Geen hoge prijzen voor bollen
van de Heemsteedse Flora
Cruys Voorbergh liet 18de eeuw in
het Frans Halsmuseum herleven
Lw titer
.Clowntje Rick
Burgemeester Cremers
onthulde geschenk
Radio Moors
Nutsbibliotheek Haarlem
wordt gemoderniseerd
Bureaux voor controle
op overheidsbedrijven
Ook tentoonstelling
bij orgelconcours
Kerkmuziekweek van
R.K. Korenbond
Het Rotterdams Toneel
met „Schoppen vrouw
Orde van
Odd-Fellows
SLOT DEFECT?
ZATERDAG 30 MEI 1953
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
9
Willem Jonkheer wordt
75 jaar
Concert in Groenendaal
K.v.K. Rijnland bepleit:
bleekt
Korporaal ernstig gewond
bij oefening
Voor de kinderen
Echtpaar Mulder-Davids
55 jaar getrouwd
Jaarvergadering van
Ned. Chr. Grafische Bond
Burgerlijke Stand
van Haarlem
Ter herdenking: van het feit dat het ge
bouwencomplex tussen de beide Heiliglan
den veertig jaar geleden als Frans Hals-
museum werd ingewijd, boden burgemees
ter en wethouders van Haarlem gisteren in
de Rcnaissancezaal een enigszins feestelijke
avond voor genodigden aan, waaraan door
Cruys Voorbergh met een nieuwe costuum-
show medewerking werd verleend. Het
officiële hoogtepunt werd de onthulling
tijdens de pauze in de tentoonstellingszaal
van een door Jacob Salomon van Ruysdael
(16301681) in frisse kleuren geschilderd
landschap het laatste geschenk van de
thans in liquidatie verkerende Vereniging
tot uitbreiding der verzameling van kunst
en oudheden, die sedert de oprichting in
1875 het Frans Halsmuseum met meer dan
zestig doeken heeft verrijkt. De nieuwe
aanwinst min of meer bij toeval in een
Amsterdamse kunsthandel ontdekt be
tekent een welkome aanvulling van de per
manente expositie van werken uit de Haar
lemse schilderschool.
In zijn openingswoord deelde burgemees
ter mr. P. O. F. M. Cremers mede, dat het
college van B. en W. zich ernstig had be
raden over de vraag of het wel zin had in
afwachting van het eeuwfeest in de zomer
van 1962 nog een doublé-feest in te lassen.
Dat men tenslotte besloot tot een beschei
den viering van dit jubileum is het gevolg
van de waarachtige liefde voor dit troetel
kind, thans gezonder en stralender dan
ooit. Overigens, zo vervolgde spreker, is
het misschien wel enigszins wonderlijk om
van het kind te gewagen, als men het heeft
over een 91-jarige, die veertig jaar geleden
een nieuw huis betrok.
In de jaren na de oorlog geeft het getal
der bezoekers een verheugende en nog
steeds voortdurende stijging te zien. Het
avondbezoek tijdens de illuminatie mocht
zelfs overweldigend worden genoemd. De
door de heer Baard georganiseerde cursus
voor leraren heeft tot een sterk toegenomen
belangstelling van de scholen geleid. De
burgemeester achtte deze bewijzen van in
teresse voor de kunst in een tijd van ver
ruwing een zeer gelukkig verschijnsel.
Daarbij herinnerde hij aan het zich even
eens sterk uitbreidende gebruik van de
Renaissancezaal voor het geven van lezin
gen en concerten, die mede zoveel succes
hebben omdat men zich in deze oud-vader
landse omgeving zo prettig thuis blijkt te
voelen.
Tenslotte bracht de burgemeester dank
aan allen, die hadden bijgedragen tot ver
rijking van de verzameling en wenste hij
de energieke en geestdriftige directeur, de
heer H. P. Baard, succes met de verwezen
lijking van het tien-jarenplan ter verbete
ring en reorganisatie: „Laat het zo worden,
dat men het Sis snobisme beschouwt het
Louvre te bezoeken met voorbijgaan van
het Frans Halsmuseum!"
