Edinburgh, historische
en genoegelijke stad
Eens was hij bezig de
goede weg te vinden
Agenda voor
Haarlem
Kerklucht
Somber kasteel kijkt uit over
opgewekte winkelstraat
Thans veroordeeld als leider der Mau Mau
3
BARTCUORIS'STRAAT 20 TEL. 13439
Buiten vervolging
gesteld
Maak 'n einde aan
dat ondragelijke zuurbranden
Tandarts zou zieken
fondsen hebben benadeeld
Twintig jaar geleden maakte
Smirnoff zijn befaamde
Pelikaan-Kerstvlucht
Aanvaring op dc
Westerschelde
ONTMOETING MET JOMO KENYATTA
Team voor Afrika
Kerkelijk Nieuws
Faillissementen
De man die gezegd heeft: „Wanneer ik
drie dagen in een vreemd land ben, krijg
ik er een veel beter indruk van, dan wan
neer ik er drie weken blijf", heeft eigenlijk
ten dele gelijk. Het vreemde is in die eer
ste dagen zoveel overrompelender, zoveel
heviger, zoveel vréémder, dat het een veel
Kleuriger beeld nalaat dan het door allerlei
navorsingen en teleurstellingen verwater
de, zij het dan gedétailleerder plaatje, dat
een langer verblijf oplevert. Dit alleen is
voor ons overigens alleen maar een aan
loopje om in dit tweede artikel over een
bliksembezoek aan Schotland ons ontsla
gen te achten van de plicht ook nog een
sociaal, economisch of politiek overzicht te
presenteren.
Na staat het plaatje, dat Schotland er
gens op ons netvlies heeft achtergelaten,
zo vol meren en kastelen, herfstkleuren en
Schotse ruiten, dat er voor kolenmijnen en
scheepswerven, ja zelfs voor de actie der
Schotse nationalisten voor zelfbestuur nau
welijks een plaatsje op overschiet. Die
actie voor zelfbestuur, gevoerd door ge
matigden èn extremisten, wel daar merkt
ge niet zo heel veel van. Een paar heet
hoofden mogen dan de kroningssteen ge
stolen en lichtmasten opgeblazen hebben
en zelfs cle gematigde Schot zult ge altijd
thuis kunnen vinden voor een lange tirade
tegen de Engelsen, in feite wordt er naar
een losmaking van Engeland niet gestreefd.
Wat de Schotten wél willen, zoals ieder
landsdeel dat ver van een hoofdstad ligt, is
groter zeggenschap in eigen aangelegen
heden, betere verbindingen, erkenning van
het feit, dat hier een andere landsaard
heerst. Wensen waaraan, zij het dan lang
zaam, zeker aan tègemoetgekomen wordt.
Levend geschiedenisboek
Natuurlijk zetelt er achter die concrete
eisen ook een tikje historische emotie. En
die kunt ge vandaag de dag nog aflezen
van bijvoorbeeld de verbrokkelde, grijze
muren van Edinburgh's historische gebou
wen, die een veel levendiger geschiedenis
boek vormen dan het keurig gekafte boek
werkje waarover ge op school in slaap
placht te vallen. De namen van Mary,
Queen of Scots, en Bonnie Prince Charlie,
die u dan voor de half dichtgevallen ogen
dansten, krijgen plotseling weer inhoud
wanneer ge de gerokte Schotse schild
wachten voor Edinburgh Castle achter u
gelaten hebt en dat oude kasteel, dat van
een hoge heuvel somber over de stad
staart, zijt binnengegaan. Daar gaat de
klok een paar eeuwen terug in de kamers
en de gangen waar deze vorstin tenslotte
verstrikt raakte in een warnet van com
plotten en intrigues, waarvan nog de luis
tergaten in de muren de stomme getuigen
zijn. De Schotse gids zal u daar overigens
vol plechtige trots het nationale oorlogs
monument tonen, dat er brutaalweg tus-
sengemetseld is, een vreemde kruising tus
sen een praalgraaf en een poffertjeskraam,
die ge echter eerbiedig hebt mooi te vin
den. Trouwens Edinburgh is een stad vol
monumenten, hooggeroemd maar niet erg
mooi. Zoals in veie Angelsaksische landen
heeft men hier de gewoonte standbeelden
van verdienstelijke heren op zulke hoge
pilaren te zetten, dat men een verrekijker
nodig heeft om ze te kunnen bekijken.
