Driekleur op Flora 1953 gestreken
„DE GELE BALLON"
Investeringscommissie zal Haarlems
begroting gaan analyseren
BIJNA 650.000 BEZOEKERS
Flora's opgang
Twee kinderoperettes
in de Schouwburg
„Vondelkwartier" krijgt
eigen tamboercorps
Kerkconcert in de
Broedergemeente
TOERISME 'WATERSPORT* KAMPEREN
„De Oosthoek" besloot
het winterseizoen
Pinkstermnziek in
de Waalse kerk
7
Médaille van Nicolaas Damesfonds voor H. J. Voors
LUXOR
Bijzondere onderscheiding
voor H. J. Voors
Vier sprekers voor de
Chr. Historische Unie
Burgerlijke Stand
3 Cpiotê £fioté sport- after sport- en badkleding
Ter wille van verdelende rechtvaardigheid
tussen de verschillende behoeften
Overzicht nodig
Wijk gebouwen
Vooruitzien
Gemeenten tekort gedaan
Platformvergaderinj*
Partij van de Arbeid
Belangrijke aanwinsten
voor Frans Halsmuseum
uit de recuperatie
Hoofd- en medebewoner
raakten slaags
MAANDAG 18 MÉ I 1953
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEM9CHE COURANT
De Zuidwestenwind woei gisteren de ijle klanken van „Merck toch hoe sterk" over
de Heemsteedse huizen. Het was de laatste keer dat beiaardier Van Eeuwijk de
electronische beiaard in de ranke klokketoren op de Flora 1953 bespeelde. Aan de
voet van de toren, op het heerlijk open liggende weideterrein voor de Erehal
wemelde het nog van de belangstellenden die nog een keer in bewondering wilden
staan voor de kleurenpracht der Darwins. Al degenen die deze machtige Flora gedu
rende drie jaar hadden zien ontstaan uit tekeningen, blauwdrukken, correspondentie,
rekeningen en contracten eerst en later de ontwikkeling hadden gadegeslagen van de
eerste prille lenteboden, de crocussen en de tuiipa's, tot de volle wasdom van de late
tulpen, zij allen gevoelden dit weekeinde een lichte weemoed omdat de afbraak nu
onherroepelijk voor de deur stond. Aan de andere kant heerste de vreugde om het
welslagen van de expositie: ook tijdens de verlenging was het bezoek zeer bevredi
gend geweest en het totaalcijfer der verkochte toegangsbewijzen ligt al een heel eind
in de richting van de 650.000. Dit getal zal wellicht ook wel bereikt worden wanneer
da afrekeningen van de reisbureaux, die kaarten in consignatie hebben, afgewik
keld zijn.
gevolg zijn van de Flora 1953, zo besloot
spreker.
Het was de voorzitter van de Flora jhr.
dr. O. F. A. H. van Nispen tot Pannerden,
die 's avonds in de Erehal bij de officiële
sluiting in aanwezigheid van een aantal
geiiodigden,waaronder het voltallige college
van B. en W. van Heemstede en burge
meester mr. P. O. F. M. Cremers en wet
houder W. F. Happé van Haarlem, nog een
keer die opgang van de Flora van het ogen
blik dat de eerste spade de grond inging
tot de vlammend-uitbundige kleurenpracht
van thans, een opgang die zo treffend pa
rallel loopt met de kringloop der natuur,
in herinnering bracht.
Hij herinnerde aan die eerste persconfe
rentie op Schiphol, vanwaar een bloemen-
groet werd verzonden naar alle hoofdste
den ter wereld, een groet die tijdens de
tentoonstelling op gelijke wijze beantwoord
werd door San Miandro in Californië, maar
meer nog door de komst van zovele vreem-
delingen.
De opgang van de Flora naar haar hoog
tepunt werd als het ware bekroond door
de bezoeken van Koningin en Prins. „Deze
Flora is niet vergeefs geweest als wij erin
geslaagd zijn een waardige bijdrage voor
het nationaal belang te leveren, door de
reputatie van Nederland als bloemenland
te bevestigen, door propaganda voor onze
kwekers en door deze streek te plaatsen in
de belangstelling en dankbare herinnering
van duizenden", aldus de heer Van Nispen
tot Pannerden.
De voorzitter van de Flora besloot met
een woord van dank aan allen die de Flora
belangrijke steun hadden verleend: inzen
ders en standhouders, ere- en uitvoerend
comité, commissies, zusterorganisaties, jury,
aannemers, personeel, autoriteiten en
politie.