Zijden parade
Daarna was het woord aan Cruys Voor
bergh, die zijn gehoor nader bracht tot de
tijd waarvan de oude portretten spreken,
zich daarbij ditkeer beperkende tot een
evocatie van de achttiende eeuw, de in
Frankrijk begonnen periode van behage
lijkheid, geest en gratie, als reactie op de
laatste levensperiode van Lodewijk de
Veertiende, die er een van dodelijke ver
veling was. In zijn als altijd even vlotte als
spirituele causerie trachtte de inleider
vooral de misvatting weg te nemen als zou
het tijdperk der rococo zo zoetelijk zijn ge
weest, als de pastorale schoorsteenbeeldjes
wel eens doen denken. Hij wees vooral op
de vitaliteit onder de vormelijkheid, die
het leven regelde als ware het een ballet.
Dat in de vertelde anecdotes wel enige
historische onjuistheid scholen, deed aan
de charme van zijn voordracht niets af,
integendeel.
De vóór de pauze getoonde costuums wa
ren grotendeels afkomstig uit het museum
Paul Tétar van Elven te Delft en muntten
uit door een kleurige rijkdom van zijden
stoffen. Duidelijk liet Cruys Voorbergh
daarbij uitkomen hoe de kleding (ook door
het gebruik van paniers) erop gericht was
het vrouwelijke te accentueren, zodat ten
slotte ook de mannen een vrouwelijke al
lure aannamen. Een aardige variatie op
vroegere shows was het demonstreren van
oude parfums uit de tijd, toen het baden
nog als schadelijk voor de gezondheid werd
beschouwd. Met genoegen snoven de aan
wezigen de geuren van rozemarijn en mus
kusroos.
De meeste bewondering oogstten een
sitsen toilet met papierglans, rijk'versierd
met Perzische motieven, eigenlijk een zo
merjurk met reseda-onderrok voor de
vroege morgen, benevens een „robe a gran-
ADVERTENT1E
van ouds bekend. - Tel. 14609
Officieel Philips-reparateur
KRUISSTRAAT 38 - HAARLEM
Naar wij vernemen wordt op het ogen
blik de bibliotheek van het Department
Haarlem van de Maatschappij tot Nut van
Algemeen aan de Lange Veerstraat ingrij
pend verbouwd.
Het is de bedoeling dat het gemoderni
seerde interieur op 1 September in gebruik
wordt genomen, tegelijk met een verjongde
en „gezuiverde" boekenvoorraad.
Het is mogelijk, dat deze verbouwing
financiële consequenties zal hebben voor
enkele door het „Nut" gesubsidieerde orga
nisaties, maar zeker is dit nog niet.
Uiteraard kan de vraag gesteld worden
of in een stad als Haarlem met zijn voor
treffelijke Stadsbibliotheek en wijdvertakt
filiaalsysteem een tweede grote bibliotheek
nog zin heeft.
De secretaris van de Maatschappij, dr. P.
H .Schroder, antwoordde op die vraag in
de volstrektste zin bevestigend. „De Nuts
bibliotheek heeft een taak ten aanzien van
die groepen van de bevolking, die (nog)
niet worden getrokken door de openbare
bibliotheek, die naar mijn mening een ex
clusief karakter draagt", zo zei hij.
Op het congres van het „Nut", dat Dins
dag 2 Juni in Krasnapolsky in Amsterdam
zal worden gehouden, zal dr. P. H. Schro
der het vraagstuk van de lectuurvoorzie
ning door middel van Nutsbibliotheken in
een voordracht behandelen.
de parure" van Chinese zijde, waarbij
kleurige struisveren in het hoog opge
maakte kapsel werden gedragen. Mooi wa
ren ook de zogenaamde „japonse rok" (na
bootsing van de Japanse kimono, vandaar
de merkwaardige aanduiding) als huisge
waad voor een heer, de soubrettedracht met
klepperschoentjes en dormeuse, de diverse
waaiers en het damasten gewaad in auber
gine-paars voor een dame op leeftijd. De
pianist, die ter afwisseling muziek van
Rameau en uit latere ecu wen ten gehore
bracht, droeg een in eigenaardige plooien
vallend eostuum van velours piqué.
