Negentienhonderd, voltooid verleden?
delete^
mp
Aantal werklozen daalde
in Juni met ruim 6200
IN DE WERELDPOLITIEK
Experimenten van Malenkov
CASTELLA houdt Uw huid jong!
Agenda voor
Haarlem
Een Eeuw Geleden
Nederland niet zo
diep gezonken
als Parijs
Rijkskantorengebouw
van 12i millioen
r
Hoe is het ontstaan?
ZWITSAL
Lijdt niet langer
Vrijere loonvorming
bepleit op ARKA-congres
DINSDAG 7 JULI 1953
Verzending van zeepost
Voor huisvesting van ministeries
Zandvoort verlofcentrum
voor Amerikanen?
MET HUTJE
EN MUTJE
NU drievoudig keus
in Castella
Uit de Opregte Haarlenische
Courant van 7 Julij 1853
KORT na de laatste oorlog ontstond er
in de ontwrichte wereld een verlan
gen naar andere levensvormen. En daar
men vermoeid was en nog ontsteld van de
verschrikkingen, zocht de mensheid troost
In het voltooid verleden. De mode van 1900
leek voor een ogenblik weer terug te keren.
De jonge meisjes zagen ondanks de textiel-
schaarste kans zich in lange rokken te kle
den. de kapsels vertoonden de hoogopgaan-
de lijn van achteren en de gekrulde lok
over het voorhoofd. Er ontstond een hause
in roodpluchen meubels en menige verge
ten dorpspastorie werd door opkopers be
zocht, die deze voor kort nog zo verachte
stoelen, tafels en canapés, van zwart ge
lakt houtwerk ineens tot waardevol „an
tiek" verklaarden en met scheepsladingen
naar Amerika stuurden.
Geen wonder dat deze nostalgie naar
een tijdvak, dat zich kenmerkte door een
ongemotiveerd optimisme en waarin de
mensen als in een droomtoestand wandel
den, ook inspiratie bood aan de surrealis
tische kunstenaars. De Belgische schilder
Delvaux voert in een verstarde architec
tuur die een vreemde combinatie is van
klassicisme en eind 19de eeuwse „Jugend-
still" kaarsrecht wandelende vrouw
wezens ten tonele, gehuld in lange jurken
en getooid met breedgerande en zwaarbe-
pluimde hoeden. Zijn schilderijen zijn
thans ook exportartikelen geworden, waar
voor de Amerikaan met waardevolle dol
lars gaarne betaalt om zijn ietwat onge
zonde honger naar deze poppensamen-
leving te stillen.
Deze vlaag is bij ons spoedig voorbijge
gaan. Overgebleven is een enigszins ver
baasde glimlach over de grenzenloze naïve
teit van het einde der negentiende eeuw,
die in de technische vooruitgang de vol
tooiing van het menselijk geluk zag.
IN het museum Eodor, Keizersgracnt ou»
te Amsterdam heeft men een zaal inge
richt, die een beeld geeft van deze tijd. In
het midden de voornoemde meubels, de
wanden propvol met schilderijen in zwaar
vergulde bakbeesten van lijsten. Lieve
marmeren beeldjes op piëdestals enzo
voorts.
Afwisselend wordt men er getroffen door
de knapheid der schilderijen en het pathos
van de voorstelling. Een meer dan levens
grote St. Bernardshond kijkt de bezoeker
lusteloos aan uit zijn gouden kader, een
boerenvrouw wendt zicht vol afkeer af van
haar dronken echtgenoot, die zonder week
loon thuis komt.
Deze „Compositie" van Paul Delvaux is van 1949.
ADVERTENTIE
Deze zaal wordt geflankeerd door twee
groepen schilderijen, die aantonen dat er
in de dagen der eeuwwisseling ook nog
wel iets anders gemaakt werd, al kon
men de waarde daarvan toen nog niet on
derkennen: de Franse en Hollandse Im-
pressionnisten: Degas, Gauguin, Vuillard;
Breitner, Verster, Suze Robertson en an
deren.
