ZE VEN DA GEN HAARLEM
Bij installatie van burgemeester werd
rapport-Ter Veen besproken
neo-photo
Brillenspecialist
Schmidt
Van mensen en dingen
onder de Damiaatjes
„De Spooktrein
De Rooij
„Barbier van Sevilla"
in Amsterdam
VRIJDAG DECEMBER 1953
HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
5
Haarlemmerliede en Spaarnwoude
MODERN PORTRAIT SERVICE
Haarlemmer veroordeeld
wegens smaadschrift
Ingestorte Burgwal-kant
word hersteld
Melkbrug was gestremd
Verkoop van huizen
Heemstedenaar
verdacht van oplichting
De 39, niet-politiek
Sint en
Antiek en Sanitair
Nuttig initfatef
Om 73.50
Hoofdprijs
Verdacht van mishandeling
Auto's zonder chauffeur
Middelbare Scholen een
dag langer vacantie
pe gemeente Haarlemmerliede en Spaarnwoude heeft gistermiddag haar nieuwe bur
gervader ingehaald. Onder grote belangstelling werd te Halfweg ten gemeentehuize
de installatie van de opvolger van burgemeester Simons, drs. J. J. M. Visser, verricht,
jaarna de kennismaking met de nieuwe eerste burger en diens gezin met toespraken
en goede wensen werd voortgezet. Loco-burgemeester de heer N. J. Tabak verrichtte
de installatie en leidde de nieuwe bewindsman met een korte toespraak in.
In zijn toespraak
tot raad en burgers
van de gemeente
Haarlemmerliede en
Spaarnwoude zeide
burgemeester Visser:
„Het is mijn vaste
wil, om allereerst
een diepgaande stu
die van de gemeente
en haar inwoners te
maken. Verwacht
van mij geen nieuw
programma of enige
grootse plannen,
want die heb ik niet.
Het spreekwoord
„Beidt uw tijd!" zal
mijn leuze zijn en zal
ook de richting aan
geven van mijn wil
len en werken!"
Tijdens de toespra
ken werd herinnerd
aan het binnenkort te
verwachten „Rapport
Ter Veen". Verwacht
wordt, dat in het
kader van de samen
voeging der Noord-
hollandse gemeenten
Haarlemmerliede en
Spaarnwoude 'n wij
ziging zal ondergaan.
De eerste spreker
die dit ter sprake
bracht was de heer J. Lieshout. Sprekend
als oudste raadslid en namens de raad,
zeide hij: „Met u zullen wij blijven ijveren
voor het behoud van de zelfstandigheid
van onze gemeente, wat ook een rapport-
Ter Veen hiervan vinden mag. Wij hopen,
dat u bij dergelijke gemeentebelangen,maar
ook bij de belangen van uw gemeentena
ren steeds een goed burgervader zult zijn."
Vervolgens richtte de secretaris der ge
meente, de heer F. Hokwerda, het woord
tot het nieuwe hoofd der gemeente: „Se
dert de éénwording van deze gemeente,
tussen 1851 en 1863, hebben wij slechts
vijf burgemeesters gehad. Dit is een illu
stratie voor het feit, dat zij het dus nog
niet zo slecht bij ons hadden. Wij hopen,
dat het tussen u en ons goed mag verlopen.
U kunt op onze medewerking ten volle
rekenen."
In zijn antwoord legde de nieuwe bur
gemeester de nadruk op de goede samen
werking die hij met wethouders, raad, ge-
meentepersoneel en burgers verwachtte.
Hierna sloot hij de buitengewone raads
vergadering, waarna nog enkele sprekers
het woord namen.
Namens de gemeente Haarlemmermeer
en de kring van burgemeesters sprak mr.
J, F. Jansonius. „De moderne burgemees
ter moet hard werken en zich in volle am
bitie voor 100 aan zijn taak geven. Als
hij daarbij uit persoonlijke behoefte lei
ding wil geven aan het gemeenschapsleven,
dan zal hij een goede burgemeester zijn!"
zo zeide de spreker en hij wenste dit bur
gemeesterschap toe aan drs. Visser.