Spreker uitte gevoelens van waardering
en vriendschap jegens de burgemeester van
Heemstede, die „met en voor de Flora had
geleefd en zich een even goed bond- als
disgenoot had getoond."
Korpschef Berentsen kreeg een volledig
compliment voor perfecte bewegwijzering
en voortreffelijke verkeersregeling, beide
een gevolg van groot enthousiasme voor de
Flora.. - -
De leden van de. directie, zo zei-de voor
zitter van de Flora, hebben hun gezinnen
en vrienden verwaarloosd en de uren niet
geteld: ieder heeft op de hem toegewezen
plaats gegeven wat mogelijk was.
De machinekamer (het secretariaat) heeft
welhaast feilloos gewerkt.
Tenslotte uitte de heer Van Nispen nog
maals zijn dankbaarheid jegens de Kroon
voor de toekenning van het praedicaat
„Koninklijk" aan de Algemene Vereniging
voor Bloembollencultuur. Moge dit prae
dicaat ons tot gids zijn en welvaart en voor
Nederland en voor de bedrijfsgenoten het
ADVERTENTIE
PREMIèRE NEDERLAND
van VRIJDAG
a.s. af in
Ten bate van de R.K. Missie te Makassar
gaven de zangklassen van Anny Bonarius
gistermiddag in de Haarlemse Stads
schouwburg een opvoering van twee zang
spelen. „Als de kinderen slapen" met mu
ziek van M. A. Brandts Buys was in het
bijzonder geschikt om de belangstelling
gaande te houden van de jongsten van de
talrijke kinderschaar, die het theater be
volkte. Wat er bij deze opvoering van het
nachtleven van de poppen van de dochter
des huizes vertoond werd, was dan ook
van dien aard, dat je als kleine dreumes
wel van de ene verbazing in de andere
moést vallèn! Maar al die onthullingen
over het niet zo benijdenswaardige pop-
penleven zullen er ongetwijfeld toe bijge
dragen hebben, dat heel wat speelgoed
voortaan een popwaardiger bestaan zal
krijgen.
De jongste kinderen van de zangklassen
hebben het spel aardig opgevoerd. Zij wa
ren er goed op getraind hun stemmen on
geforceerd te laten klinken. De dansjes
deden het goed en van de costuums was
veel werk gemaakt. De regie was verdien
stelijk, met uitzondering van de poppen-
bevrijding, die te massaal en daardoor te
rommelig werd. De aanvoerster der poppen
mag speciaal genoemd worden en ook het
opperbest spelende en zingende duveltje
dient niet vergeten te worden.
Het tweede, in muzikaal opzicht veel
belangrijkere spel „De fortuinlijke kist"
van Joh. Wagenaar, sprak meer tot de ver
beelding der oudere kinderen. Het verhaal
speelt zich af in een Oosters gezin, dat
in geldelijke nood verkeert. Allah brengt
uitkomst op wonderbaarlijke wijze. De
kinderen van de zangklassen voor ouderen
stonden voor een vrij lastige muzikale taak.
Zij vervulden die evenwel heel verdien
stelijk. Vooral de ensemblezang mag ge
prezen worden. En ook voor de uitbeelding
van de hoofdrollen. Fatima'en Abu Hassan
kon men waardering hebben. Annie Bona
rius, die de zangspelen met zorg aan de
vleugel begeleidde, mocht aan het einde
van de middag een dankbare hulde in ont
vangst nemen.
P. ZWAANSWIJK.
Nadat de vice-voorzitter van de Konink
lijke Algemene Vereniging voor Bloem
bollencultuur, de heer Th. Hoog, een per
soonlijk en geestig dankwoord had gespro
ken tot alle leden van het directoraat, be
trad prof. dr. E. van Slogteren de katheder
om als voorzitter van het Nicolaas Dames
fonds de officiële sluiting met een prachtige
verrassing te besluiten.
De leider van het Lisser laboratorium
lichtte zijn gehoor in het kort in over de
betekenis van Nicolaas Dames, geen weten
schappelijk gevormd man, maar toch een
van de knapste plantenfysiologen die ooit
hebben geleefd en die in het bijzonder de
levensprocessen der bloembollen bestu
deerde.
Het naar hem genoemde fonds onder
scheidt nu mensen die bijzondere prestaties
voor het bollenvak hebben geleverd, doch
het fonds is met zijn gouden medailles niet
royaal, omdat het hoge maatstaven bij de
toekenning aanlegt.
