Bloemendaal
/WW
ERWTENSOEP
khoJb (mmaj om 'li umlo
'//A
V
0&e cCeui cd£/
Verpleging van t.b.c.-patiënten vereist
grote kwaliteiten van hoofd en hart
„Alleen hij, die met de vuist
op tafel slaat, krijgt gelijk"
Gaat U zitten
Mevrouw
Sanatoria kampen met
ernstig personeelstekort
Amsterdamse Beurs
„Morgen première" met
Chiel de Boer
Vergadering van gepensionneerden
in Heemstede
"i'< vo„f
UJassepy
WOENSDAG 21 OCTOBER 1953
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
„Vader"
Tekort van 10
B. M. Stern overleden
Jubileumfeest
Zwemclub Haarlem
Politie tegen ambtenaren
Huldiging adjudant
van politie O. de Vries
Prof. L. O. Wenckebach
uit monumentenraad
Biljart vierkamp
'n Zwaar pak voedzame
soep voor 58 cent
laat Peeperkorn hem halen)
T^R IS DE LAATSTE JAREN een aanzienlijke verandering gaande in de behan-
J-J deling en verpleging van tuberculoselijders. Ging men voor de oorlog in het al
gemeen uit van het standpunt, dat licht en lucht, rust en goede voeding de voor
naamste elementen waren waarvan genezing moest worden gehoopt, sedert 1945 is de
bestrijding van de ziekte door middel van medicamenten of chirurgisch ingrijpen zo
toegenomen, dat dit niet zonder invloed is gebleven op de eisen welke aan de inrich
ting der sanatoria moeten worden gesteld. Meer en meer groeit de behoefte aan
ziekenhuisaccomodatie voor het uitgebreide klinisch en laboratorium onderzoek, voor
het verrichten van operaties enzovoort. Daarbij komt dan nog de noodzakelijkheid
van een medische staf van enige omvang en specialisatie: behalve de longarts is de
aanwezigheid, althans nabijheid, van een laboratorium-arts, een internist, een neus-,
keel- en oorarts en een longchirurg gewenst. Na deze opsomming zal het wel duide
lijk zijn, dat de sanatoria welke in het begin van deze eeuw in min of meer afgelegen
streken werden gebouwd men denke aan Hellendoorn, Renkum en Appelscha
qm een massale verpleging van t.b.c.-patiënten mogelijk te maken, in deze tijd in het
nadeel geraken tegenover jongeré instellingen welke in mindere of meerdere mate
met een bestaand ziekenhuis verwant zijn. Van de laatste zijn „Eykengaerde" in
Aerdenhout en de Clarastichting in Zandvoort, afdelingen van het St. Elisabeths
gasthuis, een voorbeeld, terwijl ook het sanatorium „Brederodeduin" in Santpoort
profileert van de nabijheid der Haarlemse ziekenhuizen en hun medische staven.
Het gevolg hiervan is dan ook, dat er tegenwoordig een uitgesproken voorkeur be
staat voor de sanatoria in of bij de grote bevolkingscentra. In „Oranje Nassau-oord"
of in Hellendoorn staan bedden leeg, de sanatoria in de omgeving van Haarlem
hebben nog steeds een, zij het korte, wachtlijst. Uiteraard speelt daarbij ook de wens
van de patiënt om zo dicht mogelijk bij huis te worden verpleegd een belangrijke rol.
Intussen blijft voor tuberculose-patiën-
ten de zuivere „verpleging" (dat wil zeg
gen de verzorging naast de strikt-medische
behandeling) nog steeds een zeer gewich
tige zaak, vooral door de lange duur van
het ziekteproces. Wie te horen krijgt, dat
het beter voor hem is dat hij maar eens
een tijdje gaat kuren, doet er goed aan op
tenminste een jaar te rekenen.
Het is merkwaardig, dat slechts weinig
t.b.c.-lijders zich dit realiseren en dat in
vele gevallen de arts hen in dat opzicht
ook niet wijzer maakt. Komt dat voort uit
het feit, dat tuberculose patiënten nu niet.
bepaald als de „gemakkelijkste" zieken
bekend staan?
Dat laatste kan men in alle toonaarden
horen bevestigen, natuurlijk door verpleeg
sters, maar ook door oud-patiënten.
