De mens in de lucht
SnaJ
Haarlemse kleuters solliciteerden
naar een carrière als filmster
Proefvluchten zonder vliegtuig
.Clowntje Rick
De moordenaar
„Taboe"
Een heitje voor een karweitje
Hoofd Teylerschool
geeft verklaring
Willie's noodlot: hij kon niet ernstig kijken!
Kools, Van Beurde en
Van Ede in het voorlopig
Oranje-team
DONDERDAG 2 APRIL 1953
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
5
Een Aprilgrap
Jubilaris weigerde
onderscheiding
Huzarensalade's
Russische eieren
Hors d'oeuvres
en onze beroemde.
Slagroomijstaarten
met Paasmotief
Voor de kinderen
Volleyball
OVRA kampioen in
tweede klas dames
Korfbal
Allen Weerbaar tegen
Oud Internationals
Voetbal
Het Nederlands jeugd XI
tegen Zwitserland
Woensdag tegen Wacker
Grote belangstelling
voor het school-
volleybaltournooi
Waterpoloprogramma
Cricket
De vijfde testmatch
West IndiëIndia
FEUILLETON
door Jean Bommart
(Uit het Frans vertaald)
99
99
De Haarlemse padvinders en padvindsters zijn weer bezig met de actie ,.Een heitje
voor een kanveitje". Woensdagmiddag werd een begin gemaakt bij de Post op de
Baljuwslaan. Bijna alle bestellers lieten hun schoenen poetsen en hun uniformen
afborstelen.
Evenals vorig jaar zullen ook dit jaar
alle padvind(st)ers van Nederland in de
week na Pasen geld verdienen voor hun
eigen Jeugdbeweging onder het motto
„Een heitje voor een karweitje". Deze
De heer J. L. Munnik, hoofd van de
Teylerschool, schrijft ons:
„Uw artikel „Misplaatste grap" met als
ondertitel „Onbegrijpelijk optreden", op
vallend gedrukt met cursieve letter in uw
blad van 1 April heeft mij zonder meer
aan de schandpaal geklonken. Hierdoor
ben ik prijsgegeven aan de verguizing van
het overgrote deel van uw lezers, die mij
niet kennen en van wie ik derhalve alleen
maar smaad te wachten ben.
Of ik zulk een lot verdien en zo ja, of
het dan in eerste instantie de redactie van
een dagblad moet zijn, die het recht heeft
mij zulk een schande aan te doen, zijn
twee open vragen.
A 1 s ik een fout, een grove fout gemaakt
mocht hebben, willen dan de velen, die mij
wèl kennen en die op de hoogte zijn van
mijn werk in de school, van mij aannemen,
dat ik nooit of te nimmer, ook n u niet,
ook maar de minste bedoeling heb gehad,
de leerlingen van mijn klas ook maar enig
leed te bezorgen of verdriet te doen?
Ik zit danig in de impasse, doch het is
mij een troost te weten, dat ik iedere dag,
zolang ik reeds in de school sta, mijn
uiterste best heb gedaan, om goed voor
mijn leerlingen te zijn.
Dat ik het met mijn collega's in dit
tijdsbestek kan opbrengen, om mèt de kin
deren vaak vrolijk te zijn en dat er, ook op
andere dagen dan 1 April in school of
kamp wel eens gezond gelachen wordt om
een grap, kan mij toch niet ten kwade ge
duid worden.
Dat ditmaal deze grap, waarom wij,
kinderen en ik, toch samen wat schik heb
ben gehad, zo'n afschuwelijke staart moest
krijgen, betreur ik persoonlijk wellicht
méér dan wie ook. De interpretatie van het
geval is door deze berichtgeving geheel
anders komen te liggen, waardoor niet al
leen ik, maar ook de kinderen, ja de ge
hele school min of meer in opspraak wor
den gebracht. Ook dat doet pijn, want, al
mogen mij dan vele fouten aankleven,
collega's, ouders en kinderen werken in
harmonie samen, om met vereende krach
ten de schoolbelangen te dienen, zo goed
mogelijk te dienen met een ernst en een
toewijding, welke geen sneer verdienen.