Na pastoor H. A. Bots, die namens zijn
parochie sprak, hield de oud-burgemees
ter van Halfweg, de heer L. H. Simons een
rede, die het' rapport-Ter Veen als uit
gangspunt had: „Deze gemeente dient als
bufferstaatje tussen Haarlem en Amster
dam," aldus de heer Simons, „en de stads
belangen prae-domineren. De grootste
vraag is dan ook: Wat moet met Haarlem
merliede en Spaarnwoude gebeuren? De
gemeente is onbestuurbaar. Het rapport zal
daar het een en ander aan willen doen. Dan
zal het uw taak zijn, mijnheer Visser, uw
houding daartegenover te bepalen. Ik
mocht dit gevecht niet meer beleven. Moge
Loco-burgevieester wethouder N. J. Tabak hangt
drs. J. J. M. Visser de ambtsketen om.
God u in dat uur het juiste inzicht schen
ken om uw standpunt duidelijk te zien en
te verdedigen. Maar ik geloof niet, dat
Halfweg zal verdwijnen!"
Tenslotte was er voor gasten en voor de
burgerij gelegenheid met de nieuwe bur
gemeester kennis te maken.
ADVERTENTIE
MIRROFLEX SYSTEEM
Uw beste portret op de prettigste manier
Schoterweg t/o de
Ripper dakazerne.
De Amsterdamse rechtbank heeft Don
derdag zowel de assurantiebezorger L. de
M. C. uit Haarlem als de oud-bankdirecteur
C. R. D. uit Utrecht wegens smaadschrift
jegens een plaatsvervangende rechter ver
oordeeld tot een boete van vijftig gulden
subsidiair 10 dagen hechtenis en een voor
waardelijke gevangenisstraf voor de tijd
van vier maanden met een proeftijd van
drie jaar.
De verdachte De M. C. werd conform de
eis veroordeeld. Tegen de verdachte D. was
alleen een geldboete van 50 geëist.
Zij waren ervan beschuldigd op een door
hen belegde aandeelhoudersvergadering
van een Amsterdamse verzekeringsmaat
schappij een aantal klachtbrieven, „waarin
insinuaties stonden aan het adres van de
rechtspraak in het algemeen en van de
plaatsvervangend rechter mr. F. C. C. in
het bijzonder aan de bezoekers onder wie
zich twee journalisten bevonden, ter in
zage te hebben gegeven".
In die brieven werd gesproken over
„gouden banden", die de rechter zouden
verbinden met genoemde verzekerings
maatschappij. Tijdens de behandeling van
de zaak deelde de president mede dat uit
het onderzoek door een deskundige was
gebleken dat mr. C. in geen enkel opzicht
financieel afhankelijk was van de genoem
de verzekeringsmaatschappij, zoals in de
brieven was betoogd.
Deze zaak vormde de nasleep van een
civielrechtelijke procedure tussen de ver
dachte De M. C. en de verzekeringsmaat
schappij. In eerste aanleg had de assuran
tiebezorger het proces verloren. Ook in
hoger beroep was zijn eis afgewezen. Tij
dens de behandeling in hoger beroep was
mr. F. C. C. een der drie rechters.
Walkant stortte in
Het zag er niet zo best uit, toen eind Mei
van dit jaar ruim twaalf meter van de
Zuidelijke Westwal van de Burgwal in
stortte en grotendeels in de gracht ver
dween. Men had het gevaar wel zien aan
komen, want de walkanten zien er nu niet
bepaald florissant uit, maar dat er een heel
stuk opeens zou wegzakken, had men niet
verwacht. Het geheel was trouwens een
lelijke streep door de rekening van de
mannen van Openbare Werken, die 't vorig
jaar het Noordelijke stuk van de Oostkant
hadden versterkt en nu de Zuidelijke helft
daarvan onder handen wilden nemen, die
enkele gevaarlijke gaten langs de water -
I lijn vertoont. De schuld van alle narigheid
is de walmuur, een in vroeger tijden vanaf
de bodem opgetrokken muur, die geheel
uit metselwerk bestaat en waarvan het bo
venste gedeelte in Mei de geest gaf. Dat
dit wel een zeer verouderd systeem is,
blijkt wel uit het feit, dat men nu de muur
gedeeltelijk is gaan slopen, teneinde het
bovenstuk te vervangen door een collega
van beton, die het er kennelijk beter zal af
brengen.