De internationale jury heeft drie van die
onderscheidingen toegekend aan inzenders
op de Flora, het fonds zelf echter heeft
gemeend, dat ook de tuinarchitect van de
tentoonstelling, de heer H. J. Voors, recht
heeft op een gouden médaille, gezien de
diepe indruk die de Flora heeft gemaakt,
gezien ook het grote belang van de exposi
tie voor cultuur en afzet.
Het orkest van de „Holland-Amerikalijn",
dat op de sluitingsavond voor de Erehal
concerteerde, speelde na de overhandiging
van de médaille het volkslied. Buiten werd
de driekleur gestreken.
De Flora 1953 had haar opgang volbracht.
Prof. dr. E. van Slogteren overhandigt de heer H. J. Voors de gouden médaille van
het Nicolaas Damesfonds.
Evenals haar zuster DVS een week ge
leden had ook de speeltuinvereniging „Het
.Vpndelkwartier" hét weer niet mee Zater
dagmiddag, toen zii haar poorten open
stelde voor het jonge volkje in haar rayon.
Tijdens de optocht van jonge speellusti-
gen voorafgegaan door het tamboercorps
van speeltuinvereniging „Het Oosterkwar
tier" van Gijsbrecht van Aemslelstraat
tot aan het terrein aan de Vondelweg,
scheen de zon. Doch juist toen de kinderen
van de speeltuigen bezit wilden nemen,
brak een hagelbui los die hen en talrijke
belangstellende ouderen in een oogwenk
doornat maakte. Dat was wel even een
kink in de kabel van het feest, maar om
dat het weer vrij spoedig opklaarde, liep
alles toch nog mee en verdrongen de kleu
ters zich al gauw om schommels en wip
pen.
Voorzitter Duin was tevreden. „Wij heb
ben een tuin waar wij trots op kunnen
zijn", zeide hij. „Een uitkomst voor de
kinderen in hun vrije tijd en dus ook voor
de ouders". Talrijke toestellen zorgen voor
de nodige afwisseling, en er is een nieu
we zandbak, voor de allerkleinsten weer
van belang.
Plannen voor een eigen tamboercorps
zijn er ook al. Vroeger bezat „Vondel-
kwartier" er een dat uit oudere jongens be
stond. Thans wil het bestuur een ensemble
samenstellen uit kinderen tot ongeveer 12
jaar, kinderen van het lager onderwijs dus.
„Als je je met de ouderen gaat bemoeien,
komen de kleintjes er bij tekort", meende
de heer Duin. „Zij vereisen veel meer zorg
door hun heel andere probiemen en wij
zijn tenslotte een speeltuinvereniging".
Wij vernamen dat er reeds een aantal
instrumenten voor dit „Vondelcorps" is
aangeschaft. Een grote en twaalf kleine
trommels, acht bazuinen en twintig pij
pers. Aan de leden van „Vondelkwartier"
de prettige taak er een goed geheel van te
maken.
De zon had de kinderen vrij snel weer
droog geschenen en toen er nog een trac-
tatie werd rondgedeeld behoorde 't regen
intermezzo helemaal tot het verleden.
Aan de kinderen hebben wij gemerkt
hoe belangrijk het speeltuinwerk wel is.
Vooral aan dat kleine meisje, dat een uur
voor de optocht begon aan ons vroeg: „En
wanneer mogen wij nou naar de speel
tuin?"
Op de openbare bijeenkomst van de
Christelijk Historische Unie in het wijk-
gebouw GedempteOudegracht 104 1e Haar
lem, die op Donderdagavond 21 Mei wordt
gehouden, zullen vier sprekers het woord
voeren, namelijk de heer D. Dijksman
over „Taak, gehoorzaamheid en verant
woordelijkheid", mejuffrouw mr. H. Mul
ler over „De vrouw en de komende ver
kiezingen", het raadslid mr. A. Wensing
over „De CHU als Protestantse Volks
partij" en het lid van de Tweede Kamer
H. Kikkert over „Christelijk-Historisch
juist nu!'
Contactavond „Polyhymnia"
Zaterdag heeft het gemengd zangkoor
„Polyhymnia" een contactavond gehouden
in het gebouw van de HJMV, waaraan mee
werkte het cabaretgezelschap de Amateur
band van het G.E.B. (Gemeente Energie
bedrijf). Van het zangkoor brachten me
vrouw Lammens en de heer Louwes op
voortreffelijke wijze enige zangduetten ten
gehore met pianobegeleiding van mevrouw
Emmy van Eden.
