissie voor de cul
turele vorming van de schooljeugd, werd
gisteravond door de H.O.V. besloten.
Wethouder D. J. A. Geluk hield een korte
toespraak, waarin hij de gevoelens van
voldaanheid van de commissie over het
welslagen van de concerten vertolkte.
Steeds bestond hiervoor een grote belang
stelling, die ook bleek uit ontvangen brie-
ven van jeugdige luisteraars. De wethouder
verraste de jongelui tenslotte met de mede
deling, dat het bestuur van de H.O.V. be
sloten had hun op de toegangsprijs voor de
Zomer-concerten reductie te verlenen.
Na deze inleiding begon het concert. De
bedoeling hiervan was de schooljeugd te
laten kennismaken met romantische en
moderne absolute muziek, die dus haar
waarde in zich zelf heeft en die niet ge
schreven werd als uitbeelding van een ver
haal of als typering van een persoon. De
eerste twee werken, het Vioolconcert in g
van Max Bruch en de Sinfonietta van
Hugo Godi-on beantwoordden inderdaad
aan de opzet van het concert. Het derde
werk, het symphonische gedicht „De tove
naarsleerling" van Paul Dukas stond hier
buiten. Zoals de dirigent Marinus Adam al
opmerkte', omdat het hier ging om een zo
realistisch mogelijk klankenbeeld van
Goethes gelijknamige ballade. De weten
schap, dat dit brillante karakteristieke
werk van Dukas zo geliefd was bij de mu-
ziekminnende schooljeugd, had de dirigent
e>- toe bewogen het op het programma te
plaatsen.
Enkele woorden wijdde Marinus Adam
aan het Vioolconcert van Max Bruch,
welke muziek typerend is voor de tijdgeest
der romantiek: bewogen en met een over
vloed van melodische en harmonische
warmte. De solist in dit concert was de
violist Jean Louis Stuurop, een 16-jarige
jengeling, die van de meeste der jeugdige
toehoorders een klassegenoot had kunnen
zijn. Deze omstandigheid maakte het con
tact tussen het podium en de zaal wel zeer
sterk.
Ieder besefte het: Jean Louis Stuurop
stond hier als een muzikaal zeer begaafde
ver tegenwoordiger van de jeugd, als een
jong violist, die bewondering afdwong door
de hoge graad van de ontwikkeling van zijn
techniek en toch ook door cle prille muzikali
teit, die op de hoogtepunten van expressieve
spanning aan zijn spel enige diepte kon
geven. In deze vertolking lag waarlijk een
belofte voor de toekomst. Marinus Adam
zorgde met het orkest voor een begeleiding,
die uitnemend aansloot bij de voordracht
van de solist en die vooral bij de zelfstan
dige orkestgedeelte de gloed en de stuwing
kreeg waarop de muziek om vraagt.
Voordat met de uitvoering van de Sinfo
nietta van Godron begonnen werd, gaf de
dirigent een beschouwing over de plurito-
naliteit waarop dit stuk gebouwd is. Die
beschouwing betekende een waarschuwend
„Weest op je hoede" voor wat je na het
concert van Bruch aan samenklanken in
het werk van Godron te horen krijgt. De
HAARLEM, 20 Maart 1953
GEHUWD: 20 Mrt, N. Taylor en Th. Heijt-
meijer.
BEVALLEN van een zoon: 20 Mrt, A. M.
HartendorpKoelman: G. J. T. Beelenten
Berge; A. C. Kaart—Horsten.
BEVALLEN van een dochter: 18 Mrt, R. A.
A. Baron van Dedem—Faure; 19 Mrt, H. E.
M. HolthuizenLübbe; G. A. Vermeulen
Bremer; 20 Mrt, C. R. Bloemers—Breet.
