Terreinverkenning in Limbiir
Ah. Ttleyec
Twee zielen,een gedachtei
'*Ü0XV?...ja f luaq
Op de Oosterschelde wachten
grote, massieve caissons
Vannacht gaat de dijk dicht
Slecht 22 pet der Fransen
tegen de EDG
VRIJDAG 6 NOVEMBER 1953
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
JAPONNEN
Diefstallen bij expeditie
bedrijf voor rechtbank
Uit de practijk der
cultuurspreiding
Bevan versterkt positie
Enquête wijst uit:
Britse wet op het
regentschap gewijzigd
Versnelde groei van
lager onderwijs
Interim-regering
in Brits-Guyana
HOEDEN
Duitsers beginnen weer
over Sudeten-kwestie
Radio-activiteit en
filmmateriaal
Sinds mr. JM. L. Th. Cats, die reeds in zijn optreden als staatssecretaris een grote
activiteit in aie richting ontplooide, minister van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen is, begint het begrip „cultuurspreiding" steeds meer vat op de werkelijkheid
te krijgen Het Brabants Orkest vervult in dit opzicht een belangrijke muzikale taak
en in Arnhem heeft de jonge toneelgroep Theater, om ons nu maar tot twee van de
meest m het oog lopende voorbeelden te beperken, een royaal ingericht hoofdkwartier
gevonden voor de artistieke verovering van Gelderland en Overijsel, waar vooral in
kleinere gemeenten nog pionierswerk te verrichten valt. Buiten beschouwing blijve
hierbij m hoeverre de realiteit de gestelde idealen zal kunnen weerspiegelen. Want
ik wu nu m enkele artikelen uw aandacht richten op de provincie Limburg, waar
men eveneens met montere energie probeert de regionale kunstbeoefening op een
hoger en vooral deugdelijker plan te brengen en dieper in alle lagen der bevolking te
laten doordringen. En daarbij moet men dan niet in de eerste plaats denken aan de
nieuwe schouwburg, aie Heerlen gaat bouwen en die één van de grootste en modernst
geoutilleerde van het continent belooft te worden, maar speciaal aan de twee te
Maastricht Q^stigcle opleidingsinstituten: de Jan van Eyck-Academie (voor hoger
onderwijs m de beeldende kunsten) en de Toneelacademie.
Voor ik u daar ech
ter een beschrijving
van geef, moet ik u
eerst vluchtig mijn
indrukken geven van
de eeuwenoude stad
van Maas en Jeker,
om u tevens iets te
vertellen over de mo
gelijkheden van het
uitgaansleven. Wan
delend door de nauwe
en bochtige straten
met de vaak prach
tige gevels van oude
koopmanshuizen,
over de hobbelige
keien tussen de ver
weerde bepleisterin
gen van pittoreske
muren, waant men
zich ergens in België,
vooral als men het
Lieve Vrouweplein,
een gewezen begraaf
plaats, met zijn uit
ruwe blokken kolen-
zandsteen opgetrok
ken basiliek betreedt.
Tussen twee haakjes:
in het daar gevestig
de restaurant Au
Phare, met zijn hoge
vitrage aan fel ge
poetste koperen rin
gen, kan men zich
heerlijke Limburgse
specialisten laten ser
veren zoals cham
pignons in roomsaus
of a la meunière. En
dat is zeker niet het
enige adres: ook het
ietwat modieuze eet
huis „De Bonnefan-
ten" of eigenlijk „Au
Coin des Bons En-
fants" heeft op culi
nair gebied u moet daar eens forel gaan
proeven! een reputatie hoog te houden.