Mag ik tenslotte nog opmerken: het be
trof niet de leerlingen van de school,
doch alleen de leerlingen van mijn eigen
klasse; over het verschijnen moeten in hun
beste kleren, is geen woord gerept, nu niet
en nooit niet; over „mandje" is niet gespro
ken. maar over een „grote mand" of heel
grute doos; dit, om de aankondiging door-
zichtelijk te maken; vóór schooltijd was
het met de „grap" gedaan. De Oudercom
missie van de school kwam met een grote
verrassing voor de deelnemers aan de
schoolvoetbalcompetitie. De hoogste drie
klassen waren hierbij tegenwoordig. Dit
had. met de grap niets uit te staan en dit
was' dus ook niet opzettelijk geëngageerd
„om de teleurstelling enigszins te verzach
ten"; van enige wrok of andere negatieve
reactie heb ik in mijn klasse niets ge
merkt en onderwijzer en kinderen zijn na
het geven van een handdruk met vacantie
gegaan."
(De figuur van de heer Munnik kennen
de, evenals zijn verdiensten voor de Haar
lemse schooljeugd, aanvaarden wij gaarne
zijn verklaring. Ook van andere zijde
(oudercommissie, Nederlandse Onderwij
zersvereniging, collegae werd het voor hem
opgenomGn. Red.).
actie, welke reeds enkele jaren in Enge
land met veel succes wordt gevoerd, bleek
ook in ons land verleden jaar direct zeer
in te slaan. Voor het Rampenfonds werd
op dezelfde manier door de padvinders en
padvindsters onlangs op één middag meer
dan twee ton verdiend!
De leden van alle Nederlandse padvind
sters- en padvindersorganisaties zullen
door het vei-richten van kleine, daarvoor
in aanmerking komende, karweitjes hun
In Apeldoorn is de heer J. Peek gehul
digd omdat hij veertig jaar brugwachter
bij de Rijkswaterstaat is geweest. De jubi
laris werd toegesproken door de hoofd
ingenieur-directeur van de Rijkswaterstaat
in de directie Gelderland, ir. F. Kanstein,
die mededeelde dat de heer Peek door de
Koningin was onderscheiden met de ere
medaille in brons, verbonden aan de Orde
van Oranje Nassau.
De jubilaris verklaarde hierna dat hij
deze onderscheiding niet wenste te aan
vaarden omdat naar zijn mening bij het
verlenen van onderscheidingen te weinig
wordt gelet op de verdienste van de be
trokkene en teveel op rang en stand. Hoe
wel ir. Kanstein probeerde de jubilaris tot
andere gedachten te brengen, bleef deze bij
zijn besluit. Hij verzocht ir. Kanstein de
medaille terug te zenden en daarbij de mo
tieven te vermelden waarop zijn afwijzing
was gebaseerd.
heitje (of meerdere heitjes kwartjes,
al naar gelang de grootte van het werk
natuurlijk) gaan verdienen: De padvin-
dersbeweging stelt zich nadrukkelijk op
het standpunt dat de jongens en meisjes
werkelijk iets moeten presteren voor het
te ontvangen geld.
De opbrengst komt voor de helft ten bate
van de nationale organisaties, welke op
brengst voornamelijk besteed zal worden
voor hulp aan de troepen in de noodgebie-
den, terwijl de andere helft ten bate van
de plaatselijke groepen komt.
Ter inleiding en propagering van deze
padvindersactie hebben de vier deelne
mende organisaties, de NGB en het NPG
bij de meisjes, de NPV bij de jongens en
de verkenners van de KJB, Woensdag
middag elk tien padvindsters en padvin
ders naar de Baljuwslaan gezonden, waar
zij de fietsen van een aantal leden van het
personeel van „tante Pos" hebben schoon
gemaakt.
