Verbouwing Gymnasium houdt
verband met het onderwijs
Mensen en materiaal van jubilerend
Enschedé herleven in de Vleeshal
„Zang en Vriendschap" zong voor
Koningin Juliana in Den Bosch
Wim Kan schrijft een boek
Rector dr. K. Huibregtse over de plannen
voor een studiezaal
Aanvraagformulier
Subsidie orgelconcours
Kinderkamp in Bentveld
DINSDAG 16 JUNI 19 5 3
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
5
r?- "m. ..*mm "i
Filmavonden B.B. in
Kennemer Lyceum
Haarlemmer bij ongeluk
met „Meteor" omgekomen
Raadsvoorstel inzake
toneelsubsidie verschenen
Te geringe vraag naar
sla in Beverwijk
MYSTIEK EN MAGIE VAN DE LETTER
Haarlemmers zongen prima
Minder kostbare opzet
Inbraak in binnenstad
Van Haarlemse Speeltuinen
Ernstig verkeersongeluk
op Leidsevaart
Diploma-uitreiking
verkeersexamen
Dc laatste verbouwing van het Haarlemse Gymnasium dateert van 1924. Toen werd
een nieuwe vleugel in gebruik genomen en het oude gebouw kreeg een hall met het
trappenhuis die meteen voor aula of gehoorzaal gebruikt kon worden. De bouw
meester, ir. J. W. E. Buys, heeft overal met ruimte moeten woekeren. Bijna dertig
jaar later blijkt, dat het oude gebouw gebreken heeft en dat de aula niet meer aan
de eisen voldoet. Daarom zijn zoals wij dezer dagen berichtten B. en W. met
plannen bij de gemeenteraad gekomen en zij vragen de raad om een crediet van
f 235.000 beschikbaar te stellen.
„De toekomstige verbouwing houdt ten
nauwste verband met het onderwijs" ver
telde ons dr. K. Huibregtse, rector van het
Gymnasium en hij herinnerde er aan het
geen B. en W. in hun toelichting op het
voorstel van de raad reeds hebben opge-
merikc, namelijk, dat het om een verbete
ring van het onderwijs te verkrijgen, waar
bij meer de nadruk wordt gelegd op de
vorming tot een verantwoordelijk werk
methode bij de leerlingen en daarmee tot
zelfstandige studie, de inrichting van een
studiezaal in de school noodzakelijk is,
waar de leerlingen een handbibliotheek tot
hun beschikking hebben en in groepsver
band of individueel kunnen studeren.
Dr. Huibregtse deelde ons mee, dat het
Haarlemse Gymnasium in deze omgeving
de enige enkelvoudige school is met een
integrale klassieke vorming. Er bestaan
verscheidene lycea, die geheel anders van
opzet zijn dan gymnasia. Een leerling, die
op een lyceum komt, weet niet altijd welke
richting hij later zal kiezen. Dc geaardheid
van het kind staat in de eerste klassen in
Dr. K. Huibregtse.
het middelplirit en met hulpmiddelen gaat
men na welke richting het later uit kan.
In de eerste klas van een gymnasium gaat
men terstond van de gedachte uit, dat de
leerling een klassieke vorming krijgt. Die
wens hadden de ouders en of het kind. De
leerling geraakt terstond in de gymnasiale
sfeer. Als een kind op het gymnasium
komt krijgt hij het gevoel, dat er iets met
hern gebeurt. Er wordt een stempel op hem
gedrukt. Dr. Huibregtse vervolgde, dat de
gedachte misschien ouderwets klinkt, maar
dat is niet juist. Er wordt rekening gehou
den met de houding, de wens de werk
zaamheid en het initiatief bij het kiezen
der gymnasiale richting.
Het inrichten van een studiezaal in een
gymnasium met een handbibliotheek, be
vattende werken die voor de leerlingen
voor hun algemene ontwikkeling van be
lang zijn, is een unicum in den lande.
Toch heeft het Haarlemse Gymnasium
reedis twee jaar een studiezaal, waar leer
lingen twee middagen per week, buiten het
gewone lesrooster om. kunnen werken.