Doch wij moeten terug naar de ernst, al
is dat hier in het Zuiden nooit lang mo
gelijk. Neem nu eens het beroemde Vrijt
hof, volgens de plaatselijke V.V.V. en
niet eens met veel overdrijving het
mooiste ple.in van Europa, waar men vlak
naast elkaar de grijze en gelige torens van
St. Servaas en St. Jan aanschouwt. De
beeldspraak, die men voelt opkomen als
men peinzend, vol ontzag en bewondering,
door de galerij van het koor loopt, waar
het knerpend verschuiven van een stoel als
het ware de stilte onderstreept, is even
versleten als de tegels in de portalen,
waarover in vroeger tijden de kapittelhe
ren hun schreden richtten. Bij dag wemelt
het er van de zich in de herfstzon koeste
rende duiven, die niet gewend zijn door
voetgangers in hun vredige maaltijd ge
stoord te worden. Des avonds echter is
ditzelfde plein, met zijn middeleeuwse
achtergrond van versteende levenswijsheid
als bij toverslag herschapen in een druk
centrum van gezelligheid.
Men zit er in een rieten stoel op een
planken terras als op de Boulevard Saint-
Germain, maar nu met een goed glas
Maastrichts bier. Men luistert naar het
carillon. Men raakt zo vurig in een ge
sprek verwikkeld, dat men al spoedig de
snel gemaakte vrienden tutoyeert. Maar
men neemt even later beleefd en zeer for
meel afscheid van elkaar, als heren die
weer vreemdelingen zijn. En zo voelt men
zich ook als er plotseling uit een belen
dend café een heel muziekkorps van jon
gens in korte witte broeken, met groene
feestmutsen, naar buiten barst en een fees
telijke optocht begint, die in een minimum
van tijd een enorme aanhang heeft. Des
nachts komen ze langs het hötel met fak
kels. Men wil weten wat dit geweest is en
dan leest men de volgende morgen aan het
ontbijt in Limburgsch Dagblad, dat het de
muzikanten van St. Joezep waren en dat
het leven de St. Servatiusbrouwerij gold,
genoemd naar de stadspatroon, die „na
tuurlijk de gehele gemeente beschermt,
ADVERTENTIE
GROTE HOUTSTR. 16 - HAARLEM
JERSEY - FANTASIE - COCKTAIL
Contactman van de recherche
kreeg ook smaak te pakken
Voor de Amsterdamse rechtbank hebben
drie expeditieknechts uit Amsterdam te
recht gestaan, die er van beschuldigd wor
den uit de bagage van uit de West terug
gekeerde militairen diverse goederen te
hebben gestolen, waaronder blikjes siga
retten. overhemden, kussenovertrekken,
electrische scheei apparaten en wand-
kleedjes. Deze diefstallen zijn gepleegd bij
een groot expeditiebedrijf in de hoofd
stad.
De 26-jarige F. G. W. K. uit Amsterdam
hoorde wegens diefstal tien maanden ge
vangenisstraf, waarvan vier voorwaarde
lijk met een proeftijd van 3 jaar tegen
zich eisen. Tegen de 20-jarige W. T. eiste
de officier wegens diefstal eveneens tien
maanden gevangenisstraf, waarvan vier
voorwaardelijk met een proeftijd van 3
jaar. De eis tegen de 22-jarige F. S. was
tien maanden voorwaardelijk met een
proeftijd van 3 jaar, ook wegens diefstal.
De verdediger van K. vertelde, dat zijn
cliënt op verzoek van de recherche bij het
expeditiebedrijf is gaan werken om uit re
zoeken op welke wijze de daar veelvuldig
voorkomende diefstallen werden gepleegd.
Hij was toen zelf mee gaan stelen. K. had
Het Dinghuis „aajt stadhoes" zeggen de
Maastrichtenaren met zijn hoge zadel
dak is een der mooiste gebouwen in het
hartje van Limburgs hoofdstad. Hier is
de Poesjenellenkelder gevestigd, waar
iedere Dinsdag en Donderdag het politieke
poppentheater Die Blauwe Scuyte" zijn
voorstellingen geeft.
maar wiens bijzondere protectie uitgaat
naar het roomijs...." Het verslag besluit
met de woorden: „Met de wazige maan
keerden wij huiswaarts, de harten vol
dankbaarheid jegens St.. Servaas, die hier.
toch maar met het gelöbf ook de cultuur
bracht!"
