Haarlem's Dagblad | 1953 | 28 december 1953 | pagina 9

Toonkamer Energiebedrijf in belang van
publiek, middenstand en gemeente

Kerstmenu in de schouwburg

Barrière van rijksnormen wordt
geleidelijk doorbroken

A.B.C.-cabaret

„Bedriegertjes"

Geen contante verkoop meer

Meer licht in Haarlems
gemeentesecretarie

GeeS 's wat anders - Geef 'n fles wijn

1 net „Dertien aan tafel

N. VA» BREEMÜt Co.*TEL. 1007®

Met Wim Kan

op de Veluzve

MAANDAG 28 DECEMBER 1953

HAARLEMS DAGBLAD

- OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT

7

CONCLUSIE PR A E-ADVIES

Goede werking
huurkoopsysteem

Enquête

Geen concurrentie

(A/óe, Wif* v sc/te*k£

Scheef Iet l/recqtte,;

Bouwen is duurder dan
B. en W. dachten

Grotere lokalen in Coornhertlyceum

Binnenkort aanbesteding derde deel

Weltevreden houdt tweede
jeugdwandeltocht

Benoemingen en ontslagen
bij Haarlems onderwijs

De belangen van het publiek en van de gemeente spreken ten gunste van het voort
bestaan van de toonkamer van het Gemeentelijk Energiebedrijf. Het geldelijk verlies
dat op de toonkamer wordt geleden moet verantwoord worden geacht met het oog
op de diensten welke aan publiek en gemeente worden bewezen. De belangen van
de middenstand worden door de toonkamer niet noemenswaard geschaad. Een be
langrijk deel van die bevolkingsgroep geniet er zelfs aanwijsbare voordelen van.
Dit verklaart dan ook, dat het overgrote deel van de direct belanghebbenden voor
stander is van behoud van de toonkamer. Door een verandering in de werkwijze,
waarbij voortaan de contante verkoop in de toonkamer niet meer mogelijk zal zijn,
waar tegenover de gemeente in de toekomst alle huurkooptransacties overneemt, mag
worden aangenomen dat het reeds geringe getal tegenstanders nog zal verminderen.

Dit vormen de conclusies van een uit
voerig prae-advies dat Burgemeester en
Wethouders van Haarlem aan de gemeen
teraad hebben uitgebracht over het voort
bestaan van de toonkamer van het Gemeen
telijk Energiebedrijf aan de Grote Hout
straat.

Aanleiding tot een en ander is geweest
een op 18 April 1952 ingekomen adres van
vijf handelaren in electrische huishoude
lijke apparaten en/of gas-verbruiksartike-
ïen, waarin opheffing van de gemeente
lijke toonkamer werd gevraagd. Bij dit
adres was een adhaesiebetuiging gevoegd,
welke was ondertekend door 42 groot- en
détail-handelaren.

Op 14 Juni 1952 kwam in een adres van
de afdeling Haarlem en omstreken van
de Bond van loodgieters- en fitterspatroons
en drie andere organisaties, waarin werd
verzocht de beslissing op eerstgenoemd
adres uit te stellen totdat de reeds toen
aangevangen onderhandelingen met de
directie van het Energiebedrijf over de
gang van zaken in de toonkamer zouden
zijn geëindigd.

B. en W. merken in hun prae-advies
onder meer op:Bij de oprichting van de
toonkamers hebben in de eerste plaats voor
ogen gestaan de grote belangen, welke
voor het publiek betrokken zijn bij goede
voorlichting met betrekking tot het ge
bruik van gas en electrische stroom en de
keuze van de meest efficiënte en voor het
beoogde doel meest doelmatige apparatuur,
terwijl bovendien bij aankoop van de be
nodigde apparaten via de gemeentelijke
toonkamer het publiek van een objectieve
voorlichting en de goede kwaliteit van het
gekochte verzekerd zou zijn.

Ook uit een oogpunt van bedrijfsbelang
was de totstandkoming van de toonkamer
hoogst gewenst. Om dc bedrijven een zo
goed mogelijk rendement te geven is im
mers niet alleen een bedrijfs-economisch
beheer bij de productie en de distributie
noodzakelijk, doch eveneens een doeltref
fende uitbreiding van het debiet in de
breedte en de diepte.

Niet onvermeld mag in dit verband
blijven de goede werking van het door het
bedrijf toegepaste zogenaamde huurkoop
systeem. Mede door het feit, dat de rente
over het in termijnen te betalen gedeelte
van de koopsom tot nu toe steeds slechts
3\'zheeft bedragen, is het huurkoopsys
teem ook uit een sociaal oogpunt
een succes geweest.

