mmmmm
Santpoort-Zuid krijgt er
169 nieuzve huizen bij
Ballets de Paris van Roland Petit
nieuw hoogtepunt van Festival
Vele bezwaren der ouders tegen
geleide schoolaanwijzing
Bloemendaalse jeugd naar Oudenhoorn
om te helpen bij de oogst
*5Briet?eit aan
de redactie
Kort en bondig
Nijverheid en Handel
PEN-garage op de grens van twee gemeenten
en mogelijkheid van een cultureel gebouw
Simon Martin overleden
WOENSDAG 8 JULI 1953
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT;
5
„Le Loup" en „Carmen"
wonderen van danskunst
Zilveren legpenning toegekend
aan de heer Ch. E. Visser
Overweg in Wüstelaan wordt verbeterd
Goöperators-dag in
Haarlem
Burgerlijke Stand
van Haarlem
Wethouder Geluk antwoordt
de ontevredenen
Koninklijk bezoek aan
Amsterdam
Jeugdorkest van Haarlems
Muziekinstituut onder
jubilerende dirigent
Helemaal verruimd en gelukkig, later wat beduusd door de overweldigende indruk,
kwam ik gisteravond uil het Theater Carré in Amsterdam, waar Roland Petit met
zijn vernieuwde Ballets de Paris de eerste van een reeks van elf voorstellingen had
gegeven, die op het laatste moment nog een plaats op de eigenlijk al overladen agenda
van het Holland Festival vond. Na de vooral aanvankelijk teleurstellende ervaringen
met het ballet van de Marquis de Cuevas kwam dit optreden als een verrassende, bijna
volledige openbaring. Na het zien van de twee hoofdnummers van het programma:
,fLe Loup" op muziek van Henri Dutilleux en „Carmen" naar de gelijknamige opera
van Bizet, kon men eigenlijk alleen maar zeggen: dit is het! Als bij toverslag gelooft
men weer in het wonder van de theaterdans. En hoe klein het publiek bij deze première
ook in aantal was, het juichte en stampte tenslotte van pure dankbaarheid dat men
het aan de overkant van de Amstel moet hebben kunnen horen.
Roland Petit heeft stellig niet zulk per
fect materiaal tot zijn beschikking als de
genoemde markies, maar hij kan beschik
ken over een blijkbaar onuitputtelijke schat
van dansante ideeën en dat is per slot van
rekening heel wat meer waard. Hij brengt
door de zeldzaam gelukkige vereniging van
gevoel met intelligentie eindelijk weer
kunst voor volwassenen. En bovendien
weet hij zich als een tweede Diaghilew te
verzekeren van de medewerking van dich
ters, schilders en componisten, die hei» de
mogelijkheden bieden zijn verlangens en
inzichten met een artistieke perfectie tot
m alle onderdelen te realiseren.
Colette Marchand
De avond begon niet eens zo veelbelo
vend, want „De Parel" van Victor Gsovsky
(muziek van Claude Pascal, décor en schit
terende costuums van Zao Wou Ki) mag
dan een knap stuk vakwerk zijn, het is
buitengewoon ondankbaar voor de man
lijke solist en het verraadt geen greintje
bezieling. De bewegingen zijn als goedge
vormde woorden, die ten hoogste brok
stukken van zinnen vormen. Kort kan ik
eveneens zijn maar dit keer niet uit ge
brek aan waardering over het kostelijke
divertissement „Deuil en 24 heures" in
vele geestige, maar wegens plaatsgebrek
niet allemaal opgestelde décors van Anton
Clave: de groteske geschiedenis van een
bekoorlijke vrouw, die uit scherts een
rouwjapon koopt, door toedoen van een
minnaar binnen een etmaal weduwe wordt
en haar „verdriet" al even snel overwint
als zij zich in Maxim's laat meeslepen door
een onstuimige cancan. „Rouw terwijl u
wacht" zou misschien een goede vertaling
van de titel kunnen zijn. Het geheel is een
bizarre persiflage, doet denken aan het
fin-de-siècle uit de chansons van Xanrof
en bevat werkelijk de gekste parodieën op
de klassieke duetten. Hélène Constantine,
een voortvarende en pittige pizzicatodanse
res, is geknipt voor de vrouwelijke hoofd
rol. Zij wordt door Serge Perrault met veel
komische verve ter zijde gestaan en ge
sprongen.
Emotionele dans
„Carmen" is de grote sensatie van het
seizoen 1948—1949 geweest. Het heeft wat
lang geduurd voor wij dit meeesterwerk in
Nederland te zien kregen en wij moeten
het helaas zonder Renée Jeanmalre in de
De heer Ch. E. Visser trad op de
Dinsdag gehouden vergadering van het
departement Haarlem van de Neder
landse Maatschappij voor Nijverheid
en Handel af als voorzitter en was
volgens de statuten niet herkiesbaar.
