Schaer uit, Hassenforder in
gele trui na vijfde étappe
Het Huis
Wim van Est: ge zijt zot met
zo'n sterke wind op kop
M
Gymnaestrada 1953 met vijf
tot zesduizend deelnemers
MORRIST
.Clowntje Rick
Nederlandse ploeg verloor de eerste
plaats in het ploegenklassement
van haar Dromen
WOENSDAG 8 JULI 1953
J»
DE VEERTIGSTE TOUR PE FRANCE
Brem
Raadselachtige tactiek van Nol ten
t J. DE GRAAF
Voor de kinderen
FEUILLETON
door Dorothy Quentin
21)
Cricket
Draw van ACG
in Engeland
Johnston niet in het
Australisch testteam
Heringa Wuthrich
BLIKSEMAFLEIDERS
Frank Tyson heeft een
aanloop van 27 passen
Mallejac van de West-Franse ploeg heeft Frankrijk de tweede overwinning in de Tour
de France bezorgd. Van de 111 renners ging hij gisteren in de vijfde étappe van
Dieppe naar Caen als eerste over de eindstreep. De 200 kilometer had hij in 5 uur
38 min. en 35 sec. afgelegd. Na het vuurwerk in de afgelopen dagen hielden de Ne
derlanders'zich dit keer rustig. Alle mannen van Pellenaars (Henk Stevens die als no.
103 binnenkwam uitgezonderd) eindigden met het grote peloton exaequo op de der
tiende plaats. Toch moest de Nederlandse ploeg een verlies incasseren. In het ploe
genklassement ging de leidende positie gisteren verloren. Frankrijk Noord Oost Cen
traal staat nu bovenaan. Dit kwam vooral dank zij het werk van Hassenforder en
Walkowiak, die bij het verlaten van Neubourg (92 km) er in gezelschap van Diot,
Guerinel, Mallejac, Morvan, Debruyne en Molineris tussenuit trokken. Dertig kilo
meter verder hadden deze 8 vluchtelingen al een voorsprong van acht minuten geno
men en onder aanvoering van Hassenforder, die met een achterstand van 9 min. 12 sec.
in het algemeen klassement op Schaer de kans schoon zag de leiding in de algemene
rangschikking te veroveren, bleven zij er flink gang in houden. Bij de binnenkomst
in Caen schoot Mallejac naar voren en met een felle eindsprint bracht hij de étappe
op zijn naam. Dertien seconden later vloog Hassenforder over de streep. En met deze
tweede plaats was de Breton geslaagd in zijn opzet: de verovering van de gele trui.
Actieve rol favorieten?
Voor de vijfde étappe waren de verwach
tingen nog al hoog gespannen en wel om
dat Bobet en Koblet in Rijssel en Dieppe
eigenlijk voor 't eerst meer gedaan hadden
dan acte de présence gegeven. Dit scheen te
duiden op een tactiek-verandering in som
mige grote ploegen en op het voornemen
van de favorieten om voortaan een meer
actieve rol te spelen. Het duurde echter
bijna anderhalf uur voor dat er enige teke
ning in de strijd kwam. Het. peloton reed
gegroepeerd de vaart lag omstreeks de
36 kilometer per uur precies volgens het
tijdschema.
Pas zes kilometer voor Rouaan leek het
alsof Schaer in de aanval de beste verdedi
ging van zijn leiderstrui zocht. Hij liep uit,
samen met Rossello en Rotta, voordat
Wagtmans, die even tevoren een lekke
band had gekregen, er erg in had. De Zwit
ser zette echter niet door en liet zich terug
vallen met zijn compagpons, toen het pelo
ton ging jagen. Even voor Rouaan moest
Koblet afstappen, ook wegens bandenpech,
maar het euvel was in een ommezien ver
holpen.
Hassendorfer en Lauredi
De doortocht van Rouaan, waar tiendui
zenden de stoet toejuichten, bracht geen
verandering in de situatie. Maar op de
grote weg naar Les Essarts, een kilometer
of 60 van Dieppe, demarreerden Hassenfor
der en Laurédi. De reactie bleef uit en het
tweetal lag spoedig 300 meter voor. Toen
reden Walkowiak en Debruyne zich even
eens los en kregen aansluiting met de eer
ste twee in de buurt van Orival.
Deze uitlooppoging was echter pas het
voorspel voor een kort, doch uitermate
hevige strijd, waarin Koblet en Bobet de
hoofdrollen zouden vervullen. De Zwitser
liet plotseling zien wat hij in zijn mars
heeft. Hij demarreerde zo bliksemsnel, dat
alleen Astrua, de man die bij de Italianen
tot nu toe het meest op de voorgrond is ge
treden, zijn wiel kon houden. Met z'n bei
den joegen zü daarbij Astrua zich tot
volgen bepaalde achter de kopgroep
Hassenforder, Laurédi. Debruyne en Wal
kowiak aan, die bij EIbeuf, 74 kilometer
van Dieppe, een minuut 15 seconden voor
sprong had op de Zwitser en de Italiaan
en anderhalve minuut op de hoofdgroep.
