Het Huis
We inig bekende o rkestm u z iek
besloot de Kunstmaand
Bestrijding winterwerkloosheid
levert goede resultaten op
Solex
.Clowntje Rick
MAAT 46
van haar Dromen
DONDERDAG 2 JULI 1953
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
J4
Geen geregelde keuring van
scholieren op tbc
„De witte bergen"
militair oefenterrein?
Weigerden Surinaamse
OVW-ers
onderscheidingen?
f. 392.5o
De AVRO in 1952
Bevoegdheid
Het Noorden krijgt voort
gezet economisch onderwijs
De Bank Indonesia
Expositie kunstschatten
uit Vaticaanstad
Voor de kinderen
Vloerenlegger zocht
medische hulp.
Nieuw schip voor
visserij-onderzoek op til
Ds. Zandt hekelt „dwang-
regiem" van de overheden
Arts A. van Haeringen
onverwachts overleden
Verklaring van bestuur
van de Partij van de Arbeid
FEUILLETON
door Dorothy Quetitin
Het Kunstmaand-Kamerorkest speelde
Woensdagavond in de Bachzaal van het
Amsterdamse Conservatorium onder lei
ding van Anton Kersjes een programma,
dat kennelijk was ingericht om composi
ties onder de aandacht te brengen, die tot
stiefkinderen behoren van het orkestréper
toire. Een uitzondering kan worden ge
maakt voor de Symphonie in C van Bizet,
een jeugdwerk van de 17-jarige leerling
van het Parijse Consei-vatorium, die later
beroemdheid zou verwerven met zijn
opera Carmen want sinds 1935, toen dit
totaal vergeten werk ontdekt werd, heeft
het de belangstelling getrokken van de
grote eoncertinstituten en geniet het een
blijvend „succès d'estime".
Maar totaal buiten de gevestigde orde in
het normale muziekbedrijf valt zeker de
tweedelige symphonie („Sinfonia concer-
tata") van Donizetti, de vruchtbare opera
componist, wines Elisir d'Amore, Don Pas-
quale en Lucia di Lammermoor ruim een
eeuw na hun ontstaan nog steeds réper
toire houden. Maar wie denkt er nu nog
nog aan een symphonie van deze compo
nist, die niet minder dan 65 opera's schreef
en in de concertzaal vrijwel een onbekende
bleef? Zijn „Sinfonia concertata" is, even
als de Symphonie van Bizet, een conser
vatoriumstudie en ontstond tussen zijn
achttiende en zijn twintigste jaar. Het
werkje is geschreven in de gemakkelijk
aansprekende Rossini-stijl en verraadt
reeds de componist die voorbeschikt is in
het operagenre te slagen en daarin op
orchestraal gebied uit te munten, wat bij
zonder uit zijn partituur van Lucia di
Lammermoor is gebleken. Deze onbe
kende Donizetti was in ieder geval een
interessante ontmoeting, al kan men haar
naderhand zonder schade vergeten.
Anders staat het met het Hoboconcert
van Haydn ook een ontdekking van de
laatste jaren. Hier geldt het een stuk dat
door de virtuosen op dit instrument dank
baar kan worden aanvaard en door het
publiek graag zal worden gehoord. Met
zijn onmiskenbare muzikale verdiensten
vooral in het zeldzaam mooie middendeel
dringt het zich op aan het geijkte réper
toire, voor zover dit althans plaats inruimt
voor blazersconcerten. Haakon Stotijn
speelde de brillante solopartij en dat zegt
genoeg voor wat betreft de gaafheid en
het effect van de vertolking.
Verschenen is de Memorie van Antwoord
van de regering naar aanleiding van het
Voorlopige Verslag der commissie van rap
porteurs uit de Eerste Kamer over het
ontwerp van wet tot bescherming van
leerlingen tegen de gevolgen van besmet
telijke ziekten van personeel van inrich
tingen van onderwijs (wet bescherming
leerlingen tegen besmettingsgevaar). Hier
aan is het volgende ontleend:
De mening van vele leden, dat niet alleen
de onderwijzers, doch ook de leerlingen op
gelijke wijze op t.b.c. van de ademhalings
organen dienen te worden gekeurd en dat
daarom deze wet moet bepalen, dat ook
lecrlingèn aan een dergelijke regelmatige
keuring worden onderworpen, kan door de
minister niet worden onderschreven.