Hetgeen misschien maar beter is. Een uit
zondering is er en dat is het monument
voor Sir Walter Scott, die in Princes
Street wat verlegen voor zich uit zit te
kijken op een troontje, overhuifd door een
merkwaardig Oosterse toren-tempel waar
een Indisch potentaat jaloers op zou wor
den.
Wild avontuur
Nee, Edinburghs wérkelijke monumen
ten zijn de oude huizen en kastelen. En
daar kunt ge uw ogen op uitkijken, wan
neer ge van Edinburgh Castle langs de
Royal Mile afdaalt naar Holyrood Palace,
waarvan de naam onverbrekelijk verbon
den is aan die van Bonnie Prince Charlie,
de avontuurlijke pretendent, die het huis
van Hanover van de troon wilde kegelen,
daartoe in Schotland landde en een hand
jevol reuzen van Hooglanders om zich heen
verzamelde. Hij marcheerde Edinburgh
binnen en de bionde Prins, die zowel rap
met het rapier als een elegant partner in
het menuet was, gaf in Holyrood Palace
een bal, terwijl het Engelse garnizoen op
Edinburgh Castle met angst en beven luis
terde naar de doedelzakken, die beneden in
de stad de Schotse reels deden klinken.
Maar het wilde avontuur van de mars naar
het Zuiden onder de witte kokarde verliep
in honger, geldgebrek, en desertie, zodat
tenslotte de laatste getrouwe Hooglanders
ADVERTENTIE
Een oud Moedertje uit
Gilze-Rijen
Zat voor haar Man sokken
te breien,
..Ik geloof" zei ze, „Jan,
'Dat je er nou tegen kan,
Met wol en Bootz' Tip, hoef
je geen kou meer te lij én'
Inz. Heer J. R.. Amsterdam ontv.
1 fl. Tip en 1 Lfl. Bootz' Oude Genever.
WOENSDAG 9 DECEMBER
Kapel Minahassastraat: Stichting ..Petra";
spreker P. D. Bardelmeyer, 8 uur. City: ,De
halfbloed" 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans
Hals: Deze week gesloten. Roxy: „De zonen
van de Musketiers", 14 jaar, 8 uur. Rem
brandt: „Rashomon". 18 jaar, 7 en 9.15 uur.
Palace: „Betaalde liefde", 18 jaar, 7 cn 9.15
uur. Luxor: ..Moulin Rouge", 18 jaar, 6.45
en 9.15 uur. Lido: „Abbott en Costello ont
moeten Captain Kidd", alle leeft., 7 en 9.15
uur. Minerva: „Alexander's Ragtime Band",
14 jaar, 8,15 uur.
DONDERDAG 10 DECEMBER
Wykgebouw, Gedempte Oude Gracht 104:
Ned. Ver. voor Natuurgeneeswijze; spreker
H. van der Upwich. City: „De Halfbloed",
14 jaar, 2.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: Deze
week gesloten. Roxy: „De zonen van de
Musketiers", 14 jaar, 2.30 en 8 uur. Rem
brandt: „Rashomon", 18 jaar. 2, 4.15 en
7 uur. Palace: „Betaalde liefde", 18 jaar,
2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: ..Moulin Rouge",
18 jaar, 2, 6.45 en 9.15 uur. Lido: „Abbott en
Costello ontmoeten Captain Kidd", alle
leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Minerva: „Ditte
een Mensenkind", 18 jaar, 8.15 uur.
j met gerafelde kilts terugvluchtten naar de
beschuttende eenzaamheid der Hooglanden.