Reeds vier dagen na de instorting van de
wal had Openbare Werken een plannetje
plus begroting klaar. Ook de Haarlemse
Raad zette er vaart achter en zo werd dit
plan in de raadszitting van 24 Juni al
goedgekeurd. Maar de talrijke instanties,
die zo'n plan behandelen èn het feit, dat
I de bouwvakarbeiders met vacantie gingen,
vertraagden de afwerking aanzienlijk, zo
dat or nogal wat tijd voorbij ging, voor
met het herstellingswerk begonnen werd.
Had men, meteen na de verzakking, reeds
een schutting geplaatst om fietsers en
voetgangers te beschermen autoverkeer
was natuurlijk onmogelijk geworden,
ongeveer vijf weken geleden begon men
met de eigenlijke werkzaamheden. Aan
j weerszijden van de oude muur werden
keurig op een rij, betonnen palen opge
richt, waarlangs men nu rechtop staande,
houten schotten zal bevestigen. De op deze
wijze gevormde holle muur zal men met
beton volstorten, waarna de houten schot
ten weer zullen worden verwijderd, om
weer ergens anders dienst te doen. Wan
neer de betonnen muur gereed zal zijn,
komen de metselaars, om de bovenste laag
te metselen. Daarna zal men het gedeelte
van de muur tot de rijweg met zand opho-
ADVERTENTIE
Gistermiddag is gedurende een uur lang
het landverkeer over de Melkbrug ge
stremd geweest, doordat er een motorschip
in de brugopening vastzat.
Omstreeks tien voor half twee passeerde
het diepgeladen motorschip „Jama" van
schipper Kikkert uit Alphen a.d. Rijn deze
brug. Door de lage waterstand en de sterke
stroom, liep het schip muurvast onder het
schuurschot en bleef met het achterschip
in de brugopening steken. Hierdoor kon de
brug niet gesloten worden en werd zo
doende voor al het verkeer gestremd. Met
behulp van een burger die in het bezit
was van een dommekracht. en enkele
andere schippers, kon men de „Jama" om
kwart over twee weer los krijgen.
De schade bleef beperkt tot enkele ont
zette planken van het schuurschot en een
ontwrichte railing van het schip.
Jan Gijzenvaart, Santpoort station f2205,
mevr. De Rijke—Blom; Keizerstraat 10,
f 8100, F. H. van Emmerik; KI. Heiligland
11 zw. en rd, niet geveild; Heemsteedse
Dreef 29, Heemstede, niet geveild; Marsstraat
97 f 7000, D. de Vries qq.; Regulierstraat 4
f2600, S. Bouma; Oranjeboomstraat 79, f1425,
J. J. de Ruiter.
ADVERTENTIE
BARTELJORISSTRAAT 21 - TEL. 11057
Lev. alle ziekenfondsen
gen en bestraten. Dan pas zal het witte
bordje met de rode rand, dat bij het be
gin van de Burgwal staat, kunnen verdwij
nen. Doch vcor het zover is, zullen er nog
wel maanden voorbij gaan, want het
beton storten begint pas over enige weken.
De vieren zestigjarige vertegenwoordiger
G. M. L. uit Heemstede, die zich Donder
dagmiddag voor de Haarlemse rechtbank
had te verantwoorden wegens oplichting,
was er van beschuldigd, dat hij in 1947
van een Haarlemse garagehouder een be
drag van 3.000 had ontvangen met de
bedoeling van dit geld in Duitsland auto's
te kopen voor de Haarlemmer. Dit had hij
aanvankelijk voor de politie en voor de
rechter-commissaris erkend, doch later is
hij hierop teruggekomen en verklaarde het
bedrag geleend te hebben. Hij had diverse
reizen naar Duitsland gemaakt, waarbij de
garagehouder bijdroeg in de kosten. De
Heemstedenaar had in Düsseldorf drie
auto's gekocht en een Belgische verhuizer
zou gezorgd hebben, dat die naar Neder
land zouden worden vervoerd, doch het
was hem niet gelukt. Daarom had de
Heemstedenaar naar hij aan de recht
bank mededeelde de auto's aan een
Engelse militair verkocht voor 400 pond.