Als men terugblikt op die tijd staat men
werkelijk verste" hoe de officiële kunst
van de Salon rustig blijft voortgaan alsof
er volstrekt geen vernieuwing heeft plaats
gehad. Onlangs werd ik de gelukkige be
zitter van een geïllustreerd boekwerk,
waarin de schilderijen staan afgebeeld die
op de Salon des Champs-Elysées en de
Salon du Champ de Mars in 1891 werden
tentoongesteld. Nu kan men moeilijk vol
houden, dat in dat jaar het Impression-
nisme een nieuwigheid was, waaraan men
nog wennen moest. Manet waS reeds acht
jaar eerder op 51-jarige leeftijd gestorven,
Van Gogh overleed in 1890, Toulouse Lau-
trec in 1891. Geen van deze schilders, zelfs
Degas noch Cézanne vermocht in de Salons
door te dringen. Carolus Duran daaren
tegen is vertegenwoordigd met liefst negen
portretten en een naakt, dat natuurlijk
Danaë getiteld is. „Met ere zouden zij in de
eerste Nationale verzamelingen kunnen
opgenomen worden" en „Men wordt de
frisheid van de laatste streling van het
penseel nog gewaar" aldus de critiek
dier dagen.
Men vraagt zich af waar al deze „mees
terwerken" gebleven zijn. Maar enige
maanden geleden heeft men in de beroem
de Galerie Charpentier in Parijs meer dan
honderd werken uit deze periode bijeenge
bracht. De thans in Fodor gehouden expo
sitie mag wel gezien worden als een Hol
landse versie van deze min of meer ten
dentieuze onderneming.
TOT onze voldoening kunnen wij echter
constateren dat de Amsterdamse ten
toonstelling in haar tendenz van het aan
de kaak stellen der slechte smaak maar
zeer ten dele geslaagd is in verhouding tot
de Parijse expositie. Men heeft blijkbaar
toch moeite gehad om een aantal stukken
te vinden, waarin het valse sentiment tot
iets weerzinwekkends is geworden. De ge
zonde schilderstraditie blijkt in Holland
ook in die tijd sterk genoeg geweest te zijn
om onze stand op te houden. Voorbeelden
daarvan zijn Thérèse Schwartze en M.
Kamerlingh Onnes. De geestelijke en pic
turale afstand tussen deze schilders en de
Amsterdamse Impressionnisten is ook min
der in het oog lopend dan bij de twee Fran
se groepen.
Wat men in Fodor wilde aantonen is in
feite niet gelukt, maar dit strekt ons tot
ere. OTTO B. DE KAT
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. De data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet zijn
bezorgd, staan tussen haakjes achter de
naam van het schip vermeld.
Naar Indonqsië: m.s. „Oranje" (22 Juli);
naar Nieuw Guinea: m.s. „Perseus" (10
Juli); naar de Ned. Antillen: s.s. „Baarn"
(21 Juli); naar Suriname: m.s. „Stentor"
(22 Juli); naar Zuid-Afrika: m.s. „Edin
burgh Castle" (11 Juli); naar Canada: s.s.
„Nieuw Amsterdam" (11 Juli) en s.s.
„Groote Beer" (15 Juli); naar Zuid-Ame-
rika: m.s. „Uruguay Star" (13 Juli); naar
Brazilië: m.s. „Aldabi" (15 Juli); naar
Australië: m.s. „Orontes" (13 Juli); naar
Nieuw Zeeland: via Engeland (11 Juli).
Maatschappelijk werk van de
Ned Herv. Kerk
Het moderamen der Generale Synode
van de Ned. Hervormde Kerk heeft Zon
dag in de kerkdiensten een oproep gericht
tot de gemeenteleden in verband met de
opleiding van maatschappelijke krachten
aan de in September te openen school voor
maatschappelijk werk.
