Op speurtocht naar de raadselen van
telepathie en helderziendheid
Schilderijen in Heemstede
De moordenaar
„Taboe"
SLOT DEFECT?
Veel doelpunten in het
schoolvoetbaltournooi
In 1 dag retour
MARMITE
Radio Moors
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Interessante lezing van prof. dr, W H. C, Tenhaeff
voor Buurtbelang Aerdenhout-Bentveld"
Tweede dag
Nutsspaarbank Haarlem
Schoolkermis in
gymnastieklokaal
Onmisbaar in de huishouding
Co - Amsterdam
Prof. mr. Oud komt spreken
over „De politieke toestand"
Nachtdienst apotheken
ZATERDAG 4 APRIL 1953
FEUILLETON
door Jean Bommart
(Uit het Frans vertaald)
V'
In de stampvolle bovenzaal van restau
rant Boekenrode heeft prof. dr. W. H. C.
Tenhaeff Donderdagavond de leden van
Buurtbelang Aerdenhout-Bentveld vergast
op een belangwekkende lezing over tele
pathie en helderziendheid. Prof. Tenhaeff,
die thans hoogleraar in de parapsychologie
aan de Rijksuniversiteit te Utrecht is,
haalde eerst enkele klassieke voorbeelden
van spontane telepathie aan en betoogde
aan de hand van deze voorbeelden dat ieder
mens in diepste wezen over paranormale
vermogens beschikken moet, doch dat deze
vermogens met het voortschrijden van de
individualisatie en de rationalisatie van
ons geestesleven bij de meesten onzer op
de achtergrond geraakt zijn. Telepathie en
helderziendheid kwamen dan ook bij de
archaïsche mens waarschijnlijk veelvuldi-
ger voor dan bij de moderne cultuurmens.
Maar ook thans doen zich nog ontelbare
gevallen van spontane telepathie en helder
ziendheid voor die sinds het einde van de
vorige eeuw het onderwerp vormen van
uitgebreide wetenschappelijke onderzoe
kingen. Dank zij dat onderzoek, waarin
Engeland omstreeks 1882 voorging, hebben
wij nu althans enig inzicht in de raadselen
ADVERTENTIE
„DE SLEUTELSPECIALIST''
LANGE VEERSTRAAT 10 - TEL. 11493
De tweede dag van de schoolwedstrijden
bracht niet minder dan zeventig elftallen in
het veld. Alleen afdeling A is nog niet aan
bod geweest, doch in afdeling B en C vielen
reeds de eerste „slachtoffers", d.w.z. scho
len, die door hun nederlaag voor verdere
deelname werden uitgeschakeld. Er werd
ook nu weer lustig gescoord, maar zo bont
als Woensdag werd het toch niet. Enkele
wedstrijden hadden weer een strafschop-
penbeslissing nodig.
De uitslagen van de eerste dag luidden:
Afd. B: St. Jeroenschool 1Chr. Dreef-
school 1 13.
Afd. C: St. Henricusschool 2—RKULO 4
go
Afd. D: RKVGLO 3—RKULO 5 2—10; St.
Aloysiusschool 1 (H'stede)St. Petrus Cani-
siussch. 1 13—0; St. Jeroenschool 3—RKULO
6 13—0; St. Jeroenschool 4—St. Canisius-
school 04; RKVGLO 2—Triniteitslyceum 4
1—1, RKGVLO 2 wint; HBS B 2—Coornhert-
lyceum 8 4-0; 2de Centr. school 3Kon.
Wilhelminaschool 3 15; Chr. MULO (Bloe-
mendaal)lste Centr. school 3 30.
Afd. E: St. Bavoschool (Eemstr.)St. Wil-
lebrordusschool 20; Bonaventuraschool
RK ODleidingsschool 2 18—0; St. Luciaschool
Dominicus Savioschool 30; RK School-
ver.St. Franciscus Xaveriusschool 1 07;
St. AdelbertusschoolSt. Aloysiusschool
(Overveen) 03; St. Antoniussch. (H'lem)
St. Jozefschool 12; St. Lambertusschool
Jacobaschool 07; St. Franciscus Xaverius
school 2RK Opleidingsschool 1 01; St.
Aloysiusschool 2 (H'stede)St. Lambertus
school 1 21' St. Bavoschool (W.gracht)
St. Petrus Canisiusschool 2 11, St. Petrus
Canisiusschool 2 wint; Haarl. Montessori
schoolChr. Huygensschool 01; Weth.