Zijn opvolger mr. A. E. C. de Groot
van Embden heeft hem namens het
departement dank gezegd en de heer
Visser meegedeeld, dat hem de zilve
ren penning van de maatschappij zal
worden aangeboden.
Mr. De Groot van Embden herinnerde
er aan, dat de heer Visser van Mei 1940
af voorzitter van 't departement is geweest
en in die periode toonde 'hij zich een man,
die voelde voor traditie, stijl en goede vor
men.
Tijdens zijn dagelijkse werkzaamheden was
hij gewend leiding te geven en allen van
het departement," die in de loop der jaren
de heer Visser in zijn functie heb
ben gade geslagen, zullen onder de in
druk zijn gekomen door de wijze, waarop
hij het voorzitterschap heeft waar
genomen. De leden zullen in het
bijzonder getroffen zijn door de wijze,
waarop de heer Visser de bijeen
komsten van het departement leidde; er
werden steeds lezingen gehouden die er
toe hebben bijgedragen, dat het departe
ment zich voorspoedig ontwikkeld heeft.
Het zal voor spreker moeilijk zijn
te treden in de voetsporen van zijn
voorganger. Het ook imiteren be
tekenen. Wel zal hij trachten diens
stijl in deze stijlloze tijd voort te zetten.
Mr. De Groot van Embden deelde mee, dat
het bestuur besloten heeft de heer Visser
aan te bieden de zilveren legpenning van
de Nederlandse Maatschappij voor Nijver
heid en handel.
In de vacature van de heer Ch. E. Visser
werd gekozen als bestuurslid ir. C. H. Hol-
gen; de heer H. Ledeboer, secretaris, werd
herkozen.
Dè jaarverslagen van de secretaris, de
heer Ledeboer en van de penningmeester,
jhr. mr. B. W. F. van Riemsdijk, werden
goedgekeurd. Daaruit bleek, dat het aantal
leden gestegen is. Doordat in het vorig jaar
de jaarvergadering van de Maatschappij in
Haarlem gehouden is sloot de rekening met
een nadelig saldo. Op de begroting 1953 is
een voordelig saldo geraamd.
titelrol stellen, maar het is er dan toch:
vijf korte, realistische scènes, waarvan
iedere beweging feilloos een emotie tekent.
Op papier lijkt het even gewaagd als on
logisch om van een zo populaire opera een
ballet te maken, maar Roland Petit is tegen
alle beter weten in geslaagd de bekende
handeling volkomen in danstermen uit te
drukken. Als choreograaf stelde hij twee
pas-de-deux, die hun weerga nauwelijks
hebben, omdat zij niet alleen betoverend
mooi gebouwd zijn, maar tevens een psy
chologische onthulling van karakters en
situatie geven. Adembenemend is het
slechts door pauken begeleide duet bij de
ingang van de arena, waar de geliefden op
volkomen natuurlijke wijze de bewegingen
van het stierengevecht overnemen en Car
men tenslotte sterft als een gewond dier,
waarna als ironisch commentaar de hoe
den van de onzichtbare toeschouwers over
de omheining vliegen ten bewijze van de
overwinning van Escamillo.
Als regisseur en wat voor een!
zorgde Roland Petit voor een fel gekleurde
en bewogen achtergrond. Maar zijn grote
verdienste als vernieuwer, of liever gezegd:
voortstuwer van de danskunst, schuilt in
zijn vindingrijk vermogen (reeds eerder zo
treffend in „Le jeune homme et la Mort"
gedemonstreerd) alledaagse handelingen en
motieven logisch aan de zuiver-klassieke
techniek te verbinden. Let eens, want u
moet dit programma gaan zien, op zulke
illustratieve détails als het oplichten van
een cigaret, het verschuiven van een stoel,
het met één vinger van de gebogen hand
naar zich toeheffen van het gezicht van de
beminde in het volmaakte liefdespel.
Colette Marchand die wij ons zullen
blijven herinneren als de poes Agathe in
ADVERTENTIE
Steeds frisse lucht in tFiLTER
met een nyr* v
i
het .poëtische „Les demoiselles de la nuit"
is als type van de revue-achtige moder
ne danseres zeker niet ideaal voor Carmen,
te minder daar zij bepaald niet virtuoos
genoemd kan worden en een gemis aan
attaque vertoont, maar het moet gezegd
worden dat zij desondanks zeer expressief
de prachtige slaapkamerscène vertolkte
met Roland Petit, die in dit duet het op
elkaar indraaien tot sublieme evocatie van
menselijke toegenegenheid verhief. Zijn
Habanera had misschien te weinig Spaanse
allure, doch dat maakte dank zij de sug
gestieve enscenering weinig uit.