De garagehouder, als getuige gehoord,
deelde mee in 1947 het bedrag van ƒ3000
niet geleend te hebben: hij had het gege
ven in de hoop tegen een lage prijs in het
bezit te kunnen komen van auto's. Tot
welk bedrag de uitgaven aan de Heemste
denaar gestegen waren kon hij niet precies
opgeven. Vroeger had hij een bedrag van
20.000 opgegeven, later een van 12.000.
De officier van justitie herinnerde er
aan, dat het onderzoek zo moeilijk is ge
weest door onwaarschijnlijke verhalen van
verdachte. Hij eiste een gevangenisstraf
van vijf maanden met aftrek van voor
arrest.
Mr. W. Glastra pleitte vrijspraak en ver
zocht de rechtbank de verdachte uit de
voorlopige hechtenis te ontslaan, welk ver
zoek toegewezen werd. De uitspraak volgt
op 17 December.
Amateurtoneel
VSTethouder W. F. Happé
W (Arbeid) geniet zowel bij
geestverwanten als bij hen die
in staatkundig en economisch
opzicht met hem van inzicht
verschillen een goede pers en
dat is zeker niet alleen een
gevolg van zijn degelijke,
constante werkkracht gepaard
aan een algemeen erkende
onkreukbaarheid. Wie met de
heer Happé spreekt, ervaart
nog een andere, vertrouwen
wekkende, eigenschap: de rust
waarmee hij een onderwerp
pleegt te behandelen. En
daarbij verstaat hij de kunst
overigens onopvallend zijns
weegs te gaan. Dat moet al
zo geweest zijn op die Am
sterdamse H.B.S., waar hij tot
de goede middelmaat behoor
de, reeds een bijzondere be
langstelling voor het vak
staatsinrichting aan de dag
legde en de schoolvereniging
presideerde. Maar voor een
toch altijd min of meer ab
stracte universitaire studie
was hij niet in de wieg gelegd:
liever deed hij kennis op in en
naast de praktijk van iedere
dag.
Zo kwam hij na zijn eind
examen in 1926 op de choco
lade- en suikerwerkfabriek
van zijn vader en daar is hij
tot zijn wethouderschap in
1949 gebleven. Sindsdien heeft
hij zich geleidelijk van dat
bedrijf teruggetrokken. Niet
zonder weemoed, maar toch
in de overtuiging dat zijn hart
hem naar een werkzaamheid
ten dienste van het algemeen
roept. Zijn politieke belang
stelling werd in de dertiger
jare hij woonde toen in
Heemstede gewekt door
een pamflet van de Vrijzin
nig Democratische Bond en
hij voelde zich in die kring,
waarin men zich altijd sterk
bezig hield met de vragen van
rechtvaardigheid en billijk
heid, al spoedig thuis. Vragen
van rechtvaardigheid en bil
lijkheid: wethouder Happé
moet ze nu al vier jaar oplos
sen bij de hem toevertrouwde
woonruimte-verdeling.
Na zijn verhuizing naar
Haarlem was hij in in die af
deling zeer actief: eerste
secretaris bij het uitbreken
van de oorlog, voorzitter na
de bevrijding. Als zodanig
toonde hij zich een fervent
voorstander van een samen
gaan in groter verband, zodat
men hem met de heren G. d e
Boer (S.D.A.P.), H. W. v a n
der Giessen (C.D.U.) en
Kloek (dakloos) aan één
tafel kon zien zitten ter op
richting van de Haarlemse
Federatie van de Partij van
de Arbeid, waarvan hij sinds
1947 voorzitter is.
Voor de heer Happé vormt
zijn maatschappelijke over
tuiging een uitvloeisel van zijn
humanistische levensbeschou
wing, welke hij in lange jaren
van tweestrijd en nadenken
verwierf. Iedere „bekerings
gedachte ten aanzien van
anderen is hem vreemd, maar
voor zichzelf is hij er van
overtuigd, dat het humanisme
levensvulling en inspiratie
biedt. Zijn politieke activiteit
vindt zijn diepste grond in het
besef, dat de mens in het
leven staat met een bepaalde
verantwoordelijkheid, zowel
tegenover zichzelf als tegen
over anderen. En dat de stem
van het geweten ons inge
schapen is, evenals een norm
besef van goed en kwaad,
recht en onrecht.
