Thuiskomst Zoek ze op Nederlandse B-team nog zonder strafpunten Sport Academie Nauwelaerts de Agé Internationale courses op Mereveld MODESHOW ZATERDAG 19 SEPTEMBER 1953 We maken EEN SPEELGOEDHOND Ontvang Uw gasten met Gelino GELINO ROOD GELINO BIANCO GELINO DRY een G E L O product Motorzesdaagse Langeveld uit de strijd Jeugd-vollevbal Basketball Haarlems team speelde een oefenwedstrijd Club- en Privélessen Biljarten Om de zilveren bal Paardensport r~ Donderdag 24 September des n.m. 2.30 uur DREEFZICHT J FEUILLETON door Mevr. Byleveld-Gelinck „Ik voel me een beetje ziek", zei de Zomer en ze legde haar hoofd neer op het kussen van hooi en bloemen, waar op ze al drie maanden midden in het korenveld 's nachts had geslapen. Toen ze dat had gezegd, leek het wel of er een windvlaag van schrik over het land ging. Sommige bloemen trilden zo heftig dat ze hun blaadjes verloren en de vogels, die hoorden wat ze zei en hun adem inhielden, konden daarna niet meer zo luid en zo vrolijk zingen als ze het al die maanden gedaan hadden. Het was nog heel vroeg in de mor gen, nog bijna nacht. De zon hield zich schuil achter dikke wolken die af wachtten wat de Zomer verder zou zeg gen. „Nee", zei ze, „ik kan vandaag wer kelijk niet opstaan. Regen en wind doe maar wat je wilt. Ik ben te ziek om je tegen te houden." Die lieten zich dat natuurlijk geen twee keer zeggen en binnen een paar minuten regende en woei het, dat het een lieve lust was en de zon geen kansje kreeg om zich te laten zien. De vogels en de bloemen bogen zich over het natte bed van de Zomer, die midden in dat verregende veld ziek lag. „Wat wil je, dat wij doen?" vroegen ze haar. „Laat me maar", zei ze. „Misschien ben ik morgen wel weer beter en kan ik de regen en de wind de baas." Maar ze was niet beter de volgende dag, alleen nog een beetje meer ziék. Ze liet de zwalum bij zich komen. „Jij kleine verstandige vriend van de Zomer", zei ze, „je weet altijd zo goed, wanneer het tijd is om te gaan en te komen. Beter dan ik. Wil jij voor je je lange reis naar het Zuiden gaat maken een boodschap voor me doen? Niet naar het Zuiden, waar ik vandaan kom, maar naar het Noorden. Als je altijd maar rechtdoor vliegt, zul je mijn broer tegenkomen, die op weg is hierheen. Dit speelgoedhondje is erg leuk voor je kleine broer of zus. En jij hebt het toch wel voor ze over óm het te maken? De meisjes knippen het van vilt. Het patroontje knip je twee maal. Je naait het met een heel fijn steekje aan el kaar. Het stukje tussen de 2 kruisjes laat je nog even los. Vul nu het hondje op door dit gat. De beste vulling is watten. Nu het stukje dat nog open is, dichtnaaien, een paar kralen als ogen en klaar is je hond. De jongens tekenen het over op triplex en zagen het dan uit. Het oog zaag je ook uit. Schuur de kanten goed af, an ders zijn ze te scherp. Je zult eens zien, hoe blij de kleintjes er mee zijn. Wil je hem vragen of hij gauw komt, omdat ik ziek ben?" De zwaluw knikte ernstig en toen de Zomer haar hoofd heel moe en heel treurig op het kussen had gelegd, was hij al op weg naar het Noorden. Hoe verder hij kwam, hoe kouder en natter de wereld er overal uitzag. De bomen daar in het Noorden waren al veel kaler dan hier en overal stonden de beuken en eiken in het geel en het rood. „Ik moet nu toch maar eens gaan vragen of de broer van de Zomer hier al voorbij is gekomen," dacht de zwa luw en hij keek om zich heen wie hem dat zou kunnen vertellen. Terwijl hij zo vloog, zag hij in de verte een grote zwarte wolk op zich afkomen. Wat zou dat