De totale omzet over 1952 heeft bedra
gen f 281.870.26. Hierin was begrepen een
bedrag van f 61.492.62 wegens contante
verkoop aan particulieren.

De verkoop geschiedt nimmer anders
dan door bemiddeling van een erkende gas
fitter of installateur, die ook provisie ge
niet. De provisie, welke de gasfitter of in
stallateur ontvangt, bedraagt het verschil
tussen de bruto-verkoopprijs en de netto
inkoopprijs, verminderd met 8% van de
bruto-verkoopprijs, tot een maximum van
15% van de bruto-verkoopprijs. In het
percentage voor de gemeente, zijnde 8%
van de bruto-verkoopprijs, is begrepen 3%
omzetbelasting. De overige 5% is bestemd
tot dekking van de administratiekosten. De
door het bedrijf genoten korting op de
door de toonkamer verkochte artikelen be
draagt gemiddeld niet meer dan 23% van
de bruto-verkoopprijs, zodat in het alge
meen geen winst wordt gemaakt.

Gasfitters en installateurs hebben dus in
niet onbelangrijke mate meegeprofiteerd
van de omzet van de toonkamer.

Het tekort dat de toonkamer over 1952
heeft opgeleverd bedraagt ruim 39 mille,
waar tegenover staat dat aan het publiek
belangrijke diensten zijn bewezen en een
goede propaganda is gevoerd, waarvan
de resultaten ook aan winkeliers, gasfitters
en installateurs ten goede zijn gekomen.
Bovendien kwam een belangrijk dëel van
de winst ten goede aan gasfitters en in
stallateurs. Was dat niet het geval dan
zou het verlies betrekkelijk gering zijn.

B. en W. weerleggen vervolgens uitvoe
rig een aantal beweringen van eerstge
noemde adressanten en komen vervolgens
od de resultaten van een enquête onder
143 gasfitters en installateurs.

Deze enquête werd gehouden in de t.iid
dat wethouder Happé nog de portefeuille
der bedrijven beheerde en aan het prae-
advies liggen dan ook enige door deze
wethouder opgestelde nota's ten grond
slag. Na de portefeuillewisseling heeft wet
houder Angenent vooral ook overleg ge
voerd met de betrokken middenstands
organisaties en de laatste hand aan het
prae-advies gelegd.

Van 143 formulieren werden er 129 min
of meer volledig ingevuld terug ontvangen.
Van de 129 inzenders van de enquête-for
mulieren verklaarden zich 103 vóór het
voortbestaan van de toonkamer. Van de
26 tegenstanders zijn er vijf principieel
tegenstander van verkoop door de overheid,
terwijl er zeven van mening zijn, dat de
détaiihandel voldoende competent is om
de verkoop, inclusief de daaraan verbon
den service, alleen te verzorgen. De overi
gen hebben geen motief genoemd.

B. en W. wijzen er op, dat van de 45
ondertekenaars van het eerste adres er
21 zijn ingeschreven als erkend gasfitter
en/of installateur. Het is opvallend, dat
van deze 21 er 8 het enquête-formulier zo
hebben ingevuld, dat zij tot de voorstan
ders van de toonkamer kunnen worden
gerekend. Van deze acht geven er drie de
voorkeur aan handhaving van de bestaande
regeling, één pleit voor nauwere samen-
'werking, één stelt voor de winst, welke
de toonkamer maakt, gelijkelijk over alle
erkende gasfitters en installateurs te ver
delen, één -s voorstander van de huidige
regeling, mits de provisie wordt verhoogd,

één gaat accoord met het voortbestaan,
doch heeft bezwaar .tegen de contante
verkoop en het feit, dat het bedrijf ook
reparaties uitvoert, terwijl tenslotte één
geënquêteerde mededeelt, dat de toonka
mer zijn zaak geen schade berokkent, doch
dat hij een andere verdeling van de winst
wenst, indien de koper geen fitter of in
stallateur noemt.

De resultaten van de enquête hebben een
onderwerp van langdurige besprekingen
uitgemaakt.met de besturen van de hier
voor bedoelde vier organisaties. Daarbij
is komen vast te staan, dat de organisaties
bepaalde wensen hebben, doch overigens,
met de overgrote meerderheid van haar
leden, prijs stellen op het behoud van de
toonkamer. Tot de wensen, welke terzake
naar voren zijn gebracht, behoort allereerst
de beëindiging van dc contante verkoop.
B. en W. kunnen begrip hebben voor het
hiertegen aangevoerde bezwaar.

