Het oordeel van de jury DE PRIJSWINNAARS Muzikaal unicum op de Flora Castella's nieuweling DICK BOER: Hoe waren uw Een heerlijke frisse Bloemenzeep Henk van Eeuwijk „electronisch beiaardier" Abr. Meyer Zomer Japonnen 2 Eerste prijs J 100,- Motto „Licht en donker" Tweede prijs 50,- Derde prijs 25,- Afdeling Flora ingezonden door J. de Peer, Delftlaan 77, Haarlem „Wij vinden het allebei leuk; u ook?" „Fleur op de Flora" J. P. Klinkhamer, Plantage Muidergracht 151, A'dam L. B. Lips, Duinvlietstraat 81, Velsen Noord Afdeling Lichtstad Eerste prijs 100,- Motto „Hoe de oude Bavo Derde prijs Haarlem Lichtstad zag" ingezonden door R. W. Kropholler, Sweelinckplein 12, Heemstede 50,- „Sprookje in de mist' Th, Rabenberg, Javalaan 32, Heemstede 25,- „Basiliek Kathedraal" A. P. Berlemon, Allanstraat 64, Haarlem 10,- Nu kan IEDERE vrouw haar schoonheid verhogen Rustige eekhoorn WOENSDAG 6 MEI 1953 Onze foto-prysvraag „Flora 1953 en Haarlem Lichtstad" heeft zeer veel weer klank gevonden in de rijen der amateur fotografen. Vele honderden foto's heeft de jury te beoordelen gekregen en afgezien van de enkele inzendingen die wegens storende onscherpte of andere elementaire „schoonheidsfouten" afvielen, waren vrij wel al die foto's zowel technisch als com positorisch van behoorlijke kwaliteit. Maar toch moet het de jury daarbij van het hart, dat een deel der plaatjes geen blijk gaf van een bijzondere standpuntkeuze of een originele visie. Sommige inzenders heb ben niet veel moeite gedaan om hun on derwerp op een andere manier te bekijken dan de gewone voorbijganger. Hoeveel be wondering de jury had voor de veelal voor treffelijke scherpte-verdeling, de afdruk- techniek en de documentaire waarde van zulk soort plaatjes, prijswinnaars vond zij er niet tussen. Ook waren niet talrijk de inventieve fotografen, die desnoods op hun buik rond hun onderwerp kruipen, met ladders rondslepen of in lantaarnpalen klimmen om zodoende een originele ge zichtshoek op hun motief te vinden. Een treffend voorbeeld daarvan is onze eerste prijswinnaar in de afdeling Licht stad, die op een der omlopen van de Grote Kerk geklommen is alvorens hij zijn foto gevonden had. En welk een foto is dat ge worden: hoe voortreffelijk wordt het hoofdmotief het stadhuis in floodlight geaccentueerd en afgesloten door de omlijsting van het donkere hekwerk, welks sierlijke vormen op prachtige wijze ge steund worden door de gebogen lichtlijnen van de lampen der in de diepte passerende fietsen en auto's! Ook de lijn, die gevormd wordt door de verlichte étalages rechts, zou men niet gaarne missen, omdat zij de blik „als vanzelf" naar het hoofdmotief leidt en tevens een gelukkige onderbreking vormt van de zwarte partij van het hekwerk, die hier anders te massaal geworden zou zijn. En al zijn er ook wel enkele zwakkere punten aan te wijzen de overstraling van de Zijlstraat-partij b.v., die wellicht bij het vergroten iets „doorgedrukt" had kunnen worden toch vond de jury deze foto zo voortreffelijk van compositie en uitwerking, dat zij haar unaniem de eerste prijs waardig keurde en haar tevens de ere-premie voor „de beste foto van de wedstrijd" toekende. Langs geheel andere wegen is de tweede prijswinnaar tewerk gegaan. Mist, bij dag licht een uitermate dankbaar fotografisch motief, wordt bij nacht een bijzonder hachelijk onderwerp, dat hier echter op zeldzaam subtiele wijze gerealiseerd is. De zeer geringe toonwaarden verschillen tussen het grijs-zwart van de achtergrond en het diepzwart van