c
Jl
7\
Het Huis
Welke koers vaart de
Amerikaanse regering?
TEMPO
Kort en bondig
.Clowntje Rick
In 1 dag retour
1 2 5 2 5
van haar Dromen
DINSDAG 7 JULI 195S
Jt
Effecten- en
Geldmarkt
Rechter verwees zaken
naar meervoudige kamer
Examens
Burgerlijke Stand
van Haarlem
Voor de kiadcren
School aan dc Burgwal
wordt opgeknapt
Achttiende Nederlandse
Landbouwweek geopend
B. Stoete nam afscheid
als chauffeur bij de PTT
Studie van industriële
vormgeving in de V.S.
Zesde klassers namen
afscheid van P. H. van der
Leyschool
FEDERMANN OPTIEK
FEUILLETON
door Dorothy Quetitin,
Er is een opmerkelijke tegenstelling te
constateren tussen het verloop van de
New Yorkse aandelenmarkt en die te Am
sterdam gedurende de eerste helft van het
lopende jaar. "VVallstreet beweegt zich
thans c.a. 25 punten beneden het hoogste
niveau van dit jaar, in Amsterdam is het
indexcijfer voor de aandelen sinds het be
gin van 1953 met 15 punten vooruitgegaan,
hetgeen als gewoonlijk met grotere om
zetten gepaard gaat. In 1952 waren deze
aanmerkelijk kleiner dan in 1951, maar
die in Juni hebben gemiddeld meer dan f 2
millioen per dag belopen en deze week
zijn dagelijks omzetten van f 2'/2 a f 3
millioen voorgekomen. Men kan zich af
vragen welke toch de oorzaken zijn van
dit tegenovergesteld koersverloopin New
York en Amsterdam, want het is wel zeker
dat wanneer de minder gunstige stemming
te New York gevolg is van verwachte
conjunctuurwijziging, deze laatste, als ze
mocht komen, ook de conjunctuur in ons
werelddeel en in ons land niet onberoerd
zal laten.
Dat men zich ten onzent in mindere
mate dan voorheen door New York laat
leiden, kan voor een deel worden ver
klaard door het feit dat het Nederlandse
belang bij Amerikaanse shares de laatste
tijd verder is afgenomen. In vergelijking
met vroeger was het koerspeil van Ame
rikaanse fondsen vrij hoog en in vele ge
vallen hebben de houders bij verkoop
grote winsten kunnen maken. De rende
menten waren hier en daar gedaald be
neden die van goede Nederlandse aandelen
er. men kan er zeker van zijn dat gedu
rende het eerste halfjaar van 1952 omzet
tingen van Amerikaanse tegen Neder
landse aandelen op de Amsterdamse Beurs
hebben plaats gehad.
Wat Nederlandse fondsen betreft, in ons
artikel van de vorige week hebben wij een
aantal factoren genoemd, welke op de ge
neigdheid tot het kopen van aandelen een
gunstige invloed hebben uitgeoefend. Het
feit, dat de geld- en kapitaalmarkt in ons
land nog steeds ruim blijft, heeft ook de
grote beleggers naar de aandelenmarkt
getrokken, terwijl ook in het buitenland de
belangstelling voor goede Nederlandse aan
delen groter wordt. Hier komt bij dat de
verslagen, welke over 1952 worden gepu
bliceerd, algemeen gesproken, niet ongun
stig zijn en ook de vooruitzichten van het
lopende jaar in vele gevallen nog hoopvol
worden geacht. Ook deze week hebben
Indonesische waarden weer vooraan ge
staan in de opgaande koersbeweging, on
der leiding van Suiker- en Tabaksaande
len, waarbij de Rubberasndelen zich later
hebben aangesloten. Uit de Indonesische
verslagen valt op te maken dat orde en
veiligheid op de ondernemingen beginnen
toe te nemen en de rehabilitatie van de
ondernemingen bevorderen. Een verslag
als dat van de Rubber-Cultuur Maatschap
pij „Amsterdam" ademt ongetwijfeld een
zeker optimisme en ook de mededelingen
van de H.V.A. zijn minder zwaarmoedig
dan een en twee jaar geleden. Het schijnt
dat er ook voor de suikercultuur nieuw
licht daagt en er allengs weer mogelijk
heden voor de hervatting van de suiker
export uit Indonesië worden gezien, al
mag men zich hiervan zeker nog geen
grote voorstellingen maken. Maar elke
verbetering in de cultuurvooruitzichten is
een sterke prikkel voor de markt in Indo
nesische aandelen, omdat het koersniveau
een paar maanden geleden ver beneden
de intrinsieke waarde der aandelen en een
normale rendementsbasis was gedaald.