En toch was het hoogtepunt van het pro
gramma naar mijn smaak „Le Loup" of
„De Wolf" op uitnemende muziek van
Henri Dutilleux, waarvoor Carzou de beste
décors ontwierp, die men sedert jaren heeft
gezien. Ik stel mij voor dit ballet iedere
avond te gaan zien, die ik in de komende
week te mijner beschikking heb, niet alleen
om er telkens opnieuw van te genieten,
maar tevens om het tot in onderdelen voor
u te kunnen beschrijven. Ook dit werk
komt heel dicht bij de pantomime, maar het
blijft voortdurend dans. Violette Verdi, die
in „De Parel" zo'n nerveuze indruk maakte,
was even brillant als gevoelig in de rol van
de vrouw, die zich in de armen stort van
hem die zij haar echtgenoot waant, doch
in werkelijkheid een wolf blijkt te zijn. Zo
verteld, klinkt deze geschiedenis van de
toneelschrijvers Jean Anouilh en Georges
Neveux onzinnig, maar men heeft hier bij
alle fantastische inslag met een hyper-men
selijk drama te doen, zoals ik in een vol
gende beschouwing overtuigend hoop te
doen uitkomen. Maar veel overtuigender
dan woorden ooit kunnen zijn, is dit zeld
zaam boeiende danstoneel met zijn twee
magnifieke duetten: dat van herkenning en
overgave eerst, dat van het bespeuren van
onraad en de noodzakelijke vlucht ver
volgens.
Ik hoop dat ik mij door mijn enthousiasme
niet zodanig heb laten meeslepen, dat mijn
aanbeveling ongeloofwaardig klinkt. Doch
werkelijk, dit ballet van Roland Petit leeft,
het is artistiek, het fascineert. De TI.O.V.
heeft met slechts één repetitie voortreffe
lijk begeleid. DAVID KONING
Santpoort-Zuid wordt bü de grens van Bloemendaal uitgebreid met 169 woningen,
een nieuwe spoorovergang aan de Wüstelaan en enige, in raadhuistermen genoemde
„bizondere" gebouwen. Tenminste als Gedeputeerde Staten hun sanctie hieraan
geven. In het raadhuis in Velscn ligt, gedurende veertien dagen, een plan van
uitbreiding voor Santpoort-Zuid ter inzage. Het betreft hier in hoofdzaak het deel
dat ligt tussen de spoorbaan en de Rusburglaan.
Ter gelegenheid van de Coöperators-dag
1953, werd gisteravond in het Gemeentelijk
Concertgebouw in Haarlem een bijeenkomst
gehouden, die zowel een bezinnend als een
feestelijk karakter droeg. De Internationale
Coöperatieve Bond heeft op 4 Juli een bonds
dag geproclameerd, waarop een zogenaamde
coöperatie-week volgt, die ten doel heeft de
leden van internationale, landelijke en plaat
selijke verenigingen zich te doen bezinnen op
zijn doelstellingen. Zo wees de voorzitter
van de Coöperatieve verbruiksvereniging
„Haarlem", de heer P. van Gessel, op de
noodzaak van nauwe samenwerking en be
zinning op de doelstellingen der bond, die
in vierendertig land door coöperatieve ver
enigingen van verschillende schakeringen
wordt vertegenwoordigd. Tevens wordt in
deze coöperators-dag algemeen aanleiding
tot feestviering gezien, daar de Internatio
nale Bond thans vierhonderd millioen leden
telt. Aldus bleef het bestuur van de Coöpe
ratie „Haarlem" niet achter en werd de le
den en niet-leden een variété-programma
gepresenteerd onder leiding van de confé-
In de ouderdom van 84 jaar is overleden
de heer Simon Martin, vroeger leraar gym
nastiek aan de Tweede HBS met vijfjarige
cursus en een der leiders van de dansaca-
demie Martin. Van 1 September 1907 tot 1
December 1924 is hij verbonden geweest aan
de HBS en velen zullen herinneringen be
waren aan een populaire leraar.
Het aantal Haarlemmers, dat aangename her
inneringen heeft aan de heer S. Martin als
dansleraar, is groter. Met zijn drie broers
heeft hij vele jaren lessen gegeven aan de
Haarlemse jeugd in de acdemie aan de
Schagchelstraat. De vader van de thans over
ledene, de heer J. G. Martin, heeft in 1875 te
Haarlem een dansschool gevestigd, die later
geleid werd door de vier gebroeders Johan
(overleden in 1939), Simon (dezer dagen
overleden), Henri en Martijn (overleden in
1943). Hun namen zijn onafscheidelijk ver
bonden aan vele kinderfeesten, aan talrijke
bals enzovoort.