En zo zaten wij dan gistermiddag vol
verwachting in een der bovenzaaltjes van
Brinkmann te wachten op de dingen die
komen zouden. Wij, dat waren de Améri-
kaanse filmregisseur en scenarioschrijver
mr. Miller met zijn tweede secretaresse,
twee cameramannen en uw verslaggever
en de dingen die komen zouden maar
niet komen wilden waren de Haarlemse
jongetjes van zeven tot acht jaar, die per
advertentie opgeroepen waren voor een
echte speelrol in een heuselijke kleuren
film. Maar blijkbaar hadden de Haarlem
se pa's en ma's die advertentie niet erg
vertrouwd oi er een Aprilmop in gezien,
want wij zaten daar al een kwartier te
zitten, zonder dat er een candidaat voor
een filmcarrière was komen opdagen. Dat
gaf ons de kans, mr. Miller aan de praat
te krijgen over de rolprent die hij hier,
in opdracht van de Nederlandse bollen-
kwekers, gaat maken en die een onderdeel
wordt van een intensieve reclameveldtocht
voor onze bloembollen in Amerika. Het
wordt een propagandafilm met een „inge
bouwd" verhaaltje een „dramatised
commercial" heet zoiets in het vakjargon
der filmlieden die een beeld zal geven
van de schoonheid der bloemen in het al
gemeen, en die van onze bollenvelden in
het bizonder, „as seen through the eyes
of a little Dutch boy", dus zoals een kleine
Hollandse jongen die schoonheid ervaart
en ontdekt. Bob de Lange, regisseur-acteur
van de Haagse Comedie en Teddy Schaank
van het gezelschap Johan Kaart zullen de
vader- en moederrollen in de film vertol
ken en voorts spelen er nog een paar Am
sterdamse peuters in mee, maar voor de
hoofdrol van het jongetje heeft mr. Miller
tot nu toe geen geschikte gegadigde kunnen
vinden, hoewel hij in Amsterdam deze week
bijna tweehonderd candidaaties getest
heeft. Vandaar dat hij nu naar Brinkmann
gekomen was om zijn geluk in Haarlem
te proberen, maar zoals gezegd was de
animo daar wel zeer gering. We hadden
dan ook al een kwartier tegen de lege
stoelen aangekeken, voor eindelijk de eer
ste liefhebber, een leuk sproetenjoch aan
de hand van zijn mama naar binnen kwam
huppelen. Zover wij het bekijken konden,
maakte hij lang geen slechte beurt met zijn
vrolijke grijns en zijn gezellige sproeten-
snuit, maar de heer Miller vond hem toch
wat te jong voor het rolletje in kwestie en
toen mama bovendien als conditie stelde,
dat het filmen maar enkele dagen mocht
duren omdat zij binnenkort naar Canada
emigreert, ging het helemaal over. Nog
verscheidene candidaatjes druppelden
daarna, onder moederlijk geleide of op
eigener kracht, het zweetkamertje binnen,
maar het was allemaal niet wat de film
mensen zochten. De een was te lang, de
ander te schuw, een derde weer te oud en
zo ging het door totdat er een jochie bin
nenkwam, dat zo op het eerste gezicht
„just the job" leek. „This is it!", brulde
mr. Millers secretaresse na één blik op de
grappige snuit van deze nieuwe gegadigde,
die Willie Oudolf bleek te heten en die
helemaal alleen uit Haarlem West naar
Brinkman gekomen was om te solliciteren
naar een filmcarrière. Ook mr. Miller zelf
leefde op toen het joch tijdens het kruis
verhoor ook nog onmiskenbaar tekenen
van intelligentie aan de dag legde en ieder
een dacht dan ook al, dat de zaak bekeken
was, toen Willie, als proef op de som, uit
genodigd werd om „nu eens ernstig te kij
ken". En dat, helaas, kon het joch niet op
brengen. Tien minuten is iedereen, de ober
incluis, bezig geweest met verwoede pogin
gen om op Willie's aanschijn een ernstige,
treurige, ontstemde of woedende uitdruk
king te voorschijn te brengen met als enig
resultaat dat Willie steeds hardnekkig be
gon te grijnzen. „Well", zei mr. Miller ten
slotte bedroefd, „that settles it". En daar
mee kreeg ook Willie, de grijnslach nog
bevroren om zijn mond, z'n congé. Mr.
Miller heeft nu nog een hoop: die Haarlem
se jongen, die hij gisteren in de trein ont
moette en wiens adres nu in zijn zakboekje
staat. Voor Dinsdag immers wil hij een
hoofdrolspelertje gevonden hebben, want
op die dag moeten de camera's draaien wil
het filmpje, dat een halfuur „looptijd
krijgt" en straks in de voorprogramma's
van de Amerikaanse bioscopen vertoond
zal worden, op tijd klaar zijn.
Eigenlijk behoort dit
stukje thuis in de rubriek
van mijn collega van „Toch
is het zo"; voor deze in
breuk op zijn rechten bij
voorbaat mijn verontschul
digingen! Het gaat om een
wonderbaarlijke technische
prestatie: het bepalen van
de vliegeigenschappen van
een vliegtuig datnog
niet gebouwd is. Hiertoe is
men in staat, dank zij de
moderne electronische re
kenmachines, waarvan en
kele der grootste Ameri
kaanse vliegtuigfabrieken
tegenwoordig gebruik ma
ken bij problemen als hier
boven bedoeld.