Wie daarover meer wil weten, doet goed
het boek van dr. R. J. van Helsdingen: „De
psychologie van de tuberculosepatiënt" te
lezen. Deze zelf een oud-kuurder
heeft de nadruk gelegd op de factoren van
psychische aard, welke de voedingsbodem
van de tuberculose kunnen vormen. En de
conclusie ligt voor de hand dat geestelijke
oorzaken ook (ten dele) met geestelijke
middelen bestreden zullen moeten worden.
Het is een theorie, die eigenlijk gezegd
sinds Robert Koch de bacil ontdekte die
als verwekker van de ziékte moest worden
beschouwd, op de achtergrond is geraakt
Gebrek aan liefde en teleurstellende erva
ringen, zo zegt dr. Van Helsdingen, bevor
deren echter evenzeer het uitbreken van
het kwaad.
En ergens anders schrijft hij: „Men ver
wacht alles van de arts, die als een mach
tige, doch liefhebbende vader-figuur wordt
gezien. Vandaar de grote psycho-therapeu-
tische invloed van de vaderlijke arts, die
de patiënten zijn kinderen noemt, die on
der zijn hoedie veilig zijn.
Het bewust aanvaarden van de vader
rol, die de arts door ziin zieken wordt aan
geboden, is een eerste voorwaarde voor
de genezing der patiënten.". En wat voor
de arts geldt, geldt mutatis mutandi ook
voor het verplegend personeel. In dat ver
band is het aardig, dat bijvoorbeeld dokter
S J. van Slooten, de eerste longarts van
hét Haarlemse Consultatiebureau, de lei
dinggevende verpleegsters van „Brederode
duin" het boek van dr. Van Helsdingen liet
lezen.
MAAR komt men op het gebied van aan
trekking en opleiding van verplegend
personeel, dan ontmoet men onmiddellijk
dieandere grote hindernis van deze tijd.
het; verpleegsterstekort.
De geneesheer-directeur van het St. Eli
sabethsgasthuis, dokter P. A. Heeres, heeft
ons tijdens een bezoek aan „Evkengaarde
en Clarastichting daarvan het een en ander
verteld. Op ziin manier formuleerde hii
bondig: „De meeste ziekenhuis-directies
zijn al blij als er twee armen en twee
benen komen opdraven." Overigens haastte
dokter Heeres zich eraan toe te voegen, dat
bij het St. Elisabethsgasthuis de selectie
gelukkig nog vrij streng kan worden ge
handhaafd, omdat die instelling een tra
ditionele aantrekkingskracht op meisjes
van goed gehalte, zowel uit een oogpunt
van bekwaamheden als van milieu, heeft.
Het St. Elisabethsgasthuis heeft dan ook
geen tekort aan verplegend personeel en
uiteraard profiteren „Eykengaarde" en
Clarastichting daarvan mee.
Voor de leerling-verpleegsters is er na
melijk een soort rouleersysteem, waarbij
de meesten gedurende hun opleiding enige
maanden op de dépendances in A^enho*
en Zandvoort worden gedetacheerd.
vaste staf. die met de dagehjk^ leiding
is belast, dient echter zoveel mo«ehJ on
gewijzigd te blijven.Vooral bH ..B^erode-
duin waar de leiding nu al 26 jaar 11
dezelfde handen is. heeft dat goede vruch
ten afgeworpen. Daar is trouwens met al
leen in de leiding, maar ook bij de oyer.1-
medewerksters van weinig veranden
3-314 Nederl.'47
A.K.U
Unilever
Philips Gloeil.
Kon. Petroleum
A'dam Rubber
Holl. Amer. Lijn
N. Scheepv. Unie
H.V.A
Deli Mij
Amsterd. Bank
Ned. Handel Mij.
Rotterd. Bank
Twentsche Bank
Anaconda Copper
Bethlehem Steel
Republic Steel
Shell Union
Tidewater
U. S. Steel
Slotkoers
Openings
gisteren
koersen
9914
99%
175%
173%
209)4
208%
176%
175%
322%
320
90%
90
13414
134
129%
129
105%
104%
95%
95%
197
177
160%
160%
171%
171%
169%
169%
32
32%
49
48%
47%
46 ex.^
721*/.*
72%
20i
20%
37%
36%
sprake, het voorrecht van een kleine ge
meenschap.