heg en bomen geven het beeld behalve zijn typische sfeer ook een voorbeeldige dieptewerking, die echter beide door de kleinste onnauwkeurigheid bij het ontwikkelen of het vergroten om hals gebracht zouden zijn. In deze prach tige tere stemmingsfoto (die helaas in de reproductie iets van haar fijne halftonen verloren heeft), bewondert men dan bok in de eerste plaats de donkere kamertech niek van haar maker, al spreekt de plaat ook voor de leek voor zichzelf. Over de derde prijs heeft al evenmin twijfel bestaan in de gelederen van de jury, die dit détail van de nieuwe St. Bavo een aanmerkelijk sterkere compositie vond dan al de totaalopnamen van de basiliek die zij te beoordelen kreeg. Hier zijn liinwerking en vlakverdeling zo voortreffelijk op el kaar afgestemd, dat het détail in feite een nieuw geheel wordt: een harmonieus- monumentaal beeld, dat rust en evenwicht ademt en dat geenszins meer de indruk maakt, uit een groter geheel gelicht te zijn. Ook dat is originaliteit: détails isoleren en uitvergroten" en daarmee een nieuwe visie op een bekend motief j*ven. Moeilijker was de k«s*s V Je afdeling Flora, waar de kwaliteit oer inzendingen veel minder sterk uiteenliep. Dat laatste was misschien ten dele de schuld van het koude weer, dat de bloei van de volle- grondstentoonstelling althans in de eerste weken van onze prijsvraag aanmerkelijk vertraagde. Maar ondanks die handicap waren er ook op en om de Flora tal van dankbare foto-motieven te vinden. De eerste prijs werd tenslotte toegekend aan de foto met de beide nonnetjes, wier plaatsing in het beeldvlak, tezamen met de lijnwerking van pad en bloemnerk, een geestige en interessante compositie vormt. Let u ook eens op de contrasten tussen de zwarte habijten, de erehal en de blonde hyacinten op de voorgrond, die het beeld nog meer plastiek geven en toch niet on rustig aandoen. De tweede prijs spreekt voor zichzelf. Er komt geen bloem op voor en toch is het een bij uitstek karakteristiek Flora-plaatje. Hier is een amateur met gevoel voor hu mor aan het werk geweest en een goed regisseur bovendien, want hoewel het meisje en de portier ongetwijfeld „gepo seerd" hebben, mnakt de foto toch de in druk van een gelukkige ongedwongen „snapshot". Ook de derde prijswinnaar in de Flora klasse is een voorbeeld van de theorie (die men overigens in alle foto-leerboeken kan vinden) dat een klein détail dikwijls veel dankbaarder is dan een foto waar „zoveel mogelijk opstaat". Dat geldt in het bijzon der voor foto's van bloemen, die in massa vaak onrustig werken en die men dan ook liever in closeups vereeuwigt dan bij ganse perken tegelijk. Wel vereist het heel wat vakmanschap om de fijne nerfjes en de tere lichtval in zo'n „bloemportret" vol komen tot hun recht te doen komen en dat vakmanschap heeft onze derde prijs winnaar in ruime mate opgebracht. Hij gebruikte natuurlijk tegenlicht, dat plastiek en transparante schaduwen schept en dat de ragfijne structuur van de bloem kelken op treffende wijze ondersteunt. Ook onder de overige bekroonde inzen dingen vielen veel goed werk en aardige ideeën te waarderen, al mankeerde het hier soms nog wel eens aan de technische vaardigheid om die ideeën fotografisch ge heel te realiseren. Maar daarbij moeten wij ook bedenken, dat vooral het chapiter „nachtfotografie", waarin tenslotte alle Lichtstad-motieven te rangschikken zijn, heel wat hogere eisen stelt dan de simpele momentopname-bij-daglicht, die toch al tijd het hoofdthema vormt van de gemid delde amateur-fotograaf. Er zijn zelfs deel nemers geweest, die ons toevertrouwden dat zij nog nooit eerder een tijdopname ge probeerd hadden en al waren hun resul taten meestal navenant, toch heeft onze prijsvraag er dan misschien iets toe bijge dragen, om hun fotografische horizont te verruimen waarmee wij ons ruimschoots beloond zouden achten! ocoocxxx»oocoooooooocoooaxooc Troostprijzen van 10,- 5! 