Haarlemmers De Best en Bijster
verdrongen Pronk bij de stayers
EHS promoveert: twee-een
overwinning tegen Animo
Sneller Eindhoven worstelde
zich naar het kampioenschap
De Nederlandse baankampioenschappen in Amsterdam
Van Heusden, Hijzelendoorn en Derksen
prolongeerden hun nationale titels
Gerrit Schulte krijgt
duizend gulden boete
Laatste rivaal van RCH nu bekend
Veelbelovend begin
3
WASSERIJ DUYN
Italianen, Fransen, Belgen
en Denen in halve finale
Reserve-doel viel in
Tennis
Cambridge won van I.C.
van Nederland (elf-zeven)
Koch won - na veel rumoer
50 kilometer-wedstrijd
Zwitserse ploeg voor
Tour de France
Van Roon tweede in
ronde van Helmond
Belg Ockers won wieier-
criterium in Antwerpen
Koppel Peters-Van 't Hof
won in Dülken
Bert Boeree: 250 maal
in eerste van Haarlem
Vitesse speelt kampioens
wedstrijden in Arnhem
MAANDAG 15 JUNI 1953
ADVERTENTIE
poooooooooooooc
AMSTEROAMSEVAART20 tel. 11053
ADVERTENTIE
De grote verrassing bij het eerste deel van de Nederlandse baankampioen
schappen is -wel de uitslag bij de stayers geweest. De laatste jaren ging de
strijd om deze titel vrijwel steeds tussen Jan Pronk en Kees Bakker,
Waarbij meestal Pronk na afloop de kampioenstrui mocht aantrekken.
Deze twee hebben ook nu een belangrijke rol gespeeld, maar moesten de
ereplaatsen afstaan aan Cor de Best en Gor Bijster, beiden uit Haarlem.
Er kan Zondag geen gelukkiger mens in het Olympische Stadion zijn
geweest dan de nu al 34-jarige De Best, toen hij uit handen van de waar
nemend voorzitter van de KNWU, de heer J. D. Viruly, de kampioenstrui
ontving.
Op de tweede dag van de tweedaagse ont
moeting tussen de universiteitsploeg van
Cambridge en de Internationale Club van
Nederland won Cambridge vier van de reste
rende partijen, zodat de eindstand elf—zeven
voor de Engelsen werd.
De uitslagen van de tweede dag luiden:
Barrett (G. B.) versloeg Van Dalsum
(Ned). 6—2, 4—6, 6—3; Kidwell (G. B.) ver
sloeg Scheurleer (Ned.) 86, 57, 64;
McDonald (G. B.) verloor van Dehnert
(Ned.) 108, 26, 46; Warwick (G. B.)
versloeg Holst (Ned.) 1,08. 62; Kipping
(G. B.'i versloeg Karsten (Ned.) 57, 62,
6—0; Hersch (G. B.) verloor van Reidt
(Ned.) 3—6, 4—6.
Daviscup (Europese zóne)
Door een overwinning in het derde enkel
spel in de kwartfinale van het tournooi bm
de Daviscup (Europese zóne) tegen Duits
land heeft Frankrijk zich in de halve finale
geplaatst, waar het Denemarken zal ont
moeten. Haillet (Fr.) versloeg Von Cramm
(Duitsland) met 16, 26, 61, 75. 64.
Ook het laatste enkelspel was voor Frank
rijk. Remy versloeg Koch met 62, 64,
62. De eindstand kwam hiermee op vier
een voor de Fransen.
BelgiëEngeland
België heeft zich in de halve finale,
waarin het Italië zal ontmoeten, geplaatst.
In het derde enkelspel van de wedstrijd
tegen Engeland versloeg Brichant de Engels
man Mottram met 75, 6—4. 60.
Ook het laatste enkelspel leverde een
Belgische zege op. Washer won van Paish
met 62, 62, 62. De eindstand werd hier
door viereen voor België.
ItaliëZweden
Italië heeft de kwartfinale van het tournooi
om de Daviscup (Europese zóne) tegen Zwe
den met viereen gewonnen.
In de laatste twee enkelspelen versloeg
Davidson de Italiaan Sirola met 63. 36,
57, 63, 64 en Merlo overwon Stocken-
berg (Zweden) met 64, 60, 62.