Ongetwijfeld is ook bij de groep der
leerlingen besmettingsgevaar aanwezig,
doch deze besmettingskans bestaat overal,
waar groepen van personen bijeenkomen.
De kans van besmetting van leerlingen
onderling, evenals de kans van besmetting
van onderwijzers door leerlingen, kan wor
den ondervangen door een goede school-
artsendienst, die zich intensief bezighoudt
met het vraagstuk van tuberculose bij
leerlingen.
Naar het oordeel van de minister bestaat
er geen reden om tuberculose bij onder
wijzers als een beroepsziekte te beschou
wen. Universiteiten en hogescholen zijn
niet in de ontworpen regeling opgenomen,
omdat hier de gevaren belangrijk geringer
zijn dan in de scholen. Bovendien is de
universitaire gezondheidszorg reeds zover
gevorderd, dat maatregelen in voorberei
ding zijn en ten dele reeds worden uitge
voerd, waardoor vrijwel alle studenten
periodiek zullen worden doorgelicht.
Het Brabantse recreatiecentrum en na
tuurmonument „De Witte Bergen" schijnt
bedreigd te worden door vorderingsplan
nen van het ministerie van Oorlog. De
burgemeester van Oirschot heeft zich al
thans met een schrijven tot het ministerie
gewend om te trachten de autoriteiten
eventueel tot andere gedachten te brengen.
Ook het hoofdbestuur van de „Katholieke
Verkenners" zou zijn invloed ten gunste
van „De Witte Bergen" bij het ministerie
aangewend hebben.
Het eventueel in gebruik nemen van dit
terrein als militair oefengebied houdt, zo
verzekerde men ons van de zijde van ge
noemd ministerie, geenszins in, dat het
voor het toerisme zal worden gesloten en
voor het publiek niet meer toegankelijk zal
zijn.
Tenslotte maakte men ook kennis met
een danssuite van Géza Frid, een onder de
titel „Fête Champêtre" samengevoegde
reeks oudere composities van deze vrucht
bare auteur, die deze compilatie bestemde
voor een ballet op een eigen scenario.
Uiteraard toont deze concertsuite een nog
al opmerkelijke verscheidenheid van ka
rakter, maar een algemene trek is de af
wezigheid van vaagheden en experimenten.
De orchestratie voor strijkers en slagwerk
getuigt van fantasie en technische vaar
digheid.
Anton Kersjes maakte als dirigent met
het Kunstmaand-Kamerorkest een goede
beurt.
JOS. DE KLERK
Het Tweede Kamerlid Ritmeester heeft
aan de minister van Overzeese Rijksdelen
schriftelijk gevraagd:
1. Is het waar, dat het bestuur van de
Bond van Surinaamse Oorlogsvrijwil
ligers aan de gouveneur van Suriname
een aantal Koninklijke onderscheidingen
en médailles heeft teruggebracht?
2. Is voorts juist, dat dit een uiting van
protest was, omdat de Nederlandse re
gering aan deze oorlogsvrijwilligers ge
dane beloften en toezeggingen niet zou
zijn nagekomen.
3. Zo dit juist mocht zijn, wil de minis
ter dan mededelen hoe het mogelijk is,
dat deze verplichtingen of toezeggingen
nog niet door de regering zijn nageko
men?
ADVERTENTIE
Naast
de alom
bekende
van
Het jaarverslag van de AVRO over
1852 vermeldt een stijging van het leden
tal en van de oplage van de Radiobode.
Van 1 September 1952 tot en met 31 De
cember 1952 nam de oplage met 49.500
toe.
Uit de rekening en verantwoording
blijkt, dat bij een begroot overschot van
f 33.000, een batig saldo van f 144.555.50
werd verkregen, na reservering van
f 30.000 voor onderhoud van gebouwen
en f 25.000 voor reserve voor televisie.
Het begin kapitaal op 1 Januari 1952
bedroeg f 1.910.620.32.
In de loop van het Amerikaanse Senaats
debat over het programma voor hulp aan
het buitenland tot een bedrag van
5.318.000.000 dollar is een door Taft, de
republikeinse, en Johnson, de democrati
sche fractieleider, ingediende resolutie aan
vaard tot het invoegen van een clausule
waarbij aan de president de bevoegdheid
wordt gegeven een milliard dollar militaire
hulp aan Europa in te houden totdat het
verdrag voor de Europese verdedigingsge
meenschap in werking is getreden.