Klein cabaret
Na de onthulling van het geschenk door
burgemeester Cremers liet Cruys Voor
bergh zich kennen en waarderen in andere
kwaliteiten, namelijk als danser en chan
sonnier, om de aanwezigen nog beter ver
trouwd te maken met het doen en laten
van hun voorouders in een tijd, dat het
leven als het ware een vorm van theater
was geworden. Met geestige voordracht en
levendige mimiek zong Cruys Voorbergh
„Au clair de la lune" en „Petit poisson
deviendra grand". Maar het hoogtepunt
van zijn optreden, waarvan hedenavond
een herhaling plaats heeft, was de bewaard
gebleven verzameling improvisaties tijdens
een maaltijd van Madame du Barry, waar
na deze „duivelskunstenaar" nog een
schelms Duits liedje ten gehore bracht,
zichzelf daarbij op de luit begeleidend. De
met een assistente uitgevoerde dansen wa
ren een Passepied en het bekende Menuet
d'Alcide.
De genodigden, waaronder zich talrijke
raadsleden bevonden, beleefden een kos
telijke avond, ondanks kleine haperingen
en onzekerheden, die men bij een derge
lijke première nu eenmaal voor lief moet
nemen, hetgeen iedereen gaarne deed.
D. K.
Zaterdag 6 Juni hoopt de heer Willem
Jonkheer zijn 75e verjaardag te vieren.
Hij heeft van zich doen spreken als advi
seur bij de buitenbeplanting op de laatste
Flora-bloemententoonstelling te Heemste
de. Voor hij zich echter een dergelijke
positie heeft kunnen verwerven, moesten
heel wat jaren ervaring in het bloembol
lenvak gepasseerd worden.
In de Koninklijke Algemene Vereniging
voor Bloembollencultuur heeft hij bestuurs
functies vervuld. Aan deze functies moet
nog toegevoegd worden het vijfentwintig
jaar voorzitterschap van het Gladiolen-
snijbloemencontract, wat lang geen sini-
cure was. In het oprichten van „Copex"
en het op gang brengen ervan heeft de
75-jarige als bestuurslid hard meegewerkt.
Als een der scheidslieden van de keurings
diensten van de verenigingen „De Hya
cint", „De Narcis", „De Iris", de Neder
landse Gladiolus en de Dahlia-vereniging
moest hij vele problemen helpen oplossen.
Een zevental jaren geleden werd aan de
activiteit van de heer Jonkheer door ziekte
een zware klap toegebracht, doch hij her
stelde geheel en zijn oude belangstelling
voor alles wat het bloembollenvak aanging
keerde weer.
Op Zaterdag 6 Juni om vier uur in Tres
long te Hillegom zullen belangstellenden
in de gelegenheid gesteld worden, de ja
rige geluk te wensen.
Met een concert op Zondag 31 Mei van 3
tot 5 uur, te geven door de R.K. Muziek
vereniging' „St. Michaël", wordt weer een
begin gemaakt met de zomerconcerten in
het wandelpark „Groenendaal" te Heem
slede. Het programma bestaat uit de vól
gende werken: „The Thin Red Line" van
Alford, de ouverture „Nabucco" van Verdi,
„Coppelia-ballet" van Delibes, „Slavische
Rhapsodie" van Friedemann, „The Middy"
van Alford, .„Semper Fidelis" van Sousa,
ouverture „Rossiniana" van Boedijn, „Pa
rade der tinnen soldaatjes" van Jessel en
de wals „Carmen Sylva" van Ivanovici.
De Kamer van Koophandel en Fabrieken
voor Rijnland te Leiden heeft een nota het
licht doen zien, waarin wordt gepleit voor
het instellen van bureaux voor controle en
advies voor overheidsbedrijven. In de nota
wordt allereerst gewag gemaakt van een
voor de oorlog door de Internationale Ka
mer van Koophandel in de voornaamste
landen ter wereld ingestelde enquête.
Hieruit is volgens de nota gebleken, dat
Nederland toentertijd de „twijfelachtige
eer" genoot het grootste aantal staats-, pro
vinciale- en gemeentebedrijven te bezit
ten. Volgens de nota staat het thans wel
vast, dat het probleem der overheidsbe
drijven en hun beheer een vraagstuk is,
dat inzonderheid voor Nederland van
grote betekenis is gebleven.