In zoverre is het thans ingetreden herstel
weinig meer dan een correctie op een al
te gi'oot pessimisme.
Wat de Amerikaanse markt betreft,
blijkt het telkens dat, ondanks allerlei op
timistische uitlatingen en betere resulta
ten gedurende het eerste halfjaar van 1953,
de verdere ontwikkeling van de Ameri
kaanse economie door velen onzeker wordt
geacht.
Het feit dat het protectionisme in de
V.S. weer de kop opsteekt, duidt er op dat
men in bepaalde kringen op de ontwikke
ling van het economisch leven niet gerust
is. Nog niet zo lang geleden meende men
in de discontoverhoging tot 2 en de
strengere bepalingen voor het afbetalings-
crediet aanwijzingen te zien voor een
naderende politiek van monetaire deflatie,
welke door de nieuwe regering zou worden
voorgestaan. En het is vermoedelijk mede
als een gevolg daarvan dat de Amerikaanse
markt enkele weken lang een dalende rich
ting insloeg. Het schijnt echter dat Eisen
hower en zijn kabinet het risico van een
economische depressie, zelfs van een tij
delijke depressie niet aandurft, want blij
kens de laatste berichten zijn de onlangs
verzwaarde credietfaciliteiten weer ver
ruimd. Dit heeft Wallstreet onmiddellijk
een verademing gebracht, omdat men het
gevaar voor een economische inzinking nu
weer minder groot acht. Dit moge juist
ADVERTENTIE
UW MATRASSEN bijgevuld of vernieuwd
MAAKLOON 1 pers 12.50. 2 pers. f 15.-
HAARLEMS MATRASSENHUIS
H. DE GRAAFF
Gr. Houtstraat 103 Tel. 11485 - Haarlem
zijn, een ander gevaar, namelijk dat van
een nieuwe inflatie wordt dan weer opge
roepen, hetgeen tot een nieuwe prijsstij
ging zou kunnen leiden, welke ook de be-
drijfs- en exportvoorwaarden in het bui
tenland ongetwijfeld gevoelig zou beïn
vloeden. Want hierdoor zou de ruilvoet
van het buitenland, welke door de jongste
daling van de grondstoffenprijzen was ver
beterd, weer slechter worden.
Het is waarlijk niet zo gemakkelijk voor
de Amerikaanse economie, welke voor een
deel door de regeringspolitiek wordt be
paald en die ook voor Europa van zo grote
betekenis is. de horoscoop te trekken.
Een verschijnsel, waaraan men gewoon
is grote aandacht te schenken, is de nog
steeds aanhoudende daling van de graan
prijzen, met name van tarwe. Terwijl de
tarweprijs in Chicago in 1951 nog 2.64
per bushel bedroeg en eind 1952 S 2.30,
is ze in de loop van het eerste halfjaar
1953 verder tot beneden 2 per bushel ge
daald. Dit wordt toegeschreven aan de
zeer ruime voorraadpositie in de V.S., de
verminderde export o.a. wegens een dollar
gebrek in het buitenland, maar met name
aan de zeer gunstige oogstvooruitzichten.
Uit de aan het einde van April door het
ministerie van Landbouw gepubliceerde
cijfers blijkt, dat men op 1 Juli een tarwe-
overschot van ca. 575 millioen bushels ver
wachtte, terwijl men rekent op een over
schot van 615 millioen bushels op Juli
1954.
Het is dus geen wonder dat de nieuwe
minister van Landbouw, Benson, een
nieuwe handelspolitiek tracht te lanceren,
die vooral gericht moet zijn op een ver
groting van de agrarische export, waarbij
dan tegelijkertijd gesproken wordt over
maatregelen om de agrarische import te
verminderen.
Hoe dit allse zij, er valt wel uit te con
cluderen dat de verdere ontwikkeling van
de Amerikaanse economie voorshands on
zeker is en voor een niet gering deel af
hangt van regeringsmaatregelen, welke
door politieke overwegingen worden in
gegeven.
Dat de Nederlandse export in Mei f 100
millioen kleiner was dan in April en f 55
millioen kleiner dan in dezelfde maand
van 1952 behoeft nog niet aanstonds als
een verontrustend verschijnsel te worden
beschouwd, wanneer de actie voor het
protectionisme in de V.S. voortgaat en
succes heeft, betekent dit een stap terug
op de weg naar „free enterprise" en „free
competition" vrij ondernemersinitiatief
en vrije concurrentie een stap terug ook
op de weg naar de economische, financiële
en monetaire rehabilitatie van Europa,
over de noodzakelijkheid waarvan men in
de V.S. de mond zo vol heeft.
