Herziening Burgerlijk Wetboek Het Hek van de Dam Zwitsaletten IfUfil Rebel Marty ontvangen door Maurice Thorez Agenda voor Haarlem Waardering voor het omvangrijke werk van prof. E. M. Meijers Minister beantwoordt critiek op Reisbesluit Schadevergoeding voor publiekrechtelijke lichamen WOENSDAG 3 JUNI 1953 5 TWEEDE KAMER Hogere rijksambtenaren blijven onder protest doorwerken Deventer koopt antiek kunstwerk terug Watersnoodcommissie: al of geen aftrek adoptiehulp ELKE f SCHENKTU Want.... in iedere RICHMOND zijn verwerkt de edele "SL0W-SM0KE"VIRGINIA tabakken, afkomstig van de beroemde WINSTON-SALEM FIELDS USA GLOORT ER GENADEf Toch weer Flora Bij de konijnen PIJN... ZENUWPIJN... (Van onze parlementaire redacteui De tweede Juni is een historische datum in de geschiedenis van het Nederlandse recht: gistermiddag maakte de Tweede Kamer een begin met de inleiding van het parlementaire debat over een herziening van ons uit 1838 daterend Burgerlijk Wet boek. Achter de regeringstafel zat niet al leen de minister van Justitie, mr. Donker, maar ook prof. mr. E. M. Meijers, aan wie bij Koninklijk Besluit van 25 April 1947 opdracht is verleend een nieuw Burgerlijk Wethoek te ontwerpen en die de mi nister als bijzonder raadadviseur terzijde staat. Het is een zeer gelukkige gedachte ge- wees: de uitermate begaafde jurist Meijers, man van groot gezag ook ver buiten onze grenzen, kenner van theorie en praktijk en van de geschiedenis van het recht, te belasten met de algehele herziening van ons Burgerlijk Wetboek. Prof. Oud bracht hulde aan prof. Meijers. Hij uitte ook zijn grote waarde ring voor de kundigheden en het doorzet tingsvermogen van minister Donker. Maar een critisch oordeel over de gekoesterde plannen sprak hij niet uit. Hij had liever gezien, dat een andere weg zou zijn inge slagen. Het stelsel van de minister, eerst het standpunt der Tweede Kamer te ver nemen over een reeks vraagpunten, deed hem vrezen, dat die conclusies al te veel het karakter zouden krijgen van grondsla gen, waarop de minister in overleg met prof. Meijers een in te dienen ontwerp zou bouwen. Bovendien was prof. Oud niet al leen beducht voor de mogelijkheid, dat er tenslotte te grote verschillen zouden blij ken te ontstaan tussen de grondslagen en de uitwerking, maar tevens voor een „veel te geforceerd tempo". Ander bezwaar van prof. Oud was dat men zonder noodzaak zeer \eel overhoop haalt. Prof. Oud achtte het de vraag, of er in onze tijd nog wel be hoefte bestaat aan algemene wetboeken. Hij meende, dat 't beter ware. indien men zich er op toelegde enige speciale onder delen te herzien. Geheel onjuist noemde hij de opvatting, dat door verandering vfcn de wet achterwege te laten, het recht ook geen verandering zou ondergaan. Dit wordt en is toch al sterk gemoderniseerd dank zij de rechtspraak. In feite is de rechter vaak de wetgever, dank zij de po sitie van de Hoge Raad. Als men zou me nen door alles wettelijk vast te leggen on zekerheden bij processen te kunnen ver mijden, dan wilde hij herinneren aan de uitspraak van een hoogleraar, die zijn stu denten placht voor te houden, dat het met een proces zo gesteld is als met een be- schonkene: „men weet nooit welke kant hij uitvalt". Prof. Oud was bevreesd dat de minister zou moeten ervaren, dat wie te veel aanpakt, daarbij slecht gebaat is en dat men er niet in zou slagen de beoogde herziening vóór de zomer 1956 gereed te krijgen. Intussen, gaarne wenste hij mi nister Donker en prof. Meijers aan wie ook al door mej. mr. Zeelenberg (P.v.d.A.) hulde was gebracht succes toe. De spreekster van de P.v.d.A.