De overheidsbedrijven, die in navolging
van Amerika algemeen aangeduid worden
met de naam „openbare nutsbedrijven"
dienen volgens de mening van de Kamer
van Koophandel ook inderdaad „openbaar"
te zijn. Dit brengt volgens de nota mede,
dat zij zich niet in een waas van onaan
tastbare geheimzinnigheid mogen hullen.
In de nota wordt dan verder opgemerkt,
dat de openbaarheid inzake de openbare
nutsbedrijven kan worden verkregen als
van overheidswege bureaux voor controle
en advies zouden worden erkend. Deze bu
reaux moeten volgens de nota bevoegdheid
bezitten alle door hen gewenste gegevens
op te vragen en te controleren en hun be
vindingen en adviezen aan de daarvoor in
aanmerking komende organen te doen toe
komen. Daar er veel regionale aangelegen
heden in dergelijke bedrijven aan de orde
komen, aldus de nota, zou het volgens de
Kamer van Koophandel aanbeveling ver
dienen de Kamers van Koophandel en Fa
brieken aan te wijzen als de organen, die
de bestuurders van de bureaux benoemen.
In geen geval zouden dit volgens de nota
personen mogen zijn, die door bepaalde
staatsorganen worden aangewezen.
Hoe is de vangst? Dat is de vraag, welke ieder aan boord van de haringlogger zich
stelt wanneer de netten worden binnen gehaald. Het grote moment aan boord van de
SCH 233 is aangebroken; de vleet wordt in de nachtelijke uren binnen gehaald.
ADVERTENTIE
l
Bleekt beter
dan zonneschijn
De eentonige stem van de afslager van Hollands Bloembollenhuis kon het niet winnen
van het gezang van de vogels in de bomen van Groenendaal te Heemstede. Zij begon
nen te zingen bij het begin van de Flora en ze zingen nog, ook al liggen de resten
van Flora's kleed aan hun poten en al moeten zij horen, dat de bollen die maar een
paar weken geleden de bezoekers van bewondering stil maakten, niet zulke hoge
prijzen konden halen.
Bollenhandelaren vormden Vrijdag de laatste bezoekers van de Flora-tentoonstelling
te Heemstede. Zij kwamen met opzet als mosterd na de maaltijd om tijdens de zgn.
groene veiling de bollen, die nog in de grond zitten, op te kopen.
De bollen op de Flora werden groen ge
veild. Dit betekent, dat ze worden ver
kocht terwijl het blad nog groen is en de
stelen alleen nog maar de plaats aanduiden
waar eens de bloeiende tulpen en narcissen
zijn opgetild uit de grond. De kwekers kij
ken naar het groen en beoordelen daaraan
de „stand" van het gewas. Is die^ stand
goed dan worden de bollen het misschien
ook wel en kunnen zij ze weer gebruiken
voor de export of de opplant.
Over het geheel genomen waren de plan
ten al een heel eind afgestorven. Het kon
ook niet anders, want Groenendaal is geen
ideale plaats om bloembollen te kweken.
De grond ligt te hoog en onder de bomen
komt er te weinig zon. Daarom werden er
ook niet zulke hoge prijzen gegeven, hoe
wel ze toch nog hoger lagen dan verwacht
werd.
De bedden hyacinten aan waterkanten
en voor de gebouwen mochten zich bijzon
der in de belangstelling verheugen. Som
mige bedden brachten nog 85 op. Een
combinatie, die bij elkaar 9000 stuks maak
ten kwamen tot 1.560.
Ook de tulp en kwamen soms op een be
hoorlijke hoogte, andere partijen konden
de goedkeuring niet wegdragen en ondanks
de aanmoedigende opmerkingen van de
veilingmeesters, dat er „twaalven" inge
gaan waren en dat die er dus ook wel uit
zouden komen, vonden ze geen genade in
de ogen van de kopers. Uitschieters zoals
een paar bedden tulipa's onder de bomen,
ontlokten een gefluit van de vele aanwe
zigen, die een beetje jaloers waren, dat
ook zij niet een paar bedden van deze veel
gevraagde tulpen hadden staan.