Inmiddels was in de hoofdgroep alles in
rep en roer geraakt. Boodschappers zorg
den er voor, dat de Franse nationalen te
weten kwamen, hoe hard er door Koblet
aan getrokken werd en Louison Bobet, die
steeds beter in vorm komt, stelde zich met
macht en geweld te weer. Een dolle achter
volging werd ingezet, waarbij niet alleen
Bobet met de meeste verwoedheid vocht,
maar Robic, Schaer en nog een groepje
andere renners, zich eveneens danig weer
de.
Koblet en Astrua kregen aansluiting met
de vier man aan kop, maar de groep Bobet,
die een hele sliert renners met zich mee
trok, kwam onweerstaanbaar opzetten en
tijdens de lange klim bij Saint-Pierre-des-
Fleurs, ongeveer 80 km van Dieppe en 120
km voor de finish, smolten alle groepjes
weer ineen. De uitlooppoging van Koblet,
want op hem kwam het eigenlijk alleen
aan, was tot staan gebracht.
Nieuwe aanval
Er was zoveel werk verzet, dat het gezel
schap een kilometer of 20 nodig had om uit
ADVERTENTIE
TWEKA - BADKLEDING
Jan Nolten
te blazen. Toen gaf Hassenforder, de man
van de ploeg Noord-Oost-Centraal-Frank-
rijk, die in elke étappe popelt van strijd
lust en ook nu weer aanhoudend loerde op
een kans om weg te komen, het begin voor
een nieuwe aanval. Zeven renners gingen
met hem mee. Querinel, Debruyne, Diot,
Walkowiak, Molineris, Mallejac en Morvan.
De beide laatstgenoemden zijn Bretons en
zij bleven de traditie getrouw, die wil, dat
de Bretonse renners in de Tour pas op hun
best zijn, als zij hun geboorteland beginnen
te naderen.
Bij de bevoorrading van Bernay, 121 km
van Dieppe, hadden deze acht avonturiers
drieënhalve minuut voorsprong en dit ver
schil werd geleidelijk groter. Vijftig kilo
meter voor de finish was het niet minder
dan achtenhalve minuut en op het laatste
stuk kwam er nog bijna anderhalve minuut
bij. Want het gesloten peloton reageerde
niet, wat vooral van Schaer, die door Has
senforder sterk bedreigd werd door de eer
ste plaats in het algemeen klassement, ver
wondering wekte.
Er was echter één man, die niet werke
loos bleef toezien. Dat was Jan Nolten.
Nolten spurtte zich los toen er nog onge
veer 70 km moesten worden gereden,
samen met Henri Paret van de Franse
Zuid-West-pIoeg. De kleine donkere Frans
man bleek volkomen bereid om Nolten de
behulpzame hand te bieden.
In het begin nam hij vaak genoeg de kop,
maar bij Lisieux op het heuvelachtige ter
rein, ging het de Limburger niet hard ge
noeg. Hij liet Paret aan zijn lot over en
zette alleen de achtervolging door. Maar
hij had niet alleen met de acht leiders,,
maar ook met de hoofdmacht achter zich te
maken. Aanvankelijk won hij op de hoofd
macht, maar op een gegeven moment lag
hij bijna 3 minuten voor. Maar op de lei
ders liep hij geen meter meer uit. De Ne
derlandse liaison bleef voortdurend vlak
achter hem, gereed om bij te springen als
Nolten materiële bijstand nodig mocht
hebben.
Nolten vermoeid
Toen er nog 25 kilometer gereden moest
worden, werd het de vraag of Nolten zich
alleen tegen het thans jagende peloton zou
kunnen handhaven. Het verschil was nog
slechts twee minuten en het werd elke
kilometer kleiner. Nolten raakte vermoeid,
maar hij verdedigde zich tot het uiterste,
terwijl de volgers, Nederlanders, zowel als
Fransen, Italianen en Belgen bedenkelijk
het hoofd schudden. Hij handhaafde zich
tot aan Caen en had zelfs nog een kleine
voorsprong bij de aankomst op het 2750
meter lange circuit. Toen was zijn rol ech
ter uitgespeeld en gingen enige tientallen
renners hem in de eindspurt voorbij..
Se ETAPPE - 7 JULI
6 e ETAPPE -6 JU LI
r i i«in,tv ta)Elbeuf7<km.