Het mag dan zo zijn, dat
wethouder Happé gaarne ver
toeft in dit rijk van de geest
en daarvan als spreker voor
de Haarlemse gemeenschap
van het Humanistisch Verbond
wel eens getuigt, dat wil nog
geenszins zeggen dat hij geen
luchtiger tijdverdrijf zou ken
nen, al laat zijn werk hem
daartoe maar weinig gelegen
heid.
In de kring van het gezin
laat hij echter gaarne de lied
jes van Charles Trenet op de
piano weerklinken: daarvan
kikert hij dan zichtbaar op.
Verder beoefent, of beter: be
oefende hij het timmeren en
een inspecteur van het Am
sterdamse Energiebedrijf kan
verklaren, dat deze latere
wethouder van de bedrijven
een lang niet onverdienstelijk
amateur-electricien is.
Wethouder Happé heeft
(nog) vier kinderen. De oud
ste twee zijn Eric (student in
de medicijnen) en Wouter
(leerling van het Lorentz-
lycfeum). Hij verloor zijn eer
ste vrouw in en door de oor
log. Uit zijn huwelijk met
mejuffrouw R. van der Horst
werden Mar ja (4) en Jost (2)
geboren, woelwaters aan wie
het wel toevertrouwd is voor
wat afleiding van die gemeen -
tezorgen. Bovendien krijgen
zij binnenkort versterking.
Wethouder Happé zoekt verpozing aan het klavier.
Vrijwel op hetzelfde ogen
blik, dat de goede Sint Nico-
laas zijn bezigheden niet meer
beperkt tot het recipiëren in
een warenhuis waar hij gul
(tegen vertoon van kassa
bon. handjes uitdeelt,
maar tevens bezoekjes gaat
afleggen op scholen, bij korf
balclubs, op kienavonden voor
bejaarden, of gewoon privé-
aan-huis, op dat ogenblik ver
schijnen op de ruiten van
proeflokalen, gewone café's
en voortreffelijke restaurants
de aanplakbiljetten, die ver
raden dat er weer volop best
Bo(c)kbier geschonken wordt.
Dit bier, oorspronkelijk uit
Aimbock in Beieren, werd
vroeger alleen in het voorjaar
gebrouwen, maar in Neder
land heeft men er de ge
woonte van gemaakt op de
eerste dag van de maand
December dit bier in de han
del te brengen.
Het is een pi-oduct van de
nieuwe oogst en bevat onge
veer acht procent extractge
halte. Enigszins ten onrechte
heeft men in ons land de „c"
uit Bock weggelaten en dit
nieuwe bier gaat dan ook
altijd gepaard met afbeeldin
gen van een jolig-springend
gehoornd zoogdiertje.
„Een fééstbiertje", zeggen
de bierbrouwers tegen elkaar
en zij hebben gelijk, want dit
is geen bier om snel de dorst
mee te verdrijven. Integen
deel. Men moet het rustig zit
tend drinken uit grote kannen
en met ferme teugen.
„Het is bier om te kauwen!"
zeggen de fabrikanten terecht.
Op 1 December begon de
verkoop van deze drank en
het klinkt misschien ietwat
vreemd, maar men kan het
kopen totdat het óp is. Een
bepaalde periode heeft men
niet vastgesteld, maar het
komt er, zo verzekerde een
bierbrouwer ons, meestal op
neer, dat de laatste flesjes in
het begin van het nieuwe jaar
aan de man worden gebracht.
En dan moet men weer
wachten tot de feestavond.
Want, echt Bo(c)kbier drin
ken met Pasen? Nee, dat wil
er bij de bierliefhebbers
niet in.
Sinds een week is Haarlem
een antiquiteiten-winkel, een
expositiezaal en een winter
tuin (tje) rijker.