Iedereen was er echter van overtuigd,
dat dit geen typische handelsveiling was.
De schenkers van de bollen voor de ten
toonstelling wisten van te voren, dat er
na de tentoonstelling niet veel geld voor
zou worden gemaakt. De schenkers waren
over het algemeen leden van de afdelingen
van de Koninklijke Algemene Vereniging
voor Bloembollencultuur en zij beschouwen
iedere gulden, die voor een perk of een
bed bollen worden betaald, als winst voor
de afdeling. De particuliere inzenders heb
ben de bollen neergezet voor de reclame
en zij gaan van het zelfde standpunt uit.
Doel der kopers
De kopers van de bollen hebben ver
schillende oogmerken. Zij proberen hun
kraam op een goedkope manier aan te vul
len met dikke bollen of zullen straks trach
ten de bollen in het binnenland te verko
pen. Weer andere rooien ze en broeien
ze van de winter af. Ze nadoen uiteraard
een zeer uitgebreide keus.
De exporteurs legden niet veel gewicht
in deze schaal. Voor hen is het kopen op
zo'n tentoonstelling te riskant. Het rooien
zal zeer moeilijk zijn, omdat de perken
dikwijls in elkaar lopen. Het risico, dat
verschillende variëteiten door elkaar raken
is zeer groot en daardoor worden de par
tijen vrijwel alleen geschikt voor gemengde
aanbiedingen.
Zoals wij reeds eerder hebben meege
deeld, wordt op 16 en 17 Juli in de Grote
Kerk de jaarlijkse improvisatiewedstrijd
voor organisten gehouden. De bezoekers
worden dit keer in de gelegenheid gesteld
schriftelijk hun oordeel over de prestaties
van de deelnemers aan de commissie ken
baar te maken. Onder hen, wier oordeel
overeenstemt met dat van de jury be
staande uit Lady Susi Jeans, Alf Linder en
Albert de Klerk zullen enkele prijzen
worden verloot.
Ter afsluiting van dit derde internatio
nale orgclconcours om de zilveren tulp,
thans i-n bezit van prof. Anton Heiier uit
Vv'enen, wordt op 18 Juli in de gemeente
lijke Concertzaal een H.O.V.-concert ge
geven onder leiding van Toon Verhey,
waarop onder meer de wereldpremière
wordt gegeven van het in opdracht van de
organisatoren door Sem Dresden geschre
ven werk voor orgel en orkest, met Albert
de Klerk aan het instrument van Cavaillé
Coll.
Van 26 Juni tot 19 Juli wordt in de
Brouwerskapel van de Grote Kerk een
voor deze gelegenheid bijeengebrachte col
lectie orgels, documenten, schilderijen en
etsen, gewijd aan de Nederlandse orgel
cultuur in het algemeen en de Haax-lemse
in het bijzonder, tentoongesteld. Er wordt
ook een modern kerkorgel opgesteld,
waarop dagelijks van 45 uur bespelin
gen zullen worden gegeven.
De Koningin zal aanzitten aan het diner
in de Britse ambassade in Den Haag dat
Dinsdag ter gelegenheid van de kroning van
koningin Elisabeth wordt gegeven.
De Haarlemse Korenbond, een organi
satie van acht R.K. kerkkoren, herdacht
deze week met een aantal liturgische uit
voeringen in de St. Jozefkerk aan de Jans-
slraat het 75-jarig bestaan van de Neder
landse St. Gregoriusvereniging en tevens
het feit, dat vijftig jaar geleden Paus Pius
X richtlijnen betreffende de kerkmuziek
- „Motu proprio" - uitvaardigde. Beide
aanleidingen voor deze kerkmuziekweek
hebben een diepgaande invloed uitge
oefend op de liturgische zang in de katho
lieke kerken en daar kwam de Haarlemse
Korenbond practisch getuigenis van af
leggen. Op het congres, dat enige weken
geleden te Amsterdam gehouden werd ter
gelegenheid van het jubileum van de St.