zijn?" dacht hij. „Is het wel een wolk?" Opeens zag hij wat het was, hij piepte van blijdschap en vloog zo hard hij kon die wolk tegemoet. Hij had zijn familie herkend, die in een dichte drom uit het Noorden naar het Zuiden vloog. „Hallo, hallo," riep hij al van ver, „hebben jullie misschien de broer van de zomer gezien?" „Gezien?", riepen de voorste zwalu wen, „gevoeld, zul je bedoelen, hij zit ons achterna. Hij blaast ons gewoon naar het Zuiden." „Mooi", rie"p de dappere zwaluw, „dan zal ik hier op hem wachten, jullie zie ik later wel in Afrika of zo. Tot ziens." Hij vloog onder de wolk van familie leden door en keek goed uit of de broer van de Zomer al in zicht was. Onder zich zag hij een groot bos, gekleurder en kaler dan hij tot nu toe gezien had. „Laat ik hier maar even wachten", be sloot hij en hij streek neer op de top van de hoogste denneboom in dat bos. Hij was bijna ingeslapen, toen hij ot>- eens voelde hoe de boom, waarin hij zat, heen en weer begon te zwaaien, alsof iemand aan de stam schudde. Ver schrikt keek de kleine zwalum om zich heen. Een regen van blaadjes en takjes woei langs hem heen en rikketikketik kletterden beukenootjes op de grond. „Wat kan dat zijn?" dacht hij verbaasd, maar opeens wist hij het. Zeilend op een grote grijze wolk kwam de broer van de Zomer aanzetten. Hij moest het wel zijn, want al leek hij ouder en treuriger dan zij, hun ge zicht was hetzelfde. Alleen had hij niet zoals de Zomer bloemen en halmen om zijn hoofd en in zijn handen. Nee, zijn mantelwas versierd met gekleurde bladeren en waar hij ging rook het naar rijp fruit. Of de zwaluw wilde of niet, Hei-fst, zo heette de broer van de Zomer blies hem als een veertje voor zich uit. „Het is goed dat ik u zie", riep de zwa luw buiten adem. „Uw zuster heeft me gestuurd. Ze is ziek en vroeg naar u." De Herfst lachte grimmig. „Zonder vragen zou ik ook wel gekomen zijn", zei hij bars, „maar ik weet wel wat mijn zuster wil. Ze hoopt dat ik haar wat zal geven van miin voorraad mooie dagen. Hmm, we zullen wel eens zien." Toen ze op het veld kwamen, waar de Zomer ziek lag, liet de Herfst zich van zijn wolk glijden. Op dat ogenblik rilden de bloemen en de bomen zo, dat het net als in het Noorden blaadjes regende en de beuken en eiken van schrik verkleurden. Toch was de Herfst geen kwade man. Hij hield veel van zijn zuster. „Laat me eens kijken", zei hij, „ik geef je nog veertien dagen. Zo lang moet je het vol zien te houden en dan mag je vertrekken om een nieuwe voor raad mooi weer en warme dagen in het Zuiden te halen." „Maar ik wou de mensen hier nog zo graag wat geven", zuchtte de Zomer. „Ze hebben eigenlijk zo weinig gehad en ze kunnen nog zo goed wat gebrui ken voor ze de Winter ingaan." „Nou, vooruit dan," zei de Herfst goeiig, „ik heb nog wat mooie dagen over al zijn het dan geen echte zomer dagen. Die mag jij voor me uitdelen." Van blijdschap kwam de Zomer over eind. Ze begon onmiddellijk alles, wat ze aan warmte en zonneschijn kreeg, uit te delen. „Heerlijk weer", zeiden de mensen in 't land, „heerlijk, al voel je dan ook dat de Herfst in de lucht zit." Maar och, wat vlogen die warme da gen voorbij. De veertien dagen, dat de Zomer nog blijven mocht waren om. Toen kwam de treurige dag. Iedereen in de natuur wist ervan. De lucht regen de dikke tranen, de bloemen lieten hun hoofdjes hangen en de vogels zwegen. De Herfst tilde zijn zuster op de laat ste witte zomerwolk en blies haar naar het Zuiden. De bomen lieten een hele boel van hun blaadjes los, die ze haar als een groet