OVERLEDEN: 18 Mrt, H. Beljon, 73 j.,
Tugelastraat; W. Gluhoff, 74 j„ Koudenhorn;
M. J. Rietman—van der Pol, 46 j., Teijler-
straat; 19 Mrt, A. van BentumKaasjager,
58 j., Lotterstraat; J. A. Eouman, 79 j., Vos-
maerstraat: W. Zwanenburg, 81 j., Sterre-
boschstraat; Chr. L. M. Schram. 43 j., Kam
perlaan; F. E. F. Hottinga, 54 j., Kamperlaan,
oren van onze moderne jeugd zijn wat
samenklanken betreft al heel wat gewend
en deze uitvoering van de Sinfonietta zal
in dit opzicht niet zo'n schokkende ge
beurtenis geworden zijn. Ik vraag mij af
or het werk in zijn geheel door het jeug
dige auditorium gewaardeerd zal zijn ge
worden, want de muzikale spanning is aan
grote wisseling onderhevig. Het meest aan-
trekkelijk leken mij de marcia fanfare en
de rumba. Het kleine orkest heeft onder
leiding van de dirigent het werk goed ge
diend. Vooral de blazers moeten met ere
worden genoemd.
Een sprankelende en suggestieve uitvoe
ring van „De tovenaarsleerling" van Dukas
besloot het concert.
P. ZWAANSWIJK
Firma Duym en Keur, Keizerstraat 6, tele
foon 10378.
Apotheek Begemann en Sneltjes, Kruis
weg 30, telefoon 10043.
Marnix-apotheek, Marnixstraat 65,. tele
foon 23525.
Tot de bezoekers van de Flora behoorde
gisteren de heer Ali Basarel, hoofdredac
teur van de Istanbul Ekspres.
Deze vreemdeling had een zeer grote
belangstelling voor de binnententoonstel-
ling omdat de tulp, zoals men weet, uit
Turkije afkomstig is.
Bovendien fotografeerde hij talloze ke
ren de meisjes in Volendams eostuum.
De Franse revolutie heeft het op haar
geweten, dat de pruik, een nutteloze bal
last op het mensenhoofd, met de rest van
het galante tijdperk, met kunstmatige
krullen en tierelantijnen, met deftig fat
soen en serviliteit in discrediet geraakte en
als gretig aas voor de motten prijsgegeven
werd. Beethoven liet de wind door zijn
natuurlijke haardos spelen en hetzelfde
deden ook zijn tijdgenoten, omdat de mode
van de jonge romantiek dat zo meebracht.
Het woord „pruik" werd een scheldwoord,
dat ook toegepast werd op de muziek. Zo
sprak men en niet zonder minachtmg
over de „pruikenstijl" waarmee men
bedoelde: de muziek met generale bas, die
trouwens geen reden van bestaan meer
had toen, tezamen met de pruik en wat
daar zoal bijhoorde, ook het clavecimbel
als een verouderd speeltuig, dat nog aan
de vorige eeuwen herinnerde, afgedankt
werd.
Mozart kon men ontzien, als een voor
bereider van de anti-pruik-mode. Haydn
insgelijks. Ook Handel werd niet afgewe
zen, maar hij moest eerst gemoderniseerd
en dus van zijn pruik ontdaan worden,
waarvan hij trouwens in een ongegeneerde
bui zelf ook wel eens het voorbeeld had
gegeven. Maar met Bach was niets te be
ginnen. Zo'n model-genie van de „pruiken
stijl" kon men het best maar vergeten en
met hem de talloze mindere goden van de
muzikale Olympus der barokperiode. Daar
mee heeft men gezorgd voor latere zeer
interessante ontdekkingen, toen eenmaal
de tijd gekomen was, dat men niet mecr
zo schuw was voor „pruik" en „pruiken
stijl". We vinden het nu zelfs een feeste
lijke aangelegenheid als er muziek uit de
pruikentijd uitgevoerd wordt door execu
tanten, die zich niet alleen beijveren dit zo
muziekhistorisch mogelijk te verantwoor
den, doch zie'"1 r bovendien in cos-
tuums van de tijd verkleden en het symbool
van de kunst, die zij zo naarstig dienen,
als een elegante (maar erg warme) haar-
muts op het hoofd dragen.