De minister van Sociale Zaken heeft de
Tweede Kamer een overzicht doen toe
komen van enige maatregelen, welke ge
nomen zijn om de winterwerkloosheid, spe
ciaal die in het bouwbedrijf, te bestrijden.
Van de zogenaamde schildersregeling welke
inhoudt, dat degenen, die gedurende de
termijn van 17 November tot 1 Maart schil
derwerk laten uitvoeren, in aanmerking
komen voor een subsidie van 20 pet der
totale kosten) maakten 9700 aanvragers
gebruik voor een totaal bedrag aan uitge
voerd werk van ruim f 11.000.000, waar
voor een subsidie van f 2.229.000 werd ver
leend. Voor de uitvoering waren nodig
90.000 manweken. De nationale besparin
gen ten gevolge van niet-uitgekeerde soci
ale voorzieningen bij werkloosheid, ver
meerderd met de uit de werkzaamheden
voortvloeiende belastingontvangsten wer
den berekend op f 1.800.000. Dit alles alleen
op basis van het additionele werk, met
andere woorden: het bedrag der besparin
gen en extra-ontvangsten is gebaseerd op
slechts 40 procent der hoeveelheid gesub
sidieerd werk.
De netto-kosten van de regeling bedroe
gen dus slechts ruim f 400.000.
Verwacht mag worden, dat bij een voort
gezette regelmatiger spreiding van schil
derswerkzaamheden over de seizoenen het
toekomstige arbeidsaanbod zich beter zal
aanpassen aan de vraag. De thans aan de
werkspreiding bestede kosten zullen dan
zeker worden goedgemaakt.
Afgzien van bovenstaande berekening
bedroegen de kosten per additioneel te
werk gestelde f 60 per manweek, hetgeen
gelijk is aan de gemiddelde kosten per ad
ditioneel te werk gestelde op andere door
de DUW gesubsidieerde werken.. Sociaal
gezien, is het een groot voordeel, dat een
aantal vakarbeiders, waarvan het meren
deel niet gsschikt is om op andere door de
DUW gsubsidieerde werken geplaatst ge
steld te worden, in hun eigen vak is te werk
gesteld, ook heeft het uitvoeren van meer
schilderwerk een gunstige invloed op de
levensduur van het nationaal gebouwen-
bezit.
Woningsplitsing een verbetering
Een andere regeling houdt in, dat een
extra-subsidie verstrekt wordt voor werk
zaamheden ten behoeve van de verbetering
en splitsing van woningen in de winter
maanden.
Het Terlingenfonds verstrekte reeds met
medewerking van het ministerie van
Wederopbouw en Volkshuisvesting een
premie voor de verbetering en splitsing
van woningen. De genoemde subsidie wordt
in het vooruitzicht gesteld, indien deze
werkzaamheden in het winterseizoen plaats
hebben.
Aangenomen kan worden, gezien de cij
fers van de voorafgaande jaren, dat zonder
subsidie plus minus 900 werken voor wo
ningverbetering en -splitsing onder vigueur
van het Terlingenfonds zouden zijn uitge
voerd in de afgelopen winter. De subsidie
heeft dit aantal opgevoerd tot bijna 5500.
Additioneel is uitgevoerd voor f 22.000.000,
waarvan naar schatting ruim f 10.000.000
arbeidsloon, hetgeen neerkomt op ongeveer
119.000 manweken.
De subsidie bedroeg in totaal f 4.300.000.
De besparing aan uitgaven voor sociale
voorzieningen bij werkloosheid, alsmede de
extra-belastingontvangsten ten gevolge van
het additioneel uitgevoerde werk bedroe
gen tezamen ruim f 7.000.000.
Afgezien van bovenstaande berekening
bedroegen de kosten per additioneel te
werk gestelde f 37 per manweek.