nastuurden. „Ziezo," zei de Herfst, „die zijn we kwijt". Hij probeerde met zijn mooie kleuren en zijn gouden appels en peren, met het kleine beetje zon, dat hij over had, de wereld wat op te vrolijken, maar het lukte niet. Daarvoor was die dag te treurig. Het was pas eenentwintig September en het zou maanden en maanden duren voor de Zomer zich weer liet zien. Probeer dan maar eens vrolijk te zijn, als je een vogel, een boom of een mens bent, die veel van zon houdt. Nee, ik blijf erbij: het was een treurige Zoek de diagen op, die bij elkaar horen en schrijf de nummers en letters, die er bij staan, achter elkaar. De volgende week kun je lezen of je het goed hebt gedaan. Het babypopje heeft verdriet, de beer ook, maar die zegt het niet, die zucht alleen zo nu en dan en bromt: ik snap er niets meer van. De harlekijn, de slaappop Toos en Piet, het nikkertje, zijn boos, omdat al langer dan een week Reneetje niet meer naar ze keek. Reneetje laat haar poppen staan, ze kleedt ze niet meer uit of aan. Piet 's muts wordt niet meer rechtgezet, de beer mag niet meer mee naar bed en zelfs van Toos haar liefste pop kamt ze de krullen niet meer op. Reneetje vindt dat dat niet staat als je naar grote school toegaat. Maar gisteren toen ze bijna sliep, hoorde ze hoe haar iemand riep. Reneetje sloeg haar ogen op: op 't kussen zat de babypop met Toos en Piet, daar naast nog meer en helemaal vooraan de beer. Ze keken haar verdrietig aan, zo van: wat hebben wij gedaan? 't Leek of Reneetje toen pas wist, dat zij hen net zo had gemist. Aan groot doen dacht ze toen niet meer. Ze nam haar poppen en haar beer stijf in haar armen en ze zei: al lacht de hele school om mij en al vindt iedereen het raar, wij blijven altijd bij elkaar! MIES BOUHUYS ooooooooooooooooooc ADVERTENTIE een opwekkende Vermouth -30 per literflesZ zacht en zoet, heerlijk voor dames, per literflesZ. 70 90 pittig, niet zoet een vermouth voor kenners —91 per literflesZ GELINO is heerlijk met een tik en uitstekend geschikt om te „mixen" verkrijgbaar in de slijterij-wijnhandel Nederland heeft zijn tweede man in de internationale motorzesdaagse in Tsjecho- slowakije uit de strijd zien verdwijnen. Na een avontuurlijka rit, die begon met een lekke benzinetank en die eindigde m?t een volkomen uitgebrande motor, kwam op de vierde dag voor Cor Langeveld uit Noordwijkerhout een voortijdig einde aan het evenement. Naast dit minder prettige nieuws echter ook een verheugende tij ding: het Nederlandse Vaasteam B is, te zamen met zes andere ploegen, nog steeds strafpuntloos. En ook een groot aantal individuele Nederlandse lijders heeft nog een blanco lijst. In cijfers uitge drukt komt het er op neer, dat van de 21 gestarte landgenoten er nog 19 in de strijd liggen, van wie 17 zonder strafpunten. Een bijzonder gunstig percentage van 85 Ondanks het stralende zomerweer heeft de vierde dag de rijders voor grote moei lijkheden geplaatst. Door de grote droogte moesten de deelnemers zich vrijwel con stant door enorme stofwolken een weg ba nen, terwijl de motoren van de keiharde wegen ontzettend veel te lijden hadden. Cor Langeveld heeft dat aan den lijve on dervonden. Kort na de start sloeg zijn ben zinetank lek. Omdat het gat onmogelijk binnen redelijk korte tijd te dichten was stelde zich aan iedere controle en iedere stopplaats een van de Nederlandse bege leiders zich op om de renner uit Noord wijkerhout van benzine te voorzien. Dat ging een tijdje goed tot op een gegeven ogonblik een geweldige steekvlam uit Lan- geveld's C.Z sloeg en in