I Het is voor hem die het schemeruur niet
koud laat, alsof Edinburgh in de late mid
dag wanneer de nevelslierten opkruipen
langs de oude muren, nog treurt om de tra
giek van Schotlands verloren slagen. Maar
meen daarom niet dat Edinburgh werkelijk
een sombere stad zou zijn. Want zo gauw
men de vrolijk verlichte Princes Street,
Europa's mooiste winkelstraat, menen de
Schotten, inwandelt, vervliegt dat weemoe
dige beeld. De opgewekte drukte in de
straten en het genoegelijk geroezemoes in
volle pubs, waar overigens zelfs de Schot
ten zich geen whiskey meer kunnen ver
oorloven, schuift die triestheid wel weg.
Plezierige stad
Nee, Edinburgh is werkelijk een plezie
rige stad. Voortreffelijk restaurants, een
behoorlijke keuze van theaters en concerten
ADVERTENTIE
Teddy gevoerde windbreakers 39.
50
presenteren zich in Schotlands hoofdstad,
die er zie ook de Edinburgh Festivals
een levendige culturele belangstelling op
nahoudt. Zonder overigens zich aan te pas
sen bij het uniforme internationale patroon
van zoveel andere grote steden. Want
's avonds in de hotels spelen de orkesten
zowat om de andere dans nog een Schotse
reel, die de Schotse voeten onder de „kilts"
op een veel plezieriger manier van de vloer
brengt dan welke andere huppelmuziek
ook.
En zo heeft Edinburgh zijn eigen karak
ter behouden, zoals dat past voor de hoofd
stad van een land dat zozeer in eigen tradi
tie en historie is vergroeid Een land, dat
de verwende Hollandse vacantie-ganger nu
eens geheel andere mogelijkheden kan bie
den, mogelijkheden die variëren van het
genoegelijke stadsleven tot de verre een
zaamheid van de hooglanden in het Noor
den. W. L. B.
Een deel van Edinburgh Castle in het
mistig schemeruur.
De raadkamer van het gerechtshof te
's Gravenhage op hun daartoe strekkend
bezwaarschrift buiten vervolging gesteld
dr. J. M. S. en mr. Ch. H. J. F. van H., oud
hoofd en -plaatsververvangend hoofd van
het Bureau Inlichtingen van de Neder
landse regering te Londen. Deze beschik
king is inmiddels in kracht van gewijsde
gegaan.
Het betreft hier een strafvervolging, die
werd ingesteld op aandrang van de Parle
mentaire Enquête-Commissie, wegens
vermeende schending van cle geheim
houdingsplicht door het verlenen van
inzage aan een journalist in 1948 van
bepaalde stukken uit de oorlogsjaren.
Bij de buiten vervolging stelling over
woog het gerechtshof dat het zeer onwaar
schijnlijk is, dat de betrokkenen na een
openbare terechtzitting aan het ten laste
gelegde schuldig zouden worden bevon
den, daar de desbetreffende voorschriften
hun voldoende ruimte lieten om zelfstan
dig te beoordelen of zij konden handelen
zoals zij hebben gedaan.
Het betreft hier gegevens, welke de
journalist H. A. Lunshof verwerkte in zijn
beide in 1948 uitgegeven brochures „Vlag
halfstok" en „Als dieven in de nacht",
welke gericht waren tegen het beleid van
mr. G. J. van Heuven Goedhart, dat ver
band hield met diens werkzaamheid als
minister van Justitie in het in oorlogstijd
te Londen zetelende eerste kabinet-Ger-
brandy.
De Parlementaire Enquête-Commissie
heeft in haar verslag over de desbetref
fende gebeurtenissen geconstateerd, dat de
heer S. onbevoegd geheime, tot het archief
van het Bureau Inlichtingen behorende
stukken aan de heer van H. heeft ter hand
gesteld. De commissie heeft de minister
van Justitie hiervan op de hoogte gebracht
en daarbij te kennen gegeven, dat het
naar haar mening wenselijk was, een
justitieel onderzoek in te stellen naar de
vraag in hoever hier sprake is geweest
van schending van de plicht tot geheim
houding.