Dooor deze regeling is een groot aantal
arbeiders, waarvan slechts een deel op
andere door de DUW gesubsidieerde wer
ken geplaatst had kunnen worden, in hun
eigen vak te werk gesteld, zonder dat dit,
nationaal gezien extra-kosten meebracht,
terwijl het sociaal belang van de verbe
tering en splitsing van woningen uitermate
groot is.
oca»coDüco^- -:i-/--r<Xi.-jo::cor^-^> - ^-xrv.-^of^cocoooooocoo
Otto Sterman, de hoofdrolspeler in het
Vrijdagavond door de Vara-televisie uit
te zenden stuk Emperor Jones" van
O'Neill, leeft nogal op grote voet. Hij
draagt namelijk schoeisel maat 46. In
dit stuk moet hij laarzen dragen en
overal heeft men gezocht en gevraagd,
doch een dergelijke grote maat scheen
in ons land niet aanwezig te zi)n. Tot
Sterman op zekere dag op het Damrak
in Amsterdam wandelde en plotseling
een been zag, met daarom heen een laars
van een uitzonderlijk groot formaat. De
drager bleek een agent van de bereden
politie te zijn. Na een afspraak werden
de laarzen gepast, met. het resultaat, dat
ze Vrijdag enige duizenden huiskamers
zullen binnen wandelen.
Op initiatief van de economische faculteit
van de Rijksuniversiteit te Groningen is
opgericht de stichting voor Voortgezet Eco
nomisch Onderwijs. Deze stichting wordt
gevormd door vertegenwoordigers van de
provinciale overheid van Groningen, Fries
land en Drente, van de gemeente Gronin
gen, van het Noordelijk bedrijfsleven en
enkele leden der economische faculteit van
de Universiteit te Groningen.
De ervaring van hen die het bedrijfsleven
in het buitenland bestudeerden is, dat in
ons land de organisatie van het productie
proces in vele sectoren zwakke plekken
vertoont, die een belemmering vormen voor
de noodzakelijke verhoging van onze pro
ductiviteit. Het bestaan van deze, onze
economische ontwikkeling belemmerende
factoren kan weer ten dele worden terug
gebracht tot een ontbreken van inzicht in
economische en sociale verhoudingen met
name van hen, die in klein en middelgroot
bedrijf leiding hebben te geven.
Daarom is thans een plan uitgewerkt tot
voorziening in deze leemte.
Gedacht is aan een driejarige cursus
waarin een uitgebreide oriëntering op de
aangegeven gebieden kan worden verschaft.
Het is geenszins de bedoeling, met dit on
derwijs een vereenvoudigde opleiding van
economen te scheppen, de academische op
leiding wordt daarvoor de aangewezene
geacht. Het onderwijs zal worden gegeven
door docenten van de economische facul
teit en zal in het najaar een aanvang ne
men.
ocoocooooooocoooooooco
Ter gelegenheid van het van kracht wor
den van de wet op de Bank Indonesia,
waarbij deze instelling de centrale bank
van geheel Indonesië wordt, heeft de direc
teur van de bank, mr. Loekman Hakim, een
persconferentie gehouden. Hij verklaarde,
aldus heeft Radio Indonesia gemeld, dat er
geen wijziging zal komen in de organisatie
van de bank. Ook haar verhouding tot de
regering zal niet worden gewijzigd, tenzij
het parlement financiële maatregelen zou
nemen, die het huidige tekort van 1,8 mil
liard zouden vergroten.
In dat geval zal de gouverneur van de
Bank, mr. Saffroeddin Prawira Negara, zijn
bezorgdheid te kennen geven over het ge
voerde beleid, aldus mr. Loekman Hakim.
Dinsdagavond heeft de pauselijke inter
nuntius Mgr. Paolo Giobbe in het Ge
meentemuseum te 's-Gravenhage de ten
toonstelling geopend van kunstschatten uit
Vaticaanstad en uit Italiaanse kerken en
musea.
Burgemeester Schokking sprak er zijn
blijdschap over uit, dat de Paus er in had
toegestemd deze kunstschatten ter exposi
tie te lenen aan het land, dat kort geleden
herdacht heeft, hoe de bisschoppelijke
hiërarchie honderd jaar geleden werd her
steld.
c
Ze gingen dus naar de gymnastiekzaal; maar het werd geen gewone gymnastiekles,
zoals anders. Want ze hielden hun rare mombakkesen op! Meester vond waarschijnlijk,
dat ze hier meer de ruimte hadden dan in het gewone lokaal.
En weer gierden de jongens van de pret, want het was toch zo'n gek gezicht, toen
ze in een lange rij het lokaal rondmarcheerden, almaar met die dingen voor hun ge
zicht! En meester deed trouw mee, met zijn lange, gekrulde neus. En dat vonden ze toch
eigenlijk nog het leukst van al, dat meester er ook zo potsierlijk bijliep. Ja, die wist
wel, hoe hij er de goede stemming in moest krijgen!