een oogwenk de machine j^heel in lichterlaaie zette. Bij een vaart van 60 kilometer bleef Langeveld nog maar een ding over: sprin gen. En hij sprong inderdaad, waarbij hij gelukkig geen schrammetje opliep. Maar enkele tientallen meters van hem verwij derd lag enkele minuten later een volko men uitgebrande motor. Het betekende voor Langeveld het einde van zijn illusies. Ook ben Jansema verging het niet al te best. Hij kreeg, net zoals Drikus Veer de dag tevoren, moeilijkheden met zijn ont steking. Na een langdurige reparatie heeft hij zijn uiterste best gedaan door zeer snel en moedig le rijden het tijdverlies in te halen. Tevergeefs echter, want hij arri veerde over tijd aan de controle, hetgeen hem op twintig strafpunten kwam te staan. Dat betekent dus, dat het Nederland se Vaasteam A thans 34 strafpunten (14 van Drikus Veer) heeft opgelopen. Het aantal ploegen, dat nog mededingt naar de zilveren vaas, is inmiddels tot ze ven gereduceerd. Engeland B moest n.l. 10 strafpunten incasseren, omdat die 13 minuten te laat bij een tijdcontróle binnen kwam. Nederland B (Piet Knijnenburg, Priem Rozenberg en Martien den Haan), Tsjechoslowakije A en B, Duitsland,, Po len B, Zweden B en Engeland A hebben zich tot nu toe strafpuntloos weten te handhaven. Bij de Trophy-teams heeft En geland met 0 strafpunten nog steeds de lei ding, gevolgd door Tsjechoslowakije (1), Duitsland (200), Zweden (300) en Honga rije (603). De belangstelling bij de jeugd voor volley bal wordt steeds groter. Dat is wel gebleken op het onlangs gehouden schoolvolleybal- tournooi. Hierdoor aangemoedigd, organi seert de afd. Haarlem van de Nederlandse Volleybalbond een propaganda jeugdcompe- titie voor aspirant volleyballers (niet ouder dan 15 jaar). Er zal op Zaterdagmiddag gespeeld wor den van 26 uur. Men behoeft geen lid te zijn van de NeVoBo, doch de ploegen die hiervoor inschrijven moeten beschikken over een verantwoordelijk leider. De gisteravond gespeelde oefenwedstrijd van het Haarlems basketballteam tegen het Amsterdamse Agon zal de keuzecommissie zeker geen voldoening geschonken hebben. Vanzelf bestond het bezwaar dat de ploeg niet ingespeeld was, zodat vooral de verschil lende spelopvattingen het geheel zonder stootkracht bracht. Doch ook de individuele prestaties bleven veelal ver onder de maat. De wedstrijd zelf lag, uitgezonderd de eerste acht minuten, geheel in handen van Agon. In de eerste minuten wist Haarlem een 50 voorsprong te nemen en te behouden tot 95. Door fraai spel van Agon namen dezen voor de rust nog de leiding (12—13). Vooral na de rust was Haarlem veel zwakker en kon Agon zich veroorloven rustig allerlei kunststukjes uit te halen, waarbij de Am sterdammers het scoren niet vergaten. Zon der veel moeite bracht het einde Agon een 3122 overwinning. Hoewel moeilijk, zullen er enige wijzi gingen in het team moeten worden aange bracht om een débacle tegen het Nederlandse B-team te voorkomen. ADVERTENTIE Damesgymnastiek Jiu Jitsu - Judo Indoortraining Jeugd Judo Body Building - Boksen SAUNA BADEN - MASSAGES Bloemendaalseweg 152 Overveen Telefoon 25355 De biljartverenigingen Hof van Holland (Haarlem) en Groenendaal (Heemstede) hebben gisteravond verder gespeeld om de zilveren bal. De resultaten waren: Dijkstra 250 237 38 36 6.23 Ketel 250 250 38 56 6.57 Van Koersel 130 130 34 11 3.83 F. Jansen 80 76 34 13 2.23 Bouwmeester 60 58 34 7 1.70 Fol 70 70 34 16 2.05 60 44 32 4 1.37 55 55 32 7 1.71 85 71 28 11 2.53 80 80 28 13 2.85 De twee-daagse meeting, die hedenmid- dag op de baan Mereveld