-fractie had van veel meer vertrouwen in de opzet van het grote werk getuigd. Juist noemde zij het, dat wij thans meer dan vroeger oog heb ben voor de economisch zwakkeren. Het oude Burgerlijk Wetboek ging uit van de belangen der bezitters. Prof. Gerbrandy (A.R.), voor het eerst na zijn ziekte weer in de Kamer, trad meteen even ais voorzitter op, aangezien mr. Kortenhorst naar een kroningsrecep tie van diplomatieke vertegenwoordigers van het Gemenebest moest. Lang hanteer de prof. Gerbrandy de hamer echter niet. Hij gaf die aan mr. Burger over om zelf aan het debat deel te nemen. In een tijd, waarin macht in plaats van gerechtigheid heerst, scheen het hem niet juist om op het gebied van het recht een monument Op vragen van het Tweede Kamerlid Droessen (KVP) betreffende tegen het Reisbesluit 1952 gerezen critiek, heeft de minister van Financiën schriftelijk geant woord, dat de beginselen, welke in over leg met de Centrale Commissie voor Geor ganiseerd Overleg in Ambtenaren-zaken aan het Reisbesluit 1952 ten grondslag zijn gelegd, als juist moeten worden erkend. Op de overgang naar het nieuwe stelsel van reisvergoedingen bestaat uiteraard daar, waar dit gunstiger werkt voor be trokkenen dan het Reisbesluit 1916, geen critiek, doch, afgezien van de kinderziek ten, welke een nieuwe regeling op zo'n breed terrein moet doormaken, gaat de in voering daar, waar lagere vergoedingen zijn geprojecteerd dan cnder het oude stel sel veelal in afwijking van de bedoe ling der toenmalige bepalingen werden genoten, gepaard met wrijvingen en doen zich nog moeilijkheden voor op de grens vlakken van de indeling der dienstreizen, welke bepalend is voor het niveau der ver goedingen. De bezwaren richten zich dan ook grotendeels tegen de bij diverse diens ten getroffen uitvoeringsregelingen. Door de voorzitter van de Centrale Com missie voor Georganiseerd Overleg is een subcommissie ingesteld met het doel de moeilijkheden van meer algemene aard te bezien, bij het nog ontbreken van dienst commissies voor georganiseerd overleg de dienstgewijze uitvoering van het reisbe sluit te bespreken en de coördinatie der uitvoeringsvoorschriften bij de velerlei onderdelen van de rijksdienst te bevor deren. Reeds is door de minister een eer ste voorstel tot wijziging der centrale uit voeringsbeschikking bij de voorzitter van de centrale commissie aan de orde gesteld. Te bevorderen, dat het vervallen Reis besluit weer in werking wordt gesteld, alleen voor zover dit gunstiger was voor de erbij betrokkken groepen, ligt niet op de weg van de minister. Integendeel zou ook bij bestendiging van het Reisbesluit 1916 een herziening van de toepassing daarvan noodzakelijk zijn geweest op ba sis van de ook in dat besluit reeds in be ginsel aanwezige differentiatie der ver goedingen naar de aard en de wijze van reizen, aan welk beginsel echter in het verleden deels onvoldoende, anderdeels te rigoreuze uitwerking werd gegeven. Omdat echter het Reisbesluit 1916 alge heel verouderd was, werd aan een geheel nieuwe- opstelling de voorkeur gegeven. van orde en gerechtigheid te willen schep pen. Na de Indonesische kwestie erbij ge haald te hebben, zulks om in twijfel te trekken of mr. Donker, wiens partij zijns inziens mede debet was aan wat er nu in Indonesië gaande is. wel de geschikte man was om bij herziening van het Burgerlijk Wetboek de ieidinig te nemen, zei prof. Ger brandy ten aanzien van prof. Meijers, dat uit diens proefschrift is gebleken dat hij er met betrekking tot de grondslagen van het recht geen positief-christelijke op vatting op nahield en aanhanger was van het utilismo. Daarom was hij in prof. Ger brandy's ogen niet de juiste man. Schaduwregisters Zonder hoofdelijke stemming met aantekening van het „tegen" der C.P.N.