ADVERTENTIE
Neem een of twee Rennies,
en op 't zelfde moment is dat zuurbranden
geblust. Geen wonder dat talloze mannen en
vrouwen over de gehele wereld dwepen met
Rennies en altijd zorgen ze bij de hand te
hebben. Rennies zijn hygiënisch verpakt
één voor één. Ze zijn smakelijk enge
makkelijk in te nemen, zonder water of
wat ook.
ADVERTENTIE
Duitsers in Polen ter dood
veroordeeld
Een Pools militair gerechtshof te Szczecin
(Stettin) heeft Maandag twee Duitsers,
Heinz Landvoigt en Konrad Wruck, ter
dood veroordeeld en een derde tot levens
lange gevangenisstraf. De beklaagden had
den bekend Westelijke agenten te zijn, cue
naar Polen waren gezonden „om de komst
van parachutisten" voor te bereiden, aldus
heeft radio-Warschau bekend gemaakt.
Waarschuwing der Politie
De politie waarschuwt dat door enkele
mannen en vrouwen wordt gecolporteerd met
een blaadje „De Bazuin des Vredes", van de
Vrije Evangelisatie Arbeid ,,God is Liefde",
doch dat deze arbeid niet als serieus kan
woraen beschouwd. In hoofdzaak worden
eigen belangen gediend van de colporteurs.
Negen maanden gevangenisstraf
geëist
De officier van justitie bij de Amster
damse rechtbank heeft negen maanden
gevangenisstraf geëist tegen de tandarts A.
P. S„ aan wie ten laste was gelegd dat hij
ziekenfondsen had benadeeld door te hoge
declaraties. Dit zou geschied zijn tussen
1950 en 1952, toen de tandarts nog in Bus-
sum was gevestigd. Hij erkende dat hij in
enkele gevallen te veel had gedeclareerd
om ziekenfondspatiënten te kunnen hel
pen, die zelf een deel van de koster, moes
ten betalen en hem gezegd hadden, dat zij
daartoe niet in staat waren.
De officier van justitie merkte op, dat
het niet te pas komt, philanlropie te be
drijven ten koste van anderen.
De verdediger, mr. H. de Waard, ver
klaarde, dat zijn cliënt in Bussum 3700
ziekenfondspatiënten had. „Mijn cliënt
nam in Bussum de practijk voor drie col-
legas waar en heeft geen onderscheid ge
maakt tussen ziekenfonds- en particuliere
patiënten. Dit is geen man, die er op uit
is geweest zichzelf te bevoordelen. Inte
gendeel, hij is tekort gekomen aan de zie
kenfondsen en heeft zijn practijk in Bus
sum moeten opgeven, omdat hij een ze
nuwinstorting nabij was". Mr. de Waard
verzocht de rechtbank, indien zij tot een
veroordeling wil overgaan, zijn cliënt een
geldboete en eventueel een voorwaarde
lijke straf op te leggen.
De rechtbank zal op 22 December uit
spraak doen.
Op 18 December a.s. is het twintig jaar
geleden, dat de bekende KLM-vlieaer
Iwan Smirnoff met de Fokker F XVIII
„Pelikaan", zijn befaamde „versnelde
Kerstvluöht" begon van Amsterdam naar
Batavia en terug.
Het vliegtuig legde de afstand van ruim
14.000 km. in een voor die dagen zeer
snelle tijd van vier dagen, vier uur en
veertig minuten af.
Op de Tweede Kerstdag werd voor de
thuisvlucht gestart, die de Pelikaan in on
geveer dezelfde tijd volbracht. In cle misti
ge nacht van de 30ste December zette
Smirnoff de Pelikaan, die een grote hoe
veelheid Nieuwiaarspost aan boord had, op
Schiphol neer. Ondanks het gure weer wa
ren ongeveer 22.000 toeschouwers naar
Schiphol gekomen om getuige te zijn van
deze aankomst.