PAFNCW) Lk!«a A
^nw%0»gNeubouro92k
-- Bpp^JBMumonnOSItfT
Falaise 32km y I21km
^Apqentan55kra
'QSpes78km.
Alencon99km. A i<wi
Q Mampr* 124 k m
ASonnpteblp 148 km.
ATuffp158km
w LE MANS
REEDS AFGELEGD
•N06 Tt RODEN
m 5?ptappp200km.
min 6pptappe206km.
Ravilaillenng
De Breton Mallejac was al bijna tien
minuten eerder over de streep gegaan voor
de zeven andere renners van het kopgroep-
je van acht. Hassenforder werd tweede en
verwierf tevens de gele trui, een verdiende
beloning voor de kranige prestatie, die hij
heeft geleverd sinds de karavaan te
Straatsburg startte.
Klassementen
De uilslag van de vijfde étappe van de
Ronde van Frankrijk, Dieppe-Caen (200
km) luidde: 1 Mallejac (Frankrijk West)
5.38.35; 2 Hassenforder (Fr. N. O. Centr.)
5.38.48; 3 De Bruyne (Belg.); 4 Diot (lie de
France); 5 Morvan (Fr. West); 6 Querinel
(Fr. West); 7 Molineris (Fr. Zuid Oost) al
len in dezelfde tiid als Hassenforder; 8 Wal
kowiak (Fr. N. Centr.) 5.40.03; 9 Koblet
(Zwits.) 5.48.18; 10 Magni (It.) z. t.; 11 Dar-
rigade (Fr. Zuid West) z. t.; 12 Robic (Fr.
West) z. t.; 13 ex aequo het grote peloton in
dezelfde tijd als Koblet. In deze groep be
vonden zich met uitzondering van Stevens
alle Nederlanders, dus Jansen. Nolten, Roks,
Suykerbuyk, Van Breenen, Van Est, Wagt
mans, Adrie Voorting en Gerrit Voorting.
Voorts Geminiani (Fr.). Telsselre (Fr.),
Bartali (It.), Schaer (Zwits.) en tientallen
anderen. De Nederlander Stevens werd 103
in 5.50.19.
Het algemeen klassement luidde:
1 Hassenforder (Fr. N.O. Centr.) 28.41.21.
2 Schaer (Zwits.) 28.42.09 op 48 sec.
3 Wagtmans (Ned.) 28.43.11 op 1.50.
4 Renaud (lie de France) 28.45.39 op 4.18.
5 Roks (Ned.) 28.46.04 op 4.43.
6 Meunier (Fr.N.O.Centr.) 28.46.52 op 5.31.
7 Van Est (Ned.) 28.47.35 op 6.14.
8 Close (Belg.) 28.47.48 op 6.27.
9 Astrua (It.) 28.48.09 op 6.48.
10 Robic (Fr. West) z. t.
11 Anzile (Fr.N.O.Centr.) z. t.
12 Ernzer (Lux.) 28.48.14.
13 Gerrit Voorting (Ned.) 28.48.17.
14 Diot (lie de France) 28.49.16.
15 Lauredi (Fr.) 28.49.57.
16 Impanis (Belg.) 28.50.14.
17 Serra (Sp.) 28.50.33.
18 De Bruyne (Belg.) 28.50.42.
19 Bauvin (Fr.N.O.Centr.) 28.51.02.
20 Rolland (Fr.) 28.51.28.
27 Bobet (Fr.) 28.54.45.
28 Magni (It.) z. t.
29 Koblet (Zwits.) z. t.
30 Bartali (It.) z. t.
33 Mallejac (Fr.West) 28.55.22.
48 Nolten (Ned.)- 29.01.10.
51 Jansen (Ned.) 29.02.07.
55 Van Breenen (Ned.) 29.03.47.
65 Adrie Voorting (Ned.) 29.08.03.
71 Suykerbuyk (Ned.) 29.11.33.
90 Stevens (Ned.) 29.23.45.
Het ploegenklassement van de vijfde étap
pe is als volgt:
1. Frankrijk West (Mallejac, Morvan,
Guerinel) 16.55.11.
2. Frankrijk Noord Oost Centraal (Has
senforder. Walkowiak, Anzile) 17.06.39.
3. Frankrijk Zuid Oost (Milineris, Baf-
Toen de samenstelling van de Nederlandse wielerploeg voor de Tour de France bekend
werd gemaakt, was het duidelijk, dat. Wim van Est en Jan Nolten de sterke troeven
zouden moeten vormen voor het algemeen klassement, dat Wout Wagtmans en Gerrit
Voorting als favorieten van de tweede categorie zouden worden beschouwd en dat
Thijs Roks, Hein van Breenen, Jefke Jansen en Jos Suykerbuyk als ervaren étappen-
rijders het eerder genoemde viertal zouden „beschermen" met twee jeugdige als
professionals niet-ervaren wegrenners als sluitstuk: Henk Stevens en Adrie Voorting.