is begonnen, be looft één van de belangrijkste van hel seizoen te worden. De glanspunten zullen zijn de Grote Benelux-prijs, de finale van het Dameskampioenschap en de 3000 m lange 's Gravenhage-prijs, Uit België zul len voor deze nummers komen Hyde Park, Insuline, Gipsy Bill, Guy Madden, Iota Star en Fleur d'Ann II, een zestal paarden, dat in België tot de topklasse behoort, In de Grote Benelux-prijs heeft dit grote treffen plaats, waarin Hyde Park, die tweemaal van MacKinley won, een uitstekende kans maakt. Guy Madden ver trekt aan het hoofd van het veld, doch deze enorme staver vraagt een langere af stand. Gipsy Bill is wat wispelturig, doch daarentegen staat de drafzekere Fleur d'Ann II klaar om iedere mispas af te straffen. Het is jammer dat twee grote Nederlandse kanspaarden in dit nummer verstek zullen laten gaan. n.l. MacKinley en Over Again. Dit neemt niet weg, dat de Hollandse vertegenwoordiging nog zeer sterk te noemen is, n.l. Notekraker S, Nor ton Williams, Madame B, Nellie Gregor, Stüermann en Narciso van Zora. De vorm van Notekraker en van Madame B is groeiende en daarom wordt Notekraker S als de winnaar getipt, vóór Guy Madden en Madame B. In de 3000 m lange 's Gravenhage-priis maakt Pelikaan S zijn rentree., doch treft het niet dat hij onmiddellijk al stuit op Oscar Ma.ior en' de Belgische merrie Insu line. die als de winnaar van dit nummer wordt gezien. Het sluitstuk van de serie courses voor amatrices is ditmaal het Kamnioenschap der Amatrices, een zeer moeilijke course, waarin talloze kanspaarden zijn te vinden. De striid zal voornamelijk gaan tussen Prof. Heny. Meintie V en de keuze van mei. Wagenaar uit Mennn Dynamic en Lady Zora, Lady Zora wordt "eprefereerd vóór Prof. Heny en Meintje V. Verder liggen in dit 10 nummers tellen de programma overwinningen in het ver schiet voor Pené M. die in de Leiden-prijs Rebecca en Parel Holland C kan kloppen Voorts zal Wagenaar met zijn nieuwe aan winst Oueeny Dillon een zege kunner, hoeken in de Dordreeht-nrijs. waarin h Geersen met Ouality HoIIandia en v. d Veen met Pirette tot zijn kwaadste tegen standers moet rekenen. In het nummer voor 2-jaripan js Geersen echter me' Soencer HoIIandia, Sa<rne d'Or en Surnt Boy weer oppermachtig, hoewel hii dit maal ziin ze^e niet zo overtuigend zal be halen. daar Sorento van de partij is. Ook het openingsnummer zou een over winning vnor Geersen kunnen warden met Ready HoIIandia G. doch daar dit een pieren kansberekening is, schenken wij meer vertrouwen aan Royal Heny en Rost Marie. A mrrpTPVTh? De stand is nu 2511 in het voordeel van Groenendaal. ENGELAND B VERSLAAT AMSTER DAM. In de recreatiezaal van de N.V. Nederlandse Lloyd in Amsterdam speelde een Amsterdams tafeltennisteam een wed strijd tegen een Engels B-team. Voor Am sterdam kwamen uit Cor Pelser, Cor du Buy en Will van Zoelen, terwijl Engeland ver tegenwoordigd werd door Merret, Burridge en Rhodes. De Amsterdammers moesten in de Engelsen hun meerderen erkennen en verloren de ontmoeting met 72. Vraag steeds weer naar CAMELIA, zoals millioenen vrouwen het al tientallen jaren doen! CAMELIA-cel- stof volmaakt absorbatiever- mogen en feilloze pasvorm door afgeronde hoeken. Made in England.' ADVERTENTIE HOUTPLEIN 4 - TELEFOON 12257 Café Restaurant 31) „O ja. Uw schoenen, meneer Delmonte". „Kom, kom". „U hebt ze uit het raam gegooid op de binnenplaats. Daar zijn ze gevonden." „Dat moet u dan maar bewijzen, in specteur. Ik zie uw pogingen met belang stelling tegemoet!" „Die belangstelling zal niet van lange duur