Zo deden ze allerlei oefeningen en spelletjes. Altijd viel er wat te lachen. Als er een
aan de ringen schommelde, met zo'n dom gezicht, hielden ze hun buiken vast; en het
was al even erg, als er een in de touwen klom, of als ze haasje-over deden.
En toen meester hen liet voetballen, was het hek van de dam en daverde het in de
zaal van het gelach; want het is niet mogelijk, een ernstig gezicht te houden bij het
zien van voetballers met zulke bespottelijke hoofden!
De tijd ging op die manier heel wat vlugger voorbij dan anders en toen om vier uur
de bel werd. geluid, hadden ze nog wel een poos willen doorgaan.
Een 49-jarige vloerlegger uit Rotterdam
kreeg bij het eten van (behoorlijk met alco
holica besprenkelde) paling Maandag een
vishaak in zijn tong en met zijn broer toog
hij naar een ziekenhuis. Ze probeerden
door een openstaand raam naar binnen te
klimmen, maar de dokter die zich in het
vertrek achter het venster bevond, ver
onderstelde met lastige dronken mensen te
doen te hebben en besloot het raam te
sluiten. Zover kwam het echter niet, want
de vloerlegger maaide vijf bloempotten van
de vensterbank, waardoor twee ruiten
sneuvelden. Intussen was de politie ge
waarschuwd, die de mannen meenam, na
dat de dokter en passant toch nog even de
vishaak verwijderd had. In 't politiebureau
aan de Bergsingel maakte de vloerlegger
zo'n kabaal, dat de buren er last van had
den. Hij werd naar het hoofdbureau over
gebracht, waar hij inmiddels gekalmeerd is.
Bij het 40-jarig bestaan van de Koninklijke
Nederlandse Luchtmacht, is in opdracht
van de Nederlandse vliegtuigindustrie de
hierboven afgebeelde bokaal vervaardigd
naar een ontwerp van de heer W. Heesen.
Ze stelt voor: de oorlogsgod Mars, die het
gevleugelde zwaard der strijdende lucht
macht in ontvangst neemt.
Minister Mansholt:
„Op het tegenwoordig gebruikte visserij-
onderzoekingsvaartuig, de „Anthoni van
Leeuwenhoek", is de accommodatie voor
de wetenschappelijke en technische amb
tenaren onvoldoende door gebrek aan
ruimte", aldus een officiële uitspraak van
minister Mansholt
„Het is zeer gewenst", zeide de minister,
!,dat ook Nederland met een volwaardig
vaartuig deelneemr aan het internationaal
geregelde onderzoek van de gehele Noord
zee. Dit klemt des te meer, omdat ons land
zeer grote belangen heeft bij de haring
vangsten in de Noordzee en de tegenwoor
dige kotter voor het onderzoek in het ge
heel niet kan meekomen met de haring
vloot. De „Anthoni van Leeuwenhoek" is
namelijk een kleine kotter met een houten
casco, oorspronkelijk gebouwd voor de
kustvisserij. Door verbouwing werd het
vaartuig bruikbaar gemaakt voor het we
tenschappelijk en technisch onderzoek. De
actieradius is evenwel beperkt tot het ge
bied van de Zuidelijke Noordzee (beneden
de lijn Den Helder-Yarmouth).
Voor de bouw van een behoorlijke kot
ter van circa 30 meter, die speciaal wordt
ingericht voor wetenschappelijke en tech
nische arbeid aan boord, wordt een bedrag
geraamd van f 550.000.
Tijdens een algemene vergadering van
de Staatkundig Gereformeerde Partij, die
Dinsdag in Utrecht is gehouden, heeft de
voorzitter van deze partij, het Tweede
Kamerlid ds. P. Zandt, de aandacht ge
vraagd voor de donkere omstandigheden,
waarin ons land zich bevindt en de zware
bezoeking, die tijdens de watersnood over
ons land is gekomen. In verband daarmee
herinnerde hij aan de moeilijke tijden uit
het verleden, zoals de tachtigjarige oorlog.
Toen klom ons land, een stip op de wereld
kaart en schaars bevolkt, tot het aanzien
van een wereldrijk.
De gereformeerde religie, aldus ds.
Zandt, was het cement, dat toen hecht
heid aan staat en kerk gaf
Ds. Zandt herinnerde eraan, dat de
S.G.P. alleen bleef staan, toen zij de on
dergang van de Volkenbond en de nade
ring van zware oordelen Gods heeft voor
speld. „En zij heeft gelijk gekregen", al
dus spreker.