- fractie aanvaardde de Kamer de voor stellen der regering tot het doen vervaar digen van „schaduwregisters" van de ge gevens over de bevolking en deze naar het buitenland over de brengen. Met het copiëren van de archiefregisters is een bedrag van f2.103.000 gemoeid. Er zullen 800 werkloze hoofdarbeiders wor den ingeschakeld. In werkelijkheid gaat het om een extra bedrag van f 437.000, zijnde het verschil tussen de lonen, welke bij de tewerkstelling van werkloze hoofd arbeiders moeten worden betaald en het bedrag, dat als sociale voorziening toch aan deze werkloze hoofdarbeiders zou moeten worden uitgekeerd. Bij het begin van de vergadering heeft voorzitter Kortenhorst een toespraak gehouden naar aanleiding van de kroning van Koningin Elizabeth van Engeland. Bij zijn gelukwensen sloot minister B e e 1 zich namens de regering aan. De Verenigingsraad van de Centrale van Hogere Rijksambtenaren heeft in Utrecht een vergadering gehouden, waarin de po sitie van de hogere rijksambtenaren werd besproken naar aanleiding van het vast lopen van de onderhandelingen met de regering in het georganiseerd overleg over een salarisverhoging voor middelbare en hogere ambtenaren. Na uitvoerige besprekingen ontving het bestuur de opdracht, de raad van ministers telegrafisch in kennis te stellen „met de tot uiting gekomen teleurstelling en veront waardiging en in het bijzonder erop te wij zen dat indien verbeteringen uitblijven de hogere ambtenaren slechts met een sterk gevoel van onbehagen en onder zeer scherp protest hun taak kunnen blijven vervul len." In een vergadering op 11 Juli zal het bestuur verslag uitbrengen over zijn actie en de bereikte resultaten. De verenigings raad zal dan beslissen welke gedragslijn verder moet worden gevolgd. De gemeenteraad van Deventer heeft Maandagavond besloten tot de aankoop voor f 22.500 van een zilveren bokaal van ongeveer een meter hoog, tot dusver in het bezit van mr. I. A. Houck te Almelo. De bokaal is het enig overgeblevene van een vroegere zilverschat van Deventer, welke verloren is gegaan na de inval der Mun- terse en Keulse troepen in 1672, toen alle zilver in de stad gesmolten werd om daar uit noodgeld te slaan. Op het bokaaldeksel staat de Deventer adelaar. De bokaal zal een plaats krijgen in het stadhuis. De vereniging „Rembrandt" tot behoud en vermeerdering van kunstschatten in Nederland zal voor deze aankoop een bij drage van f 5000 schenken. s - Op Schiphol arriveerden twee circa vier maanden oude leeuwen een geschenk van de Keizer van Abessiniê aan Nederland. De dieren zijn afkomstig uit de keizerlijke dierentuin te Addis Abeba. Een van de stewardessen was direct al goede maatjes met de leeuwen. In het Voorlopig Verslag van de Com missie voor de Watersnood uit de Tweede Kamer over het wetsontwerp tot financie ring van de stormvloedschade publiekrech telijke lichamen, wordt gevraagd of door publiekrechtelijke lichamen getroffen voor zieningen, die ten doel hadden de schaden te beperken, zoals het versterken van kaden met zandzakken of het opwerpen van tijdelijke waterkeringen, ook vergoed zullen worden. In de Wet Financiering Wederopbouw Publiekrechtelijke Lichamen, welke vol gens het ontwerp van overeenkomstige toepassing zal worden verklaard op de ver goeding van de stormvloedschade, ligt het zwaartepunt op de materiële