5» ff 5» ft J» „Bloemenspel met licht en donker" „Verblindende schoonheid" „De groene Roosendaler" „Versiering stadhuis" „Paul" „Duizenden bezochten de Flora" „Overzicht Flora" „Veiling Flora" „Hal Flora" „Het pad naar de toren" ff ff ff ff ff J» ft ff J» ff ff II R. W. Kropholler, Sweelinckplein 12, Heemstede J. Overgoor, Plantage Middenlaan 49, Amsterdam-C. G. Baljet, Spoorstraat 84, Roosendaal N.B. J. de Peer, Delftlaan 77, Haarlem B. Roos, Arubastraat 25, Santpoort J. H. Marwitz, Geuzevesperstraat 26, Haarlem Th. Wernik, Meeuwenstraat 20, Haarlem Th. Wernik, Meeuwenstraat 20, Haarlem Th. Wernik, Meeuwenstraat 20, Haarlem J. Overgoor, Plantage Middenlaan 49, Amsterdam ff ff 99 ff 99 „Haarlems Centrum" V J. Prinsen, Joh. de Breukstraat 45, Haarlem 99 „Eppelein II" V ff G. W. Lunenburg, Garenkokerskade 24, Haarlem 99 „Hansje" ff ft F. Siegmund, Grebberstraat 15, Haarlem 99 „Het middelpunt" J» ft J. Baars, Pleiadenstraat 7, Haarlem 99 „Holland" ft Th. Rabenberg, Javalaan 32, Heemstede 99 „Nimbus" ff ff J. G. Wipprecht, Rijksstraatweg 128, Haarlem 99 „Gravestenenbrug" J» ff A. P. Perlemon, Allanstraat 64, Haarlem 99 „Lichtvaria" J» ft C. Swartenburg, Kinderhuissingel 42, Haarlem 99 „Eppelein II" ff G. W. Lunenburg, Garenkokerskade 24, Haarlem 99 „Steeds beter" ft H. M. C. Cordesius, Rio Grandelaan 23, Overveen Alle inzenders van in dit nummer gereproduceerde foto's ontvangen bovendien het voor geplaatste foto's gebruikelijke honorarium van 9,-. Een extra-premie voor de beste foto, beschikbaar gesteld door de N.V. Focus te Bloemendaal, werd toegekend aan de heer R. W. Kropholler voor zijn unieke plaat „Hoe de oude Bavo Haarlem Lichtstad zag." De premie wordt gevormd door een boek „Farben-fotographie" van Windisch. OOOCOCOOCXXXOOOOOOOOOOOOOOOCOOOOOI Bent u tevreden over de foto's, die u van de Flora op Groenendaal en van de fantastisch mooi verlichte stad Haarlem gemaakt hebt? Heel wat foto's heb ik van deze gebeur lijkheden gezien en er was naast veel goede, ook zeer veel matig werk bij. Uit die ervaring mag ik misschien voor de ko mende weken nog een paar raadgevingen aan u kwijt. Geelfilter kopen Dat is één van de belangrijkste dingen bij het fotograferen buiten. Men schijnt er nogal bang voor te zijn, want als ik buiten loop met mijn camera om de hals en de onafscheidelijke geelfilter erop, dan vragen veel mensen: waarom doet u dat? Is dat voor kleurenfotografie? Neen, dat is niet voor kleurenfotografie, want dan zou alles geel worden.Het is voor gewone foto's in zwart-wit, maar heeft de bedoeling ze veel beter te maken. Foto's die met een geelfilter op de lens worden opgenomen, zijn zoveel frisser, zo veel natuurlijker, ik zou zeggen, zoveel zonniger, dat het mij altijd verbaast dat er niet veel meer mensen vast in een étui in hun toesteltas een geelfilter bij zich dragen en dat ook gebruiken. Wat doet zo'n geelfilter? Het laat het geel en groen een beetje meer tot onze film toe en het houdt de overmaat aan blauw, die er nu eenmaal in de natuur voor de rolfilm schijnt te zijn, wat tegen. Het blauw van de hemel wordt wat don kerder op onze