Een geweldige duurte maakt het zeer
velen onzer landgenoten hoogst moeilijk
zich en hun gezinnen te voorzien van
levensonderhoud.
Hij hekelde voorts de verplichte aan
sluiting van het vee bij de gezondheids
dienst, evenals het verplicht inënten van
militairen.
Ook keerde hij zich tegen de dwangver
zekering van staatswege. Meermalen, al
dus spreker, hebben wij hiertegen prin
cipiële bezwaren aangevoerd. Professor
Van Esveld had vastgesteld, dat het stelsel
der sociale dwangverzekering buiten mate
duur is, dat er te veel geld aan de strijk
stok der ambtenarij en bureaucratie blijft
hangen, dat er onrechtvaardigheden aan
dit stelsel kleven en dat de uitkeringen
schriel zijn in vergelijking met wat pa
troon en arbeider er voor moeten op
brengen.
Ten slotte sprak ds. Zandt de hoop uit,
dat God de leden van de Staatkundig
Gereformeerde Partij zal begiftigen met
zijn vreze en hen met liefde tot Hem en
Zijn geboden zal vervullen.
Onverwacht is in de ouderdom van 59
jaar overleden de heer A. van Haeringen,
arts te Nieuw Vennep. Hij was voornemens
de jaarlijkse oranjefeesten te Nieuw Ven
nep te openen, doch kort voor de opening
werd hij onwel en overleed. De feestelijk
heden werden afgelast.
De thans overledene was in de Haarlem
mermeer een zeer geziene persoonlijkheid.
Van 1922 was hij in Nieuw Vennep arts
en verder vervulde hij verscheidene func
ties in het verenigingsleven. Van de afde
ling Haarlemmermeer van de Noordhol
landse Vereniging „Het Witte Kruis" was
hij voorzitter. Voorts bekleedde hij het
voorzitterschap van de Oranjevereniging te
Nieuw Vennep, van de Christelijke Natio
nale Schoolvereniging en van de Boazbank.
De teraardebestelling is bepaald op Za
terdagmiddag om halfdrie op de begraaf
plaats te Nieuw Vennep.
In zijn vergadering van 27 Juni 1953 be
sprak het bestuur van de Partij van de
Arbeid de gebeurtenissen in Oost-Duits-
land, in Tsjechoslowakije en andere Oost-
Europese landen. Het heeft daarop een ver-
i klaring uitgegeven, waarin bezorgdheid
wordt uitgesproken om het lot van hen,
die aan hun vrijheidsverlangen uiting ga
ven, en hoop, omdat opnieuw is gebleken,
dat de menselijke vrijheid niet duurzaam
kan worden onderdrukt, zelfs niet met de
modernste middelen van de techniek der
terreur.
De Nederlandse socialisten spreken de
verwachting uit, dat het gebleken vrij
heidsverlangen in kracht zal toenemen.
Onjuist moeten volgens de verklaring
worden geacht beschouwingen, die de in
druk van de noodkreten van achter het
IJzeren Gordijn proberen te verkleinen,
door de vraag waarom tijdens Hitler's dic
tatuur van dit verzet niet openlijk is ge
bleken.
De Partij van de Arbeid verklaart, dat
zij internationale besprekingen der grote
Westerse mogendheden, ten doel hebbend
de mogelijkheden te onderzoeken, te komen
tot een houdbare overeenstemming met de
Sovjet-Unie, toegejuicht.,, Zulk een over
eenstemming zal echter naar het inzicht
van het partijbestuur in het licht van
vroegere ervaringen slechts tot een duur
zame vrede kunnen leiden, indien zij wordt
bereikt langs de weg naar vrijheid.
vertaald uit het Engels
16)
„Amuseer je je?" Mark stond achter
haar en zijn vraag deed haar verschrikt
omkijken.
„O, ben ik te lang weggebleven?" vroeg
ze haastig. „Ik was juist van plan terug te
gaan".
„Heb je iets aangepast?" vroeg Mark,
terwijl Yvonne, die met hem meegekomen
was, de verkoopster wegzond om te tele
foneren.
„Nee, natuurlijk niet", antwoordde Elsie.
„Ik wil nietik kan hier toch immers
niets kopen. Ik zou waarschijnlijk een jaar
lang moeten sparen om een heel simpel
jurkje hier te kunnen kopen!'