Leraren (essen) zijn bereid de leerlingen
ter zijde te staan. Zij hebben zich o.a. tot
taak gesteld leerlingen, die moeite hebben
bij het studeren, te helpen. De studiezaal
is echter niet in de eerste plaats voor de
z.g. zwakke leerlingen. Zij is ook bestemd
voor zeer begaafde leerlingen, die op eigen
gelegenheid een stuk werk willen verrich
ten buiten liet schoolprogramma om.
De résultaten zijn zeer gunstig te noe
men. Er wordt druk gebruik gemaakt van
de studiezaal en er waren leerlingen die
reeds bezig waren aan een wetenschappe
lijke vorming. In de toekomst zal er ver
moedelijk ook gelegenheid bestaan in de
avonduren te werken.
Dr. Huibregtse verheugde zich over de
plannen van de verbouwing van de oudste
school uit Haarlem. Op Sint Nicolaasdag
van het jaar 1389 verleende Hertog Al-
brecht van Beieren de oorkonde, waarbij
aan de stad Haarlem vergunning werd ver
leend een school binnen haar muren op te
richten. Uit die school is het gymnasium
ontstaan. De mogelijkheid bestaat immers,
dat de school binnenkort over een goed
geoutilleerde aula beschikt. Met moeite
kunnen zich op het ogenblik de 150 leer
lingen in de aula verenigen. Na de verbou
wing zullen 250 personen kunnen zitten.
Van groot belang achtte de rector het ook,
dat de kachels vervangen worden door een
centrale verwarming en dat de lokalen .in
het oude gebouw verbeterd worden.
In de oorlogsjaren was het aantal leer
lingen gestegen tot 400, hetgeen moeilijk
heden heeft opgeleverd.. Gelukkig is het
aantal gedaald; thans zijn er 150 leerlingen
en tegen een stijging tot ruim 200 heeft
dr. Huibregtse geen bezwaar.
Voor de bewoners van Wijk 8 van de
organisatie Bescherming Bevolking in
Haarlem, begrensd door de Zaanenlaan, .de
Schoterweg en de Schotersingel, zullen
hedenavond, Woensdagavond en Donder
dagavond in de aula van het Kennemer
lyceum filmvoorstellingen worden gegeven,
waarbij, de aandacht op het werk van de
B.B. wordt gevestigd.
Op de bijeenkomsten, die om acht uur
beginnen en waarop belangstellenden voor
het B.B.-werk welkom zijn, wordt ook een
film over de watersnood en de bekende
film van Herman van der Horst „Houwe
Zo" vertoond. Op de avonden worden
tevens inlichtingen verstrekt over de B.B.
In de genoemde wijk zijn 320 vrijwiligers
nodig. Tot nu toe hebben zich 130 mannen
en vrouwen opgegeven om in de 16 blok
ken de zelfbescherming te helpen opbou
wen.
Schietstoel bracht geen redding
De Luchtmachtvoorlichtingsdienst heeft
medegedeeld, dat de Meteor-straaljager
van de vliegbasis Twente, die, zoals wij
gisteren berichtten, gistermorgen bij Mar-
kelo neerstortte, bestuurd werd door de
Haarlemse sergeant-vlieger F. Pö^tger, die
om het leven is gekomen. Hü was 26 jaar
en ongehuwd.
Het toestel verongelukte tijdens een
oefenvlucht in een formatie van vier. De
vlieger heeft nog getracht het toestel met
de schietstoel te verlaten, doch dit is hem
niet gelukt.
In ons blad van Zaterdag 6 Juni publi
ceerden wij reeds welke consequenties de
wijzigingen op toneelgebied voor de Haar
lemse schouwburg in het komende seizoen
met zich zullen brengen.
Wij deelden daarin mede, dat B. en W.
de raad zouden voorstellen subsidie te ver
lenen aan de stichting Toneelcoördinatie,
nu er geen vaste bespeler van de schouw
burg meer zal worden aangewezen.
Dit raadsvoorstel is thans verschenen.
In de toelichting wordt onder meer gezegd:
„Wel hebben B. en W. de Toneelcoördi
natie bericht, dat zij deze vorm van sub
sidieverlening voor het komende seizoen
uitdrukkelijk willen zien als een proef voor
één jaar, in welke tijd zal moeten blijken,
dat de Haarlemse Schouwburg van een
regelmatige en in alle opzichten voldoende
bespeling verzekerd is.