Na vier étappes hadden Van Est, Wagt
mans en Voorting bewezen, dat zij volko
men aan die verwachtingen beantwoorden,-
dat Thijs Roks verrassend goed reed, dat
Hein van Breenen, Jefke Jansen en Jos
Suykerbuyk nuttige hulp verleenden aan
de kopmannen van de ploeg en dat Ste
vens en Adrie Voorting, de eerste overi
gens niet zonder moeite, zich goed door de
moeilijkheden van het begin hadden door
geslagen. Jan Nolten bleef echter het
raadsel. De stille Limburgse renner leek
nerveus. Wellicht drukten hem nog de suc
cessen van de Ronde van Frankrijk van
vorig jaar, toen hij plotseling als grote
concurrent van Fausto Coppi naar voren
kwam.
Nolten wél in vorm
Hoe dan ook Jan Nolten kon zijn hou
ding niet bepalen, wachtte in elke étappe
af, als hij beter zou hebben gedaan aan
een ontvluchtingspoging mee te doen; ging
naar voren op ogenblikken, die bijzonder
slecht waren gekozen. Dat Nolten de vorm
te pakken heeft, is zonder meer duidelijk.
Dat heeft hij in de étappe van Rijssel naar
Dieppe bewezen, al kreeg hij op het einde
een inzinking. Dat bewijs werd wederom
geleverd in de vijfde étappe, toen hij 70
km voor Caen er tussenuit ging. Maar wist
Nolten niet, dat voor hem acht vluchte
lingen lagen zeven Fransen en een Belg
die op het peloton reeds acht tot negen
minuten voorsprong hadden genomen? En
dat het alleen een onmogelijke taak zou
zijn om die acht man te achterhalen? Wat
bezielde Nolten om toch weg te lopen?
Om stug vol te houden en met kracht en
energie te smijten, die hii straks in de
bergen zo goed kan gebruiken? Was Nol-
ADVERTENTIE
CfCfACtté RIJWIELEN
KLEVERPARKWEG.2* HAARLEM
Zie onze uitgebreide collectie
SPORT, en TOURRIJWIELEN
fert, Lazarides) 17.15.24; België (De Bruyne,
Adrieaenssens, Close) z. t.; Ile de France
(Diot, Caput, Renaud) z. t.
Het algemeen ploegenklassement luidde:
1 Frankrijk Noord Oost Centraal 85.57.10.
2 Nederland 86.02.42.
3 Frankrijk West 86.06.03.
4 Ile de France 86.11.47.
5 Frankrijk Nationaal 86.17.33.
6 België 86.17.49.
7 Italië 86.24.06.
8 Zwitserland 86.29.37.
9 Luxemburg 86.42.33.
10 Frankrijk Zuid West 86.43.53.
11 Spanje 86.54.33.
12 Frankrijk Zuid Oost 86.56.24.
De premie voor de strijdlustigste renner
in deze étappe kreeg Hassenforder van de
Franse Noord Oost Centraal-ploeg. Deze
Fransman kwam eveneens in het bezit van
de gele trui.
c
Het gevecht was afgelopen. Voldaan gingen de vechtersbazen naar huis; en de oude
man had inmiddels rustig zijn weg kunnen vervolgen.
Ja, het gevecht was afgelopen; maarwat zagen Rick en Bunkie er uit! Rick had
een blauw oog, de jongen had daar 'n fikse stomp op gegeven. En Bunkie zat helemaal
onder het vuil, van het rollen over de grond met zijn vijand!
Toch voelden ze zich heel voldaan, al deed het 'n beetje pijn. Hun doel was bereikt,
de oude man was veilig en de laffe plagers hadden ze hun portie gegeven.
Maar toen kwamen ze thuis, en.
,.Wat is dat? Hoe komt het, dat jullie er zo uitzienHeb je gevochten?!", zei oom
Tripje boos.
Tjatoen stonden ze toch wel bedremmeld te kijken.
„Nou, zeg eens op, hoe komt het, dat jullie er zo vuil uitziet, en dat Rick een blauw
oog heeft?"
Toen vertelde Rick, wat er zojuist was voorgevallen, en Bunkie vulde het verhaal
aan. En onder hun relaas klaarde het gezicht van oom Tripje op; hij begon opeens te
schateren.
„Zozo, is het zo gegaan?", lachte hij. „Dat verandert de zaak wel 'n beetje. Flink zo,
jongens.... Ik houd niet van vechtpartijtjes, maar in dit geval zou ik m'n handen
ook niet thuis gehouden hebben!"