De huisvesting van ministeries en rijks
diensten in 's-Gravenhage laat nog veel te
wensen over. Wel werd sinds de bevrijding
een drietal semi-permanente kantoorge
bouwen gesticht en werd het gebouw voor
het ministerie van Oorlog en dat voor het
ministerie van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen belangrijk uitgebreid, doch
de hiermede bereikte toeneming, groot
rond 23.000 m2, van het voor het rijks
apparaat beschikbare netto vloeroppervlak
aan werk- en' archiefruimte is geheel on
voldoende om aan alle rijksdiensten, waar
van de personeelsbezetting over het alge
meen belangrijk groter is dan voor de
oorlog, een redelijke huisvesting te bieden.
Het is daarom noodzakelijk geweest een
groot aantal panden voor kantoor-gebruik
te huren. In totaal waren op 1 Februari
1953 387 panden, waaronder 10 flatgebou
wen, met een totaal netto vloeroppervlak
van rond 120.000 m2, in 'sGravenhage bij
de Rijksgebouwendienst in huur.
Aan de aldus ontstane situatie zijn vele
bezwaren verbonden.
Ter ondervanging van de bovengenoem
de bezwaren is nieuwbouw van kantoor
gebouwen de enige oplossing, zegt de mi
nister van Wederopbouw en Volkshuisves
ting in een toelichting.
Gezien de getuime tijd van uitvoering,
nodig voor de stichting van een groot
kantorengebouw, en rekening houdend met
de dringende behoefte aan verbetering der
huisvesting, is het gewenst met de nieuw
bouw zo spoedig mogelijk een aanvang te
maken.
Het ligt in het voornemen een algemeen
plan op te maken, waarbij de huisvesting'
van alle ministeries en van de grotere rijks
diensten in haar geheel zal worden behan
deld. Vooruitlopend op de vaststelling van
dit grote plan, hetgeen nog vermoedelijk
geruime tijd zal vorderen, komt het ge
wenst voor een aanvang te maken met de
bouw van een groot rijkskantorengebouw
aan de le v. d. Boschstraat.
De mogelijkheid wordt opengehouden
om, indien zulks in de toekomst gewenst
mocht blijken, aan het thans ontworpen
gebouw een vleugel bij te bouwen ten be
hoeve van een minister en zijn staf, zodat
zodoende het complex geschikt zou worden
om aan een groot ministerie een geheel
geconcentreerde huisvesting te bezorgen.
De kosten van het in eerste termijn te
stichten gebouw inclusief grondaankoop en
eerste inrichting zijn globaal te schatten
op 12.500.000.
Dezer dagen voerde de directeur van
Touring Zandvoort, de heer J. B. Th. Hu-
genholtz, besprekingen met Amerikaanse
legerautoriteiten in Heidelberg, Darmstadt
en Frankfort alsmede met de redactie van
het U.S. Army-dagblad „Stars Stripes"
teneinde in de zomermaanden de Ameri
kaanse bezettingstroepen naar Zandvoort te
trekken. Er bestond grote belangstelling
voor de recreatiemogelijkheden die Zand
voort biedt. Een grote attractie bleek vooral
het feit dat op een betrekkelijk klein gebied
zoveel verscheidenheid wordt geboden.
Enige autoriteiten werden uitgenodigd
Zandvoort te bezoeken. Ook Duitse reis- en
touringcarbureaux in de genoemde steden,
alsmede in Koblenz. Bonn, Keulen en Duis
burg werden wederom bezocht en van
materiaal voorzien. In Bonn werd tevens
contact genomen met de officiële reis-
dienst van het ministerie van Verkeer van
West-Duitsland.
Met hutje en mutje verhuizen wil
zeggen: met de gehele huishouding, met
pak en zak of, zoals men het in de
Zaanstreek uitdrukt: met klus en kluis
verhuizen.