Het laat zich aanzien, dat voor dit sei
zoen aan deze voorwaarde volledig wordt
voldaan."
Te Beverwijk zijn Maandag aanzienlijke
hoeveelheden eerste kwaliteit sla aange
voerd. Een zeer groot gedeelte moest even
wel w-orden doorgedraaid en 100.000 krop
ging weg als veevoeder.
De sla, die nog kon worden verkocht
ging voor prijzen van twee tot vier cent
per krop naar de handel.
Het Koninklijk Nederlands Zangersver
bond viert zijn eeuwfeest in 's-Hertogen-
bosch, dat zich deze zomer als „Muziekstad"
op gulle wijze heeft opgemaakt en versierd.
Het mannenkoor-festival is begonnen op 29
Mei en duurt voort tot 21 Juni. Uit alle
delen van het land, waar het Verbond leden
heeft, komen mannenkoren in de Brabantse
hoofdstad met doorgaans interessante pro
gramma's hun zanglust demonstreren en
tevens getuigenis afleggen van een nieuwe,
frisse geest en van niet te onderschatten
artistieke idealen. Men kan zich verbazen
over de aard der programma's die niet al
leen technisch, doch vooral ook geestelijk
hoge eisen stellen en de bevestiging geven
dat er iets aan het groeien is, dank zij de
actie van het honderdjarig Verbond, dat
zich steeds openstelde voor de evolutie.
Zaterdag was het een extra grote dag van
het eeuwfeest: Koningin Juliana, bescherm
vrouwe van het Verbond, kwam het mid
dagconcert in het Casino met hare tegen
woordigheid vereren. Dit werd aanleiding
om de oudste mannenzangvereniging in
Nederland, de in 1830 te Haarlem gestich
te en nog steeds bloeiende Koninklijke Lie
dertafel „Zang en Vriendschap" uit te no
digen haar deelneming aan het festival een
dag te vervroegen want zij stond voor
Zondag op het programma om voor Hare
Majesteit op te treden. En zo geschiedde
het, dat Zaterdagmiddag om kwart voor
vijf nagenoeg honderd Haarlemse zangers
het podium van de theaterzaal vulden. Voor
de komst van de Koningin brachten „Ko
ninklijk Doesborghs Mannenkoor" en „De
Veenzangers" uit Veenendaal hun nummers
van Francisco Soto, Palestrina, Diepen-
brock en Bruckner ten gehore en hadden
wij al ervaren, dat de droge accoustiek van
de schouwburg niet voordelig was voor de
koorklank.
Toen de Koningin in de loge verscheen
werd zij begroet met een Wilhelmus door
de Haarlemse zangers, zó geestdriftig als
deze het nobele nationale lied wellicht nooit
tevoren gezongen hebben. Maar verder zou
het vechten worden tegen de schrale ge-
luidsvoortplanting in de zaal met e$n pro
gramma, dat op dit punt nogal erg kwets
baar mocht heten. Doch laat ik meteen
maar vertellen, dat „Zang en Vriendschap"
schitterend meester bleef van het terrein,
dat er geen vuiltje aan de lucht kwam en
alle nummers precies op toon vertolkt wer
den. Dirigent Jack P. Loorij slaagde erin
zijn zangers het onvolprezen „Morgenlied"
van Loots te laten zingen in een uiterst
subtiele tint en met fijne karakteristieke
nuances: het werd een meesterlijke ver
klanking van een meesterlijke compositie.
Door deze lichte, haast geraffineerde ma
nier van zingen werden alle acoustische be-
zJwaren glansrijk overwonnen. Na deze
prachtige prestatie gaf de Koningin het sein
tot het applaus, dat tot een ovatie aanzwol.
Toen kwam „De Fluyt van Pan" van on
dergetekende aan de beurt, waarbij de flui
tist Jan Sevenstern de solopartij voor zijn
Ondergetekende:
Naam:
Straat:
Plaats:
wenst zich met ingang van
te abonneren op HOOrlemS DC^ldd
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
6.10 per kwartaal0.47 per week
Handtekening:
Doorhalen wat niet verlangd wordt.