Onlangs opende de eigenaar,
de heer H. van der Pol, name
lijk in de Spekstraat, recht
tegenover de Lepelstraat, zijn
zaak, nadat een aantal tim
merlieden, metselaars en
schilders onder de bekwame
leiding van architect A. Brand
en van de eigenaar zelf twee
maanden aan het pand, dat
twee huizen omvat, hadden
gedokterd.
Alleen de gevel stond nog
overeind, maar het interieur
was volkomen uitgewoond. De
heer Van der Pol heeft echter
geen halve maatregelen ge
nomen: hij liet uitbreken wat
hij nodig achtte, liet boven de
binnenplaats een dak aan
brengen, kortom in die twee
maanden is het huis herscha
pen in een bijzonder aantrek
kelijke zaak. Via de grote
winkelruimte komt men in
een wintertuin met (minia
tuur)-vijver en langs een trap
belandt men in een gezellig
opkamertje, van waar men
een overzicht heeft over de
gehele zaak.
Boven- de winkel ligt een
ruime, lichte zaal, waar de
heer Van der Pol in de toe
komst kleine tentoonstellingen
wil houden.
De kelder wordt ingericht
als verzamelplaats voor aller
lei curiositeiten en wanneer
men in dit gewelf staat, ver
telt de heer Van der Pol over
de historische Beek, welke
eens door de binnenstad kron
kelde.
Naast deze antiquiteitenzaak
wordt omstreeks half Januari
de showroom van sanitaire
artikelen van Leo Meijers N.V.
geopend. Een tegenstelling,
inderdaad, maar de heer Van
der Pol moest nu eenmaal een
keuze maken uit de vele aan
biedingen, die hij kreeg. „Een
café of bar," zegt hij, „houdt
het toch niet langer uit dan
een paar maanden. En een
antiquiteiten-winkel is net
iéts te veel concurrentie". Nu
krijgt hij een showroom en
enkele kantoren als buren en
de gebruikers van deze ruim
ten staan er voor in, dat de
heer Van der Pol zijn klanten
rustig de roodkoperen appel
keteltjes en antieke kabinet
ten kan tonen.
De gevel van het huis is bij
de algehele restauratie ook
eens grondig schoongemaakt
en thans ziet men weer duide
lijk de ronde kanonskogel zit
ten, die volgens de heer Van
der Pol in elk geval reeds vóór
negentienhonderd in de gevel
aanwezig was. Volgens de
legende is dit projectiel af
komstig uit de tijd, dat de
Spanjaarden Haarlem aan
zich wilden onderwerpen. Uit
de tijd van de Tachtigjarige
oorlog dus, maar ook uit de
tijd, dat de kabinetten nog
niet antiek waren en de rood
koperen appelketeltjes nog
gewoon tot de keukenuitrus
ting van elke huisvrouw be
hoorden.
tuele vinder van al dat geld
er toe aan zou zetten het bij
hem terug te bezorgen. Zijn
naam en adres staan namelijk
drie keer vermeld op legitima
tiebewijzen, die óók in de
portefeuille zaten.
Naarstig informeert hij nu
al dagen lang bij de politie of
er al iemand is geweest, die
aangifte van de vondst van
deze portefeuille heeft gedaan,
maar steeds weer moet hij op
de terugweg een ontkennend
antwoord verwerken.
Niettemin blijft hij in Sint
Nicolaas geloven en zijn ver
trouwen op de goede invloed
van deze eminente heilige óp
de mensen, die zijn verjaar
dag vieren, zal ongeschokt
blijven wanneer hij toch nog
zijn invaliditeitsrente terug
bezorgd krijgt.
Ofschoon dat het onver
vreemdbaar recht is van deze
man die al dertien jaar inva
lide is, zou hij na zóveel ge
spannen afwachting het aan
vaarden als een groot Sinter
klaas-geschenk.
Iedere Maandagochtend ko
men in gebouw „St. Bavo" een
aantal Haarlemse kellners bij
een, waar zij door de heer J.
C. Miehon worden ingewijd in
de geheimen van de Engelse
taal. Het initiatief tot die cur
sus werd genomen door de
afdeling Haarlem Van de
R.K. Bond van Hotel-, Res
taurant- en Cafépersoneel
„St. Antonius", die bovendien
een sectie Bioscoop- en thea-
terpersoneel omvat.