Iedereen zal wel eens ge
lezen hebben van de won
deren van die electronische
rekenmachines, die vaak
„robots" worden genoemd,
of „kunstmatige hersenen",
en waaraan overigens wel
eens wonderlijker presta
ties worden toegeschrevan
dan waartoe ze werkelijk
in staat zijn. Zij kunnen
met ongelooflijke snelheid
uiterst ingewikkelde wis
kundige vraagstukken op
lossen, die een menselijke
rekenaar jaren of zelfs een
heel leven zouden kosten.
Maar zélf denken of zélf
de problemen stellen kun
nen ze heus niet en daar
voor is altijd de mens no
dig. Alleen reeds het stel
len van zo'n probleem en
het in cijfers instellen er
van op de machine kan vele
maanden kosten; de ma
chinale uitwerking is daar
na een minutenkwestie.
Zo'n „robot" is te ge
bruiken voor de oplossing
van problemen, die in een
stel wiskundige vergelij
kingen kunnen worden uit
gedrukt. In principe zou
den derhalve alle processen
uitgestippeld kunnen wor
den, die zuiver physiek
door de wetten van oorzaak
en gevolg bepaald worden
maar niet dezulke, die
ergens doorkruist worden
door handelingen van we
zens met eigen initiatief.
Want die leiden tot onbere
kenbare gevolgen! In het
algemeen dus moet men
zich bepalen tot processen,
waarbij levenloze voorwer
pen betrokken zijn.
We zijn erg abstract aan
het worden. Maar kort en
goed: een vlucht van een
vliegtuig is zo'n proces dat
zich tot op zekere hoogte
ertoe leent in wiskundige
vergelijkingen te worden
uitgedrukt. Een uitslag van
een roer zal bepaalde ge
volgen hebben, die afhan-
gen bijv. van de snelheid,
de stand van het toestel op
dat ogenblik, de algemene
vorm en vele andere fac
toren. Het vastleggen van
dat verband bij een be
paald ontwerp en het in
stellen ervan als getallen-
grootheden op de reken
machine is de grote moei
lijkheid, maar het is mo
gelijk. Als dat op de juiste
wijze is gedaan, zal een
wijziging in één der op de
machine ingestelde facto
ren, bijv. overeen komend
met zo'n roeruitslag, het
gehele electrische proces
in de rekenmachine zoda
nig moeten beïnvloeden,
dat het resultaat dat er
uit komt, correspondeert
met het resultaat dat een
overeenkomstige hande
ling in werkelijkheid zou
hebben gehad.
De zaak is overigens nog
gecompliceerder dan hier
uit is af te leiden, want de
samenhang tussen allerlei
bewegingen als rollen, dui
ken, kantelen, heen en
weer zwaaien, snelheids
veranderingen enz. enz. is
zeer ingewikkeld en kan
slechts in een aantal duize
lingwekkende en voor
menselijke hersens schier
onoplosbare formules wor
den uitgedrukt.
Zo'n wonderapparaat ziet
er uit als een kamer vel
radiotoestellen, met hon
derden knoppen en wijzer
tjes, die een slechts door
ingewijden begrepen taal
spreken. Er zitten driedui
zend electronenbuizen in
(„lampen"). De kamer
wordt automatisch stofvrij
en op een constante tem
peratuur gehouden. Het
oehoeft geen betoog, dat
jo'n apparatuur een uiter-
nate kostbare geschiede-
lis is.
Toch komen die kosten
ïruit. De machines worden
tegenwoordig vooral ge-
oruikt bij de ontwikkeling
/an „guided missiles", vlie
gende projectielen die van
ie grond af door middel
/an radio worden bestuurd.
Dit zijn in feite vaak ook
/liegtuigjes, maar onbe-
nande. Dit betekent dat ze,
aenmaal gebouwd, maar
ién keer geprobeerd kun-
ïen worden. Meestal zal
nen na vier of vijf keer
iroberen pas het meest be-
/redigende type hebben
gevonden en daar twee van
'.ulke proef projectielen
evenveel kosten als de re-
cenmachine, ligt het voor-
ieel voor de hand. Waar
schijnlijk wordt echter de
tijdwinst die in de ja
ren kan lopen nog wel
loger aangeslagen.
d. G.
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
De
TEL. 21750
heeft met de Paasdagen
weer de bekende
Tante Liezebertha keek ieder ogenblik op de klok.
„Ik begrijp niet waar oom Tripje toch blijft", zei ze ongerust. Hij zou met het eten
in ieder geval thuis zijn!"