behoeven te zijn. Ik zal meteen juf frouw Jager laten komen om te verklaren, dat deze schoenen van u zijn. Ze heeft ze dagelijks gepoetst". „Een goede inval, inspecteur! Maar laat u juffrouw Jager liever niet hier; ze ruikt naar groene zeep! Ik wil zó ook wel beken nen dat dit mijn schoenen zijn". „Prachtig. Dus u bekent ook dat u van nacht om twee uur bent thuisgekomen". „Waarachtig niet!" „Niet?" „Nee, zeker niet. Er kan wel een ander in mijn schoenen gelopen hebben". „Is dit uw actetas? Ontkent u het liever niet, anders moet ik wéér met juffrouw Jager dreigen". „Aardig van u om zo mijn gevoelens te ontzien! Ja, het is mijn actetas". „Uitstekend. Dan hebben we dus het be wijs, dat u vannacht om twee uur bent thuisgekomen met een lege actetas en in geen geval gezien wilde worden". „Kranig, inspecteur! Kranig! Een mees terstukje van recherchekunst!" „Ik vrees, dat dit nog maar het begin is van de recherchekunst!" „Daar ben ik verduiveld benieuwd naar! Werkelijk. Uoe het u zal gelukken om iets te bewijzen dat niet is gebeurd!" „Hoezo, meneer Delmonte?" „Wel, dat ik deze inbraak gepleegd zou hebben". „U zult me toch moeten toegeven, dat het hoogst verdacht is dat u, een employé van een concurrerende petroleummaat- schappij, een paar uur na de inbraak het huis komt binnensluipen met een lege actetas. U zult kunnen begrijpen welke conclusie hier voor de hand ligt". ,,'t Is een geniale constructie, inspecteur. Werkelijk subliem in zijn simpelheid, 't Is alleen geen bewijs". Nee, geen bewijs, ellendige kerel! dacht inspecteur Renkevoort. Een koppige rimpel was tussen zijn ogen verschenen. Iedere duimbreed grond zou hij op deze insolente kerel moeten veroveren, maar hij zou vol houden. Tenslotte was Delmonte's tactiek er toch één van verdediging, en waar er werd verdedigd was er ook iets dat ver dedigd moest worden. Hij vervolgde: „U geeft dus in ieder geval toe, dat u bent thuisgekomen. Dit houdt in, dat u bent uitgeweest. Zoudt u mij dan willen vertellen waar u naar toe geweest bent?" „O la la inspecteur. U draait de zaken om. Niet ik moet bewijzen, dat ik het niet gedaan heb, maar zult moeten bewijzen, dat ik het wèl gedaan heb. Dat. is nu juist het aardige van de zaak, want dat lukt u nooit!" „We zullen zien. Ik heb in ieder geval een basis. Wanneer u mij niet wilt vertel len waar u r.aar toe bent geweest en daar bij als een dief in de nacht het huis komt binnensluipen, dan moet ik daarbij kwade trouw aannemen. Dan zijn deze feiten, ge combineerd met wat er hier gisteravond gebeurd is, voldoende om u te arresteren". „Tjongetjongeen wat doet u dan verder, inspecteur?" „Dan zet ik mijn legertje in werking, mijn onzichtbare legertje. U denkt mis schien dat ik geen enkele andere inlich ting kan verkrijgen dan wat u hier, bij dit briljante steekspelletje, gelieft los te laten. Maar mijn mannetjes zijn overal en gaan overal naar toe. Zij volgen alle draden en waar de draden zich plitsen komt er. weer een nieuw mannetje bij. Ze vissen uw ver leden uit en uw heden, uw werkzaamhe den en uw liefhebberijen. Ze volgen u van het ogenblik dat u opstaat tot het ogenblik dat u zich weer ter ruste legt. Ze brengen met elkaar een verslag uit dat u versteld zou doen staan door zijn volledigheid. Dit neemt natuurlijk enige tijd. Ondertussen zit u, meneer Delmonte, dan zo lang in „verzekerde bewaring", zoals het met een juiste term heet, en dat is. speciaal voor het geval dat u werkelijk onschuldig bent, verduiveld onaangenaam. Als ik u was, zou ik mij dus maar eens goed bedenken". „Ik