Zaterdagavond woonden wij in het kerk
gebouw van-de Broedergemeente aan de
Parklaan te Haarlem een concert bij, dat
ons vele goede indrukken verschafte. Met
orgelbegeleiding van Bets Nederkoorn zong
de sopraan Cor Igesz de drie gebeden(Onze
Vader, Wees gegroet en de Geloofsbelijde
nis) van André Caplet in een vlekkeloos
Frans en met een overtuigende bezieling,
die vooral aan de eindspanningen van het
„Symbolum" een sterke uitdrukking gaf.
Tevoren had mej. Igesz reeds een tweetal
oud-Nederlandse liederen, in bewerking
van Willem Pijper, met smaak vertolkt.
Verder hoorden wij nog van haar twee
van de Bijbelse liederen van Dvorak, waar
van zij de lyriek met rustig beheerste klank,
innig doorvoeld, maar onsentimenteel, wist
weer te geven.
Als tweede soliste werkte mede mevrouw
Renate Weiss, die concerteerde op haar
fraaie altviool. Tezamen met de organiste
vergastte zij het publiek op de aangrij
pende Treurmuziek, die Paul Hindemith
te Londen in één nacht schreef bij het ver
nemen van het overlijden van de Engelse
koning en die hij de volgende dag voor de
radio speelde. Zoals men weet is Hinde
mith zelf ook altist. Wanneer men dit stuk
weer eens zo gaaf en doorvoeld hoort ver
tolken als deze avond het geval was, kan
men de sfeer naproeven, die aanleiding gaf
tot het spontane componeren van deze in
nige muziek, welke geen andere problemen
kent dan door het hart ingegevene en daar
om ook tot het hart spreekt. De zo ver
standelijke kunstenaar Hindemith toonde
zich hiermee onder de drang der omstan
digheid -een gevoelstype en het is niet on
mogelijk dat hij achteraf verbaasd geweest
is dit van zichzelf te ontdekken en dat hij
er de waarde van heeft leren schatten.
Renate Weiss speelde ook een bewerking
voor altviool van de beroemde Folia van
Corelli, een knappe en zeer muzikale pres
tatie. Wel waren er ogenblikken, dat de
acoustiek van het gebouw de forte-variaties
niet best verwerken kon; des te mooier
echter waren de milder getinte variaties
van de steeds boeiende compositie, die het
in deze alt-bewerking uitstekend doet.
Bets Nederkoorn vervulde haar lang niet
eenvoudige taak als begeleidster voortref
felijk en vertolkte als soliste met succes de
Chaconne in e van Buxtehudc, alsmede een
paar gelukkig gekozen koraal voorspelen
van W. Hülsmann en Max Drischner. Over
haar interpretatie van de Sonata da chiesa
van Hendrik Andriessen kon ik daaren
tegen niet zo geestdriftig zijn, wat ten dele
ook wel aan de dispositie van haar instru
ment mag worden geweten.
JOS. DE KLERK.
HAARLEM, 16 Mei 1953
ONDERTROUWD: 13 Mei, F. C. Davidse en
C. Visser.
GEHUWD: 16 Mei, J. R. Meeuwenoord en
J. Allard; J. de Vries en L. C. Carstens; H.
E. Wijker en G. Wijker.
BEVALLEN van een zoon: 12 Mei, Th.
MeijerMol; 15 Mei, M. G. DijkstraArnold;
W. A. C. RuisWinkel; R. E. Bienfait—
Dixon.
BEVALLEN van een dochter: 12 Mei, Th.
MeijerMol; 14 Mei, W. J. van Zeistvan
der Stelt; B. M. PitersTerhorst; 15 Mei, A.
Spieringsde Vilder; S. van VeenEngel;
M. J. HeerensHouweling; 16 Mei, M. M.
van den HeuvelBuskermolen; M. Bloos
van Winkel.
OVERLEDEN: 12 Mei, F. Th. A. de Goeij,
75 j., Maerten van Heemskerkstraat; 14 Mei,
N. de Boer, 3 d., Hazepaterslaan; E. Huizing,
70 j.. Klein Heiligland; J. Heemstra, 69 j„
P. C. Hooftstraat; 15 Mei, J. M. van der
SlootBinken, 73 j„ Reitzstraat; D. J. Grim-
mon, 59 j., Gasthuisvest.
ADV ERTEP'r I fc
Tentoonstelling van
onder auspicieën van N.T.K.C. HISWA K.V.N.W.V.