De gebroeders Martin vervulden vroeger
ook een belangrijke rol bij de viering van
Koninginnedag. Ónder hun leiding werden
de aubades en de daarop volgende kinder
spelen in de Haarlemmerhout gehouden. Ook
traden zij als organisatoren op bij kinder
feesten op het Zandvoortse strand. In har
monie werkten zij samen en hebben zij de
traditie van hun vader op bijzondere wijze
voortgezet. Het dansinstituut heeft landelijke
bekendheid verkregen doordat er ook in an
dere plaatsen danslessen werden gegeven.
Met de heer S. Martin is een bekende
rencier Cees de Lange. Ad Veen had de muT Sefg^f«Teweeg' °Ud
zikale verzorging in handen. Willy Arberti gezien is geweest,
nam het vocale deel voor zijn rekening, en
het duo De Balsamo's wekte bewondering
op bij de talrijke aanwezigen met een reeks
uitstekende goocheltoeren.
De teraardebestelling is bepaald op Vrijdag
10 Juli om twaalf uur op de algemene be
graafplaats aan de Kleverlaan.
In het Westen en Zuiden grenzen deze
gronden voor het grootste deel aan de ge
meente Bloemendaal, aan de Oostkant ligt
de spoorlijn. Een van de belangrijkste ob
jecten in dit plan is een nieuwe overweg
bij de Wüstelaan. Als bizonderheid kan
worden gezien de bouw van een P.E.N.-
garage, die gedeeltelijk in Bloemendaal,
voor het andere deel in Velsen komt te
staan. De grond tussen de .Bloemendaalse
straatweg en het verlengde van de Van
Dalenlaan, de wegen die ter hoogte van de
Kerklaan bij elkaar komen, wordt gebruikt
om „verzorgende bedrijven" op te richten.
De garage, die er nu staat kan blijven be
staan en de mogelijkheid wordt overwogen
op dit punt een showroom te doen herrij
zen.
Woningbouw
Maar woningbouw is toch wel het hoofd
doel van dit plan. Er zullen worden ge
bouwd 128 étagewoningen in het veylengde
van de Van Dalenlaan, 11 ééngezinswonin
gen langs en bij de Bloemendaalse straat
weg en 30 ééngezinswoningen, in half open
bebouwing, bü de Zuidgrens van de ge
meente langs de Bloemendaalse straatweg
en de Van Dalenlaan.
Achter de étagewoningen, die bestemd
zijn voor het personeel dat bij de provin-
ciebedrijven in dienst is, is aan de West
kant duizend vierkante meter grond gere
serveerd voor actieve recreatie, zoals een
speelterrein voor kleuters en voor oudere
kinderen.
Cultureel gebouw
De „bizondere" gebouwen die in het
plan zijn opgenomen zijn onder meer het
al bestaande stationsgebouw, het eveneens
al aanwezige pompstation voor rioolwater
bij de Jan Gijzenvaart, maar bovendien is
er plaats gereserveerd voor een gebouw
dat eventueel Santpoorts culturele leven
kan bevorderen. Deze grond ligt tegen
over de Zinneveltlaan aan de Bloemen
daalse straatweg.
Betere verkeersdoorgang
Met het maken van een doorbraak door
de bebouwing aan de Kerklaan heen en
het verleggen en verbreden van de over
weg naar de Wüstelaan, tegelijk met een
doortrekking van de Van Dalenlaan van de
Rusburglaan af tot de overgang bij de
Wüstelaan, wordt een aanzienlijke ver
keersverbinding met het Noorden van de
gemeente tot stand gebracht.
De Kluyskenslaan zal worden doorge
trokken tot de Johan Verhulstweg in Bloe
mendaal. Op datzelfde punt zal een weg
uitkomen, die ongeveer in het verlengde
van de Zinneveltlaan ligt. Beide wegen
vormen de toegang tot de ingang van het
garagecomplex van het P.E.N., waarvan
de entrée in Bloemendaal is gelegen.
Op 30 Juni heeft de raad van Velsen
Haarlem, 7 Juli 1953
GEHUWD: 4 Juli: R Stokvis en G. Been
hakker; 7 Juli W. F. Serné en M. Möhringer.
BEVALLEN van een zoon: 6 Juli: J. M.
Schulz-Schmidt; 7 Juli: S. van Zonneveld-
Schiffer; E. M. Linn-Muis.