vind het werkelijk ontroerend, in specteur, zulk een vaderlijke zorg! Des te meer is het te betreuren, dat die zorg te vens gepaard gaat met een zeker gebrek aan inzicht. Ik zou het woord „dom" niet durven gebruiken dat is belediging van een ambtenaar in functie, nietwaar? maar laat ik dan „naïef" zeggen, dat klinkt, sympathieker. U bent vaderlijk, maar te vens naïef. Ik geloof dat een kind wel zou kunnen begrijpen waarom ik zo stilletjes de trap opkwam". „Vertelt u het mij dan snel". „Om de anderen niet wakker te maken natuurlijk! Ik wil toch niet anders veron derstellen dan dat u een „heer" bent? En wat doet u als u 's nachts om twee uur een huis binnenkomt waar andere men sen slapen? Dan loopt u óók op uw tenen, nietwaar?" „Maar daarvoor gooide u niet uw acte tas voor de voeten van mijn rechercheur!" „Ik wou hem ophouden, natuurlijk. Een dergelijk geruchtmakende individu., als die zijn mond opendoet. „Hèd hij dan al zijn mond opengedaan?" „Nee, maar ik dacht „Laten we onze tijd niet verder verspil len, meneer Delmonte. Ik zal mijn recher cheur bellen, dan kunt u uw nachtgoed bij elkaar zoeken. U kunt uw nachtrust dan verder ongestoord vervolgen op de brits" „U bent niet zo vriendelijk meer als eerst! Moet u dan per sé weten waar ik vanavond was. In Den Haag". „Zo. Alleen?" „In Den Haag? U bent een echte Am sterdammer! In Den Haag ben je altijd alleen.... met een meisje". „Dat is voor het' eerst in de vijftien mi nuten, dat u hier bent, dat u iets zegt, dat de moeite waard is! U was dus in Den Haag met een meisje. Van hoe laat tot hoe laat? En waar?" „U bent afschuwelijk indiscreet! Moet ik nu mijn hele avondje reconstrueren? De fleurigheid is er totaal af, zo om vijf uur in de morgen. Weet u dat om vijf uur in de morgen de meeste zelfmoorden plaats vinden? Volkomen begrijpelijk: op dat uur kun je je zelfs niet meer voorstellen, dat je ooit zin hebt gehad in een borrel". „Ik dacht, dat u uw avondje zou re construeren". „Nu dan, inspecteur Secuur, schrijft u dan maar op. Om vijf uur gistermiddag verliet ik dit huis. Moet u daar nog be wijzen va.n hebben? Juffrouw Jager zag me vertrekken. Ik ging met de trein van half zes naar Den Haag. Bewijzen? Er was een conducteur die bij Lisse mijn kaartje knipte, maar ik weet zijn nummer niet meer. Er zat een juffrouw tegenover me met een mopneus; u zoudt haar kunnen speuren. Er was een meneer...." „Misschien wilt u uw tempo wat opvoe ren". „Met genoegen. Ik was om tien voor hall zeven in Den Haag. Ik nam een taxi. W chauffeuro nee? Goed, ik was klokke half zeven in Regina, waar ik een ?1- spraakje had". „Wel, met een meisje natuurlijk!" „Hoe is haar naam?" „Ja, dat weet ik niet". „Maar u had toch een afspraak mei haar!" „Mijn hemel inspecteur, nu bent u wer kelijk weer naïef. Weet de namen van alle meisjes waar u afspraakjes mee ge maakt hebt?" „Waar had u die afspraak gemaakt?" „Drie dagen te voren. In het City Theater". „Maar u weet natuurlijk de naam. Ten minste de voornaam". „Nu ja, ik noemde haar Liesje. Een scha' van een meisje. Echt een kind om Liesje te heten". „Zeker helblond met een zwart hoedje en blauwe ogen en rode lippen!" „Precies inspecteur! Hoe kan het zo tref fen! U bent zeker ook met haar uitge weest". „Meneer Delmonte, als u mij de naam niet noemt is heel uw informatie voor mij waardeloos". „We borrelden. We zaten aan het tafel tje links vóór de vleugel. Kunt u naar in formeren. Toen hebben we in Riz gezeten. (Wordt vervolgd)'

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1953 | | pagina 10