De grote ziekenhuizen en sanatoria in
ons land, neen in de wereld, staan voor
een schrijnend personeelstekort. In Neder
land bedraagt dat ongeveer 10 van het
aantal dat nodig is, waarbij wel bedacht
moet worden, dat er dan ook onder de
overgie 9h heel wat ziin. die tot de
tweede of derde keus behoren!
De oorzaken van die geringe bereidheid
van jonge vrouwen om dit soort werk te
kiezen, zijn meer van maatschapplijke dan
van financiële aard. Want het is oovallend.
dat aanzienlijke (zij het nog niet afdoende)
verbeteringen in de verpleegsterssalaris
sen toch geen doorslaande wijziging in het
aanbod van nieuwe krachten hebben te
weeg gebracht. Veeleer schijn het dat de
tegenwoordige, goed betaalde, kantoorbe
trekkingen met vaste werkuren, minder
zorg en grotere zelfstandigheid, het mo
derne meisje meer aanspreken. Waarbij
dan weer aan de andere kant vermeld
moet worden, dat de maatschaopij ook
veel meer verpleegsters vraagt en in zekere
zin dus de ziekenhuizen, sanatoria en
krankzinnigengestichten concurrentie aan
doet. Want er zijn nu heel wat meer wijk
verpleegsters dan vroeger, terwijl ook het
bedrijfsleven veel veroleegsters ooneemt.
Daarnaast moet rekening worden ge
houden met een sterk verhoogde behoefte
aan verpleegsters bij de ziekenhuizen. Ge
wijzigde behandelingsmethoden hebben tot
gevolg gehad, dat het aantal verpleegsters
steeg van één on vijf patiënten tot een
verhouding van één op 1,6 patiënten!
Intussen staan de sanatoria er nog moei
lijker voor dan de ziekenhuizen. De animo
der meisjes voor het werk in dergelijke
inrichtingen is niet biister groot, vooral
omdat er van een opleiding in de traditio
nele sanatoria geen sprake kan zijn. Wij
In onze serie artikelen over verschei
dene aspecten van de tuberculose en
haar bestrijding - ter inleiding van het
bevolkingsonderzoek dat op li) Novem
ber in Haarlem begint - is thans de
beurt gekomen aan de sanatoria.
Daartoe hebben wij een bezoek ge
bracht aan Brederodeduin in lampoon,
Eijkengaerde in Aerdenhout en Clara
stichting in Zandvoort. In ons nummer
van Zaterdag hopen wij een nadere be
schrijving van die inrichtingen te geven,
vandaag hebben wij enige algemene
vraagstukken welke met de verpleging
der t.b.c.-patiënten samenhangen, onder
de loupe genomen.
schreven reeds, dat de combinatie zieken
huis-sanatorium in dat opzicht gunstig
werkt.
Daarenboven wordt er van de verpleeg
sters in een sanatorium een groter geeste
lijk overwicht verlangd over de patiënten,
maar het is duidelijk dat men wel over
grote kwaliteiten van hoofd en hart moet
beschikken om dat overwicht in nog iets
anders uit te drukken dan alleen maar het
verrichten van politiediensten.
Enige psychologische scholing zou geen
luxe zijn aanstelling van een psycho
loog ware wellicht nog beter maar dok
ter Heeres verklaarde, dat dat wel een
utopie zou blijven, gezien de huidige situa
tie in de verpleging.
Overdreven eisen in een tijd waarin
immers toch al zoveel gedaan wordt voor
de volksgezondheid? „Veel" behoeft nog
niet „genoeg" te zijn.
En in de gemeenschap van mensen, die
zich niet ziek genoeg voelen om ziek te
zijn en die door de lange duur en de wis
selvalligheid van het kuren alle reden
hebben om zich zorgen te maken, kan de
werkzaamheid van mensen die deze sfeer
kunnen aanvoelen en daarin het juiste
woord op het juiste ogenblik spreken, niet
genoeg gewaardeerd worden.
In de ouderdom van 66 jaar is na een
langdurige ziekte overleden de heer B. M.