Zli die zich met ingang van 1 Juli 1953 per kwartaal abonneren, ontvangen
de nummers tot en met 30 Juni 1953 gratis. Dit geldt alleen voor nieuwe
kwarlaalabonné's, dus niét voor omzetting van week- in kwartaalabonnementen
rekening nam. De eerste maten waren be
slissend: weer hoorde men die lichte, door
zichtige en absoluut zuivere klank als stra
mien, waarop het virtuose fluitspel zich
moest aftekenen. Het bleef zo: klaar, zui
ver en dermate genuanceerd, dat de solo
partij voortdurend tot haar recht kon ko
men. Een knap staaltje van samenzang
werd geleverd met het fugato, dat een vo
caal weefsel werd waarin geen enkele stem
de andere verdrong. Als 16-voets-orgel-
pijpen klonken de diepe bastonen bij de
klagende melodie van de fluit. En waar het
paste, was de koorzang guitig en pittig. Jan
Sevenstern deed de rest om het werk een
volmaakt schone uitvoering te geven.
Vervolgens werden de „Coplas" van Os
car van Hemel gezongen, een reeks gees
tige flitsen, die het dan ook van een spiri
tuele interpretatie moeten hebben. De spe
ciale humor om deze Spaans-folkloristische
strofen zin en betekenis te geven, bleek de
zangers goed te liggen, maar wat moet de
dirigent daarop gezwoegd hebben, eer het
werkelijk zo „Spaans" kon klinken, afge
zien nog van de vocaal-technische moeilijk
heden, die in deze muziek overwonnen
moesten worden. Tenslotte werd ook een
treffende indruk gewekt met drie Engelse
koorliederen van Edward Elgar.
Dirigent Loorij kon tevreden wezen over
zijn zangers. Koningin Juliana ontbood hem
in haar loge om hem te feliciteren en te
danken voor de verrassende dingen, die hij
met zijn koor tot stand had gebracht.
Ook de leden van het hoofdbestuur van
het Verbond werden aan de Koningin voor
gesteld. Voorzitter C. H. Honig overhan
digde haar het eerste exemplaar, in kunst
leer gebonden, van het speciaal voor dit
jubileum vervaardigde documentatieboek.
Alvorens het Casino te verlaten,, beluis
terde Hare Majesteit nog een gedeelte van
het drieluik Triangel, dat Louis Toebosch
in opdracht van het Verbond componeerde
en dat uitgevoerd werd door „Die Gelre
Sangers" uit Arnhem.
Het is voor „Zang en Vriendschap" een
gedenkwaardige dag geweest.
JOS. DE KLERK.
De Commissie Internationaal Orgelcon-
cours heeft ook dit jaar evenals in beide
voorgaande jaren het geval geweest is, het
voornemen door dit in Haarlem te houden
concours de belangstelling voor de orgel
muziek te wekken en te verbreiden.
Tot B. en W. is het verzoek gericht te
bevorderen dat hiervoor een subsidie van
f 1.600 wordt verleend.
Hoewel in financieel opzicht de resul
taten van het concours 1952 niet bevredi
gend zijn geweest, zijn B. en W. toch van
mening, dat het vestigen van deze muzi
kale traditie van groot cultureel belang is
en door de hiervoor gebleken belangstel
ling voldoende gerechtvaardigd wordt.
Het is mogelijk gebleken tot een minder
kostbare opzet van het concours te komen.
Voor het jaar 1952 was een opdracht ver
leend aan 'een drietal componisten voor
het vervaardigen van een orgelcompositie,
welke als onderdeel van het concours ten
gehore zou worden gebracht. In verband
met de hoge kosten hieraan verbonden is
voor dit jaar geen nieuwe opdracht ver
strekt.
Op de bij het verzoek Ingediende begro
ting staat nog wel een post vermeld van
duizend gulden voor honorarium compo
nist, doch dit vindt zijn verklaring in het
feit, dat het vorige jaar van de drie be
stelde composities er slechts twee konden
worden ten gehore gebracht en de derde
thans voor dit jaar zal worden uitgevoerd.