Gregoriusvereniging, is de activiteit van
dit organisme schitterend gebleken en
heeft men zich bezonnen op de resultaten
van 75 jaar werken voor de gezondmaking
van wat op kerkmuzikaal gebied scheef
gegroeid was. Het „liedertafelen" door
sommige zangkoren behoort nog wel niet
geheel tot de voltooid verleden tijd, maar
begint toch zeldzaam te worden. De klas
sieke polyphonie wint aan belangstelling
i en op het gebied der moderne kerkmuziek
heeft Nederland zelfs faam in het buiten
land. En - wat het voornaamste is - de
Gregoriaanse zang, de eigenlijke zang van
de kerk, is in ere hersteld en wordt op vele
plaattsen met smaak uitgevoerd. Dat aan
dit alles het pauselijk ordewoord enorm
veel bijgedragen heeft - men kan zelfs
zeggen dat het de doorslag gaf - behoeft
geen betoog.
Op Tweede Pinksterdag opende het koor
van het Seminarie Hageveld de reeks uit
voeringen met een Hoogmis. Men zong
een vierstemmige Mis a cappella van Or-
landus Lassus en het Gregoriaanse
„proprium" van de dag. De zeer ontwik
kelde zangkunst van de koorknapen viel
daarbij zeer gunstig op. Maar dit was in
de loop van de week - elke avond werd
een Lof gezongen - eveneens bij andere
koren met knapenstemmen te constateren.
Ook in de soepele wijze van de Grego
riaanse voordracht gaven de koren elkaar
weinig toe. En wat het meerstemmige ré
pertoire betreft, kon men motetten horen
van voornaam gehalte: muziek van Com-
père, Delarue, Palestrina, Vittoria, Perosi,
Bruckner, Loots en anderen. Ook wat het
orgelspel aangaat was er heel wat belang
rijks op het programma.
Hedenavond wordt de herdenking voort
gezet en Zondag wordt zij besloten met
een Hoogmis om kwart over negen en een
plechtig sluitingslof om zeven uur.
JOS. DE KLERK
Het Rotterdams Toneel heeft gisteravond
in de Haarlemse Schouwburg een door
Cruys Voorbergh met zorg geregisseerde
voorstelling gegeven van het spel „Schop
pen vrouw" door Rodney Ackland, dat met
een beetje goede wil gerekend kan worden
tot het vooral in Engeland tegenwoordig
zo druk beoefende genre der „psychologi
sche thriller". Er zijn slechts drie rollen in
en die worden door Charlotte Kohier, Mag-
da Janssens en Coba Keiling vervuld met
een inspanning van talent, een betere zaak
waardig. Deze drie dames wonen in het
zelfde huis, elk in een eigen kamer, het
geen de directie van het gezelschap noopte
tot het laten bouwen van een simultaan
toneel één onder en twee boven, met
trap en portaaltje door Lucas Wensing,
ingenieus ingericht met het gewenste ver
toon van benepen smakeloosheid.
Da!: zou ongeveer alles zijn wat er van
te vertellen valt, ware het niet dat men
reden heeft zich met verbazing af te vra
gen wat de artistieke leiding van deze ge
subsidieerde groep bewogen kan hebben
een dergelijk prul te importeren en te la
ten vertalen, al geschiedde dit laatste ook
anoniem. Evenmin werd trouwens meege
deeld, dat het geen oorspronkelijk stuk is,
uoch een bewerking van een roman door
de bekende schrijver Hugh Walpole over
het leven van drie elk op haar eigen ma
nier vereenzaamde vrouwen. Het boek heb
ik niet gelezen, doch de directeur van het
theater, de heer Hm. Deinurn wist mij te
vertellen dat het zeer goede kwaliteiten
heeft. Daar is in deze toneelversie niet
veel meer van overgebleven dan een
soort vervelende drakerigheid over drie
juffrouwen, die elkaar het leven zuur ma
ken en de toeschouwer zouden irriteren,
als het tenslotte niet zo puur belachelijk
was.