Stern jr., een bekende figuur in de Joodse
gemeenschap te Haarlem. Hij is in 1883
in Appingedam geboren, woonde vele ja
ren in Groningen en vestigde zich in 1920
te Haarlem. Voor de oorlog was hij lid
van het kerkbestuur der Nederlands Isra
ëlitische gemeente te Haarlem, lid van
het bestuur van het M. I. Jollesziekenhuis,
secretaris van de organisatie tot verzor
ging van doden en lid van het college
van kerkvoogden.
Na de bevrijding was de heer Stern de
eerste die bouwde aan het herstel van de
Joodse kerkelijke gemeenschap. Hij was
penningmeestr van Sociale Zorg van de
Nederlands Israëlitische gemeente, kerk
voogd en assisteerde regelmatig bij kerk
diensten.
Vanmorgen is zijn stoffelijk overschot
op de Israëlitische begraafplaats aan de
Amsterdamsestraatweg ter aarde besteld.
Ter viering van het 25-jarig bestaan van
de Zwemclub Haarlem wordt op Zaterdag
24 October a.s. een jubileum-feest gehouden
in „Dreefzicht", in Haarlem, waar tevens
van 20 tot 21 uur in één der bijzalen gele
genheid zal bestaan het bestuur te felici
teren.
Tot besluit van de feestelijkheden wordt
op 31 October a.s. een zogenaamde Oude
jaarsavond met een diner-dansant gehou
den in restaurant „Boekenroode" in Heem
stede, speciaal voor de oudere leden en
oud-leden.
Dinsdagmiddag werd op een terrein van de
Heemsteedse Sportparken een voetbalwed
strijd gespeeld tussen de elftallen van de
Heemsteedse politie en Heemsteedse ambtena
ren. Deze uiteraard in een bijzonder geani
meerde sfeer verlopen ontmoeting eindigde
met een 11—1 zege voor de politiemannen.
Aanvaring te IJmuiden voor de
Raad voor de Scheepvaart
De Raad voor de Scheepvaart te Am
sterdam zal Vrijdagmiddag behandelen de
aanvaring van de motorkotter „Hoop doet
leven" UK 72 met de motortrawler
„Dirkje" RO 53 op 12 Mei 1953 bij de kop
vain de Noorderpier te IJmuiden. Opge
roepen ziin beide schippers.
„Morgen première" door het gezelschap
van Chiel de Boer stond er op de affiches
van het Minerva Theater voor gisteravond.
Maar strikt genomen wat dat niet juist,
want van het enige maanden geleden on
der deze titel gelanceerde programma is,
door allerlei omstandigheden die hier niet
ter zake doen, slechts een heel klein ge
deelte overgebleven. Het waren nu voor
namelijk oude bekenden, die de revue
passeerden, althans voor ondergetekende.
Voor een groot gedeelte van het publiek
kwam er blijkbaar toch veel nieuws on
der de schijnwerpers en al met al was het
succes niet gering.
Chiel de Boer heeft zich nog niet hele
maal losgeweekt van de microfoon. Mis
schien heeft hij zijn optreden te lang tot
de radio beperkt gehouden. Veel van het
door hem en de zijnen gebodene hoort
eigenlijk niet op het toneel thuis, is er
althans onvoldoende op berekend. Waar
schijnlijk had een ervaren regisseur in dit
opzicht heel wat kunnen verbeteren, doch
stelling niet alles, omdat er doorgaans bij
het schrijven van de teksten te weinig
rekening met het visuele aspect is gehou
den. Een paar fleurige décorstukken en
een betere keuze van costpums zijn even
eens factoren, die hier in het spel moeten
komen.
Men beseft dit eens temeer als er een
ras-acteur als Sylvain Poons op de plan
ken verschijnt. Hij speelt niet enkel met
woorden, hij speelt een tekst en wel zo dat
het niet meer om de termen alleen gaat,
maar om wat daar achter steekt. Er begint
iets tintelend te leven, zodra hij zijn glun
dere kop door de gordijnen steekt. Zoals
hij in het nummer van de Joodse stand
werker het mag dan nog zo oud zijn
de indruk van slagvaardige improvisatie
weet te wekken, is een nieesterstaaltje
van typeringskunst.