Op de Westerschelde ter hoogte van
Breskens is Dinsdag tijdens dichte mist het
Engelse kustvaartuig „Seablue", een ver
bouwd landingsvaartuig, in aanvaring
gekomen met de 5236 bruto register ton
metende Noor „Dicto". De voorsteven van
de „Dicto" raakte de „Seablue" midscheeps
aan bakboordzijde, waardoor de romp van
boven naar beneden werd ingescheurd. On
middellijk werden de sloepen in gereed
heid gebracht, terwijl een S.O.S.-sein werd
uitgezonden. Het schip maakte namelijk
snel water. Uit Breskens vertrok de red
dingboot „President Wierdsma", en uit
Vlissingen de sleepboot „Goeree".
Beide schepen behoefden echter geen
dienst te doen, want het bleek, dat slechts
één ruim van de „Seablue" water maakte.
Het schip heeft namelijk twee horizontaal
gelegen ruimen, waarvan het onderste vol
water liep. De boot kon op eigen kracht
naar Vlissingen varen.
De boot is geladen met veertig auto's en
was op weg van Londen naar Antwerpen.
De „Dicto" is na de aanvaring doorgevaren.
De Britse kolonie Kenya in Oosl-Afrika is plotseling in de wereldöelangsieliing ge
komen door de gewelddadige acties van de Mau Mau. Men vraagt zich af; Waar zal 1
dit op uitlopen? Zal Kenya een tweede Malakka worden?
coccoooocoooot
Niemand zal cle overheid het recht willen
betwisten om krachtdadig in te grijpen,
wanneer een niets-ontzier.de- terreurbende
als de Mau Mau op grote schaal begint
mannen, vrouwen en kinderen te terrori
seren en af te slachten, met hun gevreesde
lange messen (panga's;Maar wie iets van
de dieperliggende ooi-zaken begrijpt, zal
zich realiseren, dat wapenen alléén de op
lossing niet kunnen brengen. Is er een doel
treffend antwoord, dat blank en zwart de
uitweg wijst?
Er zijn tekenen, dat men in Kenya be
grip begint te ionen voor wat aan cle wor
tel van het huidige probleem ligt.
De „Manchester Guardian" vermeldde
onlangs het nieuws van een experiment,
dat enigszins doet herinneren aan wat
Griekenland indertijd deed met de gevan
gengenomen communistische rebellen. De
regering in Kenya heeft een „rehabilitatie
kamp' in het leven geroepen, waar aan
leden van de Kikoejoe-stam die niet door
de Mau Mau besmet zijn, een kans gegeven
wordt hun broeders die naar de „panga's"
gegrepen hebben, andere wegen en midde
len te wijzen om tot een oplossing te komen.
Men begint meer en meer in te zien, dat
aan de wortel van het probleem in Afrika
zowel het koude materialisme en egoïsme
van de blanke ligt, als de onverzettelijke
wrok van de zwarte, zowel de superieure
houding waarmee de Europeaan zijn tech
nische kennis aan biedt, als de achterdocht,
waarmee de Afrikaan alle voorgestelde
verbeteringen afwijst, waardoor zijn volk
onnodig honger moet lijden.
Blinde eigengereidheid en blinde haat
zijn de grootste hinderpalen op de weg naar
een rechtvaardiger landverdeling en andere
noodzakelijke maatregelen.
De heer David Waroehioe wordt in de
„Manchester Guardian" vermeld als hoofd
instructeur in bovengenoemd kamp voor
gevangengenomen leden der Mau Mau. Ik
had het voorrecht met hem kennis te ma
ken in Kenya in Maart 1952. Hij is de zoon
van een der Groot-Stamhoofden der Ki-
koejoes en zelf een Assistent Districtsbe
stuurder.