De tafel stond allang gedekt en het eten was klaar. De jongens hadden erg veel trek,
maar ze begrepen natuurlijk wel, dat ze moesten wachten tot oom Tripje thuis kwam.
Maar de wijzers van de klok gingen steeds voort en oom Tripje verscheen maar niet.
„Nou wordt het toch heus tijd, dat we aan tafel gaan, anders zvordt het voor jullie
te laat", zei tante Liezebertha. „Kom, ga maar zitten, dan beginnen we maar vast.
Misschien komt oom Tripje dadelijk wel binnenstappen".
Toch was ze tamelijk ongerust. Ze begreep helemaal niet waar oom Tripje bleef.
Ze begonnen met het eten. Het smaakte erg lekker, want tante Liezebertha kon zo
fijn koken! Maar alleen was het jammer, dat ze nu niet wisten waar oom Tripje was.
Tante Liezebertha at ook mee, maar de jongens merkten heel goed, dat ze niet op
haar gemak was en dat ze telkens naar de klok keek en luisterde of ze de deur nog
niet hoorde.
De uitslagen van de volleybalwedstrijden
die gisteravond in het Krelagehuis in Haar
lem werden gespeeld luidden:
Dames, 2de klasse: OVRA—BGV 4—0.
Dames, 3de klasse A: HBC 2—PSVH 3
04; GiosHEC 3 04.
Dames, 3de klasse B: Rampl. 2—Stampers
40: MHSVLeonidas 2 30; Spaarnest.
OVRA 2 3—1.
Heren, 1ste klasse: VCR—Brandweer 3—1.
Heren, 2de klasse A: Brandw. 2—MHSV
0—4; OVRA—VCR 2 0—4.
Heren, 2de klasse B: Velox 2—Rap. 2 0—4;
Heren, 3de klasse A: Spaarnest.Stampers
03.
Heren, 3de klasse Br-Sportief—Rampl. 2
Het eerste damesteam van de belastingen
kon de kampioensvlag hijsen, want een
vier—nul overwinning op het Bloemendaal-
se BGV bracht hun het kampioenschap van
de tweede klasse.
In de eerste klas heren was VCR iets
sterker dan Brandweer en kon, al ging dit
niet zonder veel moeite, net de baas blijven
over de spuitgasten. De tussenstanden wa
ren 16—14, 15—6, 3—15 en 15—8.
Het is HUS gelukt om in Enkhuizen kam
pioen van het district Noordholland (zon
der'Amsterdam! te worden, dank zij over
winningen op Catapult (Alkmaar), Madjoe
(Enkhuizenl Groen-Wit (Zaandam) en de
Helderse kampioen.
Door deze resultaten zullen de Haarlem
mers uitkomen in Leiden om met 4 andere
districtkamoioenen uit te maken wie naar
de nationale kampioenschappen in Utrecht
zal gaan.
De traditie getrouw speelt de eersteklas
ser Allen Weerbaar op tweede Paasdag een
korfbalwedstrijd tegen de Oud-Internatio
nals. Deze wedstrijd vindt plaats op het
terrein aan de Reggestraat in Amsterdam
en begint om half drie.
TE MONTE CARLO WERD 1IET INTER
NATIONAAL TENNISTOURNOOI VOORT
GEZET. In de derde ronde van het dames
dubbelspel (Lliffe Trophy) werden onze
landgenoten Fenny ten Bosch en Francien
Tekelenburg uitgeschakeld. Zij werden door
Rita Anderson en Shirley Broomer (G. B.)
met 63, 62 verslagen.
Het Nederlands jeugdelftal, dat vandaag
op het terrein van FC Hallois te Hal in de
eerste verliezersronde van het jeugdtour-
nooi van de Fifa tegen Zwitserland speelt, is
als volgt samengesteld:
Doel: Schouten (OSV); achter: Beekman
(Vitesse) en Kraay (DOS); midden: Loos
(Vitesse), Bruys (MOC) en Kreyermaat
(Elinkwijk); voor: Asmussen (DWV), Blom
(WW), Kluin (Scheveningen), Erkens (Sit-
tardia) en Bovenius (Enschedese Boys).
In vergelijking met de ploeg, die Dinsdag
31 Maart in Antwerpen tegen Ierland speel
de, is het elftal dus op één plaats gewijzigd.
Kluin vervangt op de midd->. voorplaats de
Hillegommer Van Braam.