DenemarkenPhilippijnen
Ampon heeft de Philippijnen in de kwart
finale van het tournooi om de Daviscup
(Europese zóne) in Kopenhagen tegen Dene
marken het enige punt bezorgd. In het derde
enkelspel overwon hij Ulrich met 6—4,
6—2, 6—3.
De laatste partij tussen Nielsen (Denemar
ken) en Devro (Philippijnen) leverde een
62, 63. 64 zege voor Nielsen op, waar
mee de eindstand vier—een voor Dene
marken werd.
Tijdens de wedstrijd De Baronie-RAC
(Zuid I. tweede klasse B) beleefden en
kele duizenden toeschouwers een sensa
tioneel moment. Bij een schermutseling
voor het RAC-doel kopte Van Nuenen
de bal uit hel doel. Doelman Peerden en
linksachter Van der Steen sprongen om
hoog, maar zij waren net te laat om de
bal nog te raken. Toen beiden omlaag
kwamen grepen zij de bovenlatdie als
een lucifershoutje afknapte.
Onmiddellijk werd het vernielde doel
uitgegraven en van een bijterrein werd
een ander doel gehaald. Het nieuwe doel
werd opgezet, maar met dat al icaren er
veertig minuten verstreken, voordat de
wedstrijd kon worden hervat.
Droogwas thans 32 ct. per kg
Zeven stayers vertrokken als volgt:
Bakker, Stakenburg, Bijster, De Best,
Pronk, Kunst en Wierstra. Kunst, Staken
burg en Wierstra zouden geen rol spelen,
dat stond bij voorbaat al vast en inderdaad
hadden zij binnen vijftien kilometer al een
of meer ronden achterstand opgelopen.
Bakker reed op kop, gevolgd door De Best,
Bijster en Pronk en in deze volgorde wer
den de eerste 50 kilometer afgelegd.
Na 51 kilometer begon De Best een aan
val op de leiderspositie. Hij kwam naast
Bakker te liggen en na een kort maar hevig
duel raakten beiden los. De Best herstelde
zich het eerst en ging nu een paar ronden
aan de leiding. Niet lang, want Bijster, die
uitstekend geleid door Wiersma, op de loer
had gelegen, greep zijn kans en stormde
over De Best heen.
Maar intussen had
ook Pronk zich voor
de strijd aangegord
en na 56 kilometer
verdrong hij Bijster
van de eerste plaats.
De ongeveer 7.000
toeschouwers ver
keerden in de veron
derstelling, dat het
spel gespeeld was,
want Pronk zag zijn
op papier - groot
ste concurrent Bak
ker in de rug.
Tien kilometer voor
het einde lagen De
Best en Bijster op
nog geen vijftig me
ter achter Pronk.
Gangmaker Wiersma
zette zijn pupil Bijs
ter weer tot grotere
spoed aan, kwam
dicht achter De Best,
die de Belgische
gangmaker Van de
Bosch het sein tot de
grote aanval gaf.
Cor Bijster Onder het gejuich
van het publiek trok
De Best over Pronk heen, die geen reserves
meer had om tegenstand te bieden. Met het
hoofd tussen de schouders reed Pronk de
laatste tien kilometer uit en werd nog
tweemaal gelapt. De Best reed een gewon
nen wedstrijd, omdat Bijster alle aandacht
nodig haci om een laatste verwoede aanval
van Bakker op de tweede plaats af te slaan,
waarin hij tenslotte slaagde.
Achtervolging
Een prachtige strijd is ook geleverd in
de finale van de achtervolging voor ama
teurs tussen Piet van Heusden en Daan de
Groot. Van Heusden had in de halve finale
in vijf minuten 18 seconden Buker er uit
gereden. Maar toen Daan de Groot in de
andere rit Vreeswijk uitschakelde op
een fiets, waarin reservewielen waren ge
zet en daarbij een tijd van 5 minuten 17
seconden maakte, werden in de hoek van
de wereldkampioen in het rennerskwaftier
do allerbeste materialen voorzichtig ge
monteerd.