En het is begrijpelijk dat reeds nu de
bereidheid om voor het scheppen van
nieuwe exportmogelijkheden grote bedra
gen te investeren bij vele Nederlandse be
drijven wordt geremd.
ADVERTENTIE
WEGENS TIJDELIJKE STORING
van ons telefoonnummer 20020
gelieve te bellen ons tweede nummer
VERHUIZINGEN EN TRANSPORTEN
Rozenstraat 13
Gistermiddag zou de Haarlemse politie
rechter de zaken behandelen tegen de 45-
jarige G. B. uit Spaarndam, de 43-jarige
stoker Th. Z. C. uit Haarlem en 57-jarige
schippersknecht D. H. uit Spaarndam. Zij
allen werd verdacht van diefstal in ver
eniging subsidiair verduistering in dienst-
betrekking; deurwaarder P. van der Steen
hoven tilde met de grootste moeite twee
grote zakken met koperen kranen en ander
metaal op de groene tafel en toen droeg de
Officier van Justitie, mr. G. W. F. van dei-
Valk Bouman de zaak voor. De mannen
zouden in de jaren 19451953 een groot
aantal koperen kranen, stukken lood enzo
voorts bij de N.V. Werf Conrad en Stork
Hijsch gestolen of verduisterd hebben.
Iedereen maakte zich al op voor een
lange zitting en de vaste jongens op de
tribune gingen maar eens op het andere
been staan, toen de politierechter een ver
standig besluit nam en de zaak verwees
naar de meei-voudige kamer van de recht
bank „als zijnde te ingewikkeld." Ook de
eigenaar van een scheepswerfje in Spaarn
dam, J. E. V., die verdacht werd van heling
moest onverrichter zake naar huis terug
keren.
ADVERTENTIE
Montessori leerkrachten
Van de Vereniging Opleidingscursus voor
Montessori Leerkrachten te Amsterdam
slaagden voor het examen V.O. de dames
J. D. Bax, M. L. de Bazel, M. Eyma, A. C.
Kaars Sypestein, A. C. Labruyère, M. M.
Matthieu, C. M. C. J. W. Reigersman, N. T.
S. L. Roëll, A. T. M. Romme, E. M. T.
Schlatmann, J. H. Thomson, G. Timmer
mans, Y. Veenenbos, N. Wamsteker, J.
Weeldenburg, G. E. Weinberg, M. W. E.
Wilde.
Aan de Gemeentelijke Universiteit in
Amsterdam is geslaagd voor het candidaats-
examen geneeskunde de heer E. Kikkert uit
Heemstede.
Deze beide babies een Atistralische tweeling hebben de medische wetenschap
reeds bij hun geboorte verbaasd doen staan door bijna twee maanden na elkaar ter
wereld te komen. Dennis Goodwin, het jongetje, links op de foto, zag namelijk 56
dagen voor zijn tweelingbroertje David het levenslicht. De foto werd gemaakt in het
King George V Memorial-hospitaal in Sydney.
Haarlem, 6 Juli 1953
ONDERTROUWD: 6 Juli: M. H. van Nie-
hoff en J. M. Boeree, O. van der Pol en J.
G. van Egmond.
BEVALLEN van een zoon: 4 Juli N.
Crombeen-de Looze, J. Zwitser-Vollenga,
W. Frijn-Boersma, W. Th. H. Mulder-Uit
man, E. Bx-oertjes-van Egmond, H. A. Jan-
sen-Postma, J. Seggelink-Rosenboom, 5 Juli
M. B. Brugman-Baars, 6 Juli: J. A. Okker-
sen-van der Vliet, M. Stolker-Weidinger.
BEVALLEN van een dochter: 4 Juli:
M. van der Horst-Boellaard, F. Mulder-van
Eek, 5 Juli: A. Nolet-Ariaans, A. A. M. de
Winter-van Egmond: 6 Juli: G. van Aalst-
Bouman, J. M. van Dooi-n-Blaas.
OVERLEDEN: 3 Juli: E. Baron van
Heerdt tot Eversberg, 87 jaar, Kamperlaan,
P. P. van Delft. 85 j„ Twijnderslaan; 4 Juli:
Th. P. Dirks-Walraven, 48 jaar, Van Oos
ten de Bruynstraat.
Mi
/v)
2057
Ja, het kon niet uitblijven op die manier.dat moest wel uitlopen op een vecht
partij! Maar daar waren Rick en Bunkie niet bang voor; ook al zagen die twee
vreemde jongens er sterker uit dan zij.