APOLLOHAL 13-2.1 MEI AMSTERDAM Toegangsprijs f 1.20 (bel.inbegrepen)
Geopend: 10.3017.00 uur en 19.0022.30 uur
Evenals in Amersfoort en in Zaandam is thans ook in Haarlem door burgemeester
en wethouders een ambtelijke investeringscommissie samengesteld, die tot taak zal
hebben een vijfjarenplan op te stellen voor de kapitaalswerken, de invloeden daar
van in de vorm van rente en aflossing op de gewone dienst te berekenen, een inzicht
te verschaffen in de grote werken die na de eerste termijn van vijf jaar uitgevoerd
dienen te worden voorts een raming te geven van de „normale" kleinere kapitaals
uitgaven, zoals voor verbetering en onderhoud van gebouwen. Daarnaast zal de
investeringscommissie rekening dienen te houden met de voortschrijdende behoeften
die ontstaan door uitbreiding van de stad: club-, buurt- en badhuizen bijvoorbeeld,
verder ook met de door de bevolkingsaanwas hoger wordende subsidies voor de
culturele en sociale voorzieningen.
Met de instelling van deze investerings-
eommissie is dus een begin gemaakt met
het analyseren van de gemeentebegroting
en in zekere zin met een onderzoek naar
de doeltreffendheid waarmee dé gelden
die het gemeentebestuur ter beschikking
staan, zijn besteed.
Het is natuurlijk niet zo, dat tot nu toe
de gemeentefinanciën „op de gok" werden
verdeeld. Van weihouders als de heren
F. S. Noordhoff, wijlen mr. S. C. van der
Wall en W. C. Bakker, die sinds 1945 de
portefeuille van Financiën hebben be
heerd, viel en valt zulk een lichtzinnig
heid ook niet te verwachten.
Het is echter veeleer zo, dat na de be
vrijding de situatie zeer gecompliceerd en
onoverzichtelijk is geworden doordat met
spoed op velerlei terrein in de gemeente
lijke huishouding achterstanden moesten
worden ingehaald: verbeteringen en aan
vullingen van de gemeentelijke zorg voor
de bevolking, die zeer veel geld kostten.
Men denke maar eens wat in enkele
jaren tot stand werd gebracht op het ge
bied van het onderwijs (kleuterscholen,
twee lycea, school voor moeilijk opvoed
bare kinderen, nieuwe lagere scholen in
vrijwel alle stadsdelen, om slechts enkele
voorbeelden te noemen) en ae cultuur
(hogere subsidies voor muziek en toneel).
Gezien de nog s+eeds zorgelijke toestand
van de gemeentefinanciën gevolg van
totaal onvoldoende rijksui'kerinaen. waar
over hierna meer, en de veelheid van
dringende uitgaven aan de andere kant,
heeft wethouder Bakker, met wie wij
eeh onderhoud hadden over de financiële
toestand der gemeente, de behoef'e gevoeld
eens een overzichtTn cijfers te hebben van
wat er omgaat in de Haarlemse huishou
ding.
„Het is thans van groot belang te weten
wat de verschillende takken van dienst
aan de gemeenschap kosten en om een in
zicht te hebben in de uitgaven die straks
onvermijdelijk zullen zijn. Heeft men zo'n
overzicht van het geheel van het budget
van de behoefte niet dan loot men groot
gevaar thans dingen te doen, die onge
twijfeld wel nuttig en zelfs nodig zijn, om
echter na verloop van tijd tot de ontdek
king te komen, dat er andere, nog urgenter
voorzieningen achterwege moeten blijven
omdat ook de gemeente haar geld maar
een keer kan uitgeven", aldus de heer
Bakker.
En Haarlems wethouder van Financiën
heeft al een heel lijstje van die voor in
williging op korte termijn gangbare ver
langens.
Daar zijn de plannen van de buurtver
eniging in Zuid-West voor een wijkcen
trum. De gemeente zal financieel moeten
steunen, om, zo het kan, een stenen ge
bouw mogelijk te maken.
Ook het wijkcomité „uud- Schoten"
heeft een dergelijk project. Ten Westen
van de Rijksstraatweg, aan het Tessel-
schadeplein is daartoe reeds ruimte voor
een groot gebouw gereserveerd. Maar na
tuurlijk zal de gemeente weer de helpende
hand moeten bieden.