In deze vorm werd gisteravond door „Die
Haerlemsche Musyckcamer" in de Renais
sancezaal van het Frans Halsmuseum voor
een talrijke schare genodigden gemusi
ceerd. Het was een treffend schouwspel en
men hoorde mooie muziek van Lully, Bla-
vet. Hellendaal, Boccherini en Bach, onder
meestal zeer gunstige voorwaarden uitge
voerd, zodat men aan het eind kon zeggen:
leve de pruik en de pruikenstijl! Wat na
tuurlijk geen disqualificatie inhoudt voor
de muziek, die geschreven is door compo
nisten die de pruik hebben afgeschaft. Ook
de omgeving, waarin dit alles mocht ge
beuren, droeg er het hare toe bij om deze
cude muziek haar eigen sfeer te verlenen.
De jonge dirigent André Kaart is er in
geslaagd een instrumentaal ensemble bij
elkaar te brengen, waarin krachten mee
werken, die boven het gewone amateurisme
staan. Hij zelf groeit erin als ridder van
de maatstok (ditmaal was het de histori
sche papierrol die het rietje verving) en
wanneer hij met de resultaten van zijn
werk niet al te gauw tevreden is (want
Dit stukje was nooit
geschreven als te ver
wezenlijken ware ge
weest v:at Jules Verne
in zijn boek Een schot
in de lucht" bedoelde.
Een gedurfd plan: men
reilde de aarde bevrij
den van de eeuwige
wisseling der seizoenen.
Wetende dat dit te be-
bereiken zou zijn door
de aarde te laten kan
telen over een hoek van
23 graden, liet een club
je vooruitstrevende ge
leerden ergens een ka
non bouwen, zo groot
dat wanneer 't werd af-
geschoten de aarde zelf
door de „reeul" een schok
zou krijgen waardoor de
aard-as loodrecht zou
komen te staan op het
vlak van de aardbaan
om de zon. Als dat een
maal het geval was zou
het leven op deze pla
neet, zo redeneerden de
heren, aanzienlijk aan
genamer worden: men
behoefde geen rekening
meer te houden met de
wisselende seizoenen
omdat die eenvoudig
niet meer zouden be
slaan. Van een scheef
staande tol zou de aarde
een rechtstaande tol
zijn geworden met pa
rallel lopende klimaat
zones rondom haar bol.
Permanente zomer langs
de evenaar, permanente
winter rondom de po
len en daartussen de
gematigde luchtstreken
met een eeuwigdurende
lente. Men kon gaan
iconen waar men het
het beste klimaat vond.
Als dat onweer er
maar niet was geweest.
Want de wiskunstenaar
van het groepjedie dc
berekeningen uitvoerde,
werd door een lievige
donderslag tijdens het
begin van zijn reken
werk zo verschrikt dat
hij een ongewilde arm
beweging maakte, waar
bij zijn mouw zonder dat
hij het merkte één nul
letje op het bord uit
veegde. Dat ontbrekende
nulletje heeft zich in het
verloop van de verdere
berekeningen zo gewro
ken dat men bij het los
sen van het schol maar
een fractie gebruikte
van de kracht die in
werkelijkheid nodig zou
zijn geweest. Bijgevolg
volhardt de aard-as nog
immer in haar scheve
stand ten opzichte van
het ecliptica-vlak.
En zo vierden wij dan
Vrijdagavond laat weer
het begin van de lente.
Jawel, Vrijdagavond, dn
twintigste Maart, om
precies te zijn om 23.01
uur. En niet de één en
twintigste! Dat is nog
altijd een gevolg van
onze afspraak dat het
jaar 1952 een schrikkel
jaar zou zijn. In dat
jaar verlengden wij de
viaand Februari met één
dag. Daardoor bereikte
de zon het lentepunt
(het punt waar de zon
het evenaar-vlak pas
seert) reeds, toen onze
kalender pas 20 Maart-
aanwees. Want ook vo
rig jaar begon de lente
op 20 Maart; om 17.14 u.
Nu is onze kalender
gebaseerd op het z.g.
tropische jaar". Dit
duurt, zoals men weet,
langer dan 365 dagen,
namelijk 365 dagen, vijf
uur en ongeveer drie
kwartier. Zou het pre
cies 365 etmalen duren
dan zou dit jaar de zon
zich opnieuw op 20
Maart om 17.14 uur in
het lentepunt bevinden.