schade, welke verreweg het belangrijkste is. Het laat zich evenwel aanzien, dat de verhouding tussen materiële en immateriële schade bij de stormvloedschade geheel anders ligt dan bij de oorlogsschade. Er zijn zelfs gemeen ten, waarin de omvang van de immateriële schade tengevolge van de stormvloed die van de materiële schade verre te boven gaat. Op dit punt heeft de commissie bezwaar: De immateriële stormvloedschade maakt een integrerend bestanddeel uit van de totale schade. Gezien de omvang van de immateriële schade, zou toepassing van artikel 14 van de Wet Financiering Weder opbouw Publiekrechtelijke Lichamen on voldoende baten, aangezien de uit hoofde van dit artikel toe te kennen vergoedingen facultatief zijn,waardoor men van op grond van dit artikel genomen beslissingen niet in beroep kan gaan bij de Kroon. Er mag evenwel geen twijfel mogelijk zijn, dat ook de kosten, welke de gemeenten hebben moeten maken in verband met de storm vloed, voor vergoeding in aanmerking ko men, zodat de gemeenten recht verkrijgen op vergoeding van deze schaden, hetgeen dan tevens een recht van beroep op de Kroon insluit. Voorts wordt er op gewezen, dat op grond van een artikel van deze wet geen vergoe ding wordt toegekend, indien de benadeel de op andere wijze voor de schade vergoe ding heeft gekregen. Tengevolge van deze bepaling bestaat er onzekerheid, of bij de uitvoering van de voorgestelde regeling de voordelen uit adoptie verkregen, al dan niet buiten beschouwing zullen worden ge laten. Niet alleen de getroffen gemeenten, doch ook de hulpverlenende gemeenten zouden het zeer betreuren, indien een af trek zou worden toegepast ter zake van bij adoptie verleende hulp. De hulp verlenende offers zijn niet gebracht om indirecte steun te verlenen aan 's rijks kas. Reeds is de aanvankelijk zo spontaan ver leende steun van adopterende gemeenten aan gemeenten in het rampgebied begon nen te stagneren. Ook zijn sommige ge meenten er toe overgegaan bepaalde goe deren in bruikleen te verstrekken, teneinde op die manier te voorkomen, dat de hier boven bedoelde aftrek wordt toegepast. Het is voor de voortgang van de hulpverlening van groot belang, dat de regering zo spoe dig mogelijk verklaart, dat bedoelde aftrek niet zal worden toegepast. Enige vrees, dat de getroffen gemeenten in totaal een rui mere schadeloosstelling zullen ontvangen dan het werkelijk geleden verlies, behoeft niet te bestaan, gezien de vele herstelkos- ten, welke ondanks de voorgestelde rege- ling voor rekening van de gemeenten zul len blijven, zoals de aftrek wegens nieuw voor oud en de kosten van onvermijdelijke verbeteringen bij de wederopbouwplannen. ADVERTENTIE „ichmüho Cn. dat VCtiï (Van onze correspondent in Parijs) In Franse politieke kringen vraagt men zich af of de communistische rebel André Marty, die een paar maanden geleden uit de partij werd gestoten, weer in genade zal worden aangenomen. Maurice Thorez, de opperleider der Franse communisten, heeft zich na zijn terugkomst uit Rusland voor verder herstel van gezondheid in een kasteeltje, dat door de partij in de omge ving van Parijs speciaal werd aangekocht, teruggetrokken en daar is Marty nu al tweemaal ontvangen. Die visites hebben de Franse bladen aanleiding tot velerlei speculaties gegeven. Nauwelijks is de ene Flora gesloten, of de andere FJora wordt geopend. In Amsterdam heeft men nu een bioscoop van die naam op dezelfde plaats in de Amstelsiracwaar vroeger een schouw burg van die naam tot vermaak der be volking stond. De roemruchte geschie denis van dat theater hebben