Aangezien echter met het instellen van
de toonkamer nimmer is beoogd de mid
denstand concurrentie aan te doen en B.
en W. er prijs od stellen de bezwaren,
welke aan die zijde bestaan, zoveel moge
lijk te elimineren, zijn zij bereid de con
tante verkoop te laten vervallen, ondanks
de daaraan verbonden financiële nadelen.

Daar staat tegenover, dat de vier orga
nisaties er prijs op stellen, dat de gemeente
in de toekomst alle huurkooo-transacties
overneemt. B. en W. hebben hiertegen
geen bezwaar, al wijzen zij er nadrukke'iik
op dat de directie van het gemeentelijk
energiebedrijf bij elke annvraag zal moe
ten beoordelen of zij de adspirant-koper

voldoende solvent acht voor het aangaan
van een dergelijke'transactie.

Het belangrijkste resultaat van het door
B. en W. gevoerde overleg is wel, dat ook
de vijf ondertekenaren van het eerstge
noemde adres hebben verklaard bij een
verandering van de werkwijze van de toon
kamer vrijwel geen bezwaren meer te
hebben.

Daarom stellen B. en W. de raad dan ook
voor over te gaan tot huurverlenging van
het pand Grote Houtstraat 75. De Commis
sie voor Economische aangelegenheden,
welke zich blijkbaar vrijwel niet met de
principiëïe zijde van de zaak heeft bezig
gehouden, acht een huurprijs van acht
mille per jaar hoog en geeft in overweging
naar een goedkoper pand uit te zien.

De vele klachten, welke B. en W. hebben
bereikt over de verlichting van de admini-
stratievertrekken der gemeentesecretarie,
zijn voor het college aanleiding geweest
het gemeentelijk energiebedrijf te verzoe
ken een onderzoek in te stellen. De resul
taten van dit onderzoek zijn zodanig ge
weest, dat B. en W. het niet verantwoord
achten de meest noodzakelijke voorzie
ningen langer uit te stellen. Uit licht
metingen is namelijk gebleken, dat de ver-
lichtingssterkte van de bestaande installa
tie varieert van 60 tot ruim 100 lux. Naar
de tegenwoordige opvattingen zouden deze
waarden moeten liggen tussen 200 en 400
lux.

De lichtmeting heeft uitgewezen, dat de
huidige toestand het slechtst is in het cen
traal magazijn en op de afdelingen burger
lijke stand en bevolking, vermakelijkheids
belasting, schoolgelden en precario, alge
mene zaken en financiën (B). De kosten
van de voor deze afdelingen geprojecteerde
herziening van de verlichting ramen B. en
W. op 16.300.

De kosten van de overige voorzieningen,
welke iets minder urgent zijn en welke om
vatten de afdelingen verificatie, pensioe
nen en onderwijs, alsmede de op de tweede
verdieping gelegen afdelingen, ramen B, en
W. op 9700.

Het college wil de voorzieningen in twee
jaren uitvoeren en voor het in 1954 uit te
voeren gedeelte een bedrag van 16.300
uitgeven.

ADVERTENTIE

VfSKft&iï.

v

U gaat de Oudejaarsavond bij
familie of vrienden doorbrengen.
Draag dan iets bij tot de gezel
lige sfeer van die avond en offreer
Uw gastvrouw of gastheer een
fles wijn. Met zo'n geschenk, waar-

voor Uw wijnleverancier U een
keuze biedt uit talloze variëteiten
f» van vele landen, legt U bij iedereen
Ifr eer in. Vraag Uw leverancier de
fles in een aardige geschenkdoos
te verpakken.

B. en W. van Haarlem stellen de raad
voor om de woningbouwvereniging „De
Voorzorg", die reeds een voorschot heeft
gekregen van f 1.054.000.— voor de bouw
van 102 arbeiderswoningen, nóg een crediet
te verstrekken (van f 135.000.aangezien
bij de aanbesteding is gebleken, dat de
aanvankelijk geraamde bedragen te laag
waren.

Ook aan de R.K. Woningbouwvereniging
„Sint Bavo", die zorgt draagt voor de
uitbreiding van het bejaardencomplex aan
de Orionweg zal een extra crediet van
f 42.134.verleend dienen te worden.

Tevens heeft de aanbesteding plaats
gehad van een door de Coöperatieve Wo
ningbouwvereniging voor gemeenteperso-
neel G.A. te bouwen verzorgingshuis en
76 woningen voor bejaarden in het Ramp-
laankwartier. Ook hier zal credietverhoging
noodzakelijk zijn. Zodra de juiste cijfers
bekend zijn zullen B. en W. de raad daar
toe een voorstel doen.