Dit gebeurt echter nu
vijf uur en ruim drie
kwartier later en dus
omstreeks elf Uur in de
avond; zoals gezegd is
het juiste tijdstip 23.01
uur.
Dus nog steeds niet op
21 Maart. Dat zal pas
volgend jaar weer het
geval zijn. En in de loop
van de volgende jaren
loopt dat uren overschot
weer zo op, dat wij in
1956 opnieuw een schrik
keldag moeten invoegen
om te voorkomen dat de
seizoenen uit de pas
gaan lopen met. onze ka
lender. Want onze sei
zoenen zijn blijven be
staan, ondanks Jules
Verne. G. v. W.
dirigeren is een heel moeilijk vak) kan hij
profiteren van een zeldzame gelegenheid:
want er zitten grote mogelijkheden in dit
orkestje. Dit bewees de uitvoering van een
Suite uit de opera „Armide" van Lully,
voor strijkers, blokfluit, dwarsfluit en con
tinuo. Evenals die van een interessant'
Concert voor strijkorkest en continuo van
de Rotterdammer Pieter Hellendaal, zo
mede die van de begeleidingen van fluit
concerten van Michel Blavet en Luigi
Boccherini en het cembalo-concert in d
van Bach.
De voortreffelijke fluitist Frans Vester
tracteerde als solist op twee primeurs. Bei
de concerten genoten immers voor zover
na te gaan, hun eerste uitvoering in Ne
derland. Men genoot van de muziek als
zodanig, maar tevens van een geraffineerd
fluitspel, dat qua toon en vlotte techniek
culmineerde in de cadenzen bij het werk
van Boccherini. Maar ook luisterden wij
geboeid naar de brillante weergave van
Blavets snelle hoekdelen en naar de teder-
gracieuse gavottes, die het middendeel van
het werk vormen. Mevrouw Gertrude
Maclaine speelde het Bach-concert met
rustige beheersing en voldoende handig
heid om lichte ontsporingen van hét orkest
niet al te zeer te laten opvallen. Al met
al een knappe prestatie.
Het was een feestelijke muziekavond,
afgewisseld tijdens de pauze met een be
zoek aan de verlichte tentoonstellingszaal,
waar de „Halsen" bij elkaar gebracht zijn.
Onder de aanwezigen bevond zich ook de
Commissaris der Koningin in de provincie
Noordholland, dr. J. E. baron de Vos van
Steenwijk. Het gemeentebestuur, onder-
welks patronaat deze avond gegeven werd,
was eveneens vertegenwoordigd. Wethou
der D. J. A. Geluk, sprekende als gastheer
in plaats van de verhinderde directeur van
het museum, dankte de uitvoerders en
sprak de wens uit, dat de Vrijdag 27 Maart
te geven herhaling van dit concert zoveel
belangstelling zal trekken, dat nog meer
uitvoeringen tijdens de feestweken in het
vooruitzicht kunnen worden gesteld.
JOS. DE KLERK.
Dokter F. A. J. van der Aa hoopt op 28
Maart zijn zilveren jubileum als arts te
vieren. Hij is op 20 October 1902 te Tilburg
geboren en heeft aan de Rijksuniversiteit
te Utrecht gestudeerd, waar hij op 28 Maart
1928 tot arts werd bevorderd. Dokter Van
der Aa was eerst korte tijcl assistent in de
Mariastichting en vestigde zich daarna als
arts te Haarlem.
Op Zaterdag 28 Maart zal de jubilaris in
het Krelagehuis een receptie houden van
drie tot vier uur. Uit de patiënten is een
comité samengesteld onder leiding van
notaris B. M. Brans, Nieuwe Gracht 106.
Belangstellenden voor het jubileum, die
geen circulaire hebben ontvangen, kunnen
zich tot dat adres richten.