Men is hierbij uitgegaan van
de omstandigheid, dat in de
wintermaanden heel wat
kellners een stille (en dus ook
slechte) tijd doormaken en
dat anderzijds die uren wel
goed gebruikt kunnen worden
om de talenkennis wat te ver
hogen, want daarmee is het
vaak niet al te best gesteld.
Aangestoken door de vreugde
van het heerlijk avondje, die
straalde van de gezichten van
de kinderen die aan de hand
van hun moeders langs de
pralende étalages wandelden,
begaf Maandag een oude in
valide zich naar het postkan
toor om zijn invaliditeitsrente
in ontvangst te nemen. Even
opgewekt als hij kwam, begaf
hij zich naar huis, maar daar
kwam de grote desillusie, die
alle Sint Nicolaasvreugde in
één slag wegvaagde: Hij mist
zijn portefeuille met 73,50 gul
den, een bedrag waarvan hij
en zijn vrouw de komende
maand moeten leven. De ge
dupeerde bleef echter nog een
spiertje hoop zien: hij geloofde
in Sinterklaas, althans in
diens goede genius, die zich
omstreeks deze tijd meester
maakt van zovele harten en
die misschien ook een even-
Op die wijze dragen de leden
van „St. Antonius" ertoe bij,
dat Haarlem bij de buiten
landse toerist een goede naam
heeft, omdat hij er zo gemak
kelijk wordt begrepen.
Wie er meer van wil weten
wende zich tot secretaris N.
Koomen, Kedoestraat 5, Tel.
23377.
De trekking van de loterij
ten bate van de Loopschool
van de afdeling Haarlem van
de Algemene Nederlandse In-
validenbond is gehouden. Het
als hoofdprijs uitgeloofde
radiotoestel kan worden afge
haald door de gelukkige bezit
ter van lot 3803 aan het adres
Voorzorgstraat 53 rood tussen
half acht en acht uur 's avonds.
In het Concertgebouw is Donderdag
avond tot klaarblijkelijk genoegen van een
uitverkochte zaal „De Spooktrein" weer
eens voorgereden. Ditmaal waren het de
leerlingen van het Christelijk Lyceum, die
de trein, netjes opgepoetst, over het to
neel deden daveren. En ik moet zeggen: ze
reden het ding niet op dood spoor. Men
kent zo langzamerhand „De Spooktrein"
van binnen en van buiten. Ik behoef u dan
ook niet te vertellen wat er allemaal in
omgaat. Ge weet dat het een stuk is waar
bij ge gezellig griezelen 'kunt zoals ge er
ook voortdurend bij kunt lachen, 'omdat
de schrijver Arnold Ridley steeds gezorgd
heeft voor de bevrijdende humor, die de
spanning doorbreekt. Er is gisteravond in
het Concertgebouw meer gelachen dan ge
griezeld, waarvoor men de oorzaken moet
zoeken in het feit, dat de jeugdige acteurs
met de humor beter overweg konden dan
met de geladenheid, of in grotere toneel
termen: dat zij ons een aantal behoorlijke
typeringen voorzetten, doch het spel met
de stilte, -het spel met de magie van het
toneel nog niet aankonden.
Nu zal niemand hen daarom hard val
len. Het is voor de man, die zich aan zo'n
schoolvoorstelling zet, ieder jaar weer een
heuse toer een aantal spelers om zich te
verenigen, die doorgaans allen hun toneel
debuut maken. De vaste kern van geoefen
de spelers ontbreekt. Hoog grijpen kan hij
niet, omdat hij nooit precies weet wat voor
vlees hij in de kuip heeft als hij aan de
repetities begint. Hij zou wel over uitzon
derlijk begaafde krachten moeten beschik
ken om meteen maar naar de klassieke
toneellitteratuur te kunnen grijpen. Zo'n
opvoering als Donderdagavond is een ter
reinverkenning. Een geslaagde. Het spel
van Ridley leende zich er goed voor. Re
gisseur drs. J. L. Feyten heeft kunnen ont
dekken waar mogelijkheden voor de toe
komst schuilen. Het is alleen te hopen dat
zijn „sterren" niet bij het eerstvolgend
eindexamen uit zijn horizon zullen ver
schieten.