De hele intrige draait om een stuk am
ber, dat de zielige (door Charlotte Kohier
wel erg naar het hysterische, althans pa
thologische getrokken) May Beringer van
een hele lieve vriendin als aandenken
heeft gekregen en thans de begeerte op
wekt van de bitse Agatha Payne, haan
buurvrouw met zigeunerbloed en een
brandende behoefte aan kleurige schoon
heid. Door het organiseren van een trei
tercampagne, het maken van angstaan
jagende geluiden in de nacht en het op
zetten van dreigende blikken probeert zij
de ongelukkige bezitster tot afstand van
deze kostbaarheid te bewegen. Als deze
tenslotte sterft aan een hartverlamming
van de doorstane emoties, roept de zwarte
weduwe uit, dat zij dit niet bedoeld heeft.
Maar gelukkig komt net op dat moment de
al jaren verloren zoon van de derde dame
(een lieve, door Coba Kelling innemend
gespeelde theetante) met de kreet „moe
dertje" het sterfhuis binnen, zodat wij ten
slotte toch iets hebben om echt blij mee
te zijn.
Na „De Waaierpatience" van Henri
Troyat had men ons dit inférieure melo
drama gevoegelijk kunnen besparen.
DAVID KONING
Tijdens een in de buurt van Soesterberg
gehouden veldoefening, waarbij voor her
halingsoefeningen opgekomen luchtmacht-
personeel was betrokken, heeft zich een
ernstig ongeluk voorgedaan. De 22-jarige
ongehuwde dienstplichtige korporaal A. W.
H. Versteeg uit Heerlen, verloor bij een
ontploffing van springstoffen zijn linker
hand en werd bovendien in het gelaat ge
wond. Levensgevaar is echter niet aan
wezig.
c
,.Komik zal je voorzichtig in de slee zetten", zei Jaap.
Hij tilde Bunkie zachtjes op, om hem zo weinig mogelijk pijn te doen. Toen zette hij
Bunkie op het bankje en sloeg de warme deken om hem heen.
„Ziezo, daar zit je fijn, niet?", zei hij. „Nou gaan we gauw naar een dokter, dan kan
die je helpen. Het is hier niet erg ver vandaan!"
Zo gingen ze op stap. Bunkie zat in de deken gepakt en Jaap en de anderen duwden
de slee voort over de bevroren beek. Dat kostte niet veel moeite; de ijzers gleden
gemakkelijk over het ijs.
Een kwartiertje later kwamen ze op een weg, die naar een dorpje voerde, en toen
hadden ze spoedig het huis van de dokter bereikt.
„Wel, wat hebben we daar?", zei de dokter, toen hij het groepje voor zijn deur zag.
Ze vertelden hem, wat er gebeurd ivas.
„Zo, zo, dan zullen we eens kijken, hoe het met het patiëntje staat", zei hij. „Ik deyik,
dat het wel zal meevallen, al doet het pijn".
Hij droeg Bunkie naar een bank en onderzocht zijn been.
„Je hoeft niet zo angstig te kijken, vent!", lachte hij vriendelijk. „Ik zal je geen kwaad
doenhoor, en je been blijft er rustig aan zitten!"
Op Dinsdag 2 Juni zal het 55 jaar gele
den zijn, dat het echtpaar IJ. M. Mulder-
Davids in het huwelijk trad en vooral de
heer Mulder heeft zich in de loop der tijd
hij is nu 81 jaar een grote bekend
heid verworven onder de Haarlemse be
volking. Deze gepensionneerde hoofd
conducteur van de Nederlandse Spoor
wegen is gedurende tientallen jaren voor
zitter of bestuurslid van diverse vereni
gingen geweest waarvan wij slechts de
volgende bonden noemen: Nederlandse
Vereniging van Spoorwegpersoneel, de
volkstuinvereniging „Zonder Werken
Niets", de coöperatie „Haarlem", de bond
van gepensionneerden van het Spoorweg
personeel de drankweercommissie. de af
deling Haarlem van de VARA, enzovoort.
Ongetwijfeld zal het de beide oudjes,
mevrouw Mulder is zelfs nog een jaal
ouder dan haar 'man, op de tweede Juni
aan belangstelling niet ontbreken en zo
wel de familieleden als de vroegere mede
bestuursleden van de heer Mulder zullen
de weg naar de Pegassusstraat 68 zeker
weten te vinden.