De winnaar ven de wedstrijd tegen de
Zwitsers speelt Zaterdag 4 April tegen de
winnaar van de ontmoeting Frankrijk-
Oostenrijk. De verliezer speelt tegen de
verliezer van Frankrijk—Oostenrijk.
De Keuze-commissie van de KNVB heeft
gisteravond na de oefenwedstrijd van het
Nederlands B-elftal tegen Leytonstone het
elftal samengesteld dat volgende week
Woensdag als het voorlopig Nederlands
elftal in het Olympisch Stadion in Amster
dam in het veld komt tegen de Oostenrijkse
vereniging Wacker.
Deze opstelling is als volgt: doel: Land
man (Sparta); achter: Kools (RBC) en
Tebak (Eindhoven); midden: Klaassens
(VW), Terlouw (Sparta) en Biesbrouck
(RCH); voor: Van Ede (Sparta), Van Beur
den (BW), Van Melis (Eindhoven), Lenstra
(Heerenveen) en Luiten (DOS).
Reserves: Van Raalte (Blauw Wit), Al
berts (Vitesse), Van Schijndel (SW) en
Van der Kuil (VSV).
Uit deze opstelling blijkt dus dat men toch
maar weer een kans geeft aan Terlouw en
Biesbrouck na het teleurstellend optreden
van Hendriks en Van Schijndel. Bij het nog
niet beschikbaar zijn van Odenthal, gaf men
de RBC-speler Kools een kans in de achter
hoede. Voorts is er in de voorhoede een
geheel nieuwe rechtervleugel, gevormd door
Van Ede en Van Beurden. Van der Kuil is
dus uit het elftal gelaten en Lenstra is naar
de linksbinnenplaats verhuisd. Voorlopig-bij
gebrek aan beter kreeg voorts Van Melis
weer een kans als aanvalsleider.
Zoals wel te verwachten viel. zijn er dus
nog al wat wijzigingen in de opstelling van
het elftal dat tegen Zwitserland speelde.
Wijzigingen die er op wijzen dat de EKC
geen gelegenheid voorbij wil laten gaan om
de opvallende spelers in de competitiewed
strijden een kans te geven.
Niet minder dan 52 schoolvolleybalteams
en hun vele supporter (sters) zorgden er voor
dat het schooltournooi in het Krelagehuis
Woensdag volkomen slaagde. Veel groter
dan vorig jaar nog was de- belangstelling.
Waaruit wel blijkt dat ook het volleybal
haar weg op de scholen gevonden heeft.
Zowel bij de meisjes als bij de jongens kon
den de kampioenen van vorig jaar hun titel
met een jaar verlengen.
Bij de meisjes was dat IIBS-A en bij de
jongens de Rijkskweekschool. Gemakke
lijk hebben de nïeisjes van de HBS-A het
niet gehad, want hun tegenstandster in de
finale de HBS voor Meisjes, heeft het hun
danig lastig gemaakt. De tussenstanden
waren 158. 1511.
De Kweekschool kwam in de finale uit
tegen de Gertenbachschool uit Zandvoort.
Met 15—7. 15—8 en 15—11 zorgde zij ervoor
dat de beker in Haarlem bleef.
De poule-winnaars bij de meisjes werden:
HBS-A, Rijkskweekschool, de HBS voor
Meisjes, het Kennemer Lyceum I en de
Bronsteeschool. Bij de jongens kwamen
HBS-A. Triniteits Lyceum, RHBS, de Rijks
kweekschool, de Gerhardschool, de Kete-
laarschool. de Gerhardschool II en de Ger
tenbachschool zover.
Voor Zaterdag 4 April zijn in het Sport-
fondsenbad in Haarlem de volgende wed
strijden voor de waterpolocompetitie vast
gesteld: heren vierde klasse: VZV 2DWT 3;
dames tweede klasse: HPC 1VZV 1; heren
tweede klasse: VZV 1DWR 1; heren derde
klasse: HVGB 3—DWR 2; heren tweede
klasse: HVGB 2—HPC 2.
Op Dinsdag 7 April worden in het Sport-
fnndsenbad gesnoeid: dames tweede klasse:
Haarlem 1—DWT 2; dames derde klasse:
HPC 2—DWT 4.
Scores van 237 van Frank Worrell en 118
van Clyde Walcott droegen er veel toe bij
dat West-Indië op de vierde dag van de
vijfde testmatch tegen India een voorsprong
van 264 runs op de eerste innings kon ne
men. Hun stand voor het vierde wicket had
213 opgeleverd. Het totaal van de West-
Indiërs van 576 (India eerste innings 312)
was het hoogste ooit door hen in een test
match op eigen terrein gehaald. Aan het
einde van de dag had India in de tweede
innings 63 gescoord zonder wicketverlies.