Met rijmende uitdrukkingen moet
men even voorzichtig zijn als met alli
tererende. Het komt namelijk veelvul
dig voor dat een van de beide delen in
het geheel niets betekent, maar eenvou
dig terwille van rijm of alliteratie
-wordt toegevoegd. Behalve in: met hutje
en mutje komen zulke onbegrijpelijke
woorden bijvoorbeeld voor in: op haren
en snaren zetten, tegen heug en meug
enzovoorts. Aannemelijk is dus dat met
hutje en mutje alleen wil zeggen: met
wat men in zijn hut bezit. Het Frans
kent: partir avec ses cliques et ses
claques.
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
geneest
VERWONDINGEN
DIE IN HET GEZIN
FKUNNEN VOORKOMEN
WrnÊÊm
I «I
Ochtend in de Moulin Rouge" door E. Gelhay (1891)
Geniet van de
heerlijke Bloemenzeep
De nieuwste aanwinst van Castella, de on
verpakte Bloemenzeep met de zéér lage prijs
van slechts 20 cent per stuk. brengt een frisse,
schuimende zeep binnen ieders bereik. De
Bloemenzeep heeft een heerlijke lentegeur en
is verkrijgbaar in vier zachte tinten. Er is
thans Castella voor iedere vrouw, voor iedere
huid en voor iedere beurs. Ook in de warm
ste zomerdagen, ook als het extra druk is en
U haast tijd te kort komt, kunt U zich met
Castella toch het genot verschaffen van een
weldadige massage. U kunt immers kiezen
uit drie soorten. Heeft Uw huid behoefte aan
veel zacht, overvloedig schuim, neem dan
Castella Spécial (32 ct.). Is Uw huid het meest
gebaat bij de klassieke Castella Schoonheids-
zeep - ook deze kost slechts 32 cent.
Tijdelijk levert Uw winkelier U TWEE
stukken van deze heerlijke zeep voor slechts
50 cent. Profiteer nog heden van dit bij
zondere aanbod!
En wilt U voor een lage prijs toch het genot
hebben van een echte merkzeep, dan is er
thans Castella Bloemenzeep voor U, met de
geuren en tinten van lentebloemen, voor de
zéér bescheiden prijs van20 cent per
stuk
Eind Juni bedroeg het aantal bij de ar-
beidsbureaux geregistreerde werkloze
mannen 56.292 tegen 62.501 op 31 Mei, zo
deelt het ministerie van Sociale Zaken en
Volksgezondheid mede. In dit cijfer van
56.292 zijn 480 geëvacueerden uit de nood-
gebieden begrepen.
Daarenboven waren eind Juni 15.450
personen werkzaam bij de objecten van de
Rijksdienst Uitvoering Werken tegen 17.314
op 31 Mei.
Deze daling van het werkloosheidscijfer
kan voor een deel worden toegeschreven
aan het voor verschillende bedrijfstakken
gunstige seizoen. Daarnaast was er sprake
van een verdergaande opleving in de me
taalindustrie, terwijl ook in de schoenen
en textielindustrie de werkgelegenheid
door de ingekomen winterorders enigszins
toenam. Daarentegen werd de daling van
de werkloosheid weer iets beperkt door het
aflopen van de productiecampagne in de
veenderijen.
In vergelijking met het vorig jaar is het
aanbod thans met ruim 34.000 gedaald.
Naar schatting komt dit voor circa 15.000
voor rekening van het herstel van de wa-
tersnoodschade, voor ongeveer 7.000 van in
uitvoering genomen openbare werken, voor
omstreeks 6.000 van de verruiming van
het bouwvolume, voor circa 1.000 van het
gunstige weer in Juni voor de landbouw en
voor ongeveer 5.000 van diverse conjunc
turele invloeden.