„Dat is helemaal niet nodig", zei Mark.
„Luister eens, Elsie, ik zou het prettig vin
den, als je hier enkele jurken kocht, die
geschikt zijn voor Willows. Daarbuiten
zijn geen behoorlijke winkels. Je kunt het
als een voorschot op je salaris beschouwen,
ik zal iedere maand iets afhouden".
„Mijn beste Mark", kwam Yvonne tus
senbeide, „we hebben werkeliik niéts on
der de 20 Pond, en het lijkt mc nauwelijks
nodig, dat Elsie daarbuiten in zulke dure
kleren loopt. Ik weet niet, wat je haar
gaat betalen, maar....
Yvonne was kennelijk zeer ontstemd
over Mark's voorstel en er was een harde
uitdrukking op haar gezicht. Elsie onder
brak haar haastig: „O, alstublieft, ik heb
niets nodig, ik wil hier niets kopen!" Er
sprongen tranen in haar ogen en tot haar
grote schaamte kon ze zich opeens niet
meer goed houden; in tegenwoordigheid
van Mark, Yvonne en de verkoopster, die
zich weer bij hen gevoegd had, barste ze
opeens in tranen uit. Ze wendde zich af en
blindelings begon ze in de richting van de
trap te lopen. Ze rende deze af en pas toen
ze goed en wel buiten was, hield ze op met
snikken en haalde langzaam een zakdoek
te voorschijn om haar tranen af te vegen.
Met een diep ongelukkig gevoel in haar
hart wachtte ze op een bus.
HOOFDSTUK 9
Yvonne cn de verkoopster keken elkaar
enigszins verbijsterd aan, terwijl er op
Mark's gezicht een vragende trek was.
Yvonne sprak 't eerst, en op luchtige toon
merkte ze op: „Wat een hysterisch gedoe!
Ik héb je 't al gezegd, Mark, dat dit kind
veel te jong is! Ze is helemaal over haar
toeren. Maaltijden in restaurants, diner
bij jou in het hotel, en dan ook nog een
bezoek aan een modezaak als deze! Van
zelfsprekend is ze helemaal de kluts
kwijt!"
„Ik geloof niet, dat 't iets met al die
dingen te maken heeft", merkte Mark op
ijskoude toon op. Hij had Elsie's tranen
niet kunnen zien, maar wél had hij horen
snikken en weglopen. Zijn eerste impuls
was geweest, haar na te lopen en haar
zijn excuses aan te bieden voor zijn on
handig aanbod om kleren voor haar te ko
pen. Hij had vergeten, hoe gevoelig jonge
mensen konden zijn, en bij Elsie met
haar weeshuis-achtergrond was deze
gevoeligheid waarschijnlijk extra groot.
„Misschien was het dan jouw onhandig
aanbod om haar in de kleren te steken",
merkte Yvonne op. „Wat ben je eigenlijk
met haar van plan, Mark? Wil je haar
adopteren?"
Yvonne's stem klonk spottend, maar
haar handen trilden, toen ze een sigaret
aanstak.
„Dat is misschien geen gek idee", ant
woordde Mark. Zijn gezicht stond ernstig
en de kloof tussen hem en Yvonne scheen
niet te overbruggen. De verkoopster, die
zich allesbehalve op haar gemak voelde,
verwijderde zich geruisloos.
„Ik wil geen ruzie met je maken, Yvon
ne, maar ik wil wél, dat je goed begrijpt,
dat ik Elsie definitief aangesteld heb als
mijn secretaresse. Het spijt me, als je 't er
niet mee eens kunt zijn, maar ik heb nu
'eenmaal groot vertrouwen in haar capa
citeiten. En mijn uitdrukkelijke wens is,
dat jij, zolang zij voor mij werkt, je be
hoorlijk tegenover haar gedraagt, ja zelfs
aardig voor haar bent. Besef je niet, wat
het betekenen moet, geen enkele achter
grond te hebben, geen ouders, en geen
verwanten, op zo jeugdige leeftijd? Heb je
daar geen gevoel voor?"
„Gevoel voor Elsie? Medelijden soms?"