23)
De veldwachter van de wacht opende de
deur:
Hier is de oude Casenave met zijn
vrouw, chef, Zij willen een verklaring af
leggen. Over de brand.
Casenave? Die is bijna onder mijn
fiets gelopen' Wat hij gezien heeft heb ik
ook gezien. Enfin, doet er niet toe. De
kleermaker kwam binnen, gevolgd door
zijn vrouw. Hij was bijna kaal, met twee
witte plukjes haar boven zijn oren, eeïi
brede neus, waarin zijn ijzeren bril een
duidelijke inkerving had gemaakt, hele
kleine ogen achter heel dikke glazen,
dichtbegroeide, gebogen gele wenkbrau
wen onder een door evenwijdige rimpels
doorploegd voorhoofd, en een mond, waar
in de tanden ontbraken. Zijn vrouw, klein
dikkertje met zwarte haren, met een heel
enkele grijze er tussen, was in het zwart
gekleed en had een Zondagse hoed op met
veren en strikken van zwart lint.
Zo, mijnheer Casenave, zei de briga
dier, u wilt een verklaring afleggen?
Ja, chef, zei de kleermakei\ Volgens
mijn geweten, geloof ik verplicht te zijn
te vertellen, wat ik uit mijn raam heb ge
zien. Ik woon, zoals u weet, precies tegen
over de slagerij van mevrouw Deville.
Ja, daar was het, dat ik u vanmor
gen zowat ondersteboven reed. En?
De oude kuchte om zijn stem te schra
pen.
Ik woon op de tweede verdieping. En
uit mijn raam zie ik het grootste gedeelte
van de „Nieuwe Villa" en het pad of
het steegje, zo u wilt dat er aan de an
dere kant langs loopt.
Goed. En?
En ik geloof
Ten minste, wij vragen ons af! onder
brak mevrouw Casenave levendig.
Ja, vervolgde de kleermaker, wij
vragen ons af of ik niet een jongen giste
ren het kippenhok van Victor Lefort in
brand heb zien steken.
Een jongen? zei Godard.
Een jongen of een man, antwoordde
de echtgenote.
Ja. Een jongen of een man, bevestig
de de kleermaker.
Maar u hebt hem brand zien stich
ten?
De oude maakte een beweging met zijn
hoofd, die „ja" zei en als „neen" eindigde.
Het leek of hij een steen over de
muur gooide, zei mevrouw Casenave.
Hé? zei Godard. Dat is interessant
Hebt u het ook gezien mevrouw?
Neen, ik was in mijn keuken, aan de
achterkant van het huis. Maar mijn man
stond voor het raam, omdat juffrouw de
Lernon, zoals iedere Zaterdagmiddag, bij
de slager stond.
Op het ogenblik dat de brand begon?
Ja, zei Casenave. Ik was ongerust,
toen ik haar zag, op dertig meter van de
„Nieuwe Villa". De Leforts konden ieder
ogenblik van het feest terugkomen.
Dronken natuurlijk! zei mevrouw Ca
senave.
Ja, het zijn lompe, ruwe lui....
Zonder scrupules.
Ja, ja, zei de brigadier. Laten we
doorgaan.
U begrijpt dan, brigadier, hoe onge
rust we waren juffrouw de Lernon de
kans te zien lopen hen te ontmoeten!
Juist die dag! zei mevrouw Casenave.
Ja, jaWat hebt u toen gezien?
Ik heb een jongen gezien, zei Case
nave, die langs de muur liep in het steeg
je. Hij is blijven slaan en ik heb gedacht,
dat het was omnou ja, u begrijpt het
wel. Maar hij maakte een beweging alsof
hij een steen gooide. Toen is hij wegge
rend naar het andere eind van het steegje.
En daar zag ik opeens een vonk in het rie
ten dak van het kippenhok. Ik heb gezegd:
„Maar wat is dat nou?"
Toen ben ik komen aanrennen ver
klaarde mevrouw Casenave, en ik heb een
vlam op het dak gezien!
Ik had mijn bril niet om „in-de-
verte-te-zien", zei Casenave.
Toen, vervolgde zijn vrouw, heb ik
dadelijk gedacht: „Hemeltje! Men steekt
de boel in brand bij de Leforts! Zij zul
len woedend komen kijken! En hoe moet
het met juffrouw Isabelle, die nog bij me
vrouw Deville is!"