BEVALLEN van een dochter: 6 Juli:
K. Booy-de Boer; B. Spithoven-van Scher-
penzeel; P. Twigt-Hack; S. M. Jongsma-
Kaim; 7 Juli: H. van Excel-van den Nouw-
land; H. Meijer-Westerik; E. H. Rijntjes-
Eden.
OVERLEDEN: 5 Juli: J. W. A. J. God-
dijn, 71 jaar, Jansstraat; 6 Juli: I. J. Peper-
Goedhart, 80 jaar, Leidsevaart.
deze plannen goedgekeurd en met span
ning wordt de reactie van Gedeputeerden
tegemoet gezien, want hiervan hangt uit
eindelijk het tijdstip van uitvoering af.
Gisteren hebben wij uitvoerig uiteenge
zet, welke redenen de gemeente ertoe ge
dwongen hebben, een aantal leerlingen
van openbare scholen uit Haarlem-West
naar de nieuwe hulpschool naast het „ste
nen bad" aan de Houtvaart te verwijzen of
over te plaatsen. Daar de ouders van de
betrokken leerlingen het met deze „nege
ring van het principe der vrije schoolkeu
ze" niet eens waren, heeft wethouder Geluk
gisteravond in het gymnastieklokaal van
de meisjes-HBS aan de Tempeliersstraat
een nadere toelichting op deze zaak gege
ven, waarna de ouders gelegenheid kre
gen, hun bezwaren kenbaar te maken.
Wethouder Geluk hield een pleidooi voor
de voorgenomen overplaatsings-procedure,
waarbij hij in hoofdzaak dezelfde argumen
ten ontwikkelde, die wij gisteren gepubli
ceerd hebben en concludeerde, dat de
voordelen van een dusdanige hergroepering
der schoolbevolking zwaarder wogen dan
haar nadelen.
De grote aangifte van nieuwe leerlingen
voor de bestaande openbare scholen in
Haarlem-West had dit jaar geen andere
keuze gelaten en met het thans ontworpen
schema zou ook de gunstigste verdeling der
leerkrachten mogelijk worden, hetgeen de
heer Geluk met vele cijfers verduidelijkte.
Bij de verwijzing van leerlingen naar de
nieuwe school (die, zoals de wethouder ont
hulde, de Theo Thijssenschool gaat heten)
is vooral de „geografische" ligging in ogen
schouw genomen, omdat elke school ten
slotte haar bevolking bij voorkeur uit de
De gepensionneerde tekenleraar J. Apetz sr. is een vurig liefhebber van het water.
Daarvan getuigt zijn domicilie: een woonschip in Heemstede. Maar om zich ook op
betrekkelijk comfortabele wijze te kunnen verplaatsen heeft hij een vernuftige
machinerie vervaardigd, waardoor een roeiboot in een raderboot werd getransfor
meerd. Zodat men het kwieke echtpaar Apetz nu geregeld op het water o??i en bij
Heemstede kan aantreffen.
De onder meer door Bloemendaal ge
adopteerde rampgemeente Oudenhoorn
komt er langzamerhand weer een beetje
boven op, mede door de door zovele ge
meenten geboden steun bij het herstel.
De dank daarvoor steekt men in Ouden
hoorn niet onder stoelen of banken, en
zeker niet alleen om de goederen of de be
wezen diensten, maar vooral ook om de har
telijkheid die eruit sprak.
De gemeentesecretaris van Oudenhoorn,
de heer M. J. Deurloo, vertelde ons, dat
de dank voor bijvoorbeeld de ontvangen
schoonmaakpakketten uit Bloemendaal en
andere gemeenten zo oprecht aandoenlijk
was, dat zij met geen woorden te beschrij
ven viel.
Angelo, Borculo en Gcldermalsen heb
ben elk een schoonmaakploeg gezonden,
vrouwen tussen de twintig en de veertig
jaar, vijftien in getal, die een week hielpen
bij het schoonmaken der huizen. Schoon
maakpakketten kwamen uit Geldermalsen
en Bloemendaal, welke gemeenten evenals
Borculo nog een technisch ambtenaar heb
ben gezonden. Bovendien schonk Borculo
reeds een woning waardoor behalve een
Bloemendaalse-, ook een Borculose hoek
ontstond. Door toevallige omstandigheden
werd ook hulp verleend uit een buiten
landse gemeente uit het district Kansas
(Verenigde Staten).
De gemeente Angelo heeft de school
jeugd van Oudenhoorn een vacantie van
veertien dagen toegezegd in de maand
Augustus. Verder mogen de leerlingen van
de lagere school in Geldermalsen kersen
gaan eten, welke heuglijke gebeurtenis
waarschijnlijk in de eerste helft van deze
maand zal plaats hebben.