Theater met eigen blad
Dat is waar ook: de cultuur, voor zover
die niet langs de openbare weg staat uit
gestald. Maastricht heeft een kostelijke
ouderwetse schouwburg, hoefijzervormig
en met donkerrood pluche op de stoelen,
als hoedanig men de zolder heeft ingericht
van een in onbruik geraakte Jezuïetenkerk
uit het begin van de zeventiende eeuw, te
bereiken door een later bijgebouwd voor
stuk met tegen elkaar indraaiende trappen,
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOCXXXXXXXDOCCOOOO
zachtgroene wanden en een zwart-wit ge
blokte grond. Gelijkvloers bevindt zich de
Redoutezaal, waar bals worden gegeven,
doch waar eveneens een podium is. Deze
week nog trad Georgette Hagedoorn er op.
Het eigenlijke theater heeft ruim zeven
honderd zitplaatsen, waarvan een gedeelte
in baignoires, die bij de komende restau
ratie gaan verdwijnen. Ook in deze pro
vincie kent men stedelijke rivaliteit en
daar men vreest dat Gedeputeerde Staten
toch bezwaar zullen maken tegen de reeds
lang gekoesterde plannen tot nieuwbouw,
heeft men tot gedeeltelijke modernisering
besloten. Om straks niet al te sterk voor
Heerlen onder te doen. Laten we voor
Maastricht hopen, dat men de gezellige
sfeer daarbij niet verspeelt.
Het toneel is niet groot: acht bij tien
meter, maar de acoustiek is voortreffelijk.
Er wordt een druk gebruik van gemaakt.
De Staar zingt er onder leiding van Martin
Koekelkoren, zolang het eigen huis van dit
beroemde koor nog niet toonbaar is, het
Stedelijk Orkest concerteert er onder lei
ding van Andi'é Rieu en talrijke buiten
landse operazangers komen er op doorreis
met hun programma's van geliefde frag
menten. De Nederlandse gezelschappen zijn
er graag geziene gasten. Het aantal in
schrijvingen op de abonnementsvoorstel
lingen is dit seizoen met 60 pet. gestegen
in vergelijking met het vorige. Alle genres
trekken hier publiek, ook in de zogenaam
de vrije vertoningen. Doch toen Albert van
Dalsum er met „Moord in de kathedraal"
van Eliot kwam, had men de grootste
moeite de zaal vol te krijgen, want zo
deelde een ingewijde zegsman ons mede
kathedralen heeft men genoeg.
De Stichting Stadsschouwburg Maas
tricht geeft een eigen maandblad uit, in
het begin van het speeljaar met vermel
dingen van de samenstellingen der be
roepsensembles en van het répertoire. De
overige nummers zijn gevuld met uitvoe
rige programma's en beschouwingen. Het
is een mooi en animerend blad. Men zou
iets dergelijks ook in Haarlem willen, al
liggen de verhoudingen daar natuurlijk
anders. In Maastrichts dialect worden er
voorts opvoeringen gegeven door De Ke-
mediespeulers, een semie-beroepsgezel-
schap. Over de activiteit van de gesubsi
dieerde Speelgroep Limburg schrijf ik in
een afzonderlijk artikel. Want het bestaan
daarvan heeft mede tot de oprichting van
de Toneelacademie geleid.
Vermaak in buitenland
De Maastrichtenaar is overigens niet
alleen op zijn eigen schouwburg aangewe
zen. Het buitenland is hier naast de deur.