Yvonne's stem klonk scnor. „Waarom in
vredesnaam, Mark? Ze heeft eeh heel goed
leven gehad in dat weeshuis en ze valt nu
met haar neus in de boter door dat baantje
bij jou te krijgen. Bovendien heeft ze al
kans gezien op je gevoel te werken, wat
haar stellig voordeel zal brengen. Ik hoop
één ding n.l. dat je geen spijt' van je keuze
en al je grootmoedigheid zult krijgen! En
laten we 't hierbij laten. Laten we niet
verder ruziën over zo iets onbelangrijks als
Elsie. Je zou me nog van jaloersheid be
schuldigen".
„Misschien ben je dat een heel klein
beetje", zei Mark. terwijl hij glimlachte en
een hand naar haar uitstak. Yvonne maak
te echter geen enkel gebaar om zijn hand
te grijpen.
„Waanzin!" zei ze kortaf.
„Ik zou 't helemaal niet erg vinden",
merkte Mark op. „Ik zou me er gevleid
door voelen. Maar ik wil niet, dat je ja
loers bent op een jong kind als Elsie en
dat je dat op haar verhaalt. Werkelijk,
Yvonne, je houding tegenover haar is zéér
onaardig".
1 Yvonne haalde ongeduldig haar schou
ders op. „O, mannen zijn allemaal idioten!
Zelfs jij laat je beetnemen. Ik kan het een
voudig niet aanzien, hoe zo-'n kind op je
gevoel weet te werken. Vooral nu je in
deze omstandigheden verkeertMaar
om je een plezier te doen en om je te be
wijzen, dat ik heus niet jaloers op haar
ben, zal ik voortaan aardig tegen haar
doen. Ik ben zelfs bereid haar een paar
jurken gratis te geven, als je dat wilt".
„Zo iets zou Elsie natuurlijk nooit aan
nemen", antwoordde hij droog. „Maar je
kunt iets anders voor me doen: rijd me
naar het Tehuis, waar ze een kamer heeft,
hier is het adres in mijn agenda...."
„Mijn beste Mark, je bent toch zeker
niet van plan om, na die bespottelijke
huilscène, achter haar aan te gaan lopen?"
Yvonne keek hem met oprechte verba
zing aan. „Laat haar aan haar lot over
en morgenochtend zal ze je zeker opbellen
om haar excuses aan te bieden. Ze wil heus
dit baantje niet kwijtraken!"
„En ik wil haar niet kwijtraken!" ant
woordde Mark met grote nadruk. „Mis
schien heb je vergeten, Yvonne, hoé kop
pig en trots je op je 19e jaar kunt zijn. Ik
wens niet de door mij gekozen secretaresse
kwijt te raken. Als jij me niet wilt rijden,
zal ik een taxi moeten nemer.
„O, best ik zal je er heen rijden. En ik
zal dan een taxi terug moeten nemen, ver
onderstel ik. 't Is te hopen, Mark, dat ze de
situatie niet zal gaan uitbuiten. Ze heeft
haar aanstaande baas nu precies in de po
sitie, die gunstig voor haar is. Misschien
is die Elsie toch pienterder dan ik dacht".
Met een nonchalant gebaar gooide Yvonne
haar jas om haar schouders en nam Mark
bij de arm.
Voor 't eerst vond deze de aanraking met
Yvonne niet prettig, maar haastig onder
drukte hij een gevoel van weerstand. Ze
toonde zich inderdaad kleinzielig ten op
zichte van Elsie, maar aan de andere kant
had ze zóveel goede eigenschappen: haar
levensmoed was een bron van kracht voor
hem. Bovendien hield ze van hem, dat was
duidelijk. Had ze niet aangeboden om nu
dadelijk met hem te trouwen, daarmee
riskerend voor de rest van haar leven ge
bonden te zijn aan een hulpeloze blinde.
„Elsie is intelligent", merkte hij rustig
op. „Maar met berekend. Mijn intuïtie zegt
me, dat ze tot het goede soort behoort".
„Voor een weeskind heeft ze het stellig
ver gebracht', zei Yvonne, nog steeds ge
ïrriteerd.
Mark zuchtte en liet zich in de auto
installeren. Hij haatte het zó hulpeloos te
zijn. Yvonne had er geen begrip van, hoé
erg hij het vond.
„Zullen we verder over Elsie zwijgen",
verzocht hij zacht. „Waar 't cp aankomt,
is dat ze goed voor haar werk is en mij
helpt. In November zal ik daar helemaal
zeker van zijn, als haar proef maand om
is'
(Wordt vervolgd).