Toen lachten ze alle drie
vertaald uit het Engels
„Mij lijkt 't heel wat erger om m zo'n
weeshuis op te groeien, bovendien alléén
maar tussen vrouwelijke wezens", merkte
Mark peinzend op, terwijl hij een pijp op
stak. „Of, in het tegenovergestelde geval,
in een inrichting alléén voor jongens. Ik
ben van mening, dat een gemengde opvoe
ding het beste is voor beide sexen".
Hij vroeg zich even af, of hij zich met
dit onderwerp niet op een verkeerd terrein
begaf. Maar Elsie antwoordde hem onbe
vangen, terwijl ze de lunchresten bijeen
begon te pakken; „O, maar we waren hele
maal niet ongelukkig in het weeshuis.
Juffrouw Marion was altijd heel goed voor
ons. Niemand liet ons ooit voelen, dat we
zielig waren, hoewel we, toen we ouder
v/erden, heel goed beseften, dat ons leven
anders was dan dat van andere kinderen.
Ik zelf vond 't ergst, dat ik geen vader had,
geloof ik.... Maar èlle helpsters van het
weeshuis waren een soort moeder voor
ons".
„Dat is 't juist wat ik bedoel", zei Mark.
„Er waren veel te veel vrouwen en er was
geen evenwicht, doordat er geen contact
met mannen was".
„Een massa kinderen hebben in de oor
log hun vader verloren", merkte Elsie cp.
„Ja, dat is helaas waar, maar ze l*ven
daardoor nog niet helemaal afgezonderd
in een vrouwenwereld", antwoordde Mark.
Hij lachte even, om het gesprek wat min
der ernstig te maken. „Meisjes moeten le
ren hoe ze met een man moeten omgaan.
Ze moeten leren zijn hemden te strijken en
zijn sokken te stoppen, en in het algemeen
hoe zë hem moeten behandelen".
Elsie lachte nu ook. Ze dacht aan Sir
Leo, die voor haar het meest haar idee
van wat een vader kon zijn, benaderde.
Ze had nooit iets voor hèm kunnen doen
van die dingen, die Mark noemde. Ondeu
gend merkte ze op: „Ik zal me dan maar
meteen oefenen op uw hemden en sokken,
ais Annie dat goed vindt".
„Daar zal ze je de kans niet toe geven",
antwoordde Mark met een glimlach.
„Maar persoonlijk verklaar ik me bereid
om als oefenobject te dienen. Ik ben nog
niet oud genoeg om je vader te zijn, maar
je zou me kunnen beschouwen als een
oudere broer. Denk er echter aan, dat niet
alle mannen zo slecht-gehumeurd zijn als
ik soms'ben. Als je het de aanstaande zes
maanden met mij uithoudt, dan heb je een
ware vuurproef doorstaan".
„Dan kunt je een ideaal-vrouw worden
voor een man", wilde hij er aan toevoegen,
maar hij bedacht zich. Ze was nog zó jong
en dacht kennelijk nog niet over mannen
als aanstaande echtgenoten. Hij voelde, hoe
ze verlegen werd en even hing er een pijn
lijk zwijgen tussen hen. De prettige stem
ming scheen verdwenen en hij verwenste
zichzelf om zijn gebrek aan tact. „Trek je
niets van mijn plagerijen aan, Elsie", zei
hij vriendelijk. „Ik weet zelf, wat 't is een
wees te zijn. Mijn vader sneuvelde in de
vorige oorlog en mijn moeder stierf, toen
ik nog geen twee jaar oud was. Ze had
geloof ik geen levensmoed meer, ze
hield héél \eel van mijn vader.
„Maar ze had u toch!" riep Elsie uit.
Ze kon 't zich niet indenken, dat een
vrouw niet verder wilde leven voor haar
kind.
Mark ging hierop niet in. Annie ver
zorgde mij uitstekend. Ze was een soort
vader en moeder tegelijk voor me, en één
van mijn ooms hield de band met mijn
verdere familie in stand. O, ik had een erg
prettige jeugd. Maar ik wil je alleen maar
zeggen, dat ik wéét, wat het betekent op
te groeien zonder eigen ouders
„Dank u", zei Elsie zacht. Ze voelde, hoe
hij haar gerust wilde stellen en vriendelijk
wilde zijn. Hij kon 't zich echter niet voor
stellen, dat haar jeugd in eik opzicht an
ders was geweest dan de zijne. Hij had ten-
hem te verzorgen, om hem alles over zijn
moeder te vertel'enHij had foto's
kunnen bekijken in portretalbums, en er
waren ooms en tantes en grootouders ge
weest. Hij had niet met zijn vragen naar
de moeder van een weeshuis behoeven te
gaan, die alleen ko-n antwoorden,, dat op
een goede dag een baby met de naam Elsie
Gordon was afgeleverdHet enige, wat
juffrouw Marion haar altijd weer verze
kerd had was dat ze waarschijnlijk uit be
hoorlijke, welgestelde ouders geboren was.