Wat de inkomsten betreft heeft men
thans een betere financiële basis gevon
den, dank zij de belangstelling en mede
werking van de Nederlandse Christelijke
Radio Vereniging, het Prins Bemhard-
fonds en het Anjerfonds. Een aan het con
cours verbonden expositie zal dank zij
medewerking van particuliere zijde geen
kosten van betekenis voor de commissie
met zich brengen.
Op grond daarvan geven B. en W. de
Raad in overweging te besluiten tot het
ver-lenen van de gevraagde subsidie.
Een overzicht van de afdeling Productie op de bovenverdieping van de Vleeshal.
„Aanstaande Vrijdag of Zaterdag zullen de Prinsen van Wolfskonsky te Haerlem
komen, en onder anderen Merkwaerdigheden van U stad ook Uwe weergaloze Let
tergieterij zien". Wie die Prinsen van Wolfkonsky wel zijn geweest weet natuurlijk
niemand meer, de „weergaloze lettergieterij" echter heeft zich sedert het aangekon
digde bezoek van de thans vergeten adellijke heren steeds verder ontwikkeld en staat
thans, 250 jaar na haar stichting als eenvoudige drukkerij, als een trots monument
van gedegen vakmanschap en rechtschapen koopmanschap in het centrum van de
stad, waar een Laurens Janszoon Coster het aanzijn aan de boekdrukkunst gaf. De
Grafische Inrichting Joh. Enschedé en Zonen N.V. heeft het niet bij een officiële en
interne, zij het bescheiden viering van dit schone jubileum willen laten. Zij heeft ook
de buitenwacht iets willen tonen van de mensen én het materiaal, die beide hebben
bijgedragen tot de bloei van het bedrijf. Dat geschiedt dan door middel van een ten
toonstelling in de Vleeshal, welke van Maandag 22 Juni tot en met Zondag 5 Juli
is geopend en de eenvoudige titel „Documentatie en Productie" heeft gekregen.
De „documentatie" slaat op de personen,
in het bijzonder op de leden van de
Enschedé-dynastie, waarvan de gelijkvor
mige konterfeitsels van zes Johannessen de
Oostelijke wand van de Vleeshal sieren met
daaronder de vitrines met enkele der vele
documenten welke op hun leven en werk
betrekking hebben.
Onder het glas liggen daar naamkaartjes
voor feestdissen, huwelijksbewijzen, schuld
bekentenissen, aanstellingen bij het Oranje-
vendel van de St. Jorisdoelen en uitnodi
gingen voor begrafenissen; even zovele
tekenen van loopbanen waarin ijver, werk
lust en studiezucht in harmonie bleef met
huiselijkheid en belangstelling voor het
maatschappelijk leven.
In dat opzicht is een „Elucidatie" van
Johannes I over het gebruik van Gotische
en Latijnse letters even interessant als de
„Goude dichtloveren op het vijftigjaarig
jubelfeest van den Eerwaarden grootvader
Izaak Enschedé en zijne dierbaare zeden-
rijke huysvrouwe Beeltje van der Lucht".
Weer een andere vitrine trekt onze aan
dacht: die waarin zovele geschriften van
de grote historicus uit dit drukkersge
slacht, dr. Charles Enschedé, een plaats
hebben gevonden.
Aan de Westelijke wand van de beneden
zaal van Lieven de Key's indrukwekkende
sc-hepping houdt een prachtig schilderij de
blik van de bezoekei-s gevangen: het is een
Gezicht op de Grote Markt van Van Beer-
straaten, daterende uit 1663, het jaar waar
in de vader van Izaak zijn horlogerie aan
de Paarlaarsteeg vestigde.
Het voor de Enschedé's aantrekkelijke
in dit doek is uiteraard de omstandigheid,
dat dit Gezicht op de Grote Kerk bij uit
zondering genomen is van de plaats waar
thans de kantoren van de Grafische In
richting zijn gevestigd.
Wie wil pogen wegwijs te worden in de
familieverhoudingen der Enschedé's vindt
te zijner oriëntering een overzichtelijk
tableau met de stamboom en onmiddellijk
daarnaast een voorstelling van de histori
sche groei van de inventaris der letter
gieterij: mensen en materiaal vlak bij
elkaar, een zinrijke uitbeelding van het
wezen van deze onderneming, die immers
slechts kon ontstaan door het ononder
broken samenspel van geest en techniek.