De arbeiderstoneelveveniging Samuel
Falkland verscheen Vrijdagavond in de
Stadsschouwburg met het naar de klucht
neigende blijspel van Joh. Blaaser Jr. „Drie
is te veel". Onder regie van Hein Krane-
veld werd er een genoegelijke voorstelling-
van gegeven, die praktisch niet verschilde
van die welke ik enige maanden geleden
zag van hetzelfde troepje, dat toen optrad
voor een andere instantie. Het heeft der
halve weinig zin op de mérites van de op
voering in te gaan. De zaal amuseerde zich
gisteravond best. Ook daarin verschilde
deze voorstelling niet van wat ik waarnam
bij de reeds genoemde gelegenheid.
Fr.
De Christelijk-Historische Vrouwengroep
hield Vrijdag een bijeenkomst, waarop
mejuffrouw R. Nathan, hoofd van het
Sociaal Voorlichtingsbureau van Haarlem,
vertelde over haar werk. Dit bureau kwam
voort na Mei 1945 onder andere uit Volks
herstel. Het dient om diegenen, die met
moeilijkheden op allerlei sociaal gebied
komen, zoals moeilijke kinderen, ontwrich
te huwelijken, werkloosheid, zieken, ouden
van dagen, van advies te dienen en hen in
contact te brengen met de juiste instantie,
die hen dan verder assistentie geeft.
In de nacht van Donderdag op Vrijdag
zag een agent tijdens zijn ronde op de
Raaks twee mannen lopen, die een veer
tien meter- lange kabel met zich mee droe
gen. Toen de agent naderde wierpen zij cle
kabel weg en zetten het op een lopen. De
agent wist een van de twee mannen, de
23-jarige P. J. J. B. uit Haarlem in te halen
en in cle nacht van Vrijdag op Zaterdag
werd de andere man, de 28-jarige B. B.
aangehouden. Zij verklaarden de kabel
van het terrein van cle Nederlandse Spoor
wegen aan de Garenkokerskade gestolen
te hebben.
Donderdagavond zijn wij met een klein
gezelschap door de toren naar de eerste
omgang der oude St. Bavo geklommen om
daar te genieten van het uitzicht op de
feestelijk verlichte stad, mede teneinde
onze indrukken daarvan samen te vatten
in enkele zinnen, die per radio werden
uitgezonden. Als pionier bij de vervulling
van deze verheven opdracht fungeerde
dr. C. Spoelder, die ondanks het over
schrijden der pensioengerechtigde leeftijd
en waarschijnlijk dank zij de bij H.F.C.
destijds genoten conditietraining niet de
minste moeite had met het beklimmen dei-
honderden treden van cle als een schroef
draad door een hals getrokken trap.
De anderen under wie een aantal be
kende journalisten uit Amsterdam pro
fiteerden van de bekendheid op dit histo
rische terrein, die de rector (zoals velen
hem nog altijd blijven noemen) in
een dubbele kwaliteit verworven heeft,
namelijk als kenner van oud-Haar
lem en als vrijwillig brand weer
man. Van het cloor de ondernemende
wethouder Geluk gekoesterde voornemen
om nog langs allerlei schots en scheef
staande kippenladdertjes naar de zoge
naamde „appel" boven het klokhuis door
te dringen, een levensgevaarlijke onderne
ming voor lijders aan hoogtevrees, be
hoefde bij nader inzien tot ieders opluch
ting niets te komen. Het hogere na te
Streven is een mooi ding, maar er moeten
ergens grenzen zijn. We kónden trouwens
7.o al hoog genoeg van de toren blazen.
Leunend over de balustrade zagen wij
Haarlem liggen als een tamelijk vormloze
pudding met een heleboel kaarsjes. Het is
misschien een eigenaardige vergelijking,
maar het leek werkelijk nergens anders
op. Om een verslag van de illuminatie te
geven kan men beter met beide benen op
de begane grond blijven. Bijzondere in
druk maakten eigenlijk alleen het slinge
rende lichtlint van de Zijlstraat, de gloed
boven de 1-Iout en een.paar met lampjes
omzoomde trapgeveltjes aan cle Gedempte
Oudegracht en aan het Spaarne bij de
Oravestenenbrug. Maar iedereen die
Haarlem zonder versiering mooier vindt
dan het zich thans terwille van de vreem
deling voordoet, kunnen wij het navolgen
van onze expeditie van ganser harte aan
bevelen.