In een bijeenkomst van leden en geno
digden van de Kennemer Loge van de
I.O.O.F. (International Order of Odd-Fel
lows) hield de heer Robert Peereboom,
daartoe door deze vereniging uitgenodigd,
Vrijdagavond een rede over de noodzaak
van de éénwording van Europa. Daarna
gaf een der leden, de heer Molenaar, een
uiteenzetting van het streven der organi
satie, die meer dan anderhalve eeuw ge
leden in Amerika werd gesticht en die de
uit Engeland geboortige Amerikaan Tho
mas Wildey eert als haar stichter. Bij zijn
dood in 1861 telde zij reeds een half mil-
iioen leden en van Amerika uit verspreid
de zij zich over de gehele wereld. In 1877
werd te Amsterdam de eerste Nederlandse
Loge opgericht. Zij streeft naar geestelijke
verheffing van de mens in verstandelijk en
moreel opzicht, naar meer verdraagzaam
heid en verbroedering onder de mensen en
naar weldadigheid en liefdadigheid. De
leden houden wekelijkse avond-bijeenkom
sten. De vraag: werkt de I.O.O.F. alleen op
geestelijk terrein? wordt door haar be
antwoord met: zeker niet; wij zijn prac-
tische mensen met open ogen voor de ma
teriële noden van onze maatschappij. Wij
zijn noch wereldhervormers, noch hemel
bestormers. Wij weten van aanpakken. De
Vereniging voor Maatschappelijk Werk,
Kinderopvoeding, Brokkenhuis, Fonds te
gen de woeker e.a., alle instellingen ont
staan uit of door de Loge, hebben in de
loop van de jaren veel goed werk verricht.
Ieder die van goede wil is en bereid zich
aan het streven der I.O.O.F. te geven, kan
lid zijn. Naar godsdienst en politiek wordt
bij toetreding van nieuwe leden niet ge
vraagd en daarover mag in de vereniging
zelfs niet worden gedebatteerd. Zij zegt in
een harer folders: „Wij zoeken enkel naar
dingen, die kunnen binden. Het lidmaat
schap brengt noch geldelijke noch mate
riële voordelen." Zij legt er de nadruk op
dat zij geenszins een geheim genootschap
is. Haar lidmaatschap is ook voor de vrouw
opengesteld, in de z.g. Rebekka-loges.
Er was op deze avond grote belangstel
ling.
In het Wijkgebouw Gedempte Oude
Gracht 104 kwam gisteravond de afdeling
van de Nederlandse Christelijke Grafische
Bond onder voorzitterschap van de heer D.
A. J. Spek in jaarvergadering bijeen. De
jaarverslagen van de secretaris, de heer J.
C. Allard, en van de penningmeester, de
heer A. Brunekreef, gaven een duidelijk
beeld van de goede gang van zaken. De af
tredende bestuursleden de heren D. A. J.
Spek, A. Brunekreef, G. H. N. Germans en
P de Bruyn werden herkozen. De beschrij
vingsbrief voor de algemene vergadering
van de Nederlandse Christelijke Grafische
Bond, die gehouden zal worden op 15 en 16
Juni in Woudschoten, werd behandeld.
ADVERTENTIE
„DE SLEUTELSPECIALIST''
LANGE VEERSTRAAT 10 - TEL. 11493
HAARLEM, 29 Mei 1953
GEHUWD: 29 Mei, J. M. Boot en M. Hoes.
BEVALLEN van een zoon: 25 Mei, L. Jon
kerSteinmeier; 28 Mei: W. F. GroenSan-
dijck; W. F. L. M. HackenitzSchnitger;
29 Mei, N. StegemanWesthof; A. A. du
MaineDubelaar.
BEVALLEN van een dochter: 28 Mei, A.
Tensen—Tuip; G. W. van der Veldt—Chris-
tiaans; 29 Mei, E. A. Chr. Stekelenburg
Manten.
OVERLEDEN: 28 Mei. M. van der Wijst,
75 j., Hazepaterslaan; A. M. L. de Roos, 69 j.,
Gasthuisvest; J. H. AartsSloezen, 80 j.,
Minahassastraat; H. Hennyvan der Laan,
54 j., Hazepaterslaan.