Luik en Aken liggen maar een kilometer
reeds twee voorwaardelijke veroordelingen, of twintig verwijderd en dagelijks kan.
men daarheen per autobus om van de spec
taculairste evenementen te genieten. Voor
zeven gulden, reiskosten in begrepen,
heeft men een plaats in de stalles voor een
opera, voor nog minder kon men in de Bel
gische stad een ijsrevue gaan zien, zo
groots gemonteei-d, dat geen enkele zaal in
Nederland er plaats voor zou hebben. Maar
dat was dan ook in het Sportpaleis met
accommodatie voor meer dan vierduizend
toeschouwers. Hoe groot de aantrekkings
kracht van zulke spektakels is, moge blij
ken uit het feit, dat één zo'n show vijf
weken in Luik kan blijven een stad die
minder inwoners heeft dan de onze! Voor
de Nederlanders, die iedere avond met
zeker tien touringcars komen opzetten, is
er zelfs een aparte ingang.
De verklaring van dit verschijnsel en
van de zuigkracht op de Limburgse bevol
king zal duidelijk zijn aan wie oog heeft
voor de contrasten, waar Maastricht zo rijk
aan is. Want hebt u wel eens bedacht, dat
dit levende museum van Romaanse en
Gothische architectuur de enige Neder
landse stad is met twee vliegvelden al
is dat voor de hélicoptères naar Keulen en
Brussel niet groter dan de speelplaats van
een lagere school?
DAVID KONING
LONDEN (Reuter). Aneurin Bevan,
de veelomstreden leider van de linkervleu
gel der Britse Labourparty, heeft Donder
dagavond zijn positie verbeterd door als
negende gekozen te worden in het twaalf
man sterke schaduwkabinet van de partij.
Bevan slaagde er verleden jaar slechts ter
nauwernood in als lid van het schaduw
kabinet gekozen te worden. Geen van zijn
volgelingen had succes in de verkiezingen
van Donderdagavond.
Het schaduwkabinet heeft in totaal 18
leden, maar zes ervan worden automatisch
verkozen en behoeven niet door de leden
van de partij herkozen te worden. Onder
hen bevinden zich Clement Attlee, voor
zitter en Herbert Morrison, zijn plaatsver
vanger.
ADVERTENTIE
Let maar eens op hoe vaak U hoort: „ROXY? Ja, die rook ik ook!"
Steeds meer rokers merken hoe bijzonder goed zo'n ROXY-
sigaret smaakt en hoe heerlijk zacht ROXY voor de keel is.
Geen wonder dat mensen met smaak zeggen
(Van een bijzondere medewerker
Z i e r i k z e e Donderdagavond
Tien uur 's avonds in Zierikzee. Het is
slil in de straten. Regen glimt op de kin
derhoofdjes. Veel lanen zijn al donker. Er
gens op de Oosterschelde wachten nu de
caissons, roerloos en massief. Morgennachl
zal de laatste als een deur op het stroomgat
bij Oudekerk dichtzwaaien, maar op de
vooravond ziet Zierikzee eruit als een ge
wone provincieplaats op een gewone avond,
stil en glimmend in de regen.
De Zierikzeeërs weten wat er morgen
met hun eiland gaat gebeuren. Acht maan
den hebben zij gewacht, maar nu het bijna
30 ver is zijn zij merkwaardig rustig. Op
sommige uren is er wel onrust, vandaag is
die onrust gegroeid. Wie nu de deur van
café „Concordia" binnengaat, kan er strui
kelen over het tastbare bewijs ervan.
Zware fotokojfers en statieven vullen de
haf. Het licht in de telefooncel gaat niet uit
xmniavond. Om beurten bellen de eigenaars
van die koffers naar Den Haag, Utrecht,
Valkensioaard en Leeuwarden
Het zijn de vreemdelingen, die die onrust
gebracht hebben, de vreemdelingen, die nu
hun koffie drinken en biljarten in „Con
cordia". Buiten ergens in het donker ligt
de plaats waar het om gaat. waar de onrust
het toppunt bereikt. Een bundel van een
zoeklicht geeft die plaats aan, als een
slanke vinger, die uit de wolken omlaag
wijst. De weg erheen gaat over slikgladde
dijken. Op de weg buiten de stad kan ik
zien dat het zoeklicht is omgeven door een
bos van neonlampen. Naarmate ik vorder
krijgt de hele hemel die vreemde brand-
kleur. Een halve kilometer verder houdt
die weg op. Er is alleen nog maar een smal
gangetje tussen een muur en een buislei
ding. Merkwaardig genoeg is het doodstil.