foto; de witte wolken daar entegen wat lichter. Zo zien we dus meer afscheiding tussen blauwe lucht en witte wolken en de foto wordt zonniger en beter. Dat hebt u er toch zeker voor over! Zo'n geelfilter slijt ook niet als u het zorg vuldig bewaart in een étuitje en u hebt er ontzettend veel plezier van. U moet eens zien hoe dat jonge groen van de Flora veel frisser en beter op uw foto komt wanneer u een geelfilter opzet. Kan dat ook met een box Ja, dat kan ook met ieder vierkant toe stelletje. U gaat maar eens naar uw foto handelaar, die er best een geelfiltér op kan zetten. En past het een beetje moeilijk, dan is het nog de moeite waard om met een strookje leucoplast dat filter voor de lens te zetten. U zult eens zien, na één rol film bent u definitief tot de geelfilter be keerd. Zoveel scheelt dat. Een onbescheiden vraag Hebt u soms ook, net als die juffrouw, die bij mij thuis op bezoek kwam, nog foto's „van vorig jaar van de Rivièra" op uw toestel zitten? Toch eigenlijk wel een treu rige bezigheid om in Augustus '52 foto's te maken aan de Rivièra en ze dan tot Mei volgend jaar te laten zitten! Waarvoor hebt u eigenlijk dat rolfilmpje betaald? Zoudt u zich de Nederlander kunnen voor stellen, die een goede fiets in de schuur heeft staan, maar die zelf lopend naar zijn werk gaat en ook Zondagsmiddags alleen maar wandelt? Toch doen duizenden men sen dat met hun camera. De camera hoort nu eenmaal bij hun vacantie-uitrusting en dan nemen ze die mee. Maar verder nooit. Zouden ze dan verder in hun leven geen plezier hebben, geen gezellige en mooie dingen beleven? Er moest toch eigenlijk niemand naar de Flora gaan zonder een camera bij zich. Vindt u het zo duur? Dat is helemaal niet waar, want de film is pas geleden weer een kwartje goedkoper geworden, zodat u voor 1.95 een film van acht of twaalf foto's kunt krijgen. En als u nu maar w ist wat u met die foto's doen moet. U moet ze niet alleen in een sigarenkistje laten liggen, u moet ze ook in uw album plakken. Maar u moet van de beste een tweede afdruk bestellen of zelf maken, wat nog veel leuker is en ze dan sturen naar uw vrienden in het buitenland. Vindt u het zelf niet reusachtig leuk wanneer uit een envelop een foto uit het buitenland komt? Welnu, doet dat ook en smeed op die ma nier banden met vrienden overzee. Een foto van uw eigen huis, van uw kinderen kunt u-alleen zó maken, kunt u-alleen verzenden. Het geheim van het groepje Als ik zo Zaterdags en Zondags op de Flora mensen bezig zie met hun camera, dan gaat het meestal zó: ze scharen zich in slagorde naast elkaar, liefst een beetje stijfjes en staan dan naar het toestel te grinniken. Dat moet u niet doen. Leer eens J. Baars uit Haarlem zond „Het Middel punt". (Troostprijs). ADVERTENTIE Bloemenzeep. In vier beschaafde kleuren is deze nieuwe, frisse Bloemenzeep onverpakt in de winkel te verkrijgen voor slechts twintig cent. Nu kan inderdaad iedere vrouw er aantrek kelijk uitziennu ligt Castella binnen ieders bereik. Heeft Uw huid een zachte be handeling met een dikke laag overvloedig schuim nodig, dan kiest U Castella Spécial (32 ct.). Is Uw huid het best gebaat met de klassieke Castella Schoonheidszeep - ook deze kost 32 ct. En als U slechts een klein bedrag wilt beste den. en toch een zeep van wereldnaam ge bruiken. dan is er nu voor U de nieuwe Castella Bloemenzeep voor slechts 20 cent 1 .JA., Aan het zachte parfum van prille rozen, aan gevoerd door een zoele lentewind, aan de fijne tinten van het pas ontloken voorjaar, denkt