De babykleertjes, waarin men haar gevon
den had, waren van eerste kwaliteit ge
weest en alles had er even verzorgd en
schoon uitgezien„Tracht er niet over
te piekeren", had juffrouw Marion steeds
opnieuw gezegd, „probeer het hier prettig
te vinden. Je hebt 't hier toch naar je zin,
is 't niet?"
„O ja, dank u", had Elsie dan beleefd
en zacht geantwoord met een vage, af
wezige blik in haar blauwe ogen. Juffrouw
Marion had er wel eens met Sir Leo over
gesproken, die zich dan nóg meer inspande
om Elsie's leven zo aangenaam mogelijk
te maken.
En Sir Leo was daar stellig in geslaagd.
Elsie was van nature een opgewekt, te
vreden kind en ze voelde zich in het wees
huis niet ongelukkig. Vooral de weten
schap, dat' Sir Leo haar speciale vriend
was, maakte haar gelukkig en vergoedde
het vele, dat ze moest missen, grotendeels.
Toen ze ouder werd, piekerde ze hoe lan-
ten alleen maar ontvlucht om te demon
streren, dat hij in vorm was, dat hij ook
zijn mannetje stond, evenals Van Est,
Wagtmans, Roks en Voorting? Indien de
laatste veronderstelling juist zou zijn, is
daarmede wel bewezen dat hij mentaal in
deze dagen zeer onevenwichtig is en dat
hier een taak is weggelegd voor ploeglei
der Pellenaars om Nolten zelfvertrouwen
te geven.
Nolten kwaad
Jan Nol ten heeft overigens zelf antwoord
gegeven op de vraag, waarom hij reeds
twee dagen deze onbegrijpelijke tactiek
toepast: een uitlooppoging, die telkenmale
slecht getimed was. Aan de finish vroeg
Van Est hem: „Waarom zijt ge alleen weg
gegaan? Ge zijt zot met zo'n wind op kop".
Én Jan Nolten antwoordde fel en afge
beten: „Zot, zegt gij? Ge wist toch wel, dat
er zes of acht man weg waren en ge wist
ook, dat er geen enkele Hollander bij was.
En daarom ben ik er tussenuit getrokken".
En nog verbeten van woede draaide hij
zich om, stapte op de fiets en reed naar
het hotel. Van Est trok zijn schouders op,
begreep het argument van zijn ploegmaat
natuurlijk heel goed, maar was niettemin
van bordeel, dat Nolten een dwaasheid
had uitgehaald. Jefke Jansen drukte zich
nog scherper uit: „Zelfmoord is het, om
alleen en op die afstand weg te gaan en
bij zo'n wind".
Het eerste cricketteam van A.C.C. uit Am
sterdam vertoeft op het ogenblik in Engeland
om daar enige wedstrijden te spelen tegen
Engelse elftallen. Tegen Eastcote bereikten
de Amsterdammers een draw. Tegenover de
231 runs van ACC gescoord in drie uur
stelden de Engelsen 191 runs voor het ver
lies van acht wickets.
Een Engels dagblad nam van deze wed
strijd een vrij groot verslag op, waarin het
onder andere melding maakte van het feit
dat de Nederlandse bowler W. van Weelde
Hutton had gebowld voor 9. Maarniet
de „Grote Meester", zo voegde het blad er
verder aan toe, maar Chris Hutton, een
neefje (17 jaar oud) van de aanvoerder van
het Engels testteam.
Na een zeer traag begin slechts drie
runs in de eerste twee overs scoorden de
Amsterdammers zeer snel. Met een gemid
delde. van ongeveer zeventig runs per uur
bereikten zij een totaal van 231. Van Kranen
donk werd topscorer met 45. W. van Weelae
maakte binnen korte tijd 39 (7 x 4,1 x 6).
De Engelse batsmen hadden daarna aan
vankelijk wel moeite met de aanval van de
Amsterdammers, maar slaagden er toch in
een draw te behalen. Bij 191 voor 8 werd
gestopt. W. van Weelde nam vijf wickets voor
het verlies van 57 runs.
Het ziet er naar uit dat Bill Johnston, de
linkse medium bowler in het Australisch
testteam, niet zal spelen in de derde test-
match EngelandAustralië op Old Trafford
in Manchester. Johnston is geblesseerd aan
een knie.
ADVERTENTIE
Haarlem
Rotterdam is greeed om de deelnemers
aan de gymnaestrada te ontvangen. Tot in
détails is alles voorbereid en het is moei
lijk denkbaar dat de organisatoren van
deze eerste internationale manifestatie van
dc Féderation Internationale de Gymnasti-
que straks nog voor verrassingen zullen
komen te staan waarin niet is voorzien.