«DINSDAG 7 JULI
Grote Kerk: Orgelconcert, 8 uur. Con
certgebouw: 111e Muziekschooluitvoering,
7,30 uur. Palace: „BuTeau zedenpolitie", 18
j., 7 en 9.15 uur. Luxor: „Verraad", 18 jaar.
op het toneel Burlisto, 7 en 9.15 uur. Lido:
„De wrede zee", 14 jaar. 6,50 en 9.15 uur.
City: „Een koningin wordt gekroond", alle
leeft., 7 en 9.15 uur. Spaarne: „Diepzeedui
kers", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Hals:
„Manina", 14 jaar, 8 uur. Rembrandt: „Som-
marlek", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Minerva:
„Night and day", 18 jaar, 8.15 uur. Minia-
tuurspoorwegtentoonstelling 13.30-17.30 en
19-21.30 uur.
WOENSDAG 8 JULI
Palace: „Bureau zedenpolitie". 18 jaar, 2.
4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Verraad", 18
jaar, en op het toneel in de avondvoorstel
lingen Burlisto, 2, 7 en 9.15 uur. Lido: „De
wrede zee", 14 jaar, 2, 4.20, 6.50 en 9.15 uur.
City: „Een koningin wordt gekroond", alle
leeft., 11. 2.15. 4.30, 7 en 9.15 uur. Frans Hals
„Manina", 14 jaar, 2.30. 7 en 9.15 uur. Spaar
ne: „Diepzeeduikers''. 14 jaar, 2.30. 7 en 9.15
uur. Rembrandt: „Sommarlek", 18 jaar, 2.
4.15, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Night and
day", 18 jaar, 8.15 uur. Miniatuurspoorweg-
tentoonstelling 13.30-17.30 en 19-21.30 uur.
ADVERTENTIE
door rheumatiek, spit, ischias, hoofd- en
zenuwpijnen. Neemt regelmatig Togal, dat
verdrijft in al die gevallen snel en afdoende
de pijnen. Togal baat waar andere middelen
falen. Zuivert de nieren, is onschadelijk voor
hart en maag. Bij apotheek en drogist
ƒ0.95, ƒ2.40 en ƒ8.88.
Er zijn geen positief betrouwbare berichten over de moeilijkheden, waar
mee de Sovjet-Unie in haar satellietstaten worstelt, maar dat het met
name in Polen, Tsjechoslowakije, Roemenië en Hongarije niet naar de
wens der machthebbers in het Kremlin gaat, blijkt overduidelijk uit be
richten die in sobere vorm mededeling doen van de maatregelen der over
heid om aan bepaalde strubbelingen het hoofd te bieden. Het is een indi
recte berichtgeving dus, die bevestigt wat wilde geruchten in waarschijnlijk
overdreven vorm suggereren: Dat de slaafse volgzaamheid der satellieten
begint te tanen en dat de greep van Moskou op het reusachtige invloeds-
gebied van Oost-Europa krampachtig is geworden.
Wanneer men zegt, dat het niet meer
naar de wens der Moskouse machthebbers
gaat, moet men tevens de vraag stellen
wie die machthebbers op het ogenblik
eigenlijk zijn. De onzekerheid daarover is
reeds een bewijs van verzwakking in het
Russische regiem. Ook over het welzijn van
Malenkov doen merkwaardige berichten de
ronde, doch wanneer men deze toeschrijft
aan overspannen fantasie van Westelijke
commentatoren, wier wens de vader van
hun beweringen is, dan nog blijft de twij
fel bestaan over de vraag, of Malenkov
inderdaad de teugels strak genoeg in han
den heeft kunnen houden om het eertijds
machtige en onsplijtbare blok der Sovjet
republieken dwingend te blijven dicteren
naar zijn persoonlijke wil.
Stalin heeft dat jarenlang kunnen doen,
doch de dictatuur die haar dictator verliest
moet, zo zij al blijft voortduren, onvermij
delijk een periode van innerlijke gevaren
doormaken, die slechts zullen kunnen wor
den overwonnen wanneer de nieuwe
machthebber de juiste methode voor de
nieuwe binding kan vinden en toepassen.