De veelzijdige imitator Jan Oradi, de
eerste onder zijns gelijken, zorgde voor
een tweede hoogtepunt: zijn door allerlei
dwaze interviews met beruchte radiospre
kers afgewisselde ooggetuigeverslag van
de Engelse kroningsplechtigheid. Nieuw
op zijn répertoire was zijn circusnummer,
waarin men hem als clown en als hoge
schoolrijder ook kon bewonderen om zijn
amusante mimiek, dat in niet geringe
mate werd bedorven door een zich in
goedkope parallellen vermeiende tekst,
door Wilma Durand op een buitengewoon
dilettanterige manier voorgedragen. Ook
van Dini van Amstel hoorden wij wel eens
betere liedjes. Dat over de draaimolen
(met de filmwals van Richard Strauss op
de achtergrond) zou van P. A. de Génestet
kunnen zijn
Dan waren er verder de befaamde muzi
kale parodieën van Swen Smeele, de
schimmen van Chiel de Boer, de assistentie
in enige scènes van Jasper Eikema en de
te prijzen begeleidingen van Bert Botter-
man aan de velugel. Om half twaalf ver
liet een tevreden publiek de zaal.
DAVID KONING
Onder zeer grote belangstelling heeft de
afdeling Heemstede en emstreken van. de
Algemene Nederlandse Bond voor Gepen
sionneerden gistermiddag in een bovenzaal
van het Mioervatiheater een najaarsverga
dering gehouden. In zijn openingswoord
herdacht viee-voorzitter Bakker de on
langs overleden voorzitter van de Heem
steedse afdeling, de heer Vis, die hij ken
schetste als een edel en eenvoudig mens.
Het hoofdpunt, van de agenda was een
toespraak "van de heer Fcppele, lid van het
hoofdbestuur van de bond; Het pensioen hele leven gewerkt, om tenslotte zó door
van een gepension neèfde bedraagt, volgens
spreker, ten hoogste 70 van zijn pen-
sioenscntslag. Daar in 1935 en 1936 een
loonsverlaging van 5 tot 10 werd inge
voerd, zijn de oud-gepensionneerden uit
die tijd ten zeerste gedupeerd. Wel is
waar ontvangen de gepensionneerden toe
slagen, maai- deze staan geenszins borg
voor een onbezorgde oude dag. In het
vrije bedrijf stegen de lonen na de oorlog
met honderd tot tweehonderd percent, bij
het ambtenarensalaris viel een stijging
waar te nemen van tachtig tot honderd
percent. Voor oud-gepensionneerden was
Tijdens een bijeenkomst, Dinsdagmiddag in
het gymnastieklokaal van het politiebureau
te Overveen gehouden, hebben velen zich in
vriendelijke woorden gericht tot de adjudant
O. de Vries, die op die dag veertig jaar in
overheidsdienst werkzaam was. De heer De
Vries kwam op 20 October 1913, op achttien
jarige leeftijd bij de cavalerie en ging later
over naar de maréchaussée. In 1919 kwam hij
als agent van politie naar Bloemendaal. waar
hij in 1937 werd bevorderd tot hoofdagent,
een rang die toen was wat de rang van bri
gadier nu is. Na de bevrijding volgde zijn
promotie tot adjudant van politie en als zo
danig zal de heer De Vries het politiecorps
van Bloemendaal nog dienen tot 31 December
van dit jaar, waarna hij met pensioen gaat.
Wij herinneren er aan, dat adjudant De Vries
op 1 Mei 1951 de ere-medaille verbonden aan
de Orde van Oranje Nassau werd uitgereikt
ten huize van de burgemeester.
Burgemeester jhr. mr. C. J. A. den Tex
voerde Dinsdagmiddag als hoofd van de po
litie het woord. Hij besprak de militaire tijd
van de jubilaris, waar deze zijn vorming
onderging. De maréchaussée was in die
tijd een soort politietroepen en dus op
heel andere leest geschoeid dan tegenwoor
dig. De burgemeester overhandigde de jubi
laris als persoonlijk geschenk een in de Friese
taal geschreven boek en namens het ge
meentebestuur een geschenk in enveloppe.
Vervolgens spraken de hoofdinspecteur van
politie korpschef J. Voerman, die de loopbaan
van de jubilaris memoreerde en de vroegere
kornschef, thans hoofdinspecteur van politie
te Velsen, de heer P. J. van IJzendoorn.
Namens het Bloemendaalse politiecorps bood
de heer Voerman adjudant De Vries een vul
pen en vulpotlood aan.