Er zijn nog andere sociale behoef'en,
waarvan de voorziening verbetering be
hoeft. Wethouder Bakker dacht daarbij
in het bijzonder aan de verzorging van de
chronisch zieken, de bejaarden en de ge
vallen van acute krankzinnigheid. Voor
de laatste groep patiënten zal het nodig
zijn dat er geïsoleerde observatievertrek-
ken worden gemaakt in het St. Elisabeths
gasthuis, zolang er nog geen nieuw zieken
huis is.
Een nieuw ziekenhuis met een capaciteit
vap vierhonderd bedden behoort, evenals
bijvoorbeeld de voltooiing van het cen
trale rioleringsplan, in de categorie van
werken die pas in een tweede termijn van
vijf jaren tot uitvoering kunnen komen.
Budgettair gesproken moet daar echter nu
reeds rekening mee worden gehouden, al
weer om straks niet een te grote belasting
van renten en aflossingen op de gewone
dienst te krijgen.
Intussen heeft het werk van de in
vesteringscommissie (die dus bestaat uit
hoofden van takken van dienst, directeu
ren van gemeentebedrijven en enkele fi
nanciële en economische experts) nog een
ander belangrijk aspect: met de concrete
cijfers in de hand hoopt men tegenover
de rijksoverheid beter te kunnen aanto
nen, dat bij de huidige uitkeringen uit
het gemeentefonds het niet mogelijk is de
burgerij een redelijk verzorgingsniveau te
bieden. In feite blijft dit ten achter bij
het peil van voor de oorlog, zoals wij ook
reeds enige maanden geleden, toen wij een
onderhoud met de heer Bakker over de
gemeentebegroting weergaven, hebben uit
eengezet.
De kwestie van de rijksbijdragen en
investeringen der gemeenten is weer actu
eel geworden door een onlangs verschenen
circulaire van „Den Haag", waarin kort
weg werd gezegd: „Er is een ramp en dus
moeten kapitaalswerken achterwege blij
ven".
Die situatie is voor de gemeentebesturen
niet nieuw. Twee jaar geleden maande de
regering eveneens tot bezuiniging in de
sector der Publieke Werken. Toén omdat
er een tekort op de betalingsbalans van
1200 millioen was. De gemeentebesturen
begrepen het gevaar van inflatie én vol
deden aan de wens van de regering.
Maar nu? Er is een overschot van vier
milliard aan goud en deviezen.
De schade door de watersnood wordt op
anderhalf milliard geraamd zodat de nood
zaak tot rigoureuze maatregelen niet op
valt.
De onbevredigende financiële verhou
ding tussen rijk en gemeenten blijkt ook
uit de volgende vergelijkende cijfers.
Het nationale inkomen bedroeg voor de
oorlog vijf milliard per jaar, thans twintig
milliard. Aan belastingen ontving het rijk
voor de oorlog daaruit 750 millioen, thans
2400 millioen. De gemeenten echter be
schikten voor de oorlog over een totaal
bedrag van 800 millioen, thans over 1200
millioen. Dit is een stijging van slechts
50 terwijl het algemene indexcijfer
meer dan verdubbeld is en dat voor grond
stoffen en materialen ten minste verdrie
voudigd.
Wij hebben in dat verband met wethou
der Bakker gesproken over de weg om
hierin verbetering te krijgen.
De voorstellen tot herziening, zoals zij
door Commissie-Oud werden ingediend,
geven geen principiële oplossing van de
moeilijkheden.
De gemeenten zouden wel recht krijgen
op de opbrengsten van grond- en perso
nele belasting, maar zowel de hoogte als
de wijze van de heffing zouden door het
rijk worden vastgesteld. De gemeenten
krijgen dus geen enkele invloed op het
bedrag van de onbrengst.
.Slechts door de gemeenten een eigen
belastinggebied toe te kennen, zouden de
gemeenten weer werkelijk autonoom
worden.
Dan ook zullen gemeenteraadsverkie
zingen meer zin krijgen dan thans het
geval is omdai de raad dan zelf verant
woordelijk is voor inkomsten en uitgaven
beide.
Gemeenteraad en burgerij zouden dan
weer in een directe verhouding tot elkaar
komen te staan: wensen om bepaalde voor
zieningen in het gemeentelijk nrogramma
op te nemen zouden onmiddellijk hun con
sequentie krijgen in de hoogte der ge
meentelijke belastingen.
Natuurlijk zijn er ook nadelen aan het
systeem verbonden: het ontstaan van „be
lasting-eilanden" van uitzonderlijke laagte
en concurrentie tussen de gemeenten on
derling.