WesterveldschoolNoorderschool 01.
De uitslagen van Donderdag waren:
Afd: B: A. H. Gerhardschool 2Bronstee-
school 1 07; Th. M. Ketelaarschool 1
MTS 2 5—0; A. H. Gerhardschool 1—Gerrit
Bargerschool 1 21.
Afd. C: Pr. Ireneschool 2lste Chr. Ly
ceum I 03; Lorentzlyceum 2Coornhert-
lyceum 4 80: Coornhertlyceum 3Lorentz
lyceum 3 41; A. H. Gerhardschool 4KI.
de Vriesschool 2 0—6; Hartenlustschool 2
A. H. Gerhardschool 3 2—11; Th. M. Ke
telaarschool 3Bronsteeschool 2 22, Th.
M. Ketelaarschool 3 wint; W. Gertenbach-
school 2HBS B 3 27; Kennemer Lyceum
2Kon. Wilhelminaschool 1 01.
Afd. D: HBS-B 5—HBS-A 2 0—6; Chr
Dreefschool 3Th. M. Ketelaarschool 6 00,
Chr. Dreefschool 3 wint; Lorentzlyceum 5
KI. de Vriesschool 4 06; Bornwater-
schoollste Centr. school 2 31.
Afd. E. Dr. Huëtschoo!Aeneas Mackey-
school 12; LorentzschoolFuhropschool
01; Mr. BruchschoolW. de Zwögerschool
11, Mr. Bruchschool wint; J. P. Coenschool
Chr. School (Bl'daal) 5—4; Prinsenschool
Chr. Dreefschool 4 61; Linnaeusschool
Juliana v. Stolybergschool 14: Weth.
Westerveldschool 2Rijksleerschool 09;
Marnixschool—P. H. v. d. Levschool 1—3;
Dr. KuynerschoolDr. Bavinckschool 21:
Kon. Emmaschool 2Cravenesterschool
40; NassauschoolCorn. Houtmanschool
35; Prof. Dr. Gunningschoolv. Zeagelen-
school 04; JulianaschoolVondelschool
61; TetterodeschoolKon. Wilhelmina
school (O.) 11. Tetterodeschool wint; Flo-
raschoolInst. Oranje Nassau 15; Frans
HalsschoolDoopsgez. school 22 Doopsgez.
school wint; TeylerschoolLinschotenschool
43; Pr. MargrietschoolPr. Hendrikschool
42; BeatrixschoolNic. Beetsschool 00,
Nic. Beetsschool wint; Bos- en Hovenschool
Voorwegschool 12.
Voor vandaag staan 31 wedstrijden op het
programma.
van deze paranormale verschijnselen. Zo
kan thans worden aangenomen, dat spon
tane telepathie een onbewuste en ongewil
de beïnvloeding is van de ene mens (de
„afzender") op een ander (de „ontvan
ger"), die zich meestal manifesteert wan
neer zo'n „afzender" in een toestand van
hevige emotie verkeert. Hij relayeert dan als
het ware zonder het te weten of te wil
len het ganse beeld van zijn emotie
naar de „ontvanger", die dan een „visioen"
krijgt van de bewogenheid, waaraan de
ander ten prooi is. Men heeft bovendien
geconstateerd dat zulke telepathische con
tacten meestal tot stand komen, wanneer
er tussen afzender en ontvanger een sterke
„gevoelsbinding" bestaat, b.v. tussen moe
der en zoon, tussen vrienden, geliefden en
dergelijken. Zo'n telepathische boodschap
kan uit beeldvisioenen, maar ook uit ge-
hoors-, reuk-, pijn- of andere hallucinaties
bestaan en zo kan het gebeuren, dat de
moeder de pijn met haar zoon „meevoelt"
als die laatste, misschien duizenden mijlen
van haar verwijderd, bij een ongeluk een
verwonding oploopt. Met een kleine variant
op madame de Sévigny zou de moeder in
zo'n geval haar beleving kunnen omschrij
ven met de woorden: „Mijn zoon, ik had
pijn aan uw hoofd". Na uitvoerig stilge
staan te hebben bij het verschijnsel der
„Zeitverschobene Telepathie" (de „uitge
stelde ontvangst") verklaarde prof. Ten
haeff, hoe men het verschil ziet tussen de
eenmalige, spontane telepathie en de doel
bewuste telepathische arbeid van de „be
wuste" psychoscopist. Deze laatste treedt
„opzettelijk" met andere mensen in telepa
thische relatie en ziet dan allerlei beleve
nissen uit hun verleden „aan zich voorbij
trekken". Deze vorm van helderziendheid
noemt men de „terugschouw", maar er zijn
ook mensen die allerlei toekomstige ge
beurtenissen uit anderer leven tot in de
kleinste détails „voorspellen" kunnen en
die gave noemt men de „voorschouw". Bij
de naschouw is het, alsof de helderziende
„zich herinnert, wat een ander mens beleefd
heeft", en alsof de grenzen tussen het
„ik" en het „gij" een ogenblik vervagen.