Daan de Groot had een zeer snelle start
en lag na de eerste ronde ongeveer zeven
meter voor. Maar dat was niet genoeg voor
Van Heusden die altijd minstens vier ron
den nodig heeft om zich in te rijden. Zo
was het ook nu. De voorsprong van De
Groot werd na elke ronde kleiner en toen
de laatste ronde inging was er geen twijfel
meer: de voorsprong van Van Heusden be
droeg veertien meter. In de laatste ronde
gooide hij er nog een schepje op en ging
met zeker dertig meter voorsprong als eer
ste over de streep.
Van Heusden die de laatste tijd in het
buitenland op de achtervolging matige
tijden heeft gemaakt liet nu op de zware
stadionbaan met een lastig windje de in
ternationale tijd van 5 minuten 12,4 secon
den voor zich afdrukken. Dit zal in de
komende wedstrijden voor hem een ge
duchte steun betekenen, waarbij Van Heus
den natuurlijk wel het oog gericht heeft op
de wereldkampioenschappen te Zürich.
Ook de tijd van Daan de Groot: 5 minu
ten 15,4 seconden mag gezien worden.
Sprint
Bij de sprinters prolongeerden Jan
Derksen en Jan Hijzelendoorn hun titels.
Een verrassing bij de profs was, dat niet
Faanliof in de finale kwam, maar de nog
jeugdige Van Oers, een zoon van de eer
tijds bekende renner Thijs van Oers. Na
tuurlijk hadden Adie van Vliet en Jan
Derksen zich uit de halve finales direct in
de eindstrijd geplaatst.
In de herkansingsrit lag Faanhof bij het
ingaan van de laatste 200 meter op de
tweede plaats achter Van Oers en voor La-
keman en Ravestein. Waarschijnlijk heeft
Faanhof de snelheid van de jonge Van
Oers onderschat, want hij zette pas laat
aan, te laat, want toen reed Van Oers hem
los.
In de finale mengde Van Oers, die wel
wist kansloos te zijn, zich niet in de strijd
tussen Derksen en Van Vliet. De Woerde
naar lag in de laatste bocht voorop en was
tegen de felle eindsprint van Derksen, die
uit tweede posjtie onweerstaanbaar op
kwam zetten, niet opgewassen.
Ook bij de amateurs kwamen in de finale
geen nieuwe gezichten. Zonder veel moeite
reden Jan Hijzelendoorn, Patsy Willekes en
Ad Schotman zich in de eindstrijd.
Nog voor de laatste 200 meter ingingen
Wilde Willekes, die in derde positie reed,
onder Hijzelendoorn door schieten. De
kampioen ving hem op en zette meteen de
aanval op Schotman in, die weinig tegen
stand bood. Willekes stak na zijn afgesla
gen demarrage de hand op ten teken van
protest. Intussen kon Jan Hijzelendoorn
dertig meter voor de streep al overeind
komen, want Schotman was verslagen.
Het protest van Willekes, dat hij dooi
de manoeuvre van Hijzelendoorn gedwon
gen zou zijn geweest in het gras te rijden,
werd na de verklaringen van de bochtcom
missarissen afgewezen, zodat Jan Hijzelen
doorn wederom de kampioenstrui mocht
aantrekken.
50 Kilometer
De wegrenner Daan de Groot, de grote
man in de vijftig kilometer wedstrijd voor
amateurs en de sprinter Patsy Willekes
hebben elkaar in de laatste vijf kilometer
het leven zo zuur gemaakt, dat de Utrechter
Koch met de winst is gaan strijken.
De Groot had de wedstrijd gemaakt. Bij
elke uitlooppoging speelde hij een voor
name rol, was onder de vluchtelingen of
sloot zich door een fraaie rush bij de weg
lopers aan. Het was voornamelijk aan zijn
doorzettingsvermogen en wilskracht te
danken, dat het grote peloton twee lappen
kreeg.
Achtervolging profs
Bij de profs achtervolgers, waarin Van
Est, Adrie Voorting, Gerard Peters en Lake-
man elkaar Zondag 21 Juni de titel gaan
betwisten, waren de uitslagen: Eerste rit:
1. Van Est 6.41.4; 2. Dekkers 6.56.0. Tweede
rit: 1. Adri Voorting 6.44.4: 2. Schoenma
kers 7.04.0. Derde rit: 1. Peters 6.49.8; 2.