Zijn vader nam op een massale bijeen
komst der Kikoejoes (naar schatting waren
er 50.000 mensen aanwezig), onder voorzit
terschap van Jomo Kenyatta, een moedig
initiatief. Hij nam een bundeltje olifants
gras in de hand, blies er op en zei: „Zoals
dit gras door mijn adem heen en weer be
wogen wordt, zo wordt ons volk in beroe
ring gebracht door de Mau Mau. Wij zullen
geen vrede vinden tenzij wij de Mau Mau
afzweren." Hij heeft deze daad met zijn
leven moeten bekopen. Toen kort daarna
de onlusten uitbraken, was hij het eerste
opperhoofd, d>at door leden van zijn eigen
stam vermoord werd.
Was Jomo Kenyatta, die later veroor
deeld is wegens het leiden en bevorderen
van de Mau Mau-beweging, oprecht, toen
hij in deze massa-vergadering zijn steun
aan Waroehioe gaf? Het valt moeilijk uit
te maken. De feiten waarvan hij beschul
digd is, hadden lang vóór deze grote bij
eenkomst plaats.
Ik ontmoette Kenyatta voor het eerst bij
de première van het toneelstuk „The For
gotten Factor" in Februari 1952. Dit stuk
der Morele Herbewapening dramatiseert
het antwoord op de klassenhaat. Aan het
eind van het stuk zei Kenyatta: „Dit is wat
Afrika nodig heeft een verandering van
hart."
Kort daarna kwam hij het stuk weer
zien; ditmaal met acht van zijn medewer
kers. Hij was zo getroffen, dat hij 't 40-man
sterke internationale gezelschap, waarvan
de schrijver van dit artikel deel uitmaakte,
uitnodigde de door hem gestichte onder
wijzersopleiding, in het Kikoejoe-reservaat
te komen bezoeken.
Kenyatta die 17 jaar in Europa is ge
weest, waarvan 3 jaar in Moskou, was de
leider van een onafhankelijke schoolbe-
weging in Kenya, uitgegroeid tot 326 scho
len, die zonder enige steun van regering of
zending in stand gehouden werden. De
„kweekschool" telde 900 leerlingen.
Kenyatta maakte van ons bezoek een grote
si:ow. Hij ontving ons met zijn kostbaar
bewerkte ebbenhouten stok met ivoren
knop in de hand, een ring aan zijn vinger
met een steen wel zo groot als een aard
appel en een op inheemse wijze bewerkte
gordel om. Wij mochten in de klassen het
De schrijver van dit artikelJ. Windig,
is woonachtig in Haarlem. Hij was vier
jaar in Afrika, waarvan geruime tijd
in Kenya, werkzaam in dienst van de
beweging voor morele Herbewapening.
In die periode ontmoette hij Kenyatta,
een^duistere figxiur in de hedendaagse
sitxiatie in Kenya, thans veroordeeld en
gevangen gezet als verondersteld leider
8 der terroristenorganisaiie Mau Mau.
werk bekijken en werden getracteerd op
een massale gymnastiek-demonstratie.
Kort na dit bezoek kwam ons een verslag
ter ore van een vergadering van inheem
sen, waar Kenyatta het standpunt ver
dedigd had, dat er in Afrika plaats was
voor blank en zwart. Dit was hem nog
nooit over cle lippen gekomen.
Was er in deze man een proces van ver
andering in beweging gezet, dat door het
uitbreken van de onlusten wellicht onder
broken is? Wie zal het zeggen? Eén ding is
zeker, zolang er nog Europeanen en In
heemsen in Afrika zijn, die bereid zijn
eigen schuld te erkennen en schoon schip
té maken, is er hoop voor Afrika.
J. WINDIG
In verband met bovenstaand artikel is
het actueel er op te wijzen, dat juist gis
teren een internationaal team van Morele
Herbewapening, bestaande uit vijftig per
sonen uit negen landen, van Schiphol is
vertrokken naar Afrika.
Het gezelschap vliegt in een charter-
vliegtuig van de KLM, een DC-6. De hier
voor nodige financiën zijn bijeengebracht
door meer dan zeshonderd Nederlanders uit
alle lagen van de bevolking.