En zo ging het ook: binnen enkele tellen waren Rick en Bunkie slaags geraakt met
de andere twee. Er vielen harde klappen! Die jongens wisten hun vuisten goed te
gebruikenEn Rick en Bunkie kregen enkele flinke opdoffers te slikken.
Maar ze waren zo kwaad, dat ze dat nauwelijks voelden; ze vochten, wat ze konden,
en ze lieten ook zien, dat ze niet van koek gemaakt waren. Rick sloeg er geducht op
los en ook Bunkie liet zich niet onbetuigd.
En toen dat even zo geduurd had, bleken Rick en Bunkie aan de winnende hand. Rick
had zijn vijand op de grond gekregen en zat nu boven op hem, terwijl hij hem met
zijn vuisten in bedwang hield. De laffe jongen, die zag, dat hij er van langs kreeg,
begon te janken, dat hij het niet meer zou doen
„Dat zal je geraden zijn ook!", zei Rick. „Als je nog niet genoeg hebt, zeg je 't maar,
daji kun je nog 'n paar pillen krijgen, hoor!"
Maar de jongen voelde niets voor nog meer slaag, en hij gaf zich over.
Ook Bunkie won de strijd. De tweede jongen sloeg op de vlucht
De Hervormde Kleuterschool „Ons Kleu
terhoekje" aan de Burgwal bestaat in Mei
van het volgend jaar zestig jaar. Er zijn
reeds plannen dit jubileum te viei-en.
Ouders hebben besloten het gebouw, zowel
van binnen als van buiten, op te knappen.
Er is een schoolfonds gevormd, waaraan
vele ouders hebben deelgenomen door ge
middeld een kwartje per maand beschik
baar te stellen, een kienavond heeft een
flink bedrag opgeleverd en schenkingen
zijn binnengekomen. Dan worden baten
verwacht uit een in September te houden
bazar.
De school zal opgeknapt worden door
vaders die in hun vi'ije tijd zullen werken.
Het schilderen aan de buitenzijde is reeds
in volle gang en Vrijdagavond komt het in
wendige aan de beurt.
Vrij dagmiddag om vier uur wordt de school
wegens de vacantie gesloten en drie uur
later beginnen de ouders aan hun arbeid.
Enkele autoriteiten zijn uitgenodigd de toe
stand van heden in ogenschouw te nemen.
Verwacht wordt, dat zij na afloop der
wei-kzaamheden ook een kijkje zullen
nemen.
WAGENINGEN. Maandagmiddag
heeft mr. J. Algera minister van Verkeer
en Waterstaat, in „Janushoff" te Wagenin-
gen de achttiende Nederlandse Landbouw
week geopend.
De minister sprak over de toenemende
verontreiniging van openbare wateren.
Hier en daar worden deze gedegradeerd
tot openbare riolen. De bestrijding van het
euvel van de waterverontreiniging is nieuw
voor vele waterschappen.
In Brabant heeft men de afvalwaterzui
vering ï-eeds ter hand genomen. De minis
ter sprak met waardering over het werk
der waterschappen.
Deze voor ons land typische corporaties
hebben hun taak op uitstekende wijze ver
vuld. In het buitenland benijdt men ons om
ons waterschapswezen. In vergelijking met
de vorige eeuw zijn de taken van de wa
terschappen echter belangrijk uitgebreid.
De discussieleider van de eerste dag, de
waterschapsdag, prof. ir. F. Hellinga, stelde
de actuele vraag in het middelpunt „is ons
waterschapsbestel nog tegen alle eisen op
gewassen?"
Na ruim veertig jaar bij het PTT-bedrijf
werkzaam te zijn geweest heeft de heer B.
Stoete Maandag wegens het bereiken van
de pensioengerechtigde leeftijd afscheid
genomen tijdens een bijeenkomst, die on
der leiding stond van de heer W. Flooren.
De waarnemend directeur van het Post
en Telegraafkantoor, de heer A. Dekker,
richtte zich het eerst tot de scheidende
ambtenaar, die vele jaren als chauffeur
werkzaam is geweest. Nooit heeft hij een
ongeluk gemaakt. De hem toegekende af-
scheidspenning, die bij hoge uitzondering
wordt uitgereikt als waardering van
plichtsbetrachting, is verdiend en spreker
verheugde zich er over, dat hij de penning
mocht overhandigen.
De heer P. Lalleman, chef van het sta
tionspostkantoor, prees de kameraadschap
en de prettige verstandhouding; een wer
kelijk goed ambtenaar gaat de dienst ver
laten.
Namens het jublieumfonds overhandigde
voorzitter P. Koomen een actetas en me
vrouw Stoete ontving bloemen. De heer A.
van Baekel herinnerde er aan, dat de heer
Stoete van de oprichting van Haarlems
Postfanfare af lid is geweest; de leden zien
hem node gaan.