Maar bij de „voorschouw" het voorzien
van toekomstige belevenissen kan er
volgens onze tijdsidee geen sprake zijn van
een „zich herinneren". Denken wij echter
door in de tijd- en ruimte-theorieën die
Einstein opgebouwd heeft, dan krijgen
heden, verleden en toekomst een volkomen
ander onderling verband en dan zou men
daaruit wellicht ook de „voorspellingen"
van de helderziende als een soort van
„zich-herinneren-uit-de-toekomst" kunnen
verklaren^
Tenslotte waarschuwde prof. Tenhaeff
zijn gehoor, dat er onder de z.g. telepatha-
ten tal van charlatans voorkomen, als hoe
danig hij ook „Jonglisto" beschouwt, die
dezer dagen weer in Haarlem optreedt.
Prof. Tenhaeff vertelde omstandig, hoe hij
de prestaties van deze „Jonglisto" enkele
jaren geleden na een „séance" in Rotter
dam als zwendel ontmaskerd had.
.iDVERTENTlE
UW MATRASSEN bijgevuld of vernieuwd.
MAAKLOON 1 pers. 12.50. 2 pers. 15.—
HAARLEMS MATRASSENHUIS
H. DE GRAAFF
Gr. Houtstraat 103 Tel. 11485 Haarlem
De Nutsspaarbank te Haarlem deelt ons
mede: Het verloop van de spaarcijfers bij
de Nutsspaarbank was in Maart wederom
zeer gunstig. De inleggingen waren zelfs
zeer gunstig. De inlegginigen waren zelfs
hoger dan in de voorafgaande maand en be
droegen f 1.062.411,96. De terugbetalingen
bedroegen f884.865,86. zodat een bedrag van
f 177.546.10 meer werd ingelegd dan terug
betaald. tegenover een negatief saldo van
f2.107,04 in Maart van het vorig jaar. 337
nieuwe spaarbankboekjes'werden uitgereikt.
In het eerste kwartaal van 1953 steeg het
inleggerstegoed met een bedrag van
f921.625,22 tot f25.850.749.43. Het aantal in
leggers bedroeg per ultimo Maart 66.250.
In het gymnastieklokaal van de Mr. J. H.
Thielschool aan de Karolingenstraat wordt
Zaterdag en Maandag aanstaande een
schoolkermis gehouden met een rad van
avontuur, een touwtrektent, grabbelton en
dergelijke attracties, waarbij men tal van
aantrekkelijke prijzen, beschikbaar gesteld
door firma's en particulieren uit deze buurt,
kan winnen. De opbrengst van deze kermis
komt ten goede aan het schoolfonds.
ADVERTENTIE
Het bekende gistproduct
(sterk geconcentreerd)
Verbetert de smaak van soepen,
sausen en ander** gerechten.
Het aangewezen product voor de
bereiding van smakelijke
sandwiches, (zie recepten).
Aanbevolen bij alle toestanden
samenhangend met een tekort
aan Vitaminen van de B-Groep
Verkrijgbaar bij alle bekende
comestib leszaken.
In de eetzaal van hotel 't Wapen van
Heemstede zijn tot 14 Mei enige schilde
rijen aan de wand gehangen en wij zijn
daarnaar gaan kijken, met een lijstje in
de hand waarop te lezen was wie de ma
kers ervan waren, wat ze voorstelden en
voor hoeveel geld men eigenaar van een
dier werkjes kon worden.
Nu dachten wij zo, dat het toch eigen
lijk een beetje vreemd is dat over dat
feit een bespreking in de krant ge
schreven moet worden. Niet dat het
geen aardige schilderijen zijn of dat het
niet goed is om die stukjes daar boven de
netjes gedekte tafels te hangen, maar om
dat door het schrijven van een stukje iets
beklemtoond wordt, dat toch de gewoon
ste zaak van de wereld is. Net of het iets
geks is, dat men op een plaats waar men
sen gezellig bijeenkomen een schilder
stukje ophangt, moet men daar dan direct
een gewichtig gezicht bij zetten? Kan er
dan niets nu eens alleen maar genoegelijk
zijn en moet dat grote woord „kunst" nu
perse altijd de pret komen drukken? Wij
voor ons denken soms (niet altijd) dat die
befaamde kloof tussen publiek en kunst
door al die ernst niet overbrugd wordt.