wij vroe ger al eens behandeld, vrienden en vriendinnen, zodat wij daaraan thans stilzwijgend voorbij kunnen gaan. Het is misschien maar beter dat alles niet nogmaals in herinnering te roepen. De Flora-bioscoop ooet haar naam in zoverre eer aan, dat het uiterlijk direct doet der.ken aar. een bollenschuur. Doch laten we daar de architect niet hard cm vallen, want het gaat hier, zoals bij alle dingen in het leven, om het innerlijk. Om daarin te kunnen doordringen, moet men eerst de kassa passeren, het geen in ieder geval dit voordeel heeft, dat men op slag genezen is van de vrees dat het gebouw toch een bollenschuur zou kunnen zijn. Men kom: integendeel in een pijpenla terecht en dat is natuur lijk heel iets anders. Geheel in over eenstemming hiermede is het geoorloofd te roken, dat wil zeggen: een sigaar of cigaret, maar geen worst of paling. De zaal telt zevenhonderd min zes zitplaatsen. Er is geen achterbalcon, zoals bij de tram of bij de meeste an dere bio.'-copen. Maar er bevindt zich aan het «r-ince wel een enorme loge, die zo groot is dat men eigenlijk van een logeerkamer moet spreken. De zetels zijn hier de .mate comfortabel, dat men ze als ligstoelen kan gebruiken, heerlijk om een tukje te doen of een uiltje te knappen, voor het geval er een bijzon der vervelende film wordt vertoond. Deze rang wordt speciaal gereserveerd voor de onverstandigen, die nog niet hebben ontdekt dat men thuis veel goedkoper bedrog kan dromen. Het opvallendste verschijnsel van deze Flora is evenwel de kolossale breedte. Deze eigenaardige afmetingen berusten niet op een toevallige samenloop van rooilijn en omstandigheden, zoals u wel licht zoudt menen. Oo het ogenblik mag het dan nog een bioscoop zijn, het vol gend jaar wordt het een cinemascoop, welk woord men eigenlijk met een hoofdletter S in het midden schrijft CinemaScoop dus, maar wij vinden dat zo'n ongelooflijk gek geZicht, dat wij liever geWoon zouden doen, als wij hEt maai- laten konden. Cinemascoop-films zijn net stereos copische films, met dit verschil dat men geen drie projectie-apparaten nodig heeft om ze te vertoner; en geen bijzon dere bril ntet gskleurcte glazen om ze te kunnen zien. Om meer diepte in de met specisla lenzen opgenomen beelden te krijgen, worden deze afgedraaid op een doek van drie keer de normale breedte, dus van ruim veertien meter. Door de kromming van het zogenaamde panora mas cherm komt er, zo ver-zekert ons een Amerikaans- prospectus, ook meer we zenlijke achtergrond. De dikwijls geop perde mening, als zouden diepte en ach tergrond met heel andere dan louter technische middelen te bereiken zijn, berust cp artistieke mallepraat van arme Europeanen die het moeilijk ver kroppen kunnen dat zij geen millioenen te verslingeren hebben. Maar hoe dan ook, in de toekomst zal Flora uitsluitend cinemascoop zijn. Zo ver is het echter nog niet Deze week wordt er bij voorbeeld een gewone film in kleuren vertoond, die „Call me Ma dam" ofwel „Mevrouw de ambassa deur" getiteld is en waarin Ethel Mer man en George Sanders de hoofdrollen zingen, dansen en vervullen. U begrijpt wel, dat wij dit niet alleen meedeien om reclame te maken. Wij willen slechts even uw aandacht vestigen op de vooraf geprojecteerde inleiding, waar van de eerste zin luidt: „Het verhaal speelt zich af in twee denkbeeldige lan den, te weten het Groothertogdom Lich- tenburg en de Verenigde Staten van Amerika. Om eerlijk te zijn: wij zitten daar een beetje mee. Wij hebben namelijk altijd geloofd, dat de Verenigde Staten van Amerika werkelijk bestonden. Zou den