Ondanks dit alles hebben wij ons bijzon
der uitgesloofd om door middel van een
soort walkie-talkie, die cloor de glimmend
lachende radioreporter Tom Nieuwenhuy-
sen behoedzaam voor de buik werd gedra
gen, het Nederlandse volk op te wekken
na een bezoek aan de Flora de rest van
de dag aan de stralende boorden van het
Spaarne door te brengen. De heer Spoel
der, neerziende op de met consumptie
tenten bebouwde Damstraat, haalde herin
neringen op aan een sentimentele jeugd
liefde in de poffertjeskraam. En de studio
te Hilversum verklaarde later dat het ge
luid van zijn stem zo duidelijk was, dat
niemand wilde geloven dat wij werkelijk
in de wolken waren.
Op de terugweg naar het platvloerse
niveau des dagelijksen levens hebben wij
de nederige bevolking gefracteerd op een
extra bespeling van het carillon. Speciaal
onze vakbroeders Fred Thomas en Frits vaii
der Molen toonden zich zeer bedreven in
het bedienen van de daartoe dienende
krukken en pedalen. Nu weet u ten min
ste, waar die atonale compositie vandaan
kwam, die ergens tussen negen en. half
tien op de feestelijke stemming vooruit
liep.
Gistermorgen liet een Haarlemse moe
der haar kinderwagen op de Bakenesser
gracht een ogenblik onbeheerd staan. De
wagen, waarin een baby van anderhalf
jaar lag begon te rijden en schoot de gracht
in. Enige omstanders wisten met behulp
van een ladder de wagen, die reeds aan
het zinken was op het droge te trekken.
De baby is voor een nader onderzoek in
een ziekenhuis opgenomen.
Flora 1953
Vrijdag zal cle tweede binnententoonstei-
15ng op de Flora in Groenendaal, die gewijd
is aan Aalsmeerse producten, officieel ge
opend worden door de Commissaris dei-
Koningin in dë provincie Noordholland, dr.
J. E. baron de Vos van Steenwijk.
In zijn woning te Badhoevedorp is op
56-jarige leeftijd overleden de heer W. D.
van Os, adviseur van hel directoraat pro
ductie der K.L.M. op Schiphol. De heer
Van Os behoorde tot de oude garde van
de K.L.M. Hij kwam op 1 Januari 1926 in
drenst en was eerst chef van de motor
afdeling en later adviseur van het directo
raat productie. Gedurende de tweede we
reldoorlog was hij in Engeland belast met
de technische verzorging van de vliegtui
gen waarmee de dienst op Lissabon werd
onderhouden.
(Verkort weergegeven)
Lichtstad. Toen ik zo eens langs de
verlichte punten van Haarlem en Heem
stede reed zijn mij een paar dingen opge
vallen. Allereerst kreeg ik van sommige
punten de indruk dat zij vergeten waren.
Waarom is de Waalse kerk niet'verlicht?
Zo'n mooi oud kerkje is beslist de moeite
waard en men kan het gemakkelijker be
kijken dan de spits van de Janskerk, die
wel verlicht is. Verder snap ik niet waar
om het Tenuis voor bejaarden aan de
Scholersingel niet verlicht is. Van de brug
af heeft men er een prachtig gezicht op
en het is beslist mooier dan cle winkel
straten. Wat ik anderen over de winkel
straten hoorde zeggen varieerde van „wel
aardig" tot „smakeloos" en „zeer lelijk",
wat wel contrasteert met opgetogen ver
halen over de oude gebouwen. Bij het
raadhuis van Heemstede krijgt men de in
druk in een Polemkindorp ie ziin. Alleen-
de voorgevel is verlicht en als men er
schuin voor staat maakt het de indruk als
of er alleen maar een voorgevel staat. Ook
het achteraanzicht van de Flora kan ik
niet bepaald fraai noemen. N.N