Bij de aanbesteding voor de aanleg van
de grond-riolerings- en bestratingswerken
op en bij de Jac. van Looystraat bleek de
raming eveneens aan de lage kant te zijn
geweest en B. en W. stellen de raad dan
ook voor om het reeds verleende crediet
van f 152.000 te verhogen tot f 161.000.

Hans Tusche spreekt voor „Parens"

De Haarlemse Aquariumvereniging „Pa
rens", die reeds veel heeft bijgedragen om
de aquariumkenms uit te dragen, gaat op de
ingeslagen weg voort. Zij heeft de heer Hans
Tusche uit Duitsland uitgenodigd om in
Haarlem en in Amsterdam enige voordrach
ten te houden. De spreker is o.m. de auteur
van een serie boekjes, die onder de liefheb
bers in ons land reeds een grote bekendheid
hebben, de heer Tusche zal spreken op Maan
dagavond 28 December in de Kroonzaal van
Brinkmann op de Grote Markt. Het onder
werp zal zijn: Met de ogen van een natuur
vriend in en om het aquarium.

99

ADVERTENTIE

tt. i v; Y<A -.yV-.tj.

'v -

Medio October heeft het Haarlemse
raadslid d r s. J. J. Voogd (Arbeid)
vragen gesteld naar aanleiding van de ver
tragingen in de bouw van het nieuwe
Coornhertlyceum.

B. en W. hebben een uitvoerig antwoord
gegeven, dat uitmondt in de mededeling,
dat er naar gestreefd wordt bij de aanvang
van de cursus 19551956 de school in de
nieuwe gebouwen gehuisvest tè hebben.

Aan het antwoord ontlenen wij voorts:
Hoofdzakelijk tengevolge van investerings
moeilijkheden kon het nieuwe schoolge
bouw niet ineens worden gesticht, doch
moest de bouw in étappes plaats vinden.
Hoewel hieruit ernstige nadelen voor het
onderwijs voortvloeien, ?.ijn aan deze werk
wijze ook voordelen verbonden zoals het
kunnen toepassen van nieuwe inzichten bij
de later te bouwen delen van het school
gebouw en het vervallen van verschillende
aanvankelijk gestelde soberheidseisen. Daar
een schoolgebouw gedurende een lange
reeks van jaren voor zijn taak geschikt
moet blijven, is het van het grootste be
lang dat de nieuw te stichten gebouwen
niet alleen voldoen aan de thans geldende
eisen, doch dat deze tevens geschikt zijn
voor het onderwijs zoals dit in de toekomst
zal worden gegeven. De door het Rijk ge
stelde normen voor de bouw van scholen,
die oorspronkelijk bedoeld zijn als minima,
zijn in de practijk vervormd tot maxima.

Wil de gemeente ook in de toekomst
kunnen beschikken over aan hoge eisen
beantwoordende gebouwen, dan behoort
naar 't oordeel van B. en W. al het mogelijke
te worden gedaan om vorenbedoelde bar
rière van maximale bouwschriftcn te door
breken. Dat hiervoor vele moeizame en
tijdrovende onderhandelingen moeten wor
den gevoerd, behoeft geen nader betoog.
Dat deze wijze van werken niet zonder
resultaat blijft, blijkt uit het feit dat de
lokalen van het thans in aanbouw zijnde
tweede gedeelte van het Coornhertlyceum.
dat na de Paasvacantie 1954 in gebruik zal
kunnen worden genomen, dertig centimeter
breder mogen worden gemaakt dan volgens
dc Rijksnormen is toegestaan en dat reeds
nu de toezegging is ontvangen dat de in
het derde gedeelte van dit gebouw gepro
jecteerde leslokalen een meter breder
mogen zijn dan die in het eerste gedeelte.
Voor de plaatsing van leerlingen in de klas
seruimte is dit een zeer groot voordeel.

Ten aanzien van de bouw van de eerste
twee gedeelten van. het Coornhertlyceum
merken B. en W. op, dat er na het besluit
van de raad tot het beschikbaar stellen van
de voor de uitvoering nodige gelden een
periode van 3 a 4 maanden nodig was voor
liet verkrijgen van de nodige goedkeurin
gen van hoger hand.

Ondanks herhaalde bezoeken aan de
rijksbureaux was het niet mogelijk een
snellere, afdoening van zaken te verkrijgen.
Bovendien ondervindt de bouw van het
tweede gedeelte van het gebouw tenge
volge van de zeer concurrerende inschrij
ving en het allerwege bestaande tekort aan

arbeidskrachten in de bouwnijverheid ern
stige vertraging.