Dat Malenkov de oude methode van Sta
lin niet apprecieerde, is duidelijk genoeg
gebleken. Hij heeft hervormingen inge
voerd, zowel in structuur van het machts
apparaat als in zijn politiek tegenover de
satellieten en het buitenland, die een dui
delijke zwenking betekenden. De metho
de van Stalin was niet alleen verouderd,
maar zij stond en viel met Stalin zelf. De
methode van Malenkov zal moeten zijn af
gestemd op nieuwe, moderne omstandig
heden en rekening dienen te houden met
enkele zeer belangrijke factoren, die bui
ten de macht van hemzelf of van wie ook
liggen.
De aanraking van Rusland met het Wes
ten. de invloed daarvan op het Russische
denken en de Russische overtuigingen, de
kennismaking met ten Westerse ontwik
keling op velerlei terrein en de steeds
sterker evoluerende samenwerkingspolitiek
van het Westen hebben ongetwijfeld tot
gevolg gehad, dat bij de dood van Stalin
zijn opvolgers kwamen te staan voor de
noodzaak, z.ich te bezinnen op een binnen
landse politiek die niet louter meer haar
kracht putte uit de dwang. Deze politiële
dwang heeft ook in Rusland zijn tijd ge
had. Hij kan een welkom hulpmiddel blij
ven om incidentele gevallen van insubor
dinatie uit te snijden, doch hij kan niet
langer richtlijn voor een gehele binnen
landse politiek blijven. De isolisatiemid-
delen der Sovjet-Unie zijn verbroken door
de radio, de oorlog, de onweerstaanbare
golven van menselijk contact over de hele
wereld. Aanpassing van het regiem aan de
nieuwe omstandigheden betekent voor
Moskou aanpassing aan de grotere eisen
der volken in eigen en satellietland ten
aanzien van levensstandaard, persoonlijke
veiligheid en geestelijke vrijheid. De po
sitie van lijfeigene, die de satellieten tot
nu toe hebben ingenomen, dient langzaam
te worden vervangen door de positie van
gesalarieerde dienstknecht. Dienstknecht
weliswaar zonder het recht van zelfbe
schikking, doch in ieder geval mét het
recht om een menswaardig bestaan te
voeren zonder voortdurend doods- of vrij-
heidsgevaar.
Wanneer Malenkov het hoofd gebogen
heeft voor deze ontwikkeling, heeft hij dat
gedaan in het besef dat er geen andere weg
openbleef om een eensgezinde macht te
handhaven en de brand der revolutie te
voorkomen, die wellicht de totale onder
gang van heel het kunstig opgebouwde
Sovjet-machtstelsel zou meebrengen.
Een dictatuur, die uit innerlijke zwakte
water in haar wijn doet, loopt het gevaar
haar prestige te verliezen en op het hel
lende vlak van steeds meer compromissen
en concessies te komen. Deze strijdvraag
zal dan waarschijnlijk op het ogenblik het
Kremlin beheersen: Aanpassing van het
regiem met het gevaar van prestigeverlies,
of voortzetting van de politiek der ijzeren
vuist met het gevaar, een uitbarsting te
ontketenen.
Deze twee wegen zullen in Moskou ieder
hun voorstanders hebben. De keus was
niet nodig toen Stalin nog leefde. Maar nu
de keus noodzakelijk is geworden, schijnt
Malenkov voorshands de vrijheid te heb
ben genomen of gekregen om zijn inzich
ten in ieder geval experimenteel te ver
wezenlijken. De gevolgen daarvan hebben
schokken teweeggebracht in Oost-Duits-
land en de satelïietlanden. Dat het zonder
schokken zou gaan. zal Malenkov nauwe
lijks hebben durven hopen. Doch dat het
totalitaire regiem in nieuwe, hervormde
toepassing zal kunnen worden gehand
haafd. hoopt hij waarschijnlijk wèl en de
mogelijkheid daarvan is dan ook allerminst
uitgesloten.