En dan wordt er aan gewerkt, dat vart
de Bloemendaalse middelbare schooljeugd
in Augustus een groep van dertig meisjes
en jongens naar Oudenhoorn gaat om met
de oogstwerkzaamheden te helpen. Dit heeft
de Oudenhoornse wethouder L. Zeelenberg
met leden van het Bloemendaalse hulp
comité besproken, toen hij hier onlangs een
bezoek bracht. De Bloemendaalse jeugd
zal dan niet, zo is de bedoeling, in barak
ken worden ondergebracht, doch bij de
boerenbedrijven in Oudenhoorn, waardoor
de jeugd uit beide gemeenten meer begrip
voor elkaar zal krijgen.
De overigens wel geringe oogst zal
dit jaar wel voornamelijk uit gerst be
staan. In normale tijden werden er even
eens aardappelen en bieten verbouwd,
maar deze producten zullen dit jaar niet
uit de grond gehaald kunnen worden. Als
straks de jeugd uit Bloemendaal naar
Oudenhoorn gaat, zal zij er terdege mee
rekening moeten houden, dat het comfort
heel wat geringer is dan zij in deze om
geving gewend is. Er is evenmin een
nabij gelegen stad waar men na het werk
omliggende woonwijk betrekken moet en
dat is ook een voordeel voor de leerlingen
zelf, voor wie de afstand van huis naar
school nu veelal aanmerkelijk bekort is.
Met dat laatste argument waren ver
schillende der aanwezige ouders het niet
eens: zij betoogden, hun kinderen liever
naar een veraf gelegen school met een ge
vestigde reputatie te sturen dan naar een
dichtbije school-in-wording, die qua sys
teem en leerkrachtencorps nog een open
vraag vormde.
Ter beantwoording van deze ontevrede
nen gaf wethouder Geluk het woord aan
het jonge hoofd der nieuwe school, de heer
Marwitz, die zijn toehoorders de verzeke
ring gaf, dat hij en zijn onderwijzerscorps,
bestaande uit de dames M. E. Sperwer en
W. Schouten en de heer R. Vercruijsse,
„met geestdrift naar een synthese van het
klassikale en het moderne individuële on
derwijs" zullen streven, waarbij de harmo
nische vorming van de leerlingen, naar
lichaam en geest, voorop zal staan en
waarbij noch de practijk des levens, noch
ook de voorbereiding tot het middelbaar
onderwijs veronachtzaamd zullen worden.
Dit laatste vormde een antwoord op vra
gen van ouders, die twijfel geuit hadden
aan de waarde van de nieuwe inrichting
als „opleidingsschool" een instituut, dat
wethouder Geluk later nog als een „ver
derfelijk opjaagsysteem" kwalificeerde.
Vele andere bezwaren der ouders betrof
fen het feit, dat hun kinderen nu via het
gevaarlijke trottoirloze Houtvaartpad en
het smalle viaduct aan de Brouwersvaart
naar school zouden moeten. Hun beloofde
de wethouder, dat hij de verkeerssituatie
ter plaatse nog eens zal laten onderzoeken.
Andere ouders maakten er bezwaar te
gen, dat hun kinderen nu over verschillen
de scholen verdeeld zouden worden en vrij
algemeen was men van oordeel, dat de aan
zegging van de voorgenomen overplaatsin
gen (die sommigen pas enkele dagen gele
den ontvingen) de ouders voor een fait
accompli geplaatst had. Wethouder Geluk
riposteerde, dat het om administratief- en
on derwijs-technische redenen niet mogelijk
was, de aanzeggingen eerder te verzenden.
Lang en breed is er voorts nog gediscus
sieerd over de principiële zijde van het
„heen en weer rangeren met leerlingen":
een vader, wiens kind voor enkele jaren
op een dergelijke wijze van de Beatrix-
school naar de Huygensschool verwezen
was en die nu weer van de Huygensschool
naar de Thijssenschool zou moeten verhui
zen vroeg, of dat „nu zo maar door moest
gaan", waarop wethouder Geluk antwoord
de, dat het inderdaad mogelijk zou zijn,
dat zo'n leerling in de toekomst opnieuw
van school zou moeten veranderen. Ook
het combineren van hogere klassen, zoals
dat op de nieuwe school zal geschieden,
lelde de wethouder, gezien de ervaringen
met gecombineerde klassen in andere scho
len, niet als een ernstig bezwaar, wanneer
(zoals hier voorzien) zo'n klassencombina-
tie een niet te grote bevolking heeft.