Tenslotte sprak de scheidende ambte
naar woorden van dank, ook tot zijn colle-
ga's-chauffeui's, die een bloemstuk hadden
aangeboden.
Drie van de zes Nederlandse deskundi
gen, die op uitnodiging van het Bureau
voor Wederzijdse Beveiliging (M.S.A.) ge
durende zes weken de industriële vorm
geving in de Verenigde Staten zullen be
studeren, zijn met het m.s. „Noordam" in
New York aangekomen. De drie anderen
waren reeds per vliegtuig gearriveerd.
De Nederlanders zullen zowel met parti
culiere Amerikaanse ontwerpers als met
organisaties op het gebied van de indus
triële vormgeving van gedachten wisselen
over de vraag, hoe industrieproducten zo
danig kunnen worden verbeterd, dat er een
evenwicht wordt gevonden tussen de eisen
van de verbruiker en die van de fabrikant,
welke laatste zijn productie moet afstem
men op de industrieel-economische moge
lijkheden in het algemeen en op de techni
sche capaciteiten van zijn fabriek in het
bijzonder.
Er waren heel wat ouders en andere
genodigden op de feestelijke bijeenkomst
welke oudercommissie en onderwijzers
van de P. H. van der Leyschool gister
avond in de toneelzaal van de Overton-
school hadden georganiseerd en waarbij
hoogsteklassers een genoeglijk cabaret
program ten tonele brachten. Er is veel
energie en geduld voor nodig om twaalf-
en dertienjarige woelwaters vlot een pro
gram te laten afwerken, maar, kleine ha
peringen daargelaten, alles verliep best en
het publiek had veel plezier. Er werd ge
zongen, een paar aardige kleppermarsen
weerklonken en parmantige meisjes ver-
zofgden nu en dan de conférence. Toneel
stukjes met hele verkleedpartijen ontbra
ken natuurlijk niet en bij het muzikale ge
deelte verraste ons een jeugdig toverflui-
ter die met veel talent bekende wijsjes op
zijn vingers „speelde". De dans was even
min vergeten: solo- en groepsdans droegen
de goedkeuring van het publiek weg.
Tenslotte kwam de beurt aan het offi
ciële gedeelte van de avond. Het hoofd der
school, de heer A. M. J. Mol, sprak de
leerlingen toe. Al waren de kinderen zich
er op dit ogenblik niet van bewust, zeide
hij, zij sloten een periode van hun leven
af, een onbezorgde, al vonden zij dat nu
misschien niet zo.
Blijvende herinneringen aan de tijd die
zij later wellicht de mooiste van hun leven
zouden noemen, vormden het getuig
schrift en een foto van de school.
Namens de oudercommissie sprak de
heer D. van Luck hartelijke woorden. Hij
dankte de ouders voor hun steeds spon
tane medewerking en overhandigde de
leerlingen geschenken, hun bij loting toe
gewezen. Hierop zetten de kinderen hun
onderwijzer, de heer W. P. Nieman, die de
avond geleid had, in het zonnetje en bo
den hem een stoffelijk blijk van hun waar
dering aan. Ook mevrouw Nieman en het
hoofd der school werden niet vergeten.
Na de pauze werden enige films ver
toond, waaronder de bekende documen
taire van Herman van der Horst over de
wederopbouw van Rotterdam, „Houen zo".
BINNENLAND
Te Tjamsweer is het echtpaar Wiersma,
waarvan de man 79 en de vrouw 81 jaar
was, overleden door gasvergiftiging. Een
ki-aantje van een gaskomfoortje had een
avond en een nacht open gestaan.
De vice-president van India, dr. Rad-
hakrishnan, die een bezoek van enkele da
gen aan ons land brengt, heeft bezoeken
gebracht aan de minister-president, dr. W.
Drees, aan de minister van Buitenlandse
Zaken, mr. J. Beyen, aan de voorzitter van
de Tweede Kamer, mr. L. G. Kortenhorst
en aan de voorzitter van de Eerste Kamer,
mr. J. A. Jonkman.
Men is thans bezig met het bei-gen van
de resten van de „Benbrack", een Engels
stoomschip, dat in 1889 op de Texelse kust
is gestrand. Het 90 meter lange wrak kwam
vorig jaar door zandverstuivingen bloot. Er
is reeds ruim 50 ton ijzer geborgen. Men
hoopt in totaal 500 ton te kunnen bemach
tigen. Na de stranding destijds had men de
bovenbouw nog kunnen slopen, maar door
dat het schip spoedig in het zand wegzakte
moest verdere berging worden gestaakt.