Demonstratie
Er zijn nog enkele elementen in de be
nedenzaal die, wellicht zelfs onbedoeld, die
verbinding demonstreren. Dat zijn een paar
oude degelpersen en een oude smeltoven,
maar vooral behoort daartoe naar ons ge
voel de oudste plaatdrukpers van de firma,
waaraan de handpersdrukker J. Scheffer
een achttiende eeuwse kopergravure van
A. van der Laan naar een tekening van
Jelgerma (het standbeeld van Coster op het
Prinsenhof) staat „in te zwarten" en „op
te tonen" om vervolgens met kwieke hand
bewegingen de afdruk tot stand te brengen.
En dan gaan we de trap op naar de
bovenzaal, naar de Productie en de
Producten.
Wie minder gevoel voor typografische
techniek dan voor schoonheid heeft, zal het
bij de, noodgedwongen summiere, exposé's
van kleurendruk, van boek-, offset-, plaat-
en rotogravure of rasterdiepdruk wel spoe
dig duizelen.
Maar hij zal verkwikking vinden in de
aanschouwing van die kleinoden uit het
drukkersvak als Péguy's „La tapisserie de
Notre Dame" in de Romulus of in de Odys
see van Homeros Boutens in de Lutetia, in
de Soncino-uitgave van The Babylonian
Talmod, in die waarlijk indrukwekkende
reeks, werken van Christiaan Huygens
de gestalte van het laatste deel (1950) is
nog steeds conform aan die van het eerste,
dat zeventig jaar eerder verscheen
maar ook in een zeer goedkope, maar daar
om niet minder verzorgde uitgave als de
Prisma-reeks.
Buit: twee paar kousen
Gistermiddag omstreeeks half twee ont
dekte het personeel van de kousenfirma
Holt in de Grote Houtstraat dat er uit de
vitrine in het portiek van de winkel twee
paar dameskousen waren gestolen. Ver
moedelijk heeft men de sierknoppen van
de vitrine losgedraaid en daarna met een
ijzerdraadje de kousen naar zich toe ge
haald. De kousen vertegenwoordigden een
waarde van bijna tien gulden per paar.
Enkele maanden geleden werden even
eens uit deze winkel enkele paren dames
kousen gestolen.
De geldswaardige papieren, de post
zegels en de bankbiljetten ontbreken uiter
aard evenmin als de keuren, ordonnantiën
of priveleges uit het grijs verleden.
En natuurlijk zijn er een paar van de
425 delen, waarin de jaargangen van de
Oprechte Haarlemsche Courant, die over
drie jaar zijn derde eeuwfeest gaat vieren,
zijn gebundeld.
Gaande van vitrine naar vitrine, van de
ene letterproef naar de andere, van een
schone bladzijde naar een kast met stem
pels van letters en ornamenten, geraakt
men op die intieme bovenzaal met zijn
machtige hanebalken allengs in de ban van
wat wij de magie van de letter zouden
willen noemen.
Steeds in feite dezelfde tekens, die onze
gedachten en gevoelens uitdrukking
moeten verlenen, steeds weer ook eindeloze
variatie in vorm en techniek, kunstenaar
schap, dat zijn expressie kreeg op de
kleinst mogelijke oppervlakte.
Dan gaan de gedachten vanzelf uit van
de Antigone of de Romanée, van de Lute
tia of de Romulus naar de Non plus ultra,
de kleinste met de hand gesneden letter
die er bestaat: schepping van de 66-jarige
Henri Didot. Men kan er een Mattheus-
Evange-lie bewonderen, dat geheel uit die
minuscule karakters is gezet.
Wie na een rondgang men kan er wel
uren zoek brengen een ogenblik de ver
kregen indrukken ordent en afweegt, be
houdt als totaalbeeld de gedachte, hoe in
dit bedrijf iedere nieuwe techniek en ge
dachte toch niet zozeer een revolutie moet
hebben betekend als wel een logische op
eenvolging van fazen in een ontwikkelings
gang, waarin het uitgangspunt herkenbaar
blijft. Dat uitgangspunt vindt men ook
terug op een bij het begin van de expositie
aangebracht schild, waarop de volgende
regels staan te lezen:
Als Koster hier zou komen kijken
Zijn konst zou wel volmaeckt hem blijeken.