Vespughi, Columbus, Hudson en al die andere ontdekkers zich dan toch hebben vergist? Of wil men ons wijs maken dat daar aan de overkant van de Grote Oceaan werkelijk een sprookjes land ligt? Dit laatste is haast niet aan te nemen. Trouwens: Oom Sam heet in deze film Harry Truman en die naam menen wij meer gehoord te hebben. Teneinde raad hebben wij de publici- teitschef van de 20th Century Fox, de u uit deze kolommen inmiddels welbe kende en slimme Lex Werkhedm opge beld, om hem te vragen wat de geci teerde aanhef nu eigenlijk betekenen moet. Gelukkig hielp hij ons direct uit de moeilijkheid: ,Ik denx dat het een grap je is" zei hij. Gehoorzaam. De Amstelstraat komt uit op het Rembrandtsplein, dat meer er. meer zijn verloren plaats als hartje van de stad begint terug te winnen. Eerst kwam Max Tailleur met zijn Doofpot en nu heeft Tom Manders er eer. établisse ment geopend, waar twee pseude-Pa- rijse „flics" of agenten als portiers fun geren. Als u komt, kijken zij u eerst on derzoekend aan, als u weggaat houden zij discreet hun hand op. Dit laatste heet met een nieuwe vakterm, d-ie wij hier bij lanceren, het „flicfooien". Het zijn knapen van kerels, of nog beter gezegd: kerels van knapen, met het oog op alle eventualiteiten. „Saint Germain des Prés" is dit nieu we café gedoopt. U kunt het gemakke lijk vinden, omdat de naam met neon letters op de gevel prijkt. Daarbinnen is het zo'n vreemde boel, een vrolijke allegaarxeuken mogen wij haast wel zeggen, als men nergens in of tussen Montmartre en Montparnasse kan vin den. Alle gekke ideeën die Tom Man ders in zijn kop had, heeft hij uitge voerd. De wanden zijn zwart gepleisterd en versierd met gesohilderde of aange plakte bloemstukken en beesten in mondaine kleuren. .Ergens in een hoek staat een automobiel anno Sint Jutte- mis, als een brok décor uit het toneel stuk van Jean Anouilh over de jonge graaf, die zijn beminde verloor. Een fornuis met fluitketel verhoogt de idyl lische stemming in dit vierwielig prieel. De bar is een samenraapsel van meubi lair van een uitdragerij: een theetafel, een buffet, een nachtkastje en weten wij veel wat nog meer. Maar het eigenaardige van de gehele inrichting is de dansvloer, omzoomd door liefelijk beschilderde rieten stoel tjes en krukken zoals de boeren (in Saint Germain des Prés?) gebruiken om koeien te melken. Tweehonderd mensen kunnen er geborgen worden, in dien een klein gedeelte daarvan al thans met staanplaatsen genoegen wil nemen. Die dansvloer is namelijk be zaaid me: kippenhokken, terwille van het landelijk effect. De kippen zijn op gezet. Ter afwisseling zijn er ook enige konijnen. Eveneens opgezet. Niemand begrijpt waar dat toe dient, maar als wij het goed begrepen hebben is dat juist de aardigheid. Alle jongens van de Amsterdamse kranten hebben er leuk over geschreven, zei Tom Manders, die ons verder nog wees op een schilderij met lichttruc en op tal van andere at tracties, die wij intussen allemaal ver geten zijn. Er treden ook artisten op en er ge beuren zomaar gekke dingen, existen tialistische kolder en zo, om met de bij zonder geestelijke vader van dit nieuwe vermaakscentrum te spreken. Het loopt er iedere avond stampvol. De mensen willen wel eens een verandering en als ze van deze verandering genoeg hebben dan krijgen ze weer een andere veran dering, zo luid: het devies. En u weet hoe het gaat in zulke zaken: als de wijn is in de man, vloeit de wijsheid in de Manders. BOEDA Maurice Thorez mist nog steeds de kracht zich actief met de dagelijkse leiding van de partij bezig te