De reisroute loopt via Cairo naar Lusaka,
de hoofdstad van Noorcl-Rhodesië, waar
nien 10 December zal arriveren, Op 11
December vindt daar de Afrikaanse pre
mière plaats van het toneelstuk „The Real
News", opgevoerd door deelnemers aan
deze reis. De voorstelling zal worden bij
gewoond door de gouverneur van Noord-
Rhodesië en door leden van de vertegen
woordigende raad der inheemsen.
Onder de guiten landers van het team
zijn admiraal Sir Edward Cochran uit En
geland, de heer Sumelius, een Finse papier
fabrikant met zijn echtgenote, de heer
Kurowski, voormalig functionaris van de
communistische partij in het Ruhrgebied
met zijn echtgenote en de heer Mohlala,
voorzitter van de adviesraad voor inheemse
zaken in Rhodesië.
RECTORAATSOVERDRACHT
TE KAMPEN
In de aula van de Theologische Hoge
school te Kampen heeft prof. C. Veenhof
aan prof. dr. H. J. Jager het rectoraat
overgedragen.
Vervolgens gaf prof. Veenhof een over
zicht van het verstreken cursusjaar. Ze
ventien studenten werden voor het eerst
ingeschreven; 99 studenten bereiden zich
voor op het candidaatsexamen, 54 predi
kanten staan ingeschreven voor doctorale
studie. Het totaal aantal studenten be
draagt thans 170.
Een van de mooiste, bekendste bouw
werken in Haarlem, wij zijn het er allen
over eens, is de Bavo. Er is één Haarlem
mer, die met deze kerk is vergroeid in acht
eigenlijk mooie jaren. Maar bekend is hij
zeker niet. Toch hebt u hem wel eens ge
zien als u een paar uur in de kerk rond
doolde. U vroeg hem uit welk jaar dat rijk
versierde orgel dateert. Hij keek met u
in het ruime schip en gaf u na een korte
overpeinzing een sober cn. duidelijk ant
woord. Hij schuifelde langs u heen, die
kleine man, met een grote bos sleutels of
een bezem.
Hij zei het niet, maar toen u hem achter
een donkerbruine deur zag verdwijnen,
wist u dat hij de kerk is die praten kan en
zijn historie kan vertellen, helderder dan
iedere welbespraakte rondleider. Want het
stond in zijn ogen te lezen toen hij u even
aankeek. Maar als u buiten op de Grote
Markt stond wist u alleen nog dat hij een
gele overall droeg, want u moest plotseling
opzijspringen voor een auto, die razendsnel
uit de Houtstraat op u toestormde, als ver
tegenwoordiger van het dagelijks leven.
U liep midden op straat en niet meer over
versleten grafstenen. U ging voort onder
cafetaria-geurtjes en benzinestank, en niet
in een kerklucht, die u vreemd stemde.
Dat was u even vergeten.
Over wie hebben ze het eigenlijk, vraagt
u zich af. U hebt die man nog nooit gezien
terwijl u toch vaak in de kerk was, zegt u.
Maar u ziet de zaken wat scheef. U hebt
hem wel gezien, maar niet onthouden. Om
dat u zich de sfeer van de kerk niet meer
herinnert op dit moment.
Die man, levend tussen de zuilen.
In 1945, toen de oorlog juist was ge
ëindigd, raapten de mensen al hun moed
bijeen om de gaten in hun carrière te dich
ten en hun omgeving weer wat meer de
moeite van het aanzien waard te maken.
In de vijf oorlogsjaren was het onderhoud
van de stad er nogal bij ingeschoten. Het
koper van de kronen in de kerken was dof.
Op Zondagen moesten de kerkgangers dik
wijls op wankele stoelen de preek aan
horen.
Het gebeurde in dat eerste jaar na de
oorlog, dat de heer G. Versteeg een aan
bieding kreeg de Bakenesserkerk te ont
doen van stof en alles wat wankel en on
bruikbaar was geworden te herstellen. Al
werkend kwam een goed deel van het on
derhoud in zijn handen. Er stond echter
een veel grotere kerk le wachten, de Bavo.