De bouwplannen voor het derde gedeelte
van het Coornhertlyceum, waarvoor de
raad in December 1952 de gelden voteerde,
waren op dat tijdstip niet veel meer dan
schetsplannen; voor het verkrijgen van de
nodige goedkeuringen e.d. is onmiddellijk
daarna begonnen met de nadere uitwer
king van de plannen. Voor het maken van
een betrouwbare begroting is het nodig de
schetsen zover uit te werken, dat deze
tevens kunnen dienen als basis voor ter-
zijnertijd vereiste bestektekeningen. Hoe
wel deze werkwijze veel tijd vergt, is zij
de enig juiste manier om ook de latere
uitvoering zo vlot mogelijk te kunnen laten
verlopen.

Door de in medische, paedagogische
openluchtschoolgedachte voor alle soorten
van onderwijs, was een vrij omvangrijke
herziening van het oorspronkelijke bouw
plan noodzakelijk, die echter uitgevoerd
kan worden binnen het door de raad ge
voteerde crediet.

In het streven om de aanbestedingsstuk
ken zo vroeg mogelijk in het najaar gereed
te krijgen is het bedrijf voor openbare wer
ken ernstig belemmerd door de militaire
dienst en ziekte van twee ambtenaren.
Dat de nader uitgewerkte plannen deson
danks reeds op-9 December j.l. aan de

De passagiers in de stadstram van Milaan
kunnen thans genietenvan „muziek op
verzoek" zeer zachte muziek, welke ge
produceerd wordt door middel van in de
„lussen" ingebouwde luidsprekers. Om de
muziek te kunnen horen, moet een veer in
de „lus" worden ingedrukt, waardoor con
tact wordt verkregen met een gramofooi
geplaatst onder de „lessenaar" van de
conducteur.

goedkeuring van de raad konden worden
onderworpen, is te danken aan de bereid
heid van de ambtenaren van openbare
werken om herhaaldelijk vrijwillig over te
werken.

B. en W. hebben de directeur van Open
bare Werken reeds opgedragen om onder
voorbehoud van hogere goedkeuring de
aanbesteding voor de bouw van het derde
gedeelte nog deze maand te doen plaats
vinden.

Met de uitwerking van de plannen voor
het vierde deel wordt begonnen zodra het
derde gedeelte is aanbesteed.

Marc-Gilbert Sauvajon, die op de een of
andere manier mede-verantwoordelijk ge
weest schijnt te zijn voor de tekst van „De
kmderen van Eduard" waarmee het Rotter
dams Toneel (met Lily Bouwmeester) in
het voorvorige seizoen zoveel lachlust wist
op te wekken, heeft sindsdien zelfstandig
een soortgelijk blijspel geschreven, dat op
Tweede Kerstdag in de Haarlemse schouw
burg veel hilariteit ontketende. De Haagse
Comedie gaf er onder de titel „Dertien aan
tafel of de man van Zapatapam" een amu
sante voorstelling van.

Nog altijd schijnen de toneeldirecties in
ons land bevreesd te zijn (en wellicht is
daar ook reden voor) dat de aanduiding
„klucht" het zogenaamde „betere publiek"
afschrikt. Misschien had men dit bijna-
blijspel een farce kunnen noemen dat
betekent wel hetzelfde, maar het klinkt nel
iets anders en juist daarin steekt het ver
schil met de producten van de erven Blu-
menthal en Kadelburg: de Franse pikante
rie, die geestig maakt wat in een andere
taal zo gemakkelijk grof zou zijn gewor
den. In Parijs gebruikt men sinds jaar en
dag voor dit genre de terrn vaudeville,
want al komen er geen liedjes in voor, de
toon maakt de muziek. En regisseur Jan
Retèl heeft bewezen, dat men hiervoor al
thans waarlijk geen Franse metteur-en-
seene hoeft te laten komen, zoals Ko Ar-
noldi meende, die voor „De kinderen van
Eduard" immers Jean Wall te hulp riep.
Er werd onder zijn leiding doorgaans in
zwierig tempo en slagvaardig gespeeld, ai
ging. vooral in het begin, een enkele keel
de verstaanbaarheid verloren. Laten de
spelers van de Haagse Comedie toch be
denken, dat er wat acoustiek betreft maar
één Koninklijke Schouwburg in Neder
land is.