Alleen het klotsen van de zee achter de
De meerderheid van het Franse volk is
voorstander van een EDG-verdrag en an
dere projecten voor de integratie van
Europa. Dit is bekend gemaakt door het
Franse maandblad „Réalité".
Het blad schrijft, dat het „Franse Insti
tuut voor Opinie- onderzoek" onlangs deze
vragen aan een groot aantal Fransen had
voorgelegd. 46 procent van de gevraag-
den antwoordde bevestigend op de vraag,
of zij bij een nationaal referendum over de
EDG hiervoor zouden stemmen.
Slechts 22 procent was tegen de EDG.
13 procent zeiden in zo'n geval blanco te
stemmen en 19 procent wist niet, hoe zijn
stem uit te brengen.
Het blad deelde niet mee, hoeveel per
sonen bij het opinie-onderzoek betrokken
waren geweest, maar het zei, dat de vra
gen aan mensen uit alle lagen der bevol
king waren voorgelegd.
De „Réalité" schrijft, dat door dit onder
zoek eveneens gebleken was, dat „een over
weldigende meerderheid dei' bevolking met
uitzondering van de communisten voor
standers zijn van een algehele integratie"
van Frankrijk, West-Duitsland, Italië, Ne
derland, België en Luxemburg
„Réalité" trok de volgende conclusie uit
de resultaten van het opinie-onderzoek:
1. De openbare mening in Frankrijk is
de mening in het Franse parlement voor
uit.
2. Hoewel het samengaan op militair
gebied de hevigste tegenstand heeft ont
moet, heeft de Franse publieke opinie zich
duidelijk uitgesproken ten gunste van een
ratificatie van het EDG-verdrag.
3. De Fransen geloven, dat er in een
herbewapening van Duitsland zekere geva
ren schuilen, maar zij zijn evenals de
Franse maarschalk Alphonse Juin van me
ning, dat de veiligheid van het Westen een
Duitse bijdrage noodzakelijk maakt ter
wijl zij tevens geloven, dat men via de
EDG een betere controle zal kunnen uit
oefenen op een Duitse herbewapening.
dijk is hoorbaar. Een lichtje komt langs
het pad, een arbeider die naar zijn barak
gaat. Als wij elkaar gepasseerd zijn ver
breekt het eerste geluid de stilte, een die
sel-aggregaat, de electrische centrale van
een heel dorp, waar ik plotseling middenin
sta: een kamp van houten barakken voor
degenen, die bij het gat moeten blijven.
Het gele licht is overal als in een bijzon
der slechte kleurenfilm.
Vlak achter de zeedijk ontrolt zich on
verwachts een droomlandschap: huizen
hoge stapels riet, met pluimen er op in het
neonlicht. Het wordt gebruikt bij het dijk
herstel. Een drijvende kraan schept voort
durend keileem op een plaats, waar zo
juist nog een kleine verzakking is geweest.
Aan het eind van het paadje bruist mod
derwater als een wolk uit een buis, het
uitzicht benemend. Als het spuiten even
ophoudt begrijp ik waar ik ben, vlak bij
het gat. Ik sta op een verbinding tussen
de oude zeedijk en de nieuwe, die meer
naar buiten ligt. Er zijn twee zulke ver
bindingen, een aan elke kant van het gat
in de dijk. Er naast ligt het caisson al op
zijn plaats. Uit een sleepboot klimmen
kieine mannetjes er op. Een van de licht
masten, een torenhoog geraamte van bui
zen en planken is een verleiding, die men
r.iet kan weerstaan. Een klimpartij langs
gladde sporten moet men er voor over heb
ben, maar deze moeite wordt rijk beloond:
het nachtelijk overzicht over de kranen,
dijken, dekschuiten, buizen is tegelijk een
overzichtelijke situatieschets en een mach
tig schilderij.