Evers 6.53.4. Vierde rit: 1. Lakeman 6.50.0;
2. Smits 6.53.8.
Nu Ferdi Kiibler zich niet beschikbaar
stelt, heeft de Zwitserse wielerbond de vol
gende veertien renners geselecteerd uit
wie, onmiddellijk na afloop van de ronde
van Zwitserland, de ploeg voor de Tour de
France zal worden gevormd: Hugo Koblet,
Fritz Schaer, Marcel Huber, Walter Dig-
gelmahn, Reno Pïanezzi, Zugen Kaxber,
Emilio Croci-Torti, Fritz Zbinden, Mac
Schellenberg, Josef Winterberg, Carlo Lan-
franchi, Hans Nötzli, Otto Meili en Rolf
Graf.
Anderzijds heeft het bestuur van de
bond, na kennis genomen te hebben van het
dossier van het officiële rapport van de
internationale jury, aan Kiibler een boete
van vijfhonderd Zwitserse francs opgelegd
.wegens ongemotiveerd opgeven in de eer
ste étappe van de ronde van Italië, waar
door de Zwitserse ploeg verzwakt werd".
Om dezelfde reden werd Rolf Graf beboet
met honderd francs.
De zesde ronde van Helmond, door on
geveer 12000 toeschouwers bijgewoond, is
gewonnen door de Brabantse, amateur
kampioen Piet de Bruin uit Roosendaal,
die acht ronden voor het einde met Van
Roon uit Haarlem het peloton ontvluchtte.
Deze ronde over 120 kilometer (110
ronden) werd gekenmerkt door vele uit
looppogingen, onder meer van de Frans
man Dos Santos, de Deen Rasmussen en
de Oostenrijker Wimmer, die echter op dit
snelle parcours, waar vele premiesprints
werden betwist, geen succes opleverden.
In het ploegenklassement plaatste het
team van „Willebrordt Wil Vooruit" zich
eerste voor de K.N.W.U.-ploeg.
Wagtmans werd derde, Van Est
vijfde en Gerrit Voorting zesde
Een internationaal wielercriterium in
Antwerpen over 125 kilometer is gewon
nen door de Belg Ockers in 2 uur 58 minu
ten 5 seconden. Deze tijd betekende een
nieuw record voor deze wedstrijd. Het
oude stond op naam van Gerrit Schulte
met 3 uur 7 seconden. Van der Eist (Bel
gië) werd op 6 seconden tweede, Wout
Wagtmans op 7 seconden derde en Impanis
(B.) op 16 seconden vierde. Wim van Est
eindigde op de vijfde en Gerrit Voorting
op de zesde plaats.
In Dülken (Rijnland) hebben Peters en
Van 't Hof (Nederland) een koppelwed
strijd voor amateurs gewonnen over 62 l/2
kilometer. Hun lijd was 1 uur 32 minuten.
Van :t Hof won voorts een puntenwedstrijd.
In een sprintwedstrijd werd hij tweede.
Voor de vierde maal in haar bestaan
heeft de Haarlemse vierde klasser EHS
moeten aantreden voor promotie naar de
derde klas. Driemaal is het mislukt, maar
gisteren, op het goed bezette Haarlem-
terrein, is het dan eindelijk wèl gelukt.
Na een spannende wedstrijd slaagde
EHS er in met twee-een de beslissingswed
strijd van Animo te winnen. In de avond
uren hebben de EHS-leden de promotie
van het eerste voetbalelftal gevierd.
De eerste helft van deze derde wedstrijd
tussen EHS en Animo was niet best. De
zenuwen spraken een duchtig woordje mee
en van goed voetbal was aan beide kanten
geen sprake. Mistrappen, slecht geplaatste
ballen, missen van kansen, het werd alle
maal in grote hoeveelheden opgediend en
mede doordat er te veel op de man werd
gespeeld, was het een slechte partij voetbal
bal.
Naarmate de strijd vorderde werd alles
echter iets beter. Vooral in de tweede helft.
Maar voor de pauze was het een vrij slech
te vertoning, waarin EHS de leiding kon
nemen toen Dautzenberg profiteerde van
een misverstand in de Amsterdamse ver
dediging.
De vreugde was van korte duur, want
nog voor rust werd het een-een toen de
Amsterdamse linksbinnen Rustenburg uit
een scrimmage de bal net over de lijn kon
werken.