Wat moet ik over de inhoud vertellen?
Het woord is al te groot. Alle verwik
kelingen draaien om het kerstdiner van de
rijke Madeleine Villardier weer zo'n rol,
waarvan Ida Wasserman het alleenverto
ningsrecht bezit: een vrouw met een wa
zige charme, zo ad rem onder haar uiter
lijke verstrooidheid, dat men haar schijn
heiligste verzinsels nog voor deugden
aanziet, omdat ze voortvloeien uit haar bij
de geringste aanleiding in romantische be
weging gezette verbeeldingskracht. Het
bekoorlijke blijft trouwens ongerept, om
dat zij zó onpractisch is, dat alles toch
steeds anders uitvalt dan het berekend
werd. Zo ook bij dit feestje onder de kerst
boom, waarbij de werkelijkheid telkens en
tot wanhopens toe de manoeuvres verijdelt
om het aantal gasten boven of beneden het
fatale getal dertien te brengen.

De meeste consternatie wordt veroor
zaakt door een te elfder ure als reddende
engel binnengehaalde bezoekster, die zich
als een duivelse onruststookster ontpopt:
Consuelo Do'ores Koukouwsko, afgevaar
digde van de republiek Santa Rosalina,
waar de meisjes in haar trouwring laten
graveren: „Ik heb je lief beef!" Zij
komt, gewapend met revolvers, tijdbom
men en een even moordende we!bespraakt
heid, afrekenen met de als „een doetje"
bekend staande heer des huizes, die twaalf
jaar tevoren als held-door-een-toevallige-
samenloop-van-omstandigheden president

Wim Kan en Corry Vonk hebben 23 De
cember in het Leidseplein Theater te Am
sterdam de première van het nieuwe A.B.
C.-cabaret „Bedriegertjes gegeven. Dat is
ongebruikelijk, want meestal neemt men
met een dergelijk programma eerst eens
een paar proeven in „de provincie" alvo
rens ermee in de hoofdstad te komen. De
reacties van het publiek leiden altijd tot
de nodige wijzigingen. Wat wij nu zagen,
was inderdaad nog vatbaar voor allerlei
verbetering, die stellig niet zal uitblijven.
Maar er is een essentieel tekort, dat niet
zo gemakkelijk te verhelpen zal zijn: aan
goede, pakkende teksten met substantie.

En daar komt nog iets eigenaardigs bij:
Wim Kan weet telkens wel weer een paar
voortreffelijk bruikbare krachten aan te
trekken, maar daar houdt het vrijwel mee
op, omdat van hun talenten onvoldoende
profijt wordt getrokken. Neem nu Lia Do-
rana bijvoorbeeld. Zij verleent haar mede
werking „als gast" en Wim Kan schrijft in
het programma niet precies te begrijpen
wat dat nu eigenlijk zeggen wil, hetgeen
bij haar optreden onthullend duidelijk
wordt. Het is net of zij zich hier niet goed
thuis voelt, hoe aardig zo'n liedje over de
beklimming van de Zijpenberg of navrant
een chanson van Prévert ook mag zijn.
Men weet haar tot net-iets-anders-dat-
meer-is in staat, maar dat blijft uit. En zo
zijn er nog een stuk of wat jongeren, waar
onder een drietal lieve meisjes en de tij
dens een auditie van Toon Hermans ge
dane „ontdekking" Max Anders, welke
men voorlopig alleen maar als draagsters
en dragers van beloften krijgt te aan
schouwen.

Belangrijk verbeterd in vergelijking met
vroegere programma's is het vertonings
element. Dat is vooral te danken aan de
mise-en-scène of liever de choreografie
van Albert Mol die zo langzamerhand een
internationaal export op dit gebied be
gint te worden. Door de kostelijke bewe
gingsmotieven (met de paraplu's bij voor
beeld) krijgt een onbeduidend afgezaagd
nummertje als „Pension in Ellekom" toch
nog een vermakelijke inslag. Bijzonder
komisch werkte ook het elkander toewer
pen van een schaal of schotel of wat het
geweest mag zijn, door het plotseling ver
breken van liet rhythme. Van zijn vrucht
baar aandeel moet verder nog de inter
nationale parade van soldaten uit het we
reldnieuws worden genoemd. Het heeft
overigens weinig zin om al zijn burleske
vondsten op te sommen. Te vaak namelijk
moeten zij dienst doen ter camouflage van
een gebrek aan inhoud of achtergrond in
plaats van als „finishing touches".