U, als U kennis maakt met Castella's van mij, dat u de mensen moet kieken wanneer ze naar een mooi perk staan te kijken, zo half op zij, niet gapend naar het toestel. Wilt u dat toch doen, ga er dan eens wat dichterbij. Als ik zo Dinsdag of Woensdag bij de fotohandelaar kijk naar het resultaat van veel van die groepjes, dan is het eigen lijk alleen maar het middenstuk van de foto, waar wat op staat van de mensen en de rest er omheen is groen. Neem eens een paar passen dichterbij. De foto zal er heus niet onscherper door worden. De mensen worden groter, u kunt ze beter zien en daarom wordt die foto ook beter. Het ge heim van goede foto's op de Flora ligt ook in het opvolgen van deze raad: ga er dichtbij. belichtingstijden voor 's avonds in de stad Velen willen weten hoe lang ze hun toestel moeten openzetten bij het fotogra feren van de Grote Kerk, bij het monument op het Plein en van het prachtige Gou vernementsgebouw in de Hout. Voor een toestel met een lens 6,3 en een goed ge voelige panfilm kunt u rekenen op onge veer 10 sec. Voor een vierkant toestelletje, dat een kleinere lensopening heeft en waar dus wat minder licht doorgaat, moet u wel 20 sec. nemen. En nu het vooral in deze tijd 's avonds niet zó gauw donker"wordt, komen er prachtige gelegenheden om tonige foto's te maken met een wat lichte achtergrond inplaats van een donkere nachthemel, waartegen de verlichte huizen en kerken nog veel mooier afsteken. Dan hebt u zeker wel genoeg aan 5 tot 10 sec. En weet dan nog dit: als ge. nu al foto grafeert in Mei, dan zullen uw vacantie- foto's daar de vruchten van plukken, want fouten in de camera merkt u nu. U krijgt weer wat ervaring in het schatten van de belichtingstijd en in het zien van; het licht, zodat er alles voor te zeggen is om de laatste week van de Flora nog wat mooie foto's te gaan maken. Denkt u eraan: dichtbij, een beetje zij licht gebruiken en het toestel goed .stil houden! Veel succes! Hansje" heette deze foto, die een troost prijs verwierf. (Ingezonden door F. Siêgmund Haarlem). Ergens in een heel klein hokje onder de koperstribune van de bloemenveiling maken wij kennis met een muzikaal uni cum: 's werelds eerste en enige „electroni- sche beiaardier". Dat is de jonge Haarlemse pianist Henk van Eeuwijk, die van hieruit iedere Zon dagmiddag en bij speciale gelegenheden welluidende klanken over de Flora strooit: melodieën uit Valerius' Gedenckclanck, populaire wijsjes, maar ook serieuzer din gen, die hij zelf arrangeert voor zijn uit zonderlijke klokkenspel, waarbij overigens geen klok te pas komt. De hele beiaard bestaat uit een vier octaafs toetsenbord, dat eruit ziet als een gehalveerde piano, een versterkerkast vol knoppen en geheim zinnige signaallampjes en een paar fikse luisprekers die in de Flora-toren opgehan gen zijn. Een carillon kan men zoiets moei lijk noemen, maar dat neemt niet weg, dat het heel wat onvermoede mogelijkheden biedt en bovendien veel gemakkelijker te bespelen is dan een echte, die een behoor lijke portie arm- en beenspieren vergt van zijn beiaardier. Van Eeuwijks electroni- sche klavier, waarvan de toetsen correspon deren met metalen staafjes van verschil lende toonhoogten, vereist daarentegen geen zwaardere aanslag dan een normale piano en maakt bovendien accoorden moge lijk, die op een beiaard niet te verwezen lijken zijn. Een kardinaal verschil met de gewone pianotechniek is echter, dat hier de pedalen ontbreken, zodat klankvolume en klankduur van elke toon uitsluitend be paald