Die nadelen zouden echter door bin
dende overeenkomsten zeker wel zijn te
ondervangen zo besloot wethouder Bak
ker het onderhoud.
Met het oog op de gemeenteraadsver
kiezingen houdt de federatie van de Partij
van de Arbeid op Woensdagavond 20 Mei
„een platformvergadering" in het Gemeen
telijk Concertgebouw.
Sprekers zijn de lijstaanvoerder, de heer
D. J. A. Geluk, de voorzitter van de raads
fractie, de heer E. F. Albreeht, mevrouw T.
KerkhoffPet, en vertegenwoordigers van
respectievelijk de Protestantse en de
Katholieke Werkgemeenschap, de heren H.
W. van der Giessen en mr. G. J. H. de
Leeuw.
De minister van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen heeft aan het Frans Hals
museum in langdurig bruikleen de volgen
de schilderijen afgestaan: „Jachtscène bij
de rivier" en „Soldatenkamp" van Philip
Wouwerman; „Boerengezelschap" en „Mu
sicerend gezelschap" van Jan Miense Mole-
naer; „Feestvierend gezelschap" van Dirk
Hals; „Op het veer" van Salomon van
Ruysdael; „Winterlandschap" van C. Beelt;
„Paardenmarkt" van W. Verschuur; „Ruïne
bij rivier" van F. de Hulst; „Vrolijk gezel
schap" van R. Brakenburgh; „Plunderings
scène" van Pieter Codde; „Landschap" van
Esaias van der Velde en „Stilleven" van
Fi. van Schoten.
Al deze schilderijen zijn afkomstig uit de
verzamelingen der zogenaamde recuperatie:
kunstwerken, die tijdens de oorlog in Duit
se handen zijn geraakt en thans ten dele
aan de collecties der Nederlandse musea
worden toegevoegd. De aanwinsten zullen
eind Mei te Haarlem arriveren.
De minister van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen, mr. J. M. L. Th. Cals, zal
Zaterdagavond 23 Mei de nationale tentoon
stelling ter herdenking van Vincent van
Gogh, die tot 19 Juli in het rijksmuseum
KröllerMtiller te Otterloo gehouden wordt,
openen. Claudine Witsen Elias leest na deze
opening fragmenten voor uit de brieven van
Vincent aan zijn broer Theo van Gogh.
Het toneelstuk ,,'t Geluk hangt an een
zieden droadje", door G. Hamstra-Vos be
gint met het moment, waarop de meeste
andere stukken eindigen, namelijk met het
voorstellen van een gelukkig paar. Jan en
Tine Hoavengoa, nog slechts enkele jaren
getrouwd, verheugen zich niet alleen in het
bezit van een gezonde baby, maar moch
ten zich bovendien bij hun dorpsgenoten
reeds een zeker aanzien verwerven. Dit
bezorgde Jan talrijke bestuursfuncties in
diverse organisaties, waardoor hij genood
zaakt is zijn jonge vrouw de meeste avon
den alleen thuis te laten. Tine kan deze
eenzaamheid slecht verdragen en wanneer
een oude dienstmeid dan nog een venijnig
roddelpraatje verspreidt over een veronder
stelde verhouding met de onderwijzer, ge
raakt Tine in een dergelijk overspannen
toestand, dat zij tracht een einde aan haar
leven te maken. Deze crisis opent Jan de
ogen; hij besluit zich uit het openbare
leven terug te trekken en meer tijd aan
zijn gezin te besteden, zodat dit stuk ook
met een gelukkig paar eindigen kan.
Zaterdagavond heeft „De Liester" de
toneelclub van de Overiiselse, Gelderse en
Drentse vereniging „De Oosthoek"
hiermede in „Dreefzicht" het winterseizoen
besloten. Het stuk is vrij eenvoudig van
structuur en bevat vooral in de eerste twee
bedrijven weinig emotionele taferelen, zo
dat de spelers niet gedwohgen werden bo
ven hun kracht te grijpen. Daarbij bracht
de auteur nog enige locale typeringen in
het geding, die met hun plaatselijk dialect
het geheel een aparte bekoring verleenden.
Zo zagen wij bijvoorbeeld :een vinnige
Jaantje van mevrouw n. Scholten, een
markante Hoavengoa van A. Aarsen, een
gemoedelijke Trientje van mevrouw T.
Komduur en een wijze grootmoeder van
mevrouw J. Westdijk, al was de laatste on
getwijfeld te vitaal voor haar leeftijd. Mej.