Men is wel eens geneigd de Oost-Euro-
pese volken allen over een West-Europese
kam te scheren en te veronderstellen, dat
zij zonder uitzondering met grote vreugde
het communistische juk van zich zouden
afschudden om er ander voor in de plaats
te nemen. Dat zij zuchten onder terreur
van de dictatuur en hun bevrijding daar
van met verlangen tegemoet zien, is wel
aan te nemen, doch dat zij bereid zijn om
terug te keren tot de twijfelachtige en vaak
volkomen incapabele regiems waaronder
zij vóór de omwentelingen van de dertiger
jaren werden voorbereid op de Europese
gebeurtenissen, is een grote vraag. De
Oost-Europese landen zijn niet voor niets
slachtoffer geworden van Hitler en Stalin.
De politiek der grote West-Europesc mo
gendheden heeft voor de oorlog al heel
weinig tot hun heil bijgedragen zij
vormden vaak politieke en sociale vacuums
die ten prooi lagen aan, degenen die mili
taire macht genoeg bezaten om' er op een
kwade dag binnen te rukken.
Het is zonder twijfel voor de onderdrukte
volken van Oost-Èuropa een brandende
vraag, wat er van hen worden zal na hun
eventuele bevrijding. Het voorbeeld van
Joegoslavië, dat wèl het Russische juk
heeft afgeschud, doch niet veel neiging
vertoont de sociale hervormingen van Tito
ongedaan te maken en terug te keren tot
de vooroorlogse politiek-sociale situatie,
spreekt duidelijke taal. Het Westen zelf
heeft, bij zijn verlangen om Moskou's
macht te verkleinen en terug te dringen
tot binnen de oude Russische grenzen, wel
degelijk aandacht te schenken aan hetgeen
het de bevrijde volken eventueel zal kunnen
bieden en wat het hun zal moeten laten
behouden van datgene, wat de Russische
overheersing uit zuiver eigenbelang aan
deze landen gaf.
Wanneer Malenkov dus het risico wil
nemen van een vermildering zijner dwang
methoden, speculeert hij tegelijk op de
vrees der satellieten voor een nieuwe eco
nomische en sociale terugval tot het peil
van vroeger, toen deze landen in naam
onafhankelijk waren, doch evenzeer ten
prooi lagen aan een buitenlandse discrimi
natie, die hun welvaart drukte en die hen
in feite tot speelbal maakte van buiten
landse mogendheden in het spel van de
machtspolitiek op het Europese vasteland.
De verzachting van het Moskouse regiem
is een duidelijke poging om een vervan
gingsmiddel te vinden voor de verouderde
dwangmethoden. Of de zin voor de vrij
heid in de satellieten zo sterk zal zijn, dat
zij er een sprong in het ongewisse voor
over hebben, zal moeten blijken. Intussen
zijn de experimenten van Malenkov, die
bij zijn milde gestes voorzichtigheidshalve
het machtige Rode Leger achter de hand
houdt, interessant genoeg oyi met aan
dacht te worden gevolgd. Dat men echter
al aan de vooravond van de ineenstorting
van het Russische imperium is gearriveerd,
lijkt voorlopig te optimistisch. Het zou
immers kunnen zijn dat in het Kremlin
een taktiek wordt gevonden die de over
gang naar nieuwe verhoudingen tussen
Rusland en zijn „gemenebestlanden" ge
ruisloos of met kleine schokken laat ver
lopen, zodat men zonder gevaar voor de
Russische macht komt op het punt, waar
de evolutie in de menselijke geesten en de
binnenlandse verhoudingen onweerstaan
baar heen dwingt, en waar een gigantische
Oost-Europese revolutie anders toch uit
eindelijk de weg voor zou hebben open
gebroken. J. L.