Nog is de stroom sterk in de open deur.
Op dit ogenblik komt het water juist naar
binnen. Een motorboot vaart van buiten
naar de opening om de stroomsterkte te
meten. Pijlsnel schiet het bootje naar bin
nen om daar een zwaai te maken. Met ma
lende schroef kan het nog net terug naar
buiten komen. Landinwaarts ligt Ouder
kerk in het donker. Zonder straatverlich
ting steken de daken nauwelijks af tegen
de regenlucht. Ik klim weer voorzichtig
naar beneden.
Op de weg terug ziet men overal de
persbuizen, lege monden boven de zee
dijk uit.
Straks zullen zij het drabbige water te
rugwerpen in de zee, waar het thuis hoort.
Morgen gaat de dijk dicht.
Het Britse Lagerhuis heeft Woensdag
eenstemmig een boodschap van Koningin
Elizabeth goedgekeurd, waarin zij het Huis
verzoekt haar echtgenoot, de Hertog van
Edinburgh, tot regent te benoemen, indien
de noodzaak zich hiertoe zou voordoen.
Het Huis wordt in de boodschap gevraagd
de wetten op het regentschap van 1937 en
1943, krachtens welke Prinses Margaret
automatisch regentes zou worden indien
de troonopvolger, Prins Charles, voor zijn
achttiende jaar Koning zou worden, te ver-
andei'en alvorens zij haar reis door het Ge
menebest maakt.
De boodschap is Woensdag in het Huis
voorgelezen. Er wordt voorts in gevraagd,
dat Koningin-Moeder Elizabeth lid van de
regentschapsraad wordt.
De Koningin vraagt tevens, dat de wet
op het regentschap zodanig wordt ver
anderd, dat de troonopvolger, of vermoe
delijke troonopvolger, indien nodig regent
kan worden, wanneer hij of zij dé leeftijd
van achttien jaar heeft bereikt.
Sir David Maxwell Fyfe deelde mede, dat
de betrokken premiers van het Gemeene-
best de wensen van de Koningin hebben
bestudeerd en de voorstellen goedgekeurd.
Uit door het Centi'aal Bux'eau voor de
Statistiek gepubliceerde cijfers blijkt, dat
het aantal leexdingen bij het gewoon en
voortgezet gewoon lager onder-wijs op 16
September vergeleken met 16 Januari met
70.400 was gestegen tot 1.393.900, dat is
met 5,3 percent (in 1952 was er een stijging
met 53.400 leerlingen of 4,2 percent.
Deze stijging werd veroorzaakt door het
hoge geboox-tecijfer na de oorlog, dat in
een stex-k vex-hoogd toelatingscijfer resul
teerde (1951: 211.600 leerlingen, 1952:
235.600 leerlingen en 1953: 253.500 leer
lingen).
De gi'oei bij het openbaar onderwijs (7,1
percent) was sterker dan bij het Protes
tants Chx-istelijk (5,5 percent), het Rooms-
Katholiek (4,1 percent) en het neutraal bij
zonder ondex-wijs (5,9 pex-cent).
Op 16 September j.l. volgde 28,4 percent
van alle leerlingen openbaar onderwijs
tegen 28,0 pex-cent op 16 Januari 1953 en
27,6 percent op 16 Januari 1952. Voor het
Protestant-Chx-istelijk, het Rooms-Katho-
liek en het neutraal bijzonder onderwijs
bedroegen deze percentages op de genoem
de data resp. 27,0 - 27,0 - 27,0; 42,7 - 43,2 -
43,6 en 1,9 - 1,8 - 1,8.