Wij geloven dan dat het mogelijk is.
dat er een meneer aan één van die tafel
tjes met zijn overbuur kan zitten praten
en dat hij gelijktijdig z'n blik kan laten
gaan over zo'n schilderstukje en daarbij
iets moois ondergaat, dat hem misschien
jaren later nog in herinnering komt. Die
meneer zal misschien niet weten of dat
een stuk was van Roel Ree of van Jan
Rusman of van een ander, maar ik ben
ADVERTENTIE
1 van ouds bekend - Tel 14609
Officieel Philips-reparateur
KRUISSTRAAT 38 HAARLEM
er niet zo zeker van dat hij het gelukkige
gevoel, dat ik hem toeschreef, gehad zou
hebben als hij in het Haarlems Dagblad
vooruit gelezen had, dat er in Rusmans
werk iets getourmenteerds verborgen ligt
en dat de kunst van Roel Ree eerder sta
tisch genoemd moet worden.
Daarom willen wij wel zeggen, welke
van die schilderijen wij prettig vonden
om naar te kijken. Dat waren een paar
aquarellen van Siem Leuven, een donker
stadsgezicht van Arie van der Vloot een
stukje Groenendaal van Dingeman Korf
en nog een paar aqdere stukjes van Heem-
steedse schilders.
In een winkelruimte aan de Valkenbur
gerlaan zijn ook kunstwerken uitgestald.
Tekeningen van Jan Wiegman, etsen van
Dirk Harting, aquarellen van Joh. Spa-
ling (Parij stadsgezichten) en een fris
bollenveldje van Henriëtte Marcus. Voorts
zijn er twee stukjes van mevrouw Rus
man, één met hortensia's en een land
schapje. Beide blijven ons in het geheu
gen, omdat de kleuren zo ongewoon zijn:
combinaties die men zelden tegenkomt,
maar toch heel harmonisch.
OTTO B. DE KAT
Op Donderdag 9 April zal de onder-centrale
Haarlem-Velsen van de Volkspartij voor Vrij
heid en Democratie in de grote zaal van „De
Leeuwerik" in Haarlem een openbare avond
vergadering houden, waarop prof. mr. P. J.
Oud zal spreken over „De algemene politieke
toestand". Na diens inleiding is er gelegen
heid tot het stellen van vragen.
Firma C. G. Loomeijer en Zoon, Bartel-
jorisstraat 11, telefoon 10175.
Park-apotheek, Kleverparkweg 13, tele
foon 11793.
Teyler-apotheek. Teylerplein 79, tel. 17946.
telefoOonT2k038. Gildehuys' Koninginneweg 3.
„Wat wil je?", vroeg de Paashaas en
hij kwam zuchtend overeind. „O, ben jij
het?", zei hij opeens veel vriendelijker,
want voor hem stond zijn vrouwtje Lap-
sulie.
„Ik kwam je vragen, of ik je niet een
beetje helpen kan? Je bent al zo lang
aan het werk", zei Lapsulie verlegen.
„Jij helpen? Onmogelijk", lachte Lap
sus, haar man. „Paaseieren schilderen
en bezorgen is mannenwerk. Nee hoor,
zorg jij maar dat er iets te eten is en dat
mijn leger goed is opgeschud, zodat ik
drie dagen aan één stuk door kan
slapen."
„Dat heb ik allemaal al gedaan", zei
Lapsulie weer. „En ik dacht dat ik mis
schien
„Onzin", bromde Lapsus. „Maar je
hebt nog zo veel te doen en je ziet er zo
uit." Lapsus keek eens en ja, daar had
Lapsulie gelijk in: Zijn mooie bruine
vacht zat vol groene, gele en blauwe
verf, de lijm zat aan zijn staart en zijn
oren hingen geknakt naast zijn hoofd.
„Nou, vooruit dan", zei hij, „als je het
eens proberen wilt." Hij deed Lapsulie
voor hoe ze moest schilderen en linten
binden om de eieren. Lapsulie deed
natuurlijk erg haar best om het zo goed
mogelijk te doen en samen werkten ze
voort. De drieëntwintig zonen van Lap
sus en Lapsulie reden met hun kruiwa
gens af en aan. Ze stapelden de eieren
in mandjes en gingen er dan mee naar
de adressen, die Lapsus ze opgaf. Ze
verstopten de eieren op geheime plekjes
in de tuin of onder de ramen en reden
weer terug om een nieuwe lading.