Voorsprong
Na de pauze ging het iets beter. Vooral
EHS herstelde zich en vlotte aanvallen
brachten het Animo-doel regelmatig in
gevaar. Spil Minneboo en doelman v. d.
Gast hielden echter goed stand. De grote
verbetering kwam evenwel toen De Boer
bij EHS moest uitvallen bij een blessure en
de veteraan Hooydonk hem kwam ver
vangen. Plotseling vlotte het veel beter bij
EHS, want Hooydonk speelde nog een
prima partij. Een fraai schot van zijn voet
uit een voorzet van links had beter lot
verdiend.
Maar in de een en dertigste minuut ge
beurde het. Een goede aanval bezorgde Van
Esveld een kans, omdat de Amsterdamse
achterhoede ten onrechte voor buitenspel
bleef staan. En in het volgende ogenblik
was doelman v. d. Gast gepasseerd.
EHS behield na dit doelpunt nog het
beste van het spel, maar in de twee-een
stand kwam geen verandering meer.
Met groot vreugdebetoon werden de
EHS-spelers van het terrein gedragen.
De wedstrijd HaarlemHeerenveen is
voor Bert Eoeree, de rechtshalf van Haar
lem een jubileumwedstrijd geweest. Het
was namelijk zijn
250ste wedstrijd in
het eei-ste elftal van
de roodbroeken. Be
gonnen in 1939 met
de wedstrijd tegen
't Gooi heeft Boeree
vrijwel onafgebro
ken in het eerste elf
tal meegespeeld. In
Bert Boeree
deze 250 wedstrij -
den scoorde hij 41
doelpunten.
In totaal heeft Boe
ree, die van zijn
veertiende jaar in
Haarlem speelt, 382 wedstrijden voor di
verse elftallen gespeeld, waarin hij het tot
94 doelpunten bracht. Om precies te zijn:
64 wedstrijden in de adspiranten met 29
doelpunten, 33 in de junioren met 15 goals,
10 in de HVB met 4 doelpunten, 25 in het
tweede met. 5 goals en 250 in het eerste
met 41 doelpunten.
In intieme kring is Boeree dezer dagen
gehuldigd in het bijzijn van bestuur, spe
lers en het bestuur van de supporters
vereniging. Fraaie gèsehenken mocht Boe
ree in ontvangst nemen.
Jan Derksen heeft voor de tweede achtereenvolgende maal de sprinititel van Nederland der professionals behaald. In de finale
versloeg hij Arie van Vliet met enkele lengten. Hier zien we Jan Derksen (links) ae eindstreep passeren, gevolgd door
Arie van Vliet.
DE HELFT VAN DE VOLWASSEN MANLIJKE BEVOLKING van Eind
hoven een stad. weinig kleiner dan Haarlem bevolkte Zaterdag tegen
de avond, de weg naar Den Bosch. Alle openbare transportmiddelen van Oost-
Brabant, honderden auto's en enige duizenden trap-, brom- en echte motorfietsen
wrongen zich door een aantal verkeersopstoppingen naar het. Bossche sportpark
De Vliert, waar 27.000 opgewonden Eindhovemren hun favorieten Eindhoven
en PSV gingen aanmoedigen. Een half seizoen lang hebben deze clubs om de
eerste pïaals gestreden, waarbij zij het Haagse ADO van zich af wisten te .schud
den. Zij gaven elkaar daarbij niets toe, speelden tweemaal in hun plaatselijke
ontmoetingen gelijk en eindigden beide met 37 punten. Pas in de Brabantse
hoofdstad gaven de Philips-mannen zich tegen hun zin gewonnen aan Eindhoven,
dat op het ogenblik over een snelle en vaardige ploeg beschikt.
Eindhoven was er al dadelijk op uit, zich
de prettige ruggesteun van een punt voor
sprong te verzekeren. Van Melis, die zich
weer naar zijn oude vorm heeft opgewerkt,
rende als een dartel veulen door de wat
langzame PSV-verdediging heen. Slechts
doelman Steiger hield bij deze gevaarlijke
excursies zijn hoofd koel en wist enige
malen op het nippertje redding te brengen.