Van het troepje, dat hij had gevormd,
waren het vooral de jongens, die het er het
beste afbrachten. Freek v. d. Muiswinkel
viel mij al dadelijk op door zijn losse on
gedwongen toon, die zich bij iedere situa
tie aanpaste. Hij heeft een plezierige vrij
heid van bewegen en dat wil wel wat zeg
gen op zo'n beperkte ruimte als men in
het Concertgebouw aantreft. Bert Koster
was de favoriet van de zaal met zijn „mal
le" Teddie Deaken. Hij voelde zich best
thuis in een toch niet alledaagse omgeving,
zorgde voor menig komisch contrast en
werd zo de levende grapjas die het stuk
nodig had. André Helmers leverde een
meer ingehouden maar toch zeker goed ge
troffen zorgvolle jongeman op huwelijks
reis, goed geassisteerd door Joop de Ruig
als zijn wederhelft. Leo Jacobs bleek de
juiste figuur voor de haltechef. Van de
vele overige rollen vermeld ik dan nog de
snibbige Miss Bourne van Els v. Muiswin
kel en de rechercheur van Auk Henkels.
Laat ik hiermee volstaan. Er was door alle
medewerkenden hard gewerkt: het succes
dat de opvoering oogstte was het succes
van de hele troep. De overgave waarmee
ieder zijn taak vervulde doet de critiek
zwijgen. Wat er in hoofdzaak aan schortte
heb ik al gezegd. Men doe zijn voordeel
met de ervaringen van zo'n eerste voor
stelling en blijve het toneelspel met toe
wijding beoefenen. P. W. FRANSE
ADVERTENTIE
ANEGANG 14 (naast C «n A)
SCHOOL-ETUI'S
KLEURBOEKEN
KLEURPOTLODEN
VERFDOZEN
ZAKAGENDA'S
KINDERSPELEN
LEGPUZZLES
De Nederlandse Opera geeft op Vrijdag
11 December in de Stadsschouwburg te
Amsterdam de premièr.e (in de Italiaanse
taal) van „De Barbier van Sevilla" van
Rossini onder muzikale leiding van Alexan
der Krannhals en regie van Renato Mordo.
De uitvoering geschiedt volgens de oor
spronkelijke partituur, dus met de recita
tieven. De partij van Rosina wordt gezon
gen door een mezzo-sopraan. Volgens tra
ditie wordt de aria van Marcellina in de
laatste acte weggelaten. De aria van Rosina
tijdens de muziekles wordt, zoals gebrui
kelijk, uit werk van een andere componist
in dit geval van Handel genomen.
De rol van Figaro wordt beurtelings door
Paolo Gorin en Scipio Colombo vertolkt.
Chris Scheffer is Graaf Almaviva en Cora
Canne Meyer Rosina. Als Dokter Bartolo
treedt op Fritz Ollendorff, die eerder bij
de Nederlandse Opera de rol van Leporello
in „Don Giovanni" van Mozart Vervulde.
Verder werken mede: Nel Duval (als Mar
cellina), Guus Hoekman als muziekmees
ter Basilio, Gé Genemans en Jan Voogt.
Regisseur Renato Mordo is te Wenen ge
boren uit Italiaanse ouders van Griekse
nationaliteit. Hij kan bogen op het reus
achtige répertoire van zeshonderd mises-
en-scène. In Athene en Ankara was hij de
grondlegger van nationale opera's.
Tegen een 53-jarige inwoner van Zand-
voort is proces-verbaal opgemaakt, daar
hij zijn bij hem inwonende 52-jarige zuster
zó ernstig had mishandeld, dat doktershulp
moest worden ingeroepen.
ADVERTENTIE
Billijke tarieven. Prospectus op aanvr.
Amsterdamsche Rijtuig Mij. Plein 21
In verband met de op 4 Januari belegde
vergadering van de' Algemene Vereniging
voor het Middelbaar Onderwijs, heeft het
gemeentebestuur van Jlaarlem besloten de
Kerstvacantie voor de gemeentelijke scho
len voor middelbaar onderwijs te verlen
gen met een dag. De vacantie duurt nu dus
van 20 December tot en met 4 Januari.