Eindelijk, toen Lapsulie er al net zo
verfomfaaid uitzag als Lapsus, kwamen
ze zeggen, dat ze overal geweest waren.
„Goed zo", zei Lapsus tevreden, „dan
heb ik nu nog een klein karweitje."
„Ben je nou nog niet klaar?", vroeg
Lapsulie verwonderd.
„Nee", zei Lapsus, „dit jaar krijgen
mijn beste vrienden ook eeq Paasei."
„Maar welke vrienden dan, je weet
toch net zo goed als ik dat hazen niet
van Paaseieren houden?", riep Lapsulie.
„Weet ik", lachte Lapsus; „ik had het
ook over vrienden, niet over familie.
Mijn vrienden dat zijn de eekhoorn, de
lammetjes, het geitje en het paard. Dié
krijgen een Paasei van mij. Kijk eens,
wat ik heb." Hij liet Lapsulie zien hoe
hij de eieren voor zijn vrienden, de die
ren zou vullen: voor de eekhoorn na
tuurlijk met beukenootjes, voor de lam
metjes en het geitje met slagroom en
voor zijn vriend het paard had hij een
reusachtige zak vol suikerklontjes om in
het ei te doen.
-4)
Dank u, mevrouw Deville! Juffrouw
de Lernon was dus op 't ogenblik van de
brand juist bij u?
Ja. Zij keek hoe ik haar bestelling
klaarmaakte.
En René Gilbert was bij haar?
Hij paste op haar auto tien meter
verder op, op de hoek van 't straatje. Hij
was natuurlijk ook ongerust.
Dank u, mevrouw Deville. Ik zal u
misschien vragen dat vanmiddag op de
gendarmerie tegen de rechter van instruc
tie te herhalen.
Zoals u wilt! Tot uw dienst, brigadier.
Godard keerde terug naar de gendarme
rie, hangerig, maar tamelijk voldaan.
Het belangrijkste is mijnheer Ségan
aan te tonen, dat ik me een beetje uitge
sloofd heb. Dit was een verklaring, welke
die Gilbert buiten verdenking stelt, en na
tuurlijk ook juffrouw de Lernon. De
brandstichter, een kleine man, een jon
Ze gingen aan het werk. Lapsulie
maakte de kleine eitjes voor de eek
hoorn en de lammetjes. Lapsus had het
ei voor het geitje zo klaar en toen begon
hij aan het reusachtige ei voor zijn aller,
beste vriend, het paard. Het werd nog
groter dan Lapsus zelf was en hij moest
op een boomstronk gaan staan om de
chocolade op het ei, dat hij eerst van
dun gras had gevlochten te strijken.
Waar het ei het dikst was, in het mid
den, liet hij een gat, want daar moesten
de suikerklontjes in. Met groene suiker-
verf schilderde hij klaverblaadjes op het
ei. Nu nog een paar ha versprietjes met
goud, dan kon hij het vullen.
Lapsulie was ondertussen al bijna
klaar. De beukenootjes en de slagroom
zaten al in de eieren en nu bond ze voor
het gat, waardoor ze al dat lekkers er
had ingestopt, een bosje speenkruid en
een grote strik.
„Kijk eens, hoe mooi, Lapsus!", riep
ze opgewonden.
„Prachtig", zei Lapsus goedkeurend,
„zo mag je dat ook voor het ei van het
paard doen. Bloemen binden en lintjes
strikken kan een hazevrouw toch nog
beter dan haar man." Lapsulie kreeg een
kleur van blijdschap om dat complimen
tje en ze huppelde het bos een eindje in
om voor het paard een mooie bouquet
bloemen te gaan plukken.
Toen ze terugkwam was het paarden-
ei ook klaar, maar Lapsus was verdwe
nen. „Vlug, vlug', dacht Lapsulie, „dan
is het af als hij terugkomt." Tegelijk
kwamen al haar drieëntwintig zonen
aangerend, want nu hadden ze echt
helemaal niets meer te doen.