Namens de verschillende politiebonden
spraken als vertegenwoordigers de heren B.
van Kampen, hoofdagent te Aerdenhout (na
mens de Nederlandse Politiebond), J. P-
Wessel. hoofdagent (namens de R K. Politie
bond „St.. Michael"). A. Post. hoofdagent (na
mens de Bond van Christelijke Politie Amb
tenaren in Nederland). De heer H. L. A. van
de Pavert richtte zich tot de jubilaris namens
de Politiesportverenigingen. Deze toespraken
gingen vergezeld van boekwerken en van
bloemen.
A
Over tien dagen, op de laatste dag van deze
maand, hoopt men bij het Bloemendaalse
politiecorps nog een jubileum te vieren. Dan
zal de hoofdagent van politie R. Wolthuis, een
kwart eeuw in overheidsdienst zijn, waarvan
ongeveer vijftien en een half jaar in Bloe
mendaal. Ook de heer Wolthuis begon als
23-jarige jongeman in 1928 zijn loopbaan bij
de politietroepen van de maréchaussée. Drie
jaar later ging hij als agent van politie naar
de gemeentepolitie van Leerdam en in deze
zelfde rang kwam hij op 1 Maart 1938 naar
Bloemendaal. Nadat hij op 1 December 1947
al speciaal werd belast met werkzaamheden
hij de recherchedienst, volgde op 1 Januari
1948 zijn bevordering tot h, >fdagent.
De heer Wolthuis zal op 31 October een vrije
dag nemen en zijn jubileum thüis vieren.
er een toeslag van 35 maar de kosten
voor het lev ensondemhoucl namen toe met
168
Bij een enauête in Amsterdam bleek, dat
vele gep-enSi c nne-erden moesten rondkomen
van een we'kink omen van ongeveer dertig
gulden. Nu werd er in Den Haag wel eens
gezegd, dat de gepensionneerden zich wel
kunnen aanpassen, dat zij best kunnen
versoberen. „Moeten wij ons dan aanpas
sen aan de armoede?", vrceg de heer Fpp-
pele zich af „Hebben wij daarvoor on:
de overheid bejegend te worden? Vrijstel
ling van radiobelasting en dergelijke
maatregelen meer zijn goed bedoeld, maar
het heeft het wezen van Armenzorg. En
dat is de gepensionneerden onwaardig.
Regering kent de moeilijkheden
De regering 'heeft zeer zeker de overtui
ging, dat de pensioenswetgeving niet meer
beantwoord aan de eisen van deze tijd.
Daarom werd in Juni 1949 een staatscom
missie ingesteld, die een interim-rapport
heeft laten verschijnen, waarin een pen-
sioenisverhoging wordt voorgesteld, maar
niet voor laag gesitueerden. Zullen wij het
eindrapport nog beleven?", vrceg spreker
zich af.
Vervolgens sprak het hoofdbestuurslid
over de loonsverhoging van 5 die de
vakcentrales voor hun arbeiders hebben
bereikt als compensatie voor de komende
huurverhoging. „Wij zijn in principe niet
tegen huurverhoging, maar wij willen een
billijke compensatie voor ons, gepension
neerden. Het overheidspersoneel zal on
getwijfeld ook binnenkort een gunstige
regeling tegemoet kunnen zien.
Vergeten hoek
Maar wanneer zullen de gepensionneer
den aan bod komen? Zal men zich ook zo
voor ons inspannen, als de vakcentrales
het voor hun leden hebben gedaan?" Spre
ker betwijfel de het: „Wij zijn de vergeten
hoek!" Alleen degeen, die de kracht heeft
en met de vuist op tafel kan slaan, krijgt
zijn zin. De gepensionneerden hebben
geen kracht en ze moeten maar afwachten,
wat er uit de bus komt. Het is droevig, dat
wij ons op onze oude dag nog moeten op
maken voor de strijd voor lotsverbetering,
maar het is noodzakelijk. Wij eisen ge
rechtigheid en opheffing van. de nood van
de gepensionneerden. Al zijn wij zwak, we
zijn toch met rechteloos? De bond heeft op
14 Mei 1952 een uitvoerig adres aan de
regering gericht met tot doel: herwaarde
ring van de pensioenen en aanpassing aan
de conjunctuurwijzigingen. Minister Beel
antwoordde, dat een en ander onder de
aandacht van de commissie was.