Juffrouw de Lernon? zei de briga
dier. Was zij bij de slager? Bent u er ze
ker van? Juist op dat ogenblik?
Absoluut! Gelukkig heeft die vriend
van de Leforts die man die het huis
bewaakte iijdens het diner bij Chevreau
„Brand" geroepen. Mevrouw Deville is
naar buiten gekomen, met juffrouw de Ler
non achter haar en zij heeft tegen haar
gezegd: „Ga er gauw van door! Ga in
's hemels naam naar het kasteel terug!"
De juffrouw is in haar auto gesprongen en
vertrokken.
Juist! zei Godard. Dat is ten minste
iets belangrijks! En degene, die de brand
heeft aangestoken, wie is dat?
Oh, dat kan ik u niet vertellen, bri
gadier. Ik heb u al gezegd, ik had mijn
bril niet om in de verte te zien.
U hebt ook gezegd, dat het een man
of een jongen was?
Ja. Dat is de waarheid.
Eerder een man of eerder een jon
gen?
Werkelijk, ik kan het u niet vertel
len. Ach, als lk mijn bril maar had. ge
had!
Was hij donker of blond?
Tussen beide in, geloof ik, brigadier.
Eerder klein als het een man was.
Eerder groot, als het een jongen was. Toen
ik vanmorgen de ontploffing heb gehoord
en de vlam heb gezien, heb ik gedacht:
„Daar heb je het! Dit keer is het gelukt!"
Goed, zei Godard. Vertelt u die uit
eenzetting straks maar aan de rechter.
Ja, brigadier.
Godard zette ze rustig buiten de deur,
nam zijn fiets en reed naar de „Nieuwe
Villa" Maar hij stopte dertig meter daar
voor, bij de slagerij.
Die was gesloten. De eigenaresse, me
vrouw Deville, woonde er boven. Een
rijke, vastberaden vrouw, die haar zaak
had voortgezet na het overlijden van haar
man. Ze bevestigde de verklaringen van
de kleermaker.
Juffrouw de Lernon kwam van het
Marktplein, waar zij andere boodschap
pen had gedaan. Zij had haar grote Re
nault geparkeerd in het straatje, langs het
huis van de Casenaves. Zij laat hem niet
meer op de grote weg staan, sedert men
er zes maanden geleden tegen aan gereden
is.... Zij kwam hier voor drie kalfscote-
letten en een ossenlap, De coteletten wa
ren voor de Rousseaux. Maar zij had net
haar bestelling opgegeven, toen er „Brand"
geroepen werd. Ik ben met haar naar bul
ten gegaan, ik heb de Parijzenaar van de
Leforts gezien, die druk naar het kippen
hok wees. Toen heb ik tegen haar gezegd:
U had hier vandaag niet moeten ko
men, juffrouw, zo dicht bij het hol van die
gangsters! Ga zonder een seconde te verlie
zen naar het kasteel terug, voor ze hier
komen!
„Zij trilde over haar hele lichaam. Ziet
u, zij had zich gedwongen die Zaterdag
zoals gebruikelijk te komen, omdat men
niet zou denken dat zij bang was voor de
Leforts! De kleine Gilbert heeft haar ook
gezegd
Ja. Hij wachtte naast haar auto. Zij
nam hem mee naar het kasteel om met de
jachtopziener een werkje op te knappen.
Hij heeft ook tegen haar gezegd: „Blijf
hier niet, juffrouw, zij zullen komen. Zij
zijn tot alles in staat, dat weet u!" Toen
zijn zij in de auto gestapt en weggereden.
Daar ik 's Zondags gesloten ben, heeft
mijn loopjongen de bestelling bij mevrouw
Louise, op de pastorie gebracht. Juffrouw
de Lernon heeft haar daar bij het uitgaan
van de kerk wèl gevonden.
Gilbert was dus bij haar? Drong
Godard aan.
Ja. Wat is daar voor buitengewoons
aan? U weet toch ook. dat hij met juf-
fouw Marcelle die dood is op cate
chisatie was?
Ja, natuurlijk!
Er ging G'riard een licht op. Die foto
bij de Gilberts van dat meisje met een
raket. Hij had gevonden, ondanks het „ar
tistieke" wazige, dat dat gezicht hem aan
iemand herinnerde. Het was eenvoudig
weg, de jongere zuster van juffrouw de
Lernon.
(Wordt vervolgd).