„Oooooo!", riepen ze, toen ze de eieren
voor hun vaders vrienden zagen staan,
„o, wat mooi!" Van het reusachtige ei
voor het paard waren ze zó verrukt, dat
ze er luid schreeuwend een rondedans
om maakten, terwijl hun moeder het gat
dichtbond met bloemen en lint. Ze was
nauwelijks klaar of de juichende haasjes
hadden het ei al met z'n allen opgetild
en op de grootste kruiwagen gezet.
Lachend en zingend reden ze het naar
de stal van het paard, waar ze het ei
neerlegden en toen hard wegliepen.
Toen ze het laatste ei kwamen halen
voor het geitje stond moeder Lapsulie
nog altijd te wachten tot haar man
terugkwam. „Lapsus, Lapsus", riep ze
aan één stuk door. „Hebben jullie vader
niet gezien?", vroeg ze aan de drieën
twintig hazenjongetjes, die door het
dolle heen waren en de hele weg naar
het geitenschuurtje hadden gedanst en
gezongen. Nee, niemand had iets van
hem gehoord of gezien. Lapsulie ging
zoeken, eerst in het hol, toen in het bos
en het koolveld. Zou hij ergens in slaap
gevallen zijn?
Ze zocht en zocht, maar waar ze ook
keek, Lapsus was en bleef zoek. Wat
PAASEIEREN SCHILDEREN.
Dat is nog eens een leuk werkje, zó
vlak voor Pasen! Kijk maar eens goed
naar het voorbeeld. Het schilderen ge
beurt met plakkaatverf en de verdere
versiering bestaat uit kurkjes, stopwol
en papier. Van kurk maak je de neuzen,
van wol de haren en van papier de oren,
de hoedranden, de boord, enzovoorts.
Probeer er zelf ook maar eens een
paar te bedenken. Veel plezier.
gen? Als de brand in het kippenhok het
werk kan ziin van een kwajongen, van een
deugniet, die een grap wilde uithalen, de
ontploffing is toch het werk van een
mandie op een jongen lijkt? In staat
om op een dak te klauteren als de ver
onderstelling van Maurice bevestigd
wordt en koelweg een bal plastic te la
ten vallen. In een schoorsteen? Jan Klaas-
sen heeft plastic! Iedereen weet, dat hij
's nachts stroopt. En hij heeft een vals
alibi?
Mijn vrouw heeft „frites" gemaakt!"
Deze gedachte was geen conclusie. Go
dard stapte af voor de ingang van de gen
darmerie; een lekkere lucht kwam uit de
ramen van zijn woning. Die bracht hem
tot de volgende overpeinzing:
„De schuldige vinden is het werk van
het Parket, dat hier over twee uur is. Hem
vinden en hem tot een bekentenis dwin
gen. Wel, als het Jan Klaassen is, zullen
ze hun plezier wel op kunnen! Je kunt ge
makkelijker een paling met mijn pet van
gen!"
HOOFDSTUK X
Laten we voortmaken!
Zoals brigadier Godard later zei, als hij
over de diverse verwikkelingen in de zaak
sprak, woonde men die middag een echt
„bezoek van het Zondags-Parket" bij. De
klassieke operaties, samengaand met een
onderzoek naar een misdrijf, werden
nauwgezet en zonder het geringste detail
te verwaarlozen uitgevoerd. Maar in een
recordtempo. Elk van de aanwezigen had
was er gebeurd met Lapsus? Terwijl
Lapsulie bloemen plukte in het bos, had
hij zijn penseel met gouden verf laten
vallen, net in het lege ei. Hij probeerde
met zijn poot het penseel te pakken te
krijgen, maar hij boog te diep voorover
en viel zelf door het gat in het ei. Toen
hij probeerde overeind te komen in dat
donkere hol, plakte hij aan alle kanten
aan de chocola vast, die nog nat was.
Hij wilde roepen, maar op dat moment
kwamen de drieëntwintig hazenjonge
tjes en die maakten zo'n lawaai dat zij
niet, Lapsulie niet en niemand die arme
Lapsus konden horen. Zo kwam hij in
de stal. Het paard keek even verbaasd,
toen hij al dat lawaai hoorde en de drie
entwintig hazenjongetjes zag, maar toen
hij het ei ontdekte, dat ze op de grond
hadden neergezet, begreep hij meteen
wat dat allemaal betekende.
„Wel wel, die goeie Lapsus", grinnik
te hij en een traan van blijdschap liep
over zijn wang. Hij had eigenlijk het
ei wel meteen willen proeven, maar
omdat het er zo prachtig uitzag, besloot
hij om eerst nog een beetje te gaan sla
pen en het dan pas op te eten.