De hierna nog niet overtuigde ouders
werd geadviseerd, hun klachten en bezwa
ren schriftelijk aan „Onderwijs" over te
leggen: men zal dan zien, aan enkele rede
lijke bezwaren tegemoet te komen.
Van 9 tot 14 September zullen de Ko
ningin en Prins Bernhard een officieel
bezoek brengen aan Amsterdam.
(Verkort weergegeven)
Waarom? Ik vraag mij af wat Touring
Zandvoort bezielt. Volgens uw berichten
stelt zij pogingen in het werk om Zand
voort Nederlands drukstbezochte bad
plaats en ontspanningscentrum van de
Haarlemmers en Amsterdammers en ver
lofcentrum van Amerikaanse soldaten te
maken. Waarom? Met goed weer is het er
zo druk dat er geen stoel op het strand
meer te krijgen is. Lijdt Touring Zand
voort ook aan het waanidee dat Hollandse
guldens meer waard zijn als ze ontvangen
worden van buitenlanders? Dat zij Duitse
autobussen tracht te lokken, inplaats van
wat meer service te produceren voor haar
Nederlandse gasten is ook een kortzichtige
activiteit. Heeft de Nederlander in eigen
land misschien al te veel gelegenheden om
zich ongehinderd te verpozen?
BADGAST
culturele ontspanning kan genieten, zo daar
nog behoefte aan mocht bestaan. De enige
verbinding is die per stoomtram, die eens
per twee uur naar en uit Oudshoorn ver
trekt. De meisjes en jongens, die van deze
zomer op het Oudenhoornse land gaan wer
ken moeten ten minste vijftien jaar oud
zijn.
BINNENLAND
Een 20-jarige fabrieksarbeider heeft in
October uit een telefooncel in Amsterdam
een tas met 2900.— weggenomen, die een
kantoorbediende uit Hillegom daar had laten
liggen. Het gerechtshof te Amsterdam heeft
het rechtbankvonnis tegen de fabrieksarbei
der 10 maanden waarvan 5 voorwaardelijk
thans bevestigd.
Drie jaar gevangenisstraf is geëist tegen
een 22-jarige monteur uit Rietveld en een
22-jarige gemeentewerkman uit Rotterdam,
die bekenden in de omgeving van Gouda 23
inbraken te hebben gepleegd, waarbij zij
onder meer negen motorfietsen hadden ge
stolen.
Op een schip in de Amsterdamse haven
is een 17-jarige Duitse jongen aangehouden,
die verklaarde in Dresden te wonen en al
zwervende naar ons land te zijn gekom'en.
Hij wilde gaan varen. De Vreemdelingen
politie zal hem naar Duitsland terug
brengen.
Op het vliegfeest dat Zaterdag 18 Juli
op het vliegveld Soesterberg wordt gege
ven zullen voor het eerst ook de „860 Aero-
bats" optreden, het stuntteam van de Ma
rine Luchtvaartdienst. Dit team is pas in
Mei opgericht. Het staat onder leiding van
de luitenant ter zee vlieger eerste klasse C.
J. Idzerda uit 's-Gravenhage.
De faculteit der rechtsgeleerdheid aan
de universiteit te Groningen heeft aan de
heer J. H. Koerts, inspecteur van politie te
Groningen, de meesterstitel cum laude ver
leend. De heer Koerts heeft in zijn vrije tijd
gestudeerd. Overdag werkte hij normaal op
het hoofdbureau van politie te Groningen.
Tot directeur van het Parijse kantoor
van de Algemene Nederlandse Vereniging
voor Vreemdelingenverkeer is benoemd dr.
J. A. M. van der Stap, journalist, auteur en
radiocommentator. Na de bevrijding was hij
werkzaam bij de Franse regeringspers
dienst. Tot 1947 werkte hij ook bij de afde
ling Nederlandse uitzendingen van de
ranse radio, waar hij door Jan Brusse
werd opgevolgd.
Door de sterke stroom is de motor
sleepboot „Marie" op de Waal bij Tiel om
geslagen en gezonken. De kapitein wist zich
zwemmende te redden.
De helicoptèrelijn Brussel-Rotterdam
zal volgend jaar vermoedelijk worden
doorgetrokken naar Utrecht.
In Bolsward zwom Dinsdag een jonge
zeehond rond. Hij werd naar het Noorder
Dierenpark in Emmen gebracht, waar nu
getracht wordt met gemalen rauwe haring
en volle melk het jonge dier in leven te
houden.
HAARLEM EN OMGEVING
Aan de Vrije Universiteit te Amster
dam is geslaagd voor het candidaatsexamen
wis- en natuurkunde de heer H. H. Bosman
te Haarlem.