En het duurde niet lang of hem werd naar
deze kerk gevraagd.
„Nou, hier ben ik eigenlijk blijven han
gen", zegt de korte gezette man, en hij
wordt even onbereikbaar in zijn herinne
ringen. Hij stond in een destilleerderij, in
een wijnkoperij en in een magazijn van de
Werkplaats, 't Was er allemaal nogal druk
en beweeglijk vergeleken bij dit. „Tja, 't
was wel een hele overgang, maar 't wende
wel gauw. En nou zit ik hier al weer acht
jaar".
Acht jaren achtereen van half negen tot
vijf in de kerk,-klusjes opknappen, bezoe
kers een enkele keer vertellen wat er te
zien is in „zijn huis".
Vervelen? „Ach, iedere dag is weer an
ders. Dan een werkje op de zolders, dan
weer in de toren" cn hij kijkt even naar
boven in het schip. Heel hoog sprankelen
orgeltonen. Er ligt een onbegrensde be
wondering in zijn ogen voor dit grootse
bouwwerk. Hij heeft er niet over gespro
ken, maar de bewondering heeft hem le
vend gehouden en tien jaar jonger ge
maakt.
„Nou, ik ga maar weer 's" zegt hij. Met
zijn bezem verdwijnt hij tussen de zuilen.
Geen man in een gele overall. Maar een
tevreden mens.
J. V.
Bezoek van Morele Herbewapening aan Kenyalta's kweekschoolRechts is Kenyatta,
links stamhoofd Koinenge. Op de achtergrond de leerlingen. Op de voorgrond het
team van Morele Herbewapening. Koinenge bedankt het team voor hun bezoek.
Kenyatta vertaalt.
Kikvorsvrouw Sylvia Gregg uit Maida Vale
(Londen) is gereed om af te dalen in het
water van het Grand Union Canal te Pad-
dington. Zij neemt deel aan het zoeken
naar een zesjarige jongen. Men meent, da',
de jongen tijdens het spelen door een gat
in de walmuur van het kanaal is gevallen,
en is verdronken. Het dreggen van de
politie leverde echter geen resultaat op.
Op verzoek van de ouders zoeken de leden
van de Britse Sub Aqua Club. zorgvuldig
de. bodem van het kanaal af. Het jongetje
is echter nog niet gevonden.
De rechtbank te Haarlem heeft Dinsdag in
staat van faillissement verklaard:
De Vennootschap onder de firma „Roder-
mond en Van der Pol", gevestigd en kantoor-
houdende te Haarlem, Dr. Schaepmanstraat
120, en haar vennoot: F. van der Pol, Dr.
Schaepmanstraat 34. Rechter-eommissaris
mr. J. A. Bletz. Curator mr. L. Ali Cohen,
advocaat en procureur te Haarlem.
W. A. Hagen, behanger en stoffeerder,
Skagerak 28 b, Zaandam. Rechter-commissa-
ris mr. N. Smits. Curator mr. D. Aten, advo
caat en procureur te Zaandam.
Wegens het verbindend worden van de
enige uitdelingslijst is geëindigd het faillisse
ment van H. M. Herreur, groothandelaar in
machines en gereedschappen, wonende te
Zaandam, Van Ostadestraat 10. Rechter-com-
missaris mr. H. J. Ferwerda. Curator mr. J.
H. van Wijk, advocaat en procureur te
Haarlem.
Bij vonnis van de rechtbank is, na gedaan
verzet, vernietigd het vonnis dier rechtbank
voti 24 November 1953, waarbij P. J. Braam,
expediteur. J. P. Coenstraat 27 te IJmuiden,
in staat van faillissement is verklaard, met
benoeming van mr. J. W. Crefeld, advocaat
en procureur te IJmuiden, tot curator.
Als opvolger van kolonel Smael, die
enkele weken geleden door een ongeval,
om het leven kwam, is benoemd tot chef-
secretaris van het Leger des Heils in
Nederland luitenant-k^i^el W. F. Pal
stra te Amsterdam.