Met de vermelding van deze bezwaren

ben ik begonnen om hot beste voor het
laatst te bewaren, mede omdat de indruk
van de conclusie van een bespreking altijd
het langst blijft hangen En die luidt toch
bepaald gunstig, want men beleeft door
het meemaken van Wim Kan's excursie
naar de Veluwe (men moet toch ergens
heen!) werkelijk een heel plezierige avond.
Zijn eigen „spreekbeurt" ingeleid door
een rake imitatie van Meneer Hulot van
de film getuigt wederom van zijn on^-
verbeterlijke virtuositeit in het bespelen
van het gevoelige instrument „publiek".
Ik heb daar al het een en ander over ge
zegd naar aanleiding van zijn solistische
tournée ter aankondiging van zijn boek
„Corry en ik" en kan het daar wel bij laten.
Ook verder neemt hij een levendig aandeel
in de veroning met allerlei bizarre creaties.

Het lijkt moeilijk geworden om geschikte
teksten voor Corry Vonk te vinden. Zij
poseert nu als Madame Roulin in een
zwakke reproductie van het gelijknamige
merk van Van Gogh, als dorpsgek en
maar dat is dan ook werkelijk prima
als een honderdjarig vrouwtje met wat
cynische filosofie. Hoewel zonderling in
dit gemoedelijke programma verzeild ge
raakt vormt de scherpe persiflage „Herr-
liohe Zeiten" (een.nummer van 't Federal
Cabaret in Bazel) met tekst van Fridolin
Tschudi en muzikaal arrangement van
Otto Weissert stellig een der hoogtepunten.
Deze wrange hekeling van dc Duitser als
van nieuwe dromen van roem op oude pa
tronen van glorie bordurende militair in
de „Pfeffermühle"-stijl wordt door Joop
Vischer en Jaao Maarleveld in afgebeten
trant en met bijbehorende „Hahnenschritt"
met veel effect voor het voetlicht gebracht.

Als enkele nummers nog wat worden
toegespitst of door betere vervangen, het
geen heus wel gebeuren zal, dan staat u
een op z'n minst plezierige avond te
wachten. Reeds nu was het succes zeer
groot. DAVID KONING

Op Zaterdag 9 Januari houdt de speeltuin
vereniging „Weltevreden" de tweede jeugd-
wandeltocht. Het organiserend comité rekent
op een grote belangstelling van de zijde van
de Haarlemse jeugdverenigingen en scholen.
Ieder, die deze tocht volbrengt zal een her
inneringsmédaille ontvangen.

De inschrijving staat open voor scholen,
jeugdverenigingen en individuelen onder de
zestien jaar.

De start vindt plaats op Zaterdagmiddag
9 Januari van twee tot drie uur bij gebouw
„Rosehaghe", Hoofmanstraat

van die denkbeeldige Zuid-Amerikaanse
staat en haar minnaar is geweest. Myra
Ward maakte er een kostelijk type van,
met exotische allure, een gemengd Spaans-
Russische tongval en een vulkanisch tem
perament, dat bij iedere uitbarsting de zaal
deed schudden van vrolijkheid. Dick van
Veen leverde deze beide actrices aanvan
kelijk wat onduidelijk, maar al spoedig het
gewenste tegenspel van de tenslotte triom
ferende verliezer. De verdere, verdienste
lijke medewerkenden waren: Kathenka
van der Werff, Johan Valk, Pim Dikkers,
Gerard Hartkamp (eindelijk eens een an
dere dan de gebruikelijke butlers) en Wai
ter van der Kamp.

Een luchtig niemendalletje, met pikante
saus overgoten en met gepeperde aforismen
gekruid, stond aldus als nieuwe schotel op
het kerstmenu in de schouwburg. Dreigde
het voor de pauze we' eens wat liflafferig
te worden, na de koffie volgden, zoals het
behoort, de verkwikkende surprises. Het
had al'emaal niets te betekenen, maar het
was toch wel gezellig. Het theater was uit
verkocht.

Nederlandse Comedie

Op de avond van de Eerste Kerstdag gaf
de Nederlandse Comedie de Haarlemse
Dremière van „De Vuurproef" van Arthur
Miller, door de zelf medespelende Albert
van Dalsum geregisseerd. Na de eerste
voorstelling in Amsterdam hebben wij over
deze documentaire van de historische hek
senprocessen in de Amerikaanse plaats
Salem reeds uitvoerig geschreven, aankno
pend bij het standpunt van de auteur, dat
hij boven ieder „toevallig" parallelisme uit
de aandacht wilde vestigen op het zoge
naamde „diabolisme" het onverdraag
zame denken in tegenstellingen van zwart
en wit. Een talrijk Dubliek volgde de sterke
voorstelling met intense aandacht, zodat
stellig van een groot succes gesproken mag
worden. Fascinerend spel gaf Han Bentz
van den Berg in de hoofdrol van John
Proctor, met diens vrouw de enige „ver
zonnen" figuren, te zien. Ank van der Moer
demonstreerde, men mag haar daar dank
baar voor zijn, een enigszins van de tekst
afwijkende opvatting door de laatstge
noemde een wat warmer, dat is normaler
liefhebbend karakter te geven. Het on1-
breekt thans aan ruimte op dergelijke
problemen diéper in te gaan, doch men
kan zeggen dat wat aan authenticiteit in
deze opvoering verloren ging, aan actuali
teit gewonnen werd. Overigens moet men
de waarde van „De Vuurproef" hierdoor
niet overschatten.