De landelijke commissie voor kleine
boerenvraagstukken van de Stichting voor
de Landbouw acht het gewenst proeven te
nemen met Noorse fjordenpaai'den op klei
ne bedrijven in Nederland. Deze kleine
Noorse gebruikspaai'den worden met suc
ces in Denemarken gebruikt.
De Utrechtse bijzondere strafkamer
heeft uitspraak gedaan in de zaak tegen de
41-jarige P. O. C. V. uit Amsterdam, die in
beroep van gegaan van een vonnis van de
Amsterdamse bijzondere strafkamer, waarbij
hij in 1952 tot acht jaar gevangenisstraf was
veroordeeld. V. is thans veroordeeld tot acht
jaar gevangenisstraf, ontzetting uit het recht
openbare ambten te bekleden en uit de kies
rechten voor- de duur van het leven. V. was
ten laste gelegd, dat hij gedurende de bezet
tingstijd een aantal illegale strijders aan de
Sieherheitspolizei had verraden.
Te Sittard is een der directeuren van
de firma P. gearresteerd, verdacht van po
ging tot oplichting. De firma verkocht tex-
tielgoederen op afbetaling en zou daarbij
een systeem hebben tegepast dat niet door
de beugel kon. De firma is inmiddels ge
liquideerd.
De 60-jarige landarbeider J. Boon is,
toen hij op zijn fiets de Rijksstraatweg te
Limmen overstak, door een auto aangere
den. Hij werd ernstig gewond en is later in
het St. Elisabeth ziekenhuis te Alkmaar
overleden. Hij laat een vrouw en zes kin
deren achter.
HAARLEM EN OMGEVING
Aan de Landbouwhogeschool te Wa-
geningen is geslaagd voor het candidaats-
examen Nederlandse bosbouw de heer H.
Kraft, Haarlem.
Bij de staatsexamens voor muziek zijn
geslaagd voor het diploma voor piano-A de
dames A. Bakker en A. Bonset, beiden te
Haarlem.
Aan de Economische Hogeschool te
Rotterdam is geslaagd voor het doctoraal
examen in de economische wetenschappen
de heer M. Bijleveld, Heemstede.
De wethouder van openbare werken,
de heer A. J. M. Angenent, is Donderdag
verhindei'd spreekuur te houden.
De burgemeester van Bloemendaal is
I onderdag 9 Juli verhinderd spreekuur te
houden.
Woensdag 8 Juli houdt de J. P. Coen-
school in Oud-Schoten een ouderavond,
waaraan de leerlingen van de hoogste klas
sen met een gevarieerd programma zullen
meewerken.
Aan de Vrije Universiteit te Amsterdam
zijn geslaagd voor het propaedeutisch exa
men theologie de heren K. Kuiper, Sassen-
heim, en V'. L. van der Linden, Santpoort.
Op het tweetal voor de Gereformeerde
Kerk te Groningen (negende predikants-
ülaats) zijn geplaatst ds. J. T. Bakker te
Oude en Nieuwe Bildtzijl en dr. J. L. Koole
te Bloemendaal.
Aan de gemeente-universiteit van Am
sterdam is geslaagd voor het candidaats-
examen Nederlandse taal de heer D. W.
Fokkema, Overveen, en voor het propae-
deutische examen theologie de heer C. J. Oos
tenrijk, Heemstede.
De dienstregeling van buslijn 4 onder
gaat met ingang van vandaag een kleine
wijziging. Tussen 12 en 20 uur wordt een
twaalf- in plaats van een tienminutendienst
gereden. Dit is een gevolg van de vertra
gingen, die door de rioleringswerken in
Haarlem-Noord ontstaan.
Overigens is de route in zoverre weer
normaal, dat tussen Santpoorterplein en
Stuyvesantplein weer via Engelszstraat,
Marnixstraat en Duinoordstraat wordt ge
reden.
Niet de heer E. maar de heer F. Kui
pers promoveerde op 2 Juli te Amsterdam
op het proefschrift over A. C. T. H. en Cor
tisone bij kinderen.
ADVERTENTIE
Voor een GOEDE BRIL
naar een GOEDE OPTICIEN
Sinds 1850
Grote Houtstraat 37
Rijksstraatweg 246b
OOK VOOR EEN GOEDE ZONNEBRIL
vertaald uit het Engels
20)
„Waar zijn we eigenlijk?" vroeg hij op
eens. „De mist trekt op, hè? De geluiden
worden weer duidelijker. Zijn we in Stap
les Corner?"
„Ja", antwoordde ze verwonderd. „Hoe
hebt u dat zo goed geraden?"