Bij de in Den Haag gehouden Staats
examens voor muziek is geslaagd voor het
diploma-A piano mej. C. A. M. de Cavelier
te Haarlem.
Door de beschikbaarstelling van het
buiten „Duinzicht" te Vogelenzang zal de
Nederlandse Vereniging van Suikerzieken
van 15 Juli tot en met 15 September weder
om de uitzending kunnen verzorgen van
aan suikerziekte lijdende kinderen.
Aan de gemeentelijke universiteit van
Amsterdam slaagde voor het kerkelijk exa
men de heer R. van 't Lindenhout te Heem
stede.
Het programma der orgelbespeling in
de Grote kerk op Donderdagmiddag van 3-
4 uur door George Robert luidt: 1: Fantasia
A. van den Kerckhoven; 2. Variaties „Est-
ce Mars" J. P. Sweelinck; 3. Preludium en
Fuga e kl.t. J. S. Bach; 4. Pastorale C.
Franck; 5. Suite gothique L. Boëllmann.
De lilde uitvoering van Haarlems Mu
ziekinstituut was bestemd voor het op
treden van ver, soms zeer ver gevorderde
leerlingen. Ook het jeugdorkest kwam in
actie voor het begeleiden van een van deze
leerlingen en voor de zelfstandige uitvoe
ring van een Symphonietta van Jac. Bonset.
Het gisteravond in de tuinzaal van het
gemeentelijke Concertgebouw ten gehore
gebrachte programma bestond verder uit
werken, die in overeenstemming met de
muzikale en technische scholing, van be
langrijk gehalte konden zijn. Veel roman
tische muziek was vertegenwoordigd met
composities van Brahms, Chopin, Schu
mann, Mendelssohn en Schubert, de zeven
tiende eeuw met een Sonate van Corelli,
de achttiende met een Sonate van Leclair
en met operamuziek van Mozart. Van Beet
hoven werden er variaties gespeeld.
Het was verheugend te ontdekken hoe
veel bijzondere muziektalcntjes zich onder
de pianoleerlingen van Frieda Hoogerwerf
en van Martijn Bruyel bevonden. Naar
hun spel te luisteren was een groot ge
noegen. Het was soms verbazingwekkend
hoever enkele van die zeer jeugdige leer
lingen het reeds gebracht hebben. Ik denk
hier aan de verrassende vertolking van het
Rondo capriccioso van Mendelssohn, aan
die van de Rhapsodie in g van Brahms,
het Impromptu opus 90 no. 4 van Schubert,
de Polonaise in cis van Chopin. En natuur
lijk ook van het meiske, dat met zoveel
bewustheid en rhythmische vastheid een
Pianoconcert van J. M. Pfeiffer voordroeg.
Leerlingen van de Vioolleraar Jan Hoe
ben kwamen ook behoorlijk voor de dag.
Een zangleerlinge van Olga Ongena
kwam met mooie stem twee „Ernste Ge-
sange" van Brahms voordragen. Charmant
was ook de vertolking van een aria uit
„De Toverfluit" van Mozart. Plet duet voor
sopraan en tenor uit dezelfde opera klonk
bijzonder sympathiek.
Over het optreden van het jeugdorkest
onder leiding van Jan. Hoeben kan met
waardering geschreven worden. De jonge
instrumentalisten hadden trouwens met de
uitvoering van de Symphonietta van Jac.
Bonset een werk onderhanden, waarvan zij
zaten te smullen. Muzikale problemen heeft
Bonset dè jongelui niet voorgezet. De har
monieën klinken vertrouwd en warm, de
thema's en de melodieën zijn uiterst be
vattelijk. Dat wil evenwel niet zeggen, dat
men deze Symphonietta zo maar voor de
vuist weg kan spelen. Ijverig studeren is
zeker nodig geweest en dit is dan ook
blijkbaar grondig gedaan. Want men kreeg
wel de indruk, dat alle uitvoerenden niet
alleen hun eigen partij kenden, maar oak
wisten wat de anderen te doen hadden. Er
was wat men noemt een echte teamgeest
van de kleinsten, die de triangel bedienden
en het klokkenspel, tot de groteren, die de
fluit, hobo, trompet of nog andere instru
menten bespeelden. Jac. Bonset had heus
reden om Jan Hoeben dankbaar te zijn.
Deze kreeg op deze avond vele vriende
lijke woorden te horen, in het bijzonder
van de directeur van Haarlems Muziekin
stituut, de heer Nico Hoogerwerf, die hem
huldigde naar aanleiding van zijn zilveren
jubileum als toonkunstenaar. Jan Hoeben
dankte verrast voor alle betoonde waar
dering en voor het fraaie geschenk.
P. ZWAANSWIJK.