Eenmaal kreeg hij hulp van de lat en een
andere keer kronkelde hij zich niet zijn
volle twee meter om het gehele bimientrio
heen. Maar toen rechtsachter Bakers
Schmidt op zijn heup nam, moest de be
kwame PSV-keeper de harde strafschop
van aanvoerder Frans van Tuyl laten
schieten.
Zenuwachtige doelman
Bij PSV waren de aanvallers heel wat
minder gevaarlijk. Slechts rechtsbuiten
Dillen wist het de nogal zenuwachtige
doelman Hanssen enige malen moeilijk te
maken.
Na enige tijd had hij succes: hij kreeg de
bal van de lange kanonnier Fransen, kwam
met een paar schijnbewegingen langs twee
verdedigers en zag zijn vinnige schot onder
doelman Hanssen door in het net vliegen.
De rest van de eerstes peelhelft verliep
hoofdzakelijk op de helft van PSV, waar
Schmidt, Snoek en Van Melis als bladeren
in de herfstwind dooreen warrelden en het
uiterste vergden van hun stugge tegen
standers.
Pas na de rust kregen zij loon naar wer
ken: de naar de linkervleugel gezwenkte
rechtsbinnen Van Rooy liep zich los van
Bskei's en spil Wouters en bracht met een
zuiver schot in de hoek de stand op 21
voor zijn ploeg. Na nog enige malen zonder
succes te hebben aangevallen, waagde
Eindhoven zich aan het gevaarlijke expe
riment, zich geheel terug te trekken. Maar
zijn verdediging kweet zich kundig van
haar taak, zodat PSV langzamerhand het
hoofd liet hangen. Pas in de laatste minuten
kwam er een kleine opleving, die resul
teerde in twee corners, maar toen ook deze
mislukten, kon Eindhoven zich kampioen
noemen.
De tegenstanders van RCH
De volgende elf spelers zullen mededin
gen naar het landskampioenschap: doel:
Hanssen (kundig, maar nerveus, maakt
nogal eens een blunder); achter: Lambert
van Tuyl (stugge, harde werker), Frans
Tebak (reageert snel, kopt goed, geeft lan
ge passes naar zijn voorhoede); midden:
Van Kemenade (zwervende rechtshalf,
heeft ongeveer dezelfde stijl als Wiertz van
DWS), Fi-ans van Tuyl (aanvoerder, ste
vige, trapvaste stopper, steekt met zijn twee
meter boven elke midvoor uit); Jo Tebak
(middelmatig, maar taai en ijverig); voor:
Louwers (zeer handig, maar nogal wild,
speelt veel solo, met wisselend succes), Van
Rooy (snel, goede stijl, "speler met toe
komst); Van Melis (wordt langzamerhand
weer de snelle, goed koppende midvoor van
weleer, iets meer gehard), Snoek (nog
steeds wispelturig, temperamentvol en ge
vaarlijk), Schmidt (zeer wisselvallig, wat
nonchalant).
Hoewel aan de verlangens van het be
stuur van Vitesse door het gemeentebestuur
van Arnhem niet is tegemoet gekomen en
in feite de moeilijkheden niet zijn opgelost,
heeft het Vitesse-bestuur besloten de thuis
wedstrijden in de kampioenscompetitie
tóch op eigen terrein te spelen.
Door een twee-een overwinning op P.S.V. behaalde Eindhoven het voetbalkampioen
schap in afdeling D. Na afloop van de wedstrijd kwam, de burgemeester van Eind
hoven, mr. H. A. M. T. Kolfschoten, het kampioenselftal zijn gelukwensen aanbieden
als-mede een lauwerkrans, die hij aan aanvoerder Van Tuyl overhandigde
Hij voelde zich echter niet op zijn ge
mak in de groep van zes, die de strijd zou
gaan beslechten, nadat de overige renners
met één of meer ronden achterstand uit de
baan waren genomen. Immers, hij had tot
tegenstanders vier sprinters: Patsy Wille
kes, Piet Kooyman, Frans Mahn en Koch
en de Amsterdammer Duyker, die uitste
kend had gereden, maar door niemand als
een serieuze candidaat voor de titel werd
beschouwd.