Nu hebben dan de Nederlandse Bond
van Gemeenteambtenaren en ook de
ARKA plannen opgemaakt om tot de her
waardering van de pensioenen te geraken".
Vader der gepensionneerden
Aan het slot van zijn vurig pleidooi zei
de heer Foppele: ,.Dr. Drees kreeg de ere
naam: „Vader van de ouden van dagen".
Moge er spoedig in Nederland een mi
nister van Binnenlandse Zaken opstaan
om, met medewerking van de Kamer, een
bevredigende, billijke oplossing tot stand
te brengen. Hem zal de naam. „Vader der
gepensionneerden" ten deel vallen!"
Volgens een bericht in De Telegraaf
heeft prof. L. O. Wenckebach ontslag ge
nomen als lid van de Monumentenraad,
omdat het wettelijk verbod tot het verwer
ken van zandsteen de Monumentenraad
voor grote moeilijkheden plaatst. Restau
raties van belangrijke historische gebou
wen zouden namelijk niet voldoende duur
zaam zijn als zij met andere steensoorten
worden uitgevoerd. Bij de St. Laurenskerk
te Rotterdam ligt een voorraad zandsteen
ter waarde van 180.000, die echter niet
gebruikt mag worden. Het verbod tot het
gebruik van zandsteen is indertijd uitge
vaardigd, omdat het stof dat bij het be
werken van deze steensoort ontstaat, een
longaandoening kan veroorzaken.
In het biljart-tournooi om het officieuze
biljartkampioenschap van Heemstede met als
inzet de Mops-wisselbeker werden in hötei
„Het Wapen van Heemstede" de resterende
vijf partijen gespeeld van de eerste ontmoe
ting tussen ,,Het Wapen van Heemstede" en
„Groenendaal", welke voor de eerstgenoemde
vereniging een 64 resultaat opleverde. Ge
voegd bij de 84 overwinning van vooraf
gaande Maandag, wist „Het Wapen van
Heemstede" deze wedstrijden dus met 146
te winnen.
Het tournooi werd daarna voörtgezetln café
,,'t Centrum" aan de Raadhuisstraat, met de
eerste vijf partijen van de wedstrijd tussen
,,'t Centrum-Heemstede" en „Hof van Heem
stede", waarbij de bezoekende vereniging
met 46 de meerderheid behaalde. Hierbij
mag de opmerkelijke prestatie van de heer
C. Copini (Hof van Heemstede) niet onver
meld blijven, die zijn slotpartij met een serie
van niet minder dan 62 caramboles afsloot.
De laatste vijf partijen van deze ontmoe
ting worden Donderdagavond 22 October ver
speeld, eveneens in café ,,'t Centrum".
En zo lekker, zo stevig alsof U er een dag aan gewerkt had.
Wat houden we toch allemaal van zo'n stevige, gezellige erwtensoep.
Maar wat was het een werk voor U, vroeger. O, U deed 't met -
plezier, natuurlijk. Maar het is toch wel èrg prettig dat dat alles
niet meer nodig is. Royco heeft ervoor gezorgd. Voor le soort
erwten, gelezen uit de nieuwe oogstvoor verse tuinkruiden,
zuivere vetten en voor een recept dat met het Uwe kan wedijveren
U weet wel, zo'n echt Royco-recept. Alleen met Royco maakt U
een stevige soep van echte
erwten - binnen een V2 uur
Al half 67 Haast U maar
I niet, Royco op 't vuur -
koken - roeren - voelt U
hoe ze al bindt en stevig wordt?
6 uur! Aan tafel,
jongens. En smul
van de smakelijkste,
stevigste erwtensoep
die ooit in 'n half uur klaar was.
URE 26.333 120.54
Nu de grote was de deur
uit gaat kunt U het er ook eens wat
meer van nemen. U kunt ook zeil
meer de deur uit nu de was
de deur ui* Is. U staat er nu beter
voor nu U niet meer met
de was zit En als Peeperkorn de
was voor U verzorgt
gaat U dan maar rustig
zitten want dan zit het wel
goed I
Bleekenvaartweg 43
Heemstede
Tel. 38890
Al, U
alle, rekent
I, het beter
en voordeliger
dan tbuli «raijan