houden. Wel treedt hij echter op als arbiter voor interne par tijgeschillen en elk woord, dat hierbij over zijn lippen komt, heeft voor de ove rige leiders volstrekte kracht van wet. Het lijkt wel uitgesloten, dat Thorez zo maar zonder meer de spons zou halen over die hele lijst van grieven en beschuldigin gen, die tijdens zijn afwezigheid tegen Marty is uitgebracht. Thorez zou daar mee de positie der overige leiders, waar onder in de eerste plaats Duclos, totaal on mogelijk maken. Tenslotte werd Marty er toch openlijk van beticht in dienst der po litie als spion in de partijgelederen opge treden te zijn. Waarschijnlijk is dat Tho rez, met een beroep op zijn „proletarische solidariteit", Marty een soort non-aggres- siepact heeft voorgesteld, in de hoop hier mede de eenheid in de partij te kunnen herstellen. Vooral in de provincies ageren er heel wat actie-comité's, die met Marty sympathiseren en indien de oude rebel zich nu openlijk van die acties distanci- eerde, dan zou er al heel veel gewonnen zijn. De laatste gemeenteraadsverkiezingen hebben de communisten goede resultaten opgeleverd, terwijl ook de socialisten enige winst mochten boeken. In verschil lende steden, waaronder Parijs, zijn thans weer rode meerderheden in de raden en die posities hopen de communisten nu uit te kunnen buiten door een nieuw een heidsfront met de socialisten en zo moge lijk de Katholieken, te sluiten. In feite staan trouwens alle arbeiders al zij aan zij bij verschillende stakingsacties en die een heid willen de communisten nu om zo te zeggen organisatorisch consolideren. De kans dat het socialistische partijbestuur de communistische handschoen op zal ra pen lijkt voorlopig gering, maar juist daar om trachten de communisten nu eerst de eenheid aan de basis te herstellen. ADVERTENTIE kortom alle pijnen bestrijd U met: JD0 anti-pijn tabletten WOENSDAG 3 JUNI Cultura: Ned. Vereniging van Spiritisten „Harmonia", bijeenkomst, 8 uur. Begijnhof kapel: Christen Spiritualistisch Centrum „De grotere wereld", 8 uur. Lido: „Het ge stolen gelaat", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. City: „De verzonken stad", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Spaarne: „Tijgerhaai", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Het eiland der be geerte", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Minerva: „New Orleans", 14 jaar, 8.15 uur. Rem brandt: „De schoonheidsspecialist", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „De loodgieter en het atoomgeheim", alle leeft.. 7 en 9.15 uur. Palace: „April in Paris", alle leeft., 7 en 9.15 uur. DONDERDAG 4 JUNI Grote Kerk: Haarlems Gemengd Koor, Requiem van G. Verdi, 8 uur. Brfnkmann: Bloemsierkunst eerste les nieuwe cursus 24, 46. Zuiderkapel: Spreker ds. E. Ree- ser, 8 uur. Lido: „Het gestolen gelaat", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. City: „De verzon ken stad", 14 jaar, 2.15, 4.30, 7 en 9.15 uur. Spaarne: „Tijgerhaai", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Het eiland der be geerte", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Faust en de duivel", 18 jaar, 8.15 uur. Rem brandt: „De schoonheidsspecialist", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Het koninklijk bezoek aan Noorwegen en Denemarken", 10.30, 11.30 en 12.30 uur. „De loodgieter en het atoomgeheim", alle leeft., 2, 7 en 9.15 uur. Palace: „April in Paris", alle leeft., 2, 4.15 en 7 uur. Speciale vQorstelling „Sport film 1951/1952", alle leeft., 9.15 uur?

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1953 | | pagina 7