Morgen zullen Eindhovense doktoren, ingenieurs, juristenmusici en journalisten
met het enige orgel van de stad rond gaan. Dit pierement is n.l. volledig versleten
en aangezien het een belangrijke bron van inkomsten betekent voor het Labrehuis
voor daklozen, wil men gelden voor een nieuw orgel bijeenbrengen. Daartoe zal een
loterij worden gehouden.
GEORGETOWN, (AFP) De gouver
neur van Brits-Guyana, sir Alfred Savage,
heeft Donderdag in een radiotoespraak be
kend gemaakt, dat een interim-regering
zal worden gevormd, die Brits-Guyana ge
durende tenminste een jaar zal besturen.
De interim-regering zal bestaan uit een
wetgevende raad van 24 leden te benoe
men door hemzelf en drie onafhankelijke
persoonlijkheden uit de kolonie.
Daarna zal een uitvoerende raad ge
vormd worden uit tien leden van de wet
gevende raad. Hij zal onder voorzitter
schap van de gouverneur staan. De tegen
woordige raad van state zal ontbonden
worden. Sir Alfred maakte bovendien be
kend, dat hij twee of drie leden van de
uitvoerende raad zal benoemen op ministe
riële posten.
De gouverneur hoopte, dat gedurende de
interim-regering en de daarop volgende
periode, waarin de nieuwe grondwet zal
worden vastgesteld, het volk van Guyana
interne autonomie zal verkrijgen in het
Bx-itse gemenebest.
Hij verklaarde voorts dat de nieuwe
regex-ing niet benoemd kan worden voor
midden December. De geamendeerde
grondwet, die Donderdag bij het Britse
Lagerhuis is gedeponeerd, kan. naar hij
zeide, pas na verloop van 40 dagen van
kracht worden.
Het bestuur van de Britse Laboux-party
heeft aangesloten organisaties Donderdag
medegedeeld, dat het de schorsing door de
Britse regering van de grondwet van Brits-
Guyana betreurt.
ADVERTENTIE
HAARVILT
BORSALINO
BRUMMEL
BATTERSBY
BARTELJORISSTR 24
HAARLEM TEL. 204 20
ENMODE
BONN (Reuter). De West-Duitse mi
nister voor vluchtelingenzaken, Theodor
Oberlander, heeft Donderdag aangedron
gen op een oplossing voor het Sudeten-
Duitse vraagstuk „in overeenstemming met
de geest van het pact van Münchën" van
1938.
Dit pact, dat getekend werd door Duits
land, Italië, Engeland en Frankrijk, voor
zag in de geleidelijke overdracht naar de
Duitse souvereiniteit van het Sudetenge-
bied, dat sinds 1918 Tsjechoslowaaks ge
bied was geweest.
Een Antwerps dagblad had gemeld,
dat een filmfabriek ter plaatse (Ge-
vaert), twintig dagen na de atoomont
ploffingen in de Verenigde Staten diT-
gebeuren had kunnen constateren aan
haar filmmateriaal. Radio-actieve deel
tjes zouden hierop namelijk microsco
pisch kleine slipjes hebben veroorzaakt.
De betreffende filmfabriek verwijst dit
bericht thans echter vaar 't rijk der fa
belen. De stipjes, waarvan sprake is, zo
wordt verklaard, zijn waar te nemen
op alle filmmateriaal, waar ook ter
wereld. Zij zijn het gevolg van het
steeds toenemende gebruik van radio
activiteit m de industrie en de genees
kunde. Deze radio-activiteit wordt niet
geheel verbruikt en deeltjes ervan ver
spreiden zich in alle richtingen. Zij ver
oorzaken op deze wijze uiteraard schade
aan de licht gevoelige emulsielaag vc-
films. Hoewel men op het ogenblik r
cie filmfabrieken nog niet van een ram
kan spreken, maakt men zich niettemi'
zorg over de wijze van bescherming van
het filmmateriaal, wanneer het gebruik
van radio-activiteit de komende jaren
nog zal toenemen.