Gisteren stond een eveneens goedbe
zochte reprise van „Hart tegen hart" (Ba-
taille de Dames) van Scribe en Legouvé
in de vertaling van Bert Voeten en onder
regie van Fons Rademakers op het pro
gramma. Mary Dresselhuvs is teveel zich
zelf gelijk blijvende actrice voor een rol,
die eigenlijk een comédiënne vraagt en bo
vendien nooit op haar best in een
costuumstuk, maar wist niettemin met
haar fleurig talent en scherpzinnige into
naties haar getrouwe publiek te charme
ren. De verrassing van deze voorstelling,
ik schreef het reeds, is de openbaring van
de begaafdheid voor het.komische van Al-
'ard van der Scheer, die als de schutterige
Gustave de Grignon een kostelijke type
ring gaf. En ook moet nogmaals het décor
van Friso Wiegersma worden genoemd. In
Januari volgen nog meer herhalingen, ook
voor scholieren.

„Pitch" in St. Bavo

Voor kinderen van leden van de Haar-
lemse Kunstgemeenschap gaf de toneel
groep „Puck" uit Amsterdam een aantrek
kelijke opvoering van „Het geheim van de
prins" door Cas Baas, naar een verhaal
van Diny Heynes en Lenie Reurop, door
Egbert van Paridon geregisseerd en door
Niels Hamel fleurig aangekleed. Naar mijn
gevoel is de Haagse ltoïf Petersen (leider
van „De witte vogel") er beter in geslaagd
het fantastische aan de kinderlijke realiteit
te verbinden, in zekere zin artistieker ook,
maar niettemin verdient deze poging om
het amusement voor de jeugd te veredelen
onze hartelijke waardering.

Het stuk gaat over een buitensporig ver
wende en daardoor onuitstaanbaar ver-ve
lende prinses in het verre land Tartaturkia,
die eindelijk de zo begeerde afleiding vindt
door de komst van prins Armetos van
Persiania, die een boek met „kinderspelen
uit Nederland" bij zich heeft er haar daar
mee tot een natuurlijke levenslust weet te
bewegen. De nodige en gemakkelijk te
volgen verwikkelingen ontstaan, doordat
de ingebeelde wijsgeer Betweterius een
gewone hinkelbaan voor een heksenkring
aanziet en daardoor meent een samenzwe
ring op hel spoor te zijn.

Met veel toewijding vervulden Cecilia
Lichtveld, Dick Scheffer en Wim van den
Heuvel deze hoofdrollen, even voortvarend
bijgestaan door Karin Haage, Sepha Die-
rikx, Frans 't Hoen en Ab Abspoel.

DAVID KONING

Tijdens de raadsvergadering van de ge
meenteraad ,ran Haarlem zullen wederom een
aantal benoemingen, overplaatsingen en ont
slagen behandeld worden.

Wegens het aftreden van mr. H. J. Pot als
bestuurslid van de Vereniging voor Nijver
heidsonderwijs heeft het bestuur de volgende
aanbevelin" ingezondm: 1. mr. J. W. Rutgers,
Haarlem; 2. mr. H. Jonker, Haarlem.

Mejuffrouw A. van Aken heeft een verzoek
ingediend om ontslag als hoofd van de kleu
terschool in de Smedestraat. De heer J. F. N.
Dekker verzoekt om ontslag als hoofd van de
Iv'r. J. Thielschool. Voorts heeft de heer
P. van Gessel ontslag verzocht als onderwij
zer aan de Führopschool en de heer T. Westra
wenst overplaatsing van de Jan Ligthart-
sohool naar de Huetschool.

Tenslotte is er een verzoek van mejuffrouw
A. Suringbroek binnengekomen om ontslag
als onderwijzeres aan de Prof. dr. Gunning-
school-

Mejuffrouw P. M. Baljon heeft ontslag ge
vraagd als onderwijzeres bij het kleuter
onderwijs.