Hij droomde al bijna weer, toen hij in
de verte hoorde roepen. Wat was dat
toch? Het leek warempel de stem van
Lapsus wel. Hij hinnikte heel hard zo
dat Lapsus hem ook kon horen: „Lap
sus, Lapsus, waar ben je?"
„Hier!" klonk de stem van Lapsus
weer. Het leek heel ver weg en tegelijk
dichtbij.
„Waar dan toch?" riep het paard on
geduldig.
„Hier is het ei", piepte Lapsus. Het
paard draaide zich om en keek met gro
te verbaasde ogen naar zijn paasei. En
ja, daar kwam de stem vandaan. Met
één grote hap beet het paard een stuk
van het ei af en daar zag hij de oren
van Lapsus, vol verf en chocolade.
Daar was Lapsus helemaal! Hij ver
telde het verbaasde paard het hele ver
haal en toen dat uit was sprong hij op
zijn rug en draafden ze samen naar het
veld waar Lapsus zijn eieren had ge
schilderd. Wat keek Lapsulie op, toen
ze die twee aan zag komen. Lap
sus kreeg meteen een bord vol rauwe
spruitjes, zijn lievelingskostje en het
paard kreeg de zak met klontjes, die
daar nog steeds stond.
Maar lang voor dat het opgegeten
was sliep Lapsus al. Dat is ook best te
begrijpen na zo veel werk en zo'n
vreemde reis, vind je ook niet?
1 li" 1
Ik zag de dag voor Pasen
't was ergens in een wei
opeens wel honderd hazen
aan 't dansen om een ei.
Dat Paasei was een wonder,
zó iets zag ik nog nooit:
van bovenaan tot onder
met goud en lint getooid.
Eén haas stapte naar voren,
misschien de Paashaas wel
hij flapte met zijn oren,
er rinkelde een bel.
De merels en de mussen
hieven een feestlied aan,
de haas was ondertussen
bij 't grote ei gaan staan.
Eerst liep hij heel gewichtig
een paar keer er omheen,
toen knoopte hij voorzichtig
het lint om 't ei uitéén.
Er sprong een deurtje open:
één ei en nog een ei,
toen rolden hele hopen
paaseieren in de wei.
Terwijl de ene telde,
nam de andre haas een mand
en als die vol was snelde
elk naar een andre kant.
Waar gingen ze ze leggen,
die eieren, n-ou waar?
In tuinen en in heggen
en zelfs op het trottoir.
En vind jij met de Pasen
zo'n prachtig ei misschien,
dan komt dat van de hazen,
die ik daar heb gezien.
MIES BOUHUYS.
de hoop tenminste de avond van die mooie
Zondag te kunnen redden. Mijnheer Ségan
had laten weten, dat hij om precies zes uur
in Chartres een afspraak had, die „on
mogelijk uitgesteld kon worden"
De jonge substituut van het Openbaar
Ministerie had zijn mening daarover te
kennnen gegeven door een glimlach. Hij
ook had een afspraak en wel bij mevrouw
P. wier salon het geliefkoosde verzamel
punt was van alle rechtsgeleerden uit
Eure-et-Loir!
De optocht van gerechtsauto's stopte
voor de „Nieuwe Villa", op één na, die
doorreed naar de gendarmerie om de bri
gadier te halen.
Zonder op hem te wachten trad rechter
Ségan, een grote dikke man van noorde
lijk aanzien, de tuin binnen, gevolgd door
de substituut officier van justitie en de
mensen van de identiteitsafdeling, foto
grafen en inspecteurs. Nadat hij met een
beweging de oudste onder hen had uitge
nodigd, ging hij met hem, de substituut en
de dokter het huis binnen, met als gids
veldwachter Vauchert.
Er is niets aangeraakt, hoop ik? zei
de substituut.
Niets, mijnheer. Men heeft alleen de
overledenen toegedekt, zei Vaucheret.
Ségan sprak niet, terwijl hij rond keek.
Hij wierp een blik op de lichamen van
Rosie en Victor, die door de dokter werden
onderzocht, zonder dat hij ze verplaatste.
De inspecteur, gewapend met een loupe
bestudeerde het behang op de plaatsen
waar het onbeschadigd leek of alleen maar
lichtelijk geschroeid, onder andere vlak bij
het parket. Hij interesseerde zich ook voor
dat parket zelf. Hierna ging hij naar de
badkamer, waar hij bleef staan kijken
naar het zwartgeblakerde plafond waaruit
om het ronde gat van de schoorsteen
voor de toekomstige geyser kalk was
gevallen. Hij schudde zijn hoofd en haalde
uit zijn zak een stuk zijdepapier. Hij rolde
het in de vorm van een toeter en plaatste
het op de kraan in de gasbuis. De jonge
substituut keek toe, maar zonder enige
nieuwsgierigheid. Het was zijn rol daar te
zijn. En hij was er.