J. Bos had als de nerveuze Tine Holtman
een moeilijker taak, welke opdracht zij
evenwel op een bijzonder verdienstelijke
wijze vervulde. Hierbij ontving'zij van J.
Baas, als haar ijverige echtgenoot, steeds
het vereiste tegenspel. Uit de' onberispelijke
rolkennis bleek verder, dat de spelers zich
serieus op hun taak hebben voorbereid,
zodat het onmiskenbare succes van deze
opvoering in alle opzichten verdiend mag
worden genoemd.
Waar twee kijven hebben er niet alleen
twee schuld, zoals het spreekwoord wil,
maar zijn er ook twee lezingen over de toe
dracht. - -
Dat is ook het geval met de ruzie tussen
een hoofdbewoner en een onderhuurder aan
de Cruquiusweg. waarvan wij in ons blad
van Zaterdag melding maakten.
De hoofdbewoner verklaart: de ruzie be
gon in het portaal en mijn vrouw en ik
werden de kamer van de onderhuurder in
gedrongen, de laatste houdt vol. dat de
hoofdbewoner huisvredebreuk heeft ge
pleegd.
De onderhuurder beweert ddt hij uit zelfver
dediging heeft gehandeld èn de hoofdbewo-
ner stelt, dat de tegenpartij het eerst toe-
I vlucht tot geweld heeft genomen.
De politie heeft deze opvattingen dan ook
geverbaliseerd en de rechter zal dienen uit te
maken welke lezing de juiste is.
Overigens heeft de politie de onderhuur
der niet de toegang-tot de woning ontzegd,
maar deze heeft, mèdé' op aanraden van de
politie, met zijn gezin zijn intrek genomen
bij familie.
Haarlems Kamerkoor, het Remonstrants
Kerkkoor, de alt-mezzo Annie Timmer
mans en de organist Gerard Kievit gaven
Zondagavond in de Waalse Kerk een uit
voering van muziek, bestemd voor de
Protestantse Pinksterliturgie. Het ging
hierbij in het bijzonder om het koraal „Nun
bitten wir den heiligen Geist", dat reeds in
cle dertiende eeuw een geliefd geestelijk
gezang was van de beroemde prediker
Berthold (gestorven in 1.272). Maarten
Luther heeft het later bewerkt.'Ter inlei
ding van de avond speelde Gerard Kievit
de orgelbewerking van het koraal van D.
Buxtehude, een frisse, kernachtige com
positie, die men niet alleen om haar litur
gische betekenis waarderen kan, maar ook
om haar zuivere muzikale waarde.
Later op de avond kwam dit koraal bij
de uitvoering van „Nun bitten wir den
heiligen geist" van A. Brunner opnieuw in
het middelpunt van de aandacht te staan.
Wat Brunner met de koraalmelodie in een
Preambulum, Partita, Interludium en een
Passacaglia verrichtte is stellig belangwek
kend. Maar de werkelijk treffende begin-
spanning van zijn compositie heeft hij niet
weten te handhaven. Brunner is te' lang
doorgegaan met uitspinnen. Wel een ver
schil met de voortreffelijke beknoptheid,
door Buxtehude in het genoemde koraal-
voorspel van zijn hand betracht. Gerard
Kievit toonde zich in zijn spel een uitste
kend en flink aanpakkend organist.
Haarlems Kamerkoor zong, geleid door
Maarten Kooy, in alle eenvoud en strak
het koraal in de zetting van M. Praetorius.
In dezelfde geest hield de dirigent de uit
voering van „Der heilige Geist vom Him-
mel kam" van Joh. Eccard en het Magnifi
cat van de hedendaagse componist Sieg
fried Reda. De koorklank was zeer ver
zorgd. Alleen leken mij de sopranen minder
met glans te zingen dan gewoonlijk. In het
Magnificat zong Annie Timmermans de
voor haar hoog liggende sopraansolo zeer
verdienstelijk. Haar dictie had scherper
kunnen zijn.
Het orgelspel werd in Brunners Pfingst-
buch driemaal afgewisseld door zang van
het Remonstrants Kerkkoor, eveneens
bij ontstentenis van zijn dirigent Jan
Boeke door Maarten Kooy geleid. Men
beluisterde zettingen van „Nun bitten wir"
van Alexander Wagner, Hugo Distier en
Joh. Driesier. De laatste twee muntten uit
door haar zuiver muzikaal gehalte en kon
den daardoor de beste indruk maken.
P. ZWAANSWIJK