Ofschoon zelfs op dit moment het juiste
aantal deelnemers nog niet kan worden
vermeld, kan in elk geval worden mede
gedeeld dat de cijfers voor het bruten- en
binnenland respectievelijk ruim 2000 en
ongeveer 3000 bedragen, in totaal dus een
aantal tussen de 50Ö0 en 6000.
Dit betekent, dat de Gymnaestrada 1953
na de Olympische Spelen in Amsterdam in
1928 het grootste internationale sportfes
tijn zal worden dat ooit in Nederland werd
georganiseerd. Veertien landen zullen hier
vertegenwoordigd zijn. Behalve de drie
Beneluxlanden en de vier Scandinavische
landen komen Engeland, Portugal, West-
Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk, Hon
garije en Italië met uitgelezen groepen hun
opvattingen en methoden met betrekking
tot de gymnastiek demonstreren. Italië
meldde zich op het laatste uur nog telegra
fisch met een groep van 161 man en stelde
daarmee de organisatie schadeloos voor
het afzeggen van Joegoslavië, dat zich oor
spronkelijk had gemeld.
Zweden grootste afvaardiging
Bijzonder verheugend is voorts dat de
deelneming 'van Zweden (met ruim 800
man verreweg de grootste afvaardiging
van alle landen) thans definitief verzekerd
is. De paratyphus-epidemie, die in dat land
heerste en even moeilijkheden dreigde te
veroorzaken, heeft slechts tot gevolg dat
enige onbelangrijke wijzigingen in enkele
groepen worden aangebracht, doch de mas
sale opkomst zal hierdoor geen verandering
ondergaan. Een en ander is het resultaat
van een voortreffelijke samenwerking tus
sen de gezondheidsdiensten van Zweden
en Nederland. Ten overvloede blijft hier
de inspectie van volksgezondheid en de
geneeskundige dienst van Rotterdam vol
ledig paraat.
Huisvestingsprobleem
Het voor Rotterdam zo uitermate moei
lijke probleem van de huisvesting heeft
ook zijn oplossing gevonden. In zes grote
schoolcomplexen en in het gemeentelijk
recreatiehuis „De Tempel" zal een goed
deel der gasten worden ondergebracht, ter
wijl voor de overigen alle beschikbare
hótelruimte en veel particuliere woon
ruimte is gereserveerd. Voor eventuele ge
vallen zal men echter nog onderdak kun
nen verkrijgen in Delft, 's Gravenhage en
Gouda. In Rotterdam zal dus gedurende de
Gymnaestrada-week voor reizigers, enz.
geen enkele hotelkamer meer vrij zijn.
Het geheel der demonstraties zal een
staalkaart worden van diverse werkmetho
den en opvattingen van gymnastiek en
veel variatie tonen. Men zal er zeer jeug
dige personen aan het werk kunnen zien,
maar ook een groep Noren, wier leeftijd
ligt tussen 4075 jaar. Voorts zullen rhyth_
mische en op het ballet gerichte groepen
zijn vertegenwoordigd, als ook de repre
sentanten der klassikale oefeningen. Hier
voor worden in de Ahoy-hal 6 ringen, 6
bruggen en 6 paarden opgesteld, waaraan
o.m. "de Zwitserse keurturners zullen wer
ken.
Nieuwe oefeningen
Terwijl dus vele reeds hier te lande be
kende groepen hun even bekende oefenin
gen zullen demonstreren, bereidt men zich
anderzijds voor op de kennismaking met
veel nieuwe oefeningen, in hoofdzaak op
die, welke worden gebracht door de diverse
buitenlandse instituten voor lichamelijke
opvoeding, waarvan bekend is, dat veel
studie van de oefenstof wordt gemaakt en
nieuwe oefeningen worden gecreëerd.
Door het ontbreken van elk wedstrijd
element zal de Gymnaestrada in niet ge
ringe mate een idealistisch karakter dra
gen. Dit idealisme voor de gymnastiek zal
uitdrukking vinden in een allegorisch
avondlichtspel, dat door de Rotterdamse
Turnbond op de openings- en op de slui
tingsdag zal worden opgevoerd. Voor dit
doel ondergaat het Sparta-stadion een
zekere metamorphose.
Snelste bówler in Engeland'
Vlak na het bekend worden van de samen
stelling van het Engels testteam, dat Donder
dag aanstaande de derde testmatch tegen
Australië op Old Trafford in Manchester zal
spelen, heeft men in het countyteam van
Northamptonshire een bowler ontdekt, waar
van de voorzitter van de keuzecommissie van
Northamptonshire zegt dat het de snelste
bowler van Engeland is. Het is de drie-en-
twintig-jarige student Frank Tyson van Dur
ham University. Tyson presteerde het om in
zijn eerste over tegen de Australiërs de
wickets van Hole en McDonald te nemen.