Met nog drie kilometer voor de boeg
trachtte De Groot de anderen van het wiel
te rijden, voor hem de enige kans om het
niet in een eindspurt tegen de sprinters te
moeten afleggen. Mahn en Willekes ver
ijdelden deze poging en toen ging Duyker
er van door. Niemand lette op hem en hij
had al vijftig meter voorsprong, voordat
de anderen zich het gevaar bewust werden.
Geen van de vijf wilde de kop nemen bij
de achtervolging van Duyker* die bijna aan
het eind van zijn krachten alles gaf om
zi.in voorsprong te behouden.
Van een achtervolging was geen sprake,
want zodra De Groot aanzette sprong Wil
lekes aan zijn wiel, waarop De Groot on
middellijk omhoog reed en omgekeerd was
het precies zo.
De ruzie lussen cleze twee bereikte het
hoogtepunt een kilometer voor de streep.
Willekes reed voorop, hield De Groot in de
galen en gaf met een handgebaar de
anderen ruim baan Koch maakte van deze
gelegenheid gebruik, sprong weg en had
nog voor de laatste ronde Duyker inge
haald, die geen kracht meer had om tegen
stand te bieden en met zeker twintig meter
verslagen werd.
Bij de vlucht van Koch was Daan de
Groot door Willekes hoog in de baan ge
houden, zodat hij niet kon meegaan. Nu
zijn kans op de titel al verkeken was, kon
Daan de Groot de eindsprint winnen voor
Kooyman, Willekes en Mahn.
Prachtige wedstrijd
Dit was het onbevredigend slot van een
prachtige wedstrijd. Nog voor er vijf kilo
meter gereden was, gingen er zes renners
van door, achtervolgd door een groep van
vijf, waarbij zich Daan de Groot bevond.
Aanvankelijk vielen enkelen terug,
maar toen na 25 ronden de stand werd op
gemaakt, lagen tien renners 200 meter voor
het peloton. Het was De Groot, Vriens,
Duyker, Kooyman, Mahn, Hijzelendoorn,
Willekes, Koch, Wiese en Bakx.
Na 20 kilometer kregen deze renners,
behalve Bakx, die het tempo niet meer kon
volgen, aanfluiting met het peloton. Op de
helft van de wedstrijd 'sprongen weer tien
renners weg', waarbij Mahn, Duyker en
Willekes. Daan de Groot, Koch en Kooy
man zagen hun kans sterk verminderen en
gingen de een na de ander achter de uit
lopers aan. Zij slaagden 16 kilometer voor
het einde er in bij te komen.
De sportcommissie van de KNWU heeft
het volgende beleend gemaakt: „Ondanks
het feit, dat de sportcommissie van de
KNWU hem tijdig zowel telegrafisch als
telefonisch heeft gewaarschxaod voor de
consequenties, is de beroepsrenner Ger
rit Schulte, die op reglementaire wijze
had ingeschreven voor het nunïmer
achtervolging bij de Nederlandse baan
kampioenschappen, Zaterdag niet aan
de start verschenen.
Aangezien Schulte behoort tot die cate
gorie van renners, van wie verwacht
mag worden dat zij een voorbeeld zul
len zijn voor renners met minder inter
nationale faam, heeft de sportcommissie
deze overtreding ernstig opgenomen en
Schulte een boete van f 1000 opgelegd.
Dit geld zal niet worden gestort in de
zogenaamde „boetepo.t", maar zal ge
voegd worden bij het aandeel van de
recette, dat onder de renners verdeeld
zal worden, zodat deze geen nadeel be
hoeven te ondervinden van het gedrag
van hun collega".
De heer M. Koot, tweede secretaris van
de sportcommissie verklaarde in ver
band met deze zaak dat Schulte, toen
bekend werd dat de beslissingswedstrijd
PSV-Eindhoven in het BVV-stadion ge
speeld zou worden, aan de sportcom
missie medegedeeld heeft niet in de
kampioenschappen te zullen starten,
omdat hij er de voorkeur aan gaf in zijn
zaak te blijven. (Schulte is pachter van
het restaurant van het BVV-stadion)
De sportcommissie heeft Schulte aange
boden er voor te zorgen, dat hij zijn
rit Zaterdagmiddag direct om twee uur
zou kunnen- rijden, zodat hij dan voor
half drie het Olympisch stadion zou
kunnen verlaten en op tijd voor de be
slissingswedstrijd in Den Bosch had
kunnen zijn.