„O, ik hooi trams en je moet vaak voor
stoplichten wachten
Hierna hadden ze de gehele verdere weg
dit spelletje gespeeld, dat hij moest raden,
waar ze waren. Elsie was verbaasd en ont
roerd door de belangstelling, waarmee hij
het spel meespeelde. Wanneer hij er naast
was, toonde hij oprechte teleurstelling. „Ik
zie 't als een experiment", legde hij uit, „ik
wil nagaan in hoevere het gehoor het ge
zichtsvermogen kan vervangen. Natuurlijk
is dat maar in zeer beperkte mate moge
lijk. Ik zal me nooit zelf kunnen scheren,
of een boek lezen, voordat mijn ogen weer
genezen zijn. Ook zal ik niet kunnen auto
rijden, of een straat oversteken, maar ik
begin nu al via mijn geheugen en de din
gen, die ik kan horen, onder verschillende
omstandigheden een beeld op te bouwen
van hetgeen er om me heen gebeurt".
„Dat is inderdaad waar", zei Elsie, „het
lijkt wel of u zo nu en dan even werkelijk
kunt zien". Haar hart was vol medelijden,
maar ze liet niets merken en sprak op vro
lijke, luchtige toon.
„Ik heb vaak de neiging om dit apparaat
van mijn ogen weg te rukken", zei hij, op
de zware donkere bril wijzend, „maar ik
heb de dokter beloofd braaf te zijn. Als
ik dus niet helemaal gek er van word, zal
ik 't volhouden. Waar zullen we lunchen?
Vind je het goed ergens te picknicken? Ik
heb een lunchpakket laten inpakken. Maar
als 't weer te slecht is, gaan we natuurlijk
naar een restaurant".
„Ik vind het veel genoeglijker ergens
buiten te picknicken, antwoordde Elsie.
„En het weer is helemaal bijgetrokken. Er
komt zelfs zon".
„Prachtig. Laten we dan op een mooi
plekje stilhouden, zodra we Salisbury
voorbij zijn".
Toen ze Salisbury doorreden, brak de
zon inderdaad door de wolken. Het werd
een mooie Cctoberdag en Elsie liet de grote
wagen stilhouden ergens aan de rand van
een bes vol herfstkleuren. Ze bleef even
I stil voor zich uit zitten kijken naar al deze
'pracht van geel en rood gebladerte.
„Wat is er?" vrceg Mark, die 't onmid
dellijk merkte.
„We staan hier stil aa» de rand van een
bos en de bomen zijn zo prachtig met al
die herfstkleuren geel en rood en een
enkele nog helemaal groen en o
daar steekt een eekhoorntje de weg over,
zo'n enige bruin gevalletje met een reuze
pluimstaart!"
Mark genoot van haar kinderlijk enthou
siasme. „Het is hier heerlijk, ik ken dit bos.
De zon begint goed door te komen, ik voel
de warmte". Hij opende het portier en hief
zijn hoofd op om de zonnewarmte op te
vangen. Elsie voelde opnieuw ontroering,
toen ze hem voorzichtig met behulp van
zijn stok uit de auto zag stappen. Hij wilde
zo min mogelijk geholpen worden. „Ik ga
even mijn benen strekken", zei hij vrolijk.
„Intussen bekijk jij dat lunchpakket. Ik
ben benieuwd, waar ze ons op onthaald
hebben. Fluit of zing maar iets als teken,
dat ik terug moet komen".
Hij voelde het mos onder zijn voeten en
concludeerde hieruit, dat Elsie de auto een
eind van de grote weg af, ergens langs het
bospad, had geparkeerd. Dat was precies
zoals hij 't bedoeld had. Bovendien was het
prettig, dat ze hem aan zijn lot overliet en
hem rustig dit experiment van een wan
delingetje alléén liet ondernemen. Hij vond
het heerlijk weg te zijn uit Londen met al
die mensen, die hem aanstaarden. Hier in
dit bos kwam 't er niets op aan, of hij op
zijn neus zou vallenHij zou echter
niet vallen! Voorzichtig, tastend met zijn
stok, vond hij zijn weg
Elsie had hem met .opzet de rug toege
keerd. Ze luisterde naar het geluid van
zijn stok en ze had moeite om niet achter
hem aan te hollen om hem haar arm te
bieden. Maar ze begreep heel goed, dat
deze experimenten goed waren voor zijn
zelfvertrouwen. Ze haalde het lunchpak
ket te voorschijn en- begon het langzaam
uit te pakken. Het hötel had een lunch
meegegeven, die ruim voldoende was voor
vier personen! Sandwiches met allerlei
heerlijke belegsels en koffie in een ther
mosfles en bovendien nog bier. Ze haalde
uit de kofferruimte een grondzeil te voor
schijn, legde hieroverheen een plaid en
hierop dekte ze zo aardig mogelijk voor
de lunch. Zelf ging ze tenslotte ook een
klein wandelingetje maken, om haar stijf
heid van de lange autorit kwijt te raken.