Het aantal beschikbare bouwvakarbei
ders daalde van 8926 tot 7812, metaalarbei
ders van 7119 tot 5842, landarbeiders van
8856 tot 7871 en losse arbeiders van 14.349
tot 13.223. De vraag naar mannelijk per
soneel steeg van 20.491 tot 22.669.
De werkloosheid was eind Juni het
hoogst in Groningen met 24 werklozen per
1000 mannelijke beroepsbeoefenaren en het
laagst in Zeeland met 6 en Limburg met 9.
Het rijksgemiddelde was 18 tegen 20 op 31
Mei.
Het aantal als werkloos geregistreerde
vrouwen daalde van 6208 tot 5815. De
vraag naar vrouwelijk personeel bleef na
genoeg gelijk: 19.940 (19.767).
De Algemene R.K. Ambtenaren Vereni
ging (A.R.K.A.) houdt te Utrecht een con
gres, waar diverse actuele problemen, de
positie van de ambtenaren betreffende,
onderwerp van bespreking uitmaken.
De viee-voorzitter, mr. G. Boot, hield de
openingsrede en bestreed de doorbraakge
dachte op sociaal terrein. Hij erkende dat
samenwerking met andere organisaties
nodig is, maar deze mag nooit een over
gangsstadium naar een eenheidsorganisatie
betekenen. Inzake de loonvorming be
pleitte spreker evenals de K.A.B. een
grotere vrijheid. Daardoor zou zijns inziens
ook meer ruimte ontstaan voor het loon-
beleid ten opzichte van het overheidsper
soneel overeenkomstig de eigen status. Hij
oefende ernstige critiek op het uitblijven
van door de regering toegezegde verbete
ringen voor gepensionneerden. De reali
sering van het interim-rapport van de
staatscommissie Van Poelje, achtte hij een
dringende eis. Ernstig bezwaar had hij ook
tegen het uitblijven van een ziektekosten
regeling voor het rijkspersoneel en ander
overheidspersoneel, dat niet onder een ge
meente- of provinciale regeling valt. De
o\ erheid, aldus mr. Boot, legt de last van
sociale zekerheid wel op het bedrijfsleven,
doch weigert zelf die last te aanvaarden
ondanks de unanieme wens van alle amb-
tenarenorganisaties. Ook het Reisbesluit
1952 en het uitblijven van de oplossing van
de gemeenteclassificatie ontmoette critiek.
Mr. Boot betoogde tenslotte dat het aantal
Katholieke ambtenaren in verschillende
sectoren van het ambtelijk leven veelal
beneden redelijke verhoudingen blijft.
GAAT U MET VACANTIE?
Wij verzoeken onze weekabonnés, die
met vacantie gaan het abonnements
geld vooruit aan de bezorger te vol
doen.
DE ADMINISTRATIE
KONSTANTINOPEL. De Russische
regeering heeft bevel gegeven tot het be
zetten der Donau-vorstendommen. Het
Russische leger is de rivier de Pruth over
getrokken en rukt Wallachije binnen.
De Russische keizer heeft eene staat
kundige verklaring uitgevaardigd, waarin
gezegd wordt dat de Ottomaansche regee
ring den laatsten tijd vele willekeurige
maatregelen heeft genomen, waardoor in
breuk is gemaakt op de regten der Griek-
sche Orthodoxe kerk. Pogingen, om de
Porte van dergelijke handelingen terug te
houden, zijn zonder gevolg gebleven. Ook
de plegtige belofte, door den Sultan ge
geven, is geschonden geworden.
„Daarom hebben wij het noodig geacht,
onze troepen de Donau-Vorstenlanden te
doen binnenrukken", zoo zegt de Czaar in
zijne verklaring. „Het ligt geenszins in
onze bedoeling, met den oorlog een begin
te maken. Wij willen ons slechts in het
bezit stellen van een onderpand, als eene
waarborg voor het herstel van de regten
van het Orthodoxe Geloof".