Hebt u een opinie, heren? zei Ségan.
Op het eerste gezicht verstikking, met
daarna: oppervlakkige brandwonden. Voor
de vrouw duidelijk na haar dood! ver
klaarde de dokter.
En u, Gauduin? zei Ségan tot de in
specteur.
Ontploffing van gas door de buis van
de nog niet aangebrachte geyser, zei Gau
duin. De ontploffing moet tamelijk lang
een uur of twee, misschien méérheb
ben plaatsgevonden nó de opening van de
handle van de geyser en de kraan van de
gasmeter, aangezien een groot gedeelte
van het gas ontsnapt is door de schoor
steen. De rest heeft zich langzaam in de
badkamer en vervolgens in de slaapkamer
verzameld.
Heel goed, zei Ségan. Verder?
Het behang is verbrand in de buurt
van de bedden en verder geschroeid.
Na de ontploffing heeft het gas, dat uit de
buis ontsnapte, een lange vlam veroor
zaakt, die de kalk van het plafond er bo
ven heeft gebrand. Maar slechts zeer kort:
de meter moet bijna meteen na de ontplof
fing gesloten zijn. In de slaapkamer heb
ben de vlammen van het brandende bed
het plafond bereikt, zich uitbreidend tot
aan het raam. Aan de benedenkant is het
behang intact, het pas in de was gezette
parket heeft geen vlam gevat. Dat sluit
de aanwezigheid van benzine of spiritus of
een andere brandbare vloeistof uit. Die
zou een precies tegenovergestelde uitwer
king hebben gehad.
Juist! zei Ségan En u dokter? Gas?
Ik kan me niet met zekerheid uit
spreken dan na de lijkschouwing. Maar op
het eerste gezicht, ik herhaal het, betreft
het gasverstikking. Het onderzoek in het
laboratorium zal uitwijzen of de man nog
ademde op het ogenblik van de ontplof
fing.
Secondair punt, zei Ségan. De gasver
stikking lijkt duidelijk
Wel heren, laten we plaats maken voor
de fotografen.
Die hadden inmiddels foto's gemaakt
van het huis en van het raam met de uit
gerukte luiken. Binnen volgden de magne-
siumflitsen elkaar op. Men fotografeerde
het gehele vertrek gezien van uit de deur
opening, vervolgens van het raam af. de
beide lijken onder verschillende hoeken en
ten slotte de badkamer. Gauduin en een
andere inspecteur gaven met krijt de
plaats van het lichaam van Victor op de
vloer aan en met talkpoeder dat van Rosie
op de halfverbrande matx-as. Een specialist
nam zoveel mogelijk vingerafdrukken en
fotografeerde ze terwijl een ander voor
zichtig de handle van de geyser demon
teerde.
Brigadier Godard kwam en vond Ségan
in de tuin, een sigaret rokend met de
jonge substituut. Men bracht de twee lij
ken gehuld in lakens, naar een ziekenwa
gen. Een beetje op zij staande praatte de
griffier met de fotografen voor de ruïne
van het kippenhok.
Mijn waarde brigadier, zei Ségan,
wij gaan uw rapport met uw bevindingen
inzien en de voornaamste getuigen horen.
U hebt ze op de gendarmerie ontboden,
veronderstel ik?
Ja, mijnheer de rechter, op één na:
Maurice Lefort, de broer van het slacht
offer. Ik heb er de voorkeur aan gegeven
hem thuis te laten blijven; het is het huis
hier tegenover, dat u van hier ziet.
Is hij zi^k?
Neen, mijnheer de rechter. Ik vreesde
een Incident met de anderen. U zult het
„waarom" wel begrijpen bij het lezen van
mijn rapport. Ik heb gemeend hem hier te
moeten laten onder bewaking van twee
man.
Wel, neem hem met ons mee. Ik zal
mijn verhoren doen in uw bureau. Laten
wij gaan. Hij bewoont dat huis, is het niet,
Maurice Lefort, mijnheer de rechter.
Die Maurice Lefort? Hij was het on
getwijfeld die de meter heeft afgesloten
toen hij de brand zag?
(Wordt vervolgd).