Toen ze bij de auto terug kwam, begon ze
te fluiten. Ze floot niet erg goed en omdat
ze bang was, dat hij het niet zou horen,
ging ze over tpt zingen. Het enige liedje,
dat haar op dat moment te binnen schoot,
was een populair revuewijsje: „O, wat een
heerlijke morgen".
Elsie bezat een mooie, zuivere sopraan,
welke in het koor van het weeshuis altijd
zeer tot zijn recht was gekomen, maar
hier in het stille herfstbos klonk haar
zang wat ijl. Tot haar grote verrassing
hoorde ze opeens Mark met eer diepe ba
riton het refrein meezingen. Zijn stem
kwam van enige afstand achter haar en
ze wilde zich niet omdraaien om hem
tegemoet te gaan. Ze bleef doodstil staan,
ze wist hoe heerlijk hij het zou vinden,
als hij deze wandeling helemaal alléén
had volbracht. Ze zong het liedje verder
en steeds dichterbij kwam Mark's stem, die
het refrein meezong. „We kunnen duetten
gaan zingen", riep hij lachend uit, toen
hij zich bij haar voegde. „We zouden een
fortuin verdienen met jouw stem en mijn
blindheidHet klonk niet bitter, maar
jongensachtig overmoedig. Elsie lachte
ook. „Ik heb hier op de grónd voor de
lunch gedekt", zei ze. „Er ligt een grond
zeil onder en daarop een plaid, dus u kunt
rustig gaan zitten. Ik zal u de sandwiches
aangeven eti het bier voor u openmaken.
Er is verder ook koffie".
„Arme Elsie", zei hij, terwijl hij op de
grond ging zitten, „gelukkig hoef je me
niet het eten in de mond te stoppen! Zet
maar een heleboel in mijn buurt neer,
want ik he'o razende honger. Ik kan zelf
zo'n bierflesje wel openmaken, als je me
het apparaat er voor geeft".
Met een trots gezicht schonk hij even
later het scnuimende bier in een glas. „Wat
zeg je er van?" vroeg hij lachend.
,,'t Is fantastisch!" antwoordde Elsie
met oprechte bewondering.
„Wil jij ook wat hebben?"
„Nee, dank u. Ik neem koffie. De lucht
van bier alleen al vind ik vreselijk. Ik
zet van alles bij u neer: sandwiches met
ham, en kip en ei". Ze pakte zijn hand beet
en wees hem een en ander aan.
Hij drukte haar hand even en zei: „Op
Willows zul je niet de verpleegster behoe
ven te spelen. Daar zal Annie al dit soort
vervelende dingen doen. Ze heeft me als
baby al de luier omgedaan, dus voor haar
is 't niet zo erg".
„O, ik vind 't ook helemaal niet erg",
antwoordde ze zacht. „Ik wil alleen niet al
te bemoeierig zijn. Ik heb zelf heel wat er
varing, want in het weeshuis moesten we
altijd voor de jongeren zorgen, neuzen
snuiten, pleisters op wonden plakken, enz."
Mark kon zich voorstellen, hoe ze met
deze jongeren uit het weeshuis geweest
was. Zacht en vriendelijk en goed. Goéd
was een woord, dat op haar van toepas
sing scheen in de meest letterlijke beteke
nis. Er was niets hards aan haar, niets van
hetgeen hem bij de vele mondaine vrou
wen, die hij ontmoette, soms zo kon af
stoten. Zë was zacht en vriendelijk, en
daarbij intelligent en begiftigd met een
gevoei voor humor, dat merkwaardig goed
bij het zijne paste. Je bent een aardig
meisje, Elsie, dacht hij, terwijl hij van zijn
lunch genoot, en ik geloof, dat we het uit
stekend samen zullen kunnen vinden.
Het was doodstil in het bos, met enkel
het geluid van de vogels. De zonnewarmte
deed weldadig aan.
„Ik zou 't vreselijk vinden om het héle
jaèr in de stad te wonen", zei Elsie op
eens. Ze voelde zich gelukkig bij de ge
dachte, dat ze nu op weg was naar Wil
lows, om een bekend schrijver bij zijn
nieuwe boek te gaan helpen, en ze vond
het heerlijk, dat ze buiten zou wonen, vèr-
weg van de benauwenis, die een grote stad
als Londen haar altijd gaf.
(Wordt vervolgd