Een niet geringe prestatie.
Dat Tyson een zeer snelle bowler is bewij
zen e'. de bi'zonderheden, die men over hem
bekend maakte. Frank Tyson heeft een aan
loop van niet minder dan zevenentwintig
passen. Een aanloop, die ook de wicket
keeper van het team wat schrik heeft inge
boezemd. Tyson is namelijk zo snel. dat
wicketkeeper Andrew ongeveer de lengte
van een cricketpitch achter het battingwicket
staatAls Tyson zijn aanloop begint staat
hij ongeveer zeventig yards van Andrew
vandaan. Een en ander vergt echter zo veel
van de student dat deze het niet langer dan
twee of drie overs volhoudt op topsnelheid
te bowlen. Hetgeen na het bovenstaande wel
enigszins begrijpelijk is.
Zes maanden gevangenisstraf en twee
jaar intrekking van het rijbewijs luidde het
vonnis tegen de 24-jarige M. B. uit Bus-
sum, wie dood door schuld ten laste was ge
legd. Op 30 April was hij, na een aantal
borrels gedronken te hebben, met een ken
nis een toertje gaan maken op een gehuur
de motorfiets. In Utrecht veroorzaakte hij
een verkeersongeluk, waarbij zijn duopassa
gier om het leven kwam.
minste een figuur als Annie gehad om ger hoe minder over haar afkomst en ten
slotte vroeg ze er nooit meer naar. Nie
mand wist, dat ze al haar vragen diep in
haar hart koesterde en allerlei verhalen
verzonZe leefde in een eigen verbeel
dingswereld, waarin een eigen vader en
een eigen moeder een grote rol speelden.
Deze vader en moeder hadden alle goede
eigenschappen van de helden uit de boe
ken, die ze las. Niemand kende dit eigen
wereldje van Elsie, behalve zii zelf....
HOOFDSTUK 12
De lange autorit was thans bijna vol
bracht. Ze naderden het dorp Farndon en
Elsie keek haar ogen uit. Ze had moeite
haar opwinding te bedwingen. Mark had
haar zoveel van Willows en omstreken
verteld, dat ze grote verwachtingen had.
Het landschap was inderdaad aantrekke
lijk, zeer heuvelachtig, met glooiende vel
den en kronkelige, smalle wegen tussen
hoge heggen. Er hing een vage sluier van
mist boven de velden en het rook rondom
naar herfst. Zo nu en dan, wanneer ze op
de top van een steile heuvel kwamen, was
er in de verte iets van de zee te zien. De
eerste keer, dat dit het geval was, slaakte
Elsie een uitroep van verrassing. Mark, die
zwijgend naast haar zat. ze begon zijn
buien van zwijgzaamheid reeds te kennen
vroeg haar, wat er aan de hand was.
„De zéé, ik zie de zéé daar in de diepte",
antwoordde Elsie. „Ik wist niet, dat u zó
dicht bij de zee woonde".
„De zee is vijf kilometer van Willows
verwijderd. Er ligt een vissersdorpje in de
buurt, genaamd „Beard", legde hij uit. „Er
lopen ook bussen naar Torquay, als je be
hoefte zoudt voelen aan een zeer gecivili
seerde plaats van vermaak".
Op dat moment had Elsie daar zeker
géén behoefte aan. Het was voor het eerst
sinds maanden, dat ze weer buiten was en
het vruchtbare landschap van Devon was
geheel nieuw voor haar. Ze reed langzaam
door het dorpje Farndon en lette goed op,
om niet de zijweg, die ze moesten inslaan,
te missen. Ze was moe, maar haar ver
moeidheid belette haar niet vol belang
stelling om zich heen te kijken. Toen ze de
grote wagen de bewuste zijweg inreed, zei
Mark: „Geef maar wat meer gas, het is
hier steil". Het was voor het eerst gedu
rende de lange rit, dat hij haai aanwijzin
gen gaf.
Uiteraard kende hij de moeilijk
heden van deze smalle steile weg en wilde
hij haar waarschuwen. Boven o-p de heu
vel gekomen, gaf hij haar verdere aanwij
zingen: „Willows is het eerstkomende huis
aan je rechterhand. Er is een hoge heg om
heen en de inrij moet je vrij scherp ne
men".
Hij voelde, dat ze opgewonden was en
ook hijzelf onderging hierdoor een vreemd
gevoel van spanning. Hoewel het niet be
paald een feestelijk thuiskomen genoemd
kon worden blind en invalide als hij
was toch voelde hij dit als een thuisko
men.
(Wordt vervolgd