worden door de kracht van de aan slag en het laat zich begrijpen, dat Van Eeuwijk heel wat heeft moeten experimen teren voor hij deze bizondere techniek een beetje onder de knie had. Maar nu heeft hij er dan ook kennelijk plezier in om daar m zijn minuscule hokje zo'n beetje te zitten improviseren, al strookt het allemaal dan ook niet volkomen met zijn muzikale idealen en al moest hij vooral even wennen aan de belangstelling, die vooral op drukke Zondagen voor zijn raampje samendromt en hem aangaapt alsof hij een bizonder soort van aapmens in Artis is. Maar ook dat went snel en tegenwoordig kunnen ze, wat hem betreft, „op zijn onderlip gaan zitten," zonder dat het zijn concentratie stoort. Hij heeft al een heel répertoire op gebouwd, van Michieltjes jongenshart tot aan het semi-klassieke genre toe, maar wel geconstateerd, dat de gemiddelde Flora bezoeker het liefst populaire deuntjes hoort'. „En dan heb ik natuurlijk ijverig gestudeerd op een aantal volksliederen en nationale hymnen, opdat wij de prominen te buitenlanders op de Flora een passende muzikale groet kunnen brengen. Zo heb ik bijvoorbeeld bij het bezoek van generaal Ridgway twee coupletten van het „The star-spanled banner" gespeeld, wat de Amerikaanse generaal zo grappig vond, dat hij erop stond om mij „persoonlijk" de hand te komen drukken." Nee, Henk van Eeuwijk kan met zijn hand op zijn hart verklaren, dat hij er geen moment spijt van gehad heeft, het engage ment als Flora-beiaardier aanvaard te hebben, want al met al was het een leuke ervaring, al moest hij er dan nog wel eens voor uitbreken uit zijn lessen en uit zijn eigen studie. Maar straks, als Flora's poor ten gesloten worden, dan gaat hij toch weer full speed aan de slag voor zijn piano recitals voor de. radio en wellicht ook voor een solistisch debuut met een van de grote orkesten in een onzer vermaardste concert zalen. Maar dat is eigenlijk nog toekomst muziek, waarover hij nog niet vertellen mag en dus nemen wij maar afscheid van deze sympathieke musicus, die op zijn manier een kostelijke bijdrage heeft ge leverd tot het welslagen van Flora 1953. ADVERTENTIE GRÓTE HOUTSTRAAT 16 - HAARLEM Grote sortering JCOOOCOOOCOOOC* 8 Wij moeten bekennen, dat één dier tje van bescheiden afmetingen kans heeft gezien ons op de Flora gedurende enige ogenblikken meer te boeien dan duizenden narcissen en hyacinten bij elkaar. Het was op een Zondagmiddag. „Het walsde zich van kop tot kop", zoals onze op de tentoonstelling talrijke Oos terburen het zo beeldend wisten te zeggen. Ook op het smalle pad achter het restaurant was dat het geval en we haastten ons naar een indien mogelijk rustiger plekje. Toen werd ons oog een bruin beestje gewaar, dat bij de achter deur van de restaurantkeuken op zijn gemak aan de maaltijd zat. Het bleek een eekhoorn te zijn: een slanke welgevormde eekhoorn met bij behorende pluimstaart. Tot nu toe kenden wij deze leden van de fauna uitsluitend als schichtige exemplaren, die men alleen kon ont waren wanneer zij ijlings een boomstam beklommen of een reuzensprong maak ten van tak tot tak. Maar deze eekhoorn had het te druk met de achteloos uit de keuken gewor pen aardappel dan dat hij zich kon la ten verontrusten door de radde tongen der Fransen, het knauw-knauiv der En gelsen of de ischlaute der Zwitsers, om van de klinkklank van de electronische beiaard maar te zwijgen. Een toonbeeld van rust temidden van een turbulente wereld.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1953 | | pagina 2