De vacantiecommissie van het Verbond
van Haarlemse Speeltuinverenigingen, zal
dit jaar een kinderkamp inrichten in de
duinen van Aerdenhout-Bentveld.
Hiertoe heeft de familie Van Hall wel
willend een stuk duingrond ter beschik
king gesteld dat zeer geschikt is voor zo'n
kamp. Er zullen tenten geplaatst worden
waar ruimte is. voor slaapgelegenheid voor
tachtig kinderen in de leeftijd van acht tot
en met veertien jaar. Er komt een keuken
tent en een E.H.B.O.-tent. Een hoofdleider
en een corveeleider worden aangesteld en
voor iedere tien kinderen een leider(ster).
De kinderen kunnen hier kamperen van
Maandagsmorgens tot Vrijdagavonds voor
de luttele prijs van zes gulden per kind.
Gezorgd zal worden voor goede maaltijden
die in de stad bereid worden en in grote,
heetblijvende ketels aangevoerd worden.
Natuurlijk zullen de door de kinderen
betaalde gelden niet toereikend zijn om de
kosten te dekken; daarom is het College
van Burgemeester en Wethouders hiervoor
een aanvullende subsidie gevraagd. Het
Verbondsbestuur heeft goede en gegronde
hoop dat deze subsidie zal worden toege
wezen.
Kinderen die nog geen lid zijn van een
speeltuinvereniging en gaarne willen deel
nemen aan dit kamp kunnen zich nog aan
melden bij een der plaatselijke speeltuin
verenigingen; als zij lid worden mogen zij
van deze uitzonderlijk goedkope kampeer
gelegenheid gebruik maken.
De dagen dezer kampeerweken zullen
aantrekkelijk gemaakt worden door uit
stapjes, excursie naar de waterleidingdui
nen en aan het eind der week een kamp
vuur.
Fietser verleende geen voorrang
Auto reed op wielrijdster in
Gistermorgen om tien minuten over acht
wilde een fietser, de 56-jarige A. P., die
uit de Adr. de Jongestraat kwam linksaf
de Leidsevaart opgaan. Hij verleende daar
bij geen voorrang aan de personenauto,
die iin de richting Heemstede reed.
De bestuurder van de auto haalde
scherp naar rechts uit en reed vervolgens
op een groepje van drie fietsers in, dat in
de richting Haarlem fietste. De wielrijder
die geen voorrang verleend had kreeg een
schaafwond aan het rechter scheenbeen.
Tegen hem is proces-verbaal opgemaakt.
Het zestien-jarige meisje M. L. G. N.
liep schaafwonden aan beide handen op.
Mevrouw B. uit Haarlem kreeg een wond
aan het achterhoofd en een achttien-jarige
hulp in de huishouding moest met een
schedelbasisfractuur in de Mariastichting
worden opgenomen. De andere gewonden
konden na te zijn behandeld weer naar
huis terugkeren.
De personenauto en de fietsen, waarvan
twee in de Leidsevaart terecht kwamen,
werden zwaar beschadigd.
Vanmorgen heeft in het Rembrandt theater
in Haarlem de diploma-uitreiking voor het
verkeersexamen plaatsgehad, voor een derde
deel van de 2164 scholieren, die voor dit
examen geslaagd zijn. Slechts 128 candidaten
heeft het niet mogen gelukken voor een di
ploma in aanmerking te komen.
De- examinandi, die hun examen foutloos
hebben afgelegd, verschenen op het podium
en werden met een Veilig Verkeer-speldje
door de heer A- M. M. van Loon, voorzitter
van de Vereniging voor Veilig Verkeer in
Haarlem en omstreken, onderscheiden.
De heer Van Loon wees hierna de zeven
honderd kinderen nog eens op de gevaren in
het wegverkeer en stipte daarbij aan, dat er
in 1952, 1047 slachtoffers vielen tengevolge
van verkeersongevallen. Daarvan waren er
driehonderd kinderen.
Tenslotte kregen de jongeren een filmpje
te zien, waarin de nadruk werd gelegd op
het nakomen van de verkeersregels.
Morgen en overmorgen zal de diploma
uitreiking voor de overige geslaagde candi
daten in het Rembrandt theater plaats heb
ben.
Voor mijn nieuwe pro
gramma heb ik al een titel
en een aantal scènes, ver
telt Wim Kan. Het zal
heten „Herder, laat je
schaapjes gaan" en het
speelt op de Veluwe, zoals
je trouwens wel aan Corrie
ziet.
Inderdaad ziet Corry, offi
cieel mevrouw KanVonk,
er Veluws uit. Als plaats
voor dit interviewtje heb
ben we namelijk het thea
ter gekozen waar het en
semble optreedt en daar
repeteert Corry Vonk nu
al een, scène voor het
nieuwe programma. Ter
wijl zij op het toneel rond
stapt als Veluws boertje,
vertelt Wim Kan over hun
werk.
In ons nieuwe program
ma zal ik tal van Veluwse
elementen verwerken: bij
voorbeeld de Echoput, de
Bedriegertjes en het Kröl-
ler-Müllermuseum. Voor
de Bedriegertjes heb ik
een goed idéé en voor het
museum is er zelfs al een
scène klaar: Madame Rou-
lin (die door Van Gogh
werd uitgebeeld als La
Berceuse) geeft er haar
visie op het werk van Vin
cent van Gogh. We begin
nen in December met dit
nieuwe programma. Douda
Poliakine zal dan als
pianist bij ons optreden.
Speelt u „Bibelonië"
dan door tot December?
Nee, we spelen het tot
eind Augustus. Daarna tre
den we een paar maanden
niet op, want Corry en ik
zijn bezig aan een nieuw
boek en dat moet half
November verschijnen:
„Corry en ik". We vertellen
er beiden in over onze
jeugd, daarna hoe we voor
het eerst samen optraden,
over de oprichting van het
A.B.C.-cabaret, over ons
werk daarmee en hoe we
samen de halve wereld zijn
doorgetrokken.
Hoe gaat de troep er uit
zien?
In Augustus komen
Wim Kan en Corry Vonk
Teddy en Henk Scholten
weer in het programma,
maar in het nieuwe seizoen
gaan zij iets anders doen.
Dan komt ook Lia Dorana
bij ons. Verder kan ik nog
niet veel vertellen: het
moet allemaal nog groeien.
Elke scène krijgt pas lang
zamerhand, tijdens de voor
stellingen, vorm. Mijn eer
ste voorstelling is altijd de
moeilijkste: dan heb je
eigenlijk nog niets. Daarna
komt het pas, dan groeit
een scène, dan laat je weg,
wat het niet meteen doet en
maak je er 'n heleboel bij.
Ik durf te zeggen, dat mijn
laatste voorstelling altijd
de beste is.
Dus is er inderdaad in
uw programma's een groot
deel improvisatie?
Nou en of! Ik zeg geen
enkele avond hetzelfde.
Wat je zegt hangt af van
het publiek, van de stem
ming, van allerlei omstan
digheden. Ik vertel toch
ook geen enkele mop meer.
Ik zoek het alleen in de
toon.
Het theater begint lang--
zamerhand vol te lopen, de
voorstelling moet over een
kwartiertje beginnen. Ver
scheidene bezoekers groe
ten Wim Kan. Mijn popu
lariteit streelt mijn ij del
heid, zegt hij, maar soms
is zij toch ook wel een tik
je hinderlijk, bijvoorbeeld
als we met vacantie zijn.
Voor mijn Kröller-Müller-
scène wilde ik in' n museum
de reacties van de bezoe
kers bestuderen als ze
schilderijen zien. Er kwam
een klas opgeschoten
schoolmeisjes. Ik stond
kwasi-aandachtig een schil
derij te bekijken en hoorde
die kinderen achter me
fluisteren. Ik deed mijn
best, op te vangen wat ze
nu van dat schilderstuk
zouden zeggen. Toen hoorde
ik het ineens: „Niks laten
merken die vent vóór je
is Wim Kan-.'
JAN KOOMEN
